Blog Archives

‘is opgestaan’ 4 van 4 - Woord is vlees geworden

4/29/2023

'is risen' 4 of 4 - Word made flesh
‘is opgestaan’ 4 van 4 - Woord is vlees geworden

Hallo allemaal,
Weet je nog het moment in je kindertijd dat je besefte dat je ouders ooit ook kinderen geweest waren? Tot dat moment had je er nooit aan gedacht dat zij een leven hadden voor jou. Je gedachten over hun bestaan begonnen bij jou, zonder dat je je realiseerde dat zij een leven hadden voordat jij er was.

Zo denken velen over de Heer Jezus.
Ze kennen Zijn leven alleen uit de evangeliën. Maar Christus leefde al voordat Hij een baby werd in Bethlehem, en Hij nauw betrokken was bij de levens van mannen en vrouwen door de eeuwen heen. Het opent je ogen en is iets wonderlijk om het leven van Christus te beschouwen voordat Hij als Jezus werd verwekt in de schoot van Maria.

Vóór Bethlehem
Genesis 1:26: "God zei: Laat ons de mens maken naar ons beeld, naar onze gelijkenis...". Het Hebreeuwse woord voor 'God' is Elohim. 'El' is God en 'im' betekent meervoud. Letterlijk: "Goden zeiden: laten we de mens maken naar ons beeld, naar onze gelijkenis."

Dit is het eerste inzicht in Vader, Zoon en Heilige Geest. Genesis 2 opent met een samenvatting van de schepping, en gaat dan over tot de details in vers 7: "En de Here God vormde de mens uit het stof van de grond...".

We zien "Here God" uit Elohim voortkomen om de mens daadwerkelijk te scheppen, en hem in de hof van Eden te vestigen. Het is niet de Elohim, maar de Here God - Jehovah Elohim - Die uit de Elohim tevoorschijn kwam om zich te openbaren als de Here God, of in het Hebreeuws:Yahweh Elohim. (Jehovah/Yahweh is Latijns/Hebreeuws)

De King James Version vertaalt dit als "Here God" (Jehovah Elohim).
Het is deze "Here God" (Jehovah Elohim) die uit de Elohim kwam die het lichaam van de mens vormde, door erin te ademen, waardoor de moleculen veranderden van klei en stof in vlees en bloed.

Genesis 2 tot en met 4 is zeer specifiek en vertelt ons dat diezelfde Here God (Jehovah Elohim) de dieren langs Adam liet gaan om te zien hoe hij ze zou noemen. Ook liet Hij een chirurgische slaap op Adam vallen zodat Hij van zijn lichaam kon nemen om Eva te vormen.

Het was deze Jehovah Elohim (Here God) die wandelde en sprak met Adam en Eva in de hof, die hen confronterend nadat zij gezondigd hadden. In Genesis 3:21 wordt ons verteld dat het de Here God/Jehovah Elohim was die bekleding van huiden maakte als het eerste dierenoffer om de zonde te bedekken, wat hun kleren werden.

Het was deze Jehovah Elohim die Kaïn confronteerde toen de gedachte om zijn broer te vermoorden in hem opkwam, en Hij was degene die met hem afrekende nadat hij Jehovah Elohims pogingen hem van de moord te weerhouden, weigerde.

Deze zelfde Jehovah Elohim verscheen aan Abraham, Izaäk en Jacob.

Eeuwen later verschijnt deze zelfde Jehovah Elohim aan Mozes bij het brandende braambos, in Exodus 3:14 en identificeert Zichzelf als "IK BEN", de altijd aanwezige. In vers 15, wanneer Mozes naar Zijn naam vraagt, vertelt Hij hem dat Hij de "Here God" (Jehovah Elohim) is.

De Here God, de IK BEN, in het vlees
In Johannes 8:58 antwoordde Jezus de religieuze leiders toen Hij beweerde Abraham gekend te hebben: "Waarlijk, waarlijk Ik zeg u. Voordat Abraham was: IK BEN."

Op dat moment zetten ze alles op een rijtje - deze man die voor hen stond beweerde Degene te zijn in de Hof van Eden, Degene die verscheen aan Abraham, Izaäk en Jacob, Degene die verscheen aan Mozes - en in plaats van zich op hun knieën te bekeren, pakten zij stenen om Hem te doden. Christus had een leven in de oude geschiedenis, zelfs in de prehistorie, voordat Hij baby Jezus werd. Voor hen stond de Jehovah Elohim in het vlees.

Samuel veranderde alles
Samuel is de eerste van Israëls profeten aan de koningen. Israël ontstond als een natie die uit de Zee kwam bij het verlaten van Egypte. Toen Mozes en later Jozua stierven, werden zij ongeveer 300 jaar geleid door verschillende Rechters - geen koning, geen wetgevend lichaam, alleen Rechters. Je kent er enkele: Gideon, Debora, Simson, en de laatste: Samuel.

Toen Samuel een jongen was verscheen de Here God aan hem. De jongen begreep niet dat het de Heer was die hem riep en moest door Eli, de hogepriester, worden verteld wie het was. 1Samuel 3:10 zegt: "En de Heer (Jehovah) kwam en stond zoals de vorige keren, en riep hem...".

Het hoofdstuk eindigt in v21 met deze uitspraak, die veranderde hoe de Heer voor de rest van het Oude Testament gekend zou worden: "De Heer verscheen opnieuw aan Samuël te Shiloh, en de Heer (Jehovah) openbaarde zich aan Samuël (als) het Woord van de Heer."

Vanaf dit punt zou de IK BEN, de Jehovah Elohim, worden geopenbaard als het Woord van de Heer, of, het Woord van God. Wanneer je de profeten van het Oude Testament leest, wier werken eeuwen omspannen, zul je bij de meeste vinden dat "het Woord van de Heer" dat zij ontvingen, kwam door een bezoek van de Heer - Christus - IK BEN, Jehovah Elohim.

Jeremia 1:2: "Het woord des Heren kwam tot mij..." en riep hem tot profeet. Hij maakte bezwaar en zei dat hij slechts een kind was (het Hebreeuwse woord voor 'kind' duidt op een tiener van ongeveer 13 jaar oud). Dan zegt Jeremia in vers 9: "Toen stak Hij zijn hand uit en raakte mijn lippen aan...".

Hier zien we slechts één voorbeeld van het Woord van de Heer dat komt als een visioen – een bezoek van Christus, aan deze OT profeet. (Mijn serie "IK BEN; Wie Jezus is en waar Hij vandaan komt" gaat dieper in op de verschijningen van Christus in het OT).

Van Jesaja en Ezechiël, tot Jeremia en Hosea.
Zij zagen het Woord van de Heer, dat Israël en de mensheid door de eeuwen heen leidde. David kende Hem. In Psalm 110:1 schrijft hij: "De Heer (Vader) zei tegen mijn Heer (Christus): Ga zitten totdat ik uw vijanden tot uw voetbank maak."

Petrus vertelt ons dat David de opstanding van Jezus zag door de Heilige Geest, zoals in Handelingen 2:25-31:"...hij (David) die dit eerder zag, sprak over de opstanding van Christus...".

Na eeuwen en eeuwen waarin de Here God zich als het Woord van de Heer heeft geopenbaard aan de mensheid, van Adam tot David en de OT-profeten, opent de apostel Johannes zijn evangelie met deze ontzagwekkende woorden: "In den beginne was het Woord. En het Woord was bij God en was God... En het Woord werd vlees en woonde onder ons".

Wat een verbazingwekkend iets
Dit Woord van de Heer, deze Jehovah Elohim die Adams lichaam boetseerde en erin ademde...

De relatie tussen Vader en Zoon veranderde toen het Woord van de Vader vlees aannam, maar nog meer toen dit Woord van de Vader de dood onderging. En nog meer bij Zijn opstanding. Het Woord van de Vader nu een uit de dood opgewekt mens - de Mens die God is - die voor altijd leeft in een staat van 'is opgestaan'.

Dit is Christus in jou - Degene die sprak tot Mozes, die verscheen aan Abraham en de profeten - Christus in jou. Is dat niet het einde van alle argumenten dat je zwak bent? Beëindigt dat niet alle argumenten als je 'voelt' dat je je redding hebt verloren (hoewel je gelovig bent) omdat je dit of dat hebt gedaan? Maakt het kennen van Hem geen einde aan alle zelfbeeldproblemen? Maakt het geen einde aan alle formules om God te benaderen? Geen wonder dat ons wordt gezegd: "Kom vrijmoedig naar de troon om genade en barmhartigheid te ontvangen! Geen formule nodig - kom rechtstreeks/direct naar de Vader!

We kunnen die liefde niet verdienen, we kunnen haar niet verbeteren. Zoals Romeinen 8:32 zegt: de Vader die zijn Zoon heeft gebruikt om alle dingen te scheppen, heeft ons toen zijn Zoon gegeven. Omdat Hij ons Zijn Zoon heeft gegeven, hebben wij alles ontvangen!

Christus in jou - verbazingwekkende genade, jij en ik leven voor altijd in de kracht van de opgestane. "Opdat u de hoop kent van de uitnodiging die tot u is gericht, om de buitensporige grootheid van zijn (Vaders) macht te kennen die Hij heeft gebruikt om Jezus uit de doden op te wekken, welke macht nu in u werkt...". Efeziërs 1:17-23. Punt, over en uit. Verbazingwekkende genade.

Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en mail me op [email protected]

0 Comments

'is opgestaan', 3 van 4, niet langer de enige Zoon

4/22/2023

0 Comments

'is risen', 3 of 4, no longer the only Son
'is opgestaan', 3 van 4, niet langer de enige Zoon

Hallo allemaal,
Vorige week eindigde ik met hoe de opstanding de relatie tussen Vader en Zoon voorgoed veranderde. "Deze dag heb ik u verwekt" zei de Vader.

Het citaat komt uit Handelingen 13:33 waar Paulus één regel uit Psalm 2 noemt: "U bent mijn zoon, heden heb ik u verwekt." Maar heel Psalm 2 geeft ons een groter beeld. De eerste 4 verzen zetten de toon:

v1-4:"Waarom woeden de volken en beramen de mensen tevergeefs? De machthebbers beraadslagen en spannen samen tegen de Heer (Vader) en zijn gezalfde (Christus) en zeggen: 'Laten we hun ketenen uittrekken en hun koorden van ons afsnijden.' Hij die in de hemel zit (Vader) lacht hen uit. Hij spot met hen."

Dan gaan v5-12 over naar de Vader die met zijn Zoon praat en de Zoon die met de Vader praat:

v5:"Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn en hen verschrikken in Zijn woede, zeggende: 'Wat Mij betreft, Ik heb Mijn Koning geïnstalleerd op Mijn heilige heuvel in Sion (Jeruzalem). Ik zal de orde van de Heer (Vader) verkondigen.

"Hij (Vader) zei tegen mij (Jezus): 'Jij bent mijn Zoon. Deze dag heb Ik je verwekt. Vraag aan Mij en Ik zal u de volken der wereld tot uw erfdeel geven, de uiteinden der aarde tot uw bezit. Je zult ze breken met een ijzeren staaf en verbrijzelen als een aardewerken vat. Wees daarom wijs, gij koningen der aarde, wees geïnstrueerd, gij rechters. Dien de Heer (Jezus) met vrees en vreugde en beven. Kus de Zoon (gewoonte van het buigen aan de voeten) opdat Hij niet boos op u wordt want Zijn toorn kan snel ontstoken worden. Hoe gezegend zijn allen die hun vertrouwen op Hem stellen!"

Als je Psalm 2 leest in het besef dat het de Vader is die tegen zijn Zoon spreekt, plaatst dat ons eigen leven in perspectief. Het "heden heb Ik u verwekt" is de dag van de opstanding, en het was het begin van het ontvangen van de naties van de aarde door de Heer Jezus als Zijn erfdeel, en Zijn bezit, dat is de planeet. Verbazingwekkend plan, verbazingwekkende genade.

Erfenis en in bezit nemen
Deze twee delen die Jezus van de Vader ontving, zijn belangrijk voor ons eigen verhaal. Wij ontvangen de erfenis, die geestelijk is. Dan zullen wij zachtmoedigen de aarde erven, het bezit dat in het natuurlijke ligt.

Toen we opnieuw geboren werden, werden we geboren in het koninkrijk. Eigenlijk in een uniek proces, Efeziërs 1 vertelt ons dat de Vader Jezus gebruikte om ons wettelijk te kunnen adopteren. TOEN we die adoptie accepteerden, werden we ook in de familie geboren. We hebben het beste van beide werelden. Wettelijk geadopteerd en daarna geboren in de familie van de Vader. Verbazingwekkende genade.

Na de wedergeboorte beginnen we te leren over onze erfenis, wat een levenslang proces is. "In wie wij een erfenis hebben verkregen." "Wij danken de Vader die ons in staat heeft gesteld deel te krijgen aan de erfenis van de heiligen van het licht." Efeziërs 1:11, Colossenzen 1:12.

We vernieuwen ons denken volgens Romeinen 12:1-3, waarbij het Griekse woord 'metamorfose' staat voor de transformatie van onze gedachten om te denken zoals God denkt over elk aspect van onszelf en het leven. Soms lijken we meer rups dan vlinder, maar het vernieuwen van ons denken om onze erfenis te leren kennen is een levenslang proces.

Toen de Vader de mensen op aarde aan Jezus gaf als Zijn erfenis, omvat dat ook jou en mij. Verbazingwekkend. Jezus erfde jou en jij op jouw beurt erfde Hem.

"En de aarde als uw bezit"
Als we leren over onze erfenis beginnen we bezit te nemen van ons deel van de wereld. Zachtmoedig betekent leergierig en nederig. We leren, we groeien, we beginnen terug te nemen wat de duivel had gestolen. In plaats van onze familie te vervloeken, beginnen we de zegen op onze familie te leggen. We beginnen goede beslissingen te nemen. We beginnen te denken met logica in plaats van emoties, gebaseerd op de openbaring van de waarheid van de Vader.

We beginnen bezit te nemen van ons land, ons deel van de wereld. Dat is wat Jezus doet, één persoon per keer geboren in het koninkrijk. Wij doen slechts wat de Heer doet, want zijn koninkrijk strekt zich uit tot ons en onze levens en degenen die wij liefhebben en om wie wij geven. Erfenis en bezit. Dat is wat de Vader aan Jezus gaf op de opstandingsdag, en in het verlengde daarvan aan jou en mij. Wij kunnen niet gescheiden worden van Hem en de gevolgen van die opstandingsdag, want wij zijn één met Hem; Hij is in ons en wij in Hem.

Daarom is 'is opgestaan' zo belangrijk. Het is een staat van zijn. Een eeuwige staat van bestaan voor Jezus en voor jou en mij. Verbazingwekkende genade.

Na de opstandingsdag wordt Jezus nooit meer de enige Zoon van God genoemd...
Omdat Handelingen 13:33 en Psalm 2 ons laten zien dat de opstandingsdag voor Jezus de dag begon waarop Hij zijn erfdeel van de mensen op aarde (zowel Jood als niet-jood) zou krijgen en de aarde in bezit zou nemen, wordt Hij vanaf die dag 'de eerstgeborene uit de doden' genoemd.

Johannes 3:16 vertelt ons dat Hij de hemel verliet als "Zijn eniggeboren Zoon", maar toen Hij werd opgewekt was dat als de eerstgeborene onder vele broeders.

"Wie Hij van tevoren kende (die Zijn Zoon zou ontvangen) heeft Hij bepaald dat zij gelijkvormig zouden worden aan het beeld van Zijn Zoon, zodat Hij de eerstgeborene onder vele broeders zou zijn." Romeinen 8:29

"En Hij is het hoofd van het lichaam, die het begin is, de eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in alles de voorrang zou hebben." Colossenzen 1:18

"Maar u bent gekomen tot de algemene vergadering en gemeente van de Eerstgeborene, van hen die in de hemel geschreven zijn, en tot God (Vader), de rechter van allen, en tot de geesten van rechtvaardigen die volmaakt (compleet) gemaakt zijn in de hemel." Hebreeën 12:22-23

"En van Jezus Christus, de Eerstgeborene uit de doden en Vorst der koningen der aarde..." Openbaring 1:5

Hij is de eerstgeborene uit de doden, welk nummer ben jij?
Jij en ik zijn inbegrepen als degenen die de eerstgeborene uit de doden volgen. Er zijn tijden dat we ons meer rups dan vlinder voelen, maar die dagen veranderen niets aan het feit dat we uit de dood geboren zijn. Eens zullen we verheerlijkte lichamen krijgen zoals Jezus - gemaakt van hemels materiaal. Maar voor nu leren wij te wandelen in wat Hij heeft gekregen - een erfenis en een bezit. Hij 'is opgestaan' en wij zijn in Hem... geweldig.

We sluiten volgende week af, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]

0 Comments

"Is opgestaan" 2 van 4. Tussen Vader en Zoon

4/15/2023

0 Comments

"Is risen" 2 of 4. Between Father and Son
"Is opgestaan" 2 van 4. Tussen Vader en Zoon

Hallo allemaal,
Vorige week deelde ik hoe de eerste 500 jaar van het christendom gericht waren op de opstanding in plaats van op het kruis. Ik sprak over de uitdrukking 'is opgestaan' en hoe het een voortdurende staat van zijn is, voor altijd een toestand van bestaan.

De Zoon werd gegeven zodat Hij het geboren kind kon zijn
"Want ons is een kind geboren, ons is een zoon gegeven, en de regering zal op zijn schouders rusten..." De gegeven zoon is Christus, die het geboren kind, Jezus, werd. Jesaja 9:6

God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon, Christus, heeft gegeven. Christus is de titel voor de gegeven Zoon, die met de Vader in heerlijkheid bestond voordat het universum er was.

Jezus is Zijn menselijke naam, gegeven door Gabriël aan Maria, en betekent 'verlossing/redding'. (Lucas 1:31)

In het hele Nieuwe Testament, wanneer je het woord 'Christus' ziet, benadrukt de schrijver de godheid van de Heer. Het benadrukt het feit dat Hij God is. Als je Zijn naam 'Jezus' ziet, benadrukt de schrijver Zijn menselijkheid, de Mens.

Wanneer 'Christus' alleen of eerst wordt genoemd, zoals in "Christus Jezus", betekent dit dat de grotere nadruk ligt op Zijn godheid. Bijvoorbeeld, 1Corintiërs 2:16 zegt dat wij de gedachten van Christus hebben. Niet de gedachten van Jezus, maar de gedachten van Christus, in onze geest.

Dat betekent dat wij in elke situatie, elke onrust, Gods gezindheid/gedachten hebben, zodat wij Zijn onbegrensde wijsheid kunnen opdoen om ons te helpen in een tijd van nood. Als we theologisch correct zouden zijn, woont Jezus niet in ons hart – Christus woont daar.

Wanneer wij de naam van Jezus alleen of eerst gebruiken, zoals in 'Jezus Christus', ligt de nadruk op Zijn menselijkheid. Daarom vragen wij de Vader 'in de naam van Jezus'. Wij drijven demonen uit 'in de naam van Jezus'. We leggen zieken de handen op 'in de naam van Jezus'. Jezus is de man die God is, en wij als mensen hebben de autoriteit om Zijn NAAM - Jezus - te gebruiken. Als mensen die de naam van de Man gebruiken.

Het lijkt misschien muggenziften om te zeggen dat Christus in mij leeft en niet Jezus.
Maar het verschil is diepgaand in het effect op ons denken. Wanneer de gemiddelde christen zegt dat hij Jezus in zijn hart heeft gevraagd, beperkt zijn denken zich automatisch tot de mens Jezus. Ze stoppen onbewust bij het kruis.

Wanneer wij onszelf corrigeren door te zeggen dat Christus in ons hart leeft, dan zeggen wij dat de hele Persoon en Geest van de Vader God, de kracht van de opstanding, in ons hart verblijft - Christus Jezus, de Mens die als God Zijn lichaam overziet door de Heilige Geest, waardoor wij meer dan opgewassen zijn tegen elke situatie die het leven ons kan aandoen.

Christus, Gods Zoon, had het aardse leven niet persoonlijk gekend totdat Hij mens werd.

"Want het is niet mogelijk dat het bloed van stieren en bokken de (menselijke) zonde wegneemt. Toen Hij in de wereld kwam zei Hij dit: 'Een lichaam hebt U Mij bereid, want in het bloed van stieren en bokken hebt U geen behagen gehad." Hebreeën 10:4-6

"Hij nam de gestalte van een dienstknecht aan, en werd gemaakt naar de gelijkenis van een mens. En na Zichzelf te hebben ontledigd, heeft Hij Zich als mens gevormd en Zich vernederd tot de dood, ja de dood des kruises...". Filippenzen 2:6-8

De Vader is een Geest in het rijk van de Geest, dus heeft Hij nooit honger, slaap, behoefte aan toiletgebruik of verzoeking gekend. Jakobus 1:13 zegt dat Hij niet wordt verzocht door het kwaad. Iemand moet een menselijk lichaam hebben om verzocht te worden en de Vader heeft dat niet. Hij is een Geest met een Geest-lichaam. Maar Christus Jezus ervoer alle beperkingen van het mens-zijn, want Hij was mens geworden.

Opstandingsdag: De dag waarop alles veranderde tussen Vader en Zoon.
Toen Jezus uit de dood werd opgewekt, betekende dit dat Hij voor altijd de Zoon zou zijn die de dood had geproefd en overwonnen. De Zoon die puur en onbezoedeld de hemel had verlaten, werd als mens uit de dood opgewekt, voor altijd bestaand in het leven van 'is opgestaan'.

De Vader gaf Hem daardoor terecht een naam boven elke naam. Gaf Hem terecht het koninkrijk, om te heersen in het leven van de mensen. Maakte Hem terecht verheven, geëerd, vereerd en aanbeden boven alle geschapen wezens. Filippenzen 2:5-11

"God (Vader) heeft zijn woord aan ons vervuld doordat Hij Jezus heeft opgewekt, zoals Hij zegt in de tweede Psalm: U bent mijn Zoon, heden heb ik u verwekt." Handelingen 13:33

De Vader beschouwt Jezus' opstanding als de dag waarop Hij Hem verwekt heeft.
Laat dat eens bezinken. Waarom zou er tussen hen zoveel veranderd zijn dat de Vader de opstandingsdag beschouwt als de dag dat Hij Hem verwekte?

Omdat Hij de hemel verliet als Geestelijk wezen en terugkeerde als Mens. Hij keerde terug in het menselijk lichaam waarin Hij zich 'bevond', zij het getransformeerd door de kracht van de opstanding. Er is nu in de hemel bij de Vader een mens in een menselijk lichaam. De Zoon van God zal eeuwig bestaan in een toestand van 'is opgestaan', als een mens die stierf en vervolgens de dood overwon.

Eeuwenlang bestond Christus met de Vader in het rijk van de Geest. Toen werd Hij mens. Toen Hij stierf was dat iets wat noch Hij noch de Vader ooit eerder hadden meegemaakt. En toen Hij herrees, zou Hij niet worden hersteld zoals het was geweest voordat het fysieke universum werd geschapen. De dingen tussen hen zouden nooit meer het 'normale' zijn dat zij samen in heerlijkheid hadden voordat het universum was geschapen.

Hij werd opgewekt als mens, nu met een lichaam van hemels materiaal, helemaal mens, helemaal God. Hij stierf als mens om Zijn laatste wil en testament in werking te stellen, daarna wekte de Vader Hem op uit de dood, zodat Hij de uitvoerder kon zijn van Zijn eigen nalatenschap en erfenis - het lichaam van Christus, aan wie de Vader het koninkrijk heeft gegeven.

De relatie tussen Vader en Zoon kan nooit meer worden zoals die was voordat Hij de hemel verliet om één van ons te worden.

Het is de kracht van de opstanding die alles veranderde. Alles. De effecten daarvan zullen voelbaar zijn in de komende eeuwen, want dat is wat ons wordt beloofd in Efeziërs 2:7 - "...in de komende eeuwen zal de Vader ons blijven tonen de rijkdom van Zijn goedheid die ons ten deel valt in Christus Jezus."

Volgende week, waarom Jezus na de opstanding nooit meer wordt aangeduid als Gods enige zoon .... Tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org
e-mail mij op [email protected]

0 Comments

Wat 'is opgestaan' betekent, "Focus" 1 van 4

4/8/2023

0 Comments

What 'is risen' means, "Focus" 1 of 4
Wat 'is opgestaan' betekent, "Focus" 1 van 4

Hallo allemaal,
Vroege Christenen in Rome werden buiten de stad begraven in de catacomben. Een catacombe is een ondergrondse grafkamer, verbonden door tunnels, en er zijn er minstens 40 rond Rome. Hoewel er ook heidenen en aanhangers van andere religies begraven liggen, is de overgrote meerderheid christen.

Schattingen die ik heb gelezen variëren van 200.000 tot 600.000 mensen die in de catacomben zijn begraven, en je kunt er vandaag de dag verschillende bezoeken en rondleidingen krijgen. Botten en schedels liggen opgestapeld in planken die in de rotsen zijn uitgehouwen, en beide keren dat ik er ben geweest, ben ik diep getroffen als ik denk aan al die mensen die nu in de hemel zijn, en wat zij in hun leven hebben meegemaakt.

Onder die honderdduizenden grafkamers en gangen bevindt zich de vroegste christelijke kunst. Zoals wij tegenwoordig de naam, geboorte- en sterfdatum en een korte gedachte op een grafsteen schrijven, versierden zij de grafmuren met Bijbelse kunst.

Taferelen van Adam en Eva, de Goede Herder en vooral broden en vissen komen vaak voor. Vaak wordt de opgestane Heer afgebeeld die brood, vis en honingraat eet (Lucas 24:42, Jezus at honingraat om te bewijzen dat Hij was opgestaan). De overgrote meerderheid van hun grafkunst was gericht op opstanding en de verrezen/opgestane Heer.

In alle kunst in alle kilometers tunnels, in alle honderdduizenden graven, zijn er slechts 3 kruizen te zien, en die dateren van het einde van het gebruik van catacomben als begraafplaats. Slechts 3 kruizen. De meerderheid van de kunst is gericht op de verrezen/opgestane Heer.

Denk eens aan de hedendaagse begraafplaatsen. Hoeveel honderden kruisen op grafstenen zien we wel niet. Hoe worden christelijke graven op het slagveld gemarkeerd, al eeuwenlang? Een kruis. Waarom waren zij vroeger zo gericht op de opstanding en wij op het kruis?

Het eerste niet-begrafenis gerelateerde kruis is te zien op een kapeldeur in het Vaticaan in het jaar 500 na Christus - bijna 500 jaar na Pinksteren van Handelingen 2:4. Gedurende 500 jaar waren onze broeders en zusters gericht op de opstanding. Ze waren gericht op 'leven', niet op 'dood'.

Hoe verschoof de aandacht van de opstanding naar het kruis?
Het christendom werd in het Romeinse Rijk gelegaliseerd in het jaar 313 met het Edict van Milaan, iets minder dan 300 jaar na Pinksteren. Het werd de staatsgodsdienst in het jaar 380.

De moeder van keizer Constantijn, Helena, zou stukken van het kruis hebben ontdekt tijdens opgravingen rond de stad Jeruzalem. Constantijn bouwde een grote kerk over wat hij veronderstelde dat het graf van Jezus was, het Martyrium genaamd. Toen in september de voltooiing van het gebouw, dat kerk werd genoemd, werd gevierd, werd het bekend als het feest van 'Kruisverheerlijking' en het is tot op de dag van vandaag een rooms-katholiek feest.

Met de verheerlijking van het kruis en het feest dat door de keizer werd afgekondigd, verlegde de kerk in het hele rijk de aandacht van de opstanding naar de verheerlijking van het kruis. Sindsdien is de christelijke cultuur bij het kruis blijven steken. De vroege kerk was gericht op de opstanding. Wij richten ons op het kruis.

Waarom vieren wij slechts één weekend per jaar de opstanding, terwijl dat de eerste 500 jaar de waarheid was die hun geestelijk leven en hun groei in Christus bepaalde?

Ben je gericht op het kruis of op de opstanding? Het ene is gericht op jezelf en het andere op Zijn kracht. Luister naar liederen op de christelijke radio, kerkelijke selecties en jouw eigen afspeellijst. Hoeveel liederen gaan er over hoe onaanzienlijk we waren, hoe het kruis ons redde - en niet veel gaan er over de kracht van God die in ons werkt en die ons leven verandert en ons kracht geeft? Loof God voor het kruis, maar Jezus bleef niet dood.

Waarom zijn we zo gefocust op het kruis?
Waarom stoppen wij geestelijk onze groei in Christus om 15.00 uur die donderdagmiddag toen Jezus stierf, in plaats van door te gaan naar zondagmorgen? De vroege kerk stopte niet bij het kruis. Zij leefden in de belofte en de kracht van de opstanding.

Zij wisten wat Paulus schreef aan de Efeziërs in 1:18-20:"...en wat is de grenzeloze grootheid van zijn (Vaders) kracht aan ons die geloven, die Hij gebruikte toen Hij Jezus opwekte uit de dood...".

Dat moet onze focus zijn, de kracht van de opstanding die de Vader in ons leven richt. Dat is de transformerende kracht; het is niet de kracht van het kruis, maar de kracht van de opstanding - volgens Efeziërs 1:18-20. Laten we ons denken vernieuwen tot wat de Schrift werkelijk zegt, en ons in plaats van te richten op de "kracht van het kruis" richten op de kracht van de opstanding die door onze Vader tot ons wordt gericht en daarom in ons werkt.

Dit naar binnen gerichte 'ik' is deels te wijten aan onze kerkcultuur die zich alleen op het kruis richt en de opstanding negeert. Wat als we in ons denken terug gaan naar het christelijk leven van vóór 500 na Christus? Wat als we dankbaar waren voor het kruis dat voor onze zonden betaalde, maar het daar niet bij lieten? Wat als we ons richten op de opgestane Heer en de kracht van zijn opstanding?

Is opgestaan of was opgestaan?
De term "Hij is opgestaan" werd door de engelen bij het graf gebruikt om Jezus te beschrijven. Waarom gebruikten zij 'is opgestaan' in plaats van 'was opgestaan'? Mt 28:6, Mc 16:6, Lc 24:6.

De uitdrukking 'is opgestaan' staat in de aoristentijd, wat betekent dat Jezus opgestaan was, opgestaan is en altijd opgestaan zal zijn. Met andere woorden, het is een voltooiing, een staat van zijn, niet slechts een gebeurtenis. Het is een toestand van bestaan, niet alleen iets dat die zondag bij zonsopgang gebeurde.

De engelen vertelden de vrouwen die het lichaam van Jezus kwamen balsemen, dat Hij in een nieuwe staat van bestaan is - een voltooid bestaan: herrezen/opgestaan uit de dood. Het is een voltooid werk, dat geen verbetering behoeft en ook nooit verbeterd kan worden. Het zal voor altijd onveranderd blijven; Jezus is voor altijd in een toestand van opstanding.

Het is ook belangrijk op te merken dat het Grieks geschreven is in de passieve aorist, wat betekent dat Jezus niet zijn eigen opstanding maakte. Hij werd opgewekt door een andere kracht dan de Zijne.

Dit komt overeen met Romeinen 6:4:"...Christus is uit de doden opgewekt door de heerlijkheid van de Vader...". Het was de heerlijkheid van de Vader die Zijn Zoon uit de dood deed opstaan, en die kracht is zo sterk, zo krachtig, zo eeuwig, dat Jezus voor altijd in een staat van bestaan verkeert die bekend staat als opstanding, bekend als 'is opgestaan'.

De kracht die de Vader gebruikte om Jezus op te wekken tot de staat van 'is opgestaan', is dezelfde kracht in jou en mij, zodat wij nu en voor altijd ook 'is opgestaan' zijn - eeuwig nu, in de eeuwigheid nu, in de familie van God nu, in de hemel nu als burgers. Verbazingwekkende genade!

Hoe de opstanding de relatie tussen Vader en Zoon heeft veranderd komt volgende week...tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org
www.kwowi.org
email me op [email protected]

0 Comments

Nehemia, nieuwe vrienden, 3 van 3

4/1/2023

0 Comments

Nehemiah, New friends, 3 of 3
Nehemia, nieuwe vrienden, 3 van 3

Hallo allemaal,
De manier waarop zij de muur herbouwden is zo nuttig voor ons vandaag de dag als we van koers veranderen of ons leven opnieuw gaan opbouwen. Het is verbazingwekkend hoeveel nuttige dingen we van Nehemia kunnen leren.

Mensen sloten zich aan bij Nehemia
Hoofdstuk 3 vertelt ons dat toen anderen hoorden wat hij deed, zij zich bij Nehemia aansloten. In het hele hoofdstuk van Nehemia 3 staat wie waar werkt en wat ze doen. Zij werkten zij aan zij, schouder aan schouder, in teamverband met hun naaste. Iedereen die bij de muur woonde, repareerde het deel van de muur tegenover zijn huis. Elke inwoner van Jeruzalem was verantwoordelijk voor dat deel van de muur dat zijn eigen huis beschermde.

Dit is een belangrijk principe, dat iedereen in je "stad" zijn deel moet doen.
Als jij in deze analogie de stad bent, dan betekent het dat jij verschillende delen van je leven hebt, je emoties, je hart, en zij moeten, juist in dat gebied waar dit betrekking op heeft, gerepareerd worden. Werk aan het deel van de muur dat jezelf en jouw gezin verdedigt. Laat het niet overslaan naar andere gebieden, maar pak alleen de kern van dat probleem aan. Ga dan pas naar de volgende.

Als hun beschuldigingen niet werken, worden ze boos.
Nehemia 4:1 vertelt ons dat toen Sanballat hoorde wat zij deden, hij hen bespotte en 'heet' werd van woede - het Hebreeuws zegt dat hij brandde van woede. Mensen doen dat soms als ze weten dat ze de controle over je kwijt zijn. Dat is niet erg als je zaak recht/juist en rechtvaardig is. Dat is het probleem van hun hart die zij alleen kunnen verhelpen.

Nehemia 4:9 zegt dat het volk gewapend was toen ze de muur bouwden. Ze hielden de wacht, zodat niemand 's nachts hun werk kon komen vernielen. Wij moeten beseffen dat als wij de wil van de Heer doen, wij dat 'gewapend' met de Heer moeten doen, in het besef dat anderen ons zullen bedreigen en misschien aanvallen - zij moeten zien dat wij opgewassen zijn tegen elke uitdaging.

Christenen denken soms dat het volstaat dat zij vredig zijn. Nee, je moet in staat zijn jezelf en je geloof te verdedigen. Het is de potentieel van een sterke reactie dat de vijand bang maakt. Als je gewoon argeloos bent dan kunnen demonen over je heen lopen. We moeten onze wil over hen doen gelden.

Als je onschuldig bent, maar het potentieel hebt om de naam van Jezus tegen hen te gebruiken, het potentieel hebt om op te komen voor jezelf en je opvattingen en je moraal, dan respecteert de vijand dat en zal hij zich wel twee keer bedenken voor hij je aanvalt.

Dus is zo dat Nehemia, hoewel met een vreedzaam werk bezig, de arbeiders bewapende, zodat de vijanden die dreigden aan te vallen, zouden weten dat Nehemia sterk was en zich zou verdedigen - en allen aan zijn kant zouden zich verdedigen. Nehemia 4:18 zegt: "...een zwaard hangend aan de gordel van elke arbeider..." Wees onschuldig als duiven, maar wijs als slangen.

Zeg gewoon 'Oh nee' als ze willen dat je naar 'Ono' komt.
Hoofdstuk 6 onthult de manieren waarop de duivel ons vandaag de dag aanvalt, gezien door de ogen van Nehemia. In 6:2-4 nodigen Sanballat en de anderen Nehemia uit van de muur af te komen en met hen te komen praten in de vlakte van Ono, met de bedoeling hem af te leiden. Dit deden ze 4 keer. Telkens zei Nehemia: "O nee", hij liet zich niet afleiden van de opdracht die de Heer hem had gegeven. Als een afleiding je dreigt af te leiden van wat God je laat doen, zeg dan "O nee" tegen Ono".

De 5e poging was een poging tot afpersing. Sanballat schreef een brief waarin hij Nehemia beschuldigde van vele leugens, en dreigde de brief naar de koning te sturen. Nehemia confronteerde hem ermee en zei dat hij wist dat het een leugen was en dat hij niet bang was. Hij zegt in vers 9: "Want zij probeerden ons bang te maken, denkende dat zij onze handen van het werk zouden verzwakken; nu dan, o God, versterk onze handen!"

In de verzen 10-12 krijgt Nehemia een valse profetie te horen met de bedoeling hem uit angst iets doms te laten doen. Zoals een jachtvogel die uit zijn schuilplaats wordt gejaagd om vervolgens uit de lucht te worden geschoten, zo was de bedoeling van het valse woord. Nehemia zei in vers 11: "Waarom zou iemand als ik vluchten?" In vers 12 zegt hij dat hij merkte dat God die man niet had gestuurd en dat Sanballat achter dit valse 'woord van de Heer' zat.

Wat we tot nu toe hebben gezien
Eerst waren ze boos op Nehemia. Toen probeerden ze hem in Ono om te praten, ter afleiding. Toen bedreigden ze hem met leugens om hem bang te maken. Toen vergeestelijkten ze het in een valse profetie om te proberen hun plan legitiem te maken, omdat het in spiritualiteit was verpakt. Nehemia bewapende zichzelf en zijn arbeiders, en bleef werken.

Dit waren de laatste pogingen van Sanballat en zijn vrienden om Nehemia en zijn team af te leiden, af te persen en te bedreigen met angst en leugens. Hoofdstuk 6:15-16 vertelt ons dat de muur klaar was, en:"...toen al onze vijanden hoorden dat de muur klaar was, en zij zagen wat er allemaal volbracht was, werden zij neerslachtig in hun eigen ogen, want (toen pas) zagen zij dat dit een werk van God was."

Zie je...
Dat Sanballat's probleem niet bij Nehemia lag, maar bij de Heer. Als je iets doet wat waardevol is in de Heer - van het opvoeden van een gezin tot het helpen van een vriend met het leven om te gaan - hebben de mensen die ruzie met je krijgen de Heer als hun echte probleem. Het gaat niet om jou, niet om vlees en bloed, maar om Satan die de een tegen de ander ophitst.

Besef dat, wanneer anderen de richting die je uitgaat niet begrijpen. Als mensen dingen doen om je af te leiden en te vertragen waar je mee bezig bent. Als ze over je liegen of je bedreigen met leugens, als ze hun aanval vergeestelijken door God erbij te halen, besef dan dat hun probleem bij de Heer ligt - en als je blijft bij wat je doet, zullen ze uiteindelijk zien dat je van de Heer bent, dat wat je doet van de Heer is.

Een volwassen persoon kan van iemand houden terwijl hij het moreel of geestelijk niet met hem eens is. Zo’n iemand kan omgang onderhouden, zelfs vriendschap. De onvolwassenen vinden punten van onenigheid en verbreken hun vriendschap en omgang. Hun probleem is op dat moment met de Heer, en met hun eigen hart.

Besef dat wat je doet, gevolgen heeft voor veel meer dan alleen je gezin.
We zouden de volledige impact van Nehemia's werk niet begrijpen als we niet zouden kijken naar wat er gebeurde nadat de muur klaar was.

Als gevolg van de voltooide muur voelden de mensen zich veilig en geborgen binnen die grenzen.

Jij bent jouw eigen Jeruzalem. Zorg ervoor dat jouw muren gebouwd zijn, zodat jij je in jouw hart en ziel veilig en geborgen voelt. Neem dan, in de stad, je echtgenoot en kinderen op. Dan net buiten de muur van je Jeruzalem, is je familie - Judea, maar zij kennen hun grenzen, weten dat je nu in verbond bent met je echtgenoot en kinderen, niet met hen. Dan verder naar buiten, naar verre familieleden en kennissen, dan naar vreemdelingen in de "uiterste delen". (Handelingen 1:8)

Zodra de mensen de muren zagen, vertelt Nehemia 7:66 ons dat 42.360 mensen vanuit Babylon naar de stad immigreerden en de tempelverering herstelden, en v73 zegt dat in 7 maanden tijd heel Israël niet alleen terug was in Jeruzalem, maar ook woonde in de andere steden waar hun voorouders hadden gewoond, voordat ze tientallen jaren eerder naar Babylon werden weggevoerd.

Maar wacht, er is meer...
Ezra de schrijver begon het volk het woord van de Heer te onderwijzen. Hoofdstuk 8:4 zegt dat Ezra speciaal voor dit doel op een preekstoel van hout stond, zodat de menigte hem kon horen, en v8 zegt dat hij en anderen "...de wet vóór de gemeente brachten, dat zowel mannen en vrouwen en ieder het kon begrijpen."

Ezra stuurde het volk weg terwijl zij zich verheugden over het horen en begrijpen van Gods Woord, en zei tegen hen: "De vreugde van de Heer is uw kracht." Vers 12 besluit: "Het hele volk ging op weg om met grote vreugde en vrolijkheid te eten en te drinken en elkaar geschenken te geven, omdat zij de woorden hadden begrepen die hun waren voorgelezen."

(Heb je opgemerkt dat de vreugde van de Heer je kracht is binnen de context van het begrijpen van Zijn Woord en wegen, niet zomaar een algemene verklaring dat Zijn vreugde je kracht is - de vreugde kwam van het begrijpen van Hem).

Dat gebeurde allemaal omdat 1 man weigerde zich te laten afleiden, bedreigen, dwingen, omkopen of manipuleren door degenen die hem tegenwerkten.

Die ene man motiveerde anderen om zich bij hem aan te sluiten, door de visie te delen, en ervoor te zorgen dat iedereen de muur voor zijn eigen huis moest herbouwen, waardoor het persoonlijk werd, zodat ze bouwden om hun eigen gezin te beschermen.

Er valt veel te leren van Nehemia!
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org
www.kwowi.org en mail me op [email protected]

0 Comments

‘is opgestaan’ 4 van 4 - Woord is vlees geworden

'is opgestaan', 3 van 4, niet langer de enige Zoon

"Is opgestaan" 2 van 4. Tussen Vader en Zoon

Wat 'is opgestaan' betekent, "Focus" 1 van 4

Nehemia, nieuwe vrienden, 3 van 3

John Fenn

Archief