Why doesn't God heal more often? 3 of 4, Old body, ignorance
Waarom geneest God niet vaker? 3 van 4, Oud lichaam, onwetendheid
 
Dag allemaal,
Deze serie gaat over obstakels die genezing in de weg staan, niet zozeer over hoe je genezen moet worden. Ik heb wel een serie genaamd 'Healing School' voor geïnteresseerden.
 
Het leren van mogelijke obstakels is nuttig, hoewel er geen 'magische sleutel' is die genezing voor iedereen ontsluit. Zoals we bij de Corinthiërs hebben gezien, kunnen hartkwesties een reden zijn waarom het lichaam een ziekte krijgt, iets wat pas onlangs door de medische wetenschap is 'ontdekt'.
 
Onwetendheid is geen bescherming
We hebben ook gezien dat zonden tegen het lichaam in het lichaam blijven, wat betekent dat het onze verantwoordelijkheid is om er mee om te gaan, niet die van God. Het probleem is dat onwetendheid niet voorkomt dat we kunnen lijden aan letsel of ziekte. Eind 1800 werden 'radium pillen' aangeboden voor de gezondheid, en werd roken gepromoot als gezond. Pas toen mensen begonnen te sterven, beseften ze dat ze het mis hadden - maar die onwetendheid verhinderde niet dat veel goede mensen ziek werden en op jonge leeftijd stierven.
 
Dat betekent dat we vandaag de dag misschien dingen hebben die ons ziek maken of ons een chronische fysieke kwaal bezorgen, maar we zijn onwetend over wat de oorzaak is. We vragen ons af hoe God dit kan laten gebeuren. Maar we leven op een gevallen aarde in lichamen die van die gevallen aarde zijn. Dat betekent dat de genetica en de omgeving en de dingen die we eten en ademen en aanraken en ruiken allemaal een rol kunnen spelen.
 
En omdat we ons voortplanten en onze genen aan onze nakomelingen doorgeven, wordt alles wat gebrekkig is in die genen doorgegeven. Het is niet altijd de duivel of een vloek, soms is het gewoon simpel voortplanting.
 
Het is niet zo dat God er niet is, het is dat we op een gevallen aarde zijn in lichamen van die aarde (die dus tijdelijk zijn), dus er zijn hier dingen die ons treffen. Als we daar een zeer kwaadaardige duivel aan toevoegen die rondloopt op zoek naar wie hij mag verslinden, maakt dat de zaak nog ingewikkelder.
 
Wees niet in angst en verberg je niet achter ‘geloof’.
Ik heb ook veel mensen gekend die geloof verkondigen, maar in werkelijkheid bang zijn om naar de dokter te gaan vanwege wat die zou kunnen zeggen. Of misschien vermoeden ze dat ze een operatie nodig hebben of procedures die een enorme verandering in hun leven zou betekenen. Dus in angst verkondigen ze geloof - maar dat is geen geloof, dat is dwaasheid. Ik heb God nog nooit iemand zien genezen die zich achter zijn angsten verschuilde, achter het zogenaamde geloof. Ik heb Hem met iemand zien omgaan door een operatie en door procedures heen, terwijl Hij hen vraagt hun hart te onderzoeken. Wees altijd eerlijk tegen Degene die je gedachten kent voordat je ze in je geest vormt.
 
En er is soms ook geestelijke trots - ik heb verschillende mensen gekend die gediagnosticeerd werden met kanker maar die geen enkele behandeling kozen, omdat ze kozen voor wat ze 'geloof' noemden, omdat mensen naar hen keken als voorbeelden van 'geloofsmensen' om zo maar te zeggen. Maar God verzet zich tegen de hoogmoedigen, en toen ze de medische behandeling afwezen namen ze hun leven in eigen handen, en stierven ze te vroeg. 
 
Toen onze jongens jong waren, volgden we deze algemene richtlijn: We legden hen de handen op voor genezing, maar als ze de volgende dag niet beter waren, gingen we naar de dokter. Ik ben geen goede vader als ik mijn kind laat lijden omdat ik hem wil genezen door geloof, ook als dat niet gebeurt. We volgen die algemene regel ook met onszelf.
 
Ik kreeg deze aandoening voordat ik de Heer kende - kan ik genezen worden?
De vraag of de 'oude voetbalverwonding' of andere aandoeningen die je kreeg voordat je de Heer kende, waar je last van bleef houden, of iets wat in latere jaren tevoorschijn komt en waarvoor een operatie of andere behandeling nodig is, kan de vraag oproepen ‘zou God mij genezen?’
 
Bedenk dat geen enkele persoon die in de Evangeliën genezen is, opnieuw geboren was. Waar ze ook van genezen moesten worden, ze hadden de aandoening gekregen voordat ze Jezus ontmoetten. Toen ze Jezus ontmoetten, werden die aandoeningen genezen. Dus waarom kan een gelovige na de ontmoeting met Jezus geen genezing verwachten? Ja, een gelovige kan verwachten dat hij genezing krijgt voor een aandoening voordat ze Christus kenden.
 
Maar van wat ik heb gezien, als we eenmaal een medische route hebben gekozen, is Gods genade er om met ons mee te wandelen. En Hij lijkt zich in de loop der jaren op dezelfde manier te bewegen met iemand. Ieder van ons heeft patronen in ons leven van hoe de Heer met ons hart, ons lichaam en onze emoties omgaat - Als Hij je een paar jaar geleden op 1 manier genas, van wat ik heb gezien, zal Hij dat deze keer waarschijnlijk ook doen. Als het geen operatie is en langzaam herstel, zal het zich herhalen. Als het een operatie was maar volledig herstel, zal het zich herhalen. Gewoon een observatie - leer hoe Hij met je omgaat, zoek naar patronen door de jaren heen, en  ga die route op want vaak zal Hij daar zijn.
 
Het trekken van de lijn tussen ouder worden en geloven voor genezing
Zoals ik al zei, zijn onze lichamen van de aarde, dus op weg om de kamertemperatuur aan te nemen. Wetenschappers vertellen ons dat het lichaam na ongeveer 35 jaar begint af te nemen en iedereen boven die leeftijd kan getuigen van dat feit. Dus waar komt genezing ten tonele als een deel van wat er aan de hand is, een natuurlijke achteruitgang is in een lichaamssysteem?
 
Ik heb al eens eerder verteld hoe ik in het verleden vertigo kreeg als ik erg moe werd. Niet duizeligheid, maar vertigo, wat heel anders is. Bij duizeligheid draait de kamer, bij vertigo weet je niet welke kant op of neer gaat, links of rechts. Het gebeurde tijdens een EU-conferentie in Nederland, een paar jaar geleden. Ik kon het voelen aankomen op donderdag, de dag voordat de conferentie begon.
 
We openden de samenkomsten die vrijdag, en 's avonds was ik ertegen aan het vechten. Plotseling werden mijn ogen geopend voor Zijn rijk en zag ik de Heer. Anderen zagen of voelden Hem ook. Hij kwam naar me toe en vertelde me wat persoonlijke dingen, richting voor het leven, en ging rond naar de anderen.
 
Zaterdagochtend kon ik nauwelijks opstaan, maar ik haalde het ontbijt en de ochtendsessie. Ik zou die middag een vraag- en antwoordsessie houden, maar kon amper uit bed komen, dus ik vroeg Barb en Brian om die sessie te doen. Terwijl ik in bed lag, vroeg ik de Vader wat er aan de hand was en vertelde Hem: "De Heer was hier gisteravond en Hij kon met me praten, Hij had me kunnen genezen, waarom deed Hij dat niet?"
 
De Vader antwoordde: "Je hebt dit jezelf aangedaan. Ik heb al een tijdje met je gesproken over het nemen van een vrije dag per week, maar je hebt me genegeerd. Barb heeft je ook verteld dat je elke week een vrije dag moet nemen, en je hebt zelfs je eigen vrouw niet gehoorzaamd. Je lichaam gaat de weg van de aarde, je moet leren je aan te passen. Je hebt dit jezelf aangedaan.”
 
Zoals ik al zei, gaat deze serie over mogelijke obstakels voor genezing, bedoeld om gedachten en introspectie uit te lokken. Ik moet ongeveer 40 jaar oud zijn geweest voordat ik me realiseerde dat er sommige dingen zijn die ik gewoon niet zou weten aan deze kant van de hemel. Rusten daarin, gecombineerd met rusten in Zijn trouw, hebben mij zoveel meer rust gegeven dan wat ik eerder in mijn wandeling met Hem had.
 
Verzen zoals Deuteronomium 29:29 brengen nu vrede in plaats van een drang om de grenzen te verleggen: "De geheime dingen behoren toe aan de Heer onze God, maar die geopenbaarde dingen behoren toe aan ons en aan onze kinderen..." (Wat een groot vers is om voor uw kinderen te bidden, dat Hij hen zal openbaren wat ze zouden moeten weten). Maar ik ben tevreden dat er geheime dingen zijn die ik pas zal weten als ik aan de andere kant ben.
 
En Handelingen 1:7: "Het is niet aan u om de tijden en seizoenen te kennen die de Vader binnen Zijn eigen gezag heeft geplaatst."
 
Daar is vrede in. Vrede is ophouden met onze eigen werken, om in Hem te rusten. Volgende week vertel ik enkele dingen die de Heer gedeeld heeft in bezoeken over genezing en over Zijn omgang met ons.
Tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en mail me op [email protected]

Why doesn't God heal more often? 2 of 4: Healing and our responsiblity?
Waarom geneest God niet vaker? 2 van 4: Genezing en onze verantwoordelijkheid?
 
Dag allemaal,
Vorige week deelde ik dat genezing in de eerste plaats een bevestigend teken is van de opstanding van Jezus. Maar hoe zit het met ons gelovigen? Hoort genezing niet bij ons?
 
Genezingsvragen - tot in de kleine puntjes
Wanneer we van genezingen als teken voor ongelovigen om de beweringen van Jezus te bevestigen gaan naar genezing als één van de 'voordelen' van het gelovig zijn, verschuift de verantwoordelijkheid voor genezing van God naar ons. Maar veel gelovigen zijn nog steeds mentaal op zoek naar God voor een soevereine zet zoals Hij dat zou doen voor een ongelovige. Vaak hebben ze op een bepaald moment in hun leven een geloofscrisis en begrijpen ze niet wat er aan de hand is. Laten we elementen van onze verantwoordelijkheid onderzoeken.
 
Het vooroordeel en de strijd van de Corinthiërs
In 1Cor.3:3-15 onthult Paulus dat er in Corinthe een aantal mensen zijn die in afgunst, strijd en verdeeldheid leven. Hij vertelt hen dat dat hout, hooi en stro zijn, dat als ze het in hun harten dragen tot aan de dood, en ze voor de Heer staan, dat alles verbrand zal worden. Hij zegt dat ze gered zullen worden, maar dan als degenen die door vuur zijn gegaan.
 
Later in 1Cor.11:17-31 onthult hij dat sommigen zo jaloers, twistziek en verdeeld zijn dat ze het avondmaal van de Heer niet gebruiken en ook niet met andere gelovigen willen samenkomen. Ze kwamen eerst met elkaar samen en daarna pas voor de grote bijeenkomst bij iemand in huis. Hij vertelt hen dat ze thuis kunnen eten en drinken, maar dat ze samen moeten komen met alle anderen in plaats van op zichzelf te zijn, waarbij ze het lichaam van Christus, dat ons één heeft gemaakt in Hem, op de juiste manier moeten onderscheiden.
 
De achtergrond van de gemeente in Corinthe wordt verteld in Handelingen 18, waar we Joden, Romeinen en Grieken allemaal samen zien komen in het huis van de Romein Justus. We weten historisch gezien dat Corinthe een zeehaven was met een breed scala aan sociale niveaus, van scheepseigenaren tot zeelieden, van winkeleigenaren tot griffiers en alle verschillende rassen. Cultureel gezien kwamen de hogere Romeinse klassen niet samen met de lagere klassen, en de Joden zouden zich nooit vermengen met de niet-Joden - en toen kwamen ze tot Jezus en begonnen ze elkaar te ontmoeten in het huis van Justus. Ze hadden dus veel in hun hart om mee af te rekenen.
 
Toen Paulus het vooroordeel - raciaal en sociaal-economisch - van sommigen aan de orde stelde, zei hij omdat ze "het lichaam van de Heer niet hadden onderscheiden, velen van jullie zwak en ziekelijk zijn, en velen zijn te vroeg gestorven". We zouden vandaag de dag zeggen dat hun immuunsysteem gecompromitteerd was door haat, strijd en vooroordelen, en dat maakte hen zwak, ziekelijk en velen waren zelfs voortijdig gestorven als gevolg van ziekten die hun nu verzwakte immuunsysteem niet aankon.
 
Maar als jouw vriend, zeg maar een met de Geest vervulde Romein ziek zou worden, zou je niet meteen denken dat hun haat voor Joden een reden zou zijn waardoor ze ziek werden. Je zou voor hen bidden, je zou ze de handen op kunnen leggen, een onbekende demon uitwerpen, voor het geval dat die de oorzaak was, en gebeden voor je vriend aanbieden, en je afvragen waarom God hen niet genas. Je zou ze zelfs kunnen zalven met olie, en je afvragen waar de genezing is?
 
Genezing is beschikbaar, maar hun vooroordelen, afgunst, twist, haat of andere toestand van hun emoties en hart verhinderen hen om te ontvangen. Als ze sterven, kom je misschien nooit te weten waarom God hen niet genezen heeft. Paulus drong er bij de Corinthiërs op aan om "om jezelf te beoordelen, want als we over onszelf oordelen, zullen we niet door de Heer worden geoordeeld". De Heer liet toe dat ze vroeg stierven in plaats van dat hun haat hen zou laten meeslepen naar diepere zonde. Dat is Zijn oordeel over die persoon, volgens Paulus.
 
Samenvattend: Wij zijn verantwoordelijk voor het wandelen in liefde, en vasthouden aan zonde is ons openstellen voor ziekten die God niet zal genezen, omdat ons hart onze verantwoordelijkheid is. Iemand in bitterheid en haat genezen zou hem alleen maar in staat stellen om dieper in de zonde door te gaan, en God zal daar geen deel van uitmaken. Dus laat Hij hen de gevolgen van hun hart ervaren.
 
Een ander voorbeeld: Zonden tegen het lichaam.
Paulus zegt in 1Cor.6:18 dat seksuele zonden zonden tegen het lichaam zijn en zich manifesteren in het lichaam. Dat is een algemeen principe dat hij in de grotere context uitlegt: Zonden tegen het lichaam blijven in het lichaam.
 
Francis Hunter en haar man Charles, waren wel bekend om hun genezingsbediening in de charismatische uitstorting van de jaren zeventig van de vorige eeuw. Francis vertelde het verhaal van de vrouw die gefrustreerd naar haar toe kwam, zeggende: "Ik werp de calorieën uit mijn desserts, maar ik ben nog eens 5 kilo aangekomen, wat doe ik verkeerd?" Francis vertelde haar dat we demonen kunnen uitdrijven, maar calorieën zijn onze verantwoordelijkheid. Een moment op de lippen is voor altijd op de heupen - die zonde tegen je lichaam blijft in je lichaam.
 
Hetzelfde geldt voor drugs- of alcoholmisbruik, overwerk, roken, of zelfs voor lichaamsbeweging. Ook te veel lopen of joggen of te veel gewichtheffen. Wat voor zonde we ook tegen ons lichaam doen, die zonde blijft in het lichaam. Dat betekent dat het onze verantwoordelijkheid is. Je kunt geen 50 kilo overgewicht hebben met pijnlijke voeten en gewrichten en naar God kijken om die voeten en gewrichten te genezen - Hij kan genade geven, maar jij at te veel, dus jij moet dat gewicht eraf zien te krijgen. Anders gezegd, zou Hij je genezen, dan stelt Hij je in staat om nog meer gewicht toe te voegen aan die overwerkte gewrichten.
 
Een orthopedisch chirurg vertelde me dat voor elke 2.2kg extra die iemand weegt, hij 45kg kracht uitoefent op elke knie, bij elke stap. Dat betekent dat 22 kg overgewicht 453 kg extra kracht toevoegt bij elke genomen stap. Dat is onze verantwoordelijkheid, niet die van God.
 
Jezus genas mensen die buiten hun schuld genezing nodig hadden.
Wat we in de evangeliën zien is dat Jezus verwondingen geneest die niet veroorzaakt waren door zonden tegen het lichaam. De verschrompelde hand van de man in Marcus 3:1-5 was ongetwijfeld een verwonding, want het werd beschreven als ‘verschrompeld’, wat betekent dat het heel was geweest, maar iets was er gebeurd waardoor de hand onbruikbaar werd. In Mattheüs 15:30 staat dat Jezus de verminkten heeft genezen, wat een verwonding is. We zien genezingen van de man die blind geboren is, van de kreupelen, doven en stommen, enzovoort, omstandigheden die buiten hun schuld zijn ontstaan. We zien niet dat Jezus mensen geneest die hun eigen ziekte hebben veroorzaakt door hun lichaam te verwaarlozen of te misbruiken.
 
Geloof is niet iets waar we ons achter verstoppen omdat we bang zijn om naar de dokter te gaan. Ook kunnen we geen geloof claimen als genezing door het doen van enkele praktische dingen binnen ons vermogen ligt. Een zendingsvriendin zag ooit dat de reden voor de vele wonderen die ze zagen, eenvoudig was: Er waren geen dokters, apotheken of medicijnen waar ze woonden, dus God genas hen. Maar toen al die dingen beschikbaar kwamen voor de mensen, werd het aantal wonderen minder. Hoe brengen we de geneeskunde en God en onze angsten in balans en is er genezing voor aandoeningen die we kregen voordat we de Heer leerden kennen?
 
We zullen daar volgende week mee verder gaan,
tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]

Why doesn't God heal more often? 1 of 4; What is healing for?
Waarom geneest God niet vaker? 1 van 4; Waarvoor is genezing?
 
Dag allemaal,
Gebeden voor genezing zijn waarschijnlijk de meest voorkomende vorm van gebedsverzoeken die ik ontvang, samen met vragen waarom God X-geliefde niet geneest, of waarom geneest Hij niet degene die mij de vraag stelt. Deze 4-delige serie zal een aantal van die vragen beantwoorden, maar het onderwerp is te groot om in detail te behandelen.
 
Voor degenen die geïnteresseerd zijn in het leren hoe de Heer geneest, hoe Hij ons in positie manoeuvreert om genezing te kunnen ontvangen, is er mijn serie  genaamd 'Healing School' en de opvolging daarvan, 'The Most Important Thing I've Learned about Healing', beschikbaar in CD of MP3 formaat.
 
Waarom genezing?
In de breedste zin is er de genezing van een lichaam of ziel (emoties) omdat God werkt aan het herstel van de heelheid die de aarde had voordat Adam en Eva zondigden. Ziekte, verkeerde gedachten en verkeerde emoties kwamen met de zonde de wereld binnen. Het kruis en de opstanding begonnen de beweging als je wilt, terug naar heelheid, waardoor Gods heelheid beschikbaar komt voor de hele mensheid.
 
Ook ontwierp Hij het menselijk lichaam om zichzelf te genezen - we kunnen zien dat de hele aarde gericht is op genezing. Land dat verwaarloosd werd, wordt 'teruggewonnen door de natuur' en hersteld tot een overvloedig leven, in de loop van de tijd. Dus in die zin is de hele schepping gemaakt om te genezen, om terug te keren naar een natuurlijke orde en balans. In die algemene zin zoeken onze lichamen, die van de aarde zijn, naar heelheid, naar herstel, naar dat evenwicht en de vrede die ermee gepaard gaat.
 
Het bewijs waar de Vader God in voorziet dat Hij een dag zal brengen waarop we allemaal genezen zullen zijn, inclusief de schepping, is het leven en de tijd van Jezus Christus. Hij is het bewijs van de Vader God van Zijn liefde voor ons, van Zijn goede wil voor de mensen en Zijn belofte om alles goed te maken.
 
Het Nieuwe Testament maakt duidelijk dat niet het kruis het bewijs is, maar dat de opstanding het bewijs is. De opstanding bewijst de Heerschappij van Jezus, met daarin de verzekering dat God de wereld zal oordelen en alles goed zal maken. (Handelingen 17:24-31)
 
Een claim vereist dat getuigen een dergelijke claim verifiëren
Als iemand beschuldigd wordt van winkeldiefstal moet er bewijs zijn, er moet een getuige tegen hem zijn. Het kan niet alleen zijn woord tegen het woord van de bediende zijn. Naast de bediende die hen betrapt, heeft de bewakingsagent hen misschien betrapt met spullen in hun zakken, misschien heeft de bewakingsvideo hun acties opgenomen. Maar er moet een getuige of twee zijn voordat die persoon voor de rechter kan worden gebracht. Zo niet, dan is het gewoon hun woord tegen de winkelbediende en kan er niets worden bewezen. Niemand kan voor de rechter worden gebracht op basis van 'hij zei, zij zei' - er moeten andere getuigen zijn.
 
God de Vader heeft te maken met het eeuwige leven, daarom vereist een dergelijke bewering dat Hij bewijs levert, dat Hij ooggetuigenissen aanbiedt om de beweringen van Zijn Zoon, Jezus, te onderbouwen (te ondersteunen). Het zou onrechtvaardig zijn dat het eeuwige lot van een persoon wordt beslist zonder dat er bewijs is om Zijn beweringen te staven.
 
We hebben het Woord en de Geest. God is geen verstand zodat we iemand het eeuwige leven in moeten redeneren. Je kunt niet door te argumenteren iemand laten geloven. Maar Jezus zei in Johannes 4:24 dat God een Geest is - Hij is echt, solide, maar in de Geestelijke wereld. Daarom zijn het zowel het Woord als de Geest die het eens zijn en samenwerken om bewijs te leveren voor de claim van Jezus en het eeuwige leven. De Geest geeft Leven aan Gods Woord, en de beweringen van het Ware Woord, de Persoon van Jezus Christus.
 
Wie is de ooggetuige voor ons, zo'n 2000 jaar na de opstanding?
In Handelingen 5:32 geeft Petrus een verdediging voor de Joodse leiders over het leven en de bediening van Jezus en hij zegt dit: "Wij zijn getuigen van deze dingen, en zo ook de Heilige Geest, die God geeft aan hen die Hem gehoorzamen."
 
De Heilige Geest was een ooggetuige - bij het kruis. Bij de opstanding. Hij kwam met Pinksteren om de gelovigen te vullen. Hij is de tijdloze ooggetuige die alles zag. Daarom is het, zo'n 2000 jaar later in onze tijd, toen je van Jezus hoorde dat er iets in je brandde, dat het je niet losliet, dat je op de één of andere manier iets voelde dat echt en oprecht was over de beweringen van Jezus.
 
Dat 'iets' was de ooggetuige, de Geest der Waarheid die getuigt dat de beweringen van je vriend of die predikant over Jezus, waar zijn. Je handelde op basis van dat gevoel en je realiseerde je niet dat je aandacht schonk aan een ooggetuige verslag over het leven van Jezus, de Heilige Geest, en je gaf je hart aan Hem. Dat was misschien wel de eerste keer dat jij je realiseerde dat God met je omging en met je communiceerde - omdat de Geest een ooggetuige was van het leven van Jezus.
 
In Handelingen 2:33 en 3:15 en de eerder genoemde 5:32 en elders, zeggen Petrus en de anderen dat zij getuigen waren van de opstanding uit de dood door Jezus - en mijn punt is dat jij en ik door de Heilige Geest ook getuigen zijn van Zijn opstanding. We hebben de Heilige Geest in ons die daar was, die getuigt en 'getuigt' met onze geest dat we Zijn kinderen zijn en dat alle beweringen van Jezus waar zijn. We hebben Hem in ons als bewijs, want de Vader wil niet dat iemand gelooft, zonder bewijs te hebben geleverd van Zijn beweringen.
 
De fundamentele reden van genezing...
De Vader ondersteunt het ooggetuigenis van Zijn Geest over Jezus door genezingen, tekenen en wonderen te geven. In Handelingen 4:33 staat: "Met grote kracht hebben de apostelen getuigd van de opstanding van de Heer...".
 
In Handelingen 3:15-16 geeft Petrus een andere verdediging van zijn geloof met betrekking tot de genezing van de kreupele: "...en God heeft hem uit de dood opgewekt, en wij zijn daar allemaal getuigen van, daarom staat deze man door het geloof in Zijn naam gezond voor u." (Hij herhaalde het ook in 4:10)
 
Petrus zei dat de genezing van de kreupele man het bewijs is dat God Jezus uit de dood heeft opgewekt. Genezing is bewijs.
 
In Handelingen 8:1-12 wordt ons verteld dat de vervolging die ontstond na de dood van Stefanus (in hoofdstuk 7) zo intens was dat elke discipel van de Heer uit Jeruzalem wegging, behalve de apostelen. Het geweldige jaar van liefde en wonderen tijdens het jaar tussen Pinksteren in Handelingen 2 en 8:1 was tot een abrupt einde gekomen toen ze allemaal uit angst voor hun leven de stad uit trokken, de meesten van hen naar Judea en Samaria.
 
Gebaseerd op de familie bleven ze bij elkaar komen in hun huizen, en Philippus kwam naar Samaria om Jezus te prediken onder zijn vrienden, en ook voor de lokale mensen die werden overspoeld door alle nieuwe mensen die naar de regio verhuisden en zich afvroegen waar het allemaal om ging. Handelingen 8:5-8 vertelt ons dat Filippus 'Christus predikte' aan hen, en zij geloofden 'het horen en zien van alle wonderen die hij deed', en v12 zegt, "...zij geloofden Filippus, die het evangelie van het koninkrijk en van de Naam van Jezus Christus verkondigde...".
 
Merk op: de naam van Jezus en hun geloof was verbonden aan het horen en zien van de wonderen die gedaan werden. Het getuigenis in Handelingen is dat genezingen en bevrijding op de eerste plaats een bewijs zijn voor de ongelovige van de opstanding van Jezus.
 
Lang geleden kende ik een man die Les heette en die een meubelzaak had. Hij had een rugblessure die hem verhinderde om te tillen, dus op een dag huurde hij 2 studenten in om een vrachtwagen vol met tafels en stoelen te laden die hij voor zijn winkel had gekocht. Terwijl ze aan het laden waren, vertelden ze hem over Jezus. Aan het eind zeiden ze: "Als het waar is wat we gezegd hebben, is God bereid te bevestigen wat wij je over Jezus verteld hebben. Als Hij je rug geneest als een bevestiging dat wat we over Hem gezegd hebben waar is, zul je dan geloven?" Hij was een man van zijn woord en ging akkoord. Toen ze hem de handen oplegden, was zijn rug meteen genezen en hij hield zijn woord en bad het zondaarsgebed. Zijn Joodse vrouw werd daardoor ook gelovig. Ik heb ongeveer 1 jaar voor hem gewerkt.
 
Maar er zijn verslagen in het Nieuwe Testament van God die gelovigen geneest...nietwaar? Welke voorziening is er voor genezing voor diegenen onder ons die al geloven? Is genezing beschikbaar als een 'bijkomend voordeel' van het geloof? We gaan daar volgende week mee verder.
Tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
 

Death #3 of 3, People in heaven
Dood #3 van 3, Mensen in de hemel
 
Dag allemaal,
Hebreeën 11 wordt vaak ’wolk van getuigen’/'de geloofshelden' (in het Engels) genoemd omdat er zoveel Oudtestamentische 'helden van het geloof' in staan. Onder deze mensen vinden we bekende namen of mensen die bekend zijn door gebeurtenissen in hun leven:
 
Abel, Henoch, Noach, Abraham, Sara, Isaak, Jakob, Jozef, Mozes, Jozua, Rachab, Gideon, Barak, Simson, Jefta, David, Samuël, 'de profeten', Daniël, Sjadrach, Meschach, Abednigo. En vele anderen: "Ontsnapten aan het zwaard, leidden vreemde legers in de strijd; vrouwen die hun doden weer tot leven kregen, anderen gemarteld, in ketenen, in de gevangenis, ter dood gebracht door in tweeën gezaagd te worden (Jesaja)", en zo verder.
 
De schrijver gaat verder: "Laten we, nu we zo'n wolk van getuigen rondom ons hebben, afleggen alle last en de zonde, die ons zo licht in de weg staat, en met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, ziende op Jezus, de Leidsman en Voleinder van ons geloof." Hebreeën 12:1-2
 
Deze mensen slapen niet, want hij noemt ze de 'getuigenwolk', niet slapend, maar levend. Het gebruik van de term 'wolk van getuigen' geeft aan dat ze in de hemel zijn. Het gebruik van ‘wolk’ geeft een perfect beeld van de hemel, want als ze niet in de hemel waren had hij kunnen zeggen 'hun leven geeft ons een getuigenis', of iets anders om te zeggen dat ze in 'zielslaap' zijn of zich anderszins niet bewust zijn van ons eigen leven. Maar dat deed hij niet, in plaats daarvan zei hij dat ze als het ware als een 'wolk' boven ons zweven, en getuige zijn van ons leven.
 
Het woord 'getuigen' is het Griekse woord 'martus' (waar we het woord martelaar vandaan hebben) en betekent 'ooggetuige als toeschouwer' of 'iemand die kan bevestigen wat hij heeft gezien, getuige van is geweest of die iets weet'.
 
Over degenen in Hebreeën 11 staat er dat ze nu getuigen zijn van ons leven, zoals toeschouwers bij een sportevenement, wat de reden is waarom de auteur zei 'laten we de wedloop lopen die voor ons ligt'. Ze weten niet alles wat er in ons leven gebeurt, maar ze weten wel de basis van wat er in het lichaam van Christus plaats vindt: Mozes en Elia verschenen aan Jezus om te praten over zijn naderende dood aan het kruis, en in Openbaring 6 zag Johannes martelaren vragen aan de Vader, hoe lang het nog duurt voor hun dood gewroken wordt.
 
Mijn mening en observatie, ter overdenking
Satan verdraait alleen het ware, en we weten allemaal dat er in de wereld veel mensen zijn die zich richten op geesten, geestelijke gidsen en dergelijke. Maar het bestaan van een vervalsing bewijst het bestaan van het ware, anders is er geen behoefte aan een vervalsing.
 
Daarom is het echte en ware zij die in Christus zijn gestorven als getuigen van dit leven. Zeker bezoekt Jezus na zijn hemelvaart mensen over de hele wereld, dat is echt - niet een spook, geen geestengids - maar de echte Jezus. Van Handelingen 9 waar Hij aan Paulus en Ananias verscheen, tot Handelingen 18 in Corinthe, waar Hij instructies gaf aan Paulus, door de eeuwen heen hebben mensen in de geestelijke wereld gezien en doen dat vandaag de dag nog steeds. Ze zijn zich ervan bewust  dat die wereld op hun beurt bewust is van dit rijk. Ook Mozes en Elia, die in Lucas 9 aan Jezus verschenen en spraken over Zijn naderende dood aan het kruis, moeten worden genoemd.
 
Maar velen van ons hebben op verschillende belangrijke momenten in ons leven, een bewustzijn in onze geest gehad dat 'mama en papa' of een andere naaste familielid of vriendin geestelijk aanwezig was en/of zich bewust waren van en getuigen waren van die gebeurtenis. We horen vaak dat bij de geboorte van een kleinkind dat iemand van binnen voelde of gewoon wist dat zus en zo in de hemel toekeek. Hetzelfde kan gezegd worden van bruiloften en zelfs begrafenissen. Velen van ons, zo niet de meesten van ons, hebben momenten in ons leven gehad waarvan we ons bewust waren, maar dat niet durfden te zeggen uit angst om raar te klinken, dat we het gevoel hadden dat iemand van wie we houden, en nu in de hemel is,toekeek als één van hen te midden van de wolk van getuigen.
 
Ja, er zijn de vervalsingen, en het is verboden om contact te initiëren met degenen die zijn overleden, maar er zijn tijden dat de hemel het initieert en ons laat weten dat iemand die ons dierbaar is, hoewel hij is vertrokken, in feite getuige is van wat er gebeurt in ons leven hier op aarde.
 
Wat mijn vriend zag, met wie hij sprak
Een vriend van mij ging naar het ziekenhuis voor iets waarvan hij dacht dat het een eenvoudige procedure zou zijn, maar er ging iets vreselijk mis en hij kreeg een hartaanval en stierf. Ze werkten ongeveer 40 minuten aan hem om hem terug te brengen. Gedurende die tijd was hij in de hemel en sprak hij met mensen die hij niet kende, maar later ontdekte hij, dat zij mensen kenden die hij kende. En tot zijn verbazing wisten ze wat er in het leven van sommige van hun familieleden op aarde gebeurde.
 
Nadat hij hersteld was en in de loop van de weken daarna, kruiste zijn pad iemand waarvan hij zich realiseerde dat het de persoon was die door die persoon in de hemel genoemd werd.
 
Een voorbeeld daarvan is een vrouw die hij in de hemel zag en die hem vertelde dat hij tegen 'James' moest zeggen dat hij hard moest werken en dat hij zich er doorheen moest slaan, om zijn opleiding af te maken. Mijn vriend kende de vrouw niet en wist dus niet wie 'James' was. Maar op een dag, ongeveer een week later, sprak hij met zijn buurman die zijn zoon Jimmy noemde. Terwijl ze spraken, stuurde mijn vriend het gesprek en ontdekte dat ze de moeder van de buurman, Jimmy's grootmoeder, ongeveer een jaar eerder hadden verloren - en dat Jimmy op de universiteit zat, maar er aan dacht om te stoppen. Mijn vriend kon het verhaal direct door geven aan Jimmy, die bevestigde dat zijn grootmoeder hem altijd James noemde. Hij kon hem vertellen hoe ze eruit zag, en allemaal waren ze het erover eens dat het echt zijn grootmoeder was die hij in de hemel gezien had.
 
Eén familie
Ik heb een aantal keren gedeeld over mijn 'tour' door de hemel en hoe ik een klein meisje en een jongen onder een boom zag zitten terwijl meer dan een dozijn familieleden van verschillende generaties bij hen waren in wat een soort familiepicknick of bijeenkomst leek te zijn. Toen ik merkte dat er verschillende generaties familieleden aanwezig waren, viel het mij op dat de ouders van de kinderen er niet waren.
 
Toen ik 'mijn' engel daarnaar vroeg, die met mij meeliep, zei hij: "Deze kinderen stierven in een auto-ongeluk, maar hun ouders zijn nog steeds op aarde. Als het mogelijk is, worden de kinderen opgevoed door familieleden in de hemel." Ik zei hem dat ik daar hoofdstuk en vers voor nodig had, en hij antwoordde: "Heb je Efeziërs 3:14 niet gelezen waar Paulus zei dat hij zijn knieën buigt voor de Vader van onze Heer Jezus Christus, naar wie alle geslacht in de hemel en op aarde wordt genoemd'. Er is maar één familie, het maakt niet uit of sommigen nu op aarde zijn en anderen in de hemel, jullie zijn allemaal één familie".
 
Het aardse-pak dat we hebben
Toen ik nieuw was in de Heer en de Vader leerde kennen, vertelde Hij me iets dat elke twijfel in mijn jonge denken wegnam. Ik had gelezen en nagedacht over Colossenzen 1:12-13:
 
"Dank aan de Vader die u heeft toebereid om te kunnen delen in de erfenis van (alle) heiligen in het licht, die ons heeft verlost van het gezag van de duisternis en ons overgebracht naar het koninkrijk van Zijn geliefde Zoon."
 
Ik dacht aan het verschil tussen gezag dat hier wordt gebruikt (hoewel in sommige vertalingen verkeerd vertaald 'macht') en kracht. Kracht is het pistool op de heup van de politieagent, autoriteit of gezag is hun vermogen om een hand op te steken om het verkeer tegen te houden. Een politieagent heeft de bevoegdheid om het verkeer tegen te houden, en heeft de kracht in het pistool om zijn autoriteit te ondersteunen.
 
Ik zat te denken hoe het zegt dat ik verlost was van het gezag van de duisternis - dat Satan geen gezag meer over mij had - wat betekende dat ik nu een burger van de hemel ben, en ik heb het recht om geesten weg te bevelen, ik had het recht om niet te zondigen, en ga zo maar door. En dat ik overgebracht was, overgeplaatst, naar het koninkrijk van de Vaders Zoon, in staat gesteld om deel te nemen aan alles wat zich daarin bevindt. Verbazingwekkend.
 
De Vader sprak tot mij terwijl ik nadacht over deze dingen: "Jouw lichaam geeft je autoriteit op de aarde. Maar als het lichaam sterft, worden je geest en ziel automatisch onderworpen aan het koninkrijk waarvan je burger bent."
 
Het maakte het feit duidelijk dat er 2 koninkrijken in het universum zijn: die van God en die van Satan. Licht en donker. Wettelijk en geestelijk betekende het feit in Christus te zijn, dat satan op geen enkele manier gezag over mij had, want ik werd een burger van het koninkrijk van Jezus. In Hem heb ik gezag over de duisternis.
 
Maar die kleine zin die Hij tot mij sprak maakte ook duidelijk dat iedereen die op de aarde loopt nu al een burger is van één van die 2 koninkrijken. Omdat hun geest en ziel tijdelijk gehuisvest zijn in een fysiek lichaam geeft dit hen de mogelijkheid om te kiezen van welk koninkrijk ze deel willen uitmaken, zolang dat lichaam in dit fysieke rijk leeft. Ik realiseerde me ook dat elke persoon die ooit heeft geleefd en gestorven is, nu in één van die koninkrijken leeft.
 
Jezus gaf in het eerder genoemde verhaal van de bedelaar Lazarus en de rijke man details aan dat de mens verder leeft als zijn lichaam sterft. En dat we al onze herinneringen en zintuigen behouden en volledig functioneren in dat rijk dat voor het fysieke oog onzichtbaar is. Maar dat rijk schiep de fysieke wereld, en is net zo echt en solide en functionerend als deze natuurlijke wereld.
 
We gaan niet dood en gaan dan de eeuwigheid in, we leven nu al in de eeuwigheid. Op een dag zal ieder van ons zich aansluiten bij de wolk van getuigen van Hebreeën 11. Als we zo denken en die waarheid dicht bij ons hart houden, zul je merken dat de zorgen van de wereld, de pijn en de wonden die in deze wereld geleden zijn, veel van hun angel verliezen. De aanwezigheid van de Heer in je geest zal zoveel meer merkbaar zijn en Zijn genade zal je dragen.
 
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
 

Death; What about 'sleep' to describe death? 2 of 3
Dood; Hoe zit het met 'slaap' om de dood te beschrijven? 2 van 3
 
Dag allemaal,
Daniël 12:2 is een vers dat mensen in verwarring brengt over het feit of iemand 'slaapt' als hij of zij sterft, of naar de hemel gaat:
 
"En velen van hen die slapen in het stof van de aarde zullen ontwaken, sommigen tot het eeuwige leven, en sommigen tot de eeuwige schaamte en minachting."
 
Voor ons moderne oor lijkt dit in directe tegenspraak te zijn met de uitspraak van Paulus dat 'Afwezig zijn van het lichaam is om bij de Heer aanwezig te zijn', in 2 Corinthiërs 5:8.
 
Wat we hier hebben is een gebrek aan communicatie
Voor onze moderne geest geeft het gebruik van slaap om over de dood te spreken een beeld van bewusteloosheid, van diepe slaap waar je je nergens van bewust bent. Maar het Bijbelse gebruik van de slaap kan anders zijn. We moeten ons door het Oude en Nieuwe Testament, vertalingen en culturele overwegingen heen werken, die allemaal tegenstrijdig kunnen lijken.
 
Jezus zei tegen de dames die jammeren over de vroegtijdige dood van de 12-jarige dochter van Jaïrus: "Waarom huil je zo? Het meisje is niet dood, maar slaapt." Marcus 5:39
 
"Onze vriend Lazarus slaapt, maar Ik ga hem uit zijn slaap halen. ‘Heer, als hij slaapt, komt het wel goed met hem.’ Hij sprak over zijn dood, maar zij dachten dat Hij het had over het nemen van rust tijdens de slaap." Johannes 11:11-13
 
"Voor David, nadat hij zijn eigen generatie had gediend door de wil van God, viel in slaap en hij werd bij zijn vaders gelegd en hij zag ontbinding." Handelingen 13:36
 
"Om die reden zijn velen onder jullie zwak en ziekelijk, en velen ontslapen."
"Zie je, ik laat je een geheimenis zien; we zullen niet allemaal ontslapen, maar we zullen allemaal veranderd worden." 1Corintiërs 11:30, 15:51
 
"Want als we geloven dat Jezus zowel stierf als weer opstond, dan zal God hen die in Jezus ontslapen zijn met Zich meebrengen."
"Die voor ons stierf, opdat wij hetzij wij waken, hetzij wij slapen, tezamen met Hem zouden leven”. 1Tessalonicenzen 4: 14, 5:10
 
De Bijbel gebruikt de slaap natuurlijk ook om de natuurlijke slaap te bedoelen.
En heel vaak verwijst de Bijbel in zijn gebruik van slaap naar het geestelijk in slaap zijn. Eén van mijn favoriete albums was Keith Green's album "No Compromise" uit 1978, met als één van de nummers "Asleep in the Light". Helaas is dat nummer nog steeds even relevant voor onze tijd als in 1978.
 
Het derde gebruik van slaap is natuurlijk ons onderwerp; de dood 'slaap' noemen.
 
Het oude tempelgebed dat nog steeds wordt gebeden op het Feest der Bazuinen - het feest dat een beeld geeft van wat wij de ‘opname’ noemen - gaat over het opwekken van de rechtvaardige doden, geparafraseerd door Paulus in Efeziërs 5:14:
 
"Daarom staat er (tempelgebed op Feest der Bazuinen). "Ontwaakt gij die slaapt en sta op uit de dood, en de Messias zal u licht geven..."
 
Hier is de uitleg: Het gebruik van slaap voor dood in de Bijbel verwijst naar het lichaam, niet naar de ziel.
Het lichaam slaapt, maar er is geen enkele tekst die zegt dat de ziel van een persoon slaapt.
 
In Daniël 12:2 staat: 'Zij die in het stof van de aarde slapen, zullen ontwaken (om oordeel te ondergaan)', waarbij het voorwerp het stof van de aarde is, dat wil zeggen het lichaam. Niet de ziel.
 
In Johannes 11:11 wanneer Jezus zegt: "Onze vriend Lazarus slaapt, maar Ik ga hem uit zijn slaap wekken", gebruikt Hij het woord 'kekoimatai', wat 'gaan liggen' betekent. Met andere woorden, 'Lazarus' lichaam gaat liggen (slapen)' - het onderwerp is het lichaam, niet de ziel.
 
In Prediker 9:5 staat: "Want de levenden weten dat ze zullen sterven, maar de doden weten niets, want ze hebben geen beloning, want ze zijn snel vergeten", het gaat duidelijk over het lichaam, niet over de ziel.
 
OT Joods en NT Christelijk standpunt
Omdat het Oude en Nieuwe Testament een fysieke opstanding van de doden onderwijzen, is de visie van de Bijbel op de dood voor het lichaam die van een tijdelijke toestand, ongeacht of de persoon een gelovige of ongelovige is. (Daniël 12:2 bijvoorbeeld)
 
Het idee van 'zielslaap' is daarom niet alleen in tegenspraak met het Jodendom en het christendom, van Genesis tot en met De Openbaring, maar we hebben ook een hoofdstuk en een vers waarin staat dat we direct naar de Heer gaan om bij Hem te zijn.
 
Toen Paulus de Filippenzen schreef dat hij bij de Heer wilde zijn in de dood, wat 'veel beter' was, zei hij niet dat zijn ziel een goed lang dutje nodig had. Hij zei dat hij eeuwig is en dat hij bij de dood van het lichaam bij de Heer zou zijn. Dat is de enige manier waarop het 'veel beter' is om te sterven - dat men bij de Heer zal zijn.
 
We hebben gezien wat Jezus leerde in Lucas 16:19-31; de 2 mannen die stierven gingen beiden naar hun respectievelijke plaatsen en zagen elkaar, spraken met elkaar, en waren duidelijk niet 'in slaap'. Het bewijs van Jezus' grammatica vertelt ons dat dit geen gelijkenis was, maar een echte situatie. En eerlijk gezegd, dat was wat Hij mij ook vertelde op 1 oktober 1986 toen Hij mij over deze dingen leerde.
 
Dan hebben we Mozes en Elia die aan Hem verschenen en met Hem spraken over zijn dood in Jeruzalem, uit de Wet en de Profeten, dus ze waren duidelijk niet in 'zielslaap'. Jezus vertelde de berouwvolle man aan het kruis 'vandaag zul je bij Mij zijn in het paradijs', dus Jezus was niet van plan dat één van hen ging 'slapen', en in Openbaring 6:9-11 zag Johannes duizenden mensen voor de troon van de Vader vragen om wraak voor hun (gemartelde) dood.
 
Het lichaam 'slaapt' en dat is de context van elk vers in de Bijbel waar over slaap wordt gesproken als de dood. Voor ons mag ons lichaam slapen, d.w.z. het contact met de fysieke wereld verliezen, maar voor onze eeuwige zielen is afwezigheid van ons lichaam aanwezig zijn bij de Heer, wat zoals Paulus zei, 'veel beter' is.
Volgende week: mensen in de hemel, zowel Bijbelse als anderen die ik daar gezien heb.
Tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]