Dag allemaal,
Veel mensen hebben mij gevraagd naar de ‘Vier Bloed Manen’ onderwijs, gebaseerd op de theorie van Mark Biltz uit 2008, dat de titel van een bestseller is geworden en dat in samenwerking met John Hagee is geschreven. Dit boek heb ik ook gelezen. Verscheidene mensen zeiden dat ze het mij gevraagd hebben omdat ze weten dat ik hen de waarheid vertel over wat de Bijbel zegt, dus neem ik hun vertrouwen heel serieus.

Waar is dat eiland?
In het jaar 1879 zeilde een Italiaanse kapitein met het schip Barone Podesta en ontdekte een klein eilandje, ongeveer 1400 kilometer ten westen van het land Chili. Hij noemde dat eiland ‘Podesta’,  en de kapitein kreeg bekendheid als de ontdekker van nieuw land, alhoewel hij vanaf het begin geconfronteerd werd met onderzoek naar dat eiland, omdat anderen zijn eiland niet konden vinden.

56 jaar lang stond dat eiland op iedere kaart van dat deel van de Stille Oceaan, tot 1935, toen het uiteindelijk van de kaart verwijderd werd. De meesten veronderstelden dat hij furore wilde maken voor zichzelf als de ontdekker van nieuw land. Alhoewel de kapitein herhaaldelijk beweerde dat het er echt was, is het eiland tot op de dag van vandaag niet gevonden.

De naam van de Italiaanse kapitein was Pinocchio, en een aantal jaren na zijn oncontroleerbare aanspraak, schreef de Italiaanse auteur Carlo Collodi een serie kinderverhalen over een jongen met de naam Pinocchio, wiens neus ging groeien als hij een leugen vertelde.

Nu zeg ik niet dat de neus van Pinocchio iedere keer groeide als hij het bestaan van het eiland bevestigde, maar het laat zien dat als iets maar vaak genoeg herhaald wordt, het waarheid wordt voor veel mensen, totdat het tegendeel is bewezen. Sommigen hebben iets van ‘Kom niet met feiten aandragen, want ik weet wat ik ervan vindt,’ maar anderen willen de waarheid.

Pas toen men zorgvuldig onderzoek ging doen naar de locatie die Pinocchio aangaf van het eiland, bleek dat zijn aanspraken onjuist waren. Misschien dat hij zo graag wilde dat het waar was, dat hij een halve waarheid vermelde en sommige feiten niet benoemde, of misschien was hij verward en maakte in zijn onschuld verkeerde calculaties.

En dus geef ik kritiek, maar bekritiseer ik niet het ‘Vier Bloed Manen’ onderwijs, want we moeten het beste geloven van de auteurs.

Vragen met betrekking tot het boek
De meest voorkomende vragen die ik ontvang gaan over de ‘opname’ en of dat deze September of de volgende zal plaatsvinden, en of de Ezechiël 38 oorlog tussen Israel en haar bondgenoten en Rusland en diens bondgenoten deze herfst zal plaatsvinden, en vragen over of de VS Israel in de steek zal laten, met tragische gevolgen voor de VS.

De titel van het boek is ‘Er gaat iets veranderen’ en omdat velen van ons een blijvend gevoel in onze geest hebben dat dingen gaan veranderen, vragen we ons af of het boek de details geeft van wat we voelen.

Staan er belangrijke gebeurtenissen te wachten voor Israël en de wereld? Natuurlijk. Dus wat ik hierna vertel wil niet zeggen dat er geen dramatische dingen zullen zijn, dit jaar en het volgend – De Vader heeft mij en anderen veel dingen verteld, en de Heer heeft mij ook een aantal dingen genoemd die Hij in het lichaam van Christus aan het doen is, dus weet ik dat er dit jaar tot en met 2017 belangrijke dingen zullen gaan plaatsvinden (over de tijd daarna heeft Hij niets laten zien).

De vragen die mij gesteld zijn hebben betrekking op de beweringen van het boek, dus daar richt ik mij dan ook op.

Allereerst – Wat is een ‘bloed maan’?
De basis voor het boek is dat de maan rood wordt tijdens maansverduisteringen wanneer het in de schaduw van de aarde terechtkomt. Dan wordt de maan een ‘bloed maan’ genoemd, vandaar de titel.

Een bloed maan is ook een oogst maan, vol en helder en vanwege stof dat van de velden opstijgt in de oogsttijd, lijkt de maan rood te zijn als hij laag aan de horizon staat. Dit rood of oranje worden van de maan kan op ieder moment plaatsvinden tengevolge van atmosferische stof, hittegolven en andere atmosferische factoren. Ook zien we vaak een bloed maan als de maan laag aan de horizon staat. Evenzo wordt de zon ook rood als bloed, en iedereen die dit leest heeft wel eens een ondergaande zon of een zonsopgang gezien waar de zon rood leek te zijn, idem voor de maan.

Wat zegt het boek?
Het boek is gebaseerd op Joël 2:31 waar staat: “De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en geduchte dag des Heren komt.”

Het denkproces was te vragen wat de oorzaak is dat de zon duister wordt en de maan bloed, en hun antwoord was een maansverduistering. Daarna ging men kijken naar verduisteringen tijdens Joodse feesten en vond viertallen maansverduisteringen, die binnen een tijdsperiode van 2 jaar plaats vonden. (het ene jaar 2, het volgende ook 2 – een viertal)

Bij 2 sets eclipses/bloed manen, gebeurde er niets belangrijks, dus heeft men dit voor het gemak maar weggelaten, maar bij die anderen ontdekte men rond die zelfde tijd wereldgebeurtenissen. De verduisteringen en wereldgebeurtenissen die men aan elkaar koppelt, zijn deze:

1493-1494 – de Spaanse Inquisitie, Joden werden Spanje uitgezet.
1949-1950 – de oprichting van de staat Israël
1967-1968 – De Zesdaagse oorlog (5-11 Juni, 1967)

Daarna vermeld men dat in 2014-2015 een andere set van 4 verduisteringen plaats gaat vinden, en concludeert men dus dat er dingen gaan veranderen dit jaar of het volgend, voor Israël en het Joodse volk. Dit is de basis voor het boek.

Het probleem is…
Het Edict van Uitzetting was in Maart 1492, maar de eerste verduistering vond pas het jaar daarna plaats, en de laatste eclips meer dan 2 jaar later. (bovendien de Inquisitie duurde van 1478-1934)

De oprichting van Israël was Mei 1948, maar de eclipsen vonden pas een jaar later plaats, in 1949, en de laatste in 1950.

De verduistering van 1967 begon pas maanden nadat de oorlog geëindigd was en de laatste van de 4 eclipsen pas het jaar daarna.

Maar omdat velen zo graag alles aannemen wat een ‘naam’ schrijft, zonder de elementaire feiten na te gaan, zijn er sommigen in het lichaam van Christus bijna in een staat van paniek vanwege de 4 eclipsen in 2014-2015. Vindt de opname plaats, deze herfst of volgend jaar. Begint de oorlog van Ezechiël 38 deze herfst of het volgend. Het is duidelijk dat deze eclipsen geen gebeurtenissen voorspellen, zij kwamen NA gebeurtenissen die verband houden met de Joden of met Israël.

Al deze gebeurtenissen ZOUDEN misschien kunnen gaan plaatsvinden, maar de ‘bloed maan’ eclipsen voorspellen ze niet.

Andere factoren die het boek weglaat
Israël gebruikt een maan kalender voor hun feesten, dus zullen er eclipsen zijn. Het is zelfs zo dat er in de 20e eeuw maansverduisteringen plaatsvonden in 37 van de  230 feesten, dus het is iets dat vaak voorkomt.(www.answersingenesis.org)

De auteurs hebben al deze eclipsen in alleen al de 20e eeuw, niet meegeteld en nog veel meer vonden er plaats in de 19 eeuwen daarvoor. Men vond er slechts 3 die plaatsvonden rondom bovenstaande 3 gebeurtenissen, gerelateerd aan de Joden of Israël.

Men baseert het hele boek op deze 3, die 1-2 jaar na gebeurtenissen gerelateerd aan Israël plaatsvonden, en daarna gaf men de eclipsen die in 2014-1015 gaan plaatsvinden, een voorspellende betekenis voor jou en mij voor dit jaar en het komend.

Om bij hun logica te blijven, omdat de eclipsen in 2014-2015 zullen plaatsvinden, moeten we teruggaan naar 2012 en 2013 en kijken of er toen belangrijke dingen gebeurd zijn voor de Joden van dezelfde omvang als de Inquisitie, de oprichting van de staat Israël, of de Zesdaagse oorlog. Hmmm…niets van dat alles.

Dus kun je de beweringen van het boek aan de kant doen.

Het verkoopt goed, en ze hebben van mij 7.74 dollar gekregen voor de Kindle versie, maar hun lering en logica rammelen aan alle kanten. Jammer. Ik blijf bij het Woord en de Geest en de waarheid, en als een slecht gedaan werk grote delen van het lichaam van Christus in angst en verwarring achterlaat, kan ik dit niet negeren. (En ik laat buiten beschouwen hoe zij Joël 2:31 uit de context halen, zodat het in hun theorie past)

Stel dat er dit jaar of het volgend iets met Israël gebeurt, dan zullen de auteurs met grote zekerheid uitroepen “Heb ik toch gezegd”,  maar zoals je hierboven gezien hebt, zou dit net zoiets zijn als zeggen dat mijn team de wedstrijd gewonnen heeft, omdat ik mijn lievelings onderbroek droeg.

Geloof het beste van Pinocchio, maar zijn eiland bestaat niet.

Zegen!

John Fenn

www.cwowi.org

mail naar [email protected]

Dag allemaal,

Hoe in Zijn gedachten te wandelen
Ik wil je meenemen naar een gebeurtenis in mijn leven, niet zo lang geleden, om je een voorbeeld te geven hoe ik de gedachten van de Vader ontvang over een bepaald onderwerp, in plaats van hoofdstuk en vers. Soms kan er meer geleerd worden uit een verhaal.

In onze achtertuin staat een grote, maar dode eikenboom. Naar Oklahoma standaard is het een grote boom, 12 meter, met een stam van ongeveer 1 meter in doorsnee. Sommige dode takken ervan hangen over de schommel waar onze kleinkinderen op spelen, en zou de boom de verkeerde kant op vallen, dan zou het op de garage en de tuin vallen, dus moest de boom gekapt worden.

Ik heb overwogen een bedrijf in te schakelen om dit te doen, maar men gaf aan dat het ongeveer 1000 dollar zou gaan kosten, dus verplaatste ik mijn aandacht naar mijn geest binnenin, om te zien wat de Vader hierover dacht. Als Hij mij 1000 dollar extra zou geven, zou ik hen inhuren om de klus te klaren?

Dit is de eerste stap als je Zijn gedachten wil weten over een onderwerp in je leven: Doe alles wat je maar kunt in het natuurlijke, doe allereerst alles wat in jouw vermogen is te doen. Ik redeneerde dat als ik 1000 dollar zou hebben om de boom te laten kappen, ik dat geld niet daaraan zou willen uitgeven, omdat we aan het sparen zijn voor een aangepaste slaapkamer en badkamer voor Chris. Dus ik moest eerlijk zijn met mijn eigen hart en met Hem, en zei dit tegen Hem: “Vader, al zou ik 1000 dollar hebben, dan zou ik dat uitgeven aan de renovatie, niet aan toekomstig hout, dus neem niet de moeite, en U weet dat ik het hoe dan ook leuk vind om bomen te kappen.”

Bomen neerhalen en hout hakken voor brandhout is iets wat ik leuk vindt om te doen. In feite hebben we thuis een regel en dat is dat Barb aanwezig is als ik een boom ga snoeien – dat gaat terug naar het begin van ons huwelijk en een boom die veel te groot was, zodat het op een hippie uit 1968 in San Francisco leek, maar toen het gesnoeid was, zag het eruit als een marine rekruut.

Barb was met afschuw vervuld, en ik reageerde ‘Het groeit wel weer aan,’ en de ‘Barb is erbij als er gesnoeid gaat worden’ regel trad vanaf dat moment in werking.

Dus, wat vindt u ervan?
Ik vroeg Hem – “Wat vindt u daarvan? Wilt U mij leiden om het veilig neer te kunnen halen, zonder mijzelf of iets anders schade te berokkenen?” Ik hoorde niets, maar voelde ook niet een ‘klik’ of een ‘wacht’ of een ‘zwaar gevoel’ in mijn geest, en omdat ik veel met Hem gewandeld heb, weet ik dat dit betekent dat ik het gezond verstand moet gebruiken. Terwijl ik dit alles doe, bidt ik in de geest/Geest, houdt ik de motor ‘lopend’ zo te zeggen, terwijl ik met Hem converseer, en mijn denken gericht is op wat plaats vindt in mijn geest.

Dus toen de keus om iemand in te huren, geschrapt was, en er geen direct woord van Hem kwam, begon ik de Vader te zoeken over hoe ik de boom neer zou moeten halen.

De takken
Zoals je kunt zien op de foto waren er 3 takken aan de kant van het huis, en de rest van de takken gingen de  andere kant op. Ik heb maanden gebeden voor die boom, liet het ‘sudderen’ in mijn denken en mijn geest, en als ik er naar keek, zei ik “Laat mij uw gedachten weten over het neerhalen van die boom, Vader.” En “Laat mij de dag weten die U heeft bepaald om die boom veilig te kunnen kappen.”

Gedachten als ‘Volstaat mijn levensverzekering voor Barb als ik dood ga terwijl ik dit doe?’ gingen door mijn hoofd, met andere ‘stel dat’ scenario’s – Stel dat de boom op de garage valt, of als het op de planten terecht komt. En stel dat Barb er een filmpje van aan het maken is, op de achtergrond vertellend ‘Hier is John, die een grote boom gaat kappen’  zodat iedereen het kan zien. Al die gedachten kruisten mijn hoofd, ieder mogelijke scenario bedacht ik, en terwijl ik dat deed keek ik van binnen of één van die scenario’s een ‘getuigenis’ gaf in mijn geest, zowel goed als slecht. Dan zou ik stoppen en gaan onderzoeken waarom – maar ik kreeg niets – dus wist ik dat ik op mijn eigen oordeel af kon gaan en vanaf dat moment ging ik met vertrouwen verder.

Ik zei ook tegen de Vader dat ik niet wilde gaan kappen als het aan het vriezen was, omdat gereedschap beter werkt als het warmer is, en ik wilde niet dat ik zelf te koud zou worden, en ik zei dat het windstil zou moeten zijn – dus vroeg ik Hem om een rustige dag uit te zoeken van ongeveer 10 graden Celcius.

Er gingen maanden voorbij
Ik richtte mij op mijn geest, om te zien of Hij gedachten hierover had, maar er was niets, slechts stilte. Dus wist ik dat ik op de juiste dag moest wachten, totdat het goed voelde (een vrede) in mijn geest.

Vaak is Hij stil als Hij geen specifieke gedachten over iets heeft en als het antwoord voor ons ligt en wij weten wat we in het natuurlijke zouden moeten doen – zelfs als dat een moeilijke beslissing inhoudt. Ik heb gezien dat mensen een bezoek aan de dokter uitstellen, of een zakendeal, rekeningen niet betalen of andere pijnlijke zaken uitstellen, omdat ze geen enkele gedachte van de Vader ontvangen, zich niet realiserend dat dit meestal wil zeggen dat we moeten doen wat in het natuurlijke nodig is, met Hem wandelen en stapsgewijs beslissingen met Hem nemen terwijl we gaan. Soms willen we te graag, zoals ik dat hier was, en moeten we wachten.

Nu naar de boom
Mentaal doorliep ik de volgorde waarop ik de boom zou gaan kappen en welk gereedschap ik bij iedere stap nodig zou hebben. Ten slotte keek ik naar de weersverwachting, ervoer in mijn geest dat de bestemde dag naderbij kwam, en had er vrede over.

Allereerst moest de schommel aan de kant, waar de kleinkinderen op spelen als ze bij ons zijn, en daarna begon ik met de takken. De eerste 2 takken kwamen neer waar ik ze wilde hebben, en nu keek ik naar de bovenste tak.

Ik heb een elektrische zaag met een zaagblad van 23 centimeter met een totale lengte van 3 meter. Ik ben 2 meter lang, en klom op een ladder die ik tegen de boom gezet had. Zie het voor je – ik sta op 1.80 meter hoogte, op de ladder, strek mijn lichaam en armen volledig uit, terwijl ik de zaag vast houdt bij de bovenste tak, zoals je kunt zien in de foto, die ‘hierna’ genomen is.

Barb deed net of ze bloembollen moest planten, maar ik kon uit mijn ooghoeken zien dat ze deed alsof ze een documentairemaker was, wat volkomen normaal voor haar is te doen, als je haar kent. Dit is leuk als alles gladjes verloopt, maar dat was deze dag niet het geval. Zijn we niet blij dat het op video staat!? Lol

De tak was ongeveer 30 centimeter in doorsnee, en de zaag was ongeveer 2/3 daarvan. Dus begon ik met het zagen, maar ik moest de ladder verplaatsen naar de andere kant van de boom, om de rest van de tak door te kunnen zagen.

Terwijl ik aan het zagen was, zakte de tak een beetje door, drukte op de zaag en het volle gewicht van de tak sloot het gat af dat ik net gezaagd had. En daar hing het, een paar meter boven de grond. Ik kon het niet geloven. Zoiets was me wel eens eerder overkomen, maar meestal lukte het wel de zaag eruit te krijgen en kon ik een wig in de opening plaatsen, zodat het gat wat verder open ging – maar dit was meters boven de grond en op geen enkele manier kon ik de zaag eruit krijgen.

Het was 17.00 uur, de zon stond laag en mijn energie was dat ook. Ik weet dat ongelukken gauw gebeuren als iemand moe is en mopperig, en op dat moment was ik dat allebei. Dus zei ik “Ik heb het gehad!” Genoeg voor vandaag. Ik zei “Vader, ik heb in het natuurlijke gedaan wat ik maar kon, en nu hangt mijn zaag boven de grond. U moet die tak naar beneden zien te krijgen, omdat ik er niets meer aan kan doen. Bedankt.” En dat was het.

Het was een grappig gezicht, de zaag die vast zat in de tak, in de ondergaande zon (en dankzij Barb hebben we een video om het te bewijzen), met de stok eraan bungelend. Barb vroeg ‘Hoe krijg je het er weer uit?’ ik zei ‘Geen idee, dat is de zorg van de Vader. Ik zal erover bidden om te zien of Hij een oplossing hiervoor heeft, maar ik ga nu lekker onder de douche.’

Snel zo’n 5 uur vooruit, tot even voor 22.00 uur. Ik lig in bed te lezen terwijl Barb in de woonkamer hetzelfde doet – iedere spier in mijn lichaam deed pijn en ik was net van plan het licht uit te doen. Opeens hoorden we buiten een windvlaag, en takjes en eikels vlogen tegen de zijkant van het huis, aan de buitenkant van de slaapkamer. Direct daarna hoorden we een luide KRAK en het geluid van iets wat viel. Barb riep het uit “Ik denk dat dit onze tak is!” Ik zei “Ja, ik denk dat de Vader besloot op deze manier de zaag los te krijgen – Hij haalde Zelf de tak neer.”

Toen het licht werd keek ik wat er nu precies gebeurd was: Daar lag de tak, precies waar het mijn bedoeling was, en mijn zaag lag er naast, alsof ik de avond daarvoor vergeten was de zaag weg te leggen. Het had niet eens schade opgelopen door de val. “Dank u wel, Vader, wilt U mij nu laten weten wanneer het de tijd is om de rest van de boom te kappen.” En bij dit schrijven staat de boom er nog, wachtend op de dag die de Vader besloten heeft dat het neerkomt.

Ik hoop dat mijn verhaal een zegen was, en inzicht geeft,

John Fenn

www.cwowi.org

mail naar [email protected]

Dag allemaal,
We waren aan het wandelen in de prairie ten zuiden van LaJunta, in Californië. In die tijd kon ik Chris op mijn rug dragen, terwijl de jongere jongens op de rotsen en langs de bergwanden klauterden. We vonden hagedissen en tarantula’s, haviken en op die dag iets dat ons totaal verraste.

Met Chris op mijn rug beklom ik een mesa (een vlakke heuvel die we in het westen van de VS veel zien) terwijl de anderen ons volgden – niet te steil, voor Barb en de jongens, maar steil genoeg om een uitdaging voor de jongens, 4 en 7, te zijn. Uit mijn ooghoek zag ik een glimp van een zwarte vlek laag over de horizon, die snel op ons afkwam. Het was een B-1 bommenwerper, met vleugels die naar achteren gericht waren. De B-1 kan dat doen om zo een hoge snelheid te bereiken, en het zuidoosten van Colorado wordt gebruikt als een oefengebied voor vliegtuigen met hoge snelheid, die laag over de grond scheren.

“Jongens! Kijk! Een B-1 bommenwerper komt recht op ons af!” We waren aan het lachen en grappen geweest tijdens de klim, en we fantaseerden over bizon kuddes, Indianen oorlogen, goudzoekers en kolonisten, dus toen ik zei dat er een bommenwerper recht op ons af kwam, was hun reactie ‘Ha ha, pap!’

Ik zei: “Nee, echt, kijk!”  in een dringende toon, waardoor ze uiteindelijk omhoog keken. We waren vlak bij de top van een mesa, en precies toen we omhoog keken zagen we de B-1 bommenwerper voorbij vliegen, bijna oog in oog met ons – geluidloos, totdat het ons voorbij was. En toen opeens een oorverdovend gebrul dat nog lang in ons lichaam doordreunde. We waren verbluft, en dankten de Vader voor die sensatie, onder de indruk van Zijn gevoel van timing.

Zijn Woord en Geest geloven in plaats van de kerkcultuur
En zo gebeurde het op een keer dat ik les gaf op de World Prayer Center in Colorado Springs, en vertelde dat we al een open hemel hebben; dat de toen huidige  leer een dwaling was en niet wat de Vader daarover denkt. Aanvankelijk zat men in grote stilte, toen ik hen vertelde dat de Vader zegt dat we al een open hemel hebben.

Ik zei tegen hen – Jij hebt vrede met God de Vader! Hij houdt niet alleen van je, Hij vind je leuk. Hij heeft je herschapen, je gebaard, toen geadopteerd en dat alles in één keer. Hij heeft vrede met jou en jij hebt volledige toegang tot Hem, waarom denken jullie anderszins? Ik haalde dit gedeelte aan: “Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze Here Jezus Christus….door wie wij ook de toegang verkregen tot deze genade, waarin wij staan.” Romeinen 5:1-2

Toen zei iemand “Ha, ha, ja echt John”,  alsof ik net gezegd had dat een B-1 bommenwerper op ons afkwam vliegen.

 “Nee echt! Kijk!” ik stond erop dat ze met mij door de bladzijden van het Nieuwe testament gingen, en terwijl we vers na vers lazen, werd een dame boos, alsof er net een B-1 voorbij gevlogen was en zij opgeschrikt werd door de schokgolf.

Ze nam het persoonlijk, en zei: “Zeg je dat ik het fout heb!?” en ze stond op met een ‘Wil je vechten?’ houding en met het wijzen van de vinger, dat daarbij hoort. “Dat ik duizenden dollars uitgegeven heb aan conferenties en vliegtickets, hotel rekeningen en cd’s, en wil jij zeggen dat jij het juist hebt en dat al die anderen fout zijn? Neem me niet kwalijk, maar wie ben jij eigenlijk?”

Ik vertelde haar dat het er niet om ging dat ik het bij het rechte eind had en die anderen niet: “Ik vertel je wat de Vader over dat onderwerp denkt, en onbewust pleeg je afgoderij door onderwijs van mensen boven Zijn gedachten en Zijn wegen te plaatsen, zoals blijkt in de balans van het Woord”  Dat kwam niet echt goed over bij haar. Geen idee hoe dat kan.

Wat Hij denkt
Zolang ik religieuze geesten, vermomt als geavanceerd charismatische openbaring, beledigde, dacht ik: waarom zal ik niet doorgaan. “Je denkt dat je moet roepen en schreeuwen en duizenden mensen bij elkaar moet verzamelen om God ervan te overtuigen de hemelen voor jou te openen, omdat dit geleerd wordt, maar je maakt Hem hiermee jouw tegenstander. Stel je zijn verbazing voor dat Hij het de hele tijd fout gehad heeft en dat ____ het goed heeft.”

Hij heeft je gezegend met iedere geestelijk zegen in de hemelse gewesten in Christus. Hij heeft jou geadopteerd door Jezus, zo dat jij Zijn kind bent en deel van Zijn koninklijk gezin, en je hebt volledige toegang tot alles wat van Hem is. Hij heeft jou een plaats gegeven in de hemelse gewesten, met Hem. Hij denkt dat jij een nieuwe schepping bent en dat je nu toegang hebt tot die genade.”
(Efeziërs 1:3-6, 2:6, 1 Petrus 2:9, 2 Cor. 5:17, Romeinen 5:1-2)

“Het enige wat je hoeft te doen, is een gedachte richting de Vader te hebben, en je hebt Zijn oor. Hij is in jou. Dus waarom geloof jij je favoriete leraar en de kerkcultuur en niet wat de Vader hierover denkt en zegt?”

Wat haar eigenlijk stoorde
Na een koffiepauze kalmeerde ze en kwam het lokaal weer binnen. Ze zei dat het haar eigenlijk gestoord had, dat ik met gezag sprak, alsof ik wist waar ik het over had. Ze zei dat ik het niet over Hem had, zoals de anderen, maar dat ik van Hem sprak. Ze voelde zich voor de gek gehouden door de hype, en kon nu de waarheid zien in die verzen.

Ze ‘pakte het’- Een licht ging aan, en voor de eerste keer wist ze dat ze leringen van demonen en/of mensen geloofd had, en had nu grote vrede en blijdschap. “De Vader mag mij graag, Hij houdt niet alleen van mij, maar vindt mij zelfs leuk, en als bewijs daarvan woont Hij in mij….wow. Ik kan rusten in wat ik in Hem heb. Ik weet nu dat ik leef met een open hemel.”

Verlicht worden – de kunst van het kennen
Zoals Jezus water in wijn veranderde, maar daar niets over zei en geen aandacht vestigde op Zichzelf, zo werkt Hij vandaag nog steeds, nederig, zachtmoedig, bescheiden – maar het vlees van de mens wil het spectaculaire, dus stemt men zich niet af op Zijn gedachten, maar rent men naar het spectaculaire. Zijn gedachten zijn wat het zegt – gedachten – onzichtbaar, stilletjes, geopenbaard aan ons persoonlijk, in onze geest – dus daar moeten we Zijn gedachten vinden.

Hebreeën 6:4 noemt verschillende elementen van het christelijk leven, waarvan de eerste 2 zijn: “…verlicht (de openbaring van de Vader hebben ontvangen dat Jezus Heer is), van de hemelse gave genoten hebben (wedergeboorte)…”

Verlicht. Ook vertaald als belichten. In het Grieks is dit ‘photizo’, van ‘phos,’ wat ‘licht’ is. Het betekent dat er diep binnen in iemand ‘een lamp gaat branden’ en openbaring geeft in diens geest en ziel. Dit vindt plaats als we wedergeboren worden en het leidt ons tot Christus, en dit zou een manier van leven moeten zijn nadat we in Christus zijn. Mijn leven draait om verlichting – hier vindt de gemeenschap met de Heilige Geest plaats.

Petrus’ uitroep in Mattheüs 16:16: “U bent de Christus, de Zoon van de levende God!” was volgens  Jezus het resultaat van wat de Vader hem getoond had. Openbaring komt eerst, dan de daad van het belijden.

In Johannes 6:40 sprak Jezus over ‘verlichting’: “Want dit is de wil Mijns Vaders, dat een ieder die (1) de Zoon aanschouwt en (2) in Hem gelooft eeuwig leven hebbe.”

Allereerst zie je hem binnenin, dan handel je daarna, geloven. Dat ‘aanschouwen, zien’ vindt plaats in jouw geest en ziel, en wij hebben allemaal die tijd van verlichting meegemaakt.

Jezus gaat verder, in vers 45, en zegt: “Een ieder die het (1) van de Vader gehoord en (2) geleerd heeft, komt tot Mij.” De vader werkt binnenin jou – verlichting – en DAN geloof je.

Ik leef voor een illuminatie – openbaring. Het is het allerbelangrijkste element in mijn wandel met de Vader. Ik wil Zijn gedachten kennen, over van alles en nog wat. Paulus bad voor ‘verlichting’ voor de Efeziërs en de Colossenzen:

 “Daarom houd ik niet op te danken, u gedenkende bij mijn gebeden, opdat de God van onze Here Jezus Christus u geven de Geest van wijsheid en van openbaring om Hem recht te kennen, verlichte ogen uws harten, zodat gij weet…”

 En “ dat gij vervuld moogt worden in alle wijsheid en geestelijk inzicht…” (Ef. 1:15-18, Coll. 1:9)

Dit zijn de 2 gebeden die ik het meest voor mijzelf bid en verder vraag ik “Voor wie of wat wilt U dat ik ga bidden, Vader?” en “Wat denkt U hierover (wat dan ook in mijn leven) Vader?” en/of “Wat zijn Uw gedachten, Vader?” (als iemand een mening uit). Dit zijn de meest voorkomende ‘dingen’ die ik bid.

Afzien van onze wegen en gedachten en Zijn uitnodiging aannemen om op te komen naar Zijn hogere wegen en gedachten in Jesaja 55, wil zeggen dat er verlichting is en dat we dan die openbaring nemen en onze gedachten veranderen aan die van Hem. Het houdt verandering is, en herschikken van wat we geloofden en waarom. Het wil zeggen een ingaan tegen de populaire kerkcultuur, als die cultuur anders denkt dan Zijn gedachten.

Dit is niet een kwestie van slechts boekkennis. Zijn wegen en gedachten kennen komen vanuit persoonlijke openbaring – het kennen van Hem, en Zijn leven dat ons verandert van binnenuit…volgende week gaat over hoe we dat doen….tot dan,

Zegen,
John Fenn

www.cwowi.org
email naar: [email protected]