Dag allemaal,

De Verenigde Staten zetten de laatste donderdag van november apart als een dag van Dankzegging aan God voor alles wat Hij heeft gegeven. Echter, in de loop der jaren in het oorspronkelijke dank brengen aan God vervangen door een meer algemeen “Ik ben dankbaar voor alles wat ik heb” in de media en de populaire cultuur.

Ik weet dat deze boodschap naar duizenden gaat die buiten de VS wonen, maar sta mij de vrijheid toe om te delen wat verder gaat dan een boodschap voor een feestdag. Want ik wil graag iets delen over de ware betekenis van het woord ‘dankzegging’.

In 1Kor.11:24 zegt Paulus dat de Heer bij het Laatste Avondmaal:”..de dankzegging uitsprak, het brak en zeide: Dit is Mijn lichaam voor u…”

Het Griekse woord voor ‘dankzegging’ hier, is ‘eucharisteo.’ Dit komt van het woord ‘eucharist’ en heeft diverse achtervoegsels afhankelijk van of het gebruikt wordt als werkwoord, zelfstandig naamwoord of bijvoeglijk naamwoord: ia, eo of os.

Het komt van het woord ‘eu’ hetgeen ‘goed’ wil zeggen, zoals ‘het gaat goed met mijn ziel.’ Het woord ‘charis’ kunnen we erin zien, wat ‘genade’ is, als ook ‘charizomai’, wat wil zeggen ‘vrijgevig’ of ‘ genade die vrij gegeven is’.

Dit is de reden waarom Rooms Katholieken, Episcopaalsen (Anglicanen) en andere denominaties refereren aan het Avondmaal als het vieren van de Eucharisatie, oftewel Avondmaal.

Het idee dat dankzegging geworteld is in gemeenschap met God en geliefden, is precies wat dit woord, eucharist, communiceert.

OK, dus wat betekent het?

Zouden moderne Amerikanen eerste eeuw Grieks spreken, dan zou de populaire cultuur waarschijnlijk het woord ‘exomologeo’ gebruiken voor het woord Dankzegging, omdat het alleen betekent ‘erkenning geven’ en wordt in het NT ook als zodanig gebruikt.

Maar Jezus ‘sprak euchristeo’ bij Zijn Laatste Avondmaal, en dit openbaart de diepere betekenis voor jou en mij.

De bron van ‘goed’ en ‘genade/vrijuit gegeven’ openbaart dat het hart wat dank zegt, een genade binnenin heeft, een plaats voor allereerst de Heer, en richt die genade daarom terug naar Hem als we zeggen ‘het is goed’ en ‘ik geef vrijuit dankbaarheid’ aan U.

Dat wil zeggen dat het dankzeggen niet een daad is van het bedanken van een grotendeels onbekende en onzichtbare God die ‘daar ergens’ moet zijn. Die ons observeert vanuit de verte terwijl wij, los van Hem, voor ons feestmaal zitten, maar dankzegging komt voort vanuit ons binnenste, en gaat direct weer terug naar Hem.

Dankzegging in de bladzijden van het Nieuwe Testament openbaart het hart van degene die dank brengt als iemand die in gemeenschap met de Heer is, een hart dat de genade van God kent, en dat die genade terug geeft aan Hem, wetend dat Hij alle dingen goed heeft gemaakt!

Als voorbeeld

Het wordt vaak gezegd in een huwelijks ceremonie dat de beloften die een man en een vrouw aan elkaar doen voor God en de getuigen, gesproken worden vanuit een innerlijke genade, een innerlijke liefde dat heel natuurlijk zijn uitweg vindt in het maken van geloften aan elkaar, en met de vervulling van die beloftes in het huwelijks bed.

Op dezelfde manier, toen de Heer de dankzegging uitsprak, vloeide die genade vanuit de innerlijke genade in Zijn hart voor ons, onmiddellijk gedemonstreerd door de geloften van het breken van het brood en het geven van de wijn als symbolen van Zijn offer, vervuld door de daad van Zijn dood aan het kruis.

Als Hij niet allereerst die innerlijke genade had om vrijuit dankzegging te geven aan de Vader toen Hij het brood brak als teken van wat Hij zou gaan doen, zouden Zijn woorden van dank en het latere offer slechts een lege daad van gehoorzaamheid zijn geweest, een leeg omhulsel.

Het dankzeggen komt daarom voort vanuit een vast en zeker kennis hebben van de genade en het ultieme plan van God, in gemeenschap met Hem zijnde, en niet slechts een uitwendig gebed voordat we een maaltijd eten.

Als we tezamen komen met geliefden rondom de ‘Thanksgiving tafel’, en of we het realiseren of niet, reflecteren we dat Laatste Avondmaal en de Gemeenschap die de Heer had met diegenen die het dichtst bij Hem stonden in Zijn zwaarste strijd. Laten wij daarom ook allereerst met Hem gemeenschap hebben, en dan met onze geliefden, als we de genade en liefde teruggeven aan Hem met dankbare harten.

Het komt niet vaak voor dat ik hier iets deel wat ik ook behandel in een cd/MP3 serie, en het was ook niet mijn bedoeling om dit vandaag te doen, maar het onderwerp van dankzegging is zo’n deel van mij geweest deze afgelopen erg moeilijke maand, dat ik gewoon wilde delen waar mijn gedachten op gericht zijn geweest.

Bedankt een deel van mijn leven te zijn.

Zegen,
John Fenn
www.supernaturalhousechurch.org

19-11-2011



Hallo allemaal,

Oude Testament Tempel of Nieuw Testament denken?

Ik heb met jullie gedeeld dat we de Heer uit de context hebben leren kennen: We hebben God in een tempel systeem leren kennen, ofschoon Hij uit het gebouw is verhuisd en nu in mensen woont. Dus wij zijn wandelende, pratende tempels van God. (1Kor.3:16, 6:19).

Vorige week…

De schrijvers van het NT waren vol verbazing over de realiteit van “Christus in u, de hoop der heerlijkheid”. (Kol.1:27)

Christus woont in onze geestelijke mens, dus Hij is net zo dichtbij als de intenties van ons hart, net zo dichtbij als onze meest vluchtige gedachte – niet in de ruimte waar we moeten vechten met demonen om gehoord te worden.

De waarheid van Christus in ons openbaart dat het bidden voor een open hemel, of het gaan naar de derde hemel, of het strijden om het koninkrijk der hemelen te grijpen, een verouderd Oudtestamentisch denken is. We hebben Christus in ons. Aan ons zijn alle geestelijke zegeningen gegeven in Christus (Ef.1:3).

Tempel denken probeert iets toe te voegen aan het werk op het kruis door formules en daarmee goed te maken wat verkeerd is in het leven. Het neigt er naar om morele, ethische en beslissingen van het gezonde verstand te vergeestelijken. Dit doet het liever dan te wandelen in de NT waarheid van Christus in ons, het wandelen MET Hem door moeilijke beslissingen dat groei in Hem vereist.

Tempel denken – pleit het bloed

Iemand die een tempel-denken heeft begrijpt het werk van Jezus op het kruis niet en beseft vaak niet wat voor een belediging het is tegen Christus en dat ze daarmee godslastering plegen wanneer ze allerlei formules gebruiken. De Vader zal met Zijn genade onwetendheid voorbijzien en zal er alles aan doen om mensen tegemoet te komen daar waar ze zijn.

Het bloed van Jezus wordt dan beschouwd als iets wat een gelovige mag toepassen voor zijn of haar eigen gebruik tegen de duivel, toegepast in een rituele zin:”Ik pleit het bloed van Jezus over deze situatie” of “Ik pleit het bloed over (vul in een naam in)” of zelfs “Ik trek een bloedlijn in het zand tegen de duivel”. Of een combinatie van deze.

Nieuw Testament waarheid

Het bloed van Jezus was Zijn bloed en Zijn bloed alleen om eens en voor altijd vergoten te worden om te betalen voor de zonde van de wereld. “in Hem hebben wij de verlossing door zijn bloed, de vergeving van de overtredingen, naar de rijkdom zijner genade” (Ef.1:7)

Daarom heeft ook Jezus, ten einde zijn volk door zijn eigen bloed te heiligen, buiten de poort geleden. (Heb.13:12)

Het bloed van Jezus werd uitgestort als een offer voor ons; hoe durven we te denken dat WIJ dat bloed kunnen gebruiken om ons te beschermen als een talisman tegen de duivel! Het bloed werd EENS uitgestort en het is heilig en als het dient als zodanig geëerd te worden.

Nergens in het NT onderwijzen de schrijvers dat het bloed van Jezus gegeven werd aan ons voor geestelijke oorlogvoering!

Wanneer mensen mij verhalen vertellen van hoeveel succes hun gebed was toen ze 'het bloed pleitten', dan vraag ik hun – “Heb je op enig moment de naam van Jezus gebruikt?” Ze antwoordden bevestigend en dan vertel ik ze dat het niet het gebruik van de formule was, maar het was het feit dat in een heel kort moment in die hele formule van spreken ze de Naam gebruikten en DAT is wat de Vader door de Geest gebruikte – niet de formule!

(Aantekening vanuit de Geschiedenis: De frase 'pleit het bloed’, populair gemaakt door Kathryn Kuhlman, werd gebruikt door de grote Britse voorganger Charles Spurgeon (1834-1892) in preken door het vragen (ik parafraseer); Wat zul je zeggen O zondaar wanneer je voor de Rechter staat...Ik zeg, pleit het bloed, laat je pleidooi zijn, het bloed van Jezus heeft betaald voor mijn zonden....)

Tempel-denken – Uitwerpen van demonen

Dit leidt ons tot een onderwerp van tempel-denken wat hiermee samenhangt; formules die ingezet worden om af te rekenen met demonen. Er zijn ik weet niet hoeveel boeken over hoe om te gaan met demonen op geestelijk gebied, ze uitwerpen uit de hemelen, uit onze steden, uit onze families en zelfs 'bevrijdings' bedieningen die helemaal gericht zijn op onderwerpen die gerelateerd zijn aan demonen.

NT denken – Werp het uit!

Indien een demon zich manifesteert rondom een gelovige, dan zegt een gelovige het dat het moet weggaan. WIJ herkennen een gedachte van de hel, we zeggen het te gaan en vervangen die gedachte door een Goddelijke gedachte. Jezus zei ons demonen uit te werpen. Punt. De apostelen wierpen demonen uit. Punt. We bidden niet of ze weg willen gaan, wij commanderen ze te gaan. Ons is autoriteit gegeven om de naam van Jezus te gebruiken in teamwerk met de Heilige Geest, geleid door Hem die in ons woont, om de demonen te commanderen mensen te verlaten.

Tempel-denken is grotendeels gebaseerd op angst, het is defensief, denkend dat dingen zoals het pleiten van het bloed of het bidden in tongen rondom demonen de situatie kan helpen. Bidden in tongen brengt noch de demon in verwarring, noch maakt het hem boos. Het maakt alleen de onwetendheid van de gelovigen duidelijk – werp het ding of dingen uit en dat is het dan. Geen gesprek met de demon, niet vragen naar de geschiedenis hoe het in de persoon kwam, laat het niet praten, niet overgeven, maak er geen show van – doe wat juist is voor de persoon die bevrijding nodig heeft en commandeer het ding om uit te gaan.

Is het jou niet opgevallen hoe weinig in de brieven van het NT gesproken wordt over demonen? De meeste mensen worden bevrijd, misschien 99,5 % of meer, door het maken van de juiste beslissingen. Wanneer de demon ziet dat iemand niet aan zonde toegeeft, dan verlaat de demon de persoon om een betere gastheer/vrouw te zoeken. Daarom zegt het NT zo weinig over christenen en demonen – wandel gewoon in de Geest en je sluit de deur en je zult de verlangens van het vlees niet vervullen (Gal.5:25)

Bolwerken?

Het neerhalen van bolwerken, redeneringen en elke schans dat opgeworpen wordt tegen de kennis van God van 2 Kor.10:4-6 spreekt over gedachten, niet over demonen, steden of naties. Gedachten zijn de bolwerken en redeneringen die opgeworpen zijn tegen de kennis van God. Het NT gaat helemaal over Christus in ons, daarom zijn we onmiddellijk verantwoordelijk en moeten we rekenschap afleggen aan Hem voor onze daden. Daarom onderwees Paulus om meer te worden zoals Christus, in plaats van het denken 'de duivel liet me dit doen'.

Begrijp me niet verkeerd – we strijden zoals Paulus verklaart in Ef.6. Maar we verlaten ons niet op formules om er doorheen te komen. De NT werkelijkheid is dat we overwinnen door de verbazingwekkende genade van Christus in ons. Hij is zo dicht bij als een gedachte, Hij geeft ons kracht om demonen uit te werpen als we ze tegen komen. We houden vast aan de heiligheid van het bloed van Jezus en aan wat Hij deed voor ons in onze harten en koesteren dat altijd.

Het is ons gegeven: een eenvoudig geloof, relatie gebaseerd, gericht op Christus in ons, samenkomend met andere levende tempels in huizen zoals het NT ons dat schetst. Volgende week meer,

Zegen,
John Fenn / vertaling WJM

12-11-2011



 

Een veel grotere waarheid dan Truman te zijn

Ik heb het gehad over het feit dat we de Heer hebben leren kennen buiten de context – Het hele NT was geschreven door mensen die gemeente waren in huis, mensen die ‘kerk’ deden thuis en daarom het best begrepen kan worden door kerk zijn te praktiseren zoals zij dat deden. Zoals zij dat leerden in hun brieven, en in de hechte relaties die voortkwamen uit gemeente zijn in huis.

De grotere waarheid is Christus in jou.

Zie je, alle schrijvers van het NT hadden een bepaald moment aanbeden in de tempel – een gebouw gebouwd voor God – and God woonde daar ook!

Er was een tijd voor de tempel. Maar dat veranderde allemaal toen God uit dat gebouw verhuisde en in de mens kwam, dus is het natuurlijk om als individuele tempels samen te komen in huizen, daar God het gezin en familie bedacht heeft. De mens bedacht een auditorium. (1 Cor. 3:16, 6:19, Col.1:27)

Ik kan je heel wat fouten besparen in wat je gelooft…

Denk eens na over de realiteit van Christus die in jou woont. Wat wil dat zeggen, dat jij een tempel van God bent?

Eerst vertel ik iets over het Tempel denken, daarna geef ik een aantal verzen uit het Nieuw testament die gaan over Christus in ons.

Als je echt dicht met God wil wandelen, begrijp dan dat Hij niet mee gaat met foutief denken en doen, Hij kan dat alleen met Nieuw Testamentische waarheden. Dingen die je gelooft en koestert, zul je aan de kant moeten zetten als ze niet in Hem zijn.

Wees voorbereid op een heilige koe barbecue, alsjeblieft. J

De volgende Nieuw Testamentische waarheden worden gebracht door te begrijpen dat Christus in ons woont, dat wij de tempels van God zijn. Het is dat begrip waar de schrijvers van het Nieuwe Testament voortdurend over schreven, en praktiseerden in huizen, tezamen met andere tempels van God.

Tempel mentaliteit: ‘Bidt dat God een poort opent’. ‘Bidt voor een open hemel’. Het 3e hemel onderwijs.

Het tempel denken denkt dat God ver weg is in de hemel. Tempel denken denkt dat de duivel tussen ons en God staat. Tempel denken probeert aan te vullen aan wat Christus aan het kruis gedaan heeft door formules, en inspanningen van het vlees. Tempel denken doet dingen in de hoop dat die dingen God motiveren om iets voor ons te doen.

NT waarheid: De gerechtigheid uit het gelooft spreekt aldus: Zeg niet in uw hart: wie zal ten hemel opklimmen? Namelijk om Christus te doen afdelen; of wie zal in de afgrond nederdalen? Namelijk om Christus uit de doden te doen opkomen. Maar wat zegt zij? Nabij u is het woord, in uw mond en in uw hart. (Rom. 10:6-8)

Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze Here Jezus Christus door wie wij ook de toegang verkregen hebben tot deze genade waarin wij staan. God echter, die rijk is aan erbarmen, heeft, om Zijn grote liefde waarmee Hij ons heeft liefgehad…..mede levend gemaakt met Christus….ons mede opgewekt en ons mede een plaats gegeven in de hemelse gewesten in Christus Jezus.

(Rom. 5:1-2, Ef. 1:3, 2:4-6)

Hij is 24/7 in ons en we leven in een voortdurende staat van eenheid met onze Vader door Zijn Heilige Geest. Het is als mijn vrouw en ik die samen in dezelfde kamer zitten – we zijn in elkaars tegenwoordigheid. Als we een gesprek beginnen, is dat gesprek grotendeels een voortzetting van het in elkaars aanwezigheid zijn en van onze omgang met elkaar. Wij zijn al in Hem, Hij in ons. Het is NIET alsof ik in de ene kamer ben en mijn vrouw in een andere, en dat die conversatie ons DAN tot elkaar brengt – NEE! De Vader is 24/7 in mijn geest, en gebed is alleen een voortzetting van het in elkaars gezelschap zijn. Je hoeft niet naar boven te gaan, of Hem naar beneden te brengen – Te laat! Hij woont in jou!

Dat is waar ik communiceer met de Vader en Heer en Heilige Geest, in mijn geest – ik voel de aanwezigheid van God binnenin, 24/7, en wandel DAAR in gemeenschap. Als ik bid, kijk ik naar binnen hoe Hij reageert, wat Hij denkt – dat is waar ik mijn ‘ontvanger’ op afstem – NIET buiten mij of boven. Dat is NT waarheid en NT werkelijkheid.

Tempel mentaliteit: De lering dat we (de geweldenaars) de hemel moeten grijpen. De ‘we moeten vasten en kreunen en schreeuwen, zo hard we kunnen, om God te tonen dat we het echt menen’ lering. De lering dat we ‘opwekking naar beneden moeten roepen’.

NT Waarheid: Weest niet bevreesd, gij klein kuddeke! Want het heeft uw Vader behaagt u het Koninkrijk te geven. Weet gij niet dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in u woont? Die zich aan de Here hecht, is één geest met Hem of weet gij niet dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, die in u woont, die gij van God ontvangen hebt en dat gij niet van uzelf zijt?

(Lucas 12:32, 1 Cor. 3:16, 6:17,19)

Jezus verklaring in Matt. 11:12 aan diegenen die luisterden: “Sinds de dagen van Johannes de Doper tot nu toe breekt het Koninkrijk der hemelen zich baan met geweld en geweldenaars grijpen ernaar.” Is een referentie naar het feit dat Johannes bekering predikte, maar niet de genade van redding kon bieden.

Johannes, die 6 maanden ouder was dan Jezus en een Leviet, zal zijn bediening begonnen zijn op de leeftijd van 30 jaar, in overeenstemming met de wet. Jezus begon 6 maanden later, toen ook hij 30 werd. (Num. 4:3,35; Lucas 1:36, 3:23)

In die 6 maanden, voordat Jezus Zijn bediening begon, preekte Johannes bekering aan mensen die nog niet wedergeboren konden worden – ze konden berouw hebben, maar dat was het dan. Stel je eens voor dat jij berouw had over je zonden, toen je wedergeboren werd – maar je kon niet wedergeboren worden. In Johannes tijd, riepen ze het uit, droegen ruwe kleding, aten eenvoudig voedsel, vastten, corrigeerden anderen op hun zonden als bewijs – om God te laten zien dat ze serieus waren in hun berouw.

Maar toen Jezus kwam, bood Hij genade aan; “Het koninkrijk der hemelen is komende”. Van de dagen van Johannes de Doper totdat Jezus Zijn bediening begon, brak het koninkrijk der hemelen baan met geweld, en geweldenaars grepen ernaar. Nieuw Testamentische realiteit zegt dat Christus in ons woont. We zijn gezeten in de hemelse gewesten met Christus, en we hebben alle geestelijke zegeningen ontvangen. Christus nu in jou – jij hebt het koninkrijk

Je kunt niet iets met geweld grijpen wat je al bezit.

Dat is NT waarheid en realiteit.

Volgende week ga ik verder met de BBQ, vergelijkend modern gekoesterd onderwijs met de werkelijkheden van het Nieuwe Testament. Zie je, het is niet slechts gemeente zijn in een huis, maar God in JOUW huis – jouw geest, jouw ziel, je lichaam. Dat is wat ik ben en waar deze bediening over gaat. Het gaat mij niet om de BBQ, maar ik ben heel serieus over het maken van discipelen op de manier die Jezus en de schrijvers van het NT voorschreven.

Lieve vrienden van ons gaven een oplossing over waarom ze het zo moeilijk had ‘kerk’ te zijn in haar huis (en dus ook Christus in jou). de Heer vertelde haar: ‘Je hebt één muur laten staan’. Voor haar was het een referentie aan haar gedachten, een vergelijking met het verbouwen van een huis, waar je de sterkste, dragende muur laat staan, maar de andere muren kunt neerhalen en verplaatsen.

In haar pogingen de NT waarheden te pakken, had ze één sterke muur laten staan in haar denken. Pas toen ze helemaal ging afleren wat zij dacht te weten, en de realiteiten van het NT ging leren, en wat het werkelijk zegt, snapte ze het.

Hoeveel muren staan er nog bij jou?

Zegen,
John Fenn
www.supernaturalhousechurch.org

dag allemaal,

05-11-2011


Dag allemaal,

Vorige week deelde ik dat we de Heer en het Nieuwe Testament in een andere context hebben geleerd dan dat de schrijvers dat leefden en schreven. Ik heb ons vergeleken met Truman Burbank, het onderwerp van de film The Truman Show, met Jim Carrey in de hoofdrol. 

Truman groeide op in een stad die in zijn geheel gebouwd was op een gigantisch geluidspodium, en alle mensen in zijn leven waren slechts acteurs. Zijn hele leven werd 24 uur per dag uitgezonden in de hele wereld naar fans van The Truman Show. Truman had er geen idee van dat zijn realiteit door mensen werd veroorzaakt. 

Hij accepteerde de werkelijkheid die hij zag omdat dat de werkelijkheid was die hem gepresenteerd werd. 

En ik heb gevraagd of wij zijn zoals hem, maar dan in de kerk context. Hebben wij de tradities van mensen geloofd, en aangenomen als zijnde het Woord van God, omdat dat de realiteit is die ons gepresenteerd werd? 

Heb jij je afgevraagd….?

Waarom kerkleer en geestelijke leiding zo vaak het tegendeel is van gezond verstand, maar gebracht wordt als ‘dit is wat God wil’, dus denk je dat als je jouw gezond verstand en wat je aanvoelt dat je moet doen, gaat volgen, je ingaat tegen de leiders en dus uiteindelijk ook tegen God? 

Waarom God je vaak leidt in een richting die anders is dan wat de ‘kerkleiders’ zeggen, waardoor er verwarring ontstaat en er vragen rijzen of je wel van God hoort, omdat hij tenslotte toch ‘de man van God’ is, en jij bent niet naar een Bijbelschool geweest. 

Waarom de Heer jouw hart zo kan aanraken door een onderwijs, terwijl je tegelijkertijd zo gegriefd bent door de grove manipulatie en hebzucht in de kerk?

 

Waarom de kerk zo’n politiek georiënteerde structuur is, gevuld met mensen die vechten om een positie en die hun gebied bewaken en je vraagt je af waar God in dat alles is en waarom jij je zo misplaatst voelt? 

Waarom pastors een levensstijl leiden die zo ver ligt boven de gemiddelde persoon in hun gemeente? 

Als we zeggen ---- bedoelen we ----. Maar toen Paulus zei ----- bedoelde hij----- 

Gemeente: Wij bedoelen een gebouw, een zaal. Paulus bedoelde een gelovige en/of een groep gelovigen. 

Pastor: Wij bedoelen één persoon die het hoofd van een gemeente is (zie gemeente hierboven). Paulus gebruikte het woord als een werkwoord, refererend aan een groep mensen/echtparen die de schapen ‘weiden’ (pastor) – zoals in Hand. 20:28 gezegd werd aan de oudsten van de huisgemeentes in Efeze – ‘weid’ de schapen. 

Ambt: Wij bedoelen iemand die in de 5-voudige bediening is aangesteld, een vrome of religieuze positie van autoriteit en gaven.

Paulus gebruikte die term niet. Hij gebruikte de term ‘dienst’ 4 maal, maar dit woord werd toen iedere keer door de hiërarchie van het instituut kerk, vertaald als zijnde ‘ambt’ omdat men wilde dat de lezers zouden zien dat zij hoger waren dan de anderen. 

Voorbeeld: Romeinen 11:13 KJV: “Ik spreek tot u heidenen. Juist omdat ik apostel der heidenen ben, acht ik dit de heerlijkheid van mijn bediening (ambt).” Hij zegt eigenlijk: “Ik spreek tot jullie, heidenen, want ik ben een ‘gezondene’ aan de heidenen. Ik beroem mij op mijn dienst aan u.” Het woord ‘ambt, bediening’ wordt in het NT niet gebruikt – de andere 3 keer dat het gebruikt wordt, is dit het hetzelfde woord: dienaar. 

Het avondmaal. Wij bedoelen een ronddelen van stukjes brood en sap terwijl we ons in een gebouw bevinden.

Paulus praktiseerde het als onderdeel van een gehele maaltijd in iemands huis, daarmee de context van het avondmaal van de Heer aanhoudend.

Aanbidding: Wij bedoelen een muziekgroep en zangers die spelen en de gemeente die hen hierin volgt.

Paulus sprak over aanbidding in de zetting van een huiskamer, en zei in 1 Cor. 14:26 dat iedereen een psalm kan hebben in aanbidding, en in Efeze 5:18-20 zegt hij: ‘Spreekt onder elkander in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, en zingt en jubelt de Here van harte…”
 

(Het hele idee dat een groep mensen een gemeente leidt is tegengesteld aan het NT. De aanbidding komt vanuit de harten van de aanbidders, de muziek of band of zangers zouden de aanbidding die vanuit de gemeente komt, moeten volgen. Muziek is prima, maar het moet aanbidding reflecteren die alreeds voortkomt uit de harten van de mensen. Meer hier over in mijn cd/MP3 serie over: ‘Things the Lord taught me about worship”)
 

Wist jij dat….?
Als je Romeinen leest, die brief gestuurd was aan Priscilla & Aquila in Rome, alsmede anderen die de gemeente in hun huis hadden? (Rom. 16:3-5) 

Als je Philippenzen leest, zij samen kwamen in het huis van Lydia? (Hand. 16:15,40) 

Als je Paulus eerste brief aan de Korintiërs leest, hij die schreef vanuit Efeze, en vermeldde dat Priscilla & Aquila nu naar Efeze verhuisd waren en dat zij opnieuw gemeente in hun huis hadden? We weten ook van Handelingen 18:7-8 dat Gaius Justus gastheer was in Corinthe. (Hij schreef 2 Cor. vanuit Filippi) (1 Cor. 16:8,19)

 

Als je 1 en 2 Thessalonicenzen leest, Justus de gemeente in zijn huis daar ontving? (Hand. 17:5)

Als je Colossenzen en Filemon leest, dat Filemon de gemeente thuis had in zijn huis in Colosse, en dat een vrouw, genaamd Nymphas, ook gemeente bij haar in huis had? (Filemon vers 2, Coll. 4:15)

 

Romeinen, Korintiërs, Efeziërs, Filippine, Colossenzen, Thessalonicenzen, Filemon, Timotheus – we weten van al die brieven waar ze naar toe gestuurd werden en wie de oorspronkelijke gastheer/-vrouw waren van de gemeentes in hun huis. We weten ook vanuit de geschiedenis dat het hele lichaam van Christus exclusief in huizen bij elkaar kwam – dus Mattheüs tot Openbaring –brieven die geadresseerd waren aan, en gelezen door, mensen die in huizen bij elkaar kwamen.

Daarom moet ik deze vraag stellen:

Heb jij de realiteit van de wereld die aan jou gepresenteerd werd, geaccepteerd? 

Zo ja – maak je daar niet druk om, jij bent niet de schuldige. Je bent als Truman, die niets anders kon geloven omdat dat alles was wat hij kende. Maar op een dag struikelde Truman over tegenstrijdigheden die hem aan het denken zette. De Producent van de Truman Show observeerde over Truman:

 

“We hebben er genoeg van te kijken naar acteurs die ons onechte emoties geven. We zijn moe van de speciale effecten. Terwijl de wereld waar hij in woont, in zekere zin, onecht is, is er niets namaak aan Truman zelf.”

 
Er is niets namaak bij jou. Je verlang om God te kennen, om een ervaring met God te hebben in plaats van een kerk ervaring, en je beseft dat God werkt binnen de context die Hij gezet heeft – familie, vrienden, collega’s, die samen komen in huizen als zijnde Zijn hoogste en beste.

Volgende weel meer context, en wat daarna te doen.

Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernaturalhousechurch.org