Dag allemaal,
Ik gaf les op wat in die tijd The World Prayer Center genoemd werd, in Colorado Springs. Een echtpaar uit Texas kwam na de les naar mij toe en vroeg om gebed of ze wel of niet hun zaak zouden moeten verkopen, en de timing ervan. Toen we baden, zag ik een jaarkalender voorbijkomen, die bij een bepaalde maand stopte. Toen hoorde ik de Vader zeggen, iets in de trant van “Iemand zal hen over ongeveer een jaar benaderen om hun zaak te kopen, en Ik zal ze een goede winst geven. Neem het aanbod aan, het zal soepel verlopen. Daarna zal Ik hen het volgend hoofdstuk van hun leven laten zien.” Ik vertelde hen alles wat ik gezien had en wat de Vader gezegd had, en dat was het.
 
Iets meer dan een jaar later ontving ik een email dat zei dat het precies zo gebeurd was als ik genoemd had, en de winst die zij hadden gemaakt was meer dan $250.000, en ze waren zeer dankbaar. Sindsdien heb ik niets meer van hen gehoord. Ze staan niet op een mailinglijst, ze hebben nooit een offer gegeven en hebben niet meer om gebed gevraagd. De manifestatie van de Geest was voor hun welzijn (niet dat van mij). God de Vader is ZO goed!
 
In Lucas 19:29-35 vertelt Jezus 2 van Zijn discipelen naar een bepaalde plek te gaan waar ze een veulen zouden vinden, die ze naar Hem toe zouden moeten brengen. Hij voegde eraan toe dat als iemand zou vragen wat ze aan het doen zijn, ze moeten zeggen dat de Heer het nodig heeft. Het gebeurde precies zoals Jezus hen had verteld.
 
“…terecht zegt gij: Ik heb geen man; want gij hebt 5 mannen gehad en die gij nu hebt, is uw man niet; hierin hebt gij de waarheid gesproken.” Johannes 4:17-19, de Samaritaanse vrouw bij de bron.
 
Woorden van wijsheid en kennis – de andere twee gaven die openbaring geven (het onderscheiden van geesten was de andere)
Bij het echtpaar dat hun zaak verkocht en Jezus hierboven met het veulen, zijn voorbeelden van woorden van wijsheid. Jezus die de vrouw haar verleden en haar huidige burgerlijke staat vertelt – dat is een woord van kennis.
 
Woorden van kennis zijn kleine stukjes informatie die de Vader iemand geeft door Zijn Geest, over het heden of verleden van iemand anders. Woorden van wijsheid zijn vergelijkbare stukjes informatie over de toekomst, en specifiek wat zal gebeuren of hoe zich te gedragen in een toekomstige gebeurtenis. Volgende week zal ik het verschil uitleggen tussen profetie en woorden van wijsheid.
 
1 Corinthiërs 12:7 zegt dat de openbaring van de Geest gegeven is tot welzijn van allen, wat dus wil zeggen dat het niet gaat om de persoon die de informatie geeft. Het maakt hem geen profeet, het wil alleen zeggen dat de Vader in een nood wil voorzien.
 
In 2 Koningen 6:8-13 zien we dat de koning van Syrië in oorlog is met Israël. Op verschillende plekken kampeerde hij zijn leger, maar zijn locatie was altijd bij Elisa bekend, die vervolgens de koning liet weten waar de vijand gelokaliseerd was. De koning van Syrië was hierdoor gefrustreerd en vroeg zich af wie hen bespioneerde, maar één van zijn dienaren zei: “Nee, mijn heer de koning, maar Elisa, de profeet in Israël, deelt aan de koning van Israël de woorden mee, die gij in uw slaapkamer spreekt!”
 
Opnieuw zie je hier een woord van wijsheid gegeven aan Elisa, omdat het over het heden gaat, ten gunste van Israël.
 
Daarom ben je nog geen profeet
Iedereen kan van de Vader iets geopenbaard krijgen, door Zijn Geest, over wat Hij weet van iemands verleden of heden of Hij geeft wijsheid voor de toekomst, wat heel normaal is voor een christen. De openbaring van de Geest is gegeven voor ons welzijn. Iedereen kan op deze manier gebruikt worden, van kinderen tot de oudste onder ons, het is gewoon normaal christelijk leven.
 
Twee vrouwen zaten in een koffieshop en één van hen liet weten bezorgd te zijn over de toekomst van haar tieners, omdat haar kinderen nog niet wisten of ze verder zouden gaan studeren, of voor een beroep zouden leren of een jaar er tussenuit zouden gaan en niets doen. Ineens had haar vriendin een openbaring, een weten binnenin haar, en ze zei: “Ik heb het gevoel dat ze pas het laatste moment zullen kiezen om verder te studeren, zoals gepland, en je hoeft je geen zorgen over hen te maken, want de Vader heeft het onder Zijn controle en Hij heeft voorziening voor school gemaakt.” Dat is een woord van wijsheid. De Vader kondigt niet met schetterende trompetten aan “Ik ga je nu een woord van wijsheid geven…” Het gebeurde gewoon als iets alledaags, normaals; niets bijzonders.
 
Ik hoorde een geluid van metaal op metaal, dat van de achteras van onze auto leek te komen – dat kan niet goed zijn! Ik vroeg iemand ernaar en die zei dat het wel eens het differentieel kon zijn – de versnellingen in de achteras waardoor de wielen onafhankelijk van elkaar kunnen draaien. Waarschijnlijk moest daar olie bij. Ik reed langzaam naar huis, parkeerde de auto en kroop eronder. De schroef van het differentieel had een vierkant gat en het was duidelijk dat ik gereedschap nodig zou hebben om de plug eraf te kunnen halen.
 
Ik probeerde een platte schroevendraaier, maar dat werkte niet. Ik zei: “Vader, wat moet ik doen, dit is de enige auto die we hebben.” Ineens hoorde ik de Vader, heel duidelijk, door Zijn Geest, zeggen: “Pak je dopsleutel.” Ik antwoordde “Nee Vader, U begrijpt het niet, dat werkt niet, want het is een vierkant gat.” “Pak je dopsleutel.” Ik was zo bezig met het frustrerend probleem, dat ik er niet eens bij stil stond dat ik tegen de Vader had gezegd dat Hij de situatie niet begreep.
 
Ik vond niet het juiste gereedschap in mijn gereedschapskist, dus liep ik naar de buren toe en daar, in zijn garage, bovenop zijn gereedschapskist, lag een dopsleutel, op zijn kant, zodat ik het vierkante deel van de sleutel zag. Direct begreep ik wat de Vader gezegd had, liep naar de auto toe en het paste precies in het vierkante gat van het differentieel. Dat was een woord van wijsheid.
 
Ik was nog maar een tiener en toch vroeg een vriendin van mijn moeder of ik voor haar wilde bidden. Ze had steeds terugkerende nachtmerries en wat ze ook deed, ze bleven komen. Ze had het woord gesproken, demonen uitgeworpen, om engelen gevraagd, maar die demonische dromen bleven komen.
 
Toen we aan het bidden waren kreeg ik een mini visioen, of ‘gesloten visioen.’ Dat wil zeggen dat mijn ogen gesloten waren toen ik het visioen zag. Wanneer ik mijn ogen open deed, was alles normaal. Deed ik ze dicht, dan ging het weer verder. Ik zag deze vrouw van een jaar of 40, als een 7-jarig meisje. Ze zat gevangen in een toilet, en kon het slot niet open krijgen, zodat ze kon ontsnappen. Het was niet letterlijk, maar het illustreerde het gevoel gevangen te zijn, wat ze had. Ineens wist ik dat ze op die leeftijd seksueel misbruikt was geweest en de demonen en de pijn van het gebeuren beïnvloedde haar en haar huwelijk nog steeds. De Vader stond toe dat dit naar boven kwam, zodat Hij de werkelijke oorzaak zou kunnen laten zien en zij ervan genezen kon worden en een aanraking van de Geest zou ervaren.
 
Ik was nog maar 17 jaar oud en omdat het over deze getrouwde vriendin van mijn moeder ging, voelde ik mij in het natuurlijke niet comfortabel. Ik had echter zo’n vrede in de Geest dat ik alleen refereerde aan ‘iets dat gebeurd was toen zij 7 jaar was, dat nog steeds invloed op haar had…Ik hoefde de details niet te vertellen, om discreet te zijn, maar zij begreep het onmiddellijk en tranen kwamen in haar ogen. Ik legde haar de handen op voor genezing en voor een frisse vervulling van de Geest, en er kwam grote vrede over haar. Later vertelde zij mijn moeder dat de dromen gestopt waren en haar leven veranderd was. Dat was een woord van kennis. Visueel of door woorden, dat maakt niet uit; de Vader, door Zijn Geest, wil een stukje informatie delen om iemand te helpen.
 
Woorden van wijsheid, woorden van kennis, het onderscheiden van geesten, vaak gepaard gaand met profetie, maakt iemand nog geen profeet, het wil gewoon zeggen dat die persoon een christen is.
Volgende week profetie en persoonlijke profetie…tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.churchwithoutwallsinternational.org
mail naar cwowi@aol.com

Dag allemaal,
De man in mijn kantoor vroeg mij of ik in het bestuur van zijn bediening zou willen zitten. Terwijl hij zijn bediening omschreef, had ik een zwaar gevoel in mijn geest, dat heviger werd met iedere zin die hij uitsprak. Toen ik mijn aandacht verplaatste van het luisteren naar hem naar dat gevoel in mijn geest, had ik ineens een innerlijk weten dat als een openbaring in mijn gedachten kwam: “Dat is een leugengeest.” Ik wist het.
 
Het woord dat aangaf dat de man in mijn kantoor tegen mij loog, en dat niet alleen, maar met een demonische geest als bron van de leugen, was een manifestatie van de gave die in de Bijbel ‘het onderscheiden van geesten’ genoemd wordt.
 
In Mattheüs 16:23 confronteert Petrus Jezus door Hem te zeggen dat Hij niet naar het kruis moet gaan. Jezus neemt waar, door het onderscheid van geesten, dat die suggestie van satan afkomstig was: “Ga weg, achter Mij, satan” is Zijn reactie. Er was niets visueels, Hij nam slechts waar dat die suggestie van satan kwam.
 
Veel mannen, vrouwen en kinderen hebben dit ook meegemaakt –plotseling iets zeker weten van God, in plaats van door eigen ervaring of kennis, dat iets of iemand wel of niet van God is – het onderscheiden van geesten.
 
De openbaring van de Geest is tot welzijn van allen
In deze serie ga ik vertellen over de charismatische gaven van de Geest – wat ze zijn, hoe ze werken – en ik veronderstel dat bijna iedere christen in één of meerdere van deze gaven gefunctioneerd heeft. Maar omdat Hij niet aankondigt hoe Hij gaat werken, weten we niet hoe we ze kunnen noemen.
 
De Vader wordt in de Bijbel altijd gezien op Zijn troon. Jezus is opgevaren naar de hemel en heeft nog niet Zijn aards, fysiek koninkrijk gevestigd.
 
Dat houdt in dat alleen de Heilige Geest zowel in de hemel als op aarde aan het werk is. Hij is onze connectie, onze communicator, die de hemel en aarde met elkaar verbindt. Toen Jezus bij Zijn doop uit het water omhoog kwam, sprak de Vader, maar de Geest, in de vorm van een duif, was in de lucht tussen de Vader en Zoon, hemel en aarde. Hij is van de Vader, daalde neer op Jezus, maar blijft in de hemel en de aarde; de link van ons naar Hem en van Hem naar ons.
 
Alles wat we in God ervaren, is door en met de Heilige Geest. Ieder woord, ieder visioen van de Heer of van engelen, iedere geestelijke droom, iedere ingeving, elke stem die we horen – van engelen, de Vader, Heer of van de Geest Zelf – komt via de Heilige Geest. Hij is de Geest der Waarheid, die komt van de Vader.
 
In 1 Corinthiërs 12:4-7 noemt Paulus 3 categorieën van wat wij ‘gaven’ noemen; in het Grieks is dit het woord ‘charisma,’ wat vaak vertaald wordt als ‘genade.’ Hij zegt in vers 4 dat er verscheidenheid in genadegaven is (charisma = genade/gave), maar het is dezelfde Geest.
 
Vers 5 zegt dat er verscheidenheid in ‘bedieningen’ is, maar het is dezelfde Heer. Het woord ‘bedieningen’ is ‘diakonia,’ vertaald als dienst, dienaar of bediening. Ook vertaald als ‘diaken’. Er is niet zoiets als een ‘ambt’- niet in de Bijbel. Alleen dienen/diakonia.
 
Vers 6 zegt dat er verscheidenheid in ‘werkingen’ is, maar het is dezelfde God, die alles in allen werkt. Het woord ‘werkingen’ is ‘energon,’ waar wij het woord energie van hebben, of dingen die ons energie geven en ons motiveren – meer over deze gaven in een latere serie.
 
Maar Paulus concludeert in vers 7: “Maar aan een ieder wordt de openbaring van de Geest gegeven tot welzijn van allen.”
 
Met andere woorden, al deze gaven – de charismatische, het dienen, de energie gaven – zijn eenvoudigweg openbaringen van de Heilige geest in ons leven, zodat het beter met ons zal gaan, en voor de verbetering van anderen.
 
 
De charismatische, of charisma (genade) openbaringen van de Geest
In de verzen 8-11 noemt Paulus de genade gaven op: Woord van wijsheid, woord van kennis, (bijzonder) geloof, genezingen, krachten (wonderen), profetie, onderscheiden van geesten, tongen en vertolking van tongen. Deze 9 noemen we de charismatische gaven van de Geest.
 
We zien 3 verschillende categorieën binnen deze 9: Kracht (wonderen, genezingen,speciaal geloof), Spreken (profetie, tongen en vertolking van tongen) en Openbaring (onderscheiden van geesten, woord van kennis, woord van wijsheid).
 
Deze zijn echter slechts labels voor ons, om ze beter te kunnen begrijpen. We moeten ons ervan bewust zijn dat wij de Heilige Geest in ons hebben, dus zal Hij in een situatie werken overeenkomstig de wil van de Vader en onze Heer. Jij hebt Christus in jou, en zoals Hij deed in de Evangeliën, zo zal Hij ook nu dat deel van God openbaren dat nodig is in die situatie.
 
De eerste groep: Gaven die openbaren
Ik ga beginnen met het onderscheiden van geesten. Deze manifestatie kan visueel zijn, of slechts een weten in je geest, zoals Jezus bij de suggestie van Petrus niet naar het kruis te gaan, of zoals bij mij het geval was met de leugengeest in de man in mijn kantoor. Het is niet de ‘gave van onderscheid’, zoiets bestaat niet. Het is het onderscheiden van geesten.
 
In Johannes 1:42-49 zien we dat Andreas Petrus naar Jezus brengt en hun vriend Philippus vond Nathanaël. Toen Nathanaël naar Jezus ging, zei Jezus “Waarlijk een Israëliet in wie geen bedrog is!”
 
Dat was een manifestatie van het onderscheiden van geesten. Jezus wist direct in Zijn geest het karakter van de man. Dit laat zien dat het onderscheiden van geesten zich kan manifesteren in relatie tot mensen en niet alleen tot engelen en demonen.
 
Toen Nathanaël  zei “Vanwaar kent Gij mij?” antwoordde Jezus “Eer Filippus u riep, zag Ik u onder de vijgenboom.”
 
Dit toont ons dat het onderscheiden van geesten ook visueel kan zijn. Eigenlijk, als we deze manifestatie van het onderscheiden van geesten in een categorie zouden plaatsen, dan kunnen we zeggen dat alle dromen, visioenen en bezoeken van de Heer of engelen, onder het hoofdstuk van het onderscheiden van geesten vallen. Het is een weten wat de geestelijke bron en karakter van iemand is, van een engel, demon, een woord, een gebeurtenis dat bovennatuurlijk door openbaring in woord of visueel tot ons komt (visioen, droom, bezoek).
 
Iemand kan het natuurlijk vermogen hebben te onderscheiden of iets wel of niet van God is – je zegt of doet iets wat je niet had moeten zeggen of doen, en onmiddellijk voel jij je in je geest gegriefd of bedroefd. Dat is gewoon omdat we mens zijn, met een basis onderscheid van wat we wel of niet hadden moeten zeggen of doen.
 
Er is een normaal ‘deze man geeft mij de kriebels’ of ‘die persoon heeft iets vreemds over zich’, wat een onderscheid is dat we allemaal hebben. Wat de manifestatie van de Geest het onderscheiden van geesten maakt, is dat Hij de bron is van dat weten; het is een openbaring of visioen dat ‘van buiten’ tot je komt – je weet of je ziet ineens het karakter van iemand, of je ziet een situatie met het doel te weten of het van God is of niet. Het is niet iets in jouw geest wat gebaseerd is op jouw eigen ervaringen of kennis, en die openbaring helpt jou en/of anderen in die situatie.
 
Volgende week: woorden van kennis, van wijsheid en hoe openbaringen van de ‘gaven’ zich samen manifesteren…en sommigen die denken dat ze profeten zijn…tot dan, zegen,
John Fenn
www.churchwithoutwallsinternational.org
mail naar cwowi@aol.com
 

Dag allemaal,
Wat gebeurde er met Jezus volgend op Zijn dood?
Nadat Hij triomfeerde aan het kruis, kon Hij zich vrijuit naar believen bewegen in de geestelijke wereld, gelokaliseerd in de lagere gedeelten van de aarde.
 
Efeziërs 4:8-9:
“Daarom heet het: opgevaren naar den hoge voerde Hij krijgsgevangenen mede, gaven gaf Hij aan de mensen. Wat betekent dit: Hij is opgevaren, anders dan dat Hij ook nedergedaald is naar de lagere, aardse gewesten?” (gewesten, meervoud)
 
Paulus haalt in Efeziërs 4:8-9 een gedeelte uit Psalm 68:18-20 aan, en zijn oorspronkelijke lezers zouden de volheid van dit gedeelte begrepen hebben. Dit is zo geweldig, ik kan de gelegenheid niet voorbij laten gaan om dit te delen:
 
“Gij zijt opgevaren naar den hoge; Gij hebt gevangenen meegevoerd; Gij hebt gaven in ontvangst genomen onder de mensen, ja ook van weerspannigen – om daar te wonen, o Here God.” Geprezen zij de Here. Dag aan dag draagt hij ons, die God is ons heil. Sela. Die God is ons een God van uitreddingen; bij de Here Here zijn uitkomsten tegen de dood.”
 
Het verschil tussen wat Paulus zegt ‘gaven gaf Hij aan de mensen’ in Efeziërs en ‘gaven in ontvangst genomen onder de mensen’ in de Psalmen, komt door het verschil in het Hebreeuws en het Grieks, wat naar het Engels en andere talen vertaald werd – de volheid van sommige dingen komen niet goed over als je van de ene taal naar de andere gaat. Het Hebreeuws zegt dat Hij gaven ontving VOOR en/of ONDER de mensen, om onder hen te wonen.
 
Merk op dat de gaven die Jezus ontving om aan de mensen te geven, bedoeld zijn voor en onder de weerspannigen, zodat God onder hen kan wonen. Met andere woorden, Hij wil dat Zijn gaven ‘buiten’ gezien worden en waar Jezus hen het meest demonstreerde, in huizen en gemeenschappen, buurten en in het gewone leven – onder hen die niet gered zijn, omdat Jezus te midden van gewone mensen leefde; in alledaagse situaties manifesteerde Hij de gaven van de Geest, die het hart van de Vader laten zien.
 
Paulus zinspeelt hierop, in 1 Corinthiërs 14:22, waar hij zegt dat de tongen, die uitgelegd moeten worden, een teken zijn voor hen die niet geloven (tongen met uitleg is gelijk aan profetie), zodat wanneer zij in jouw huis komen (huiskerk is de context) zij het bovennatuurlijke meemaken en weten dat God in hun midden is.
 
Gaven van genezingen zijn bovenal bedoeld voor hen die niet gered zijn, zodat gezien wordt dat God onder hen is. Woorden van kennis en woorden van wijsheid zijn allereerst bedoeld om hen te zegenen met Gods aanwezigheid in hun leven! Denk eens aan alle gaven van genezingen in de Evangeliën die Jezus deed, alle wonderen, de profetieën, woorden van kennis en wijsheid – er was vóór de opstanding nog niet één persoon gered – Jezus deed al die dingen onder de ongelovigen.
 
Waar ik vervolgens op wil wijzen
Merk ook op dat in Psalm 68, het Hebreeuwse woord voor ‘heil’ ‘Yeshua’ is, of Jezus. In de meeste gevallen in het Oude Testament, als je het woord ‘redding’ ziet, is het ‘Yeshua’ in het Hebreeuws. Dus vers 20 leest als volgt:
 
“Geprezen zij de Here, dag aan dag overlaadt Hij ons met zegeningen, de God (Vader) van onze Jezus.
Selah (Pauzeer om na te denken). Die God is ons een God, de God van Jezus, en bij de Here (Jezus) zijn uitkomsten tegen de dood.”
 
De lagere, aardse gewesten: Hel en Paradijs
In die tijd was er een plek dat Paradijs genoemd werd, ook wel Abrahams boezem, alsmede gevangenschap, omdat dit de plek was waar de rechtvaardigen die gestorven waren, naartoe gingen. Ze werden gevangen gehouden tot de zonde uit de weg genomen was, waardoor ze naar de hemel zouden kunnen opvaren. Men gelooft dat het paradijs een parkachtige plek is, met gras, bomen en water, waar men het laatste offer afwachtte.
 
Toen Paulus zei dat Jezus bij Zijn opstanding de gevangenis gevangen nam (herziene Statenvertaling), bedoelde hij dat. Zij die gevangen waren door de zonde van de wereld, werden nu gevangenen van het Leven, vrij om met Jezus op te varen naar de hemel.
 
Dan was er ook de hel, een andere plek waar men vastgehouden werd, dat tot op de dag van vandaag bestaat. Het wordt beschreven in Lucas 16:19-31 als zijnde aangrenzend aan het Paradijs, zodat zij die in de hel zijn, het paradijs wel kunnen zien, maar door een onoverkomelijke kloof gescheiden zijn, en dus de hel niet kunnen ontvluchten. Ook zij die in het Paradijs zijn, kunnen de kloof niet overbruggen om hulp te verlenen aan die in de hel zijn. Deze twee plekken werden ‘de lagere gewesten van de aarde’ genoemd, waar Jezus naar afdaalde na Zijn dood.
Nu is er nog maar één plek in het hart van de aarde, de hel.
 
Hel werd bereid, niet geschapen, maar bereid, volgens Mattheüs 25:41 en Openbaring 12:8, omdat er in de hemel geen plaats meer gevonden werd voor de rebellerende engelen, en later voor rebellerende mensen.
 
Het is een daad van genade van de Vader, omdat satan zijn eigen koninkrijk wilde, apart van alles wat God is, dat God hem gaf wat hij wilde (omdat God uiteraard niet van plan was het universum aan hem te geven tijdens zijn opstand). Dus werd er een koninkrijk voor hem bereid, en dat is de hel, een koninkrijk zonder God en alles dat God is – in de Vaders ultieme rechtvaardigheid van het hebben van een vrije wil, moest er een plek bereid worden voor die engelen en mensen die Hem niet willen.
 
Jezus beschrijft het als een koninkrijk, zeggende “de poorten van de hel” zullen openbaring van de Vader niet overweldigen, in Mattheüs 16:18, wat een overheidsterm is. Simson droeg de deuren van de stadspoort van Gaza*  weg, liet daarmee zien dat hij nu de baas was. Het was bij de poorten dat het stadsbestuur bijeenkwam om zaken te beoordelen, huwelijken te bevestigen en zaken contracten te tekenen. Voorbeelden daarvan zijn te zien in Boaz, die naar de oudsten bij de poorten ging, om met Ruth* te kunnen trouwen, en bij Absalom, die in de poort zat* om zijn vader te ondermijnen. *Richteren 16:1-3, Ruth 4:1-2, Job 29:6-8, 2 Samuel 15:1-6
 
Petrus benoemt dat Jezus, in Zijn nederdalen in de lagere delen van de aarde, Zichzelf aankondigde aan de ‘geesten in de gevangenis’(hel) die Noach ongehoorzaam waren geweest – 1 Petrus 3;19-20. Het is interessant dat Petrus niet het woord ‘evangelizo’ gebruikt, waar wij het woord ‘evangeliseren’ vandaan hebben, als hij zegt dat Jezus ‘gepredikt’ heeft aan de geesten in de gevangenis, maar het woord ‘kerusso’ wat ‘aankondigen, proclameren’ betekent – geen uitnodiging, slechts een aankondiging. Wat een langverwacht “Zei Ik toch” bevestiging voor Noach!
 
Nadat Hij tijd in beide delen van de aarde had doorgebracht, aan de hel om Zijn offer aan te kondigen en Noach’s geloof en daden te bevestigen, keerde Hij terug naar het Paradijs om hen mee naar huis te nemen.
 
Hier refereert Hij naar in Johannes 20:17 toen Hij tegen Maria zei, net na Zijn opstanding, dat zij Hem niet moest ophouden, omdat Hij ‘nog niet opgevaren was’. Maar, zei Hij “Ga naar Mijn broeders en zeg hen: Ik vaar op naar Mijn Vader en uw Vader, naar Mijn God en uw God.” Die avond kwam Hij weer naar hen toe en bracht tijd met hen door, liet Zijn wonden zien, enz. (vers 19)
 
Hebreeën 9:15-23 vertelt wat Hij nog meer deed na Zijn opstanding dan het Paradijs naar huis brengen. Hij ging het hemelse heiligdom binnen, en verscheen voor God om Zichzelf als het Laatste en Definitieve offer te verklaren; de schuld is betaald. Die avond, nadat Hij de naam boven alle namen gekregen had, verscheen hij aan de discipelen en in de 40 dagen daarna verscheen Hij nog vele keren meer, voordat hij 10 dagen voor Pinksteren naar de hemel voer. Aan het begin de 40-dagen lange verzoeking, aan het eind 40 dagen in overwinning.
 
Zou Jezus nog andere dingen gedaan hebben in de delen van de aarde, tussen het kruis en de opstanding in, de Bijbel noemt daar niets over, en iets speculeren zou zinloos zijn.
 
Volgende week een ander onderwerp. Tot dan,
Zegen, John Fenn
www.churchwithoutwalls.org
mail naar cwowi@aol.com
 

 
Dag allemaal,
Je hebt ongetwijfeld boodschappen vanaf het podium gehoord over de vermeende strijd tussen Jezus en satan, in het hart van de aarde, nadat Jezus aan het kruis gestorven was. Maar heeft dat werkelijk plaatsgevonden?
 
Ter overweging geef ik je het oorspronkelijke Pascha, wat het patroon gevestigd heeft voor de vervulling van Jezus’ laatste week. De oorspronkelijke week van Pascha, in Exodus 12-17, laat zien dat Israël onaangetast door de vijand uit het ‘graf’ van de zee kwam; de vijand deed dat niet.
 
Ik geef je ter overweging dat het kruis een legale transactie was en niet een militair conflict.
 
Wat gebeurde er aan het kruis?
Colossenzen 2:14-15, Amplified versie
 
“…Hij heeft het schuldcertificaat dat bestaat uit wettelijke eisen die tegen ons van kracht waren, en ons vijandig waren, geannuleerd. En dit certificaat heeft Hij opzij gezet en volkomen verwijderd door het aan het kruis te spijkeren. Toen Hij de heersers en de autoriteiten ontwapend (en beroofd) had…maakte Hij van hen een openbaar voorbeeld…en triomfeerde over hen door het kruis.”
 
 “Zie het Lam van God, dat de zonde der wereld wegneemt.” Zonde, enkelvoud, niet zonden, meervoud. (Johannes 1:29)
 
Dit staat er in Colossenzen 2:14-15 in the orthodoxe Joodse bijbel (OJB)
 
“…heeft de met de hand gesigneerde schuld weggewist, de hemelse aanklacht tegen ons, in de maleh chukat Torah (de volledige eisen van de Torah). Moshiach heeft dit weggedaan, dit vijandig strafregister en nagelde het aan Moschiach’s Etz*. Nadat Hij de heersers en autoriteiten ontwapend had, maakte Hij een openbaar spektakel van hen, en zegevierde over hen door Moschiach’s Etz*. (*het kruis van de Messias)
 
Met andere woorden
Merk allereerst op: ‘triomfeerde over hen door het kruis of ‘door het kruis van de Messias’.  Dat wil zeggen dat de strijd daar op het kruis gewonnen werd, niet in het hart van de aarde. Geen strijd dus.
 
Ten tweede: merk op wat de verzen zeggen: Jouw individuele zonden werden niet aan het kruis genageld, het waren de wettelijke eisen van Gods perfecte wet die wij nooit konden vervullen, wat aan het kruis werd genageld. Het was de zonde van de wereld, het waren niet jouw (individuele)  zonden.
 
“Daarom, zoals door één mens de zonde in de wereld is gekomen, en door de zonde de dood, en zo de dood over alle mensen is gekomen (niemand was in staat dat te stoppen of aan zijn kracht te ontsnappen), omdat allen gezondigd hebben.” Romeinen 5:12 Amplified Bijbel
 
Jezus was de enige mens die volledig en compleet zonder zonde geleefd heeft, binnen Gods vereisten, wat teniet deed wat Adam in de aarde toegestaan heeft. Dat maakte Hem wettelijk gekwalificeerd om het laatste offer te zijn om die eisen te kunnen vervullen, waardoor de deur gesloten werd voor verdere invloed van de zonde over de mens.
 
Er is geen melding van een veldslag beschreven
Er staat niets in het Nieuwe Testament dat een strijd in de aarde beschrijft tussen Jezus en de duivel. Zoals je kon zien, was het probleem met de duivel een bijkomend probleem. Het ging niet direct over hem.
 
Nadat Hij aan het kruis de “volledige eisen van de Torah” genageld heeft, ontwapende Jezus de satan. Hij deed teniet wat Adam gedaan had. Satans macht over ons was de zonde en omdat die vereisten vervuld en uit de weg genomen werden, sloot dat de ingang die hij in ons had. Het ene leidde tot het andere. Dat is de reden dat satan *dit niet aan zag komen. (*zie 1 Corinthiërs 2:8)
 
Nu Gods vereisten uit de weg geruimd waren, was de Vader vrij om de mensheid de nieuwe geboorte aan te bieden. Hetgeen tussen God en de mens in stond, was weggenomen, waardoor God de mens in zijn geest kon herscheppen, door Zijn Geest. De mens kan nu wedergeboren worden door de Geest van God omdat er aan de eisen voldaan is!
 
Het feit dat de duivel in de wereld is gekomen door de zonde*, was een bijkomend iets. Doordat hij de zonde wegnam, sloot hij de toegangsdeur (zonde)van de duivel in de levens van mensen en rekende zo af met de duivel. *2 Corinthiërs 5:17-21, Romeinen 5:9-12
 
Wat het voor ons betekent, van dag tot dag
Dit betekent dat het leven met God een proces is, door wat we leren waarin Hij voor ons in het kruis voorzien heeft. Al zijn de boeien van de zonde legaal verwijderd, mensen blijven, door eigen keuze, in die boeien. Je zou het zo kunnen zeggen: zondaren zondigen omdat dit hun natuur* is, christenen zondigen door ervoor te kiezen. *Efeziërs 2:3
 
Zijn genade is volmaakt* in onze menselijke zwakheid; wij hebben deze schat in aarden vaten** zodat wij de ondoorgrondelijke diepte van wat die transactie volbracht heeft, mogen ontdekken. Het is inderdaad door die transactie aan het kruis, dat Efeziërs 2:6-7 zegt dat wij nu gezeten zijn in de hemelse gewesten, OPDAT HIJ IN DE KOMENDE EEUWEN de overweldigende rijkdom van Zijn genade zou bewijzen naar Zijn goedertierenheid over ons in Christus Jezus. *2 Corinthiërs 12:9, **2 Corinthiërs 4:7
 
Aan het kruis stierf Hij voor iedereen die onder de zonde was, wat wil zeggen dat Hij niet stierf niet voor Zichzelf. Dat betekent dat de enige zonde die niet aan het kruis bedekt werd, de afwijzing van Hem is. Dat is de onvergeeflijke zonde. Omdat de Heilige Geest de handelende persoon voor redding is, is het lasteren (het werk afwijzen) van de Heilige Geest het afwijzen van Jezus als Heer. Hij stierf voor anderen, dus kon Hij niet voor Zichzelf sterven.
 
Zodra je begrijpt dat het niet jouw zonden waren die aan het kruis genageld werden, maar Gods eisen in de Torah die we moesten onderhouden, begrijp je de vrijheid van de nieuwe geboorte in Christus, en de diepe verantwoordelijkheid.
 
De wet meet alleen daden, maar genade meet het hart.
Daarom is genade veel moeilijker dan de wet, want het vereist een wandel met God, zodat Hij ons vanuit onze diepste motieven kan laten zien hoe wij iedere dag, in iedere situatie, mogen leven. Judas zei, in vers 4: “Verander de genade van God niet in losbandigheid, zoals sommigen gedaan hebben.” Hij heeft ons nieuwe scheppingen gemaakt in Hem, zodat wij van binnenuit in heiligheid met Hem kunnen wandelen.
Wat een geweldige genade!
 
Volgende week: wat Jezus na Zijn dood aan het kruis deed , in het hart van de aarde.
Tot dan, zegen.
John Fenn
www.churchwithoutwallsinternational.org
mail naar cowwi@aol.com