Heb je ooit iets gehoord over iets of iemand waarvan jij je afvroeg ‘Waar is de vreze van God gebleven’? Ik wel.
De lagen afpellen
Alvorens ik hier iets over kan begrijpen, moet ik allereerst wat lagen afpellen om bij de wortel te kunnen komen van de hoofdoorzaken en fundamenten, dus ga ik terug en neem ik historische en culturele lagen weg totdat ik uitkom bij hoe de Joden in de oudheid door heidenen gezien werden.
De geschiedenis laat zien dat de Joden in veel opzichten door de Grieken en Romeinen gerespecteerd werden en bijna elk nivo van de maatschappij bewonderde wel een of meer eigenschappen van de Joodse cultuur. Onder de religieuzen werden de Joden gerespecteerd omdat ze echt geloof hadden en slechts 1 god (God) hadden, met goed gedefinieerde regels hoe Hem te dienen; anders dan de heidenen, wiens vele goden en godinnen altijd veranderende regels en voorschriften hadden.
Joden waren ware gelovigen, terwijl de heidenen het vertoon van religie hadden. Dat is één van de redenen dat de Schrift noemt dat vele Romeinse en Griekse mensen zich tot het Judaïsme bekeerden – veel heidenen bewonderden de Joden zozeer dat ze zich tot het Judaïsme bekeerden.
Onder de intellectuelen respecteerden de Joden de heilige geschriften zodanig dat men geen klinkers wilde gebruiken met betrekking tot het schrijven van de naam van G-d, dat is de reden dat we YHWH hebben; geleerden gissen dat het Yahweh/Jehovah (Hebreeuws/Grieks) geweest kan zijn, maar er is niemand die het zeker weet, omdat men nooit klinkers voor Zijn naam gebruikte, uit angst voor het schenden van ‘mijn naam niet ijdel gebruiken’!
Hun heilige geschriften gaf hen moraal, een wereld beeld dat logisch was voor de heidenen. Daarnaast een hele dag in de week dat apart gezet werd voor aanbidding, familie en persoonlijke reflectie, wat de heidense goden niet boden noch vereisten.
In het dagelijks leven
De Joden waren ook trouwe echtgenoten en echtgenotes, met sterkte gezinnen en familiebanden, zelfs als de kinderen al volwassen waren. De gezinnen van de heidenen waren vaak disfunctioneel, en dat omvatte seks (vaak biseks) met tempel prostituees bij ieder offer dat gedaan werd. Minnaressen en affaires waren een deel van hun leven.
Joden stonden er ook om bekend eerlijke zakenmensen te zijn, mensen van hun woord en betrouwbaar met geld. Mensen die nooit zouden liegen, stelen of bedriegen, opdat zij geen van hun geboden zouden breken. Dat is gedeeltelijk de reden waarom zo velen vroeger bankiers waren – zij waren de enigen aan wie de heidenen hun geld durfden toe te vertrouwen.
Genereus leven was verweven in hun wet, anders dan de heidenen die op zichzelf gericht waren en op persoonlijke vrijheden, zonder sociale verplichtingen die door hun goden en godinnen gegeven waren. De Joden ware op het gezin en de gemeenschap gericht en zij openden centra om hulp aan de armen te kunnen bieden, aan de zieken, de weduwen en wezen. Zij verbeterden iedere buurt, gemeenschap en stad waar zij in woonden – daarom werden zij alom zo bewonderd.
Hier is waar we het kwijt raakten
Na Handelingen 11:26, toen de gelovigen uit de heidenen, los van de Joodse religie, voor het eerst christenen genoemd werden, zien we dat de brieven van Paulus, Petrus en Jacobus onderwijs en aanmoedigingen bevatten voor deze heidenen om de voormalige heidense manieren te verzaken. Om te groeien in moraliteit, integriteit en in de levensstijl waar de Joodse bevolking grotendeels al eeuwenlang in gewandeld had – met wisselend succes.
Als je de brieven aan de Romeinen, Korintiërs, Efeziërs en de brieven van Jacobus en Petrus leest, alsmede de 7 boodschappen aan de gemeentes in Openbaring, zie je dat er veel aanmoedigingen te vinden zijn om niet meer naar het vlees te leven, zoals men voordien gedaan had, maar om in integriteit, oprechtheid, met goede moraliteit, gemeenschapszin en gezinsleven te leven. Deze positieve eigenschappen hadden de Joden zich eigen gemaakt door de wet van Mozes in hun cultuur toe te passen, maar veel heidenen moesten deze zaken leren nadat ze tot geloof gekomen waren.
Het heilige gedefinieerd: verbonden met en gerelateerd aan God en toegewijd voor Zijn doel
De samenvatting van waar ik het over heb, kan in één woord samengevat worden: Heilig. Voor de heidenen moest dit woord heilig gedefinieerd worden, en vervolgens moest worden getoond hoe men heilig kon leven; dat onderwijs is in alle brieven van het Nieuwe Testament te vinden.
In de tempels van de goden en godinnen, was het heilige alleen gerelateerd aan dingen die rechtstreeks met een offer of een tempel te maken hadden. Met de God van Israël was het heilige welomschreven, beginnend met al het menselijk leven, en daarvandaan naar de natuurlijke wereld; allemaal gezien als van God zijnde en daarom zijn mensen slechts beheerders van Gods schepping.
Paulus moest de voorheen heidense Romeinen in hoofdstuk 1 en 8:19-23 leren dat God de natuur geschapen had en dat Hij zelfs de natuur van de vloek van de zonde zal bevrijden. Geen heidense religie leerde dat. Hij vertelde de Korintiërs in zijn eerste brief, 6:15-20 dat wanneer iemand zich aan een (tempel) prostituee hecht, ze één worden met die prostituee en dat we in feite één geest/Geest met God in Christus zijn, dat ons één maakt met Hem. Geen enkele heidense god of godin had hen dat geleerd. Denk daar eens over na – een heel volk dat niet wist dat ze in Christus apart gezet waren voor God – heilig.
Aan de Galaten definieerde hij, in 5:16-25 heel duidelijk de werkingen van het vlees en de vrucht van de (wederom geboren) geest. Hij vertelde hen in de geest/Geest te wandelen om zo niet de lusten van het vlees te vervullen. Dat was allemaal nieuw voor hen, het idee dat ze apart gezet waren voor God – dat ze heilige wezens waren. Geen god of godin had hen ooit op zodanige mate verhoogd als God door Zijn Zoon Jezus gedaan had, waardoor ze Zijn eigen kinderen geworden waren.
De Efeziërs in 4:17-32 moesten onderwezen worden niet met iedereen naar bed te gaan, zoals ze dat voorheen deden, en om niet te liegen, te stelen, te vloeken. Hen moest verteld worden een baan te zoeken in plaats van te stelen, zodat ze geld zouden hebben om aan mensen in nood te kunnen geven. Geen god of godin had hen dat ooit geleerd en dit alles was gebaseerd op het feit dat het menselijk leven heilig is; daarom is het een vereiste in liefde te wandelen en voor elkaar te zorgen en bovendien zal iedereen voor zichzelf rekenschap voor God moeten afleggen.
Men moest hen vertellen dat ze heilig zijn en dat ze zich moesten toeleggen te groeien in Christus, want hij zei in Efeziërs 2:12-22 dat ze nu met God verbonden zijn, samen met gelovige Joden, door het geloof in Christus en dat ze nu samen opgebouwd worden als levende tempels tot een woonplaats voor God.
Niemand had hen ooit verteld dat ze heilig waren. Geen enkele god of heidense religie zou ooit suggereren dat de mensheid meer was dan een speelbal voor sadistische goden, waar mee gespeeld kon worden zoals een kat met een muis speelt.
De vroegere Joden hadden een diep gevoel voor het heilige, wat hen onderscheidde van de heidenen
Wanneer een heiden vandaag tot Christus komt
De menselijke natuur is niet veranderd, en heidenen (niet-Joden) die tot de Heer komen en niet opgevoed zijn met een gevoel voor wat heilig is en voor een respect voor God, moeten dit leren – met wisselend succes.
Vandaag worden christenen gezien als irrelevant, ze worden uitgelachen en bespot, gezien als mensen die oneerlijk zijn in zaken doen en dus niet verschillen van ongelovigen. Heel wat anders dan de vroegere Joden onder de heidenen, die bekend stonden om hun integriteit, morele oprechtheid, hun sterke gezinnen en hun eerlijk zaken doen.
Hoe komt dat toch?
Om de vreze voor God te hebben moet je eerst inzicht hebben in wat het heilige inhoudt en om dat te hebben, moet je eerst iets ander hebben…
En dat brengt me naar de volgende week: Het fundament dat nodig is voor iemand om een echt en accuraat begrip van het concept ‘heilig’ hebben, wat helaas grotendeels in het lichaam van Christus verloren is gegaan.
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowo.org
mail naar [email protected]