Hallo allemaal,
 
Ik begon met deze serie door uit te leggen hoe God in seizoenen werkt, terwijl wij de neiging hebben te kijken naar minuten en seconden. Het is belangrijk om Zijn seizoenen in onze levens te herkennen, zodat we met Hem kunnen wandelen. Die seizoenen zijn komen op Zijn tijd en niet die van ons. Wij moeten leren om rustiger te worden en ons realiseren dat Hij kijkt naar het grotere plaatje - Hij heeft een eeuwige investering in ons gemaakt. Hij heeft al gepland hoe Hij ons zal laten zien, door de eeuwen heen, hoeveel Hij van ons houdt, volgens Efe 2:7 - wij moeten leren om te wandelen met Hem en ons niet te focussen op onszelf en onze tijdelijke menselijke tekortkomingen.
 
Wij hebben vaak de neiging om te kijken naar onze fouten, dat we onszelf zien als zondaars of denken dat God ons vast niet leuk vindt en dat is helemaal verkeerd. Wij moeten naar het grotere beeld kijken. Wij moeten vooruit gaan kijken, in plaats van terug te kijken op ons verleden en onze fouten. Hij kijkt niet naar ons verleden! 
 
De seizoenen in jouw levens worden niet meer door jou bepaald - ze behoren aan Hem
In joh. 7:4-8 zeggen Jezus' broers sarcastisch tegen hem, dat Hij naar het feest zou moeten gaan, want als Hij van de Vader kwam, dan zouden de dingen die Hij sprak en deed in het openbaar gedaan moeten worden. Gelukkig kwamen in ieder geval 2 van zijn broers tot bekering, Jacobus en Judas, later geloofden in Jezus en we hebben de brieven van Jacobus in het Nieuwe Testament en Judas gaf daar ook getuigenis van. (Mat 13:55 noemt ze bij naam)
 
Maar in vers 6 zei Jezus: "Mijn tijd is nog niet gekomen, maar uw tijd is steeds bereid". 
 
Voordat wij de Heer kenden, waren wij degene die besloten waar wij leefden, welke baan wij wilde, waar wij naar school wilden gaan - onze seizoenen waren steeds bereid. Altijd hadden onze bui, gevoel of als wij ons van gedachten veranderde, dan had dat een invloed op ons seizoen. Wij bepaalde de timing van onze levens op elk vlak.
 
Nu dat wij Hem kennen, geval wij die seizoenen over aan Zijn leiding, zijn mening en Zijn ideeën. Dat is waar vele over struikelen, dat ze zo bang zijn om Zijn perfecte wil te missen, dat ze geen stap zetten - bevroren door angst. Seizoenen zijn niet langer een bepaalde looptijd en in elk seizoen is er veel ruimte voor beweging en verandering. In de lente kunnen we weer zien van sneeuw tot warme zonneschijn - er zit veel beweging in elk seizoen en wij zouden niet bang moeten zijn dat wij het zouden missen en wat Zijn doel is. 
 
Gods vermogen om te onderwijzen in elk seizoen van het leven is ongeëvenaard. 
 
In prediker 3:1 begint het met: alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd. Salomo benoemd vervolgens een aantal tijden en seizoenen, zoals een tijd om te baren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en nog vrije andere tijden en seizoenen en komt in vers 10 tot de volgende  conclusie: "ik heb in ogenschouw genomen de bezigheid, die God aan de mensenkinderen gegeven heeft om zich daarmee te kwellen." 
 
Dit legt uit dat God ons deze seizoenen geeft om ons te trainen. Waar jij nu ook door heen gaat, het is voor training. Misschien zal je de voordelen niet zien in dit leven, maar in de komende eeuwen. God kan gebruiken wat het ook is waar jij niet door heen gaat. Zelfs als satan in het midden van Gods seizoen iets vreselijks tegen jou gedaan heeft. Het grotere beeld is dat Jezus een meester is in het omkeren wat de duivel voor kwaad had bedoeld, wat de duivel had bedoeld voor vernieling, Hij kan het omkeren tot iets dat ons kan leren om te groeien in Christus.
 
Dat wat voorbij is, is nu....
In Prediker 3:14-15 staat: Ik heb ingezien, dat al wat God doet, voor eeuwig is; daaraan kan men niet toedoen en daarvan jan men niet afdoen; en God doet het, opdat men voor zijn aangezicht vreze." 
 
Er staat heel veel in deze 2 verzen, maar weet dat wat God ook nu in jou aan het doen is, het is voor de eeuwigheid. Van hoeveel dingen in je leven kan je zeggen dat ze voor eeuwig zijn? Wat de Heer in ons doet, is voor eeuwig - ga mee in het proces, leer wat je kan, want het is voor de eeuwigheid.
 
Er is nog een ander feit om te zien: dat wat geweest is, is nu en wat zal zijn, is al geweest. God eist dat wat voorbij is. Dat houdt in dat als je de les deze keer niet leert, je er opnieuw door heen zal gaan in de toekomst. 
 
Ik was laatst aan het kletsen met iemand die erover na dacht om naar een ander deel van het land te verhuizen voor een nieuwe start, maar ik was er van bewust dat de Heer aan het werk was in hun karakter en problemen in verband met volwassenheid. Ik vertelde dat ze door de kost en moeite van de verhuizing heen konden gaan, maar dat ze binnen een korte tijd weer dezelfde problemen zouden hebben - je kan niet weg rennen van God. Bloei waar je gepland bent. Leer om te gaan met de problemen in je hart, nu, of je zal ze later weer tegen komen. 
 
Vers 15 zegt dat God eist wat reeds geweest is. Het betekend dat Hij van ons verwacht dat wij ons verleden de baas zijn, dé baas zijn over problemen in het verleden - of dat nu is dat wij hebben moeten leren om te gaan met dingen die ons aangedaan zijn , of fouten die wij zelf hebben gemaakt en zegeningen die wij gezien hebben - het houdt in dat er van ons verwacht wordt dar wij leren en groeien van ons verleden! 
 
Bemoediging
Als het je ooit is opgevallen dat God de neiging heeft om veranderingen van het seizoen te maken in je leven in dezelfde tijd als de seizoenen veranderen; daar is een reden voor - Hij werkt in tijden en seizoenen en als deel van Zijn schepping, zo doen wij dat ook. Zo veel mensen hadden een moeilijke, late winter en een vroege lente, wat ging van het overlijden van geliefden tot financiële crisis en het zich afvragen wat de volgende stap voor hun is in het leven. 
 
Waar ik je mee wil bemoedigen is dat God vaak de verandering in seizoenen brengt en daar is een bepaald vertrouwen in - dat Hij de seizoenen onder controle heeft. Op Zijn tijd en wij moeten proberen te leren wat wij kunnen in dat seizoen. Hij is getrouw, maar vaak zie je de schoonheid van een seizoen pas tegen het einde van de seizoen aan. De lente ziet er aan het begin uit als winter, maar de mooie schoonheid van lente wordt pas gezien tegen het einde van het lente seizoen aan.
 
Laat elk seizoen tot zijn volheid komen. Zoveel mensen kijken uit naar het volgende seizoen. Ze willen dat het volgende seizoen begint, zonder eerst de volheid van het seizoen te kunnen ervaren....wacht....laat elk seizoen in jou tot volheid komen - en je zal diep van binnen weten, in je geest, wanneer het seizoen veranderd 
 
Ik wou het over dit onderwerp hebben voor een paar weken, om je te bemoedigen; waar jij nu ook door heen gaat, er kan altijd iets geleerd worden. Je kan groeien en karakter kan geformeerd worden. Een seizoen van rust komt na het groeien en stretchen en karakter vorming. Iets wat moeder Teresa zei is erg toepasselijk: ik weet dat God mij niets zou geven wat ik niet aankan. Ik had liever dat Hij mij niet zoveel vertrouwde. 
 
Iets wat de Heer mij vertelde: "Ik ben; Ik ben altijd aanwezig, dus jij moet in het heden zijn, zodat je in mijn aanwezigheid kan zijn."
 
Wees in het heden. Wees in het moment. Leer Hem vandaag beter kennen, nu, in dit seizoen, vandaag...wees nu aanwezig met Hem. Niet mentaal of emotioneel in het verleden. Niet met een angstig oog op de toekomst - wees in het heden, zodat je in Zijn aanwezigheid bent. Hij is altijd aanwezig, dus om met Hem te kunnen communiceren, moet je ook in het heden zijn. 
 
Dat is het...volgende week een ander onderwerp...hou van mensen, bouw bruggen als ze je het toestaan en weet dat de schoonheid van dit seizoen in de volheid gezien zal worden...
 
Wees gezegend,
John Fenn
www.cwowi.org and email me at [email protected]

Hallo allemaal,
 
In Genesis 1:14 schiep God lichten (de sterren en de planeten)' om door de atmosfeer van de aarde te schijnen, zeggende: "Om scheiding te maken tussen de dag en de nacht... dagen en jaren...om licht te geven op de aarde" (vers 15)…en het was alzo.
 
Dit was niet de schepping van licht, want dat wordt beschreven in 1:3, in de beroemde woorden: "Er zij licht en er was licht."
 
Het licht in Genesis 1:14 is waar erkend wordt dat het fysieke licht God' s schepping is, gemaakt om Hem en zijn doelen te dienen en vervolgens is het bevolen dat licht te geven aan de planeet en zijn bewoners. Binnen die grenzen bestaat de mens en dat zijn de grenzen waarin Hij van ons vraagt met Hem te wandelen.
 
Maar ik leef in minuten en seconden!
 
God werkt in tekenen, seizoenen, dagen, jaren. Het probleem is dat wij in minuten en seconden leven. Wij worden ongeduldig als een film van twee uur er langer dan een paar seconden over doet om te laden. Wij koken eten in minuten in de magnetron. Als wij door de drive- through gaan om eten op te halen, en het duurt langer dan een paar minuten, worden wij geïrriteerd en vragen wij ons af wat die persoon in de auto voor ons wel niet allemaal besteld heeft. Als wij voor een rood licht wachten, terwijl er geen ander verkeer is, dan overwegen we door rood te rijden; of is het misschien toch beter om op groen licht te wachten? Wij verwachten dat het leven plaats vindt in seconden en daardoor verwachten wij dat God ook op die manier denkt en wij proberen Hem te veranderen naar onze verwachtingen, in plaats van dat wij ons aanpassen aan Hem. 
 
Maar Hij heeft geen haast. Hij werkt in tekenen, seizoenen, dagen en jaren. Punt uit. Raak er maar aan gewend. Met Hem: doe het rustig aan. Veeeeel rustiger. Leer om Hem te ontmoeten in de seizoenen in jouw leven. Streef naar de seizoenen van God in je leven. (Ik heb een boek waarin in schrijf over mijn eerdere bezoekingen met de Heer en mijn engel en is genaamd: Pursuing the seasons of God). Als je met Hem wilt wandelen, leer dan om het langzamere tempo te waarderen. Ontwikkel je eigen moment van stilte, zoals Abraham dat deed terwijl hij in de nacht onder de sterren stond en nadacht over de dingen van God en tijd met Hem doorbracht. De Vader houdt niet van geloof gebaseerd op werken. Hij houdt van het proces binnen de relatie.
 
Het lente seizoen in het noordelijk halfrond, lijkt in het begin op winter. Maar al snel komen dingen tot leven. Planten worden groen, bloemen bloeien en tegen het eind van de lente, lijkt het wel zomer - baby zomer. Het eind van de lente ziet er heel andere uit dan het begin. Zo is het ook met de seizoenen van het leven in Christus. Later meer hier over...
 
Hoe kunnen wij dan, in een wereld leven dat sneller gaat dan God, met Hem wandelen? Hoe kunnen wij in de fysieke wereld leven in minuten en seconden, terwijl Hij in ons werkt in tekenen, seizoenen, dagen en jaren? Van buiten leven wij in minuten en seconden. Christus in ons werkt in tekenen, seizoenen, dagen en jaren.
 
Wat betekenen de Hebreeuwse woorden in Genesis 1:14?
 
Het woord 'teken' in het Hebreeuws is 'oth' en werd gebruikt toen God een ‘teken’ plaatste op Kain in 4:15. Het werd ook gebruikt toen er werd gesproken over de regenboog als zijnde een ‘teken’ in 9:12. Een andere betekenis zien we in de sterrenbeelden, de dierenriem - de oorspronkelijke betekenis van de 12 tekenen vertellen het verhaal van de Messias en de verlossing van de aarde. (Ik heb een cd/ mp3 serie over dit onderwerp, als je geïnteresseerd bent). Als je terug gaat naar de originele namen van de sterren en de sterrenbeelden, zul je zien dat het begint met Virgo, de maagd die leven geeft aan een zoon;Tweelingen, aanvankelijke een bruid en bruidegom, niet een tweeling (veranderd door de Grieken); de uitstorting van het water van de Geest in Waterman tot aan de wederkeer van Christus en de vernietiging van Draco de draak. Zoals de rabbijnen onderwijzen, hadden Adam, Seth en Enoch perfecte kennis van de wereld en begrepen zij precies hoe het allemaal werkte. 
 
Een andere toepassing van een 'teken'  is het meest elementaire: een merkteken voor langere tijdsperioden. Dat zijn de langere tijdsperioden, soms vele jaren, wat ons laat zien dat in Gods manier van denken, er grotere verschillen zijn in hoe Hij met de mens omgaan. Dat wordt bevestigd in Efeziërs 2:7, waar staat dat de Vader  in 'de komende eeuwen', de overweldigende rijkdom van Zijn genade wil tonen naar Zijn goedertierenheid over ons in Christus Jezus. De komende eeuwen. Tekenen.
 
Geestelijk gezien kunnen deze grotere delen van ons korte leven vergeleken worden met misschien de 20 jaar dat ouders  kinderen thuis hebben. Of misschien de viering van een 50 jarig huwelijk of de pensionering van een trouwe werknemer na 20, 30 of 40 jaar.
Een kleinere eenheid van het meten van tijd zijn 'seizoenen', en vele seizoenen samen maken een 'teken' of een tijdperk. Seizoenen hier zijn letterlijk de seizoenen van het jaar en daardoor ook seizoenen in ons leven - de tijd dat een kind nog luiers draagt, de tijd dat wij geleid werden naar een bepaalde kerk maar vervolgens weer ergens anders naartoe geleid werden, de seizoenen dat God werkt in een bepaald gebied in ons leven en dan vervolgens met ons aan het werk gaat in een nieuw gebied van ons leven. Wat interessant is en wat wij allemaal in ons leven wel mee hebben gemaakt, is dat satan (de beruchte vervalser van het echte) ons ook test in seizoenen; vervolgens neemt hij afstand tot er zich weer een geschikt moment voordoet. We zien in Lukas 4:13 de verzoeking van Jezus:"en toen de duivel alle verzoeking ten einde had gebracht, week hij van Hem tot een bestemde tijd". 
 
Het is interessant te zien dat God het vervolgens heeft over 'dagen en jaren'. Niet jaren en dagen. Hij groepeert de 'dagen en jaren'’, met de nadruk op dagen. Een jaar bestaat natuurlijk uit veel dagen, maar omdat Hij eerst dagen noemt, laat dat ons zien dat God de nadruk legt op de dagen in ons leven als focuspunt.
 
De Bijbel heeft het vaak over hoe wij deze dag, deze morgen, kunnen leven voor de Heer. Om tijd met Hem door te brengen. Dagen kunnen vergeleken worden met een grote schaal, dat een bepaalde inhoud kan hebben, zoals een dag een bepaalde hoeveelheid zorgen en problemen kan bevatten, want morgen is als een nieuwe schaal voor ons. In Matt. 6:34 zei Jezus dat elke dag zijn eigen zorgen heeft, waarmee Hij aangeeft vandaag te leven, want morgen komt snel genoeg.
 
Tijdens de begrafenis en het rouwen voor de vernietigde stad Jeruzalem en de vele gevangenen die naar Babylon werden afgevoerd, zei Jeremia, door zijn tranen heen: "Dit zal mij te binnen brengen, daarom zal ik hopen. Het zijn de gunstbewijzen des Heren, dat wij niet omgekomen zijn, want Zijn barmhartigheden houden niet op, elke morgen zijn zij nieuw, groot is Uw trouw! Mijn ziel zegt: Mijn deel is de Here, daarom zal ik op Hem hopen." Klaagliederen 3:21-24
 
Wij moeten elke tijd, seizoen, dag en jaar in ons leven, geestelijk gaan bezien en God daarin vinden. Elk markeerpunt heeft een doel...maar om te leren hoe wij dat doel vinden, moeten wij het volgende begrijpen: Voordat je wederom geboren werd, bepaalde jij je eigen seizoenen, maar nu onderwerpen wij onze seizoenen aan Hem. Zoals Shakespeare zei: Daarin ligt hem de kneep… (Hamlet). Wij willen onze seizoenen beheren, maar dat wil God ook...
 
Volgende week gaan we weer verder. Tot dan en wees gezegend!
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
 

Dag allemaal,
Het beruchte begin van David en Batheseba’s relatie is heel bekend en je weet misschien nog wel dat ik eerder in deze serie de twist deelde dat Ahithophel, de naaste adviseur van David, de grootvader was van Bathseba en een samenzwering met Absalom aangegaan is, tegen David. En toch kwam Salomo uit dit disfunctionele gezin. De regering van hem en zijn vader samen wordt ook wel de ‘Gouden Eeuw’ van Israël genoemd – van 1010 v. Chr. tot 931 v. Chr. – een lange tijd geleden. Vandaag een ander liefdesverhaal met een twist waar zijn gezin bij betrokken is.
 
Waarom David en Salomo uniek waren
David was uniek, omdat hij in meerdere Nieuw Testamentische waarheden wandelde, terwijl hij nog diep in het Oude Testament leefde. Hij deed dingen die de richtlijnen van die tijd overtraden en waar anderen niet over zouden peinzen te doen. En toch eerde God hem.
 
Als voorbeeld, in 1 Samuël 21:1-6 zien we dat David honger had en hij eiste het ‘Toonbrood’ te eten, wat brood is dat in de Heilige Plaats gelegd werd, gereserveerd voor de priesters, en het representeert dat de mens leeft bij ieder Woord dat God tot hem spreekt. Daarbinnen bevond zich ook een Menora wat de Heilige Geest vertegenwoordigt en Zijn manifestaties/gaven en het wierookaltaar, wat representeert gebeden die voor God komen. En toch at David dat heilige brood – jij en ik zouden dat kunnen eten, want Christus is in ons, maar dat was toen nog niet zo.
 
De grootste Nieuw Testamentische waarheid waar hij in wandelde, is geregistreerd in 2 Samuel 6:12-19. David bracht de ark van het verbond in de stad, waarna hij de ark in een tent plaatste. Dat is juist, hij volgde niet de richtlijnen die door de Vader aan Mozes gegeven waren – geen zondoffers, wat het kruis voorstelt, geen wasvat voor de priesters om zich te wassen, wat het waterbad van het Woord voorstelt. Geen eerste voorhangsel waar het toonbrood zich achter zou bevinden, geen menora en reukwerk. Geen binnenste voorhangsel wat de ark van het verbond verbergt. Niets van dat alles. Hij liet de ark zichtbaar zijn voor iedereen, bedekt door een tent en David danste voor het aangezicht des Heren.
 
Jij en ik zouden zonder problemen naar de ark van het verbond kunnen lopen, omdat Christus in ons woont – maar dat was toen nog niet zo – en toch wandelde hij in NT waarheden, door een tent neer te zetten om zo naar de ark te kunnen lopen, dansend voor de Heer. Wow. Eén van de redenen dat David in die NT waarheden wandelde, is omdat hij de Heer echt kende – Christus. David schreef in Psalm 110:1: “Aldus luidt het woord des Heren (de Vader) tot mijn Here (Christus), zet u aan mijn rechterhand, totdat Ik uw vijanden gelegd heb als een voetbank voor uw voeten…” In 2 Samuel 23:2-3 zegt David: “De geest des Heren spreekt door mij, zijn woord is op mijn tong. Israëls God spreekt, Israëls Rots zegt tot mij…”
 
En in Handelingen 2:24-31 vertelt Petrus dat David zegt: “…ik zag de Here ten allen tijde voor mij, want Hij is aan mijn rechterhand, opdat ik niet wankelen zou.” En toen hij Psalm 16 schreef, zei hij over Christus: “…Gij geeft mijn ziel niet prijs aan het dodenrijk, noch laat Gij uw gunstgenoot de groeve zien.” Petrus zei daarvan dat David ‘in de toekomst heeft gezien en sprak van de opstanding van de Christus. Dat (de Vader) Hem niet in het dodenrijk zou laten noch dat zijn vlees ontbinding zou zien’. Door de geest zag David de opstanding van de Heer, meer dan 1.000 jaar voordat het plaatsvond!
 
Salomo zag ook de Heer
In 1 Koningen 3:1-15/2 Kronieken 1:7-12 verschijnt de Heer (Christus) in een droom aan Salomo en vraagt hem wat Hij hem zal geven. Salomo vroeg om wijsheid en verstand en de Heer gaf het aan hem. Salomo zag de Heer een tweede keer, in 1 Koningen 9:2-9/ 2 Kronieken 7:12-22. Deze tweede keer bevatte een waarschuwing aan hem om met de Heer te wandelen en we vinden daar een tekst die veel aangehaald wordt: “Als mijn volk, waarover Mijn naam is uitgeroepen, zich verootmoedigt en zij bidden…”
 
Helaas, in 1 Koningen 11:6-9 lezen we: “Salomo deed wat kwaad is in de ogen des Heren, en hij volgde de Heer niet ten volle, zoals zijn vader David. Derhalve werd de Heer vertoornd op Salomo, omdat zijn hart zich afgewend had van de Here, de God van Israël, die hem tweemaal verschenen was.” Omdat de Heer 2x aan hem verschenen was, werd er meer van Salomo verwacht.
 
De twist
Als we de spreuken van Salomo lezen, hoofdstuk 1-9, vinden we veel instructies die beginnen met ‘Mijn zoon, vergeet mijn onderwijzing niet.’ Als we die instructies lezen, zouden we kunnen denken dat Salomo die tegen zijn lezers zegt, of tegen zijn eigen zoon. Dat zou inderdaad zo kunnen zijn, maar de diepere betekenis wordt in hoofdstuk 4 onthuld, als Salomo overschakelt naar de eerste persoon, sprekend over zichzelf, te beginnen bij vers 3: “Want toen ik nog als zoon bij mijn vader was (David), teder en enig kind voor het aangezicht van mijn moeder (Batheseba), onderwees hij (David) mij en zeide tot mij: Laat uw hart mijn woorden vasthouden; onderhoudt mijn geboden opdat gij moogt leven. Verwerf wijsheid, verwerf inzicht…het begin der wijsheid is: verwerf wijsheid en verwerf inzicht bij al wat gij bezit.”
 
Is het een wonder dat Salomo om wijsheid vroeg, toen de Heer de eerste keer aan hem verscheen? Het was zijn vader David die dat in hem gedrild had en toen de Heer aan hem verscheen, wist hij wat hij moest vragen. Als we de rest van Spreuken 4 tot 9 lezen, moeten we ons beseffen dat Salomo nog steeds zijn vader aanhaalt, wat begon in 4:4. Dus, als we ‘mijn zoon’ lezen in 4:10, 20, 5:1, 6:1, 20, 7:1 tot en met hoofdstuk 9, moeten we begrijpen dat hij David nog steeds aanhaalt en dat we dus lezen wat David (en Batheseba) privé spraken tot Salomo…wow! Salomo haalt zijn vader aan tot en met hoofdstuk 9, en hij haalt de Persoon van Wijsheid Zelf aan in hoofdstuk 8.
 
Opnieuw, 4:3-4 begint met Salomo die zijn vader aanhaalt, en hem zegt wijsheid te verwerfen, ‘Hij zei tot mij…’en in de rest van Spreuken tot en met hoofdstuk 9, haalt hij David aan. Pas in hoofdstuk 10 eindigt Salomo het citeren van zijn vader en begint hij met zijn eigen woorden, zeggende: “De spreuken van Salomo. Een wijs zoon verheugt zijn vader…” de twist is de liefde van de vader voor zijn zoon, om tijd te investeren en energie en je hart uit te storten, en het hart van zijn moeder, in hun zoon Salomo.
 
Ik moedig je aan Spreuken 1 tot en met 9 in een makkelijk te lezen vertaling te lezen en bedenk dan dat je dingen leest die David en Bathseba privé spraken tegen hun zoon, wat nu deel is geworden van de spreuken van Salomo. Dat hij later voor een tijd van de Heer wegvalt, doet niets af aan wat zij in hem gelegd hebben en het is een geweldig getuigenis voor iedere ouder en grootouder die het Woord in hun kinderen gestopt hebben en dan met pijn in hun hart moeten zien dat hun geliefd kind wegvalt van de intimiteit met de Heer die ze eens hadden.
 
We mogen troost vinden in hun uiteindelijke terugkeer naar Hem, want al klinkt er heel wat wanhoop in Salomo’s schrijven in Prediker door, want alles is ‘ijdelheid’, we mogen weten dat hij terug kwam bij de Heer, nadat hij de wereld ervaren heeft, want hij zegt aan het eind, in Prediker 12:13-14: “Van al het gehoorde is het slotwoord: vrees God en onderhoud zijn geboden, want dit geldt voor alle mensen. Want God zal elke daad doen komen in het gericht over al het verborgene, hetzij goed, hetzij kwaad.”
 
Misschien is Salomo nooit helemaal teruggekeerd tot waar hij eens was met de Heer, maar hij kwam terug! Laat je dat bemoedigen voor je eigen verloren kind.
Volgende week een ander onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn
www.supernaturalhousechurch.org
mail naar [email protected]

Dag allemaal,
Dit liefdesverhaal heeft een bijzondere twist; zozeer zelfs dat de meeste mensen die dit verhaal in de Bijbel lezen, denken dat ze het verkeerd lezen – direct nadat God Mozes vanuit de brandende braamstruik geroepen had, verzocht Hij hem te doden – en dat lijkt zo tegenstrijdig, zo vreemd, dat we dat gedeelte in het dossier van ‘onverklaarbare zaken’ stoppen, en verder lezen.
 
Hoe het begon
In Handelingen 7:23-25 wordt ons verteld: “Toen Mozes de leeftijd van veertig jaar bereikt had, kwam het in zijn hart op naar zijn broeders, de kinderen Israëls, om te zien. En toen hij er een onrechtvaardig zag behandelen, nam hij het voor hem op…door de Egyptenaar neer te slaan. Hij meende, dat zijn broeders zouden inzien, dat God hun door zijn hand zou verlossen, maar zij zagen het niet in.”
 
De Joodse historicus Josephus vertelt ons dat Mozes een groot legergeneraal was, dus Mozes heeft waarschijnlijk gedacht dat hij Israël zou bevrijden middels een burgeroorlog. Wetend dat hij de bevrijder zou zijn, 40 jaar voor de brandende braamstruik ervaring, doodde hij 1 Egyptenaar en nam aan dat men hem zou volgen in een opstand dat tot vrijheid zou leiden. Hij had goddelijke openbaring over zijn roeping, maar niet over hoe het zou gaan plaatsvinden. Hij probeerde God te helpen, gebaseerd op zijn opleiding en militaire ervaring – dood 1 Egyptenaar en de mensen zullen zich om je heen scharen om een burgeroorlog te beginnen – ja toch? Fout.
 
Openbaring is: hier een beetje, daar een beetje. God geeft ons meestal een klein deel en laat ons dingen uitwandelen, en geeft de rest later. Een voorbeeld daarvan zien we in Genesis 15, waar hij tegen Abraham vertelde dat hij een lijfelijke zoon zou krijgen. Dat is alles wat Hij zei. In Genesis 16, toen Abraham en Sarai erover spraken, besloten ze, omdat zij onvruchtbaar was, dat het door middel van iemand anders zou zijn. Ze wilden zo graag Gods wil in hun leven gedaan hebben, evenals zij heel graag een zoon wilden. Sarai vertelt haar man Hagar zwanger te maken, wat hij vervolgens doet.
 
Pas in het volgend hoofdstuk, 17, verschijnt de Heer opnieuw aan Abraham en Sarai en zegt dat Sarai de moeder van de zoon zal zijn…OH…waarom bleef die informatie verborgen, Heer? Zou het niet fijn zijn geweest dat al in hoofdstuk 15 geweten te hebben, zodat Hagar niet zwanger zou hoeven te worden…! Hij geeft ons dus in delen openbaring. Het is onze taak niet te denken dat 1 stukje van de puzzel de hele puzzel is om onszelf vervolgens in de problemen te brengen, zoals zowel Abraham en Mozes deden Wij bevinden ons in ieder geval in goed gezelschap! J
 
In tegenstelling tot de film en de zondagschool verhalen
Een andere les is: ook al heb je een openbaring van God, het nog niet wil zeggen dat Hij anderen diezelfde openbaring heeft gegeven. Die openbaring is allereerst aan jou, één op één, tussen jou en de Heer. Velen, zoals Mozes, begaan de zonde van aanmatiging, denkend dat, omdat zij een openbaring van God hebben, vast en zeker iedereen: a) dezelfde openbaring heeft, of b) jou gelooft als jij hen vertelt wat Hij jou heeft gezegd of laten zien. Fout. Het is jouw openbaring, niet die van hun.
 
Mozes was 40 toen hij de openbaring kreeg dat hij de bevrijder zou zijn, maar die zonde van aanmatiging koste hem 40 jaar in de woestijn, 1/3 van zijn leven. Het was pas 40 jaar later, op de leeftijd van 80, dat God aan hem verscheen om hem te zeggen dat het nu de tijd was voor zijn roeping. Die hele tijd wist hij dat hij de bevrijder was, maar hij wist niet hoe het zou gaan.
 
Mozes en Sippora en hun zoon Gersom
In Exodus 2:16-22 lezen we dat Mozes Egypte in geloof verliet, al was hij mentaal en emotioneel in de war, zich afvragend wat hij verkeerd gedaan had. Dan komt hij bij een bron aan waar de dochters van Jethro, de priester van Midjan, water putten voor de kudde. Er kwamen herders die hen verjoegen, maar Mozes verdedigde de dochters, wat aan Jethro verteld werd. Niet lang daarna trouwt Mozes met Sippora, één van Jethro’s dochters en zij krijgen een zoon, Gersom, wat ‘een vreemdeling’ betekende.
 
Wat hem verteld wordt bij de brandende braamstruik
Dat hij een zoon in Midjan had, is belangrijk voor dit verhaal – Gerson was geen Israëliet, maar een Midianiet. Dus niet besneden. Bij de brandende braamstruik wordt Mozes verteld welke plagen er zullen plaatsvinden*, zelfs in detail en eveneens dat zij van de Egyptenaren goud en zilver zullen krijgen als ze maar met rust gelaten worden, en wat nog belangrijker is: de dood van de eerstgeborene. Al bij de brandende braamstruik, nog voordat hij naar Egypte terugging, wist Mozes dat de eerstgeborene zou sterven. *Exodus 3:14022, 4:1-23
 
 “Dan zult gij tot Farao zeggen: Zo zegt de Here: Israël is mijn eerstgeboren zoon; daarom zeg ik u: laat mijn zoon gaan, opdat hij Mij diene; zoudt gij echter weigeren hem te laten gaan, dan zal Ik uw eerstgeboren zoon doden.” Vers 23
 
De twist – poging tot executie
Direct na deze woorden in vers 23, staat er dit: “Onderweg nu, in een nachtverblijf, kwam de Here hem tegen en zocht hem te doden. Toen nam Sippora een stenen mes, besneed de voorhuid van haar zoon, raakte daarmee zijn voeten aan en zeide: Voorzeker, gij zijt mij een bloedbruidegom. En Hij liet hem met rust. Bloedbruidegom, zeide hij toen, met het oog op de besnijdenis.” Bloedbruidegom betekent: gloednieuw in het verbond.
 
het was de scherpzinnigheid van Sippora en de liefde voor haar zoon, haar echtgenoot en voor alles wat goed en fout is, dat ze op dit moment bewees geestelijker meer afgestemd te zijn op de roeping van de Heer op hun leven, dan Mozes. Hem was net verteld dat de eerstgeborene zou sterven en hij begreep dat de besnijdenis het teken is van het verbond met de Heer, maar hij was hier nalatig in. Uit de tekst is op te maken dat ALS hij Egypte binnengegaan zou zijn, Gersom gestorven zou zijn, tezamen met de eerstgeborenen van Egypte.
 
Mozes was zo druk geweest met ‘werken’ en zo gefocust op zijn leven, dat hij er niet bij stil stond wat dit voor zijn zoon zou betekenen. Wij leggen zo de nadruk op het Pascha bloed, dat we vergeten dat iedere jongen en man in Egypte besneden was en dat is de fundamentele waarheid waarom ze niet gedood werden, zoals de eerstgeborenen van Egypte – het Pascha bloed is secundair.
 
Vanuit het perspectief van de Heer was Mozes direct verantwoordelijk, zodra hij het plan wist. Zodra de Heer iets zegt, is het een vaststaand feit. Dit is consistent met Marcus 6:51-52: de discipelen waren buitengewoon ontsteld dat Jezus op het water liep, omdat ‘zij bij de broden niet tot inzicht waren gekomen’. Je weet vast wel dat Jezus de 5.000 daarvoor had gevoed; de discipelen toen dwong in het schip te gaan en uit te varen naar de overkant van het meer, waar zij de wind tegen hadden en waar Hij over het water kwam lopen, tussen 3.00 en 6.00 uur.
 
Wanneer hadden zij dat wonder van de broden moeten overdenken? De hele nacht hadden ze hard gewerkt om naar de overkant te komen – maar toch verwachtte God van hen na te denken over wat ze net meegemaakt hadden. Hetzelfde bij Mozes. Als God het zegt, of als Hij een wonder doet in ons leven, moeten we dat de hoogste prioriteit geven en de tijd nemen daar over na te denken en ervan te leren. Hoe vaak doet Hij niet iets voor ons en zeggen we alleen maar ‘bedankt,’ als we dat al doen, en gaan we verder met ons leven.
 
We moeten even scherpzinnig zijn als Sippora, die inzag dat als God iets zegt of doet, het ook zo is en dat wij dat onze top prioriteit moeten maken,. Natuurlijk moeten we de logica volgen en doen wat juist is, in het natuurlijke, maar als een prioriteit, wat Hij zegt, moet bovenaan komen te staan.
 
Volgende week de laatste van deze serie,
tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]