Dag allemaal,
In de laatste van deze serie heb ik het ik over oordelen van de Heer in de levens van christenen die niet tot de dood leiden. Vandaag vertel ik hoe de Heer geheime zonden of geheime onreinheden in ons hart exposeert als wij er tussen de Heer en ons persoonlijk, niets aandoen. Volgende week begin ik met een serie die hieruit voortvloeit: Wanneer verbreken we de omgang met iemand? Maar voor vandaag…

Lauw herdefiniëren
In Openbaring 3 wordt Laodicea genoemd. De stad had belangrijke financiële en medische centra  en was zeer rijk. Om je een idee te geven hoe rijk: nadat de stad in het jaar 60 AD vernietigd was door een aardbeving, zo’n 40 jaar voordat het boek Openbaring werd geschreven, herbouwden de burgers de stad opnieuw met eigen middelen, en weigerden geld van de overheid vanuit Rome. Kun jij je dat voorstellen, noem een stad, die verwoest wordt door een aardbeving, maar dat rijk genoeg is, zodat de burgers de stad zelfs beter en groter kunnen herbouwen vanuit eigen middelen? Zij waren rijk.

Er waren veel gezondheidscentra, in het bijzonder oog klinieken, vanwege de thermale bronnen buiten de stad. Mensen kwamen vanuit het hele Romeinse Rijk om in die natuurlijke, hete baden te baden, en in de modderbaden, waarvan oogzalf gemaakt werd dat op zieke ogen aangebracht werd.

De stad kreeg zijn water van deze hete bronnen via een aquaduct. Maar het water was te heet om direct te kunnen drinken, en te koel om voor het koken gebruikt te kunnen worden – het moest of gekoeld, of verwarmd worden om bruikbaar te zijn – het was lauw.

Jezus, die altijd wil dat Zijn onderwijs begrepen wordt, refereert hieraan toen Hij ze aansprak:

“Ik weet uw werken, dat gij noch koud zijt, noch heet. Waart gij maar koud of heet! Zo dan, omdat gij lauw zijt en noch heet noch koud, zal Ik u uit Mijn mond spuwen. (Waarom?) Omdat gij zegt: ‘Ik ben rijk en ik heb mij verrijkt en heb aan niets gebrek’.

Gij weet niet dat gij zijt de ellendige en jammerlijke en arme en blinde en naakte. Daarom raad Ik u aan van Mij te kopen goud, dat in het vuur gelouterd is, opdat gij rijk moogt worden, en witte klederen, opdat gij die aandoet en de schande uwer naaktheid niet zichtbaar worde, en ogenzalf om uw oogleden te bestrijken.

Allen die Ik liefheb, bestraf Ik en tuchtig Ik, wees dan ijverig en bekeer U. (verander je denken en je houding – Ampl.) Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar Mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij…” (Openbaring 3:14-22)

Lauw; een christen bij jou in de buurt!
Lauw zijn wil niet zeggen dat je dezelfde emoties niet meer hebt bij de preken van de pastor. Lauw zijn is niet wanneer je genoeg hebt van het lezen van de dagelijkse meditatieteksten. Het is geestelijke blindheid, veroorzaakt door zelfmisleiding die zich richt op geld en uiterlijk vertoon, denkend dat voorspoed een teken is van Gods zegen op jouw leven, en dat jij niets nodig hebt. Zo definieert Jezus lauw zijn in dit Bijbelgedeelte.

Geestelijke werkelijkheid
Mijn belangstelling gaat meer uit naar de zin: “Koop van Mij goud dat in het vuur gelouterd is, zodat je werkelijk rijk zult zijn en koop klederen, opdat de schande van je naaktheid niet zichtbaar zal zijn.” Die naaktheid is geen lichamelijke naaktheid, maar geestelijk – in dit gebied zijn ze niet rechtvaardig voor Hem. Openbaring 19:7-8 zegt dat ‘de bruid zichzelf gereed heeft gemaakt, en haar werd gegeven zich met smetteloos fijn linnen te kleden, wat de rechtvaardige daden der heiligen zijn.’

Helaas hebben we geleerd te denken dat iemand óf 100 % recht staat voor God, of 100% niet recht staat voor Hem. Maar niemand van ons is perfect, wat wil zeggen dat we in een bepaald gebied 100% rechtvaardig kunnen zijn, maar misschien in 1 of 2 gebieden niet.

Verschillende mate
Misschien dat een volwassen gelovige een broer of zus niet kan vergeven voor iets dat 10 jaar daarvoor gebeurd is. Die persoon staat recht voor God in ieder ander gebied – in liefde groeien, in kennis, enzovoorts – behalve in dat ene gebied met dat familielid. En over dat ene gebied spreekt de Heer je aan. Dat ene gebied is het hout, hooi en stro dat weggebrand zal worden bij het oordeel, als wij er niets aan doen. Maar dat ene gebied laat iemand niet naar de hel gaan – het wil alleen zeggen dat die persoon in dat ene gebied niet recht staat voor God.

Om het in natuurlijke termen te zeggen – je hebt een onvolwassen zoon of dochter die, laten we zeggen, voortdurend vergeet zijn kamer op te ruimen, of de vuilnis buiten te zetten, maar jij gooit hem niet uit de familie omdat hij onvolwassen is in dat ene gebied. In andere zaken is hij misschien wel een model kind. Dus zie je dat over het hoofd en werk je aan de tekortkomingen in het karakter van je kind, terwijl je datgene wat goed en volwassen is in hem, volledig omarmt. Zo ook met de Vader en onze Heer.

De grote genade van God wordt vaak verkeerd uitgelegd als goedkeuring van iemands leven. Een kwaadspreker in de kerk kan in ieder ander gebied van zijn leven gezegend worden, en de persoon die onrecht aangedaan is, kan denken: “Wel, de Heer zegent hem in de rest van zijn leven, dus zal de fout wel bij mij liggen en niet bij hem.” Of: ‘Die spreker kan dan wel teveel drinken en overspel plegen, maar zijn diensten zijn weliswaar gezalfd, dus God zal het wel OK vinden.”

Niet begrijpend dat God elk deel van Zijn Woord eert, zelfs gesproken door een ezel. Als Hij iemand geneest, is dat niet een goedkeuring voor de ezel die sprak. Iemand kan denken dat God dus alles zegent en goedkeurt. Fout. Hij is zo goed, dat Hij zegent wat Hij kan, en omdat Hij discreet is, houdt Hij de zaken waarover Hij bezig is in iemands hart, vertrouwelijk – voor nu.

Op dit moment is hun onrechtvaardigheid in een gebied nog tussen hem en God – niet zichtbaar voor menselijke ogen, een privé zaak in het hart van de gelovige, dat Jezus nog niet publiekelijk wil maken. Maar Hij dreigt hun onrechtvaardigheid te onthullen aan anderen als zij zich niet bekeren.

(In de cd/MP3 serie van volgende maand ga ik hier dieper op in)

Iemands onrechtvaardigheid onthult
Misschien herinneren sommigen van jullie nog de schandalen rond Jimmy Swaggert en Jim Bakker, in de jaren 1980. Jim werd veroordeeld voor financiële misdaden, en zijn affaire met een secretaresse kwam naar buiten. Swaggart werd betrapt met een prostituee en gaf toe sinds zijn tienerjaren problemen met porno gehad te hebben, als ik mij goed herinner.

Nog niet zo lang geleden werd Ted Haggards strijd met homoseksualiteit publiekelijk, en Todd Bentleys buitensporig drinken, affaire, en huwelijk met de Nanny van zijn kinderen, kwam naar buiten.

Nu een kerk of gezin bij jou in de buurt
Ik weet zeker dat jij in jouw omgeving weet van schandalen die plaatsgevonden hebben en affaires die publiekelijk gemaakt werden.

Als deze dingen publiekelijk worden in het lichaam van Christus, is het de Heer Jezus die de naaktheid zichtbaar maakt – onrechtvaardigheid – van mensen die zichzelf niet hebben geoordeeld, dus als Grote Herder zijnde, geeft hij hen de kans zich te bekeren en ‘goud te kopen dat in het vuur gelouterd is, en kleding (fijn, wit linnen, wat rechtvaardigheid is…)’

In een gezin kan dit inhouden dingen als een credit card bedrijf dat iemand geen krediet meer wil geven – omdat die persoon niets aan de lust tot kopen gedaan heeft, niet aan zelfcontrole gewerkt heeft. Dus wordt de schande van hun naaktheid in dit gebied, openbaar gemaakt.

Vaak horen we van ontrouw in huwelijken en vragen ons dan af hoe zoiets kon gebeuren ‘met dat echtpaar’ dat zo sterk in het geloof leek te zijn – maar er waren persoonlijke zaken tussen de Heer en één van de partners, of iets in het hart van beiden, waarvan de Heer wilde dat ze er iets aan zouden doen terwijl het nog privé was.

Veroorzaakte Hij de affaire?
Natuurlijk niet. Heeft Hij Zijn best gedaan hen zover te krijgen iets te doen aan die fantasie en lust voordat het een realiteit zou worden dat het gezin kapot maakt? Ja! Als iemand volhard in zonde zal de Heer toestaan dat die persoon naar het volgende niveau van die zonde toegaat – maar dat gebruikt Hij als een middel tot oordeel, zodat hun onrechtvaardigheid in dat gebied publiekelijk wordt, tot hun schande en schaamte.

In de loop der jaren heb ik vaak gezien dat fraude ontmaskerd werd. Dit varieert van iemand die een arbeidsongeschiktheid uitkering krijgt vanwege een geclaimde verwonding, en dan betrapt wordt allerlei lichamelijke activiteiten te doen waarvan men had gezegd dat niet te kunnen, tot mensen die niet hun hele inkomen opgeven bij de belasting, tot christenen die vallen voor snel-rijk-worden methodes, om tot de ontdekking te komen dat ze gevallen zijn voor zwendel.

Als onthult wordt wat er werkelijk aan de hand is, is het een kans voor de mensen om zichzelf te oordelen en in Hem te groeien – Hij moest het toestaan omdat men privé er niets mee deed.

Handelingen 10:42
Petrus vertelde het Romeinse huishouden van Cornelius dat God de rechter is over levenden en doden. Het is niet zo dat we sterven en dan geoordeeld worden, Hij is ook de rechter van de levenden. Hij doet actief vandaag waar Hij de mensen in Laodicea mee dreigde: Hun zonde blootstellen aan anderen en/of het publiek als zij zich niet wilden bekeren. Sommigen leren dat er alleen genade is, geen zonde meer, geen verantwoordingsplicht. Maar hier en op andere plaatsen zegt Hij dat Hij de doden en de levenden oordeelt – en ik denk dat allen die dit lezen nog steeds leven…

In Handelingen 8:9-23 een (voormalige) tovenaar genaamd Simon, gelooft in Jezus en wordt in water gedoopt. Als Simon ziet dat de apostelen de handen op pasbekeerden leggen, die dan in tongen beginnen te spreken, wil hij Petrus en Johannes geld geven, zodat hij ook de Heilige geest kan geven.

Het koppelen van het geven van geld om de Heilige Geest te ontvangen, het denken dat de zalving of de dingen van de Geest gewaarborgd zijn door een offer, is een gruwel bij God, en bij Petrus en Johannes. En toch wordt dit algemeen gepraktiseerd vandaag de dag.

In feite trekt de Heilige Geest zich terug van zulke praktijken, waardoor de leiders en de mensen Zijn Aanwezigheid vervangen door emotie, hetgeen leidt tot verdraaiing van de schriften en er een eigen uitleg aan wordt gegeven. Men maakt een beeld van God dat hen past, men wil dat Hij hen dient en hun lusten, in plaats van dat zij meer als Hem worden, als Zijn dienstknechten.

Feitelijk, de Heilige Geest die Simon denkt te kunnen kopen, wordt geweigerd: “Gij hebt part noch deel aan deze zaak* want uw hart is niet recht voor God.” Petrus heeft dan een manifestatie van het onderscheid der geesten, want hij zegt dat Simon, in vers 23, gebonden was in bitterheid en zonde. ( * zaak is het Griekse woord ‘logos,’ of woord. “Je hebt part noch deel aan dit woord” is dus tongen)

Ruimtegebrek…maar…
Er is nog veel meer over dit onderwerp te zeggen, dus in september, halverwege de maand, maak ik een cd/MP3 serie over hoe en waarom de Heer Zijn volk oordeelt – voor vandaag is dit het en hiermee sluit ik dit af. Volgende week begin ik met aan ander hieraan gerelateerd, onderwerp – hoe weten we wanneer we de omgang met iemand moeten verbreken?

De antwoorden zal je misschien verbazen…tot dan,

Zegen!
John Fenn
www.cwowi.org en mail mij:
cwowi AT aol.com

Dag allemaal,
Ik dacht deze week de serie over christenen die sterven met onbeleden zonde te kunnen eindigen, maar er zijn te veel voorbeelden, dus besluit ik de serie volgende week – hoe de Heer ons oordeelt als wij onszelf niet oordelen.

Het lijkt erop dat je 2 soorten extreem onderwijs ziet – het ‘Jezus oordeelt ons nooit, zonde is voorbij, we zijn onder genade, dus ben ik geen verantwoording schuldig aan niemand’ onderwijs, en het ‘God wacht erop tot ik iets fout doe, en dan POEF, oordeelt Hij mij’ onderwijs.

Laten we een balans zoeken in het Woord.

Jezus oordeelt christenen wel degelijk
In 1 Korintiërs 11:29-32 zegt Paulus over deze vooringenomen mensen: “Want wie eet en drinkt, eet en drinkt tot zijn eigen oordeel, als hij het lichaam niet onderscheidt. Daarom zijn er onder u velen zwak en ziekelijk en er ontslapen niet weinigen. Indien wij echter onszelf beoordelen, zouden wij niet onder het oordeel komen. Maar onder het oordeel des heren worden wij getuchtigd, opdat wij niet met de wereld zouden veroordeeld worden.”

Tenzij iemand zelf uitkiest welk vers van de Bijbel hij of zij gelooft dat voor vandaag is (en sommigen doen dat), dit gedeelte zegt dat de Heer WEL een christen oordeelt, ALS:

1      Die persoon zichzelf weigert te beoordelen.
2      Die weigering zichzelf te beoordelen plaatst hen

In een positie hun redding kwijt te raken – ‘…onder het oordeel des Heren worden wij getuchtigd, opdat wij niet met de wereld zouden veroordeeld worden.’

Zoals ik vorige week genoemd heb, toen jij gered werd, oordeelde jij jezelf. Als jij zonde toegeeft wanneer je ze begaat, oordeel jij jezelf. Daarom zul jij niet door de Heer geoordeeld worden. Alleen diegenen die weigeren hun zonde aan te pakken tot het punt dat ze hun redding kunnen kwijtraken, zijn potentiële kandidaten voor Jezus hen te oordelen door hen eerder thuis te halen.

Er zijn ook minder erge oordelen die Hij doet, die niet te maken hebben met redding, maar met opgroeien in Christus, maar daar gaat het volgende week over.

Vandaag gaat het over mensen die potentieel hun redding kunnen gaan verliezen als Jezus niet ingrijpt en hen thuis haalt.

Een aantal voorbeelden
Ik arriveerde toen hij net stierf en zijn laatste adem uitblies. Sinds zijn tienerjaren was hij een christen, en nu, op zijn 42e, was hij dood, een alcoholist wiens leven het begeven had. Zijn levensstijl was dat hij een aantal maanden aan de alcohol verslaafd was, hij stond zelfs bekend als één van de stadsdronkaards, dan ging hij naar de kerk en pakte zijn leven aan voor een aantal weken of maanden, om daarna weer naar de fles te grijpen, enz.

Ik vroeg de Vader: “Wilt u hem uit de dood opwekken?” en onmiddellijk hoorde ik: “Nee, ik heb hem thuis gehaald, opdat hij niet een ergere zonde zal begaan.”

In de grote goedheid van de Heer, na jaren een levensstijl te hebben gehad van zonde/bekeren, zonde/bekeren, en niet in staat te zijn permanent heelheid te ervaren, nam Hij zijn hand van genade weg over zijn leven, waardoor het misbruik van zijn lever manifest werd in zijn lichaam – zijn lever functioneerde bijna direct niet meer nadat hij, na een poosje nuchter geweest te zijn, weer opnieuw de fles had opgepakt.

In Johannes 5:14 zei Jezus tegen de man die 38 jaar verlamd was geweest: ‘Zondig niet meer, opdat u niet iets ergers overkome.’ Jezus zegt niet dat de man de rest van zijn leven niet meer mag zondigen, maar dat hij geen levensstijl van zonde meer moet hebben, opdat hem niet iets ergers (hel) zou overkomen.

Die Izebel geest
Ik heb een cd/mp3 serie over wat het Woord zegt dat de ‘Izebel geest’ werkelijk is, en die je kunt krijgen als je geïnteresseerd bent, wat geenszins is wat meestal geleerd wordt, maar mijn focus is op de daden van de Heer, niet van die van haar.

In Openbaring 2:20-23 zegt Hij:
“…gij laat de vrouw Izebel begaan….Ik heb haar tijd gegeven om zich te bekeren…Zie, Ik werp haar op het ziekbed, en hen die met haar overspel bedrijven, breng ik in grote verdrukking, indien zij zich niet van haar werken bekeren. En haar kinderen zal ik de dood doen sterven.” (haar volgelingen, niet letterlijke kinderen)

Merk op dat de apostel Johannes de zelfde voorwaarden noemt als Paulus – mensen die tijd hebben gekregen zichzelf te oordelen, maar dit niet doen, met als gevolg dat de Heer het doet, en op nieuw, ziekte/verdrukking – maar weet dat Paulus zegt dat Hij dit doet opdat we niet met de wereld veroordeeld zullen worden. Dus zelfs hier zien we Zijn grote barmhartigheid.

Corinthe
Onder de gelovigen in Corinthe bevond zich een man die een seksuele relatie met zijn stiefmoeder had. Paulus zei dat zo’n zonde zelfs niet onder zondaren gezien werd. Zoals 1 Korintiërs 5:1-13 zegt, was er niemand die hem confronteerde daarmee, maar het eerder accepteerde en sommigen pochten zelfs hierover. Paulus zei dat zij de man hadden moeten confronteren en het hadden moeten aanpakken, als (huiskerk) lichaam. Omdat ze dat niet deden, moest hij iets aan de situatie doen:

“…ik lever die man aan de satan over tot verderf van zijn vlees, opdat zijn geest behouden worde in de dag des heren.” Vers 5

Met andere woorden, de Heer gaat Zijn hand van genade weghalen over het leven van die man, waardoor hij de consequenties van zijn zonde ervaart, hetgeen een voortijdige dood inhoud. Of dat een ziekte of een ongeluk zou zijn, weten we niet, maar we weten wel dat zijn leven verkort zou worden zodat hij toch nog in de hemel kon komen, uit vrees dat hij doorgaat op het pad der zonde en zijn redding zou gaan kwijtraken. ‘Opdat zijn geest behouden worde…’ zei Paulus.

Zie het proces – de man zondigde, maar deed er niets aan, terwijl hij tijd had gekregen zich te bekeren. Ten tweede, niemand in het lichaam van de plaatselijke huisgemeente had hem met die zonde geconfronteerd. Omdat de man zichzelf niet wilde beoordelen, werd hij aan satan overgeleverd tot verderf van zijn vlees.

Laat ik zeggen dat dit niet iets is dat iemand zomaar kan doen. Paulus was de apostel voor de Korintiërs, dus had hij gezag bij God namens hen. Ik weet nog dat ik eens in een kleine groep was, en we baden voor een familielid van iemand in de groep, toen een vrouw die persoon ineens ‘overleverde’ aan satan voor een vroege dood – tot ontsteltenis van dat familielid van die man, die slechts gebed had gevraagd voor hem! Jij kunt niet beslissen dat jij er genoeg van hebt, en dus iemand aan de satan kunt gaan overleveren – de Heer zal niet luisteren naar zo’n gebed.

Aan de satan overleveren
In de bijna 40 jaar dat ik met de Heer wandel, ben ik slechts een paar maal gedrongen door de Heer om iemand aan de satan over te leveren, zodat die persoon naar de hemel zou gaan, in plaats van zijn redding te verliezen.

Een geval van mentale ziekte, maar hij hield van de Heer
Het eerste geval gaat over een jonge man die mentaal ziek was. Hij hield van de Heer, maar moest de Bijbelschool verlaten omdat hij teugelloos woorden voor mensen had, alsmede ander gedrag, en dat leidde tot een verblijf in een mentaal instituut. Tegen de tijd dat hij weer thuis kwam en naar onze gemeente, zag hij bijna de hele tijd overal demonen, en probeerde hij ze met zijn truck te overrijden.

Het eerste ongeluk dat hij had doordat hij demonen zag en ze dan probeerde te overrijden, was op een dag, ongeveer 1 uur in de nacht. Even na het ongeluk klopte hij bij ons aan de deur. Hij zei dat hij een demon had gezien op een hek, en hem dus wilde overrijden, waardoor het hek kapot gegaan was, en ook zijn truck. De weken daarna werd het steeds erger, herhaaldelijk zag hij demonen, wat resulteerde tot meer kapotte hekken, en kapot gereden weilanden, enzovoorts. Zijn ouders waren sterke christenen, en erg bezorgd om hem, en wij allen baden voor hem.

Barb en ik spraken hierover, wij baden, realiseerden ons dat er slechts één oplossing over bleef, al was hij nog maar begin 20. De medische wetenschap had geen oplossing, hij wilde niet of kon niet toepassen wat ik hem adviseerde, en hij weigerde zijn verlangen over demonen heen te rijden, op te geven.

Uiteindelijk bad ik een gebed dat ik nog nooit eerder gebeden had:
“Vader, we zijn allemaal aan het einde gekomen. We willen niet dat hij helemaal zijn verstand verliest, maar iets zit helemaal fout, iets wat buiten ons verstand omgaat. Zijn uiteindelijke bevrijding zou zijn naar de hemel te gaan, want er lijkt geen aardse genezing te zijn en hij wil er niets aan doen. Als zijn pastor zijnde vraag ik U Uw hand van genade weg te halen en hem thuis te halen, zoals U het verkiest, en negeer mij als ik buiten mijn boekje ga.” Of woorden die daarop lijken.

Zo’n 7 dagen later kregen wij een telefoontje – hij was gestorven in een auto ongeluk. Niemand begreep waarom hij van de weg gereden was, met hoge snelheid. Maar ik wel – hij had achter een demon aangezeten. Hij stierf onmiddellijk toen zijn truck de wal van een riviertje raakte. Ik zat te trillen op mijn benen toen ik mij realiseerde dat wat ik gebeden had, daadwerkelijke gebeurd was.

De zondag na zijn begrafenis, tijdens onze aanbiddings dienst, zag ik hem ineens op het podium staan, hij glimlachte naar mij. 2 anderen zagen hem ook en meerderen zeiden dat ze wisten dat hij naar ons gekeken had. Als je denkt dat dit vreemd is, bedenk dat (de overleden) Mozes en Elia aan Jezus verschenen, aan Petrus, Jacobus en Johannes, op de berg der verheerlijking, en dat de apostel Johannes mensen zag en met hen sprak die al in de hemel waren, in Openbaring.

Getuigen
Hebreeën 12:1 zegt dat we omringd zijn door een wolk van getuigen. Het Woord geeft te kennen dat het hen toegestaan is getuige te zijn van een deel van ons leven, van tijd tot tijd, zoals in het geval van Mozes en Elia, in het leven van Jezus.

Waarschuwing – we moeten niet denken dat iedereen die ziek is of een chronische conditie heeft, één of andere verborgen zonde moet hebben waar men zich van moet bekeren, want dat is in de Bijbel niet het geval. Maar het is ook waar dat soms, zoals we dat zagen in 1 Korintiërs 11 waar men een vooroordeel had in de harten van sommigen, dat sommigen zwak en ziekelijk waren omdat ze het lichaam van Christus niet onderscheidden en zichzelf wilden oordelen. Mijn onderwerp heeft een beperkte toepassing, maar goed om te delen over de wegen van de Heer in het oordelen van gelovigen en het hele proces.

Voor deze week zit het erop. Volgende week de conclusie, en minder erge oordelen van de Heer die NIET resulteren in een vroege dood.

Tot dan, zegen,
John Fenn / vertaling AHJ

 

Dag allemaal,
Ik heb het gehad over christenen en onbeleden zonde…

Serieus onderwerp
Vorige week eindigde ik met het vooroordeel dat Paulus adresseert in hoofdstuk 11 van zijn eerste brief. Sommigen in Corinthe aten en dronken voordat ze naar de bijeenkomst kwamen, die plaats vond in iemands huis, in plaats van met de broeders en zusters die ze niet zo mochten, te eten in de (huis) kerk. Omdat ze het lichaam van de Heer niet onderscheidden – zowel Zijn offer als het lichaam van Christus aanwezig – zei Paulus dat velen zwak waren en ziek en dat velen voor hun tijd gestorven waren.

Wat is dat, jezelf beproeven?
Wat men had moeten doen, is dat de rijken het vooroordeel dat ze hadden, moesten adresseren en hun denken vernieuwen, daar iedereen in Christus gelijk is – hun liefdeswandel – en gewoon eten met hen die ze niet zo mochten. Het onderzoeken van je hart is wat Paulus noemt ‘jezelf beproeven’.

Toen je gered werd, was dat eigenlijk een daad van zelf beproeving, jezelf oordelen. Je dacht dat je slechts het zondaarsgebed bad, of dat je het naar God uitriep om hulp. Maar geestelijk gezien, oordeelde jij jezelf. Je beoordeelde het feit dat je een zondaar was en je nam Gods remedie voor jouw zonde, of je oordeelde dat de omstandigheden in het leven meer waren dan je aankon en daarom riep je het uit naar Hem – hoe dan ook, je beproefde jezelf, je besefte dat je Hem nodig had in jouw leven.

Omdat jij jezelf geoordeeld hebt, zul je niet meer door de Heer geoordeeld worden. Je zult voor Christus komen te staan om rekenschap van je leven te geven sinds jouw redding, dat wel, maar je wordt niet meer geoordeeld in termen van hemel/hel. Je bent alreeds overgegaan van dood naar leven, omdat jij jezelf geoordeeld hebt. Als we vandaag zondigen en ons daarom in ons hart bedroefd voelen, dat toegeven aan de Heer – oordelen we onszelf opnieuw. Als we dat doen, hoeven we over die zonde geen rekenschap meer af te leggen.

Het proces van weigering en oordeel
Paulus geeft aan hoe het Woord – zowel het geschreven als het Levende Woord Jezus – Zijn lichaam corrigeert. In 2 Timotheüs 3:16 zegt hij dit:

“Elk van God ingegeven Schriftwoord (levend) is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid.”

‘Onderricht’ is wat het zegt – allereerst zal de Heer proberen ons te onderrichten over onze foutieve wegen, en ons leren de juiste weg te gaan.

‘Weerleggen’ wordt gebruikt om de overtuiging die we voelen als we zondigen, uit te drukken. Het Woord, zowel geschreven en Levend, overtuigt ons in onze geest als we zondigen of als we van het pad afgaan dat Hij voor ons heeft.

‘Verbeteren” (correctie) wil zeggen ‘recht te maken’ en het beschrijft iemand die van het pad afgeweken is, en nu weer op het rechte pad gezet wordt.

‘Op te voeden betekent ‘het trainen van kinderen’ en wil mede zeggen dat we leren hoe onze impulsen te beheersen – de kinderjaren achter je laten en volwassen worden.

Hebreeën 12: 9 zegt: “De tuchtiging van onze vaders naar het vlees hebben wij ondergaan en wij zagen tegen hen op; zullen wij ons dan niet nog veel meer onderwerpen aan de Vader der geesten en leven?”

Dit toont ons de pogingen van de Vader ons te corrigeren of ons zover te krijgen dat we onszelf beoordelen en als we ons daaraan overgeven, we leven zullen.  De vaders naar het vlees tuchtigden ons in ons vlees. De Vader van onze geest corrigeert ons geestelijk, in ieder geval aanvankelijk.

Dovemansoren
Wat nu als iemand niet geleerd wil worden, niet iets wil doen met die overtuiging in zijn geest, niet terug wil keren op het rechte pad, ondanks alle pogingen van de Heer, niet wil groeien in het omgaan met impulsen en niet wil opgroeien in Hem?

Door de Heer geoordeeld worden wil zeggen dat iemand weet wat te doen, maar dat weigert. De manier waarop de Heer met ons omgaat, is in het begin heel voorzichtig en neemt toe in intensiteit naarmate we ons verzetten. Ga eens terug naar die persoon in Mattheüs 18:15-20, waar eerst 1 persoon naar hem toe ging, toen 2 vrienden, daarna de leiders van de gemeente. Zie de pogingen die toenamen in intensiteit om die persoon tot inkeer te laten komen. Zo gaat het met de Heer en ons.

Discreet
Allereerst houdt Hij de zaken privé, in ons hart, tussen Hem en ons. Dit kan dagen zo doorgaan, of weken, maanden of zelfs jaren. Als we niet voor Hem zwichten – vergeet niet dat Hij aan onze kant staat en wil dat wij op de laatste dag voor Hem zullen staan met niets dat verbrand zal worden – zal Hij meer moeite doen, misschien door ons een preek te laten horen, waarvan wij weten dat één bepaalde zin afkomstig is van Hem, gericht aan ons.

Misschien via een droom en weten we dat het een waarschuwing is onszelf te oordelen en ons hart in orde te brengen. Elihu vertelde Job dat God geprobeerd had hem te bereiken: “In een droom, in een nachtgezicht, wanneer diepe slaap op de mensen valt, dan opent Hij het oor der mensen, om de mens van zijn (zondig) doen af te brengen.” Job 33:14-17

De waarheid?
Als we onszelf niet regelmatig beoordelen, zien we de invloed daarvan in onze gezondheid, zoals Paulus dat zei van de Korintiërs. Recente medische studies laten een verband zien tussen emotionele en fysieke gezondheid – Paulus had hun dat al kunnen vertellen! Volgens Paulus, in 1 Korintiërs 11, een zonde in ons hart herbergen en beschermen kan ons ‘zwak en ziekelijk’ maken en zelfs, zei hij, ons voortijdig doen sterven. Maar dat is nog steeds privé tussen die persoon en de Heer.

Mensen zullen misschien de buitenkant zien – jouw gezondheidsproblemen – maar hebben geen idee dat de Heer al jaren met jou spreekt over vooroordelen, of misschien over eet gewoontes. Dan gebeurt er iets en men vraagt zich af ‘Waarom is dit gebeurd, Heer?’ en alleen jij en de Heer weten waarom.

Misschien horen ze dat jij een aanrijding gehad hebt, maar hebben ze geen idee dat Hij al maanden tot jou spreekt over sms-en tijdens het rijden – en Hij stond een kleine aanrijding toe om je te laten weten dat jij de grens bereikt hebt. En jij geeft die ander de schuld, en verbergt de waarheid dat God met jou bezig is geweest.

Misschien geeft hij jou geen gunst meer bij de bank betreffende krediet, omdat Hij al jaren laat weten dat je gedisciplineerd moet gaan worden in je uitgaven – en het enige dat jij doet, is klagen dat de bank gemeen is voor jou, en dat horen anderen, niet wetend wat de waarheid is.

Onder voorbehoud
Dat wil niet zeggen dat iedereen die sterft of ziek wordt, of een auto ongeluk heeft, of geen krediet meer krijgt, door de Heer geoordeeld werden – nee!

Soms gebeuren er dingen die we gewoon niet begrijpen of die buiten ons omgaan. Mijn punt is de wegen van de Heer te laten zien en het menselijk hart in sommige situaties.

Hout, hooi of stro
De bovengenoemde voorbeelden, niet aangepakt, zijn het hout, hooi en stro dat we meenemen in de hemel en dat weggebrand zal worden – de waarheid over hoe Hij wilde dat we iets zouden doen aan onze vooroordelen, onze eetgewoontes, die we voor onszelf en anderen verborgen gehouden hebben, de halve waarheden die tevens halve leugens zijn die we vertelden toen we tijdens het rijden afgeleid werden, het bovenmatig uitgeven waarover we liegen en de bank de schuld geven – al deze dingen zijn voorbeelden van zaken die in de hemel  het hout, hooi en stro zijn.

Volwassen in Christus zijn wil zeggen dat we aan onszelf en aan de Heer toegeven dat Hij over een bepaald iets met ons bezig is. Dat wil zeggen als je de neiging hebt om te zeggen dat de bank een fout gemaakt heeft, je toegeeft dat het jouw fout was en dat God al een tijdje laat weten dat je jezelf moet disciplineren in je uitgaven.

Dat zijn de dingen die ons volwassen maken en meer als Christus laten zijn. Of ze blijven in ons hart, we doen er niets mee, totdat we Hem van aangezicht tot aangezicht zien en alles weggebrand zal worden en de waarheid toegegeven gaat worden.

Hij is niet echt veranderd

De Heer volgt hetzelfde patroon dat Hij in het Woord laat zien. Allereerst is het 1 op 1, alleen wij en Hem. Als wij ons niet bekeren, zoals in Mattheüs 18:15-16, zal iemand in onze naaste omgeving bekend worden met ons geheim. Misschien een echtgenoot, een pastor of een goede vriend. Zijn doel in het uitbreiden van de cirkel van mensen die het weten, is om ons uit die zonde te krijgen, naar heelheid toe – leven.

Ik ben een ‘Covenant Eyes’ partner met een paar mannen, wat te maken heeft met pornografie. Situaties waarin ik de enige was die wist van hun problemen, en in sommige gevallen doordat die persoon en hun echtgenote mij erbij betrokken.

Soms zal iemand de hulp van een ander vragen, wat de Heer is, die de cirkel vergroot naar de 1 of 2 getuigen. Misschien gaat het om boosheid, huwelijksproblemen, of een verslaving – vaak zoeken mensen hulp van anderen als ze tot een punt komen dat slechts God en zijzelf, niet meer genoeg is. Dit alles is het proces van Gods oordeel, en is gezond, daar Hij doet wat Hij kan zodat wij onszelf oordelen.

De volgende stap in Mattheüs 18:15-20, is om het aan ‘de gemeente te vertellen’. Dat wil niet zeggen dat het overspel van iemand in het gemeente krantje vermeld moet worden. De Bijbel legt zichzelf uit, en we vinden een soortgelijke situatie in het leven van Paulus, in Handelingen 15. Daar zien we dat hij naar de apostelen en oudsten gaat om uitleg te geven, nadat hij ervan beschuldigd was tot de heidenen te preken en het niet nodig vond dat zij de wet van Mozes moesten gaan houden. (schuldig)

Dus het voorbeeld in Mattheüs 18, om het aan de gemeente te vertellen, werd door de apostelen begrepen, zoals we in Handelingen 15 zien, privé aan de leiders te vertellen, want dat deed men in het geval van Paulus. (vers 6)

Daarna zegt Jezus, in Mattheüs 18:17, dat als hij niet naar de leiders wil luisteren, hij als een heiden en tollenaar behandeld moet worden. Jammer dat sommige pastors leren dat dit wil zeggen dat we die persoon moeten mijden, maar, de Bijbel legt zichzelf uit. Jezus had iets eerder gezegd, in Mattheüs 5:43-48 dat we hen moeten liefhebben die onze vijand zijn, goed zijn voor hen, in liefde wandelen zoals onze Vader doet.

Met andere woorden, heb die broeder lief die zichzelf niet wilde beoordelen/bekeren toen 1 persoon naar hem toeging, noch toen 2 anderen dat deden, en ook niet toen de leiders kwamen – alles wat je dan nog kunt doen, is hem lief te hebben. Daarom zei Jezus direct daarna, in Mattheüs 18:18-20, dat als die eerste 2 of 3 personen die naar hem toe gingen, in gebed vergaderd zijn voor die man, Hij in hun midden is als de Grote Herder van de schapen. En hun eenparig gebed is het vragen van de Herder om naar de heggen en steggen te gaan om hun vriend terug te halen.

Volgende week besluit ik dit onderwerp. Er zijn veel voorbeelden in de Bijbel te vinden van de Heer die iemand oordeelt, waaronder een man die aan de satan overgeleverd werd, zodat hij zou sterven, alhoewel gered. Een ander voorbeeld over iemand die de doop met de Heilige Geest niet ontving omdat zijn hart niet recht was; genade die ophield voor Izebel, en nog veel meer.

Tot dan, zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.cwowi.org

Hoi allemaal,
Ik heb het deze serie over christenen die sterven met onbeleden zonden. Vandaag deel ik iets over gelovigen die door de Heer geoordeeld worden, en hoe je dit kunt voorkomen. Maar eerst:

Overtredingen in het Nieuwe Testament
Toen ik de uitvoerend directeur was van een grote Bijbelschool in Tulsa, had ik een student die me op stel en sprong wilde zien. Nerveus begon hij me te vertellen dat hij zijn zonden aan mij wilde belijden zoals opgedragen wordt in Jakobus 5:16: “Belijdt daarom elkander uw zonden en bidt voor elkander, opdat gij genezing ontvangt. Het gebed van een rechtvaardige vermag veel, doordat er kracht aan verleend wordt.”

Voordat hij verder kon gaan onderbrak ik hem en gaf ik hem de les die nu volgt. Het woord ‘zonden’ in Jakobus 5:16 is het Griekse woord ‘overtreding’. Jakobus droeg ons niet op onze zonden aan elkaar te belijden, maar hij zei ons onze overtredingen aan elkaar op te biechten.
  
Opbiechten?
Met andere woorden, om te gaan biechten of er aan een vriend, voorganger of andere persoon uit te flappen welke zonde je zaterdagnacht begaan hebt, is NIET Schriftuurlijk. Wat WEL Schriftuurlijk is, is om je overtreding op te biechten aan degene tegen wie je de overtreding begaan hebt – dat is wat Jakobus zegt. Dat is waarom hij zei dat nadat je je overtreding hebt opgebiecht, je voor elkaar moet bidden zodat je geheeld wordt (in de relatie).

De Bijbel interpreteert de Bijbel, en Jakobus 5:16 is niets meer dan een samenvatting van Jezus’ instructies uit Matteüs 18:15, waarin Hij zegt dat als je broeder tegen je zondigt, je naar hem toe moet gaan om herstel te zoeken. Dat is waar Jakobus het over heeft.

Paulus zei hetzelfde, maar dan op een andere manier. Hij breidde Jezus’ instructies uit Matteüs 18:15 uit door in Galaten 6:1-10 te zeggen:

“Broeders, zelfs indien iemand op een overtreding betrapt wordt, helpt gij, die geestelijk zijt, hem terecht in een geest van zachtmoedigheid, ziende op uzelf; gij mocht ook eens in verzoeking komen. Verdraagt elkanders moeilijkheden; zó zult gij de wet van Christus vervullen.”

De getuigen 
Je zult je wel herinneren dat Jezus in Matteüs 18:15 zei dat als de overtreder er met degene wie de overtreding is aangedaan niet uitkomt, hij één of twee getuigen mee moet nemen - mensen die van de overtreding afweten (en de moeilijkheden tussen hen beiden) – en samen moeten deze twee of drie proberen de relatie te herstellen.

Dit is wat Paulus zegt – als een broeder gepasseerd is in een overtreding, dan moet jij die geestelijk bent – niet in de overtreding betrokken, maar er wel van op de hoogte, naar hem toe gaan om de boel te herstellen als hij het toestaat. Zo niet, dan zei Paulus: “Wie denkt dat hij iets is terwijl hij niets is, bedriegt zichzelf. Laat iedereen zijn eigen daden toetsen en ieder mens moet zijn eigen last dragen.”

Met andere woorden, je probeert het goed te maken, maar die ander houdt voet bij stuk en doet de deur dicht, dan zei Paulus dat de tijd zal uitwijzen of die persoon gelijk heeft of niet. Als je meer wilt weten over het onderwijs van Jezus uit Matteüs 18:15-20 schaf dan mijn serie over de Bergrede en de serie over vergeving aan.

Jouw autoriteit
Sta eens stil bij de autoriteit die Jezus ons gegeven heeft. Bij Zijn opstanding zei Hij: “Wie gij hun zonden kwijtscheldt, die zijn ze kwijtgescholden; wie gij ze toerekent, die zijn ze toegerekend.” Johannes 20:23

Dat betekent niet dat je kunt zeggen “Vader vergeef iedereen in mijn land” – Maar volg het voorbeeld van Jezus, Hij vergaf hen die rechtstreeks en persoonlijk tegen Hem zondigden – een overtreding tegen Hem begingen. Opmerkelijk is Zijn vergeving van de Romeinse soldaten die Hem moesten kruisigen: “Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.”

Waar ze niet verantwoordelijk voor zijn
Als we hier op voortborduren, begrijp dan dat als geen van die soldaten ooit in Jezus zou gaan geloven, dan zal bij het laatste oordeel, waar al de zonden uit hun leven tevoorschijn komen, de zonde van het kruisigen van de Heer er niet een zijn waar ze verantwoordelijk voor worden gehouden. Verbazingwekkend. 

Hetzelfde voorbeeld zien we bij Stefanus in Handelingen 7, die tijdens zijn executie vroeg, “Heer, reken hun deze zonde niet aan.” Dat betekent weer, dat zelfs als geen van hen ooit gered werd, bij het laatste oordeel deze zonde tegen Stefanus hun niet aangerekend wordt.

Dit betekent dat wanneer je zegt: “Vader, vergeef zuster die of die voor haar overtreding tegen mij” – het haar niet aangerekend wordt als ze voor de Heer staat. Wat een autoriteit dat God naar ons luistert!

Jezus staat aan onze kant
De Heer wil dus dat we met zo weinig mogelijk bagage voor Hem komen te staan. Daarom zegt Johannes in 1 Johannes 5:16: “Als iemand zijn broeder of zuster een zonde ziet begaan die niet tot de dood leidt, moet hij voor hem of voor haar bidden en zo de zondaar het leven geven. Dit geldt wanneer er sprake is van een zonde die niet tot de dood leidt. Er bestaat ook zonde die wel tot de dood leidt. In dat geval geldt mijn aansporing om te bidden niet.” 

Een zonde die niet tot de dood leidt is elke zonde behalve die van het afwijzen van Jezus. Hij zegt hetzelfde als wat Jezus, Paulus en Jakobus zeiden – als iemand een overtreding tegen je heeft begaan of je bent een of getuige die hierbij betrokken is – dan ‘zie’ je die zonde, dan kun je de Vader vragen hem te vergeven en hij zal vergeven worden.

De zonde die tot de dood leidt is als een gelovige zijn redding afwijst, wat godslastering van de Heilige Geest is, Die de vertegenwoordiger is van redding. Daarom is de zonde die tot de dood leidt het afwijzen van de Heer. Dat is een zonde waarvoor je de Vader niet kunt vragen hem te vergeven bij die persoon, omdat ze hem bij hun volle verstand en uit eigen wil plegen.

Wandel in wat je kent
Johannes zei ook in 1 Johannes 1:7: “maar indien wij in het licht wandelen (onze ‘verticale’ wandel met de Heer is goed), gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander (onze ‘horizontale’ wandel met anderen is goed); en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.”

Hij richt zich op onze verticale en horizontale wandel met de Heer en zegt dat er een doorgaand reinigingsproces is van vergeving wanneer we in het licht wandelen (dat we hebben) en we in gemeenschap met elkander omgaan. Een doorgaand proces van vergeving komt heel natuurlijk als je wandelt in datgene waarvan je weet dat je er in moet wandelen. Wat als je uit dat licht stapt?

Daarom volgt vers 9 – als wij uit dat licht stappen, zondigen we; biecht het dan gewoon op (geef het toe) en word vergeven, opnieuw gereinigd zoals in vers 7 “van alle zonde”. Met andere woorden, je belijdt wat je weet en Hij reinigt ons automatisch van datgene wat we niet weten.

Mensen – wij leven in kameraadschap met God. Wij hoeven niet op te staan en Zijn genade te verdienen door te bidden, aanbidden, lezen en te belijden – wij leven in kameraadschap met Hem. Wij benaderen hem als iemand die Hem al in ons hart heeft. Wij vechten tegen de vijand vanuit de positie dat wij al gewonnen hebben. Wij leven met vrede naar God en de mensheid en de wetenschap al gewonnen te hebben van de vijand. Romeinen 5:1-2

Oordeel en gelovigen 
Maar wat als een christen wil vasthouden aan een overtreding die hem aangedaan is, of wil vasthouden aan een zonde in zijn eigen leven en hart? Waar ligt dan het proces waar de Heer met ze afrekent?

Er was een probleem in Korinte. De rijke mensen weigerden om met de arme mensen te eten. Ja, het was de gewoonte in die dagen dat de rijken en armen gescheiden waren in het alledaagse leven, maar in Christus is iedereen gelijk en in de huiskerk die begon in Justus’ huis werd van de gelovigen verwacht dat ze samen aten en optrokken. ( 1 Korintiërs 11:17-22, Handelingen 18:7-8)

Met andere woorden, er was partijdigheid en er waren vooroordelen in Korinte. Is dat niet maar een kleine zonde vergeleken met wat wij ‘grote’ zonden zouden noemen? Maar Paulus maakt deze wonderbaarlijke opmerking over de zonde van vooringenomenheid:

“Daarom maakt iemand die op onwaardige wijze van het brood eet en uit de beker van de Heer drinkt, zich schuldig tegenover het lichaam en het bloed van de Heer. Daarom zijn er onder u veel zwakke en zieke mensen en zijn er al velen onder u gestorven. Als we onszelf zouden toetsen, zouden we niet worden veroordeeld.  Maar nu velt de Heer zijn oordeel over ons en wijst hij ons terecht, opdat we niet samen met de wereld zullen worden veroordeeld.” (11:27-32)

Hij vroeg hun zichzelf te beoordelen of er vooroordelen in hun hart waren zodat de Heer hen niet zou hoeven te beoordelen… En daar pakken we het volgende week weer op. Hoe werkt het met het proces dat de Heer probeert ons onszelf te laten beoordelen voordat Hij ingrijpt? Wat gebeurt er met een persoon die door de Heer geoordeeld wordt? We hebben al gezien dat hij/zij naar de hemel gaat, zoals Paulus hierboven al aangaf – maar hoe doet de Heer dit?

Tot dan, zegen,
John Fenn / vertaling RO

Hoi allemaal,
Ik heb deze week zoveel e-mails met vragen ontvangen, dat ik ze vandaag allemaal in 1 keer ga beantwoorden.  Alhoewel ik veel e-mails heb gehad, gaan de vragen eigenlijk maar over drie onderwerpen, wat betekent dat er een grote nood is in het lichaam van Christus om meer over deze dingen te weten.

1) Hoe zit het met hemel/hel ervaringen van mensen die er heen zijn geweest en weer zijn teruggekeerd?
Toen ik vorige week deelde dat christenen direct naar de hemel gaan, ontving ik veel e-mails terug van mensen die vragen stelden over mensen die beweerden gestorven te zijn en weer terugkwamen, of aan wie de hel of hemel werd getoond. Deze vragen hielden alles in van, zijn deze ervaringen echt, tot hoe zit het met wat ze zeggen dat ze zagen?

De eerste vraag of mensen naar de hemel kunnen gaan en terugkeren, vinden we in de Schrift. Heel Openbaringen vanaf hoofdstuk vier tot het eind is over de apostel Johannes die in de hemel opgenomen werd en aan wie gebeurtenissen werden getoond over het laatste der dagen en zelfs daarna dan dat, om vervolgens weer veilig terug te keren om het verhaal te vertellen.

In 2 Korintiërs 12:1-10 vertelt Paulus over ‘weggevoerd worden naar het Paradijs’ (ik leg het hieronder uit), waarbij Paradijs een nieuwtestamentische term is voor een deel van de hemel. Het antwoord is dus ja, het is mogelijk voor mensen om visioenen te hebben en zelfs in de Geest weggevoerd te worden naar de hemel en terug te keren. Ik ken diverse mensen die beweren naar de hel te zijn meegenomen; die ik het meest geloofwaardig vind hadden deze ervaring voor ze in Jezus geloofden.

Hoe zit het met de dingen die ze beweren te zien?
De ervaringen die mensen mij verteld hebben, behelzen diverse Afrikaanse vrouwen die beweren dat ze naar de hel zijn geweest en vrouwen in de hel zagen met  sieraden omdat ze sieraden hadden gedragen, en een Nigeriaanse man die beweerde niet-tiendegevers in de hel te zien. Degenen die naar de hemel zijn geweest beweren, althans in het geval van een vierjarige jongen, dat iedereen in de hemel vleugels heeft en dat de Vader ongeveer tien meter lang is. Wie en wat moet je geloven?

Geestelijke ervaringen moeten vertaald worden door onze onvolkomen geest – wij zijn niet perfect – en dat betekent dat mensen die niet geworteld zijn in het Woord noch volwassen zijn in het geloof of het leven, cultuur, religie, onvolwassenheid van leeftijd en andere factoren het begrip dan wel het vertellen van de ervaring laten beïnvloeden. Velen die het Woord niet kennen en sommigen die niet rein van hart zijn, beschrijven deze ervaringen binnen deze tekortkomingen.

Nigeria en veel van de christelijke Afrikaanse cultuur gaat momenteel op in het voorspoedevangelie dat zijn grip had op de VS in de jaren 80 en 90. Een heiligingsbeweging is daar ook een onderdeel van, met veel discussie over vrouwen en hun haar en sieraden, en wat fatsoenlijke kleding is om te dragen.

Het zou dus als geen verrassing moeten komen dat sommigen van daar die beweren naar de hel te zijn geweest, zeggen dat ze niet-tiendengevers zagen en vrouwen die daar sieraden droegen – als ze werkelijk de hel zagen, verdraaiden bewust of onbewust, alleen God weet het, de ervaringen om aan hun culturele verwachtingen te voldoen. 

Ze weten niet dat Paulus’ instructies om haar niet te vlechten noch kostbare parels en sieraden te dragen in I Timoteüs 2:9 refereerde aan de Romeinse mode van die tijd. Romeinse vrouwen lieten hun status zien door hun haren te vlechten en hoog op te steken, en als ze rijk genoeg waren voegden ze gevlochten pruiken toe en tussen de haren en kleding droegen ze parels en sieraden.  

Het enige dat Paulus zei was niet te pronken met rijkdom, maar bescheiden gekleed te gaan – maar de cultuur van Nigeriaanse/Afrikaanse heiligheid haalt deze tekst uit zijn context door te onderwijzen dat het immoreel is sieraden te dragen, en dat wanneer/als deze vrouwen een ervaring hebben, ze eraan toevoegen dat ze vrouwen in de hel hebben gezien voor het vlechten van haar en het dragen van sieraden. Dan verlaten mensen die gemakkelijk beïnvloed worden door geestelijke ervaringen het Woord, of ze krijgen niet voldoende begrip van het Woord en de Geest zodat ze deze fouten geloven. 

De kleine jongen wiens ervaringen verteld worden in het bijzonder goede kleine boek De Hemel is Echt, was slechts vier jaar oud toen hij naar de hemel ging. Daarom zou het alweer als geen verrassing moeten komen dat hij zei dat iedereen in de hemel vleugels heeft (die hebben ze niet) of dat de Vader er wel 10 meter lang uitzag (zo groot is Hij niet) – hij was een vierjarige en het vertellen van zijn ervaringen vond plaats gedurende meerdere jaren. Ik ben bijna twee meter en ik heb kleine kinderen naar me zien staren alsof ik 10 meter was, maar als een kind in een boek vertelt dat de Vader 10 meter lang is, dan zal binnen de kortste keren zuster die en die beweren dat zij naar de hemel ging en ook zag dat de Vader 10 meter was – dat is de menselijke neiging naar dwaling en het zoeken van aandacht.

Het is daarom de balans tussen Woord en Geest in mensen met een getrouw karakter waarnaar je zoekt in een persoon die beweert ervaringen in de hemel of hel te hebben gehad, met engelen of demonen.

2) Waar komt ons hemelse lichaam vandaan?
Diverse mensen spraken opluchting uit dat er niet zoiets is als ‘zielenslaap’ noch het vagevuur en dat het Woord zegt dat het lichaam te verlaten onze intrek bij de Here is. Het Nieuwe Testament gebruikt ‘slaap’ van de rechtvaardige doden om een tijdelijke staat aan te geven, zoals Jezus gebruikte bij het dochtertje van Jaïrus in Markus 5:39, dat Hij deed opstaan uit de dood.

Helaas hebben sommigen dit uit zijn context en cultuur van die dagen genomen om er een valse geloofsleer omheen te bouwen.

Maar welk(e) deel/delen van ons gaat/gaan naar de hemel en hoe krijgen we een nieuw lichaam?

Als eerstem moet je hemel en hel begrijpen. Oorspronkelijk waren er twee wachtruimtes in de aarde in de geestelijke wereld. (Niet een plaats waar geologen naar kunnen boren in het natuurlijke, maar de locatie is toch in de aarde in de geestelijke wereld.)

Twee wachtruimtes in de aarde
Lukas 16:19-31 vertelt over deze twee plaatsen in het verhaal van de rijke man en een bedelaar genaamd Lazarus. De kwade rijke man ging naar de hel, en aan de overkant van een grote kloof van hem was de bedelaar Lazarus met Abraham, in de plaats die Abrahams schoot wordt genoemd, of het Paradijs, zoals het ook gekend werd in die tijd.

Abraham vertelde aan de rijke man dat degenen in de hel niet naar het Paradijs konden vertrekken, noch konden de mensen uit het Paradijs naar de hel gaan om hen te helpen. Deze twee ruimten in de aarde, hel en het Paradijs/Abrahams schoot, bestonden tegenover elkaar tot aan het kruis.

Het Paradijs is waar de rechtvaardige doden naar toe gingen tot dat er voor hun zonden betaald werd, de hel was de wachtruimte voor de onrechtvaardigen. Dit is waarom Jezus tegen de berouwhebbende man aan het kruis zei: “Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn”. De Joodse traditie zegt dat het Paradijs een soort park was met bomen en gras en water en heuvels. (Lukas 23:42)

Gevangenen?
“Daarom heet het: opgevaren naar den hoge voerde Hij krijgsgevangen mede, gaven gaf Hij aan de mensen. Wat betekent dit: Hij is opgevaren, anders dan dat Hij ook nedergedaald is naar de lagere, aardse gewesten? Hij, die nedergedaald is, Hij is het ook, die is opgevaren ver boven alle hemelen, om alles tot volheid te brengen.” Efeziërs 4:8-9

Toen Jezus stierf daalde Hij neder naar de lagere gewesten, meervoud, in de aarde – het Paradijs en de hel. Petrus vertelt ons onder andere dat Hij aan de mensen uit de dagen van Noach verkondigde dat Hij de Ware Ark was. Het woord ‘prediken’ dat vaak zo vertaald wordt, is helemaal geen prediken, maar ‘aan te kondigen als heraut’ – geen uitnodiging, alleen een aankondiging. I Petrus 3:18-22

Laat los!
Toen de Heer net was opgestaan uit de dood en Maria zich aan Hem vasthield, vertelde Hij haar: “Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar de Vader…” Maar later die avond verscheen Hij aan de discipelen. Johannes 20:17

Waarom vertelde Hij dan aan Maria dat Hij nog moest opvaren, terwijl Hij later die dag terugkeerde om een maaltijd met hen te hebben? Zoals Efeziërs 4:8 zegt, Hij leidde hen die eens gevangen waren door hun zonden, nu gevangen aan Zichzelf. Jezus leidde de hele Paradijsbevolking en het Paradijs zelf de hemel in omdat Hij voor hun zonden betaald had. Er blijft nu nog slecht één wachtruimte over in de aarde, de hel.

Hebreeën 9:11-12, 14, 23-24 openbaart dat Christus bij zijn opstanding in de hemel binnenkwam om Zijn offer aan de Vader aan te bieden, zodat de Rechter de zonden van de wereld als betaald kon bestempelen. Toen daalde Hij die avond af om aan de discipelen te verschijnen, zoals Hij wel vaker deed de volgende 40 dagen tot aan Zijn hemelvaart.

Dit is waarom Paulus in II Korintiërs 12:4 zei dat hij ‘weggevoerd’ werd naar het Paradijs - vanaf de opstanding, is het Paradijs ‘weg’ in de hemel – en dat, mijn vrienden, is het hoe en waarom christenen nu direct naar de hemel gaan als ze sterven. Het Paradijs werd gevangengenomen door Christus en daarnaar toe gebracht – verbazingwekkend! 

3) Welk deel van een mens is in de hemel en waar komt mijn verheerlijkte lichaam vandaan?
Wij zijn opgebouwd uit drie delen die als een drie-eenheid functioneren. Paulus zei in I Thessalonicenzen 5:23 - Moge de God van de vrede zelf uw leven in alle opzichten heiligen, en mogen heel uw geest, ziel en lichaam zuiver bewaard zijn bij de komst van onze Heer Jezus Christus. In het beste geval bewegen we van het Leven in onze geest naar onze ziel (gedachten) die vernieuwd wordt en dan naar ons gehoorzamend lichaam – stromend van de geest naar de ziel naar het lichaam.

(Deze stroom van geest-ziel-lichaam is precies naar het beeltenis van God: Hij stroom van de Vader door de Geest naar het lichaam. Dit is waarom we tot de Vader bidden, het antwoord komt via de Geest tot ons, in het lichaam. Geest-ziel-lichaam.)

David schreef in Psalm 51:8: “Zie, Gij wilt waarheid in het verborgene (in de innerlijke delen, zegt de Engelse vertaling; red.), in het geheim (in het verborgen deel, zegt de Engelse vertaling red;) maakt Gij mij wijsheid bekend.”

De innerlijke ‘delen’ zijn onze geest en ziel. Het ‘verborgen’ deel is onze geest. Niemand kan de geest en ziel scheiden, want de ziel stroomt vanuit de geest. Jouw geest en ziel maken wie je bent.

De Enige die scheiding kan maken tussen ziel en geest is de Levende Persoon van het Woord van God, die vergeleken wordt met een Levend tweesnijdend zwaard in Hebreeën 4:12-13: “Want het woord Gods is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard en het dringt door, zó diep, dat het vaneenscheidt ziel en geest, gewrichten en merg, en het schift overleggingen en gedachten des harten; en geen schepsel is voor Hem verborgen, want alle dingen liggen open en ontbloot voor de ogen van Hem, voor wie wij rekenschap hebben af te leggen.” (Het hart is onze geest/ziel, waarbij de ene bijbeltekst de geest, de andere de ziel en weer een andere beide benadrukt,  of de ziel benadrukken afhankelijk van het standpunt van de auteur wanneer deze het woord ‘hart’ gebruikt.)

Dus als je aardse lichaam sterft, gaan je geest en ziel naar de hemel. Je ziet eruit zoals jezelf, praat zoals jezelf – dit aardse lichaam lijkt op een stel kleren die je uittrekt om naar de hemel te gaan. Paulus zegt in I Korintiërs 15:35-49 dat dit aardse lichaam veranderd wordt in hemels materiaal – maar wat nu met hen wier lichaam tot stof wedergekeerd is?

Natuurkundeles
Materie gaat niet verloren, het verandert alleen van vorm. Het hout van het kampvuur dat je 25 jaar geleden verbrandde, bestaat nog steeds in de vorm van as dat deel werd van de aarde, rook die deel werd van de atmosfeer en hoogst waarschijnlijk toen deel werd van de regen die inmiddels in de oceaan is geregend en ga zo maar door. Ik herinner me nog steeds de dag dat de leraar van mijn zesde klas, meester Land ons onpasselijk maakte door ons dit te vertellen en erbij te zeggen dat we misschien wel het stof van het lichaam van Julius Caesar of dat van een dinosaurus hadden ingeademd.

Hoe de Vader de overblijfselen van miljoenen lichamen over de eeuwen bij elkaar verzamelt en transformeert in hemels materiaal voor hun verheerlijkte lichamen, of dat Hij dat overslaat en ons allemaal lichamen geeft die gemaakt zijn van hemelsmateriaal van ergens anders, weten we niet. Maar we weten wel wat het Woord zegt, dat we op een dag een lichaam zullen hebben van onvergankelijk materiaal en dat we hiervoor zuchten, erop wachtend om door Hem gekleed te worden. (Romeinen 8:19-23)

Volgende week ga ik weer verder met het onderwerp.
Tot dan, zegen!
John Fenn / vertaling RO