Dag allemaal,

Onze zoon Chris vindt het heel leuk te ‘helpen’ als we in een winkel zijn. Ik pak een karretje en trek het achter me aan, terwijl Chris in zijn rolstoel de hendel vasthoudt, zodat hij duwt, terwijl ik de kar trek. Al is Chris 32, doordat de navelstreng om zijn hals zat bij zijn geboorte, heeft hij mentaal de leeftijd van een 4 jarige. Toen hij 17 was kreeg hij een beroerte, waardoor hij zijn linkerhand niet meer kan gebruiken, dus nu hangt hij aan de kar en wacht tot ik stil sta, waarna hij helpt de boodschappen in het karretje te leggen.

Gezegend met de eerlijkheid van een kind, maakt hij graag rondjes en draait wild in het rond, terwijl hij uitroept ‘kijk uit oude man’ of ‘let op mevrouw’ of als iemand een cowboy hoed op heeft ‘let op cowboy, ik kom eraan!’ (in ons deel van de wereld zijn er nog echte cowboys, en het is niet ongewoon een man of een vrouw met een hoed op te zien en een cowboy uitrusting aan). Ik moet hem altijd vertellen om ‘excuseer me’ te zeggen in plaats van ‘kijk uit’, wat hij dan ook doet, maar hij onthoud het niet, want de keer daarop herhalen we hetzelfde liedje – ‘kijk uit oude man’…lol. Wonend in een klein dorp, kennen de meeste kassiers en klanten ons, en als ik eens alleen boodschappen doe, vraagt men mij: ‘Waar is uw hulpje vandaag?’

Laat ik eerst even iets noemen, voor diegenen die gaan emailen over Chris’ genezing, dat Chris van de Heer houdt. De Heer heeft ten minste 2 keer tot hem gesproken, voor zover mij bekend is. Het geloof van Chris is “Als ik naar de hemel ga, heb ik mijn rolstoel niet meer nodig, dan kan ik rennen” en “Jezus heeft gezegd (als ik in de hemel ben)  dat Hij met mij door de bergen gaat wandelen!”

Vanwege zijn hersenbeschadiging is tijd iets wat hij niet begrijpt. Volgende week is voor hem hetzelfde als over 3 dagen, en 3 dagen als volgende week. Daardoor is het ons niet gelukt hem te leren dat hij ook nu al genezen kan worden. Voor hem is genezing niet iets waar hij naar verlangt. Hij weet dat Jezus met hem in de bergen gaat wandelen, hij weet dat de Heer van treinen houdt, en dat hijzelf geen rolstoel nodig heeft als hij in de hemel is, en dat is voor hem genoeg. De rest is wat het is en hij is gelukkig.

Er zijn talrijke ontmoetingen met de Heer geweest in onze woonkamer, terwijl Chris slechts een paar stappen van ons verwijderd was. Één zo’n keer stond de Heer aan mijn linkerkant terwijl Chris in zijn rolstoel aan mijn rechter kant zat, binnen bereik van de Heer, Hij kon hem zo aanraken, maar dat deed Hij niet. Hij kiest ervoor, om wat voor reden dan ook, om Chris tegemoet te komen in waar zijn geloof is, en dat is dat hij in de hemel geen rolstoel meer nodig heeft.

In de rij voor de kassa

En zo gebeurde het op een dag, de dag dat deze foto genomen is, dat we in de rij voor de kassa stonden. Voor ons stond een vrouw die een klein kind in het kinderzitje van de kar had zitten.

Wat wij altijd doen, is dat Chris het eerst door de kassa gaat, dan ik, dan het karretje. Ik neem de boodschappen uit de kar, geeft ze aan Chris, en hij legt ze dan op de band neer. Hij is altijd enthousiast, en het eerste item was een blik, dat hij op de band gooide, en die vervolgens als een cilindrische bowling bal richting de caissière rolde en dat met zo’n kracht dat het een strike zou zijn als we in de bowling baan geweest zouden zijn!

Toen merkte ik pas de vrouw die voor mij was, op. Zij was aan het sms-en op haar smart telefoon, haar 2-jarig kind volledig negerend, maar ook de caissière, die wilde dat de vrouw door zou lopen met haar kar, zodat de transactie afgemaakt kon worden. Ik keek naar de vrouw, daarna naar de caissière, die zonder iets te zeggen de vrouw aankeek met een blik van ‘Dame, er staan mensen te wachten, en iedereen wacht op jou!’ Haar twee jarig kind speelde met de laatste paar boodschappen, die nog in de kar geplaatst moesten worden, terwijl de caissière een oogje op haar hield.

Ik keek achterom, en de 3 andere mensen die ook in de rij stonden, staarden ook naar de vrouw, die nog steeds aan het sms-en was, volkomen opgaand in haar eigen wereldje. Verbonden, maar alleen. Omringd, maar op zich zelf. Uiteindelijk zei de caissière vriendelijk ‘wilt u doorlopen met uw kar, alstublieft’ en de vrouw keerde op aarde terug, liep door, zonder ook maar om zich heen te kijken. Ze had helemaal niet door dat er een hele rij achter haar stond. De rollende ogen had ze niet opgemerkt, noch het hoofdschudden van de caissière.

Deze serie gaat dus over de gevolgen van verbonden zijn, maar in een wereld leven zonder contact te hebben met echte mensen, echte relaties, echte groei en persoonlijke ontwikkeling. Er zijn vele studies gedaan en er is veel geschreven over technologie en de gevolgen daarvan op de maatschappij, maar mijn interesse hier gaat over Christenen en groei in Christus, en hoe wij als gelovigen hierdoor beïnvloed worden.

Christenen, omgang met elkaar en valse vriendschappen

Technologie stelt ons in staat te tweeten, e-mailen, sms-en, Skypen en contact met anderen te hebben wanneer we dat maar wensen, en dat over de hele wereld. Toch hoor ik telkens weer dat christenen het moeilijkst zijn om echt tijd mee door te brengen. Om echt tijd te nemen, ergens te gaan zitten en de ander te leren kennen, is net zo moeilijk als het vangen van een vlinder met je blote handen. Je denkt dat hij stil zit op de bloem, maar als je te dichtbij komt, vliegt het weg naar een andere bloem en je blijft achter met lege handen.

Waarschijnlijk heb je ook opgemerkt dat mensen dingen via e-mail zeggen die ze nooit recht in het gezicht van die persoon zouden zeggen. Kort geleden bezocht ik de website van een christelijke tv station hier in Tulsa, omdat zij de beste weer radar hebben, en het hoofdonderwerp op de site ging over locale Union leden, die van Unie wilden veranderen. Het verhaal bevatte tevens een foto van verschillende mensen bij elkaar in een zaal.

Toen ik naar beneden scrolde, om de commentaren te bekijken, hadden mensen onbeschaafd commentaar gegeven over het verhaal, waaronder over de dikke buik van één iemand, hoe ruig en vies iemand anders eruit zag, dat ze er lui uitzagen en ga zo maar door.

Oppervlakkige mensen, als christenen nog oppervlakkiger

Ik ontvang dezelfde soort opmerkingen alleen al door het versturen van deze Weekly Thoughts en mijn e-mail nieuwsbrief. Mensen die al een jaar of langer de mails ontvangen, nemen ineens aanstoot aan iets wat ik gezegd heb, en sturen mij dan een onbeschoft en beledigend e-mail en melden zich af. Misschien hebben ze al wel 50 of 100 of 200 of meer mails ontvangen in de voorafgaande jaren, maar als ik dan iets schrijf waar ze het niet mee eens zijn, of als ze iets lezen wat ik niet gezegd heb (of wat ik nooit bedoeld heb), of het artikel raakt een gevoelige snaar vanwege pijn in het verleden, dan krijg ik ineens een gemeen, haatdragend mailtje van hen.

Ze vergeten het feit dat hun levens veranderd zijn door de andere 99 of 199 mails/onderwijs van de voorgaande jaren – regelmatig mails van mij te ontvangen en in sommige gevallen het heen en weer mailen, heeft gezorgd voor een zekere familiariteit, maar de afstand en de anonimiteit van het mailen maken het mogelijk om beledigingen te uiten en haat, zonder bang te zijn voor de gevolgen daarvan. Net zoals de mensen die reageerden op het nieuws verhaal van hierboven, als zij oog in oog zouden staan met die persoon, zouden ze nooit gezegd hebben wat ze in een mail geschreven hebben.

Sommige christenen zijn bijna zover een eind te maken aan echte vriendschappen, omdat

de apparaten lijken te luisteren naar hen.

De apparaten dagen hen nooit uit, laten hen niet nadenken, en zorgen er niet voor dat ze hun eigen hart gaan onderzoeken. Apparaten zijn veilig, en relaties via die apparaten zijn veilig. Ze staan een afstand toe tussen mensen, zodat mensen niet te dichtbij komen, waardoor men gekwetst zou kunnen worden.

De mensheid is nog nooit zo verbonden met anderen geweest als vandaag de dag, en toch is het zo dat 25% van de Amerikanen geen goede vrienden heeft, en voor de overgebleven 75% is het aantal vrienden dat men heeft, gedaald van 4 naar 2. (Juni 2006 American Sociological Review)

De illusie van vriendschap

Onze apparaten geven ons de illusie van vriendschap zonder de vereisten van vriendschap. Ze geven ons een vals gevoel van verbinding, een vals gevoel van intimiteit. Je ziet misschien een berichtje op Facebook ‘Ik ben verkouden geworden,’ en je leeft mee met die persoon, misschien bid je zelfs voor hem, en je voelt je met hem verbonden. Of iemand tweet dat ze de test gehaald hebben, 96% van de vragen goed, en je stuurt een kort berichtje om te feliciteren.

En dat is goed, zover het gaat, en dat IS ook meestal zo ver het gaat. Diegene die een ‘Snel weer beter worden, ik bid voor je,’ op Facebook zet, en tweet: ‘Gefeliciteerd, zet hem op!’ kan wel helemaal alleen wonen, is misschien zelfs wel suïcidaal, zonder een geestelijke familie, zonder werk of vrienden, maar de verbondenheid die onze gadgets ons geven, geven slechts een vals gevoel van vriendschap.

Met als gevolg, in veel gevallen, dat hoe meer iemand op die manier contacten heeft, des te meer men zich alleen voelt. Zoiets als een maaltijd hebben terwijl je nog halfvol van de vorige bent, je proeft het eten niet echt en je geniet er niet van, want er is geen innerlijke voldoening. Diezelfde leegheid is er als we geen echte aangezicht tot aangezicht vrienden hebben, maar alleen een netwerk van online vrienden.

We zijn alleen, en bang voor intimiteit

 

Kom bij de Heer

Veel christenen weten niet hoe ze alleen met zichzelf kunnen zijn, en weten daarom niet hoe ze alleen met de Heer kunnen zijn. Ze rennen naar de profeet voor een woord, omdat ze de Heer niet echt kennen, omdat ze niet geleerd hebben alleen te zijn, en alleen met Hem. Ze gaan naar diensten toe om antwoorden te krijgen, graag vergeten en verwaarlozen ze het feit dat Christus in hen woont en zo dichtbij is als een investering in tijd en moeite om Hem te leren kennen.

Zoals die vrouw in de rij bij de kassa, het moment dat er even een stilte was, dat haar aandacht niet was bij haar dochter of bij de betaling van de boodschappen, gingen haar gedachten naar ‘even kijken of er iemand is,’ via een sms conversatie, omdat dat makkelijk is, handiger, en niet bedreigend.

De grote geloofshelden echter wisten hoe ze alleen moesten zijn. Abraham keek naar de sterren en ontving de openbaring dat hij een vader van velen zou zijn, zoveel als er sterren zijn. De jonge herder David was alleen in de velden rond Bethlehem, pratend met de Heer in zijn eenzaamheid. Jezus ging alleen weg in de woestijn of naar een berg of rustige plek waar Hij alleen met de Vader in gebed kon zijn.

Jouw leven telt! Hoe ontwikkelen we onze wandel met de Heer terwijl we ook elektronisch met mensen verbonden willen zijn? Hoe ontwikkelen we persoonlijke afzondering alsmede oprechte vriendschappen? Hoe ontdekken we waar we voor geschapen zijn en welke rol relaties daarin hebben? Wat zijn andere effecten van de technologie op vriendschappen?

Daar gaan we volgende week mee verder, tot dan,

Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernaturalhousechurch.org

Hallo allemaal,

Ik heb de laatste 4 weken gedeeld hoe je moet onderscheiden of een lering waar is en in balans met het Woord van God. We onderscheiden of een lering de ‘hele raad Gods’ is door deze vragen te stellen. Is het consistent met het karakter van Jezus? Is het consistent met het leven / daden van Jezus? Kan het ergens 2-3 keer teruggevonden worden in het Woord? Wordt het begrepen in de context en de cultuur van die tijd?

Maar wat te doen met iets wat je niet vind in het Woord?

Wat te doen wanneer iemand naar je toe komt en zegt:”De Heer vertelde mij….”en het klinkt niet goed, maar je kunt het niet oneens zijn met hen omdat ze zeiden: ‘God zei’. Toch weet jij dat het niet goed is en niet wijs, maar ze staan niet open voor jouw mening – wat doe je dan?

Wat te doen wanneer iemand jou vertelt dat God tegen hen zei om hun baan op te zeggen omdat Hij voor hen zorgt? Wat te doen wanneer iemand zegt dat God zei om de medicijnen niet meer te nemen, maar jij kunt niet een verandering zien in hun conditie en het is duidelijk dat zij een risico nemen met hun gezondheid en leven?

Wat te doen wanneer iemand zegt dat God zei dat ze hun kind niet naar de dokter moeten brengen?

Wat te doen wanneer iemand zegt dat God zei dat die-en-die hun echtgeno(o)t(e) zal worden? Wat te doen wanneer iemand God gelooft voor genezing terwijl ze doorgaan met hun lichaam te misbruiken, waardoor die conditie juist ontstaan is en ze hun dieet en levensstijl niet aanpassen?

Het antwoord klinkt niet geestelijk

Jezus zei: “Wijsheid is gerechtvaardigd door al haar kinderen.”. Dat wil zeggen dat een wijze beslissing pas later laat zien dat het wijs geweest is, door haar kinderen/het resultaat, van die beslissing. (Lucas 7:35)

Dus als iemand iets besluit te doen, gebaseerd op ‘God zei me dit te doen’, maar dit niet wijs of Bijbels is, al kun je daar niet direct een hoofdstuk en vers voor aanhalen, moet je die persoon zijn eigen bewering laten uitwandelen. Dat is moeilijk als je van hen houdt, te zien hoe ze lijden, maar er is geen andere oplossing.

Dit wordt ons door Paulus geleerd: “Broeders, zelfs indien iemand op een overtreding betrapt wordt, helpt gij, die geestelijk zijt, hem terecht in een geest van zachtmoedigheid, ziende op uzelf; gij mocht ook eens in verzoeking komen. Verdraagt elkanders moeilijkheden; zo zult gij de wet van Christus vervullen.” (Gal. 6:1,2)

“Maar indien iemand zich verbeeldt dat hij iets is, en het niet is, dan vergist (misleid) hij zich zeer. Ieder moet zijn eigen werk toetsen; dan zal hij slechts voor zichzelf stof tot roemen hebben, en niet voor een ander. Want ieder zal zijn eigen last dragen .” (Gal. 6:3-5)

Twee dingen vallen hier op: in de eerste 2 verzen gaat het over iemand die zondigt en zich ervan bekeert, en omringd is door liefhebbende vrienden, die graag hernieuwde omgang en vriendschap willen.

Daarna heeft hij het over iemand die zich niet wil bekeren, koppig is, weigert raad en richting te accepteren van anderen. Laten we eens kijken wat Paulus zegt wat we voor zo’n iemand moeten doen.

Allereerst, deze persoon verbeeldt zich dat hij iets is, en is het niet.

Ten tweede, ze vergissen zich, misleiden zichzelf (Eng. Vertaling). In het Grieks is dit ‘phrenapatao’, wat zegt ‘misleid door fantasieën’ of zoals Vine’s Woordenboek van NT Woorden het zegt, ‘een zonde tegen het gezond verstand’. Jacobus zegt dat die persoon alleen een hoorder van het Woord is en niet een dader. Mijn ervaring is dat mensen kiezen welke delen van het Woord ze willen gehoorzamen, en weigeren zichzelf in andere gebieden te onderzoeken.

Ten derde, dit vers zegt ‘ieder moet zijn eigen werk (leven en daden)  toetsen). Mijn ervaring is dat wanneer iemand zich iets verbeeldt te zijn (trots), en zichzelf misleidt, en zondigt tegen het gezonde verstand door hun fantasieën, ze het verlangen kwijt raken hun eigen leven te onderzoenen en verantwoordelijkheid te nemen voor hun daden.

Iets wat veel voorkomt, is de ‘snel-rijk-worden mentaliteit, dat ik de afgelopen jaren zo veel heb gezien. Meestal zit iemand diep in de schulden en heeft gebeden voor een snelle uitkomst daarvan, of men wil genoeg geld om van te leven, zodat ze kunnen doen ‘waarvoor ze geroepen zijn’. In de Heer. Als dan een aanbod om zoiets te doen gedaan wordt, investeren ze geld daarin en vertrouwen erop dat de Heer eindelijk voor hen aan het werk geweest is.

Ik heb niet genoeg vingers en tenen om al de keren te tellen dat ik mensen tegen gekomen ben, in de ruim 38 jaar dat ik met de Heer wandel, die mij vertelden dat ‘God verteld heeft mijn baan op te geven’. Ik heb het over mensen die gezond van lijf en leden zijn. Of men beweert dat ‘God gezegd heeft dat ze niet meer hoeven te werken’. Pas als ze bijna om gekomen zijn van de honger, gaan ze weer aan het werk – zonder ook maar enige bereidheid van hun kant om hun leven te onderzoeken! Ze geven de duivel de schuld, in plaats van in hun achteruitkijk spiegel te kijken.

Ten vierde is dat ‘ieder zijn eigen last zal dragen’. Dit is een beeld van iemand die een last op zijn rug draagt – wat wil zeggen dat wanneer iemand claimt dat ‘God dit tegen me gezegd heeft’, de tijd zal laten blijken of het zo was. Diegene die in wijsheid en balans wandelt, verheugt zich in zichzelf over wat de Heer gedaan heeft. Diegene die denkt iets te zijn terwijl dat niet zo is, ook hij moet dat uitwandelen en de gevolgen daarvan ondergaan.

Als God actief Zijn kinderen wederstaat
“God wederstaat de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade. Onderwerpt u dus aan God, en biedt weerstand aan de duivel, en hij zal van u vlieden. Nadert tot God en Hij zal to u naderen. Reinigt uw handen (verwijder jezelf van je trotse daden), zondaars, en zuivert uw harten, gij die innerlijk verdeeld zijt. Besef uw ellende, treurt en weent. Uw gelach moet veranderen in treurigheid, en uw vreugde in neerslachtigheid. Vernedert u voor de Here en Hij zal u verhogen!” Jacobus 4:6-10

Trots- de enige oplossing voor trots die we in het Oude en Nieuwe Testament vinden, is voor de trotse persoon zich te bekeren en zich te vernederen voor God. Als iemand tegen jou zondigt, kun je de Vader vragen hem te vergeven en dat zal Hij doen. Maar trots is niet iets waarvoor je bidden dat iemand daarvan bevrijd wordt. Zij moeten zichzelf vernederen en zich daarvan ontdoen.

Je kunt wel bidden dat ze zien dat ze trots zijn, en je kunt bidden dat de Vader hen daarop aanspreekt, maar je kunt trots niet uitwerpen noch het weg bidden – alleen de persoon die trots is, kan zichzelf daarvan los maken, en de enige oplossing die we vinden in de Schrift, is bekering.

De vader zal actief een trots christen wederstaan.
We willen niet dat de Vader ons actief wederstaat. Weet dit, Hij zal actief iemand weerstaan in een gebied waar ze trots en fout in zijn terwijl de rest van hun leven open en vloeiend verloopt. Velen die deze waarheid niet weten denken, omdat Hij in een bepaald gebied van hun leven, hen zegent, Hij dan ook wel OK is met de rest van hun leven – maar dat is vaak niet het geval.

We hoeven alleen maar naar onze kinderen te kijken om een voorbeeld hiervan te hebben.

We kunnen een kind straf geven, of bepaalde voorrechten afnemen voor een bepaalde tijd, en toch verder een normale relatie met hen blijven hebben. Ze zijn onze kinderen, alleen op dat ene punt hebben we ons verzet (hun trots).

In het kort, als iemand jou vertelt dat ‘God dit gezegd heeft’ en je gelooft niet dat het God was, dan zal dat blijken in hun wandel. Steun ze waar je kunt, kijk of ze open staan voor instructie, en zo niet, dan is dat aan hen. Zoals Paulus zei, God laat niet met zich spotten. Hij geeft wat ze verdienen. En als ze zichzelf misleid hebben, zijn ze trots, en zij alleen kunnen iets aan die situatie doen.

Als je iemand tegen komt die een geschiedenis heeft van ‘God zei dit’ en hun leven is er één van productiviteit, vrede, stabiliteit, dan laten hun ‘kinderen’ - het resultaat van hun beslissingen – zien dat het duidelijk God was. Kom je iemand tegen die ook een geschiedenis heeft van ‘God zei dit’ maar niets blijkt te werken, of God lijkt ineens van gedachten verandert te zijn, of ze staan niet open voor waarheid – dan moeten zij dat zelf uitwandelen. Vaak zal Zijn genade proberen op een andere manier die trots aan te spreken, door ze hun zin te geven (al is dat een moeilijke weg) voor een bepaald seizoen, voordat ze gebracht worden tot het punt dat ze het niet meer weten en zich dan hopelijk gaan bekeren en zullen veranderen.

Volgende week een ander onderwerp.

Tot dan,
Zegen.
John Fenn / vertaling WJMAHJ
www.supernaturalhousechurch.org

Dag allemaal,

Ik heb het gehad over hoe je weten kunt of een lering goed of fout is, gebaseerd op de ‘hele raad van God’ en door te kijken naar deze 3 gebieden: is het in overeenstemming met het karakter van Jezus? Komt het overeen met Jezus daden en leven? Kun je het op 2-3 plaatsen in het Woord vinden? En vorige week heb ik het gehad over een vierde gebied: Hoe is het vers in de context door te kijken naar voorafgaande en volgende verzen. Vandaag: De cultuur begrijpen.
 

Het begrijpen van de cultuur
Sommige eilanden in het Caribisch gebied hebben de reputatie onvriendelijk te zijn tegen toeristen. Men trok deze conclusie, omdat wanneer mensen op cruise boten de eilanden bezochten, de inwoners hen vaak aanstaarden zonder een woord te zeggen. Dit heeft ertoe geleid dat sommige mensen denken dat de inwoners niet van blanke mensen houden, of hen niet mogen omdat ze toerist zijn, of omdat zij wel geld hebben, terwijl dat niet zo is voor de inwoners. Sommige toeristen zeggen zich bedreigd te voelen door het staren en de stilte.

Maar in het boek Caribbean Hiking van O’Keefe, legt hij uit dat de lokale bevolking graag wil dat men eerst tot hen spreekt, dat men verwacht dat bezoekers het initiatief nemen in het groeten en in een conversatie. Eén echtpaar dat een eiland bezocht, wilde dit testen en toen zij voet aan wal zetten zagen zij een groep locale bewoners op een afstand van zo’n 60 meter van hen vandaan. Een bonte verzameling van mannen met dreadlocks, vissers en taxi chauffeurs, die allen intens hen aanstaarden toen ze op de pier liepen.

Toen ze nog slechts zo’n 5 meter van hen verwijderd waren, glimlachte het echtpaar en riep “Goede Morgen allemaal!” de reactie was onmiddellijk: “Morgen, Morgen!” “Yeah mon!” “U een goede dag!” en iedereen lachte breed toen men dit zei.

De reputatie is onterecht, het is een verkeerd begrijpen van de locale cultuur. Maar als een misverstand vaak genoeg herhaald wordt, wordt het voor velen een feit, het wordt ‘waarheid’.

2000 jaar later….de andere wang toekeren?
Eén van de minst begrepen gedeeltes in de Bijbel en daarom verkeerd geleerd, komt uit de Bergrede, en dat misverstand komt door het niet kennen van de cultuur. (Mattheüs 5:38-41)

“Gij hebt gehoord dat er gezegd is: Oog om oog en tand om tand. Maar ik zeg u de boze niet te weerstaan, doch wie u een slag geeft op de rechterwang, keer hem ook de andere toe. En wil iemand met u rechten en uw hemd nemen, laat hem ook uw mantel. En zal iemand u voor een mijl pressen, ga er twee met hem.”

Door het niet begrijpen van het Woord, noch de cultuur, hebben pastors hun gemeenteleden geleerd om een deurmat te worden, allerlei kwaad lijdzaam te gedogen, van oneerlijk ‘christelijke’ zakenmensen tot het leren aan hun kinderen niet voor zichzelf op te komen in school, om te blijven in een huwelijk waar misbruik plaats vindt, en nog veel meer.

Het onderwerp is terugbetaling
In Exodus 21:18-36 vinden we wetten over terugbetaling als het gaat om geweldsdaden. Lezend vanaf vers 22: “Wanneer mannen vechten en één van hen stoot een zwangere vrouw, zodat haar vrucht afgaat, maar zonder ander letsel, dan zal zeker een boete worden geëist; nadat de man van die vrouw hem oplegt; en hij zal het volgens besluit van de rechters geven. Maar indien er een ander letsel is, zult gij geven leven voor leven, oog voor oog, tand voor tand…..”

Dit gedeelte laat allereerst duidelijk zien dat een baby in de baarmoeder leven is, en ten tweede dat de zin ‘oog voor oog en tand voor tand’ gaat over restitutie en het goedmaken als er letsel veroorzaakt is, oog voor oog, tand voor tand.

Dit beperkt, wat bekend staat als ‘schadevergoedingen’ door te zeggen ‘oog voor oog’ in plaats van ‘je hebt mijn oog beschadigd, dus moet hier je hele leven voor betalen.’ Andere teksten beperken evenzo het bedrag dat een dief moet vergoeden, inclusief in Leviticus 6:1-6 het herstel plus 20% rente, en een offer aan de Heer.

Gered, en niet verscheurd
De Bijbel legt zichzelf uit, dus keken we naar het Woord in Exodus, wat laat zien dat ‘een oog voor een oog’ gaat over restitutie, niet over wraak. Toen onze jongste zoon Brian 9 jaar was, zag hij dat een kwaadaardige hond op het punt stond een klein 4 jarig meisje aan te vallen, dat naar de tuin waar de hond aan een ketting lag, was gelopen, en zij was bijna binnen zijn bereik gekomen.

Hij ging tussen het meisje en de hond staan en zorgde ervoor dat ze buiten bereik van de hond was, en redde daarmee misschien wel haar leven, in ieder geval voorkwam hij dat ze vreselijk verwond zou worden. Zelf werd hij wel door de hond gebeten. De rekening van de eerste hulp bedroeg ruim 300 dollar, en we vroegen restitutie van de buren – tand voor tand, beet voor beet – zo te zeggen. (ze weigerden, zeiden dat het de schuld van het meisje was)

Terug naar Mattheüs 5, waar Jezus verder zegt: “Maar ik zeg u de boze niet te weerstaan, doch wie u een slag geeft op de rechterwang, keer hem ook de andere toe en wil iemand met u rechten en uw hemd nemen, laat hem ook uw mantel….”

Het voelt goed jou een klap te geven
In die tijd was een slag in het gezicht een vaak voorkomend vonnis, samen met een kleine boete. De meeste mensen waren rechtshandig, dus een klap op de rechterwang van de gedaagde kwam minder hard aan dan op de linker. Jezus maakt dit punt bij zijn discipelen om aan te geven dat iemand bereid moet zijn om restitutie te geven, dat die persoon het heel graag goed wil maken, zodat je de andere wang aanbiedt als dat die ander voldoening geeft.

Hij vervolgt door te zeggen dat indien jij in de rechtbank bent en het oordeel is tegen jou en er wordt van jou geëist dat jij jouw jas aan de eiser geeft, ga dan verder en doe meer dan  wat verlangd wordt door ook jouw winterjas te geven.

De extra mijl
“En dwing iemand jou om één mijl te gaan, ga dan ook een tweede mijl”. Deze gewoonte begon met het Perzische Rijk en ging door in het Griekse en toen in het Romeinse Rijk. De wet bepaalde dat elke boodschapper van de koning het recht van gebruik had (rit) van kameel, ezel of paard voor een afstand gelijk aan ongeveer één mijl (1,6 km). De eigenaar van het dier had het recht om de boodschapper te vergezellen, opdat hij zijn dier weer terug kon krijgen wanneer de boodschapper van dier zou gaan wisselen. Jezus zei een extra mijl te gaan om er zeker van te zijn dat de boodschapper goed werd gediend en alles goed was tussen jou en de boodschapper (Ik behandel dit in mijn serie over de Bergrede deel 2).

Arme voorganger
Indien iemand het Woord waarop Jezus’ bediening was gebaseerd niet goed onderzoekt en niet de cultuur bekijkt van die tijd en dat niet in context plaatst., en dit vervolgens niet afmeet tegenover het hele leven en karakter van Jezus, dan komt zo iemand weg met een lering dat christenen een deurmat moeten zijn voor anderen om van te profiteren of om te misbruiken. Dat is duidelijk NIET wat Jezus leert.

Je wilt zou graag de dingen goed maken dus bied je aan om een extra klap te geven, maar hierna moet die persoon zijn eigen hart beoordelen, want jij hebt jouw deel gedaan. Indien de uitspraak tegen jou eist dat jij jouw favoriete jack geeft,  wees dan ook bereid om jouw favoriete jas te geven – maar niet jouw hele garderobe. Ze zullen met hun eigen hart in het reine moeten komen, want jij hebt jouw deel gedaan om met hen vrede te krijgen.

Indien jij een extra mijl gaat met iemand, keer dan om en neem jouw dier met je mee, want ze zullen zelf hun eigen lastdier daar vandaan moeten nemen en afrekenen met hun eigen gebrek aan planning of luiheid. Jij hebt meer gedaan dan wat de Heer beveelt – de rest is aan hen.

De context bevestigt het juiste begrip want Jezus vervolgt: “Geef aan wie iets van je vraagt, en keer je niet af van wie geld van je wil lenen. Jullie hebben gehoord dat gezegd werd: “Je moet je naaste liefhebben en je vijand haten.”  En ik zeg jullie: heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen”. Doe goed voor diegenen die jou gebruiken en jou vervolgen (zie bovenstaande voorbeelden) opdat jij mag zijn als jouw Vader in de hemel, want Hij laat de zon schijnen en de regen vallen op de rechtvaardigen en onrechtvaardigen zonder discriminatie of vooroordeel…”.

Het is duidelijk dat het over christelijk karakter gaat en over dat we er alles aan moeten doen om dingen in orde te maken, om in vrede met elkaar te leven. Om ieder even lief te hebben zonder discriminatie of vooroordeel. Hierbij plaatsen we grenzen tot hoever wij moeten gaan in onze inspanningen om vrede te maken met hen. Jezus zegt “Doe wat jij kunt doen, maar buiten dat is het zo dat zij op hun eigen twee voeten moeten staan. Dat is christelijke liefde

En dat leidt tot…
Wanneer je eenmaal de Bergrede begrijpt, waar Jezus Zijn kernboodschap neerlegt, dan vallen andere gedeelten ook op hun plaats. Veel voorgangers bijvoorbeeld zeggen dat men ex-leden moet mijden die de kerk hebben verlaten. Ze halen dan Matt.18:15-20 aan waar Jezus zegt een broeder die weigert vrede te sluiten te behandelen als een ‘heiden en tollenaar”.

Veel voorgangers hebben de gemeenten verteld om voormalige leden te mijden en te verachten, door te zeggen dat Jezus dat heeft gezegd. Maar een paar hoofdstukken daarvoor zegt Jezus dat we in liefde moeten wandelen (Woord), en als we het karakter van Jezus begrijpen (de herder die achter de eenzame verloren schapen aangaat).en wanneer we dat in de context en cultuur plaatsen, zien we dat de manier waarop we zondaar en tollenaar moeten behandelen, is door hen lief te hebben. We moeten hen behandelen zoals onze Vader dat doet, die de zon laat schijnen en het laat regenen over de rechtvaardigen en onrechtvaardigen zonder discriminatie en vooroordeel.

Dit juiste begrip wordt geverifieerd omdat in de volgende verzen Jezus zegt dat die 2 of 3 mannen die naar de man toe gingen om vrede te sluiten, nu samen zijn in de Naam van Jezus en bidden voor hem en de Heer zegt in het midden te zijn van diegenen die overeenstemming zijn voor het herstel van de man en zijn ziel!

Is dit begrijpen niet consistent met het leven van Jezus? Consistent met het geheel van de evangeliën? Consistent met cultuur, context en de rest van het Woord? Op die manier vind je de hele raad Gods als het gaat over een lering…volgende week: het onderscheiden van Zijn raad wanneer er geen ‘hoofdstuk en vers’ is…

Zegen,
John Fenn / vertaling WJM
www.supernaturalhousechurch.org

Hallo iedereen,

Afgelopen week deelde ik met jullie over het kennen van de gehele raad van God, door het kennen van Zijn karakter en daden die opgeschreven zijn in Zijn Woord. Vandaag gaan we het hebben over de 'context'.

Achter onze rug om

Barb en ik verhuisden in mei 1980 naar Boulder, Colorado en we waren daar deel van een gemeente en we leerden daar de voorganger en zijn vrouw kennen. Vandaag de dag, 30 jaar later, kunnen we zo de vriendschap weer oppakken, ook al hebben we ze sinds 1992 niet meer gezien. Dat is belangrijk voor het volgende verhaal wat ik ga vertellen.

Wij raakten bevriend met een echtpaar die leiders waren in de gemeente en vaak organiseerden zij een lunch na de zondagochtend dienst. Het waren potlucks, maar de vrouw, ik zal haar 'E' noemen, bracht altijd zo enorm veel en verrukkelijk Mexicaans eten mee, dat het nooit uitmaakte wat en hoeveel anderen hadden gebracht, want iedereen wou altijd eten wat E had gemaakt.

Als we dan met z'n allen zo aan de praat kwamen, kwamen we altijd op het onderwerp ‘gemeente’ uit. Als Christenen hebben we bijna altijd wel een mening klaar over alles wat plaats vindt in de gemeente, van de samenkomsten, tot wat de voorgangers vrouw aanhad tot hoe vies de wc's wel niet waren.

Er werd niets gezegd op een kritiekvolle manier, maar we hadden het er samen over en waren aan het brainstormen om op ideeën te komen hoe we de gemeente beter konden maken, we deelden onze gedachten met elkaar zoals vrienden dat doen.

En op een dag.....

We kwamen erachter dat de voorganger boos op ons was, maar we hadden geen idee waarom. Toen we iemand hierover doorvroegen kwamen we uit bij 'E' en de gesprekken die we hadden gehad tijdens de potlucks. Ze had een negatieve houding gekregen naar de voorganger en zijn vrouw toe, maar in plaats van een gesprek met de voorganger aan te gaan, begon ze haar kritiek te verspreiden en werden er ook dingen als:”John en Barb zeiden dit....” gezegd.

Wij vonden dit verschrikkelijk en namen gelijk contact op met de voorganger en zijn vrouw en we vroegen of we met ze konden praten. Wij boden onze excuses meerdere malen aan, nederig en oprecht, want wij vonden het verschrikkelijk wat E hun had verteld. Maar toen de voorganger vroeg:”Hebben jullie dit en dit gezegd?”, moesten wij wel toegeven dat wij inderdaad gezegd hadden wat E had verspreid.

Maar alles wat E hun vertelde, was uit de context gehaald. Ja, de wc's waren vies, maar dat hadden wij gezegd in de context van het maken van een schema voor het schoonmaken van de wc's.

Het was geen kritiek en de voorganger zag ons standpunt en vergaf ons – maar het was een les die wij geleerd hebben. Wij gingen niet meer naar de potlucks, maar werkten aan onze relatie met de voorganger en zijn vrouw. De voorganger kwam erachter dat E degene was die ervoor zorgde dat er opeens veel onenigheid in de gemeente kwam.

Opnieuw, past het bij het karakter?

Die middag tijdens het gesprek met de voorganger, gaf hij aan dat de dingen waar E ons van beschuldigde, niet iets was wat bij ons paste. Omdat ze ons karakter kenden, was het voor hen snel duidelijk dat wij onjuist beschuldigd waren en daarom waren ze in staat te zien wat er nou echt plaats had gevonden.

Jezus en context

Een van de dingen wat voor mensen een valkuil is, is het aannemen van onderwijs dat uit de context gehaald is en waardoor iets wat Jezus onderwees of wat in de Bijbel staat, gemaakt wordt tot iets totaal anders. Als dat gebeurt, dan verliezen we de 3 elementen van vorige week: 'ken het gehele onderwijs van God door te blijven bij karakter, daden en het Woord.

Is wat de prediker onderwijst consistent met het karakter van Jezus? Jaren gelden waren er mensen die tijdens diensten begonnen te blaffen en te kruipen op de vloer, zogenaamd onder de leiding van de Heilige Geest – echt waar?  Kunt u zich Jezus voorstellen als iemand die begint te blaffen als een hond? Of dat hij iemand anders laat blaffen als een hond? Nee, natuurlijk niet en daarom kunnen wij zeggen dat wat toen plaats vond niet van God was.

Daden – kunnen we dit gedrag terug vinden in het boek Handeling of wordt het beschreven in de brieven van de apostelen? Woord – kunt u een Bijbelvers vinden, en niet alleen maar 1, maar 2 of 3 op z’n minst, dat het onderwijs bevestigt en is het onderwijs consistent met de daden en het karakter van de Heer? Heeft Petrus ooit geblaft onder invloed van de Heilige Geest? Nee!

Alle 3 de elementen moeten in overeenstemming zijn in het onderwijs van God: Het karakter van God, Zijn beschreven daden en het Woord van God.

Een voorbeeld
 “Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het  Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in  de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet  in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw  Naam vele krachten gedaan?  En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg  van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt! “Mat 7:21-23

Dit vers is gebruikt om Christenen bang te maken, waardoor ze in voortdurende angst leven voor hun hemelse Vader, omdat ze bang zijn iets te doen waardoor Hij hen uit de Hemel zou kunnen schoppen.

En als je dit vers uit de context haalt dan klinkt het alsof zelfs Christenen, die van de Heer houden en oprecht leven, bang zouden moeten zijn voor de hel. Maar laten wij dit vers in de context lezen en onze 3 richtlijnen gebruiken om dit beter te begrijpen.

Waar heeft hij het over?
De eerdere verzen bepalen de context:

 “Maar wacht u van de valse profeten, dewelke in schaapsklederen tot u  komen, maar van binnen zijn zij grijpende wolven. Aan hun vruchten zult gij hen kennen. Leest men ook een druif van doornen,  of vijgen van distelen? Alzo een ieder goede boom brengt voort goede vruchten, en een kwade boom  brengt voort kwade vruchten. Een goede boom kan geen kwade vruchten voortbrengen, noch een kwade boom  goede vruchten voortbrengen. Een ieder boom, die geen goede vrucht voortbrengt, wordt uitgehouwen en  in het vuur geworpen. Zo zult gij dan dezelve aan hun vruchten kennen. Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het  Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in  de hemelen is. elen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet  in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw  Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg  van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!” Mat 7:15-23

Laat me u dit vragen: Als Jezus u iets zou vertellen, iets, wat dan ook, zou dat wij Hij u vertelde de waarheid zijn? Natuurlijk,

Als Hij tegen mensen zou zeggen: “Ik geef toe, ik heb u nooit gekend, ga weg van mij”, is dat dan niet de waarheid? Ik bedoel, Hij zegt niet dat Hij ze ooit kende, maar nu niet meer kent – ik heb u nooit gekend – dat is dan de waarheid, toch?

Dus als mensen – in deze context dus valse Christenen – zeggen dat ze hebben geprofeteerd, demonen hebben uitgeworpen en grote daden hebben verricht in de naam van Jezus en Jezus reageert daarop met: ‘ik heb u nooit gekend’, wie gelooft u dan? Jezus of hen?

Lees nu nog eens vers 15, wat begint met: “Wees op uw hoede voor valse profeten” en wat eindigt met “Ik heb u nooit gekend” en dan kunt u zien, dat u als Christen niets te vrezen heeft.

Jezus heeft het niet over Christenen, Hij heeft het over valse profeten, valse Christenen, mensen die in de kerk werken maar niet wedergeboren zijn en die claimen dat ze grote dingen hebben gedaan voor God, maar op de laatste dag zal God tot hen zeggen: “Ik heb u nooit gekend, nu verlaat mij, werkers van zonde”.

(Lees nu eens de volgende verzen wat gaat over 2 huizen, één dat gebouwd is op het zand (valse profeet/ valse gelovige) en het andere huis is gebouwd op de rots (rots/Jezus) – het bevestigd opnieuw dat het valse huis valt en de ware overleeft.

De 3 richtlijnen
Behalve de context, moeten we ons ook deze vragen stellen: Is het in Jezus karakter om Christenen uit de hemel te gooien? Is er een voorbeeld in de evangeliën waar wij zien dat Jezus tegen een ware gelovige zei dat hij bestemd was voorde  hel? Het antwoord is nee. Staat er iets in Handelingen of in de brieven van de apostelen dat ware gelovigen en discipelen van Jezus misschien de hemel kunnen missen? Het antwoord is nee.

Daden – Zien wij daden in de evangeliën of Handelingen waar wij zien dat Jezus of de apostelen tegen ware discipelen, die naar hun beste weten wandelen met Hem,  zeiden dat ze naar de hel gaan? Nee.

Woord – Kunnen we een Bijbelgedeelte vinden in het Nieuwe testament waar staat dat waren discipelen van Jezus misschien alsnog naar de hel gaan? Nee.

Daarom, gebaseerd op de context, op het karakter van Jezus, op Zijn daden en het Woord, kunnen we vaststellen dat als Jezus zegt: Niet iedereen die zegt: Heer, heer, zal de Hemel binnen komen.”, dat Hij het over valse gelovigen had en niet over ware Christenen.

Om diezelfde reden, had de voorganger in 1980 vraagtekens bij de dingen die hij over Barb en mij gehoord had, omdat hij ons karakter kende. Vraag uzelf: Klinkt dat als de Jezus die ik ken? Die ik in de evangeliën zie? Als het antwoord nee is, duik dan de context in, zoek naar dezelfde daden in de evangeliën, en probeer 2 of 3 andere verzen te vinden dat hetzelfde zegt – als één ervan het niet ondersteunt, leg dan naast je neer wat de prediker onderwees.

Volgende week – cultuur in context.

Wees gezegend, John Fenn / vertaling AE
www.supernaturalhousechurch.org

Hallo allemaal,

Waterballon gevecht
Het was op een hete zomerdag in Kokomo, Indiana en wij als buurtkinderen hielden een watergevecht. De nieuwe uitvinding in die tijd was de ‘waterballon’. Dat was veel beter dan de tuinslang die aan de kraan vastzat, een waterballon kon je als aanvaller overal gebruiken.

Het huis van de Fenns was het speelterrein voor de buurtactiviteit, maar aan de overkant 2 huizen verderop had je de Spencers met hun 2 meisjes. Naast de Spencers woonde hun directe familie – ook Spencer geheten – met hun 2 jongens. Op die bijzondere dag vielen de 4 Spencers de 3 jongens van de Fenns aan met waterballonnen in onze tuin! En daar moest een reactie op komen!

Ik wilde dit duidelijk maken door de grootste ballon te vullen met zoveel mogelijk water als het maar kon houden. Ik kon nog net een knoop in de ballon krijgen, en waggelde naar de tuin van de Spencers.

Ik had gezien dat Stacey Spencer net om de hoek van haar huis rende, waar hun tuinslang verbonden was aan de kraan. Het was voor mij duidelijk dat ik, zodra ik om de hoek zou komen, besproeid zou worden in een verrassingsaanval. Mijn timing moest dus perfect zijn – ik moest de ballon gooien net als ik om de hoek zou komen om op die manier te voorkomen dat zij het handvat van de tuinslang kon indrukken.

Mijn timing was perfect. De waterballon was net uit mijn handen terwijl ik om de hoek kwam. Maar in plaats dat Stacey er stond, stond haar moeder daar. Het was moeder Jo, onschuldig, die buiten haar tuin aan het bekijken was! Het was te laat. De grote ballon raakte haar neus, kin en  haar bovenlichaam in een explosie van water. Het maakte haar nat van gezicht tot haar middel.

Stacey stond bij de deur van haar huis, achter haar moeder, die met grote ogen keek en een hoorbare zucht slaakte. Ik verstijfde. Toen kwam er een schreeuw van Stacey’s moeder:´OH JIJ Johnny Fenn wat doe je nou?! Kom onmiddellijk hier jongeman en we gaan naar jouw moeder!”.

De hele raad
Jo was kort en zwaar, maar sterk en ik was in dat groeistadium dat ik tenminste zo groot was als zij. Zij had mij beet bij mijn arm met een greep waar een buldog trots op zou zijn. Zo liepen we naar mijn huis.

En daar stonden we dan, kleine dikke Jo, door en door nat van hoofd tot middel, en ik met mijn 10 jaren en neergeslagen ogen, en mijn moeder die het lachen inhield toen Jo met 110 decibellen verhaalde hoe ik haar aan had gevallen.

Mijn moeder kende mij. Zij wist onmiddellijk dat ik Jo niet met kwade opzet had aangevallen. Toen Jo enigszins gekalmeerd was besefte zij dat ook. De reden daarvoor is dat ze mij allebei kenden. Ik was een kind van mijn woord en zou nooit ofte nimmer respectloos zijn tegen mijn ouders – en zeker geen volwassene aanvallen met een waterballon.

Ik verontschuldigde mij, maar toen de deur dicht was, hebben mijn moeder en ik er hartelijk om gelachen en dat was het dan. Er waren 3 factoren: Ze kenden mijn karakter, zij kenden mijn leven (daden), en ze kenden mij door mijn woorden.

Zij keken op dat moment naar die ene situatie en legden dat naast de 10 jaar van mijn leven op deze planeet. Ik had nog nooit respectloos gedaan tegen mijn ouders, nooit gelogen, nooit iemand in elkaar geslagen. Dit incident was zo’n grote uitzondering vergeleken met hoe ze mij kenden, dat ze begrepen dat het een ongeluk was.

Ken het karakter
Waar mijn moeder en Mw.Spencer naar keken was ‘de hele raad’ van mijn leven en mijn woorden en daden. En daarom begrepen ze dadelijk dat ik haar niet opzettelijk had uitgekozen voor een aanval met een waterballon.

Indien we natuurlijke zaken als dit begrijpen, waarom behandelen wij de Vader en de Heer Jezus dan niet op dezelfde manier? Waarom trekken mensen een enkele Bijbeltekst uit de Bijbel en zeggen:’dit is wat God zegt’ in plaats van dat ze kijken naar Zijn hele raad, zoals die te zien is in Zijn hele leven, woorden en karakter?

Het bloed pleiten?
Hier is een voorbeeld. Het werd populair gemaakt door Kathryn Kuhlman in de jaren 60 en 70 en ging verder in de charismatische beweging van de jaren 80 en 90 totdat het werd verankerd als zijnde het evangelie in sommige kringen. Zij houden vast aan de praktijk van ‘pleiten op het bloed’ wanneer ze geconfronteerd worden met demonen. Maar is dat wat Jezus en de apostelen onderwezen en praktiseerden? Staat dat geloof tegenover de ‘hele raad Gods’?.

Wat Jezus zei en deed
“En terstond was er in hun synagoge een mens met een onreine geest en hij schreeuwde luid, …En Jezus bestrafte hem zeggende: Zwijg stil en ga uit van hem”. Marc.1:23-25

“Gij, stomme en dove geest, Ik beveel u: ga van hem uit en kom niet meer in hem”. Marc.9:25

“..men bracht een doofstomme bezetene bij Hem. En nadat de boze geest was uitgedreven, sprak de doofstomme “ Matt.9:32-33

“Toen riep Hij de twaalven samen en gaf hun macht en gezag over alle boze geesten”  “En de tweeën zeventig zijn teruggekeerd met blijdschap en zeiden: Here, ook de boze geesten onderwerpen zich aan ons in uw naam“. Luc.9:1;10:17

 “Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in mijn naam zullen zij boze geesten uitdrijven“. Marc.16-16-17  

“Maar toen dit Paulus verdroot, wendde hij zich tot de geest en zeide: Ik gelast u in de naam van Jezus Christus van haar uit te gaan“. Hand.16:18

Dus daar heb je het – dat is het Woord. Spreek eenvoudig tegen de geest om weg te gaan in de naam van Jezus. Ik heb te weinig ruimte om al de teksten uit de evangeliën te laten zien, maar ze zeggen consistent hetzelfde. We moeten spreken tegen de demonen en ze opdragen om weg te gaan. Punt.

De bedoeling van het bloed van Jezus, wat het Woord zegt
“Hem heeft God voorgesteld als zoenmiddel door het geloof, in zijn bloed, om zijn rechtvaardigheid te tonen, daar Hij de zonden, die tevoren onder de verdraagzaamheid Gods gepleegd waren, had laten geworden“. Rom.3:25

“thans door zijn bloed gerechtvaardigd “.Rom.5:9

 “Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zeide: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed“.1Kor.11:25

“in wie wij de verlossing hebben, de vergeving der zonden. (door Zijn bloed)”.Kol.1:14 SVV

Zie ook Hebr.9:25 en 1Pet.1:19

Wat de fout zegt
De fout, die verheven is geworden boven het Woord van God, zegt dat we het dierbare en heilig bloed van Jezus, dat 2000 jaar geleden werd vergoten op het kruis om te betalen voor zonden, nu mogen toepassen om te strijden tegen demonen. Zoals je hierboven kunt zien is er slechts één gebruik – het betaalde voor onze zonden.

We mogen ‘bedekt‘ zijn door het bloed van Jezus, want we zijn wederomgeboren, dat is waar. Maar overal in de Schriften is het bloed van Jezus verhoogd als heilig en wordt er naar verwezen als betaling voor zonde. Nergens in de Schrift wordt het onderwezen noch zien we christen dat bloed toepassen om tegen demonen te vechten.

Nu moet jij een keuze maken indien jij hebt geloofd dat het ‘pleiten van het bloed’ een Bijbelse manier is om met demonen af te rekenen. Jij moet nadenken. Jij moet wegen wat Jezus onderwees over het uitwerpen van demonen door ze te commanderen in Zijn naam, hoe Hij de discipelen trainde, hoe zij Zijn instructies opvolgden om van demonische aanvallen af te komen. En voeg daarbij dan de hele raad Gods over waar het Offer van bloed voor bedoeld was met hoofdstuk en vers. Weeg dat af tegen wat je hebt geloofd. Zet je jouw hielen in het zand of ga je aanpassen aan het Woord?

Duidelijk gepraat, recht voor z’n raap, niet om gevoelens te kwetsen
Bedenk dit – velen schrijven mij en vragen waarom zij geen wonderbaarlijke geestelijke ervaringen hebben. Waarom open God hun ogen niet om demonen en engelen te zien. Ik heb niet alle antwoorden, maar bedenk dit.

Heb je ooit een tiener gehad of een vriend die anders gelooft over leven of een gebeurtenis en jij probeert te spreken met hen over wat er werkelijk plaatsvond, maar je bent beperkt in wat je kunt delen want ze blijven bij hun versie van wat er gebeurd is? Wat jij kunt delen is beperkt. Dat geldt ook voor Jezus en voor ons indien wij blijven bij wat Hij niet deed of onderwees. Hij moet dan openbaring en informatie voor ons achter houden omdat wij vasthouden aan onze versie in plaats van de waarheid.

Indien Jezus aan jou verscheen en sprak met jou over het gebied van de engelen en van demonen, zou jij begrijpen wat Hij zei, omdat wat Hij zou onderwijzen datgene zou zijn wat Hij onderwees in de evangeliën en daar praktiseerde. Zou Hij jou vertrouwen of heb jij zoveel lagen van verkeerd begrijpen dat je of het zuivere Woord  niet begrijpt of dat je het filtert door het verkeerde denken en daardoor het bezoek zou verknallen?

Het punt van vandaag: De hele raad Gods en het Woord staan boven al het andere. Ken Zijn karakter, Zijn daden, Zijn Woord. Wees bereid te veranderen wat je gelooft indien het niet hoofdstuk en vers is.

Ik hoop dat ik niet teveel waterballonnen heb laten openbarsten op mensen, maar indien je mij kent, dan weet je dat het geen kwaad opzet is, want mijn hele leven, onderwijzing en praktijk zullen dit uitdragen.

Volgende week meer onderwijs over hoe de Heer je grotere openbaringen kan toevertrouwen,

Zegen,
John Fenn / vertaling WJM
www.supernaturalhousechurch.org