Dag allemaal,
Ik denk dat ik een manier gevonden heb om onder het huishouden uit te komen – het zo slecht doen dat Barb uiteindelijk zegt ‘Oké, oké, je doet het altijd fout, laat mij het nu in het vervolg maar doen’.
Uiteraard probeerde ik niet er onderuit te komen, noch wilde ik iets fout te doen; dat gaat gewoon vanzelf.
 
Zoals Barb herhaaldelijk opgemerkt heeft, gebruik ik de wasmachine als een vuilnisbak voor kleding – ik gooi de vieze kleren erin, totdat het vol zit en dan doe ik er wasmiddel bij, sluit de deur en zet de wasmachine aan, zonder enig idee te hebben welke kleren er in de machine zitten. Dat verklaart waarom haar rode shirt, samen met mijn witte onderbroek, een wit T-shirt van mij en wat licht gekleurde kleding van haar, er allemaal in een uniforme soort van roze kleur uitkwamen.
 
Een paar dagen lang, totdat we nieuw ondergoed konden kopen, hoopte ik dat de Vader mijn stappen zo zou regelen dat ik de stem van mijn moeder ‘Doe altijd schoon ondergoed aan, stel dat je een ongeluk krijgt’ niet waar zou blijken te zijn, want onder mijn jeans droeg ik roze ondergoed en ik wilde niet dat iemand op de eerste hulp dat zou zien! Ik zag mij al op een brancard liggen, wanhopig uitroepend ‘Normaal gesproken draag ik geen roze ondergoed, echt niet!’ voordat ik onder zeil raakte. Dit was niet de eerste keer dat er iets fout ging met het wassen, want tegen de tijd van het Roze Onderbroeken Incident van 2014 waren we al zo’n 36 jaar getrouwd. Het was wel de laatste keer dat ik zo’n fout zou maken, en de keer dat er nieuwe wasregels gemaakt zouden moeten worden.
 
Ik denk altijd, en zeg dat ook vaak tegen Barb (meestal fluisterend) het ‘Man’s prayer’ van The red Green Show uit Canada: “Ik ben een man. Ik kan veranderen. Als dat zou moeten. Denk ik.” En als ik echt in de problemen zit, val ik terug op het motto van de Red Green in zogenaamd Latijns: “Quando omni flunkus moritati”  (als al het andere niet werkt, doe alsof je dood bent).
 
Dus nu is het mij verboden nog enige kleding van Barb te wassen, wat mijn leven makkelijker maakt. Nog steeds zie ik de wasmachine als een mand voor vieze kleding – maar nu gooi ik die van mij en Chris erin en negeer ik haar stapel vieze kleding.
 
Soms kijk ik naar haar stapel en denk: “Ik kan haar kleding toch ook wel doen zonder enig kwaad te berokkenen,” en dan heb ik door dat die gedachte van satan afkomstig moet zijn en bestraf ik iedere gedachte die ook maar die richting opgaat.
 
Niemand heeft mij dit verteld toen ik een kind was!
Niemand heeft mij terzijde genomen, in 1978, om met mij te praten alvorens te trouwen: “Zoon, als je gaat trouwen, verbind jij je aan een levenslange persoonlijke groei, verandering en ontwikkeling als persoon en in Christus. Denk alsjeblieft niet dat je haar kunt veranderen en laat haar ook geen moment denken dat zij jou kan veranderen. Jij en Christus in jullie beiden zullen elkaar veranderen, als jullie beiden flexibel willen zijn, willen leren, nederig, transparant en eerlijk willen zijn. En een deel daarvan kan inhouden dat er een dag zal komen dat je genoeg kleding verpest hebt in de wasmachine, dat ze jou zegt dat je haar kleding niet meer mag wassen. Leg je leven neer voor je vrouw en blijf weg van haar stapel vieze kleding.”
 
Als Barb’s pastor, dominee Staton, die ons getrouwd heeft, dat tegen mij gezegd zou hebben, zou ik breed geglimlacht hebben, als een kind van 10 jaar -  een brede tandendenontblotende lach, wijde ogen, waarin niets te zien zou zijn wat intelligentie zou aanduiden. Dat zou ik geweest zijn…
 
Ik deed het op mijn manier
Toen ik mijn hart aan de Heer gaf, op mijn 16e, was er niemand die mij vertelde dat ik mij opgaf voor een leven van voortdurende verandering en persoonlijke groei. Ik zag het meer als een avontuur, een ontdekkingsreis, een nieuwe wereld in het koninkrijk van God en, wat het belangrijkste voor mij was, ik had weer een Vader.
 
Maar toen Barb en ik verkering kregen en ik haar tot de Heer leidde (zij was 15, ik 16) kwam de eerste uitdaging om te veranderen al gauw. Het lijkt nu zoiets kleins, maar een paar maanden in onze verkering, zei Barb: “Je vraagt mij altijd wat ik wil doen en waar ik naartoe wil, maar het maakt niet uit wat ik zeg, want uiteindelijk doen we altijd wat jij wilt doen.” Ik moest mijzelf echt goed onderzoeken en nagaan welke beslissingen we gemaakt hadden in het verleden en waarom. En toen moet ik eerlijk en nederig zijn en toegeven dat ze gelijk had. Waar staat DAT in de Bijbel? Waar was DAT in die lofprijs-en gebeds avonden te vinden, in 1974 en 1975?
 
Ik leerde voor de eerste keer dat Barb niet iemand is die zo maar een beschuldiging uit; dat doet ze alleen als ze munitie heeft om haar bewering te staven – ze noemde geval na geval op, afspraakje na afspraakje en etentje na etentje. Het hielp ons beiden om in Christus te groeien en om naar elkaar toe te groeien.
 
De keuzes die we toen maakten, gingen ongeveer zo: “Ik wil X film zien, wat wil jij zien,Barb?” Zij reageerde “Ik wil graag Y film zien” maar uiteindelijk zagen we X film, wat ik kon rechtvaardigen door de prijs van de ticket, of de tijd dat de film begon, of ‘we kunnen dan na de film nog iets eten met vrienden van ons’ of welk andere gefundeerde reden er ook was. Tot dat moment dacht ik dat zij dat ook inzag, en hoe de avond dan perfect zou verlopen. Maar het enige wat zij wilde, was film Y zien. Het gevolg was dat ik dacht dat ik keuzes maakte die voor ons beiden goed zouden zijn, maar in werkelijkheid kreeg zij nooit wat ze wilde. Auw.
 
Gelukkig groeide ik in ander gebieden in de Heer en ik had een houding aangenomen dat iedere uitdaging in mijn leven, zelfs als die kwam van een meisje waar ik verliefd op was, als een gelegenheid zou zien om meer als Christus te worden. Mijn aardse vader was uit het beeld verdwenen, dus was het de hemelse Vader die mij hielp de vraag te beantwoorden of ik van haar hield of niet.
 
Toen Hij mij vroeg: “Zou jij je leven voor haar willen geven” zorgde dat voor een diepe introspectie. Zelfs op die jonge leeftijd van 16, besefte ik dat iemand niet een licht antwoord op een heftige vraag van de Vader zou kunnen geven. Nadat ik een paar dagen mijn hart had onderzocht, zei ik tegen de Vader: “Ik kan Uw vraag nu beantwoorden. Ja. Dat zou ik doen.” Ik dacht dat daarmee de kous af was – ik wist dat ik verliefd was, jippie jippie jee. Maar toen Hij reageerde: “Je leven voor haar afleggen hoeft niet perse te betekenen dat je voor een vuurpeloton komt te staan, maar het houdt altijd in dat jij je leven elke dag in de kleine dingen aflegt voor haar. Jouw ideeën, plannen, jouw gedachten, prioriteiten; haar dienen en liefhebben zoals Christus de gemeente doet.” Dat schudde mijn tienerwereld; de realisering wat voor haar ‘ik hou van je” betekent. Ik tekende voor een leven van verandering, en dat beangstigde mij.
 
En dus leg ik mijn leven voor haar af, als ik haar was NIET meer doe – geen roze kleding meer
 
Toen ze mij verbood nog ooit haar was te doen, wilde ik reageren als een 16-jarige, die kon uitleggen wat ik zag en hoe ik haar zou kunnen helpen met de was (ik zou het kunnen leren, echt wel), zodat het voor beiden goed zou werken. Maar de ouder en wijzer geworden ik wist dat mijn beeld hierover niets zou betekenen als haar witte en lichtgekleurde kleding roze zou worden als ik de was weer zou doen.
 
Vriend, buur, collega of echtgenoot/echtgenote: je naaste allereerst liefhebben als jezelf, houdt persoonlijke groei in. Zoals ik vaker zeg, kan iedereen beweren wedergeboren te zijn, maar hun rechtvaardigheid is niet te bewijzen en niet te zien. Daarom heeft God het zo bedacht dat Zijn rechtvaardigheid in ons binnen het kader van relaties zal blijken waar te zijn. En dat vindt thuis plaats.
 
De volgende keer een ander ‘incident’ uit het leven van John & Barb, tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
 

Dag allemaal,
Ik heb mij lange tijd afgevraagd hoe de Wijzen uit het Oosten wisten, door slechts naar de hemel te kijken, dat er een koning in Israël geboren was. Velen hebben kaarten van de sterren rond het jaar 10 voor Christus tot 1 na Christus bekeken en kwamen daarna met allerlei ideeën over wat een bepaalde planeet zou kunnen betekenen, wanneer en in welk sterrenbeeld, en wat dat voor de Wijzen betekend zou hebben. Maar niemand weet het echt; er zijn zeker 6-10 verklaringen te vinden. Niemand weet echt wat ervoor zorgde dat zij hun reis naar Israël begonnen.
 
Hier is slechte één voorbeeld en dit zet de toon voor deze serie
Ik heb een serie, compleet met een geïllustreerd boekje, dat laat zien hoe de verschillende sterrenbeelden oorspronkelijk het evangelie laten zien. De serie heet “Salvation Displayed in the Stars.” Het laat de oorspronkelijke betekenis zien van elk van de 12 tekenen en ieder teken gaat gepaard met een gesternte, ‘decans’ genoemd, wat de boodschap van de belangrijkste gesternte aanvult en het evangelie vertelt.
 
Zo begint de dierenriem met Virgo, de maagd en haar 3 decans zijn Coma, het kind, Centaurus, twee karakters, en Bootes (Arcturus de Goede Herder en Oogster). Virgo, de Maagd, heeft een kind, een zoon, die ‘de gewenste’ genoemd wordt, met een dubbele natuur en die uitgroeit tot een Herder en een Oogster – je begrijpt het vast al.
 
Maagd houdt een tak rechtop in haar rechterarm, wat de vele profetieën over de Messias weergeeft, die een afstammeling van David is. In haar linkerarm houdt ze een kom met graan naar beneden en laag, wat laat zien dat Hij ook het zaad is dat geplant moet worden. De belangrijkste ster is Spica. De sterrennamen in Maagd en haar decans zijn nog veel opmerkelijker, waaronder AlZimach, AlAzal en Subilon, die respectievelijk de scheut, de tak, en een kom tarwe betekenen…en zo is er nog veel meer.
 
De opstelling op 23 september
En zo komen we bij de opstelling van sterren op 23 september, in Virgo (Maagd). Men heeft het erover dat de opstelling van de sterren te maken heeft met Rosh haShanah, met speculaties naar de opname. Men gelooft dat dit een beeld is van wat Openbaring 12:1-2 noemt: “En er werd een groot teken in de hemel gezien: een vrouw, met de zon bekleed, met de maan onder haar voeten en een krans van 12 sterren op haar hoofd; en zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en in haar pijn om te baren.”
 
Voor het geval je het nog niet gehoord hebt: Hoe sommigen denken hoe dit vervuld gaat worden, is dat de zon zijn pad kruist met de linker schouder van Virgo en de maan met haar linker voet. Dat zou je kunnen uitleggen dat zij gekleed is met de zon en de maan onder haar (eigenlijk naast) voeten, terwijl Jupiter in de loop van een aantal maanden op en neer gaat, langs haar linkerzijde. Bovendien, de nabij gelegen constellatie van Leo (de leeuw staat voor Jezus, de leeuw van de stam Juda, als de overwinnaar) heeft de planeten Mercurius, Mars en Venus in een rechte lijn daar dwars overheen en zo kom je uit op (tenminste) 12 sterren/planeten.
 
Rosh haShanah, ook wel het Feest der Bazuinen genoemd, is de Joodse lering over wat wij de opname noemen, wat Paulus onderwees. Als je dit niet vanuit het Joodse gezichtspunt van Rosh haShanah ziet, zul je de Bijbel verkeerd begrijpen. Ik heb onderwijs over Rosh haShanah verkrijgbaar in cd of mp3, dat hier veel gedetailleerder op ingaat.
 
Het is niet mijn bedoeling het over astronomie of Rosh haShanah te hebben, maar om te vertellen waar onze focus op gericht moet zijn
“Maar over de tijden en gelegenheden, broeders, is het niet nodig, dat u geschreven wordt; immers gij weet zelf zeer goed, dat de dag des Heren zo komt als een dief in de nacht. Terwijl zij zeggen: het is alles vrede en rust, overkomt hun, als de weeën een zwangere vrouw, een plotseling verderf en zij zullen geenszins ontkomen.
 
“Maar gij, broeders, zijt NIET in duisternis, zodat die dag u als een dief overvallen zou: want gij zijt allen kinderen des lichts en kinderen des dags. Wij behoren niet aan nacht of duisternis toe; laten wij dan ook niet slapen gelijk de anderen, doch wakker en nuchter zijn…vermaant daarom elkander en bouwt elkander op, gelijk gij dit doet.” 2 Thessalonicenzen 5:1-11
 
Uit dit gedeelte kunnen we begrijpen dat we wel de tijden en seizoenen kunnen weten, maar speculeren over een specifieke dag is echt speculeren. Heeft het zin te speculeren?  Niet als het angst teweeg brengt. Niet als het mensen weerhoudt te leven in de hoop dat de opname hen zal redden uit de moeilijke situaties waar ze mee te maken hebben. Niet als het mensen emotioneel van streek maakt.
 
In plaats van te speculeren over bloedmanen, zonsverduisteringen, opstelling van de sterren en planeten, moeten we weten dat we in de eindtijd leven, gebaseerd op twee belangrijke teksten, die vaststaan en niet veranderen: “En Jeruzalem zal door heidenen vertrapt worden, totdat de tijden der heidenen zullen vervuld zijn.” En “Ik wil u niet onkundig laten van dit geheimenis: een gedeeltelijke verharding is over Israël gekomen, totdat de volheid der heidenen binnengaat.”
Lucas 21:24, Romeinen 11:25
 
In Lucas 21:24 profeteert Jezus over de verwoesting van Jeruzalem, wat minder dan 40 jaar na Zijn dood plaatsvond, in het jaar 70. Hij zei dat van dat moment af, Jeruzalem door heidenen overheerst zou worden, totdat de tijden der heidenen vervuld zijn. In de oorlog van 1967 (5-10 Juni 1967) heeft Israël Jeruzalem heroverd, wat dus 50 jaar geleden is – wij bevinden ons 50 jaar in het eind van de tijd der heidenen, zo groot is de genade van de Vader, dat Hij zoveel mogelijk mensen wil bijeenvergaren.
 
Paulus zei dat de Joden blind zijn voor het feit dat Jezus de Messias is, totdat de volheid van de heidenen gekomen is. Dus als we meer en meer zien dat Joden in Jezus gaan geloven, weten we dat de verblinding weggaat – en dat is al het geval sinds halverwege de jaren ’60, samenvallend met Israël die Jeruzalem weer in handen kreeg. Dus als er steeds meer Joden in Jezus gaan geloven als hun Messias, weten we dat het einde der heidenen afloopt.
 
Dit weten we, zonder de hulp van speculaties over sterren en planeten.
 
De Wijzen wisten welk land, maar ze moesten door de Schrift naar Bethlehem geleid worden (Mattheüs 2:1-8(
Denk daar eens over na. Deze experts in ware astronomie, leerden van de sterren en planeten dat er in Israël een koning geboren was, maar toch hadden ze geen idee waar Hij precies was. De Schrift gaf hen de locatie. Zelfs als de sterren en planeten op één lijn liggen, is het de Bijbel die ons fundament is; dus al het hemelse is onderworpen aan de Schrift.
 
En ik ben er zeker van, die iemand ergens een boek aan het schrijven is over de zonsverduistering die we net in de VS gehad hebben, en over de volgende die 8 april 2024 komt, over 7 jaar, en hoe hun pad een X maakt, recht over de aardbreuk in New Madrid…
 
Ik zeg niet dat er geen betekenis in deze dingen is – ik bedoel te zeggen dat ik mijn leven daar niet door laat leiden. De Persoon van het Levende Woord leidt mijn leven. Het geschreven Woord, dat uit Hem voortkomt, leidt mij. Zou ik of iemand anders ergens inzicht over hebben, dan moet dat onderworpen zijn aan de woorden van Jezus en Paulus. Ik heb Christus in mij en Hij kan mij vertellen wat Hij wil dat ik hoor; sterren zijn interessant, maar zeggen niet zo veel, zelfs niet als ze geestelijke betekenis hebben op 23 september 2017. Het is niet zo dat het mij niets uitmaakt, maar het is meer dat Christus in mij woont en mijn voorkeus gaat ernaar uit volledig bezig te zijn met de zaken van de Vader als de opname zou plaatsvinden; niet om te wachten in een soort van geestelijk neutraal, op het geluid van de Laatste bazuin.
 
Volgende week aan ander onderwerp, tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
 

Dag allemaal,
Een paar dagen geleden hoorde ik een grap vertellen op tv, die ik niet meer gehoord had sinds ik op de lagere school zat en de leraar dit vertelde in een poging ons verder te laten denken dan het normale en ons oplossingen te laten bedenken die verder gaan dan het voor de hand liggende.
 
Dit is de grap: Een Mexicaanse jongen reed iedere week op zijn fiets de grens over van Mexico en de VS,  met een zak over zijn schouder. Iedere week werd hij door dezelfde douane ambtenaar gestopt, die de zak inspecteerde, en er iedere week alleen zand in vond. Dit ging zo een aantal weken door, totdat de douane ambtenaar op een dag vrij was en die vrije dag in Mexico doorbracht. Daar zag hij dat jongetje. Hij vroeg hem te vertellen wat hij toch iedere week deed, op en neer fietsend met een zak zand over zijn schouder. De jongen antwoordde:
 
“Ik smokkelde fietsen.”
 
Op die manier werkt de duivel ook in onze emoties – hij zorgt ervoor dat wij letten op die zak met zand, terwijl hij zijn echte bedoeling ons leven binnensmokkelt – zoals angst, haat, boosheid, arrogantie, enz.
 
Ik kan je verhaal na verhaal vertellen
De meesten van ons zijn wel eens slachtoffer geweest en hebben ons leven door emoties laten leiden, denk ik. Mensen nemen regelmatig contact met mij op om te vragen wat ze aanmoeten met die vriend die ineens de vriendschap verbreekt, terwijl ze geen flauw idee hebben waarom. Of omdat de vriendschap werd verbroken om een nietszeggende reden. Ik heb de afgelopen week daar een paar voorbeelden van gegeven; het resultaat is dat de onschuldige vriend, familielid, collega, gemeentelid, pijn is aangedaan door een beslissing die op emoties gebaseerd is, en het maakt vriendschappen kapot.
 
Paulus schreef in zijn eerste brief aan het lichaam te Corinthe aan een stel gelovigen, die ook door emoties geleid werden. Hij zei dat er nijd en twist onder hen was, wat liet zien dat ze nog slechts baby’s in Christus waren. Hij zei in 1 Korintiërs 3:3 dat ze vleselijk waren, leefden als onveranderde mensen en dat ze eigenlijk al geestelijk vast voedsel zouden moeten eten, maar dat niet konden verdragen, omdat ze nog baby’s waren. Bovendien, zei hij, als ze daar mee door zouden gaan, zouden ze wel gered zijn, maar het enige dat ze mee zouden nemen naar de hemel was hout, hooi en stro, want niet zou standhouden in het vuur van het oordeel.
 
Heb je gemerkt…
dat Jezus de rijke jongeling niet achterna liep toen hij de uitnodiging van Jezus om alles te verkopen en Hem te volgen, afwees? Heb je gemerkt, in Johannes 6:66-67, toen veel discipelen zich van Jezus afkeerden omdat ze Zijn gelijkenis niet begrepen en wat Hij bedoelde met Zijn vlees eten en Zijn bloed drinken, Hij Zich niet omkeerde om hen achterna te gaan?
 
Jezus legt een keuze aan ons voor, een splitsing in de weg, een openbaring te doen wat goed is, of om hetgeen te doen wat goed voelt. Dan kijkt Hij toe. Zoals bij Kaïn, moedigt Hij ons in onze geest aan het juiste te doen, om meester te worden over de zonden en onze emoties – maar het is aan ons om die keuze te maken.
 
Als een vriend zich akelig gedraagt, moeten we beseffen dat zij zichzelf moeten corrigeren. Probeer hen in nederigheid te helpen en als zij zich bekeren en hun fout toegeven en bedanken voor de wijze raad – prijs de Heer, we hebben onze vriend gewonnen. Zo niet, dan moeten zij het uitwandelen en kunnen wij slechts aan de zijlijn staan. Geen enkele ramp is een enkele gebeurtenis, en dat is ook zo in het leven.
 
OK, terug naar Kaïn…laten we naar het begin van deze serie gaan
Zelfs nadat Kaïn zijn broer vermoord had, kwam de Heer naar hem toe – denk daar eens over na – de Heer kwam en gaf hem de kans eerlijk te zijn, en vroeg: “Waar is je broeder Abel?” Kaïn groef zijn hielen in het zand, zoals we dat zeggen, en in plaats van te bekennen wat hij gedaan had, loog hij met een vraag: “Ik weet het niet. Ben ik mijn broeders hoeder?” In het volgende vers, Genesis 4:10, laat de Heer weten dat Hij weet wat Kaïn gedaan heeft – zie de genade van de Heer! En zo is Hij ook bij ons, voortdurend probeert Hij ons op verschillende manieren te bereiken, om ons zover te krijgen dat we eerlijk met onszelf en Hem gaan worden.
 
Het onderliggende thema van deze serie is persoonlijke verantwoordelijkheid, omdat dit hetgeen is waar de Heer ons voortdurend naartoe brengt – wees eerlijk en wees verantwoordelijk voor wat je denkt, voelt, beslist in het leven. Een emotioneel iemand weigert persoonlijke verantwoording te nemen voor zijn leven – men liegt tegen anderen met ‘witte leugentjes,’ die volgens hen onschuldig zijn, maar waarvan wij direct zien dat het ronduit leugens zijn. Ze liegen tegen zichzelf, gebruiken emoties die niet onder controle zijn om hun angst en weigering de verantwoording te nemen, te maskeren.
 
Je bent geen robot
Je moet niet de indruk krijgen dat ik vind dat we een emotionele robot moeten zijn, want dat is zeker niet het geval. Emoties hebben hun plek, want daardoor voelen we de feiten die ons intellect ons vertelt. Onze emoties werken tezamen met ons intellect, die tegen elkaar afgewogen moeten worden. Onze emoties moeten echter onderworpen zijn aan de rechtvaardigheid van de Heer, of we dat nu voelen of niet – we moeten onze emoties ondergeschikt maken aan de logica en aan het vertrouwen.
 
In 1 Samuel 30:1-6 keren David en zijn mannen terug en komen thuis,in Siklag aan en zien dat de stad verbrand is en dat iedereen gevangen genomen is. Hun vrouwen en kinderen waren nergens te bekennen, gevangen genomen, en gelukkig waren er geen doden. In vers 6 staat ‘Maar David sterkte zich in de Here, zijn God’. Als je Psalm 4 hieronder leest, weet dan dat David tegen zijn mannen spreekt die hem willen doden en hij moedigt ze aan om niet de emoties de overhand te laten hebben, maar om die aan de Heer over te geven.
 
David schreef Psalm 4 op dit moment, en het is een kijkje in hoe David zich bijna liet overweldigen door zijn emoties, in dit bijzonder emotionele moment. Het laat ook zien hoe hij terug gaat naar zijn geloof en zijn vertrouwen in de Heer en aan het eind liet de Heer hem zien hoe hij iedereen zou kunnen bevrijden. Als hij had toegelaten dat zijn emoties de overhand zouden nemen, had hij die instructie van de Heer niet kunnen ontvangen, met alle gevolgen van dien.
 
 “Als ik roep, antwoord mij, o God mijner gerechtigheid, die mij ruimte maakt in benauwdheid; wees mij genadig en hoor mijn gebed. (hoor je zijn wanhoop – zijn mannen hebben het erover hem te doden, zijn vrouw is gevangen genomen, hij is bang, alleen) – en nu spreekt hij tot zijn mannen:
 
 “Gij mannen, hoelang is mijn eer tot versmading, hoelang hebt gij ijdelheid lief, jaagt gij de leugen na? Weet toch dat de Here Zich een gunstgenoot heeft afgezonderd; de Here hoort als ik tot Hem roep. Wees toornig, maar zondig niet; spreek in uw hart op uw leger, en zwijgt. Selah (stop, denk hier over na).”
 
“Brengt offers naar de eis en vertrouwt op de Here. Velen zeggen: Wie zal ons het goede doen zien? Verhef over ons het licht Uws aanschijns, o Here! Gij hebt meer vreugde in mijn hart gegeven dan toen hun koren en most overvloedig waren. In vrede kan ik mij te ruste begeven en aanstonds inslapen, want gij alleen, o Here, doet mij veilig wonen.”
 
David en zijn mannen gingen in hun emoties op en neer, wat helemaal te begrijpen is, maar zij luisterden naar hun geloof en brachten hun emoties onder controle; hun gedachten en angst en zorgen, en gaven zich over in geloof en vertrouwen op de Heer – en zoals David dat schreef, had hij vrede. Sta jezelf die emotie toe, maar wees niet als Kaïn, die ervoor koos door emoties te leven en daardoor een zeer slechte beslissing nam. Wees als David, die te midden van angst, zorgen en vrees, vrede vond en rustig kon gaan slapen – omdat hij erop vertrouwde dat God getrouw is dat Hij dat opnieuw in deze situatie ook zou zijn. Amen!
 
Volgende week aan ander onderwerp, tot dan,
 
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
 

Hallo allemaal,
Wat doen we met vrienden en familie wiens beslissingen lijken op een eekhoorn die de straat wil oversteken? (en zij betrekken ons erin, alsof wij een medepassagier zijn in hun emotionele roetsjbaan.)
 
Op welk moment, of niet, proberen wij degene te zijn die in hun leven probeert te spreken?
 
Als onze emoties in beroering gebracht zijn, laten we onze verdediging vaak vallen. Spreuken 25:28 zegt: ‘Een stad met omver gehaalde muren, zo is iemand die zijn geest niet in bedwang heeft). Om te leven door en beslissingen te nemen afhankelijk van je emoties, opent iemand voor vernieling. Men is onstabiel en voor degenen die getuige zijn van hun leven, is het duidelijk dat hun beslissingen niet logisch zijn en nergens op slaan.
 
Jacobus 1:5-8 waarschuwt ons dat als we de wijsheid van God zoeken, we dit volledig toegewijd moeten doen -  een innerlijk verdeeld iemand is net zo onstabiel als de golven van de zee en ‘laat hij niet menen dat hij iets van de Heer zal ontvangen’. Met andere woorden, als jouw emoties voortdurend op en neer gaan, als het gaat om het zoeken van de wil van God, dan ga je Hem missen. Je zult Zijn leiding niet herkennen – je ontvangt niet de wijsheid van Hem die je gezegd hebt te willen krijgen. God dienen vereist ons hele hart, ziel en lichaam.
 
Het probleem als we door emoties leven
Omdat een groot deel van de kerkcultuur emoties gelijk stelt aan zalving, is het geen wonder dat mensen vaak Gods richting in hun leven gelijkstellen aan hoe zij zich op dat moment voelen. Als iemand tegen jou zegt ‘Gisteravond had ik vrede, maar nu weet ik het niet meer zo zeker’- dan wil dat zeggen dat ze waarschijnlijk Zijn vrede hadden en Zijn leiding, maar in de nachtelijke uurtjes kwam er twijfel en angst binnengeslopen en daardoor kwam de vrede van God op de achtergrond te liggen – door hun eigen keus, niet die van Hem! Hun gebrek aan zelfcontrole van hun gedachten en gevoelens veroorzaakten verwarring.
 
Je ziet dit voornamelijk bij mensen die alleenstaand zijn of die een ongelovige man of vrouw hebben of geen goede vriend die in hun leven kan inspreken, want zij kunnen de ruwe randjes en het op en neergaan van de emoties weghalen.
De sociale media is vol met dergelijke mensen, wat je kunt  ziet aan de intensiteit en focus van wat ze posten, omdat iemand die anderen in zijn leven heeft om in te spreken, dergelijke dingen niet gepost zou hebben.
 
Je hoeft je niet zo te voelen! Het concept gezag over je emoties te nemen, is voor veel mensen iets vreemds. Gedeeltelijk, omdat niemand hen gezegd heeft  dat ze dit moeten doen en voor een deel omdat het de cultuur van de wereld is je leven te laten leiden door emoties. Er is een gezegde, wat vaak voor kinderen gebruikt wordt: ‘Je vervelen is een keus’. Verveling is een emotie dat komt door gebrek aan focus en activiteit. Verveling is een keus, want als iemand ‘er zin in heeft’ kan hij iets vinden om te gaan doen.
 
Wees volwassen genoeg om verschillen aan de kant te zetten, zodat je elkaar kunt liefhebben
De gevoelens zullen komen als je het juiste doet, maar wacht niet tot je die warme gevoelens krijgt voordat je het juiste gaat doen. Doe het gewoon. De juiste emoties volgen op juiste gedachten en juiste beslissingen. Je hebt in je hart dat Jezus van hen houdt en alleen al om die reden, doe jij dat ook. Hij stierf voor hen, dus is er een bepaald respect en eer en goede wensen voor die persoon van jouw kant, omdat Hij van hen houdt. Als jij van hen gaat houden, van geest naar geest, de genade in hen opmerkend, valt de rest vanzelf weg. Ze zouden vandaag jou kunnen opbellen en je pakt de relatie weer op bij waar jullie gebleven waren, voordat er iets mis ging – maar zij zitten vaak vast in hun verleden en brengen dat verleden naar het heden, terwijl jij verder bent gegaan en in Christus bent blijven groeien.
 
Hoe ga je met zo’n vriend om?
2 Timotheüs 2:23-26: “Maar wees afkering van de dwaze en onverstandige strijdvragen; gij weet immers dat zij twisten teweeg brengen; en een dienstknecht des Heren moet niet twisten, maar vriendelijk zijn jegens allen, bekwaam om te onderwijzen, geduldig, met zachtmoedigheid de dwarsdrijvers bestraffende. Misschien geeft God hun eens bekering, zodat zij tot erkenning van de waarheid komen en zij weer mogen ontwaken uit de strik van de duivel, door wie zij levend gevangen waren om zijn wil te doen.”
 
De vraag die ik gesteld heb, is deze: Wat moeten we doen met mensen die door hun emoties leven?
 
Merk bovenstaande onderstreepte gedeeltes op –
“…de dwarsdrijvers bestraffende (hen onderwijzen die zich verzetten – Herziene Statenvertaling)”
“erkenning van de waarheid”, “…weer mogen ontwaken,’ en “…uit de strik van de duivel, door wie zij levend gevangen waren om zijn wil te doen.”
 
Ons deel is te instrueren. Punt. Bouw een brug en laat hen het pad naar juist denken zien.
Galaten 6:1-5 zegt iets vergelijkends, namelijk dat we zo’n iemand ‘moeten terechtbrengen, in een geest van zachtmoedigheid, ziende op uzelf, u mocht ook eens in verzoeking komen’- met andere woorden, begrijpen dat we allemaal zondigen; zij doen het alleen anders dan zij.
Paulus gaat verder, in Galaten 6:2, en zegt dat als ze naar ons horen, wij elkaars lasten dragen.
 
Maar, zegt hij, als ze niet willen luisteren en ons advies afwijzen en denken iets te zijn wat ze niet zijn,ze hun eigen lasten moeten dragen. Het zal blijken of ze wel of niet fout waren (v3-5). ‘Dwaalt niet’ zegt hij, ‘God laat niet met zich spotten.’ Hij geeft een ieder van ons wat we verdienen of we oogsten wat we gezaaid hebben, want dat is juist.
 
In zijn boodschap in 2 Timotheüs 2:23-26, vertelt  Paulus aan Timotheüs hen te onderwijzen die zich verzetten (ze zijn blind voor het feit dat ze tegen zichzelf vechten als ze opgaan in de emoties van dingen), maar wij moeten ervoor zorgen niet op te gaan in hun eigen strijd. Houd je emotioneel afzijdig, ook al voel je voor hen en zie je waar ze naartoe gaan en je met je hele hart hen zou willen redden – zodra je hen onderwezen hebt wat te doen, moeten zij hun eigen juiste keuzes maken en hun emoties onder controle brengen.
 
Er is een gezegde: De eerste regel om uit een gat te komen, is stoppen met graven. Omdat ze gewend zijn beslissingen te nemen gebaseerd op emoties, kunnen sommigen niet zien dat ze hun eigen gat dieper graven. Er is geen geestelijke opname om iemand uit de bodem van een put te halen, of om die put op te vullen. God geeft ons wat we verdienen en het ongedaan maken van wat we gedaan hebben, kan jaren duren, maar is wel het juiste.
 
Merk opnieuw op wat Paulus over hen zei, in 2 Timotheüs – ‘bekeren, zodat zij tot erkentenis van de waarheid komen’. Op een bepaald moment moet iemand die door emoties geleid wordt, kalmeren, beginnen te denken en hun fout toegeven. Zo eenvoudig is het. Er kan geen vooruitgang in emotionele gezondheid gemaakt worden als er geen duidelijkheid is, geen helderheid, geen openbaring is over hun leven.
 
Het ergste is, dat iemand die door emoties geleefd wordt, ‘door de duivel gevangen is, om zijn (de duivels) wil te doen.’ Opnieuw: zodat zij ‘mogen ontwaken uit de strik van de duivel’. Niemand kan dat voor hen doen, dat kunnen zij alleen.
 
Volgende week het laatste deel, tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
cwowi@aol.com