Dag allemaal,
Als men mij vraagt of ik in de ‘opname’ geloof, vraag ik:
“Welke? Er zijn er 7.”

Daar schrikken ze een beetje van, en ik zal dit zo meteen uitleggen, maar meestal is dan de volgende vraag, als men in een opname gelooft: “Gaan wij allemaal, want ik doe mijn best voor de Heer te leven, maar mijn vrienden leven net als de wereld. Waarom zouden zij opgenomen worden?”

Voor ik die vraag kan beantwoorden, moet ik eerst de 7 opnames uitleggen…

Welke opname? Er zijn er 7
Ik begin te zeggen dat, als we in chronologische orde gaan, ik opnames 1 tot en met 3 kan bewijzen en de opnames 5 en 6 ook, met slechts één vers per opname. En het slechte nieuws: nummer 1 tot en met 3 hebben al plaatsgevonden en 5 en 6 zijn niet voor ons…J

De 4e opname, chronologische gesproken, is wat ik in deze serie wil gaan bewijzen.

Hier zijn de 3 die we misten
1). Enoch – Genesis 5:24: “En Henoch wandelde met God, en hij was niet meer, want God had hem opgenomen.”

2). Elia – 2 Koningen 2:11: “En, terwijl zij voortgingen, al wandelende en sprekende, zie, een vurige wagen en vurige paarden! En die maakten scheiding tussen hen beiden. Alzo voer Elia in een storm ten hemel.”

3). Jezus – Handelingen 1:9: “En nadat Hij dit gesproken had, werd Hij opgenomen, terwijl zij het zagen, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen.”

Hier zijn opnames 5 en 6 die niet over ons gaan
5) De 2 getuigen – Openbaring 11:12: ( “En na die 3 1/2 dag voer een levensgeest uit God in hen)…en zij hoorden een luide stem uit de hemel tot hen zeggen: ‘Klimt hierheen op!’ En zij klommen naar de hemel op in de wolk…”

6). De 144.000 mannelijke Joodse evangelisten, uit Openbaring 7:1-8, worden opgenomen in hoofdstuk 14:3: “En zij zongen een nieuw gezang vóór de troon en vóór de vier dieren en de oudsten…”

Als ik eerlijk ben, ben ik er niet van overtuigd dat de 144.000 worden opgenomen – ze zouden martelaars kunnen zijn en zich ineens voor de troon bevinden. Maar ik zal een opname het voordeel van de twijfel geven.

7). Een U-bocht opname van de heiligen bij de wederkomst van Jezus. Sommigen geloven dat we opgaan bij Zijn wederkomst, dat we Hem in de lucht ontmoeten, dan omkeren en weer naar de aarde gaan. Ik begrijp dat sommigen dit geloven als zij opname 4 niet begrijpen, maar wat ik gelezen heb over hen die #7 geloven, is dit simpelweg een verkeerd begrijpen van opname 4, dus zie ik geen U-bocht opname.

Maar omdat ik niet kan uitleggen wat ik niet weet, blijf ik me houden aan de genade die mij gegeven is en deel ik wat ik wel weet. En laat ik hier zeggen dat leerstellige verschillen ons niet zouden moeten verdelen – we moeten Jezus vieren die wij gemeen hebben – maar ik moet delen wat ik weet vanuit het Woord en door openbaring, en als wij allen in de hemel zijn kan Jezus alles rechttrekken wat wij verkeerd begrepen hebben. J

Dus blijft opname 4 over
De 4e opname in chronologische orde, is degene die ons aangaat. Het is niet gebaseerd op een prediker uit de 19e eeuw, noch op een mystieke visie van een ziek meisje, noch op een bestseller, noch op een ‘Ik wil hier weg zijn’ theologie. Het is gebaseerd op een feest, gegeven door de Heer aan Mozes, in Leviticus 23.

Het doel van deze serie is om het feest dat leert dat er een opname is, uit te leggen. Wanneer het zal plaatsvinden, en daarna wie mag verwachten opgenomen te worden. Dus doe je gordel om, jongens en meisjes, want ‘daar gaan we’!

Leviticus 23 noemt 7 festivals door de Heer gegeven:

De 4 voorjaarsfeesten werden op hun dag vervuld. Dat zijn Pasen (het kruis), Ongezuurde Broden (het kruis/zondeloos leven), Eerstelingen (opgenomen) en Pinksteren (Handelingen 2:1). De 3 herfstfeesten zijn: Het feest van Bazuingeschal, Grote Verzoendag, en Loofhuttenfeest.

Zacharia 14:16 zegt dat de hele aarde het Loofhuttenfeest zal vieren, God woont bij de mens, in het Duizendjarig rijk van Jezus. Dus nu weten we dat 5 van de 7 festiviteiten vervuld waren of nog vervuld gaan worden op hun exacte dag, zoals beschreven is in Leviticus 23. Het is redelijk aan te nemen dat de overgebleven 2: Feest der Bazuinen en Grote Verzoendag, ook op hun exacte dag vervuld zullen worden. De Grote Verzoendag is een type van de wederkomst van Jezus, terwijl het Feest der Bazuinen een type is van…

Rosh haShanah
Het Feest der Bazuinen wordt ook wel Rosh haShanah (Hoofd van het Jaar)  genoemd, en Yom Teruah (Dag van het Ontwakende Blazen), Yom haDin (Dag van oordeel), en Yom haZikkaron (Herdenkingsdag).

Waarom deze verschillende namen voor hetzelfde feest? Vanwege wat er op dat moment gebeurt: Het Nieuw Jaar, de kroning en bruiloft van de Messias, de opstanding van de doden, het openen van de gedenkboeken, de beloningen door het gerecht, het bijeenkomen van de royalty van het koninkrijk.

Voordat we in detail treden over al deze gebeurtenissen die plaatsvinden bij het Feest der bazuinen, moet je weten dat dit feest het enige feest van de 7 is, dat begint op de Nieuwe Maan – de fase waarin de maan onzichtbaar is, uit het zicht onttrokken, in de schaduw van de aarde. Psalm 81:3 verwijst hiernaar: “Blaast de bazuin op de nieuwe maan, op volle maan voor onze feestdag.” (King James: …de aangewezen tijd voor onze feestdag.) de andere feesten vallen op volle maan, waar de maan vol en helder is – dus waarom begint God het Feest der Bazuinen als het nieuwe maan is, en de maan op aarde niet gezien kan worden?

De Nieuwe Maan
Paulus schreef in Colossenzen 2:16-17: “Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat, dingen die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest…”

Wij begrijpen hoe eten en drinken een schaduw is van het bruiloftsmaal van het lam, dat nog komen gaat, en hoe heilige dagen en de sabbat vervuld zijn in Christus die ook onze rust is, en als Hij regeert zal de aarde een tijd van rust hebben. maar waarom is de Nieuwe Maan een schaduw van hetgeen komt?

In het Judaïsme staat de zon voor de Heer, en de maan is een type van de gelovigen, de bijbehorende sterren representeren de engelen. De maan heeft geen licht van zichzelf, maar reflecteert licht van de zon, en was geschapen om te heersen over de duisternis, bijgestaan door de sterren. Dus een nieuwe maan is een type van de gelovigen, die uit het zicht zijn, en het Feest der Bazuinen begint met nieuwe maan.

Volgens Rabbi Gaon, die 10 dingen opnoemt die plaatsvinden tijdens het Feest der bazuinen, is de hoorn waarmee geblazen wordt, de rechter hoorn van het ram dat verstrikt zat in de struiken toen Abraham Izaäk offerde. God voorzag in een Plaatsvervanger, en om de opstanding van zijn zoon (die een type* is) te herdenken, blies Abraham met de hoorn van dat ram – de shofar  (* Hebreeën 11:19)

De Talmud, de verzameling Rabbijnse geschriften, samen met de Mishnah, bieden leringen en orale tradities van het Judaïsme, en zij zeggen dat de opstanding van de doden plaats zal vinden op het Feest der Bazuinen, tijdens de nieuwe maan. (Rosh haShanah 3:3, 16a, 16b)

De hoorn waar tijdens het Feest der Bazuinen mee geblazen wordt, wordt ‘De Laatste Bazuin’ genoemd. Het is de ‘laatste’ omdat het de rechtvaardige doden opwekt, de levenden transformeert en hen verbergt met de Messias. (The High Holy Days, herman Kieval, pg 120)

De Laatste Bazuin
Paulus leerde het Feest der Bazuinen: “Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, bij de laatste bazuin, want de bazuin zal klinken en de doden zullen onvergankelijk opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden.” (1 Cor. 15:51-53)

Door de term ‘laatste bazuin’ te gebruiken, verbindt hij de ‘opname’ aan het Feest der bazuinen, wat het feest is dat plaats vindt tijdens de nieuwe maan fase, als de gelovigen verborgen zijn met de Messias, en uit het zicht zijn. Als jouw geest zich nu verheugt, zoals dat bij mij is, is dat omdat de Geest der Waarheid binnenin getuigt van deze waarheden…en we zijn nog meer net begonnen…

Tot volgende week, zegen,
John Fenn

www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com

Dag allemaal,
Ik ben de oudste van 4 kinderen, en wij waren 11, 9, 7 en 5 toen onze vader ons gezin verliet.

Een soort van respect
Omdat ik de oudste ben, heb ik herinneringen aan mijn vader die mijn broers en zuster niet hebben. Zij herinneren zich weinig, meestal wazige herinneringen met een paar heldere momenten gebrand in hun geheugen.

Dat is hoe velen de Vader God zien – wazig met slechts een paar details. Hun respect voor Hem komt meer voort uit het feit dat Hij God is, dan dat het gebaseerd is op herinneringen hoe Hij met hen door het leven ging.

Ik weet nog dat ik stoeide met vader. Onze hond ‘Patch,’ mijn broers en mijn vader, wij waren allemaal aan het lachen, op de grond aan het rollen, tot we bezweet waren en de hond helemaal door het dolle heen was, zodat hij van de ene kant van het huis naar de andere kant rende. Zij herinneren zich dat nog vaag of helemaal niet.

Ik weet nog dat ik toekeek hoe vader de grasmaaier repareerde en dat ik, als een jonge jongen, hem hielp door een moersleutel vast te houden, hem tangen aan te geven en dergelijke. Ik was erbij toen vader de pinkvinger van zijn linkerhand opensneed en ik keek toe hoe hij naald en draad nam en met één hand het vlees aan elkaar naaide zonder enige pijnstiller in te nemen. Mijn broers en zuster herinneren zich daar helemaal niets meer van.

Hij leerde mij hoe een hand te geven, schoenen te poetsen, een stropdas te strikken, iemand in de ogen te kijken bij de begroeting, en meer. Mijn broers en zuster hebben dat soort herinneringen niet, dus mijn respect voor mijn vader is anders dan hun respect voor hem omdat zij niet met hem door het leven gegaan zijn zoals ik dat deed.
 
Binnengaan bij de hemelse Vader
Met iedere levensles groeide mijn liefde en respect voor hem. Dit is voor een deel het verschil tussen een kind dat met de geschenken van de vader speelt als een kind met Kerst, of God eren omdat Hij God is: Een volwassene herinnert de Vaders tijd met hem, terwijl een kind dat niet doet, hetzij door een keuze of door onvolwassenheid, of omdat ze nog niet lang genoeg geleefd hebben om een geschiedenis met hun Vader te hebben.

Omdat mijn vader en ik een geschiedenis samen hebben van het repareren van grasmaaiers, en andere dingen die we samen deden, toen hij wegging en ik mijn hemelse Vader leerde kennen op mijn 16e, ging de Vader verder met waar mijn aardse vader opgehouden was.

Op een dag was ik diezelfde grasmaaier aan het repareren, maar dit keer stond ik er alleen voor en ik had geen idee wat ik moest doen en voelde het gewicht van de wereld op mij, want ik moest 3 hectare maaien en mijn moeder was afhankelijk van mij. Ik begon de Vader te vragen wat het probleem was, en vroeg om wijsheid, en ik hoorde duidelijk “Kijk wat beter, een beetje dieper. Een bout is losgeraakt en als je goed kijkt zul je het vinden.”

Dus dat deed ik – ik werd vies, schaafde mijn knokkels, maar met een draai van mijn hoofd in de ingewanden van het beest, zag ik in de schaduw een bout waar de moer vanaf gevallen was – ik vond een vervanging en de grasmaaier deed het weer. Ik zei: ‘Dank U Vader’ en begon te maaien. Zelden vertelt Hij mij specifiek wat er aan de hand is, maar veeleer wijst Hij me de goede kant op en laat het mij daarna zelf uitzoeken. (Ik heb geleerd dat Hij dat ook in het leven doet)

Nu ben ik volwassen en vraag ik nog steeds Zijn hulp als ik iets moet maken of een beslissing moet nemen. We hebben samen een geschiedenis, en Hij heeft mijn respect en liefde en eer door zo trouw met mij te wandelen. De herinneringen vasthouden van Zijn activiteit in ons leven met voortdurende waardering in ons hart, zorgt ervoor dat Hij telkens weer meer op ons reageert.
 
De genade aan jou gegeven
Ik kan alleen de genade die aan mij gegeven is delen, maar jij hebt ook momenten waarvan je weet dat de Vader je wijsheid gegeven heeft, of voorzag toen er geen voorziening was, toen Hij met jou door de valleien gegaan is. Het is het in herinnering brengen van die gebeurtenissen die een fundament vormen waarop een basis van eer en respect voor Hem gebouwd wordt.

Overdenk jouw wonderen
Nadat Jezus net de 5000 mannen plus vrouwen en kinderen gevoed had, liep Hij vroeg in de ochtend op het water en kalmeerde de wind en de golven. Marcus observeert: “En zij waren innerlijk bovenmate ontsteld, want zij waren bij de broden niet tot inzicht gekomen, maar hun hart was verhard.” (Marcus 6:52)

Merk op – hun harten werden ongevoelig en mat voor de dingen van de Geest, wat je dus verhard kunt noemen – “zij waren bij de broden niet tot inzicht gekomen.” (zij hadden niet gelet op het wonder der broden – Staten Vertaling). Staan we stil bij de wonderen die Hij doet in ons leven?

Nog geen 2 hoofdstukken verder gebeurt hetzelfde. In Marcus 8:14-21 had Jezus net 4000 mensen gevoed, maar de Farizeeërs begeerden van Hem een teken uit de hemel. Toen ze op het meer waren, gebood Jezus Zijn discipelen uit te kijken voor de ‘zuurdesem’ van de Farizeeën en van Herodes. De discipelen, zich realiserend dat zij geen brood bij zich hadden, dachten dat Jezus boos zou zijn omdat ze dit kleine detail vergeten waren.

Maar Jezus vroeg: “Waarom spreekt gij erover, dat gij geen broden hebt? Verstaat gij nog niet en begrijpt gij niet? Hebt gij een verhard (ongevoelig)  hart? Toen Ik de 5 broden brak voor de 5000, hoeveel manden vol brokken hebt gij opgeraapt?” En zij zeiden tot Hem: “Twaalf.” En bij de 7 voor de 4000, hoeveel korven vol brokken hebt gij opgeraapt?” En zij zeiden: “Zeven.” En Hij zeide tot hen: “Begrijpt gij nog niet?” in het Grieks staat er letterlijk: “Hoe kan het dat je het nog niet op een rijtje hebt?” 

Merk op dat hun harten in beide gevallen verhard werden, en hoe zij ongevoelig voor de Geest werden – Zij zagen wonderen in hun leven, maar stonden nooit stil om daar over na te denken.
Ze namen nooit de tijd op het ‘op een rijtje te zetten.’

Opgroeien
Kinderen zien een wonder of een andere manifestatie van de dingen van God en denken ‘dit is iets nieuws om mee te spelen.’ Geestelijk volwassenen stoppen om over het wonder na te denken, om over de trouw van de Vader na te denken, om met ontzag stil te staan bij het feit dat de Schepper en de God van het universum in hen woont, en met hen door het leven gaat.

Een geestelijk volwassen iemand kijkt doelbewust naar hoe de Vader met hen door het leven gewandeld heeft, zelfs als een aantal van die herinneringen vaag lijken – ze weten dat Hij hen erdoor geholpen heeft. Een geestelijk kind dat de kans had te groeien, kiest ervoor een kind te blijven door niet stil te staan en de wonderen te overdenken.

Zo velen willen gevoelig zijn voor de dingen van de Geest, maar hebben nog nooit stil gestaan bij een sleutel element voor volwassenheid: stil staan en de wonderen overdenken die Hij gedaan heeft in hun leven. Als we gevoelig worden en we ons eigen ‘wonder van de broden’ in het verleden zien en overdenken, maakt ons dat gevoelig voor de wonderen van vandaag.
 
Een kind ontvangt een geschenk maar heeft geen flauw idee wat het gekost heeft, terwijl een volwassene beseft dat er een offer en kosten aan verbonden zijn en eert de Gever dienovereenkomstig.

Moge het lichaam van Christus opgroeien tot volwassenheid.

Volgende week een nieuw, maar hieraan gerelateerd onderwerp – het lichaam van Christus of de Bruid van Christus?

Is er een verschil?

Zegen,
John Fenn

www.cwowi.org
email naar cwowi@aol.com

Dag allemaal,
Een vriend van mij had eens een afspraak met de President van een Afrikaans land. Hij wilde christelijk educatief materiaal en een Bijbelschool naar de mensen van dat land brengen, en het verzoek daarvoor was via de juiste kanalen gegaan, totdat de president besloot dat hijzelf deze plannen wilde horen.

Het was een beleefd gesprek, maar aan het eind van dat gesprek was het niet duidelijk of hij toestemming zou krijgen. De President stond op, daarmee aangevend dat de ontmoeting voorbij was, maar pauzeerde bij de deur, en vroeg: “Wilt u nu misschien met mij op de foto? Ik weet dat Amerikaanse voorgangers deze foto’s gebruiken om geld in te zamelen voor hun bediening.”

Mijn vriend reageerde: “Nee, dank u, meneer de President. Ik zal onze relatie nooit voor gewin gebruiken, noch zal ik onze ontmoeting vandaag aan iemand bekend maken. Ik eer u en dank u dat u de tijd genomen heeft, ondanks uw drukke schema, om mij te ontmoeten. Laat u mij alstublieft weten wat uw beslissing is.” of woorden met dezelfde strekking.

De President was stomverbaasd. Hij zweeg even om de integriteit van mijn vriend te overwegen, keerde zich toen om naar een bediende en liet hem weten mijn vriend alles te geven wat hij maar nodig zou hebben voor zijn werk. Mijn vriend had nog jaren daarna een open deur in dat land, en de kennis van God en Zijn wegen heeft zich als gevolg daarvan verspreid naar duizenden mensen.

Mijn vriend respecteerde en eerde zowel het ambt van President als de man zelf, en daardoor had hij de integriteit niet op te scheppen over diens ontmoeting noch de President voor persoonlijk gewin of voor de bediening te gebruiken.

180 graden verschil
Dit verhaal illustreert de schrille verschillen in het lichaam van Christus betreffende mijn onderwerp van vandaag – we zien dat sommigen God gebruiken voor persoonlijk gewin of spelen met de gaven van de Geest zoals kinderen met hun geschenken spelen met Kerst, omdat ze de Vader en de Here Jezus niet respecteren en eren als God.

Ze hebben geen openbaring dat God God is en dat de dingen van het Koninkrijk geen speeltjes zijn. Gods gaven zijn gegeven om overvloedig leven aan de mensen te geven, om ons te transformeren in alles dat God bedoeld heeft, wat resulteert in een karakter dat op Christus lijkt en in een heilig leven. Hij wil samen met ons wandelen op de weg van heiligheid. Willen wij met Hem gaan?

We zien dat pastors de invloed die God hen gegeven heeft om het lichaam van Christus op te bouwen, gebruiken om gemeentes te manipuleren samen met hen multi-level marketing ondernemingen of zakelijke investeringen aan te gaan om zo aardse rijkdom voor zichzelf te verzamelen. Door hun invloed manipuleert men de kwetsbaren tot illegale zaken.

Anderen houden van de Vader en respecteren Hem en de Here Jezus zo zeer dat ze slechts meer als Hem willen worden en anderen willen dienen, en alleen door Hem gekend willen worden en niet door mensen. Ze willen in bijeenkomsten zijn waar de Geest werkt totdat de Heilige Geest Zelf het ten einde brengt. Ze houden echt van Hem en verlangen ernaar in Zijn aanwezigheid te zijn! Ze halen het niet in hun hoofd God voor persoonlijk gewin te gebruiken, want hun liefde is puur en gebaseerd op een openbaring over waar ze van gered zijn, en van wie Hij is. Wat een schril contrast tussen de twee bevolkingsgroepen in het lichaam van Christus!

Paulus zei: “We hebben deze schat (Christus in ons) in aarden vaten.” Schatten hebben grote waarde, worden beschermd, op een veilige plaats bewaard en ze voorzien in een zeker fundament voor het leven. Hoe velen waarderen Christus in ons als een schat?

Koester wat we hebben
Ik herinner mij het moment dat de Heer in februari 2001 aan mij verscheen, tijdens een aanbiddingdienst, even voordat ik zou spreken. Mijn ogen waren open, maar ik was ineens in de Geest, zag Hem even goed als de rest om me heen, al verdween dat alles uit het zicht toen ik in Zijn ogen keek. Hij liep naar mij toen en Hij zei:

“Zie wat Ik zie: Mensen lopen heen en weer naar deze dienst en naar die, op zoek naar het spectaculaire, denkend dat DIT bovennatuurlijk is; maar men mist het bovennatuurlijk werk in hun midden, zelfs in hun hart, want het proces van discipelschap IS bovennatuurlijk…Zoals het in het begin was, zo zal het nu ook zijn: Ik werk in relaties.”

Daarom heet onze website www.supernaturalhousechurch.org – Het ‘bovennatuurlijke’ deel heeft niets te doen met de vele wonderen die we zien in genezingen en in veranderde levens, maar gaat over het proces van discipelschap dat bovennatuurlijk is, en genezingen en heelheid zijn eenvoudigweg het resultaat van het maken van discipelen.

Dit is mij bijgebleven
Zijn openingswoorden zijn mij bijgebleven: “Zie wat Ik zie.” Ik begrijp dat “Zie wat Ik zie” een voortdurende opdracht en een manier van leven is, niet een suggestie voor die ene ontmoeting. Ik heb me sindsdien voorgenomen te zien wat Hij ziet, zoals Hij het ziet. Hij zei: ‘Ik kan alleen doen wat Ik de Vader zie doen’ in Johannes 5:19 – zo wil ik ook zijn!

In Handelingen zagen ze het leven zoals Jezus dat zag, wat wil zeggen dat men de cultuur van het koninkrijk koos in plaats van de cultuur van het Keizerrijk. “Zie wat Ik zie” betekent allereerst dat er in het hart een keus gemaakt wordt .Zien wat Jezus ziet, wat gebaseerd is op openbaring van de Vader.

Zodra iemand wil “Zien wat Ik zie” houdt dat een breuk in met de Institutionele Kerk (IK) die iemand door uiterlijke zintuigen als beeld en geluid bevestigd. Het houdt een beslissing in niet onder de indruk te raken van een ‘beroemde’ spreker, van een ‘aanbiddingsteam’, van de marmeren vloer, de koffie bar in de hal. Een beslissing in het hart om de ‘Hollywood Jezus’ cultuur af te wijzen dat diensten houdt in plaats van relaties heeft en emoties in plaats van zalving.

Het betekent een eerlijke beoordeling
We moeten een eerlijke beoordeling van het leven en de cultuur om ons heen maken, en dit vergelijken met het leven van de Vader en de cultuur binnenin ons. Dan moeten we handelen naar wat we ontdekt hebben. (Mijn serie ‘I’ve Been Ruined’ gaat over 10 verschillen tussen de Christus-in-ons cultuur versus de hedendaagse kerkcultuur)

Hij is gisteren, heden en tot in alle eeuwigheid dezelfde, dus moeten we Hem zoeken op dezelfde plekken waar Hij in de Evangeliën gevonden werd. Dus ‘Zie wat Ik zie’ kan ontdekt worden door het leven van Jezus in de evangeliën.

Hij veranderde water in wijn tijdens een bruiloft, wilde Zelf geen eer ontvangen maar zorgde ervoor dat de gastheer de eer daarvan kreeg. Hij genas mensen en vertelde hun daarop het niet aan anderen te vertellen. Hij ging rond ‘goed doende’. Hij zei dat Hij nederig en zachtmoedig van hart is, en wij moeten Zijn juk op ons nemen, zodat we van Hem kunnen leren.

Hoe velen, en in hoeverre zoekt de Institutionele Kerk cultuur vandaag nederigheid en zachtmoedigheid? Een kop water aan een kind geven, de zieken bezoeken en de gevangenen, te zorgen voor weduwen en wezen die geen andere middelen van bestaan hebben? “Zie wat Ik zie.” Kunnen wij onze natuurlijke zintuigen terzijde leggen om gericht te worden, nee, overweldigd en nederig te worden door te zien wat Hij ziet, zoals Hij het leven ziet?

Het hele koninkrijk werkt door…
De mensen zeiden dat Jezus de gereïncarneerde Johannes de Doper was, of Jeremia. Petrus doorzag de natuurlijke gebeurtenissen alsof hij met röntgen ogen keek, omdat hij openbaring van de Vader had ontvangen. Openbaring van de Vader zorgt ervoor dat we zien wat er werkelijk aan de hand is, wat echt belangrijk is, te zien wat Jezus ziet.

Petrus riep uit: “U bent de Christus! De Zoon van de levende God!” in Mattheüs 16:17 omdat de Vader dat aan Hem geopenbaard had. Daarop zei Jezus dat Hij op die rots van openbaring Zijn bijeengeroepen gelovigen bouwt, zodat zij de zaken van het Koninkrijk kunnen behartigen.

Mijn vriend had een openbaring over het belang de president van dat land te ontmoeten. Hij stond zichzelf niet toe op te gaan in de luxe van het presidentieel ambt, de gewapende bewakers bij de deur, de hoge ambtenaren die aan de zijkant stonden – hij zag daar doorheen, waardoor hij de eer en respect voor de president kon behouden tijdens die hele ontmoeting. Daarom wilde hij de president niet gebruiken, noch details lekken over het gesprek om er zelf beter van te worden. Hij koesterde de tijd die hij met de president mocht hebben.

In openbaring van en met de Vader leven, met Hem door het leven gaan, houdt ons nederig, wetend met Wie we te maken hebben, en dat zorgt ervoor dat we zien zoals Hij ziet….en zij die met Hem wandelen bewaren wat ze hebben als een schat in hun aardse vat.

De reden dat een groot deel van de kerkcultuur God gebruikt voor persoonlijk gewin, of met Hem speelt zoals kinderen met Kerst dat doen, is omdat ze geen openbaring van Hem en over Hem hebben. Ze hebben notitieboekjes vol over Hem, ze lezen over Hem, maar ze kennen Hem niet, want als men Hem kent, ontvangt men openbaring van Hem en is met vol ontzag over het feit dat God nu woont in aardse vaten.

Volgende week meer….tot dan, zegen,
John Fenn

www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com

Dag allemaal,
Ik ben in een groot huis opgegroeid, dat een lange gang had die naar de 4 slaapkamers en de badkamer leidde. Aan de andere kant van het huis was de ‘familiekamer’.

In de familiekamer brachten we de meeste tijd door, daar keken we bijvoorbeeld TV. Het was ook de kamer waar vader en moeder in de vroege donkere uren van kerstochtend de kerstcadeaus neerlegden, in 4 verschillende stapels, met net genoeg ruimte tussen elke stapel zodat de cadeaus niet door elkaar zouden raken.

Vader had een homevideo camera, toen erg modern maar nu erg oud, met een 1-meter lange lichtbalk waar 4 spotjes op zaten die de hele kamer verlichten zoals bij een nucleaire explosie. Het was de eerste keer dat ik de uitdrukking hoorde ‘Kijk niet in het licht’.

We gingen in een rij staan aan het einde van de gang, zoals Olympische sprinters dat doen, wachtend op het sein om naar de familiekamer te rennen en onze cadeaus eigen te maken. We wisten dat het bijna zo ver was als vader de spotlights aan deed en de kamer ineens helderder werd dan daglicht.

Het belletje en wat daarna kwam
Vader en moeder woonden de eerste 2 jaar van hun huwelijk in de buurt van Stuttgart, Duitsland, omdat in die tijd iedere man 2 jaar in het leger moest dienen, en hij daar gestationeerd werd. Ergens in die 2 jaar bezochten ze Oberamagau en kochten daar een kerststal, door plaatselijke houtbewerkers gemaakt, met figuren als Jozef en Maria, de herders en dieren, de wijzen, een engel bovenaan, en baby Jezus in een kribbe.

Moeder kocht ook een delicate bel van porselein dat als laatste op de boom geplaatst werd. We kregen strenge waarschuwingen niet aan de bel te komen omdat het heel speciaal was voor haar – zij alleen mocht de bel laten klinken, en dat deed ze eens per jaar. Voor haar betekende het, als ze de bel liet klinken, dat Christus gekomen was als het grootste geschenk van de Vader voor de mensheid, en daarmee was het Kerstfeest officieel begonnen.

Maar het diende ook een ander doel: voor 4 kleine kinderen die aan het eind van de gang wachtten, was het klinken van de bel gelijk aan het startschot bij een atletiek wedstrijd – GA!  Wij renden door de gang, wel, eigenlijk renden zij, ik was de oudste en was te cool om evenveel opwinding te tonen als mijn broertjes en zusje.

Dat gezegd hebbende, vermoed ik als ik in de hemel ben en vraag of ik die scenes weer zou mogen zien, ik misschien tot de ontdekking kom dat ik wat meer enthousiast was en wat sneller door de gang liep dan ik mij nu herinner. En ik weet zeker dat het huis er veel kleiner zal uitzien dan ik mij herinner.

Wanneer we dan de verlichte familiekamer binnen stormden, stond pa aan de zijkant om alles op te nemen, en moeder wilde dat we eerst even zouden pauzeren om naar de kerststal te kijken. In de weken voor Kerst stond de kerststal er al, bijna helemaal compleet, op één item na. Baby Jezus was nergens te vinden, uit het zicht, zoals moeder ons uitlegde, verborgen voor de mensheid tot aan Zijn geboorte.

Op Kerstochtend, voordat we de cadeautjes open mochten maken, was alle aandacht gericht op moeder, die het beeldje van Jezus presenteerde en Hem voorzichtig in de kribbe neerlegde – daarmee aangevend dat Hij nu gekomen was en dat Hij de reden is dat we elkaar cadeautjes geven. Daarna scheurden we de cadeaus open.

Respect, eer, eerbied
Veel christenen nemen wat ‘het nieuwe’ is dat God doet, en spelen ermee als een kind op kerstochtend, zonder in eerbied stil te staan bij wat ons gegeven is. Zoals je kunt zien in mijn schrijven hierover, is dit stilstaan van mijn moeder om de Grootste Gave te eren, mij bijgebleven. Ik heb de kerststal geërfd, en het belletje, en ik zet de traditie voort.

Zelfs toen wij 4 kinderen op onze cadeautjes afgingen, was onze verbazing gefundeerd op een diepgaand respect en verering van de Ware Gave. Waar is dat fundament vandaag gebleven onder gelovigen? Er kan een gebalanceerde mix van ontzag en respect voor God zijn en een kinderlijke opwinding voor wat God aan het doen is, net zoals wij dat belletje en het plaatsen van baby Jezus in de kribbe een heilig moment vonden in ons huis op Kerstochtend.

Wanneer ik mijn Nieuwe Testament bestudeer en hun geloof dat gebaseerd was op huis en relaties, en dit vergelijk met de Institutionele Kerk van vandaag, zie ik in de eerste gemeente van het Nieuwe Testament dat er met de dingen van God met respect en achting omgegaan werd, en ik zie dezelfde eerbied voor Hem in huiskerken vandaag, althans in CWOWI. Ik kan alleen spreken naar de genade die mij gegeven is, dus kan ik dat niet van alle huiskerken zeggen, ook niet van de anders, maar gerelateerde ‘simple church’ stroming.

Paulus schreef dat we NIET als kinderen moeten zijn die heen en weer geslingerd worden onder invloed van ‘allerlei wind van leer’. Hij schreef over orde in huwelijken ‘vanwege de engelen’ die de opdracht hebben het paar te bewaken en een huwelijk dat niet op orde is, hindert hun werk. Hij schreef dat we onze behoudenis met vreze en beven moeten uitwandelen, en dat ons samenkomen heilig is, en met een doel, ook al vervalsen anderen het Woord van God (net als in onze tijd). (Ef. 4:14, 1 Cor. 11:10, Fil. 2:12, 2 Cor. 4:2)

Geloof gebaseerd op rages
Het woord ‘rage’ verscheen in Amerika in begin 1800 en het wil zeggen een ‘trivial pursuit’ (een streven naar iets onbeduidends). In 1881 werd het gebruikt om de nieuwste mode te beschrijven. Het woord kan naar het Frans herleid worden, ‘fadaise,’ wat ‘nonsens’ of ‘onbeduidend’ betekent, en in het Latijns is het ‘fatus’ en betekent ‘dom.’

Vandaag is een rage een voorbijgaande bevlieging, een tijdelijke focus van groepen mensen op iets dat spoedig vervaagt en als een herinnering overblijft. In christelijke kringen zijn er veel rages geweest en altijd werd beweerd dat dit het nieuwste, de voorhoede, is van wat God aan het doen is – waarschijnlijk verandert de Heer regelmatig van gedachten – want een paar jaar later komt er een nieuwe rage aan en dan wordt beweerd dat DAT het nieuwe is wat God doet, en het voorgaande is vergeten.

Sommige mensen richten zich zo erg op een bevlieging dat ze daar blijven, ze maken die rage tot een lievelings project, beschermen het, en dat blijft de focus van hun leven. Vaak ontwaakt men op een dag, beseffend dat de glitter ervan verdwenen is, en dan gaat men zich afvragen waar iedereen gebleven is. Als dat plaatsvindt, blijft men verward en met vragen zitten, gepaard gaand met een twijfel aan zichzelf en een gevoel dat ze het missen of dat ze misleid zijn. Dan realiseert men zich dat ze hun geloof in een persoon of in een beweging gehad hebben, in plaats van in de Vader en in onze Heer.

Halverwege de jaren 70 speelden volwassenen met persoonlijke profetie, zoals kinderen met Kerst, compleet met ‘profeten’ die popelden om mensen in de ‘zetel’ te zetten en omvangrijke profetieën te geven, die nauwelijks iets van betekenis zeiden. Zo’n 25 jaar later kwam de nieuwe en moderne versie van persoonlijke profetie en werd er gezegd dat dit het nieuwste was dat God deed om even later uit het zicht te verdwijnen, net zoals dat het geval was in de jaren 70. Hoewel er altijd mensen zijn die er nog jaren aan vast blijven houden.

Gebruikte de Vader onze kinderlijke onvolwassenheid, in die zin dat we met Hem speelden als met een speelgoedje met Kerst? Zeker deed Hij dat, Hij is er een Meester in iets te nemen en dit om te zetten voor Zijn glorie. Werden mensen verwond door de persoonlijke profetie beweging? Zeker, net zoals het glimmend speelgoed, gekregen met Kerst, gedeukt en gebroken zal zijn als het Oud en Nieuwjaar is.

De dingen van God ijdel gebruiken
De eerste 2 geboden die God gaf waren dat we Hem alleen als God moeten eren, en zijn Naam niet ijdel zullen gebruiken. Het woord ‘ijdel’ wordt gebruikt als we bijvoorbeeld hard werken voor iets, maar er niets uitkomt. Het was allemaal ‘ijdel’, tevergeefs. We gebruiken dit woord ook voor iemand die zo in zichzelf opgaat dat men niet relevant en nutteloos is. Men is ijdel, voor niets en irrelevant voor de dingen van het leven; ‘ijdel’ betekent ‘zonder doel’ of ‘zinloos.’

Een ijdel gebruik van Zijn naam varieert van een uitroep als ‘O mijn God!’ tot ‘Prijs de Heer’ zeggen, zonder echte lofprijzing, maar slechts als een lege uitroep. Er is een TV prediker uit Texas waar ik jaren geleden opgehouden ben naar te luisteren, vanwege zijn regelmatige uitroepen ‘O, MIJN GOD!’ als Hij onderwees – het griefde mijn geest zo erg dat ik er niet meer naar kon luisteren.

Als ik soms gelovigen Zijn naam ijdel hoor gebruiken of zie dat ze met de dingen van Hem spelen zoals een kind dat doet met een nieuw speeltje met Kerst, zou ik wel willen roepen “Stop voordat je Zijn geschenken opent en geef Hem de plek die Hem toekomt!” Hoe is het toch gekomen dat we in het lichaam van Christus geen respect en eer meer hebben voor God?

Dat komt volgende week…tot dan, zegen,
John Fenn

www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com

Dag allemaal,
Een man en diens vrouw hadden 2 echtparen uitgenodigd, die goede vrienden waren, om te komen eten. Hij kwam laat uit zijn werk, zodat hun vrienden er eerder waren dan hij. Toen hij binnenkwam, werd hij door iedereen begroet en zijn vrouw vroeg “Hoe was je dag, lieverd?” Waarop hij haar en de anderen liet weten “Het was OK, een goede dag, lekker geluncht, de presentatie ging goed, het was wat drukker dan normaal op de terugweg. Dus alles bij elkaar heel normaal.”

En daarmee had hij, volgens hem, iedereen alles over zijn dag verteld. Hij kon zich niet indenken waarom iemand meer informatie zou willen hebben dan wat hij net verteld had. Hij had het verkeerd.

In het denken van zijn vrouw, had hij haar helemaal niets verteld. Eerder in zijn huwelijk zou ze zichzelf afgevraagd hebben: ‘Waarom praat hij niet met mij?’ maar door de jaren heen had ze geleerd dat hij geen informatie voor haar achterhield, maar dat hij gewoon een man was. Dus kon het niet alleen aan hem worden toegeschreven.

Het begint
Eén van de andere vrouwen, die een beetje kennis had van zijn werk, vroeg: “Hoe gaat het met die nieuwe verkoper?” Hij antwoordde: “Aardig goed. Hij is jong en enthousiast, maar heeft nog niet veel ervaring. De administratie ging niet helemaal goed. Ik heb hem aan Jim gekoppeld, die al 15 jaar bij ons werkt, dus dat zal wel helpen.”

De echtgenoot van die vrouw zei: “Ik geloof dat ik jou voorbij liep tijdens lunchtijd; waar heb jij gegeten?” De man zei: “Waarschijnlijk was ik dat, ja. Een aantal van ons zijn naar dat nieuwe Mexicaanse restaurant aan de rand van de stad gegaan. Het was lekker; ze hebben de dunne witte maïschips die ik zo lekker vindt, en niet die dikke gele chips die je meestal krijgt, dus ja, het was goed. We moeten daar eens met z’n allen naar toe.”

Zijn vrouw vroeg toen “En wat zeiden de grote bazen van jouw presentatie?” “Ze vonden het eigenlijk erg goed, al was Fred het niet helemaal eens met mijn conclusies, maar zo is hij, hij wil graag gehoord worden. De anderen vonden allemaal dat ik het goed gedaan had en zij leggen het volgende week aan het bestuur voor.”

Tegen die tijd had de andere echtgenoot een vraag aan allemaal, en hij vroeg: “Hebben jullie ook dat ongeluk gezien vanavond?” Waarop de vrouw van de gastheer haar man aankeek en vroeg of dat ongeluk mede de oorzaak was van de drukte op de weg.

“Ja, dat denk ik. Ik zag het. Het ongeluk vond plaats bij de bouwplaats, waar 2 rijbanen zich samenvoegen tot één. Slechts wat blikschade, niemand was gewond, maar het veroorzaakte oponthoud en de politie kon met moeite langs het verkeer om bij het ongeluk te komen.”

En toen had zijn vrouw het idee dat ze eindelijk wist hoe zijn dag geweest was. Voor hem was het alsof hij door een team doorgewinterde detectives ondervraagd was, die nieuwsgierig ieder detail van zijn leven wilden weten.

Disclaimer / Geen aanspraak maken: Om de schuldigen te beschermen zijn de namen niet genoemd. Iedere vergelijking met een echtgenoot is louter toeval. Bovengenoemd verhaal is niet bedoeld een stereotype te zijn van ieder huwelijk, maar als je een man bent en als je lijdt aan ‘Informatie Achterhouden’ symptomen, bidt dan het ‘Mannen Gebed’ zoals te zien is in de ‘Red Green’ TV show: “Ik ben een man, maar als het moet kan ik veranderen, denk ik.”

Dat ene gesprek
De echtgenoot kwam binnen en gaf een fundamenteel overzicht van zijn dag, maar zijn vrienden kwamen meer details te weten naarmate het gesprek vorderde, eindigend met het ongeluk aan het eind van de dag.

Deze aanvullende details waren onderdeel van dat ene gesprek, dat begon met een vage schets en dat eindigde met kleine details. Als je een afschrift van dat gesprek zou hebben, om het nog eens na te kunnen lezen, maar dan één uitwisseling van dat gesprek uit de context gaat halen, krijg je een heel verkeerd idee over die dag. Zijn dag bestond uit meer dan alleen maar chips en salsa. Wees niet alleen toegespitst op de chips en salsa.

Hou dat in gedachten als we het over verschillende profetieën over bloedmanen gaan hebben die we door de hele Bijbel heen vinden. Ze zijn allemaal onderdeel van dat ene gesprek.

Daar gaan we dan
De profetie van Joel, 850 voor Christus, over de zon/maan die verduisterd is, is deel van hetzelfde gesprek wat Jezus in Mattheüs 24 heeft over de zon/maan. Evenals dat het geval is met de tekst die Petrus aanhaalt in Handelingen 2, over de zon die verduisterd wordt en de maan die in bloed veranderd. Hetzelfde geldt voor Johannes, die een visioen heeft over de wederkomst van Jezus, 100 na Christus en ook de verduisterde zon en maan noemt. Het is allemaal dezelfde conversatie, net zoals dat was bij de man en vrouw en hun gasten hierboven.

We begaan een fout als we profetie zien als op een tijdslijn, zoals bij een spoorlijn, links beginnend en naar rechts gaand, gescheiden door segmenten en cultuur en tijd, maar de IK BEN is altijd aanwezig, dus tijd en cultuur verdwijnen en er blijft alleen over wat de Geest zei. Het is allemaal één gesprek, geïnspireerd door de Heilige Geest.

Jaren geleden vertelde de Vader mij iets dat mij geholpen heeft dit te begrijpen: Hij zei dat het voor Hem is alsof alle profetieën over een onderwerp op een tafel liggen en Hij ernaar kijkt van boven naar beneden. Ze bevinden zich allemaal op dezelfde tafel. Maar Hij kan Zich onafhankelijk bewegen van Joel naar Jezus naar Petrus, naar Johannes, door 950 jaar geschiedenis heen, omdat Hij zich boven de tafel bevindt – boven de tijd. Dat is IK BEN. Hij is niet in een lijn, zoals wij mensen dat zijn, maar boven de tijd als de IK BEN. Vanuit dat perspectief kun je zien dat alle profetieën (en het Woord in het algemeen) deel zijn van hetzelfde gesprek.

Deze profetieën zijn niet gescheiden door 950 jaar, zoals dat in het natuurlijke lijkt te zijn, maar in werkelijkheid staan ze naast elkaar op dezelfde tafel, en zeggen allemaal wat de Heilige Geest hen vertelde, allen hebben hetzelfde gesprek over de tekenen omtrent de wederkomst van Christus.

Dus in mijn gelijkenis hierboven is Jezus in de evangeliën…
Afgezien van de lol met de verschillen tussen mannen en vrouwen, en kijkend naar de gelijkenis hierboven, is Jezus de man die binnenkwam en slechts een basis schets van zijn dag gaf – de profetie van Jezus over de laatste dagen, in Mattheüs 24, is die basis schets:

“Terstond na de verdrukking dier dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal haar glans niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen en de machten der hemelen zullen wankelen. En dan zal het teken van de Zoon des mensen verschijnen aan de hemel en dan zullen alle stammen der aarde zich op de borst slaan…”

Maar we zien meer details in Joel hoofdstuk 2, in zijn deel van het gesprek:“Blaast de bazuin in Sion en maakt alarm op mijn heilige berg! Dat alle inwoners des lands sidderen, want de dag des Heren komt…een dag van duisternis en van donkerheid, een dag van wolken en van dikke duisternis…voor hun aangezicht siddert de aarde, beeft de hemel; de zon en de maan worden zwart en de sterren trekken haar glans in…de zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en geduchte dag des Heren komt…”

En Petrus herhaalt op de Pinksterdag in Handelingen 2 een deel van Joel’s gesprek, maar begrijpt delen ervan vanuit een ander perspectief:
 “…En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed en vuur en rookwalm. De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt. En het zal zijn, dat al wie de naam des heren aanroept, behouden zal worden.”

Hoewel nog steeds hetzelfde gesprek, ziet Johannes in Openbaring 6 verschillende details:

“En ik zag, toen Hij het zesde zegel opende, en daar geschiedde een grote aardbeving, en de zon werd zwart als een haren zak en de maan werd geheel als bloed. En de sterren des hemels vielen op de aarde, gelijk een vijgenboom zijn wintervijgen laat vallen, wanneer hij door een harde wind geschud wordt. En de hemel week terug als een boekrol, die wordt opgerold, en alle berg en eiland werd van zijn plaats gerukt.”

“En de koningen der aarde en de groten en de oversten over duizend en de rijken en de machtigen en iedere slaaf en vrije verborgen zich in de holen en de rotsen der bergen; en zij zeiden tot de bergen en tot de rotsen: Valt op ons en verberg ons voor het aangezicht van Hem, die gezeten is op de troon, en voor de toorn van het Lam; want de grote dag van hun toorn is gekomen en wie kan bestaan.”

Conclusie: We zien dat de beschrijving van de zon/maan, waar Jezus, Joel, Petrus en Johannes over spraken, 4 onderdelen zijn van één conversatie. Dit alles vindt plaats bij Zijn wederkomst, en nadat de antichrist in de tempel te Jeruzalem gezien wordt, want onze Rots legde het contextuele fundament van dit gesprek.

Als je een goed naslagwerk wil lezen over feesten en hoe historische gebeurtenissen plaats vonden in de geschiedenis, raad ik je het boek van de onlangs overleden Grant Jeffrey aan: “Appointment with Destiny”. Als je meer wilt weten over de 6 zegels, bazuinen en schalen en wat die te maken hebben met de wederkomst van Christus, raad ik je mijn serie over Openbaring aan.

Onthoud dat het niet over chips en salsa gaat, maar weet dat dit slechts een onderdeel van een heel gesprek is.

Volgende week een ander onderwerp, zegen!

John Fenn

www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com

Dag allemaal,
Barb hield de zijdeur gedeeltelijk open toen ze naar binnen leunde en riep “John, waar zijn de potten voor de planten?” (pots for the plants) Ik was in de woonkamer aan het schrijven of Skypen of aan het mailen met iemand, dus bezig met typische mannendingen, en luisterde slechts met een half oor en antwoordde “Welke doos voor de broeken? “ (Engels: What box for the pants?)

Ze riep een beetje harder (dat helpt altijd), “Nee, de potten voor de planten!” (pots for the plants) Waarop ik natuurlijk een beetje luider terug antwoordde “Welke doos voor de broeken?” (What box for the pants?)

Wij tuinieren en hebben potten van klei en plastic verspreid liggen over de verschillende tuinperken, we hebben een tuinhuisje en dergelijke, en zij wilde tijd besparen door mij te vragen waar ik de grote potten gelaten heb, zodat ze geen speurtocht door de hele tuin hoefde te houden.

Ik dacht dat ze bezig was winterkleding op te ruimen en dat ze de dozen daarvoor nodig had, dus dat ze mij vroeg waar de doos met broeken was, leek volkomen logisch.

Ik kwam mijn stoel uit om haar te helpen, zij stapte het huis binnen om naar mij toe te komen, en we begonnen allebei te lachen – wel, ik lachte, zij mompelde iets over dat ik mijn gehoor zou moeten laten nakijken, begon te gniffelen en verdween uit de deur.

Bijbelse bloed maan
Wij christenen hebben onze eigen taal. Twee christenen kunnen het hebben over dezelfde uitdrukking, maar 2 volkomen verschillende dingen horen, gebaseerd op wat x leraar vertelt, wat een bepaald boek daarover zegt, of wat één of andere video liet zien. Het zal niet al te lang duren of er komen emoties bij, en voor je het weet zegt de één potten en planten, maar de ander hoort doos en broeken.

Alle profetie gaat over wat Jezus zei. Jezus stelt de oorspronkelijke context vast. Niet wat een boek, leraar, video of conferentie zegt – maar Jezus. Dus begin ik met Jezus, zodat we een gemeenschappelijke interpretatie kunnen hebben waar een bloed maan en een verduisterde zon past in profetie.

Jezus is ground zero (de basis)
Alles in de brieven is gebaseerd op wat Jezus leerde en is direct terug te voeren naar Hem. Een voorbeeld: Als 1 Petrus het 15 of 16 keer heeft over vervolging lijden als men het juiste doet en als men een discipel is, refereert hij aan het voorbeeld en onderwijs van Jezus in de evangeliën.

Als Paulus zegt in Romeinen 14 dat het aan een ieder is zelf te beslissen op welke dag men wil aanbidden of welk voedsel men wil eten, omdat wat we doen, we doen voor Hem, dan kunnen we dat terugvoeren naar Jezus die zei dat de Sabbat voor de mens gemaakt is, niet voor God, en dat het niet is wat de mens ingaat, dat hem verontreinigt.

Zo gaat het verder, alle brieven zijn afgeleid van onderwijs door Jezus en kan herleid worden naar wat Hij zei. Hetzelfde geldt voor ons vandaag. Alles wat Hij openbaart of tegen ons zegt, kan herleid worden naar Hem als het Woord en is consistent met de evangeliën en de brieven.

Dit geldt ook voor profetie. Er zijn veel fouten gemaakt doordat iemand zijn onderwijs baseert op een enkel vers, misschien uit het Oude Testament of misschien vanuit Openbaringen, en men negeert niet alleen het Fundament van wat Jezus zei over dat onderwerp, maar men negeert ook de rest van de Bijbel over dat bepaald onderwerp.

Alle profeten en profetie voorafgaand aan Jezus – het Oude Testament – beantwoorden aan Hem, en alle profeten en profetie daarna, inclusief in onze tijd, beantwoorden weer aan Hem terug. Men kan details toevoegen aan Zijn fundamentele waarheden, maar alles is terug te voeren naar Hem. Dus is het dat we naar Mattheüs 24 moeten gaan om de oorspronkelijke intentie te begrijpen en de context door Jezus gegeven betreffende de zon en maan; betreffende het onderwerp van vandaag.

Wanneer de bloed maan plaatsvindt
In Mattheüs 24 vers 4 beantwoord Jezus de vraag: “Wat is het teken van Uw komst en van de voleinding der wereld?”

In vers 15 zegt Hij dit: “Wanneer gij dan de gruwel der verwoesting, waarvan door de profeet Daniël gesproken is, op de heilige plaats ziet staan – laten dan wie in Judea zijn vluchten naar de bergen…” Zijn verwijzing naar Daniël komt uit Daniël 9:27, over een leider die in de tempel komt halverwege een vredesverdrag van 7 jaar, en dan Israël verraadt. De antichrist genoemd in het Nieuwe testament.

Jezus zei in vers 21 dat die gebeurtenis het begin is van een tijd van grote verdrukking, wiens dagen ingekort gaan worden omdat er anders niemand meer op aarde zou overblijven.

Dan, in vers 29, sluit hij dat tijdsbestek af met Zijn wederkomst, zeggende: “Terstond NA de verdrukking dier dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal haar glans niet geven, en de sterren zullen van de hemel vallen en de machten der hemelen zullen wankelen. En dan zal het teken van de Zoon des mensen verschijnen aan de hemel en dan zullen alle stammen der aarde zich op de borst slaan en zij zullen de Zoon des mensen zien komen op de wolken des hemels, met grote macht en heerlijkheid. En Hij zal Zijn engelen uitzenden met luid bazuingeschal en zij zullen zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken, van het ene uiterste der hemelen tot het andere…”(Gelukkig zegt Hij niet dat de uitverkoren verzameld zullen worden uit de vier windstreken van de aarde, maar van het ene uiterste van de hemel tot de andere)

Wat andere profetieën zeggen – details toegevoegd
Merk op wat de kenmerken zijn rondom Zijn wederkomst: de zon is verduisterd. De maan is donker. Sterren vallen. Het schudden van de aarde en universum. Geween door mensen. Dit is NA de verdrukking bij Zijn wederkomst.

We gaan naar Openbaring 6:12-17 om te zien wat Jezus zei, maar met meer details: “En ik zag, toen Hij het zesde zegel opende, en daar geschiedde een grote aardbeving en de zon werd zwart als een haren zak en de maan werd geheel als bloed. En de sterren des hemels vielen op de aarde gelijk een vijgeboom zijn wintervijgen laat vallen, wanneer hij door een harde wind geschud wordt. En de hemel week terug als een boekrol die wordt opgerold, en alle berg en eiland werd van zijn plaats gerukt.”

“En de koningen der aarde en de groten en de oversten over duizend en de rijken en de machtigen en iedere slaaf en vrije verborgen zich in de holen en de rotsen der bergen; en zij zeiden tot de bergen en tot de rotsen: Valt op ons en verberg ons voor het aangezicht van Hem, die gezeten is op de troon, en voor de toorn van het Lam; want de grote dag van hun toorn is gekomen en wie kan bestaan?”

Deze gebeurtenissen gaan zonder enige twijfel over Zijn wederkomst, zoals vermeld in Mattheüs 24, maar met meer detail.

Dezelfde zon, maan, sterren, schudden
Hier noemt Johannes de maan die als bloed wordt, en de hemel die terugwijkt als een boekrol, een wereldwijde aardbeving, en mensen die zichzelf verbergen bij Zijn wederkomst in de grotten en in wat wij bunkers zouden kunnen noemen.

Dus zien we de bloed maan bij de wederkomst van Christus. Vorige week deelde ik dat telkens als de zon laag aan de horizon staat en als er stof in de lucht is, er een bloed maan kan zijn. Maar wij zijn op zoek naar een specifieke combinatie van gebeurtenissen die we koppelen aan een specifieke bloed maan. Merk op dat de zon, maan en sterren, de aardbeving, de hemel die zich terugtrekt – dit allemaal plaats vindt tijdens deze specifieke bloed maan gebeurtenis bij de wederkomst van Christus NA de grote verdrukking, waarover Jezus sprak.

Nu hebben we de context zoals aangegeven door Jezus, met extra details die door Johannes gegeven zijn in Openbaring en volgende week gaan we verder met wat Joël en Petrus gezegd hebben, en zullen we zien dat dit de context van de bloed maan bij Zijn wederkomst bevestigd.

We willen niet dat iemand potten en planten zegt, maar dozen en broeken hoort.

Tot de volgende week….zegen voor u en de uwen,

John Fenn
www.cwowi.org
mail naar: cwowi@aol.com

Ik heb een serie over Openbaring, wat specifiek gaat over de gebeurtenissen in die tijd, compleet met een boekje dat uitlegt wat iedere zegel, bazuin en schaal betekent.