Church WithOut Walls International-Europe
  • Home
    • Privacy Verklaring
  • DE
    • Weekly Thoughts (D) Wöchentliche Gedanken >
      • Weekly Thoughts (D) Wöchentliche Gedanken - PDF
  • EN
    • Weekly Thoughts >
      • WEEKLY THOUGHTS >
        • John's Monthly Newsletter
      • Weekly Thoughts serie in PDF format
    • About John Fenn
    • About Wil & Ank Kleinmeulman
    • Books written by Ank Kleinmeulman >
      • About Ank - author
    • Online Bibleschool
  • F
    • Pensées Hebdomadaires
    • PDF à lire et/ou imprimer
    • A propos de John Fenn
    • A propos de Wil & Ank Kleinmeulman
    • Vidéo en anglais
    • Nous contacter
  • FI
    • Viikottaisia ajatuksia >
      • WEEKLY THOUGHTS / Viikottaisia ajatuksia
      • Weekly Thoughts / Viikottaisia ajatuksia - PDF
    • John Fennistä
    • TV7
    • Kontaktihenkilö Suomessa
  • LT
    • Weekly Thoughts (LT) Savaitės Mintys >
      • E-Book
    • Straipsniai >
      • Kaip mes suprantame, koks turi būti surinkimas
      • Krikštai
      • Kaip veikia 5 tarnavimo dovanos namų surinkimuose?
      • Grįžimas prie paprasto tikėjimo
      • Garbinimas
      • Namų surinkimai Naujajame Testamente
      • Išgelbėjimas
      • Tikėjimo išpažinimas
      • Kaip prasidėjo CWOWI?
      • Dažnai pasitaikantys klausimai
    • Video LT
  • LV
  • NL
    • Weekly Thoughts - nederlands >
      • WEEKLY THOUGHTS (NL) Wekelijkse Gedachten >
        • Weekly Thoughts NL pdf
    • Over / bio van John Fenn
    • Over / bio Wil & Ank
    • Wat wij geloven
    • Onderwijs - Online Bijbelschool
    • Onderwijs - MP3
    • Boeken van Ank Kleinmeulman
    • Doneren / gift overmaken?
    • Conferentie
    • Artikelen >
      • Hoe “Church Without Walls International” is ontstaan
      • Hoe een samenkomst van een CWOW huisgemeente eruit ziet
      • Waarom samenkomen in een huis?
      • Wat is een huiskerk en een huiskerk netwerk?
      • HuisKerken: Waarom – Wat – en Hoe?
      • Ank deelt over Wat & Hoe van Huiskerken (VIDEO'S)
    • Lokaties van Huiskerken (in NL)
  • PL
  • RO
    • Gânduri săptămânale >
      • Gânduri săptămânale - PDF
  • RU
    • Джон Фенн
    • Сид Рот «Это сверхъестественно»
  • Locations
  • Donate
  • Events
  • TV
  • Contact

Vragen die mij gesteld worden: Echtscheiding en hertrouwen deel 1 van 2

5/29/2021

0 Comments

 
Questions I get asked: Divorce & remarriage 1 of 2
Vragen die mij gesteld worden: Echtscheiding en hertrouwen deel 1 van 2
 
Hallo allemaal,
Haat je het niet als jouw woorden uit hun verband worden gerukt? Iemand die je woorden uit hun verband rukt, kan die woorden met overtuiging geloven, ook al weet je dat je niet bedoelde wat zij denken. Het kan moeilijk zijn om hen zover te krijgen dat ze ophouden te geloven in wat ze denken dat je zei, om in plaats daarvan te geloven wat je werkelijk zei.
 
Als het gaat om het Woord van God, kunnen woorden en cultuur die uit hun verband worden gerukt bijzonder schadelijk zijn. Iemand zal je met hand en tand bestrijden voor wat hij gelooft dat het ware en nauwkeurige Woord van God is, terwijl in werkelijkheid wat in de Schrift bedoeld werd, niet is wat hij gelooft. Zij hebben God uit zijn verband gerukt. Overtuigingen die gebaseerd zijn op Gods Woord en uit hun verband zijn gerukt, vormen vaak bolwerken die niet gemakkelijk te overwinnen zijn, al worden de geschiedenis en de context ervan uitgelegd.
 
Om ons die moeite te besparen over het onderwerp huwelijk en echtscheiding, gaan we de Joodse geschiedenis en de Oud Testamentische Mozaïsche wet in de context plaatsen die de jongen Jezus gekend zou hebben en die Hij besprak toen Hij in de tempel was en met de oudsten sprak toen Hij 12 jaar oud was. Laten we praten binnen de context van de scholen van religieus denken van Zijn tijd, toen Hij Zijn bediening begon op ongeveer 30 jarige leeftijd. Laten we eerst begrijpen wat een Jood in Jeruzalem in de 1e eeuw zou hebben geweten en geloofd.
 
God geeft de Israëlische echtscheidingswet, ongeveer 1300 v. Chr.
Bedenk dat God het huwelijk schiep toen de Here God (Christus) in de hof van Eden Eva naar Adam bracht, waardoor Hij het middelpunt van hun huwelijk werd. Dat zij hun hele leven samen leefden, onthult de oorspronkelijke bedoeling: Het huwelijk is bedoeld tot de dood.
 
Maar in het besef dat alles wat Hij schept of aan de mens geeft, misbruikt, beschadigd of vernietigd kan worden, en de gevallen mens kennende, voorzag God ook in een ontsnappingsmogelijkheid voor het geval iemand tekort zou schieten. Opdat ieder mens opnieuw zou kunnen beginnen als de oorspronkelijke bedoeling van hun huwelijk onherroepelijk verloren was gegaan, gaf Hij Mozes de wet op de echtscheiding.
 
Deuteronomium 24:1-4, rond 1300 v. Chr.
"Wanneer een man een vrouw genomen heeft en haar getrouwd heeft, en het geschiedt, dat zij in zijn ogen geen gunst vindt, omdat hij onreinheid in haar gevonden heeft, laat hij haar dan een scheidingsbrief geven en die in haar hand leggen en haar uit zijn huis wegzenden. En als zij uit zijn huis gegaan is, mag zij gaan en de vrouw van een ander worden. En als de tweede man haar haat en haar een scheidingsbrief geeft, of als hij sterft, kan de eerste man haar niet weer tot zijn vrouw nemen, want zij is de vrouw van een ander geweest; dat zou een gruwel zijn en het land doen zondigen, dat de Here God u als erfenis gegeven heeft."
 
Tom, Joe, en Betty...
Dat is het. Dat is alles wat God aan Israël gaf als een scheidingswet. Merk op dat de gescheiden mensen beiden vrij zijn om te hertrouwen, zonder schuld tegenover God of de mens. Zo werd het onderwezen en gepraktiseerd tot en met de tijd van Jezus. De enige voorwaarde is dat zij, eenmaal getrouwd en gescheiden, mogen hertrouwen maar niet kunnen terugkeren naar hun eerste echtgenoot.
 
Waarom? Want laten we zeggen dat je Tom en Joe hebt, en Betty is eerst met Tom getrouwd, dan scheidt hij van haar, en trouwt zij met Joe. Als God het niet zou verbieden, zou Betty kunnen zeggen: "Ik had het beter met Tom dan met Joe, dus ik ga een verhouding met Tom aan en verbreek zijn nieuwe huwelijk om naar hem terug te keren."
 
Door dat te doen, wordt het doel van de wet van echtscheiding teniet gedaan. Het huwelijk was bedoeld tot de dood, tenzij het huwelijk onherstelbaar was, en daarom voorzag God in een uitweg, de echtscheidingswet. Als men Israël toestond het huwelijk zo lichtvaardig te behandelen, in feite naar believen van echtgenoot te wisselen naar gelang iemands lust, zou dat lust en overspel in de samenleving introduceren. Dus God zei dat als je eenmaal gescheiden bent, je niet terug kunt keren naar een eerdere echtgenoot. Je mag opnieuw trouwen, maar niet met een eerdere echtgenoot.
 
(God geeft geen definitie van wat "in haar enige onreinheid gevonden" betekent, en dat was het onderwerp van discussie vanaf Mozes tot in de tijd van Jezus. Wij weten dat de reden waarom veel van de wet vaag was, was dat de mensen met God moesten wandelen om te weten hoe Hij wilde dat Zijn wet op een bepaalde situatie zou worden toegepast. Maar de mens is de mens en tegen de tijd van Jezus hadden de Farizeeërs meer dan 800 van hun eigen wetten toegevoegd om te proberen elke handelwijze voor elke mogelijke situatie te definiëren. En het waren deze extra wetten waartegen Jezus voortdurend onderwees).
 
Spoel ongeveer vierhonderd jaar vooruit, rond 900 v. Chr...
Toen Salomo rond 930 v. Chr. stierf, zei zijn opvolger, Rehoboam, dat hij de belastingen voor het volk veel hoger zou maken dan Salomo. Als gevolg daarvan braken 10 stammen af van Juda, Benjamin, de Levieten en een overblijfsel van andere stammen die de Heer liefhadden rond Jeruzalem, en trokken naar het noorden, naar Samaria. (Lees hierover in het geheel van 1Koningen 12)
 
Daar benoemden zij hun eigen koning, Jeroboam, hun eigen priesterschap uit de laagste mannen van de samenleving, als een wrok tegen God en verwerping van Hem en Zijn wegen. Eenvoudig gezegd: zij wilden niet naar Jeruzalem gaan om de Heer te aanbidden. Toen Israël zich met hen scheidde, werd Juda een eigen natie met Benjamin en de Levieten die als priesters bleven dienen in de tempel in Jeruzalem, en een overblijfsel uit de andere stammen die trouw bleven aan de Heer. Maar in algemene zin kunnen we zeggen dat er 10 stammen waren die zich afsplitsten van Juda en Benjamin.
 
Daarom zie je in het Oude Testament verwijzingen naar de "koning van Israël" en de "koning van Juda". Zij leefden ongeveer 200 jaar naast elkaar in een ongemakkelijke relatie; Juda had meestal goede koningen zoals Josafat en Josia, en Israël had meestal ongoddelijke koningen zoals Achab. God zond vele profeten naar Israël, waaronder Elia, om te proberen hen tot Hem terug te brengen.
 
God scheidt van Israël: 722 v. Chr.
Israël was de Heer voortdurend ontrouw en koos ervoor Baäl en andere goden te aanbidden. Tenslotte had God geen andere keus dan hen de gevolgen van hun daden te laten ondergaan, en scheidde Hij geestelijk van hen. Israël (de 10 noordelijke stammen) werd zonder Zijn bescherming veroverd door de Assyriërs in 722 v. Chr., ongeveer 200 jaar na de dood van Salomo en hun opstandige breuk met Juda en de Heer. Deze 10 stammen van Israël worden de "Verloren stammen van Israël" genoemd.
 
Dit wordt behandeld in 2Koningen 17, inclusief hoe Assyrië veel vreemdelingen naar Samaria bracht, zodat na verloop van tijd de overgebleven Joodse bevolking zich vermengde met de niet-Joodse immigranten. Deze "halfbloed" Joden, die een verwrongen versie van de God van Israël aanbaden, werden de gehate Samaritanen in de evangeliën. Je zult je herinneren dat Jezus in Johannes 4 een Samaritaanse vrouw om water vroeg, en haar in v22 zei: "Jullie weten niet wat jullie aanbidden, maar wij weten wat wij aanbidden, want de redding komt van de Joden." Hun geschiedenis was hen beiden bekend.
 
God scheidde van Israël zegt u? Jeremia in ongeveer 600 v. Chr
Jeremia leefde na de vernietiging van Israël, maar net voor en tijdens de tijd dat Juda werd vernietigd vanwege haar ontrouw. De Heer spreekt tot Jeremia over ontrouw Israël en hoe Juda in haar voetsporen treedt. Jeremia 3:1-8 beschrijft deze geschiedenis en de zaak van de Heer tegen Israëls overspel en (geestelijke) ontucht met Baäl: 
 
Zij zeggen: "Als een man van zijn vrouw scheidt en zij wordt de vrouw van een andere man, zal zij dan weer tot hem terugkeren? Zal het land dan niet zeer verontreinigd worden? Gij hebt met vele minnaars de hoer gespeeld, maar keert tot Mij terug zegt de Here ....(v8)...en toen Ik al de gevallen zag waarin het afvallige Israël overspel heeft gepleegd, scheidde Ik van haar en gaf haar een scheidbrief. En haar verraderlijke zuster Juda zag het en was niet bang, en speelde ook de hoer..."
 
Hosea
Deze gebeurtenis dat God van Israël scheidde, leidde tot hun vernietiging in 722 v. Chr., en was het onderwerp van het boek van Hosea, die in die tijd leefde. De Heer zegt tegen Hosea dat hij een prostituee tot vrouw moet nemen, en er is enige discussie over de vraag of dit een allegorie of een feit was. Maar we weten wel dat de Heer in 2:2 het Israëlische echtscheidingsvonnis aanhaalt (aan Israël) dat voor de oudsten van een stad moest worden uitgesproken, samen met de schriftelijke scheidingsakte: "...gij zijt niet (meer) mijn vrouw, noch ben ik (meer) uw man..."
 
In 2:8 van Hosea voel je de pijn van de Heer over Israëls verraad en Zijn pijn om van haar te scheiden, want Hij zegt in vers 8: "Want zij wist niet, dat Ik het was, die haar graan en wijn en olie verschafte, en haar voorspoed gaf met goud en zilver, waarvoor zij Baäl de eer gaf."
 
In de verzen 14-23 spreekt de Heer over een toekomstige dag: "Ik zal haar verleiden (het hof maken) en haar in de wildernis brengen en teder tot haar spreken...en te dien dage zal zij Mij Ishi (echtgenoot, een term van vertedering) noemen en niet meer Baali (meester)."
 
Hij gaat verder met te zeggen in v19-20:  "Op die dag zal ik je voor altijd aan mijzelf verbinden. Ik zal u Mijzelf ten huwelijk geven in gerechtigheid en rechtvaardigheid, en ook in liefdevolle vriendelijkheid en barmhartigheid. En ook in trouw, want gij zult Mij trouw kennen, want gij zult de Here kennen." (Het woord "Heer" is hier "Jahweh", of YHWH, die wij kennen als Jezus, wat de Griekse transliteratie is van Jahweh, of Joshua, of strikter gezegd, YHWH). Dus de Heer, Christus, zegt tegen Israël dat er een dag zal komen waarop zij Hem zullen kennen - Christus Jezus.
 
Spoel 300 jaar vooruit: God haat het misbruik van Zijn scheidingswet, ongeveer 400 v. Chr
In de tijd van Maleachi, ongeveer 400 v. Chr., gebruikten de corrupte priesters de vaagheid van de echtscheidingswet om naar believen te trouwen en te scheiden, zozeer zelfs dat God zei: "Ik haat echtscheiding". Dat was geen leerstellige uitspraak, want Hij was het die om te beginnen de wet op de echtscheiding gaf. Hij haat dus niet Zijn eigen wet, Hij haat echtscheiding zoals zij die gebruikten.
 
Hij haat het misbruik van Zijn wet van echtscheiding, want het feit dat Hij de wet van echtscheiding gaf, betekent dat er tijden zijn dat echtscheiding Zijn voorziening is voor een onschuldige echtgenoot.
 
De priesters in Maleachi's tijd offerden ook alleen het slechtste van de dieren, het slechtste van het graan, en zij handhaafden niet de voorschriften over het geven van tienden, die grotendeels bedoeld waren om ervoor te zorgen dat niemand in Israël een gebrek leed. Veel voorgangers hebben Maleachi 3 geciteerd alvorens zij een offer ophaalden, zich misschien niet realiserend dat van de 6 tienden die in 7 jaar werden gegeven (geen tiende in het 7e jaar) er 4 teruggingen naar het volk of helemaal nooit naar de priesters gingen. De meeste gingen terug naar de gever van de tiende, nadat de priesters er genoeg uit hadden gehaald voor het offer en hun eigen levensonderhoud.
 
En zo hebben we de basis gelegd van geschiedenis en de Joodse cultuur, om nu naar het leven van Jezus in de eerste eeuw te gaan. Jezus heeft nooit een van de Mozaïsche wetten tegengesproken, hoewel Hij wel veel van de 800 wetten van de Farizeeën, die aan de wet waren toegevoegd, tegensprak. Het was tenslotte Christus die tot Mozes sprak vanuit de brandende braamstruik - Jezus beweert Degene te zijn die tot Mozes sprak in Johannes 8:56-59 wanneer Hij Zichzelf identificeert als de "IK BEN".
 
Dus alles wat je denkt dat Jezus zei over huwelijk en echtscheiding moet geplaatst worden binnen de context dat Hij de auteur is van de Mozaïsche wet en als de Zoon des mensen, goed op de hoogte is van de betekenis en de oorspronkelijke bedoeling ervan. En we zullen volgende week kijken naar wat Jezus zei dat gebaseerd was op de echtscheidingswet uit Deuteronomium 24:1-4. Tot dan, zegen!
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
 

0 Comments

Vragen die mij gesteld worden: "Is vrijwillige seks ok?"

5/22/2021

0 Comments

 
Questions I get asked: "Is consensual sex ok?"
Vragen die mij gesteld worden: "Is vrijwillige seks ok?"
 
Hallo allemaal,
Ik krijg veel e-mails over allerlei verschillende onderwerpen, maar er zijn enkele vragen die vaker voorkomen dan andere. Daarom zal ik de komende weken een aantal veelgestelde vragen hier beantwoorden.
 
Nadat ik klaar ben zullen we een nieuwe rubriek op onze website maken waar deze verschillende vragen/antwoorden zullen worden geplaatst zodat degenen die onze site bezoeken ze gemakkelijk kunnen lezen en/of delen met anderen. Vandaag is het onderwerp:
 
"Wat is er verkeerd aan vrijwillige seks tussen niet-getrouwde volwassenen?"
 
Eerst enkele kernwaarheden uit de Schrift en de oude cultuur van de Bijbel. Het meest fundamentele doel van een seksuele relatie is voortplanting. Het maakt niet uit naar welk element van de schepping we kijken, van planten tot vissen tot landdieren tot mensen, de primaire reden voor seks is voortplanting. Daarom is seks man-vrouw, niet een andere combinatie. Omdat het meest fundamentele doel voortplanting is, is alles wat volgt gebaseerd op die man-vrouw relatie.
 
Gebouwd op die waarheid is er een hoger doel voor de mensheid, dan de lagere levensvormen van het dierenrijk. Seksuele vereniging is de bevestiging van een verbond met de andere persoon. De Here God bracht de pas geschapen Eva naar Adam, en toonde daarmee het patroon voor de mensheid (hoogste en beste geval) dat de Here de grondslag van hun huwelijk is. Sinds de Heer dit deed, bestaat het huwelijk uit geloften tussen man en vrouw aan elkaar, en aan God.
 
Voortbouwend op die man-vrouw relatie die het verbond met elkaar bevestigt door seksueel samen te komen, vindt de voortplanting plaats vanuit dat verbond. Binnen de grenzen van de keren dat het getrouwde paar seksueel samenkomt, is er grote vrijheid, wat we "recreatieve seksuele activiteit" zouden kunnen noemen, d.w.z. niet voor de voortplanting, maar gewoon omdat ze van elkaar genieten binnen die verbintenis. Ik gebruik de term 'recreatief', niet om een baby te maken, maar het blijft waar dat elke keer dat een man en vrouw seksueel samenkomen, zij hun geloften aan elkaar herbevestigen. Dat is belangrijk om op te merken - eenmaal getrouwd, bevestigen seksuele relaties hun geloften en verbond met elkaar en met de Heer.
 
Dat is natuurlijk de reden waarom een overspelige affaire met een andere persoon geconsumeerd wordt, zo verwoestend is voor het huwelijk: Eén van de echtgenoten heeft het verbond met zijn echtgenoot verbroken, en is in plaats daarvan door een verbond aangegaan met een andere persoon door seksueel een eenheid te vormen met die ander. Een verbond vereist dat men zich uit vrije wil houdt aan de voorwaarden ervan, wil het bestaan. Zodra één van de personen dat verbond verbreekt door de daad van een verbond met een ander te stellen, maakt dat het vorige nietig - hoewel de beledigde echtgenoot zeker kan vergeven en het paar de breuk kan proberen te repareren.
 
Paulus zinspeelt hierop in 1Corintiërs 7:3-5 waar hij regelmatige seksuele betrekkingen tussen gehuwde paren aanbeveelt, slechts kort terzijde stellend voor een tijd van vasten en gebed, om daarna weer samen te komen "opdat satan u niet verleidt vanwege uw gebrek aan beheersing.
 
Deze elementen vormen de basis, dus laten we in meer detail onderzoeken; oude verbonden
Waarom is de seksuele vereniging de fysieke bevestiging en bekrachtiging van de geloften en het verbond dat in het hart wordt gesloten?
 
In oude verbonden en in delen van de wereld vandaag de dag, worden verbonden na de geloften verzegeld met bloed, gevolgd door een verbondsmaaltijd.
 
In Exodus 24:7-11 zien we 74 van de leiders van Israël, besprenkeld met bloed, de berg opgaan om de verbondsmaaltijd met God te houden om Zijn verbond met hen te bevestigen, en zij met Hem. De tekst vertelt ons dat zij de berg opgingen en "onder Zijn voeten was een plaveisel helder als de hemel" en "...zij zagen God en Hij legde zijn hand niet op hen (om hen kwaad te doen)" en zij aten en dronken." Dat was het verbondsmaal na het uitspreken van geloften en het vergieten van bloed.
 
In een huwelijk vandaag de dag is dat de reden waarom we geloften hebben, gevolgd door een maaltijd - een huwelijksreceptie - het gaat terug naar oude verbonden en de verbondsmaaltijd. Er is bijna altijd een verbondsmaaltijd. In het oude Joodse gebruik ging de 7-daagse bruiloftsmaaltijd door terwijl de bruid en bruidegom hun huwelijk voltrokken op hun huwelijksdag - met gasten buiten.
 
Maar wat als... haar deugdzaamheid in twijfel werd getrokken?
In Deuteronomium 22:14-17 staat het voorbeeld van wat er zou gebeuren als een bruidegom zijn nieuwe vrouw ervan zou beschuldigen geen maagd te zijn. De Mozaïsche wet zegt dat de ouders van de jonge vrouw de huwelijkslakens zouden brengen en de lakens voor de oudsten uitspreiden om het bloed van haar maagdenvlies te tonen dat gebroken was en de seksuele vloeistoffen, om haar maagdelijkheid bij het huwelijk te bewijzen.
 
Mag ik de ringen hebben, alstublieft?
In oude verbonden geven de verbondshoofden, de twee die met elkaar een verbond sluiten, elkaar hun kostbaarste bezit. In Genesis 22:1-18 bereidt Abraham zich voor om zijn kostbaarste 'bezit' op te offeren - zijn enige zoon van hem en Sara: Izaäk.
 
Op het laatste moment, als de Heer ziet dat Abraham er mee door zou gaan, zorgt Hij voor een plaatsvervangend offer. Maar Hij zegt dat als gevolg van zijn gehoorzaamheid, alle volken van de aarde gezegend zullen worden. In verbondstermen, omdat Abraham zijn enige zoon op aarde losliet, kon God als het verbondshoofd in de hemel, legaal door de voorwaarden van het verbond, Zijn enige Zoon op aarde loslaten - waardoor allen gezegend werden.
 
Tot op de dag van vandaag geven wij elkaar ringen als deel van onze geloften, symbolen dat alles wat de een bezit nu van de ander is. Behalve dat alle bezittingen één worden, verandert de bruid meestal ook haar naam in de zijne - ze zijn nu één.
 
Het bloed vergoten in het verbond
"Het leven is in het bloed... het is het bloed dat verzoening doet voor de ziel." (Leviticus 17:11) Er wordt ook bijna altijd bloed vergoten op grond van dit inzicht. Als iemand bereid is bloed te vergieten om een verbond aan te gaan, betekent dit dat het een levenslang verbond is. Het vergieten van bloed betekent dat ik met mijn leven dit verbond eer, met mijn levensbloed dit verbond aanga, en het met mijn leven en wezen zal verdedigen.
 
Bij Abraham was het de besnijdenis, de geslachtsdaad is een verbondsdaad, en de afgeleide daarvan is de verbintenis tussen Christus en de gemeente, vaak omschreven als een bruidegom en zijn bruid, een Echtgenoot (de Heer) en zijn vrouw. Seks tussen een getrouwd stel is dus een type van de geestelijke verbintenis tussen Christus en de gemeente die één zijn in Christus. Paulus zinspeelde hierop in Efeziërs 5:21-33 waar hij zegt: "Dit is een grote geheimenis, maar ik spreek over Christus en de gemeente."
 
Abraham werd dus besneden als een beeld van vereniging met God, op een mystieke en geestelijke manier van één zijn. Zoals wij vandaag één zijn in Christus, Hij in ons en wij in Hem, Christus in ons, de hoop der heerlijkheid - dat is de vervulling van het besnijdenisteken van het verbond met Abraham.
 
Seks tussen een gehuwde man en vrouw is daarom de lichamelijke handeling van het bevestigen, herbevestigen en vernieuwen van de verbonden en geloften die in het hart met elkaar zijn gesloten.
 
Overspelige vrouw - de ontrouwe gelovige
Nogmaals, dit is waarom bijvoorbeeld Jakobus 4:1 zegt: "Gij overspelige vrouwen! Weet gij niet, dat vriendschap met de wereld vijandschap is tegen God?" Het Grieks voor 'vriendschap' is het woord 'philia', dat gebruikt wordt voor beste vrienden. Het Griekse woord voor 'wereld' is kosmos; wereldsysteem. Het Griekse woord voor "vijandschap" is "echthra" en betekent "vijandigheid, vijandschap, vervreemding van".
 
Dit is de eigenlijke daad van overspel, "beste vrienden" worden met iemand anders dan je echtgenoot, je aanpassen aan hem en zijn manier van doen, wat vervreemding is van het verbond dat iemand heeft met zijn echtgenoot.
 
De King James Version zegt ten onrechte "overspeligen en overspelige vrouwen", maar het mannelijk staat niet in het Grieks - alleen het vrouwelijk. Jakobus verwijst dus naar het lichaam van Christus als een vrouw die getrouwd is met haar echtgenoot, Christus en de gemeente - en hij beschuldigt hen van overspel, ontrouw aan Hem door hun aandacht en gebeden te richten op het verkrijgen van materiële goederen en zelfzuchtige ambitie.
 
Daarom zei Jezus in Mt 12:39, 16:4 dat een overspelig geslacht naar een teken zoekt - de beschuldiging is dat een Israëliet andere goden najaagt in plaats van te geloven wat voor hun ogen is en trouw te blijven aan de Heer.
 
Ik probeer dit kort te houden, en dit is een overzicht dat antwoord geeft op de vraag: Wat is er verkeerd aan vrijwillige seks tussen volwassenen? Het korte antwoord is dat de daad van seks de fysieke bevestiging is van een verbond dat in het hart gesloten is tussen een man en een vrouw, bevestigd door geloften voor God en mensen, en geconsumeerd door hun seksuele vereniging.
 
Ik hoop dat deze uitleg een zegen is geweest en tot nadenken heeft geleid.
Zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
 

0 Comments

Het boek dat je overslaat, Leviticus #4 van 4, zonde & ontsnappingsbok, zekerheid en vrede

5/15/2021

0 Comments

 
The book you skip over, Leviticus #4 of 4, sin & escape goat, assurance and peace
Het boek dat je overslaat, Leviticus #4 van 4, zonde & ontsnappingsbok, zekerheid en vrede
 
Hallo allemaal,
Ik deelde vorige week over verzoening, at-one-ment. Vandaag waarom er een bok als zondoffer was en waarom er tegelijkertijd een vluchtbok de woestijn in werd gestuurd.
 
Maar sta me toe eerst dit te zeggen: Er zijn veel meer dingen te leren uit Leviticus dan ik in deze serie ga vertellen. Bijvoorbeeld, hoe de verdeling van reine en onreine dieren meer was dan voor hun gezondheid, maar een beeld dat zij, Israël, rein en speciaal voor de Heer waren, uniek voor Hem apart gezet, boven alle andere volken van de aarde.
 
Dit wordt bevestigd door Petrus' visioen van Handelingen 10:9-16 waarin hij reine en onreine dieren ziet op een reusachtig laken en hem 3x werd opgedragen te slachten en te eten. Petrus wijst dat bevel af en zegt dat hij nog nooit iets onreins heeft gegeten. De Heer vertelt hem dan dat het visioen geen dieetles is, maar hem laat zien dat God zowel 'reine als onreine' mensen heeft gereinigd. Hem werd gezegd niets onrein te noemen wat God heeft gereinigd. Terwijl hij er nog over nadacht stonden vertegenwoordigers van de Romeinse hoofdman Cornelius voor de deur. "Ga met hen mee zonder te twijfelen, want Ik heb hen gezonden", werd hem gezegd.
 
We zouden kunnen spreken over de voorschriften van hoe zout vereist was op het vlees van een brandoffer. Jezus zei in Mattheüs 5:13 dat wij het zout der aarde zijn, en iedere Joodse toehoorder zou begrepen hebben dat Hij het had over het kruiden van het leven, dat offeren aan God een met zout gekruid leven is, dat de aarde niet kan 'bederven' zolang wij erin zijn en wij 'zout' blijven voor onze wereld, en meer.
 
Zij zouden Numeri 18:19 gekoppeld hebben aan een verbond van zout, en David verwees op deze manier hieraan, in 2Kronieken 13:5. Zout is conserveermiddel, smaakversterker, en staat voor gemeenschap en familie rond de tafel van God met het oog op het Bruiloftsmaal van het Lam, waar wij allen als één grote familie bijeen zijn.
 
Er zijn veel dingen die genoemd zouden kunnen worden. Hoe de priesters de huiden van de bij het brandoffer geofferde dieren kregen om als hun bedekking te dragen  (Leviticus 7:8). Deze bedekking, voorzien door het zondoffer, is een type van Adam en Eva die bedekt werden doordat de Heer een dier offerde  en nu zij bekleed werden met de 'heerlijkheid' van de huiden, en hoe wij nu bedekt worden met de heerlijkheid van de Heer, wat kwam door Zijn eigen 'brandoffer'.
 
Maar niets is aangrijpender dan wat in het midden van Leviticus staat: De offers voor de verzoendag.
Leviticus 16:7 zegt dat Aäron twee bokken voor de Here zal brengen en er een lot om zal trekken; de ene zal de bok van het zondoffer zijn, en de andere zal de vluchtbok of 'levende bok' zijn. Deze twee bokken zijn een type van de tweeledige natuur van de Messias, want het bloed van de ene zal worden gesprenkeld in het heilige der heiligen, voor God Zelf, en de vluchtbok zal de woestijn in worden geleid om te sterven, uit het zicht, door de hand van God.
 
Een lam wordt hier niet gebruikt om een punt te maken van hoe Jezus "zonde voor ons werd": Een bok is een type van zonde, zoals toen Jezus in Mattheüs 25:32-33 zei dat Hij bij Zijn wederkomst de volken van elkander zal scheiden, zoals de herder de schapen scheidt van de bokken.
 
In vers 12 zegt de Heer tegen Mozes dat hij Aäron moet instrueren dat hij, voordat de twee bokken aan God worden geofferd, brandend wierook "die klein geslagen is" in het heilige moet brengen, zodat de rook de Ark van het Verbond bedekt en het heilige vult, "opdat hij niet sterft".
 
Het reukwerk is een type van de gebeden van de heiligen, zoals gezien in Openbaring 5:8 en 8:3-4, en in de ruimere zin hier, is het de voorbede van de Messias voor de mensheid, Zijn offerande, Zijn komen voor de Vader in het Heilige.
 
Daarom werd het reukwerk "klein geslagen" of in kleine stukjes geslagen, hetgeen de marteling toont die Jezus onderging in Zijn offerande voor de mensheid "opdat wij niet sterven" in de tegenwoordigheid van God. Jesaja 52:14 zegt: "Velen zullen zich over Hem verwonderen, want Zijn uiterlijk was zozeer misvormd, niet meer menselijk." Het in kleine stukjes worden geslagen betekende dat elk beetje wierook door het vuur zou worden verteerd, wat het volledige werk van Jezus aan het kruis liet zien.
 
De bok van het zondoffer
In Leviticus 16:16-20 zegt de Heer tegen Mozes dat het bloed van de bok in het heilige wordt gesprenkeld om Israël één te maken, en noemt het in v20 "verzoening doen" (at-one-ment). Het was op dat moment dat zij één waren, geen zonde meer tussen hen en God, want Hij had hen met Zichzelf verzoend, waardoor God en mens ‘op dat moment’ één werden".
 
Dit sluit aan bij 2Corintiërs 5:17-21 waar Paulus schrijft: "Dat wil zeggen, God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, door hun hun overtredingen niet toe te rekenen, en Hij heeft ons het woord der verzoening toevertrouwd. Wij dan, als ambassadeurs voor God, smeken u, laat u met God verzoenen..."
 
Het wordt ook gezien in Hebreeën 9:22-26 waar staat dat op aarde de tempel gezuiverd werd door aardse offers, maar dat de hemel gezuiverd moest worden door een hoger en beter offer: "Want Christus is niet ingegaan in een tempel met handen gemaakt om Zich te offeren, die slechts een type is van het ware, maar Hij is ingegaan in de hemel zelf om voor God te verschijnen..."
 
Jezus was bezig op te stijgen om Zich aan de Vader aan te bieden, toen Maria Hem zag, vlak na Zijn opstanding. Efeziërs 4:8 vertelt ons dat Hij de krijgsgevangenen naar de hemel leidde (zij die in Gevangenschap waren, ook bekend als het Paradijs of Abrahams boezem, d.w.z. de rechtvaardigen die gestorven waren, maar wachtten tot hun zonden betaald zouden worden)
 
In Johannes 20:16-19 draait Maria zich vol ontzag om als ze Hem haar naam hoort uitspreken: "Maria". Hij zegt haar: "Raak mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren naar mijn Vader. Maar ga heen en zeg tegen mijn discipelen dat ik ben opgevaren naar mijn Vader en hun Vader, en naar mijn God en jullie God." De tekst gaat verder met te zeggen, "Later diezelfde dag, tegen de avond...stond Jezus in hun midden..." Hij vervulde de rol van de bok van het zondoffer in het Heilige der Heiligen, en toen dat gebeurd was, kwam Hij later die dag om aan de anderen te verschijnen, en Hij deed dat nog vaker gedurende de volgende 40 dagen. Hoe vriendelijk van Hem om Maria te verzekeren dat Hij leefde.
 
De zondebok
We zagen Jezus zojuist als de bok van het zondoffer dat in het heilige werd geofferd. Laten we nu ook eens kijken naar Zijn werk als de zondebok, stervend in de woestijn door de hand van God. Leviticus 16:21 vertelt ons dat Aäron de handen op de kop van de bok moest leggen en de zonden van Israël moest belijden, voordat hij de bok de woestijn instuurde om alleen te sterven. Vers 22: "En de bok zal al hun ongerechtigheden op zich dragen in een land dat niet bewoond is..." De verlatenheid, de eenzaamheid, is niet een punt dat we moeten missen.
 
Dit verklaart waarom Jezus uitriep: "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?!" Merk op dat Jezus voor de eerste keer niet het woord "Vader" gebruikte, maar Hij sprak zoals de niet geredden doen, de algemene term "God". De zon verduisterde gedurende de laatste 3 uren dat Hij aan het kruis hing, alleen, hangend tussen hemel en aarde, de zondebok stervend in de woestijn in een privé actie tussen God Zijn Vader en Hemzelf.
 
Samen, de bok van het zondoffer en de zondebok, openbaren de dubbele natuur van de Messias en hoe Zijn offer ons reinigde en de weg voor ons vrijmaakte om de hemel binnen te gaan. Als Hij niet de hemel was binnengegaan om voor ons voor de Vader te verschijnen, om te worden uitgeroepen tot het wettige en laatste en volmaakte offer voor de mensheid, zou onze verlossing niet compleet zijn geweest.
 
Hebreeën 6:20 noemt Hem de voorloper, die voor ons achter het voorhangsel is binnengegaan, opdat wij zouden volgen. De term "voorloper" werd gebruikt om een schip aan te duiden dat de haven binnenkwam. Een man met een touw om zich heen dook in het water en zwom in de richting waarin het schip moest gaan, in feite sleurde hij het schip terwijl hij zwom, hoewel het door roeiers werd bestuurd. Jezus is onze voorloper, zegt dit vers, hij is "vooruit gezwommen" om ons veilig de haven binnen te loodsen.
 
De zondebok en de bok van het zondoffer zijn verenigd in de persoon van de Here Jezus. Hij reinigde ons en werd door de Almachtige Vader God uitgeroepen tot het laatste offer. Daarom schrijft Paulus in 2Corintiërs 5:6 dat we direct naar de hemel gaan als we sterven, "afwezig zijn van het lichaam is aanwezig zijn met de Heer" - Jezus heeft de weg gebaand en wacht ons daar op, de voorloper die een plaats voor ons heeft bereid.  
 
Dit is het einde van onze studie van Leviticus, hoewel er nog zo veel meer is. Maar ik hoop dat het een zegen is geweest, volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com

0 Comments

Het boek dat je overslaat, Leviticus, #3 van 4, Wat verzoening echt betekent

5/8/2021

0 Comments

 
The book you skip over, Leviticus,  #3 of 4, What atonement really means
Het boek dat je overslaat, Leviticus, #3 van 4, Wat verzoening echt betekent
 
Hallo allemaal,
Heb je ooit de vraag gehoord: "Is genezing in de verzoening?” Of misschien, 'Geloof je dat elke zonde bedekt is in de verzoening?' (Vaak gevraagd omdat de persoon die het vraagt worstelt met iets dat hij/zij heeft gedaan)
 
Wij gebruiken het woord 'verzoening' zonder het echt te begrijpen vanuit het perspectief van Leviticus, dat een type is van het leven in Christus.
 
De verzoening
Het woord 'verzoening' betekent in het Hebreeuws iets bedekken, in het oude gebruik om hout met pek te bedekken - als een verflaag, als een waterdichte laag teer over hout. Maar het is meer dan dat, want het woord draagt de betekenis in zich van de twee delen die één worden door de bedekking met het pek; het eerste is bedekt door het andere, waardoor ze één worden.
 
Het bedekken zorgt ervoor dat alles stopt, tot rust komt, in vrede is, want het is de laatste handeling in dat houtbewerkingsproject. Zodra het bedekt was, was de vakman klaar. Er kan geen verdere houtbewerking meer plaatsvinden als het eenmaal bedekt is. Er is helemaal niets meer te doen, de twee zijn één geworden.
 
Om die reden is het verzoening (in het engels) vertaald als "at-one-ment".
 
Kijk eens naar die 3 delen: "At-one-ment". Verzoening. Het is de daad van 'één-zijn' met Christus. Het is het moment van één worden. Zijn bedekking heeft ons één gemaakt met Hem, en Hij met ons. Hij zit aan ons vast en wij aan Hem zoals pek aan hout kleeft, en hout aan pek, een één wordend geheel.
 
"At-one-ment" (Op één moment of 'op dat ene moment') betekent dat alle vragen die beginnen met: "Denk je dat ____ bedekt is in de verzoening", achterhaald is. Het brandoffer en de andere offers van Leviticus hebben betrekking op en gaan allemaal over het doen van verzoening voor Israël. ALLES wordt gedekt. Wanneer iemand een brandoffer offerde voor zijn verzoening, werd hij op dat moment één met God.
 
Door God bedekt zijn betekent dat er heelheid is in Zijn aanwezigheid. Niet alleen genezing, maar heelheid. Niet alleen fysieke en emotionele en mentale genezing, maar heelheid. Eenheid. Volledigheid. Rust. Niets meer te doen, want er kan niets meer gedaan worden. Niet alleen voorspoed. Niet alleen vrede. We hebben 'een-één-zijn' met God ervaren.
 
In Christus
Ik heb al eerder gezegd dat er in het Nieuwe Testament meer dan 120 termen zijn als 'in Hem' en 'Hij (Christus) in ons' die beschrijven dat wij één zijn met de Heer door het bloed van het kruis. De offers van Leviticus, die verzoening brachten voor Israëls zonden, waren afbeeldingen van Jezus' kruis dat zou komen. De brandoffers werden volledig verbrand, zodat er niets van de zonde overbleef. Dat maakte dat de aanbidder een "één-moment" met God ervoer. Ze werden één omdat er geen zonde meer tussen hen en God stond. En het was allemaal Gods werk.
 
Dat is de grondigheid van het werk van de Heer. De aanklager der broeders wil dat wij dat vergeten en brengt onze herinneringen naar boven - maar de zonde van die daden is allang bedekt, verzegeld, volledig opgebrand, zodat er niets meer van over is! We zijn werkelijk "één" in een moment van tijd, met de Heer. Eenheid.
 
De herinneringen blijven wel, zodat we ervan kunnen leren en weten waarvan we gered zijn, of indien gedaan terwijl we in Christus zijn, dat we Zijn voortdurende genade en vergeving mogen kennen en onze les mogen leren. Maar geestelijk bestaan die zonden niet meer, en dus begint Satan een gedachtenspel met ons. Wij moeten die gedachten van beschuldiging en veroordeling wegdoen en die gedachten en gevoelens gevangen nemen in Christus, want wij hebben de eenwording met God ervaren. De brandoffers zijn een type van de volmaaktheid die Jezus aan het kruis heeft volbracht, en de eenwording is het resultaat. We zijn één.
 
Van God weglopen
De aard van zonde zorgt ervoor dat de mens zich van God verwijdert; dat hij alles doet wat hij kan om God te ontlopen. Toen Adam en Eva zondigden verstopten zij zich voor de Heer. Toen God vanaf de berg sprak, trok Israël zich daarvan terug, wat ertoe leidde dat zij hun priesterschap voor de gehele natie verwierpen. In Openbaring 6:15-16 proberen de ongeredden zich voor de Here te verbergen in grotten en spleten.
 
Zondaars vluchten soms voor God omdat ze weten dat ze zondaars zijn, soms mijden ze Hem intuïtief zonder te weten waarom. Johannes 3:19-21 vertelt ons dat er licht in de wereld is gekomen, maar dat de mensen de duisternis liefhebben, opdat hun leven niet openbaar wordt. Maar zij die de gerechtigheid liefhebben, willen het licht.
 
Toen de Heer de tabernakel maakte, stopte Hij met spreken tot Israël vanaf de berg en verhuisde Hij naar de tabernakel, en koos ervoor te spreken vanaf de Verzoendeksel in de diepte van de tabernakel. De verhuizing van de bergtop naar de tabernakel wordt gevonden in Exodus 33:7-11 waarin staat:
 
"...En toen Mozes de tabernakel binnenging, daalde de wolkenzuil af (van de berg) en stond aan de deur van de tabernakel. En de Here sprak tot Mozes ... van aangezicht tot aangezicht, zoals een man tot zijn vriend spreekt ..." 
 
God schiep een systeem met behulp van het priesterschap en het systeem van offers, waardoor de mens, die zo bang was voor de reine en almachtige God, verzoend kon worden, en zelfs tot God kon naderen en Hem kon kennen. Hij maakte een manier waarop de mens en God hereniging konden ervaren. God verhuisde van de berg in een tabernakel/tempel, en vervolgens uiteindelijk van het gebouw in menselijke wezens die Hem zouden hebben. "Weet gij niet, dat uw lichaam de tempel is van de heilige Geest, die in u is?" (1Corintiërs 6:19)
 
Rust
Jezus is onze rust. Hem in ons leven te hebben, zorgt ervoor dat wij door de Heilige Geest de eenwording met God ervaren. In tegenstelling tot de mensen in het Oude Testament, die de eenwording op een manier ervoeren die bij elke zonde en elk offer voortdurend vernieuwd moest worden, leeft Christus nu 24/7 in onze herschapen geest, nadat Hij de barrière van de zonde heeft weggenomen in Zijn brandoffer, en ons door Zijn Geest de ware eenwording voor eeuwig met Hem en onze hemelse Vader geeft. Verbazingwekkende genade!
 
We sluiten de serie volgende week af, tot dan,
zegen!
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com

0 Comments

Leviticus, het boek dat je overslaat, #2 van 4, Het Vuur is begonnen door God

5/1/2021

0 Comments

 
Leviticus, the book you skip, #2 of 4, Fire started by God
Leviticus, het boek dat je overslaat, #2 van 4, Het Vuur is begonnen door God
 
Hallo allemaal,
Vandaag; bovennatuurlijk Israël. 
 
God begon het vuur
Wat het oude Jodendom zo bovennatuurlijk maakt, is dat God het vuur voor het brandoffer begon, niet de mens.
 
De mens kan niet tot God komen op eigen kracht of eigen formules. In het Oude Testament moest iemand, wanneer hij in de tegenwoordigheid van God was, zijn schoenen uittrekken, want schoenen zijn door mensen gemaakt. Wij kunnen niet in Zijn tegenwoordigheid komen door iets wat wij gedaan hebben. Dit vinden we in Exodus 3:5-6 wanneer Mozes met de Heer spreekt bij het brandende braambos. "...Doe uw schoenen van uw voeten, want dit is heilige grond."
 
Ook te zien in Jozua 5:14-15 wanneer Christus als de Kapitein van de legers van de Heer Jozua vertelt hoe hij Jericho moet innemen en hem beveelt zijn schoenen uit te trekken in Zijn aanwezigheid. (Dit was geen engel die met Jozua sprak, maar Christus, opgemerkt door het feit 1, Hij ontving aanbidding, 2, vertelde Jozua zijn schoenen uit te doen, en 3, in hoofdstuk 6 gaat de vertelling verder, door in hun gesprek over te schakelen vanuit natuurlijk zicht naar het werkelijke perspectief; "de Heer zei...". Dus gooi boeken weg die zeggen dat dit een engel is (zoals Angels on Assignment) want er zijn er een paar die je laten geloven in een dwaling.
 
De mens kan niet tot God komen door enige inspanning van hemzelf. Dit is de reden waarom God gebood, toen zij een altaar bouwden waarop zij offers konden brengen, dat zij de rots niet mochten beitelen of op enige wijze veranderen - zij moesten de rots gebruiken zoals zij die op de grond vonden, want om hem te vormen zou een inspanning van de mens zijn om tot redding te komen. Exodus 20:25
 
Vuur van de Heer
Met dat begrip, dat het komen tot God helemaal van Hem is en wij niets kunnen inbrengen, kijken we naar het brandoffer dat het onderwerp is van de eerste hoofdstukken van Leviticus. Het allereerste offer dat we zien is toen de Here God (Christus) een dier doodde en jassen van huiden maakte voor Adam en Eva, Genesis 3:21. Dit was een object les voor hen over hoe Hij later het laatste offer zou worden, opdat de mens door Hem bekleed zou worden. Genesis 4 verhaalt dat Kaïn verlossing door deze genade afwees en er voor koos om op eigen kracht tot God te komen, door een offer te brengen van de groenten waar hij zo hard voor gewerkt had. Wij kunnen niet tot God komen op basis van ons werk, onze inspanningen, onze formules.
 
De Heer aanvaardde zijn offer niet omdat het van zijn eigen inspanningen was, terwijl Hij wel het offer van Abel aanvaardde, dat het onschuldige bloed was van een offer van de kudde. Daarom is Kaïn de vader van alle valse godsdiensten en valse pogingen om op eigen kracht tot God te komen. We kunnen als voorbeeld verschillende religieuze riten uit de hele wereld nemen die bepaalde gebeden voorschrijven, bepaalde inspanningen om God te benaderen, te imponeren of te bewegen.
 
Mozes schreef Genesis, zodat het door hem en ons begrepen wordt, dat vuur uit de hemel kwam om Abels offer te verteren, en niet dat van Kaïn. Zo wist hij dat zijn offer niet was aangenomen. Dit vestigde het patroon dat God degene is die vuur uit de hemel zal zenden om het vuur van het brandoffer te ontsteken, zodat er niets van dat offer overbleef.
 
Dit wordt in heel Leviticus herhaald - laat niets van het brandoffer overblijven. Het moet totaal verteerd worden. Dit is wat de Heer tegen Israël zei, op dat eerste Pascha in Exodus 12:10: "Laat er niets van overblijven tot de morgen, en als er 's morgens nog wat van overblijft, verbrand het dan volkomen." Dit is natuurlijk een type van Jezus aan het kruis, dat Zijn "brandoffer" voor de zonde volledig was, totaal, 100%.
 
Mozes en Aäron - Leviticus 9:23-24 bij de allereerste offers van het nieuwe priesterschap, onder leiding van Aäron: "En Mozes en Aäron gingen de tabernakel binnen en kwamen daarna naar buiten en zegenden het volk. En de heerlijkheid des Heren verscheen aan het ganse volk. En er ging vuur uit van de Here  en dit verteerde het brandoffer en de vetstukken ; toen het volk dat zag, juichten allen en wierpen zich op hun aangezicht”.
 
Gideon - In Richteren 6:20-24 ziet Gideon de engel van de Heer (Christus), die hem roept om Israël te leiden tegen de Midianieten en de Rechter van Israël te worden. Gideon brengt een offer van vlees en ongezuurd brood en legt dit op een rotsaltaar. De 'engel des Heren' raakte de rots aan met zijn staf en er ontstond een vuur dat het offer verteerde en de 'engel des Heren' vertrok. Gideon stak het vuur niet aan, dat deed de 'engel van de Heer'. Gideon, die zijn geschiedenis kende en zich realiseerde dat hij de Heer van aangezicht tot aangezicht had gezien, schreeuwde het uit. De Heer sprak toen tot hem en verzekerde hem dat hij niet zou sterven. Gideon noemde de Heer 'Jehovah Shalom', God van Vrede, vanwege deze ontmoeting dat hij niet stierf.
 
Simson - Ongeveer 50 jaar later, in Richteren 13:16-20 verschijnt de 'engel des Heren' aan een man genaamd Manoach en zijn vrouw, en vertelt hen dat zij zwanger zal worden en een Rechter voor Israël zal baren en dat hij vanaf de conceptie een Nazareër zal zijn. Deze ouders van de toekomstige Simson brengen een offer aan de Heer als dank voor deze profetie, en Manoach, zich niet realiserend met wie hij sprak, vroeg Hem Zijn naam.
 
Vers 18: "Waarom vraagt gij naar mijn naam, daar hij Wonderbaar is?" (Hebreeuws:Wonderbaarlijk, onbegrijpelijk, majestueus), en toen steeg Hij op in de vlam van het offer naar de hemel en uit het zicht. Je zult je herinneren dat Jesaja 9:6 over de Messias zegt: "Ons is een kind geboren, ons is een Zoon gegeven, en Zijn naam zal Wonderbaar heten..."
 
Manoah vertelde zijn vrouw dat ze God van aangezicht tot aangezicht hadden gezien en dat ze zeker zullen sterven. Zijn vrouw, slimmer en met gezond verstand, zei in v23: "Zou Hij ons gezegd hebben dat wij een zoon zullen krijgen als Hij ons zou doden? En Hij heeft ons offer ook aangenomen, dus we zullen niet sterven."
 
Salomo - In 2Kronieken 7:1-3 staat bij de inwijding van de tempel: "Toen Salomo zijn toespraak beëindigd had, daalde het vuur uit de hemel neer en verteerde het brandoffer en de offers; en de heerlijkheid des Heren vervulde de tempel. En de priesters konden de tempel niet binnengaan, omdat de heerlijkheid des Heren de plaats zo sterk vervuld had. En toen het gehele volk zag, hoe het vuur neerdaalde met de heerlijkheid des Heren, vielen zij op hun aangezichten en aanbaden, terwijl zij de Here loofden, zeggende: 'Want Hij is goed, want zijn goedertierenheid duurt eeuwig.'"
 
Elia - In 1Koningen 18:36-39 hebben we misschien wel het bekendste voorbeeld van Gods patroon om het vuur voor de brandoffers aan te steken - Elia en de profeten van Baäl. Helaas verwaarlozen de meeste predikanten en zondagsschoollessen het onderwijzen van de grotere waarheid, denkend dat wat Elia deed een uitzondering op de regel was. Als gevolg daarvan kunnen we ons afvragen waarom Elia zo zeker was dat zijn plan zou werken, en velen hebben ten onrechte gedacht dat hij gewoon zelf op het idee kwam, of dat zijn grote geloof ervoor zorgde dat God met vuur antwoordde. Geloof is niet onafhankelijk van God, maar eerder ons antwoord op Zijn geopenbaarde genade. Elia volgde gewoon Zijn Woord uit Leviticus, dat in Israël al jaren niet meer was gevolgd.
 
Elia wist dit allemaal, en daarom wachtte hij zijn tijd af tot het standaard avondoffer om 15.00 uur. Hij wist dat God zou antwoorden door vuur om het brandoffer te verteren. Hij amuseerde zich dus met de profeten van Baäl, waarbij hij Baäl ervan beschuldigde dat hij de ene keer op het toilet zat en de andere keer op reis was. En toen het drie uur 's middags was, zei hij vol vertrouwen tegen het volk dat ze water op het offer moesten gieten, omdat hij hen wilde laten zien dat hij geen goocheltruc zou uithalen, om het vuur door bedrog te ontsteken.
 
"En het geschiedde, ten tijde van het avondoffer, dat Elia, de profeet, naderbij kwam en zeide: Here, God van Abraham, Izaäk en Israël, laat heden bekend zijn, dat Gij God zijt in Israël, en dat ik Uw knecht ben, en dat ik al deze dingen op uw woord gedaan heb. (Instructies in Leviticus)"...Toen viel het vuur van de Heer, en verteerde het brandoffer en het hout en de stenen en het stof en het water in de geul..."
 
Van Abel tot Mozes, Gideon tot Manoah, Salomo tot Elia, het patroon van God was dat vuur uit de hemel het brandoffer volledig zou verteren. Het is een type van Jezus aan het kruis, volledig wegnemend de zonde van de wereld.
 
Christen - Voor de christen die worstelt met zijn verlossing en zich afvraagt of God hem misschien toch zal verwerpen, hoewel hij in Jezus gelooft en God liefheeft, geeft wat we in Leviticus en de andere passages vastgesteld zien, ons grote vrede. Het offer van Jezus aan het kruis, een transactie tussen Hem en Zijn Vader, was een volledig werk. Er is niets meer over van onze zonde. Zoals Paulus schreef in 2Corintiërs 5:17: "...het oude is voorbijgegaan, en zie! Alle dingen zijn nieuw geworden."
 
Er is geen 'Ja, maar' meer. Er is geen 'Je weet niet wat ik gedaan heb' als overweging. Het brandoffer was niet alleen voor de eerste zonde, maar voor de hele zonde. Wetende dat juridisch gezien onze zonde van morgen of volgende maand of volgend jaar al is verbrand in het offer van Jezus, leidt ons naar grotere heiligheid.
 
De wetenschap dat onze zonde en de zonden die nog komen gaan, verbrand zijn in het offer van Jezus, nodigt ons uit om voorwaarts te gaan, in elke poging om Hem meer en beter te leren kennen en om nader tot Hem te komen, want er is niets tussen ons en God de Vader. Die kennis neemt de angst weg tussen ons en God - alles wat ooit tussen ons in stond, zelfs toekomstige zonden die nog door ons begaan moeten worden, zijn al voorzien en vergeven - dus ga in volle vaart vooruit in Hem!
 
Volgende week meer, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com

0 Comments
    Picture

        John Fenn

    is de stichter van CWOWI.
    Naar NL.Home
    Indien je een abonnement wil op de Weekly Thoughts NL mail

    Archief

    March 2023
    February 2023
    January 2023
    December 2022
    November 2022
    October 2022
    September 2022
    August 2022
    July 2022
    June 2022
    May 2022
    April 2022
    March 2022
    February 2022
    January 2022
    December 2021
    November 2021
    October 2021
    September 2021
    August 2021
    July 2021
    June 2021
    May 2021
    April 2021
    March 2021
    February 2021
    January 2021
    December 2020
    November 2020
    October 2020
    September 2020
    August 2020
    July 2020
    June 2020
    May 2020
    April 2020
    March 2020
    February 2020
    January 2020
    December 2019
    November 2019
    October 2019
    September 2019
    August 2019
    July 2019
    June 2019
    May 2019
    April 2019
    March 2019
    February 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    July 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    November 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    March 2012
    February 2012
    January 2012
    December 2011
    November 2011
    October 2011
    September 2011
    August 2011
    July 2011

    RSS Feed

Church WithOut Walls International.eu (C) 2023
to donate
Photo used under Creative Commons from widakso