De Heilige Geest doet het allemaal 3 van 4
Hallo allemaal,
Vorige week deelde ik 2 voorbeelden van hoe het Woord en de Geest met elkaar in overeenstemming moeten zijn, want het is de Geest die feitelijk het werk doet. Laten we daar verder mee gaan.
Hebreeën 1:1-3 is mijn favoriet gedeelte in de hele Bijbel.
"God (Vader) heeft in vroeger tijden op velerlei wijzen en in velerlei wegen tot de vaderen gesproken door middel van profeten. Maar in deze laatste dagen heeft Hij tot ons gesproken in zijn Zoon, die Hij (Vader) tot erfgenaam van alle dingen heeft aangesteld, en door wie Hij (Vader) ook de eeuwen heeft gemaakt."
"Die (de Zoon) de helderheid van Zijn (Vaders) heerlijkheid is, het beeld van Zijn (Vaders) wezen (aard, karakter), en Die alle dingen in stand houdt door het Woord van Zijn (Vaders) kracht. Toen Hij door Zichzelf onze zonden gezuiverd had, ging Hij zitten aan de rechterhand van de Majesteit (Vader) in de hoogte."
Toen ik dit leerde, wees de Heer me erop: "Let op, Ik handhaaf alle dingen door het woord van de kracht van de Vader. IK BEN het Woord van de kracht van de Vader. Hij heeft de kracht, IK BEN het Woord van die kracht."
Een voorbeeld uit het echte leven is een vader die eigenaar is van een bedrijf en zijn zoon opvoedt tot tweede verantwoordelijke voor het bedrijf. Maar de vader heeft nog steeds de leiding. De vader stuurt zijn zoon dan naar een conventie om hem te machtigen zaken te doen in naam van de vader.
De zoon doet de zaken, maar hij functioneert in de kracht van de vader. De zoon is dan het woord van de kracht van de vader, de wil van de vader. Hij is het beeld van het karakter van de vader en handhaaft de wil van zijn vader door zijn woord - maar het is de kracht van de vader die het bedrijf leidt.
Deze uitwisseling veranderde alles voor mij.
In een oogwenk ging ik van denken dat de kracht in het Woord zat (maar verward waarom het niet altijd werkte), naar begrijpen dat het het Woord van de kracht van de Vader is. Dat tenzij de Vader (Geest) en de Zoon (Woord) samenwerken om de wil van de Vader te doen, er niets zal gebeuren, hoe vaak ik ook dingen beveel in de naam van Jezus.
Het gaf me grote opluchting met betrekking tot de 'name it claim it' stroming van het geloof, die overging in de algemene charismatische praktijk van 'spreken over leven/genezing/zegening' en de 'declare and decree' stroming van het geloof.
Terwijl dit even tot me doordrong, terwijl mijn gedachten op volle toeren draaiden omdat wat Hij zei in mijn geest resoneerde, maar het een minuutje duurde voordat mijn hoofd het op een rijtje had, verwees de Heer me naar Mattheüs 6:7 om Zijn punt te onderstrepen, en ik was verrast door Zijn directheid. Dat vers zegt:
"En als je bidt, gebruik dan geen ijdele herhalingen zoals de heidenen (ongelovigen) doen. Zij denken dat ze gehoord zullen worden door hun vele spreken." Ik voelde me heel even als een kind dat betrapt wordt met zijn hand in de koekjestrommel, omdat ik me schuldig had gemaakt aan dat denken - de 'positieve belijdenis', het wekelijks in de gemeente opzeggen van een pagina met positieve belijdenissen en verklaringen, enzovoort. "Sorry Heer" "Het is oké."
Het Griekse woord dat 'ijdele herhalingen' betekent is 'battalogesete' en betekent 'spreken zonder na te denken, woorden mechanisch herhalen (Vine's), lege woorden gebruiken'. We hebben een voorbeeld in I Koningen 18:26 toen Elia de profeten van Baäl confronteerde. "Toen riepen ze de naam van Baäl van 's morgens vroeg tot 's middags laat..." in een herhaalde, op formules gebaseerde poging om Baäl namens hen in beweging te krijgen.
Hij zei dat velen van Zijn volk hierin zijn gevallen, aan de ene kant leek Hij bedroefd en teleurgesteld dat zovelen dit hadden gedaan, maar tegelijkertijd: "Maar Ik doe voor hen wat Ik kan, want vaak is hun hart goed, ze zijn alleen onwetend over de wegen van de Vader. Je moet ze Zijn wegen leren."
Dat veranderde mijn leven, zoals ik al zei viel er een last van mijn schouders, het gevoel opheffend dat ik alles wat ik dacht te weten over geloof had verraden en onteerd. Ik realiseerde me dat wat Hij me leerde resoneerde en dat het was wat ik altijd al wist, op de een of andere manier, diep in mijn geest. Mijn hoofd was gewoon verkeerd getraind.
Ik zeg nu vaak: "Openbaring is iets wat je al wist (of altijd al wist), maar nooit besefte."
Dat is wanneer iets in je geest resoneert, je die opwinding voelt van het getuigenis van de Geest met jouw geest, zelfs als je hoofd tolt terwijl het eerdere inzichten herschikt.
Het Woord van God, de inkt op de bladzijde waar ik het over heb, heeft op zichzelf geen kracht. Er zijn veel predikanten, pastoors en dominees in de hel omdat ze de bladzijden kenden, maar niet de Persoon die het Woord IS. Het is van de Persoon die het Woord is dat de inkt op de bladzijde afkomstig is.
Noach ontving een openbaring over de vloed - dat was genade.
Geloof was zijn antwoord. Hij bouwde een boot. Abraham, Sarah, Mozes, Jozua - allemaal worden ze in Hebreeën 11 'de geloofshelden' genoemd, en elk van hen ontving eerst een openbaring van de Vader - via de Heilige Geest - en geloof was hun antwoord. Abraham en Sarah maakten een baby, Mozes keerde terug naar Egypte, Jozua omcirkelde de stad - elk van hen had eerst de genade, de openbaring, ontvangen om dit te doen. Geloof was hun antwoord op die openbaring.
Paulus en Barnabas
In Handelingen 13: 46-47 worden Paulus en Barnabas geconfronteerd met grote tegenstand van ongelovige Joden, terwijl veel heidenen die naar hen luisterden (niet-joden) geloofden. Paulus vertelde hen dat ze hun pogingen om tot de Joden te spreken staakten: "Want dit is wat de Heer ons geboden heeft: "Ik heb u gesteld tot een licht voor de heidenen, opdat u heil zou brengen aan de uiteinden der aarde."
Paulus citeerde Jesaja 49:6 dat meerdere betekenissen heeft voor Jesaja, Israël en de Messias. Toch zei Paulus dat de Heer dat vers gebruikte om hun bediening aan de heidenen te leiden. Paulus bladerde niet zomaar door Jesaja en waar zijn ogen ook belandden besloot hij om dat vers te 'gebruiken'. NEE! Hij zei dat de Heer tot hen sprak dat het ook voor hen was. De Geest openbaarde het aan hen en toen gingen ze verder met die openbaring.
Geloof voelt als vrede.
Waarom is dat? Omdat geloof een reactie is op een openbaring (genade) uit de hemel. Er is vrede in een openbaring uit de hemel, en geloof komt daaruit voort, dus geloof voelt als vrede.
Denk terug aan je wandel met de Heer. Heb je ergens een openbaring over gehad? Dat je wist voordat je werd aangenomen dat je die baan had? Dat je een vrede had over het huren van deze woning, of over het gaan naar die school? Toen het voor jou 'werkte', had je die vrede. Wanneer het niet werkte, was dat wanneer je 'geloof' probeerde af te dwingen door te spreken en te verklaren en te forceren dat dingen zouden werken.
Jakobus 3:17-18 is waar, de wijsheid van de Heer is zuiver en vredig. Zo voelt geloof, omdat het gebaseerd is op een openbaring (genade) van de Vader en Heer.
Volgende week, leven door persoonlijke openbaring van de Heilige Geest. Tot dan, zegen
John Fenn
cwowi.org
Stuur een e-mail naar [email protected]