Dag allemaal,

Hoe ontvang ik van de Vader die eerste openbaring?

Daar eindigde ik de vorige week mee, en het is tevens het begin van een serie over hoe we openbaring ontvangen.

Verlichting – Openbaring

Hebreeën 6:4-6 gaat over het nivo van volwassenheid dat vereist is voor iemand om bewust de Heer af te wijzen, en de auteur begint bij het eerste nivo van geloof en eindigt met ‘de krachten der toekomende eeuw gesmaakt te hebben’ (de gaven van de Geest).

Het eerste deel zegt dit: “Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht zijn geweest, van de hemelse gave genoten hebben….”

Het is duidelijk, dat ‘genieten van de hemelse gave’ de wedergeboorte is – geloven in Jezus als Heer. Maar daarvoor staat er dat die persoon ‘verlicht’ is. Bijna iedere vertaling vertaalt dit woord als ‘verlicht’. Wat is het en waarom komt dit eerst, voordat we ‘van de hemelse gave’ gaan genieten?

‘Verlichting’ is waar hoop geboren wordt. Het is het eerste contact met, en openbaring van de Vader die iemand ontvangt, of het nu gaat om de wedergeboorte, of later, over het ontvangen van een belofte van Hem.

 

Het is het Griekse woord ‘photizo’,  van ‘phos’, dat betekent ‘licht’. Het verlicht, geeft licht, het schijnt.

Denk eens terug aan de tijd voor je wedergeboorte. Hoe veel tijd zat er tussen het moment dat je voor het eerst na ging denken over Jezus en het moment dat je wedergeboren werd? Het proces dat je doormaakte, heet verlichting. Daar ging je eerst doorheen voordat je kon ‘proeven van de hemelse gave’,  oftewel, wedergeboren kon worden.

Er was eens een visser….

Johannes 1:35-42 vertelt over Andreas, de broer van Petrus, die een discipel was van Johannes de Doper. Op een dag was Johannes samen met Andreas en nog een discipel, toen hij Jezus zag aankomen en hij zei: “Zie, het Lam Gods!”

Andreas verliet Johannes om Jezus te volgen, en toen gingen ze naar de broer van Andreas, Petrus, en zeiden: “Wij hebben de Messias gevonden!” en hij leidde hem tot Jezus. Vers 42 vertelt ons dat, toen Jezus Petrus ontmoette, Hij zei: “Gij zijt Simon, de zoon van Johannes, gij zult heten Kefas”.  (Grieks ‘Petros’, een kleine steen, of, in het Nederlands: Petrus)

Dat was hun hele ontmoeting, die eerste keer. Niets meer. Andreas had beweert dat Jezus de Messias was, maar voor Petrus was er geen bewijs, slechts iets om over na te denken.

De volgende keer dat we Jezus en Petrus zien, is in Lucas 5:1-11. Jezus leent de boot van Petrus om vanuit te spreken.

Als Hij klaar is met spreken, een Man van integriteit zijnde, wil Hij betalen voor het gebruik van de boot, en Hij zegt tegen Petrus en zijn zaken partners Jacobus en Johannes, om de netten in diep water uit te zetten. Iedere Engelse Vertaling die ik er op na geslagen heb, 6 ervan, zegt ‘netten.’ Toch laat Petrus één net uit.

De vangst was overeenkomstig het gebod van Jezus – tenminste 2 netten. Maar omdat ze niet gehoorzaamden, gebruikten ze slechts 1 net, en vers 7 zegt dat door de vangst, beide schepen bijna zonken.

Dat is interessant – als de Heer ons iets opdraagt, en wij vervolgens ongehoorzaam zijn of kiezen hoe we willen gehoorzamen, de hemel niets verandert om tegemoet te komen aan onze ongehoorzaamheid – in dit geval gaf Jezus hen de hoeveelheid vissen, passend in ‘netten’. Het was niet Zijn verantwoordelijkheid dat ze slechte één net gebruikten en daardoor te zwaar beladen werden.

Zo vaak willen mensen de instructies van de Heer aan hen, aanpassen en daardoor kunnen er onverwachte complicaties optreden, of in het ergste geval, echte catastrofes. Jezus stond er bij terwijl die boten gevaar liepen te zinken, en hun uitrusting, het net, werd beschadigd door de grootte van de vangst. Hij was niet verantwoordelijk voor hun ongeloof en ongehoorzaamheid, en onveranderlijk zijnde, is Hij ook nu niet verantwoordelijk als wij iets vergelijkbaars stoms doen. De hemel maakt plannen naar gelang het gebod en als we kiezen hoe we willen gehoorzamen, zullen we de consequenties moeten aanvaarden en kunnen we slechts onszelf de schuld geven.

Petrus en verlichting

 Natuurlijk, toen hij het wonder zag, viel Petrus op zijn knieën  en dit keer, in plaats van Jezus ‘Meester’ te noemen zoals hij in vers 5 deed en met tegenzin gedeeltelijk gehoorzaamde met 1 net, noemt hij Hem hier: “Heer”.

Wat ging er door Petrus heen in de tijd tussen de introductie van hem aan Jezus, door Andreas, toen Andreas uitriep: Het is de Messias!, en nu bij dit wonder? Dat was de periode van verlichting.

Petrus had moeten nadenken over de bewering die zijn broer had gemaakt. We weten niet hoe lang die tijd was. Voor mij waren het een aantal maanden.

Duitse les, Northwestern High School, Kokomo, Indiana
Voor Duits haalde ik goede cijfers, en vaak was ik ruim op tijd klaar. In die tijd werd ik goed bevriend met Janny. Zij was een Geest vervuld Rooms Katholiek meisje, die beweerde de God achter de Liturgie te kennen. Nadat we ons huiswerk voor Duits gemaakt hadden, vertelde zij me over Jezus.

Ik was Episcopaals, en wij hadden een Liturgie, dus ik was nieuwsgierig. Toen zij over Jezus begon te praten met mij, begon de periode van verlichting in mij. Ik moest nadenken over wat ik geloofde wie Jezus was, en daarna, wat ik ermee moest gaan doen met wat ik geloofde.

Ongeveer een jaar nadat Petrus Jezus ‘Heer’ noemde, vraagt Jezus Zijn discipelen: ‘Wie zeggen de mensen dat Ik ben?’ Het gesprek is opgetekent in Mattheus 16:13-20, en zij zeiden dat Hij een gereïncarneerde Johannes de Doper was, of Jeremia of een andere profeet. Dan vraagt Jezus: “Maar wie zegt u dat Ik ben?” en Petrus roept uit: “U bent de Christus, de Zoon van de Levende God!”

Jezus zegt in vers 17, dat “…vlees en bloed hem dat niet geopenbaard hebben, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is.”

Vlees en bloed refereert een het redeneren van een mens. Ik moest hetzelfde doen wat Petrus moest doen, en wat jij ook moest doen voordat je wedergeboren was. Je luisterde naar wat ‘vlees en bloed’ vertelde over Jezus – misschien heb je andere religies onderzocht, filosofieën, of de wereld van de zonde. Maar feitelijk leidde de Heilige Geest jou, Hij onthulde Jezus aan jou, trok je naar de Vader toe door openbaring en verlichting.

Vader voorziet bewijs
Ik lette op Janny en haar vriend Vic, die antwoordden op gebed ontvingen, keer op keer weer, en dat was het bewijs dat ik nodig had dat hun bewering ondersteunde. Zeven keer achter elkaar werd hun gebed beantwoord, dus dat kon geen toeval zijn, redeneerde ik, en ik gaf mijn hart aan de Vader en de Here Jezus, gelovende in de Heer.

Mijn redenering was dat als Jezus werkelijk het laatste woord had op de laatste dag, en ik zou voor Hem komen te staan en rekenschap moeten afleggen over mijn leven, Hij alles recht zou maken. Zelfs als mensen me nu zouden uitlachen, of zelfs zouden doden, zou Hij het laatste woord hebben. Op die basis werd ik wedergeboren.

Een ooggetuige verslag die Waar is
In Handelingen 5:32 waren Petrus en de apostelen voor de religieuze leiders gekomen en hun werd verteld niet te leren in de Naam van Jezus. Nadat Petrus hun had verteld dat ze de Heer hadden gedood en aan het kruis gehangen, maar dat de Vader Hem had opgewekt uit de dood, maakt hij deze vermelding:

“En wij zijn getuigen van deze dingen, en ook de Heilige Geest…”

Merk op dat de Heilige Geest een ooggetuige was van het leven, dood en opstanding van Jezus.

Petrus had de beweringen van zijn broer gehoord, maar nu met het wonder van de vissen, valt hij op zijn knieën in berouw en geloof. Noch hij, noch ik, noch jij, geloofden in Jezus zonder bewijs.

Wij, mensen zijnde, hebben bewijzen nodig als we iemand willen beschuldigen van een misdrijf. Hoeveel temeer zal de Vader voorzien in bewijs naar aanleiding van de beweringen van Jezus, temeer omdat het om de eeuwigheid gaat?!

Toen Janny mij over Jezus vertelde, begon er iets in mij te bewegen. De Ooggetuige van het leven van Jezus was in mij aan het werk. Mijn aandacht werd naar binnen getrokken, naar mijn diepste gedachten.

En die verlichting is waar hoop geboren wordt. Een beeld van wat zijn kan. De Vader door de Heilige Geest, toont ons Jezus, werkt aan ons hart, verandert ons van cynisch en niet gelovend naar hoopvol en verwachtend, en we handelen ernaar, naar die hoop, die genade, en het resultaat is geloof.

Volgende week meer over dit proces en over de bijzondere teksten waar Jezus hier over onderwijst…..dus hoe lang duurde voor jou die periode van verlichting – hoe lang werkte de Vader aan jou, door te laten zien, te openbaren, wie Jezus is – en welk bewijs heeft Hij gegeven volgend op het ooggetuige verslag van de Heilige Geest?

Zegen,
John Fenn / AHJ
www.supernaturalhousechurch.org

Dag allemaal,

Een vervolg op hoop: denk aan de week van 6 augustus

Toen heb ik gedeeld hoe Hebreeën 6:19-20 zegt dat hoop een anker van de ziel is. Het wordt ten onrechte aangezien voor geloof, maar is het niet. Hoop is van de ziel, en ankert ons in het leven – Hoop is een ‘vertrouwen op een verwacht eind’. Ook deelde ik aan het begin van deze serie hoe de Heer mij bezocht en mij leerde hoe mensen in beelden denken.

In #1 van deze serie deelde ik hoe de Heer Abraham alle sterren liet zien en vroeg of hij ze kon tellen, want zo groot zou zijn nageslacht zijn. Ook deelde ik hoe ik genezen werd nadat ik 3 botjes in mijn linkervoet brak; hoe ik ging van hoop, waarvan ik dacht dat het geloof was, naar echt, onvervalst geloof.

Zij was de hulp van de lerares van onze oudste zoon. Een getrouwde moeder van 3, we hoorden dat ze hersenkanker had, een paar weken nadat de diagnose gesteld was. Tegen die tijd was ze bedlegerig in de Universiteit van Colorado, in Denver, zo’n 45 minuten rijden van waar we woonden, even buiten Boulder.

Ik ging naar het ziekenhuis. Ze lag op een luchtmatras vanwege doorlig plekken en was erg zwak. Ik vertelde hoe God vandaag geneest, iets wat ze niet wist, al kende ze de Heer. In haar kerk werd niet gesproken over genezing, dus dit was helemaal nieuw voor haar.

Er was geen hoop op genezing. De tumor zat in het midden van de hersenen, ongeveer ter grootte van haar vuist. Vanwege de locatie zou een operatie slechts een deel weg kunnen halen, en men zei dat het weer terug zou komen.

Hoop komt tot leven

Toen ik vertelde dat Jezus vandaag nog steeds geneest, was dat het eerste positieve nieuws in weken dat iemand haar had verteld. Ze luisterde zorgvuldig toen ik deelde wat de Heer mij geleerd had over kanker en dingen ‘met een eigen leven.’ Hij had mij verteld dat, zoals de vijgenboom in Marcus 11 verdorde vanaf de wortels toen hij het gebood, zo kon ik (kunnen wij) ook gezag nemen over ‘dingen met een eigen leven.’

Hij legde aan mij uit, en ik nu aan haar, hoe kanker, infecties, virussen en dergelijke een eigen leven hebben, en dat leven is dood, en dat kunnen we gebieden te sterven. Die instructie hadden we jaren toegepast bij onszelf en onze, toen jonge, kinderen. We geboden koorts, verkoudheden en ziektes te sterven en hun lichamen weer gezond te worden. Soms was het effect onmiddellijk, soms binnen 24-48 uur, maar altijd, wat de ziekte ook was, werd het sterk verminderd. (Mijn cd/mp3 serie: “Healing School” en “The most important Truth the Lord has Taught me about Healing” kan voor sommigen interessant zijn)

Geloof in hoop
Ze was verbaasd over de mogelijkheid dat ze genezen zou kunnen worden. Maar ik wilde toen nog niet met haar bidden. Ik leerde haar wat daarover, gaf haar een cassette tape (dit was in 1985) met genezingsteksten, een Bijbel en vroeg haar Marcus 11 te lezen en iedere genezing in het Nieuwe Testament, en zei dat ik over ongeveer een week weer terug zou komen. Ik wilde dat zij zou lezen, nadenken over genezing en ik wilde haar tijd geven zodat de Heer haar een openbaring over haar genezing zou kunnen geven.

Romeinen 4:18 zegt dit over Abraham: “En hij heeft tegen hoop op hoop geloofd, dat hij een vader van vele volken zou worden, volgens hetgeen gezegd was: Zo zal uw nageslacht zijn.”

Zie de volgorde: 1 – de Heer geeft Abraham een belofte.

2 – die belofte produceerde hoop in Abraham. 3 – Abraham geloofde die hoop.

Omweggetje
Hoewel we over #2 en #3 praten in deze volgorde, moet ik eerst wat anders delen over #1 – een omweggetje.

Abraham ontving een belofte van God. Veel, heel veel mensen proberen geloof te hebben, geloven God voor genezing, financiën of wat dan ook, zonder ooit de tijd te nemen in Zijn aanwezigheid te zijn om allereerst een belofte te ontvangen.

Velen denken dat ze slechts een hoofdstuk en vers hoeven uit te kiezen, dat eigen te maken en er dan ‘op te staan’  De redenering is dat we het geschreven Woord van God hebben, wat openbaring is, dus dat is alles wat we nodig hebben. Zoek een vers uit. Als dat waar zou zijn, zou slecht het lezen van de Bijbel mensen tot bekering brengen, omdat er openbaring is in het Woord. Maar de werkelijkheid is dat we allemaal een persoonlijke openbaring moeten hebben om hoop en geloof te doen ontstaan.

Jezus zei in Matt 16:17-18 dat de openbaring dat Hij de Christus is, de Zoon van de Levende God, een openbaring is van de Vader. De hele gemeente is gebouwd op die rots van openbaring. Hij zei dat de poorten van de hel niet bestand zijn tegen die openbaring. (Petrus is niet die rots. Jezus noemt hem hier slechts een ‘kleine steen’- Petros. Maar voor de rots van openbaring, waar de gemeente op gefundeerd is, gebruikt Jezus het woord ‘Petra’- een gigantische rots, meer als een berg).

Het lichaam van Christus fungeert door openbaring, beginnend met die eerste openbaring van de hemel: Jezus is Heer. Daarom bad ik niet direct met die vrouw met hersenkanker – zij had geen openbaring, dus wist ik dat mijn gebeden niets zouden uitwerken. Abraham kon niet slechts verlangen naar een zoon, om dan een vers uit te zoeken om op te staan en daardoor geloven dat zijn zoon zou ontstaan. Hij moest eerst een openbaring van de Heer hebben.

Als je de verhalen in de Evangeliën leest over genezingen zie je dat Jezus heel vaak tegen de mensen zei: “Uw geloof heeft u gezond gemaakt”. In die gevallen is het duidelijk dat iedereen een openbaring had over wie Jezus was, en wat Hij voor hen wilde doen. (Voor meer hierover: ‘Healing School’ en ook ‘Through Jewish Eyes’  cd/mp3)

Hoe werd mijn voet genezen? Ik wist door openbaring dat 1 Petrus 2:24 voor mij was en mijn voet. Geen mentaal erkennen van de waarheid, maar in het ziekenhuis had ik de tijd genomen voor aanbidding, nadenken, die openbaring ontvangen, en ik wist dat het voor mij was. Daarom had ik hoop. De belofte aan Abraham was waarom hij hoop had.

Dus mijn eerste aanbeveling voor iemand die ergens ‘op staat’, is om terug te gaan naar het begin: ga terug naar het laatste waarvan je weet dat je weet dat God tot jou sprak, of liet zien, of in het Woord, relaterend op jouw situatie. Als je ‘gestaan’ hebt zonder zo’n openbaring, breng dan tijd door in het Woord, in gebed, in aanbidding vooral, en wacht voor de Heer op openbaring dat Hij jou wil genezen, of in jouw noden wil voorzien, of wat het geval dan ook is – eerst die openbaring ontvangen, en dat brengt hoop voort. Einde omweg.

Hoe Abraham van hoop naar geloof ging
Hoe ‘geloofde Abraham in hoop’? vers 19 van Romeinen 4 gaat verder: ‘en zonder te verflauwen in het geloof, heeft hij opgemerkt dat zijn eigen lichaam verstorven was, daar hij ongeveer 100 jaar oud was, en dat Sara’s moederschoot was gestorven.’

Merk op: hij heeft de natuurlijk condities van zijn en Sara’s lichaam opgemerkt. Geloof is niet het ontkennen van, noch de weigering met de natuurlijke omstandigheden om te gaan. Geloof zegt niet van iets dat er is, alsof het er niet is.

Het proces van geloven in hoop
Hebr. 11:13 beschrijft hoe iemand door het proces van geloven in hoop gaat. Sprekend over de beloften van de hemel en Gods Koninkrijk, staat er: “In geloof zijn deze allen gestorven, zonder de beloften verkregen te hebben. slechts (1) uit de verte hebben zij die gezien en (2) geloofd (Eng.: werden overtuigd), en (3) begroet (omarmd) en (4) zij hebben beleden dat zij vreemdelingen en bijwoners op aarde waren.”.

Als die openbaring er komt – “Abraham, ik zal een groot volk uit jou maken”, of tot die vrouw met kanker: “door Zijn striemen is ons genezing geworden’ is voor jou – dan is het nog veraf. We ontvangen de openbaring. We zien de belofte. Het is een mogelijkheid – het is nog ver weg! Maar dan staat er dat zij ‘overtuigd werden’. Overtuigd door de belofte die God gaf. Dat is de reden dat ik die vrouw met kanker genezingsteksten gaf en ‘huiswerk’ door het lezen over de genezingen in de Evangeliën.

Abraham ging van het ontvangen van een belofte, naar die visuele hulp door alle sterren te zien, tot geloven in die hoop. De belofte ging van: “Echt waar? Voor mij? Naar ‘Ik geloof’. Van verweg naar overtuigd zijn. Dan staat er dat zij de beloften ‘begroet’ hebben. (Eng.: omarmt) – je eigen maken, persoonlijk maken van de beloften. Maar dat kwam alleen nadat zij die van verre gezien hadden en toen overtuigd werden daardoor.

Rond het middaguur keerde ik terug naar het ziekenhuis 5 dagen nadat ik voor de eerste keer met deze vrouw gesproken had, om te zien of ze haar ‘huiswerk’ gedaan had. Toen ik aankwam was ze erg opgewonden, ondanks dat er slechts 2 uur ervoor, rond 10.00 uur, een CT scan gemaakt was die liet zien dat de tumor nog steeds de grootte had van haar vuist.

Ik vroeg haar of ze er klaar voor was, zodat ik haar de handen op kon leggen. Ze zei dat ze dat was. Ik vroeg haar of ze wist wat er zou gaan gebeuren als ik dat zou doen, en ze antwoordde: ‘ik word natuurlijk genezen!’ Toen wist ik dat ze haar huiswerk gedaan had, en dat de Vader openbaring gegeven had dat het nog steeds Zijn wil was om haar te genezen. Ze had de belofte uit de verte gezien, waardoor hoop geproduceerd werd. Toen, terwijl ze luisterde en las over genezing, kwam er openbaring en was ze overtuigd. Toen omarmde ze die belofte, maakte het haar eigen.

Ik legde mijn handen op haar hoofd, en we begonnen met dankzegging en aanbidding aan de Vader voor haar genezing. Toen gebood ik de kanker dood te gaan en te verschrompelen zoals bij de vijgenboom in Marcus 11, en haar lichaam gezond te worden, en we gingen verder met aanbidding. Alles duurde bij elkaar misschien 3 minuten. Ik vertelde haar in aanbidding te blijven, en ging weg.

Pas 6 dagen later had ik de gelegenheid terug te gaan naar het ziekenhuis, en ik ontdekte dat ze verhuisd was naar de rehabilitatie afdeling, waar men haar hielp weer te gaan staan en haar spieren weer te versterken. Ze vertelde dat die dag dat we tegen het middaguur gebeden hadden, ze meer testen om 3 uur ’s middags hadden gedaan, waaronder een andere CT, al hadden ze die ochtend al zo’n scan gedaan. Maar de middag scan liet zien dat de tumor op mysterieuze wijze gekrompen was tot slechts de grootte van haar kleine vingernagel!. Ze was zo opgetogen en het duurde niet lang of ze werd uit het ziekenhuis ontslagen, helemaal genezen!

Hoe ontvangen jij, of ik, die openbaring en belofte van de Heer voor onze situatie?

Dat komt volgende week

Zegen,
John Fenn
www.supernaturalhousechurch.org

Dag allemaal,

Profetisch woord

Er zijn sommige dingen die ik niet gedeeld heb in de Weekly van 20 juli over profetische woorden, en omdat er meer duidelijkheid gekomen is door de recente gebeurtenissen, onderbreek ik de serie ‘Hoop’ om je bij de tijd te brengen. Eerst duidelijkheid, dan wat ik achter hield.

Je herinnert je misschien in de Weekly Thoughts van 20 juli, getiteld ‘Profetisch Woord’, dat ik sleutelwoorden die ik door de jaren heen ontvangen heb, samen gevat heb, en dat ik eindige met recente ontmoetingen van de Heer en woorden van de Vader.

In het voorjaar van ’09 verscheen Jezus aan mij en gaf antwoord op mijn vraag betreffende de economie van de VS op dat moment tot aan de verkiezingen in 2012. Hij zei dat de algemene trend een neerwaartse zou zijn voor de economie van de VS en voor de plaats van de VS in de wereld.

Drie maanden later, aan het eind van de zomer ’09, had ik 2 vragen voor de Vader betreffende de verkiezingen in november 2010: zouden de Republikeinen het goed doen, en zouden zij de economie kunnen veranderen van 2010 af tot aan de verkiezingen in 2012?

Toen ik Hem deze vragen stelde, was ik onmiddellijk in de Geest, staand in een speeltuin, voor een glijbaan. Op de glijbaan was een man op zijn knieën die probeerde zichzelf omhoog te trekken, over een hobbel die halverwege de glijbaan was. Een hobbel, zoals je die zo vaak bij glijbanen ziet. De man, van wie ik wist dat het een Republikeins Congreslid was, kon niet over die hobbel heen komen, maar met iedere poging die hij deed, gleed hij juist verder achteruit.

Duidelijkheid

Eind zomer 2009, toen de Vader mij het visioen liet zien van de Republikein op de glijbaan, begreep ik dat de Republikeinen het in de verkiezingen van 2010 goed zouden doen, maar wat die hobbel betekende, was nog onduidelijk, tot nu toe.

Het is nu duidelijk dat die hobbel het schuldtekort van de VS is. Het woord van Jezus in het voorjaar van 2009 over ‘een neerwaartse trend’ en het daaropvolgend visioen van de Vader, waren beide binnen de context van de 2010-2012 verkiezingscyclus.

Dat wil zeggen dat er weinig echte vooruitgang zal zijn tot aan de verkiezingen van volgend jaar. Misschien zien we wat vooruitgang, maar de algemene trend zal neerwaarts zijn. (als je de email van 20 juli gemist hebt, kun je naar onze website gaan: www.cwowi.nl, en onder ‘Onderwijs’ de Weekly Thoughts Nederlands aanklikken).

Wat ik 20 juli niet gezegd heb
Ik heb sommige dingen achtergehouden en ook nu doe ik dat nog, omdat sommigen die deze dingen lezen, angstig kunnen gaan worden, wat zeker mijn bedoeling niet is. De twee punten waar ik openheid over ga geven moeten niet met vrees gelezen worden, want zoals de Vader in het verleden voorzien heeft, zal Hij dat ook in de toekomst doen. Blijf bij die vrede in je geest zelfs als het verstand zich afvraagt hoe het allemaal zal moeten gaan. Maar herinner je wat Jezus mij vertelde over een netwerk in Zijn lichaam, waar ik een samenvatting van heb gegeven in de “Thoughts” van 20 juli.

Een deel van wat de Vader vertelde, was dat er een golf van vervolging zou komen…..en zelfs nu al op de aarde is losgelaten (van de vijand). Sommige dingen die Hij tegen mij zei:

“De dingen zullen zo slecht gaan dat sommige overheidsambtenaren geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun daden, maar een zondebok zullen vinden. Allereerst zullen de conservatieven de schuld krijgen van de moeilijkheden, maar dat zal zich uitbreiden naar christenen die de schuld krijgen van de zieke maatschappij. Christenen zullen neergezet worden als diegenen die de economische problemen veroorzaakt hebben, die de oplossingen blokkeren en in de weg staan naar vooruitgang. Zoals de geschiedenis leert, zal het eerst sporadisch zijn, maar gaandeweg toenemen totdat het een deel is geworden van de cultuur en de doorsnee persoon het gelooft.”

Maar herinner je dat ik op de 20e gedeeld heb dat de vader zei dat deze dingen “……vier tot vijf jaar zullen duren om zich uit te werken”. Dus wees niet bang, maar wees waakzaam. Toen je zag dat de NY Times de Noorse massamoordenaar portretteerde als een ‘Christen’, was dat een deel daarvan. Als je hoort dat Senator John Kerry en anderen de achteruitgang van de VS door Standard % Poors, de “Tea Party achteruitgang” noemt, is dat die geest die gedeeltelijk daarachter zit.

Satan maakt misbruik van de dingen van de mens, en sinds de wereld een economische crisis meemaakt, heeft die geest ruimte om in de komende jaren over grenzen en culturen heen te werken, verder dan de 4-5 jaar van economische problemen.

Het tweede
Dit gaat een aantal jaren terug, en is een visioen dat ik tussen Barb en mijzelf gehouden heb en alleen hier en daar aan iemand gedeeld heb. Zoals ik gezegd heb, zijn de ontmoetingen van de Heer van dien aard dat Hij mij vertelt over dingen die plaats vinden in het lichaam van Christus. Maar als de Vader mij iets vertelt of laat zien, is het allereerst en bovenal voor gebed.

Daarom ga ik er vanuit dat veel dingen die Hij tegen mij zegt of in een visioen laat zien, veranderen kunnen, verminderen of zelfs helemaal voorkomen kunnen worden. Mij lievelingsvoorbeeld van de kracht van gebed komt uit Mattheüs 24:15 en 20. In vers 15 vertelt Jezus over de Antichrist die halverwege het 7-jarig verdrag in de tempel in Jeruzalem zal komen. In de verzen 16-19 vertelt Jezus diegenen die dat zullen meemaken, uit de stad te gaan.

Maar in vers 20 zegt Hij: “En bid dat uw vlucht niet zal plaatsvinden (uit de stad) in de winter en ook niet op een Sabbat”. Het feit dat de Antichrist halverwege die 7 jaar zich zal zetten in de tempel, is iets dat vast staat. Wat echter wel onderworpen is aan gebed, is het seizoen van dat jaar en de dag van de week dat het plaats vindt.

Dus neem wat ik zeg met een korreltje zout, want ik heb gebeden dat het niet zal gebeuren in de VS. Dit was een paar jaar geleden, en de Vader sprak over sommige dingen die nu aan het gebeuren zijn, en ik vroeg Hem of, als die dingen aanhouden, hoe erg alles wel niet zal gaan worden.

Ik was bezorgd, vertelde ik Hem, omdat we niet veel geld op de bank hadden staan en als er moeilijke tijden aan zouden komen, zou ik graag wat gespaard willen hebben. Hij onderbrak mij door te vragen: “Waarom wil jij je geld daarin hebben?” en plotseling was ik in de Geest en werd ik meegenomen naar een parkeerplaats bij een bank. In 2 minuten tijd passeerde een weekend voor mijn ogen alsof het een vooruitgespoelde film was.

Een loop naar de banken
Er was een loop naar de banken op een donderdag, omdat mensen op de banken afstormden om hun geld eruit te halen, en ik zag dat de overheid een vrije dag voor de banken uitriep op vrijdag, zodat alle banken in het hele land die vrijdag gesloten waren.

Mensen liepen rond, wachtend de bank in te kunnen, maar konden het niet. Sommigen waren boos, allen waren in paniek. Ik had het gevoel dat er plekken buiten mijn gezichtsveld waren, waar oproer en demonstraties en onrust waren. Maar veel mensen snapten niets van wat er aan de hand was.

Opeens speelde Zaterdagmorgen zich voor mijn ogen af, en mensen gingen naar de bank om hun geld te krijgen. De parkeerplaats was vol met mensen die zich daar ophielden, rond lopend en pratend, sommigen waren op de glazen deuren van de bank aan het bonzen, maar de deuren bleven gesloten.

Toen ging die scene voorbij en was het maandag morgen. De bank heropende en de dollar van de VS was minder waard, naar het leek zo’n 50% minder dan wat het die donderdag daarvoor was. Toen was het voorbij en was ik weer thuis, en sindsdien heb ik niet meer geklaagd.

Dit is NIET een oproep om geld van de bank af te halen, het is wat ik gezien heb en ik hoop dat het verandert kan worden en we zullen van te voren weten wanneer/of het gebeurd, dus zal er tijd zijn om actie te ondernemen. Zoals mensen de afgelopen weken al gezegd hebben dat de kredietstatus van de VS naar beneden zou gaan en sommigen hebben daar wat mee gedaan. De devaluering van de dollar zal eerst iets zijn waar over gesproken wordt als een serieuze oplossing, voordat het ook werkelijk gebeurd.

Sinds dat visioen heb ik geleerd dat één manier voor de overheid om te snijden in die schuld, is om hun munteenheid te devalueren. In het geval van bovengenoemd visioen, was opeens, op een bijna magische manier, de schuld van de VS de helft van wat het ervoor was.

Reageer niet met vrees op de dingen van de Geest. Maar hou wel je ogen open.

Besef dit
ALS de conservatieven de overhand krijgen in het Witte Huis en/of de Senaat in de verkiezingen van 2012, besef dat een nieuwe regering onder het budget van de vorige regering werkt tot aan juli van het daaropvolgend jaar. Met andere woorden, een nieuwe President en Congres, die hun ambt gaan bekleden in januari 2013, kunnen hun budget pas gaan uitvoeren vanaf augustus 2014.

Als het zover is, zullen de bezuinigingsmaatregelen als gevolg hebben dat er gesneden gaat worden in het budget van de overheid. Zullen er relletjes komen zoals we dat in Grielenland zagen als de overheid gaat snijden in de verzorgingsstaat? Wie gaat de schuld krijgen? Die conservatieven, waarvan velen Christenen.

ALS het huidige machtsevenwicht hetzelfde blijft tot aan de verkiezingen in 2012 en als de VS economisch verder daalt, wie zal dan de schuld blijven krijgen? Conservatieven, waarvan velen Christenen. Dus vraag ik me af wat er de wereld nog te wachten staat toen de Vader zei dat ‘deze dingen 4-5 jaar nemen om zich te ontwikkelen…’

Dit is niet de tijd om angst te hebben, maar de tijd om wakker te worden.

Toen de Heer in 2001 aan mij verscheen en vertelde een ‘huiskerk te beginnen en een netwerk van huiskerken’  en dat het een ‘hulpbron is tegen een tijd die gaat komen’. En ‘Wees een hulpbron voor hen tegen een tijd die komt’. Hij zag wat er komende is voor de wereld. Diegenen die in huiskerken bij elkaar komen hebben een hecht netwerk van vrienden en een gemeenschap van gelovigen en zullen een hulpbron zijn voor zichzelf en voor anderen om hen heen, eender gered en niet gered. Je broeders en zusters in de Heer zijn je grootste hulpbronnen, en dat ben jij voor hen. Het lichaam van Christus moet serieus gaan worden betreffende relaties.

Ik denk dat de meeste mensen zich niet realiseren hoe serieus dingen in de Geest zijn over Christenen die fungeren als Christenen, maar daar zal ik het in september over hebben in de “Weekly Thoughts’…..er is vrede in Zijn tegenwoordigheid.

Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernaturalhousechurch.nl

 

Hallo allemaal,

Kinderen, probeer dit thuis niet

Mijn broertje drong erop aan zijn nieuwe skateboard te proberen. Die dag droeg ik sandalen, en ik wist dat ik goede schoenen aan zou moeten hebben om dit te doen, maar toch sprong ik op het board. Binnen 15 seconden rolde mijn linkervoet onder het skateboard toen ik kwam te vallen, de sandalen boden geen enkele steun, en de drie buitenste middenvoetsbeentjes knapten kapot. De middenvoetsbeentjes lopen van de top van je voet, van je tenen naar je enkel.

Een bezoek aan het ziekenhuis bevestigde het, en een operatie die avond bracht ze weer op hun plek. Ik werd wakker met gips. Mijn tenen kwamen een klein beetje onder het gips vandaan en het gips was aangebracht tot net onder mijn knie. De dokter zei dat het tenminste 6 weken zou duren voor ik genezen was, wat wilde zeggen dat ik mijn zomerbaantje als een kamp counselor bij Camp Tycony wel kon vergeten!

Hoop is geboren

Maar ik kende ook het bekende echtpaar Charles & Frances Hunter, die bekend waren vanwege hun genezingsbediening en later die week zouden ze in de stad zijn. Het jaar daarvoor was ik een usher (=helper) geweest bij hen en ik zei tegen mijn moeder dat ik in hun dienst genezen zou worden. Dit was in de topdagen van de Charismatische Vernieuwing, toen zelfs kerken van verschillende denominaties hun deuren openden voor mensen zoals Charles & Francis, en men revolutionaire dingen vroeg als: “is het OK om een gitaar in de dienst te hebben?”

Charles en Francis waren in een grote Methodisten gemeente en de zaal zat propvol. Ik hobbelde op mijn krukken, vurig verlangend een woord van één van hen te horen over ‘Iemand hier heeft een gebroken voet, en de Heer is het aan het genezen…’ maar zo’n woord kwam niet. Met ieder woord dacht ik dat ik aan de beurt zou zijn – ‘iets in de bijholte’, ‘pijn in de rug’, ‘een hart kwaal’, maar geen ‘gebroken voet’ woord.

Ik kende de tekst ‘en door Zijn striemen zijt gij genezen’ van 1 Petrus 2:24 – ik wist dat ik wist dat het waar was.

Het was een openbaring voor mij. Het was slechts de vraag hoe mijn genezing zou komen. Ik dacht dat ik dat wist – Charles of Francis zouden een woord voor mij hebben! Ik kon het mentaal voor mij zien!

Ik dacht dat ik in geloof stond – ik was vurig verlangend naar een gunstige uitkomst – denkend dat was geloof. Ik was emotioneel ‘hoog’, dus dacht ik dat mijn geloof ‘hoog’ was. Uitwendig probeerde ik ontspannen over te komen, maar inwendig was ik als een puppy die bedelend om aandacht vroeg – “Kom op, Heer! Ziet u mij hier niet?! Geef Charles en Francis slechts dat woord, laten ze mij naar voren roepen en dan weet ik dat ik genezen ben!”

Houd die gedachte

Abraham was kinderloos, en als we zijn verhaal oppakken, is hij in zijn 80-er jaren. Genesis 15:6 is waar de Heer aan Abraham verschijnt en waar hij voor de eerste keer de belofte van de Heer aan hem geloofde, dat hij de vader zou worden van een menigte volken met nageslacht zo veel als de sterren in de nacht.

In de verzen 4-5 staat in de NBG vertaling dat de Heer aan hem verscheen en ‘hem naar buiten leidde’. De meeste andere vertalingen zeggen zoiets als dat de Heer hem buiten de tent bracht om hem de sterren te tonen.

Maar jaren geleden hoorde ik een Rabbi dat ‘naar buiten leiden’ (wat hij geleerd had in de Rabbijnse school) wilde zeggen dat de Heer Abraham door de Geest in de ruimte bracht, om het hele universum te zien en toen zei Hij: “Tel de sterren, indien gij ze tellen kunt. Zo zal uw nageslacht zijn!”

Wat vast staat, of het nu buiten zijn tent was of in de ruimte, is dat de Heer Abraham een beeld gaf waarop hij zijn hoop kon baseren. Abraham creëerde dat beeld niet zelf, wat ik deed toen ik bedacht hoe de Heer mij zou gaan genezen. Abraham stond toe dat de Heer hem een beeld gaf in plaats van dat hij zich probeerde voor te stellen hoe de Heer het zou gaan doen.

Terug naar John’s voet
Die avond kwam er geen woord van Charles of Francis. Erg teleurgesteld, was mijn hoop na de dienst de ‘gebedsruimte’, en ik voelde me als een stuk niet gewild overgebleven stuk vlees dat nog op het bord lag nadat iedereen zijn buik vol gegeten had – “iedereen die geen woord gehad heeft of gebed wil, kom naar de zijkamer en we zullen voor je bidden”. Dus ging ik.

Ik wist dat als Charles of Francis mij de handen zouden opleggen, ik genezen zou zijn. mijn ‘geloof’ was eigenlijk hoop, bedenkend hoe ik dacht dat God mij wou genezen.

Oké, het antwoord ligt niet achter deur #1, een woord van Charles & Francis in de dienst, dus laten we deur #2 proberen: de gebedsruimte!

Ik zei tegen mezelf dat het niet uit maakte of ik vooraan stond, dat was trots, en ik bekeerde mij daarvan toen ik dat akelig iets in mij ontdekte, dus zei ik: “Oké Vader, een zijruimte is prima, ze kunnen mij de handen op leggen en dan ben ik alsnog genezen.” (was ik niet in geloof?)

Een tiental mensen stond in de rij, en tot mijn afschuw, waren Charles en Francis nergens te bekennen, degenen die voor mensen baden, was de band die met hen meereisde: ‘the Amigo’s’!!!

Een ‘Amigo’ legde zijn handen op mijn hoofd en zei een kort gebed nog voor ik blijk kon geven van mijn teleurstelling of kon vragen waar Charles & Francis waren, en ik voelde geen enkel verschil in mijn voet.

Waar het om draait – waar hoop geloof wordt
Terwijl ik op mijn krukken terug hobbelde zei ik: “Oké Vader, wat maakt het ook uit dat Charles & Francis hier niet waren, U bent er. En de Amigo’s zijn ook niet de genezers. Dat bent U. Dus dat ik oké. Dat wil zeggen dat hun gebed net zo goed is als van Charles & Francis, omdat U de genezer bent, dus dat is goed.”

Ik kan mij nog duidelijk het moment herinneren dat ik al of niet die avond genezing zou ontvangen, al wist ik toen niet dat mijn genezing aan een zijden draadje hing. Ik dacht erover naar huis te gaan, maar overwoog ook om wat langer te blijven en de tijd te nemen om de Vader te danken den de Heer voor mijn genezing. Een alles beslissend moment.

Gods beeld, niet Abrahams
Merk de volgorde van gebeurtenissen op: 1) Abraham ontving van de Heer een belofte, dat hij nageslacht zou hebben van eigen vlees en bloed, en dan 2) een beeld om die belofte te bekrachtigen, van de sterren in de lucht. Dat wil dus zeggen dat elke avond dat hij buiten liep, iedere keer dat hij naar de lucht keek, hij een visuele herinnering had waar hij zijn hoop op kon baseren – niet geloof – nog niet!

God had hem dat beeld gegeven, hij had het niet zelf bedacht. Hij ontving geen ‘woord’ van de Heer waarna hij probeerde uit te puzzelen hoe het zou gaan gebeuren. Dat beeld in zijn denken maken en dan zijn emotioneel welbevinden daarmee verstrengelen in dit mens-gemaakt beeld. Hij liet de Heer hem een beeld geven.

Hoop – de sterren zien was het gebied van de ziel. Het wekte hoop in Abraham. Hij had nu een belofte en een visueel hulpmiddel opdat hij die ‘verzekerde verwachting’ van de ziel kon gaan ontvangen. Hij had geen idee HOE het zou gaan gebeuren, alleen dat de Heer aan hem verschenen was als het Woord des Heren, en hem een belofte had gegeven, en een visueel hulpmiddel. (Voor meer hierover als je geïnteresseerd bent in mijn cd/mp3 serie: “I AM, Who Jesus Is and Where He Came From).


Hoe ik genezen werd
Inwendig schakelde ik mijn ‘geloof’, eigenlijk hoop, over van het naar voren geroepen worden in de dienst, naar de gebedsruimte, toen naar dat het niet uitmaakte of het Charles & Francis waren of een lid van de band, naar uiteindelijk, dat het niet uitmaakte omdat de Heer de genezer was!

In mijn denken, mijn hoop, mijn anker van de ziel, schakelde ik over van genezen te worden in de dienst, naar de Heer die mijn genezer is. Ik vormde mij geen beeld van Jezus, ik wende mijn aandacht af van mensen, liet die opties en beelden verdwijnen, en begon me te concentreren op het kennen van de Vader en de Heer. Alleen dat.

Ik besloot na te blijven in de nu lege kerkruimte, en liep langzaam heen en weer achter in de zaal, op mijn krukken, concentrerend op aanbidding en dankzegging voor mijn genezing. Ik moest mijzelf opporren om een reden te vinden voor dankzegging. Ik dankte Hem voor de Hunters, voor de Amigos, voor het feit dat ik ‘bij Zijn striemen genezen was’, van 1 Petr, 2:24.

Verticaal
Als spoedig veranderde mijn dankzegging in pure aanbidding. Ik aanbad de Vader en de Heer voor wie ze waren. Vanuit liefde, vanuit een dank voor het leven, voor het voorrecht om daar die avond aanwezig te kunnen zijn, maar het meest een liefhebben van de Vader en de Heer. Eén keer de kerk door. De tweede keer terug. Een derde maal. Bij de vierde keer ging ik zo op in aanbidding, dat ik nauwelijks bewust was waar ik was, en mijn aanvankelijke reden voor aanbidding, mijn genezing, was niet meer in mijn gedachten! - Ik was gewoon de Vader aan het lief hebben!

Ik herinner het mij nog helder. Ik was halverwege de 5e keer door de kerk toen mijn aanbidding onderbroken werd door een intense hitte in mijn voet. Ik keek naar beneden, naar het gips, en zag niets. Maar hitte als een spelde prik, zonder pijn, doordrong de top van mijn voet precies daar waar de middenvoetsbeentjes waren.

Plotseling zag ik het – mijn ogen openden zich voor de Geestelijke wereld – a stipje licht werd in 3 seconden de grootte van een citroen, bleef 3 seconden of meer zo groot, en kromp langzaam ineen tot het verdwenen was. Ik keek naar mijn tenen en ze waren niet langer paars. Slechts 72 uur eerder was ik geopereerd, maar nu hadden mijn tenen een normale kleur, en ik kon ze binnenin het gips heen en weer bewegen!

Ik was opgetogen en begon te danken en weer opnieuw te aanbidden, en reed daarna snel naar huis. Ik vertelde mijn moeder wat er gebeurd was, en, al was ze een gelovige, ze was aardig sceptisch. Barb en ik hadden in die tijd verkering, en haar broer was een orthopedisch chirurg. Dus de volgende middag had hij de tijd naar mijn voet te kijken en hij kon niet geloven dat ik mijn voet gebroken had, want voor hem leek wat hij in dat gips zag, een normale voet. Dat was voldoende voor mij!

Ik ging naar huis, vulde de badkuip met water, nam een groot mes uit de keukenla en ik weekte, zaagde en sneed dat gips eraf. Mijn moeder was met schrik vervuld! Ik zei haar dat ik genezen was en dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. Mijn voet was normaal en ik ging de volgende dag weer werken. Camp Tycony, ik kom eraan!

Wat maakte het verschil? Ik geloofde in hoop.

En daar gaan we de volgende week mee verder.

Zegen,
John Fenn
www.supernaturalhousechurch.org