Dag allemaal,

Niet lang gelden had ik een geestelijke droom met de Heer, wat zeer ongebruikelijk is, maar waard het te delen. Ik had de Vader gevraagd wat het volgende is dat komt, maar had niet de droom verwacht, die zowel heden als toekomst is. 

Ik was een monteur, zoals een automonteur. Een andere groep monteurs stond bij elkaar in een verharde parkeerplaats, vlakbij een drukke straat. 

De muur

Toen ik naar de straat keek, merkte ik een muur op langs het trottoir, maar voor ons was de muur doorzichtig. Voor mensen op de straat zou het ook doorzichtig kunnen zijn, maar het leek mensen te intimideren. Voor sommigen was de muur wazig, voor anderen solide en voor anderen was de muur helder. Ook interessant was dat het voor sommigen op straat leek alsof het een houten privé hek was, voor anderen als kettingschakels, voor sommigen glas en weer anderen zagen de muur als lucht. 

Ik begreep dat er christenen waren die het hek op verschillende manieren zagen en ongelovigen zagen het als solide en ondoorzichtig, al was de opening om erdoor te gaan wijd en makkelijk toegankelijk.

Sommigen stopten en keken door de muur naar ons en gingen dan verder met hun drukke levens, met boodschappen en dergelijke. Bij één iemand kon ik zien dat hij erover dacht naar binnen te gaan, maar op de één of andere manier kende ik zijn gedachten en wist ik dat hij bij zichzelf zei ‘later.’  

De monteurs

Al kende ik mijn mede monteurs niet, ik wist wel dat wij in hetzelfde team zaten. Sommigen waren blind voor mij, toegespitst op hun project, terwijl ze anderen negeerden, zelfs toen ik oprechte interesse toonde in wat ze aan het doen waren. 

Sommigen wilden contact, maar slechts heel oppervlakkig en anderen kwamen naar mij toe om advies te vragen hoe ze iets moesten repareren, maar ze wilden mij nooit beter leren kennen of in mijn project betrokken zijn. Anderen liepen wat rond en pakten kleine onderdelen weg bij andere monteurs, zoals een ronddolende winkeldief dat doet. En één keer keek een monteur, toen hij net iets van zijn stapel onderdelen gepakt had, met een glimlach naar mij toen de dief, die wij beiden zagen, wegliep. 

Zoals bij de meeste geestelijke dromen (in ieder geval die van mij) had ik niet door dat het een droom was, totdat onze baas aan kwam lopen en ik me realiseerde dat het Jezus was en dat dit een droom was. Hij was de Meester Monteur en wist wat er overal gaande was, en samen keken we naar de auto’s en naar de mensen die voorbij kwamen. Een karig aantal kwam naar binnen om te praten en om hulp van mijn mede monteurs te ontvangen. Het viel me op dat de Meester Monteur dezelfde blauwe overall droeg die de rest van ons aan had, wat op één of andere manier geruststellend en nederig tegelijk was. 

De auto

Toen kwam er langzaam een auto aangereden, reed naar mij toe en stopte. De vrouw die achter het stuur zat, vroeg de weg naar haar nieuwe huis, een vlakbij gelegen kampeerterrein. De camping was een tijdelijk huis, totdat ze naar haar permanent huis ging, zei ze en op één of andere manier wist ik dat de camping CWOWI was, en ook mijn huis en dat de hemel ons permanent huis was. 

Op dat moment keek ik op en naar links en zag een met bomen bedekte heuvel, niet ver van waar wij ons bevonden. Het was zelfs zo dat de heuvel begon, net buiten het hek/muur, maar om daar te komen moest men via het hek om het gebied heen waar wij stonden. 

De camping

De bomen waren groot en stevig en gezond en voorzagen in heerlijke schaduw, en er was gras en toen ik die kant op keek, was er een gevoel van vrede. Het verbaasde me dat het zichtbaar was vanaf de straat, maar vanwege de gebouwen in de stad viel het niet op, evenals het pad daarnaar toe, tenzij je er naar op zoek was. 

De auto was glimmend rood en van buiten in goede staat, 2-deurs, zonder airco of iets extra’s. Dit was een oude auto, zonder airbags en het had ook niet zo’n dun, hardstalen stuur uit de jaren 70; wel een versnellingspook, vinyl stoelen en binnenin was het vies. Het contrast tussen de buitenkant en de werkelijkheid binnenin trof me diep, maar ik had geen tijd hier lang over na te denken. 

De vrouw en de meisjes

De bestuurder was een vrouw met vies blond haar, mager en ze zag er moe uit. Ze deed me denken aan een verslaafde, vanwege haar diepliggende ogen en uitgemergeld gezicht. Achterin zaten 2 meisjes, een tweeling van ongeveer 9 jaar oud, die in alle opzichten precies op hun moeder leken, beiden erg mager en moe uitziend. Toen zij de weg vroeg naar haar nieuw huis, kwam de Meester aangelopen en zij stopte midden in de zin, de scene bevroor, en Hij zei:

“De meisjes zijn Wijsheid en Kennis, en ze zijn ondervoed. Hun moeder vertegenwoordigt een groot deel van de kerk. Zij (de kerk) kan Wijsheid en Kennis niet voeden, omdat ze zelf ondervoed is en rondgezworven heeft, van de één naar de andere plek en zij voedde zichzelf met een beetje meer dan junkfood. Daardoor is ze ondervoed geraakt, uitgeput, moe van het zwerven en aan het eind van zichzelf gekomen. De drie zijn eigenlijk één; daarom zijn ze identiek aan elkaar.”  

Hij ging verder: “Nu, en pas nu, is ze bereid om alles aan de kant te leggen dat aan de buitenkant goed leek, maar van binnen verrot is, om een huis te zoeken waarin ze zich kan vestigen. In het verleden is ze hier vaak langs gekomen toen ze het spectaculaire najaagde, denkend dat dit het bovennatuurlijke was, maar langzaamaan raakte ze ondervoed. Nu, en pas nu, is ze bereid om zich te settelen en te gaan consumeren wat ze al die tijd al had moeten doen.”  

Instructies

“Ik wil dat jij met ze meegaat om hen te begeleiden naar het kampeerterrein, al is het op loopafstand, zoals je weet.” En terwijl Hij Zijn zin beëindigde, ging de scene verder en de vrouw ging naadloos met haar zin verder, niet bewust van de plannen die de hemel voor haar gemaakt had, toen zij sprak en de richting vroeg. Ik dacht bij mijzelf hoe ironische het was: de Meester stond daar naast mij, maar ze zag Hem niet. 

Ik zei tegen haar dat ik met haar mee zou gaan om haar naar de camping te brengen, en ze schoof aan de kant om mij te laten rijden. De auto was te klein voor mij, mijn knieën en mijn hoofd hadden te weinig ruimte en symbolisch gesproken pas ik niet in de traditionele auditorium kerk, noch in de verschillende bevliegingen van het christendom, maar werd belast haar te helpen de overgang te maken hieruit te komen. 

We reden weg, draaiden naar links en na een paar honderd meter reden we het straatje tussen 2 gebouwen in – de gebouwen vertegenwoordigen structuren door de mens gemaakt en religie die mensen weerhoudt God te ervaren. 

Bij de camping

De camping lag op een heuvel en het autootje kon de heuvel opkomen. We konden naar beneden kijken naar waar we vandaan gekomen waren, en de Meester Monteur keek naar ons en glimlachte. Ik herinner mij dat de vrouw en kinderen ook naar Hem keken en glimlachten, daarmee aangevend dat ze thuis waren gekomen en vrede hadden en popelden gezond te worden.

Het terrein was gevuld met volwassen bomen, gras en het was daar koel en verfrissend. De meisjes zagen een stromende rivier zo puur en schoon aan de achterkant van de heuvel, wat vanaf de straat onmogelijk gezien kon worden, omdat de heuvel en de bomen het zicht blokkeerden. Ze werden enthousiast en wilden direct in de rivier springen om schoon en verfrist te worden en ze verlieten direct de auto om naar de rivier te rennen. 

De vrouw wilde zich ook verfrissen in de rivier, maar zei eerst tegen mij: “Hartelijk bedankt dat je mij hiernaartoe gebracht heeft. Ik heb niets om je mee te bedanken, alleen mijzelf, en je kunt mij hebben als je wilt.” Ik was geschokt en stapte snel uit de auto, en vertelde haar dat wat ik heb, ik gratis deel; dat ik gewoon deel wat de Meester Monteur mij geleerd heeft. 

Zij leek zich te schamen voor haar voorstel, stapte uit en wandelde langzaam naar de rivier, keek nog één maal schaapachtig naar mij om terwijl ze liep. Toen ze dat deed, realiseerde ik mij dat dit nog een deel van de wereld was dat om haar heen hing, en dat zij niet beter wist. En omdat we nog in de auto zaten toen ze dat zei, was het op de één of andere manier een type van de kerk (en gelukkig stapte ze uit). Toen draaide ik mij om en keek naar beneden, de heuvel af, naar de Meester Monteur die alles gezien en gehoord had, en Hij keek met een glimlach op naar ons. 

Hij keek naar mij en zei: “De kerk heeft zich lange tijd door de eeuwen heen op verschillende manieren geprostitueerd, maar er zijn ook altijd mensen geweest die geweigerd hebben dat te doen. Zij zijn nooit ondervoed geraakt, ze hebben zichzelf altijd gevoed met de dingen van de Geest en zochten wijsheid en kennis in Mij…”  

Het spijt me Hem midden in de zin te onderbreken – geen ruimte meer.

Volgende week gaat de droom verder, inclusief het profetische deel…tot dan, zegen,

John Fenn

www.cwowi.org
mail naar [email protected]

 

Dag allemaal,

Vorige week deelde ik dat er een categorie zonde is, waarvan de kern te maken heeft met het bewust en moedwillig afwijzen van God en van alles dat Zijn natuurlijke orde is. De grondwettelijke rechten van de VS zijn door onze Schepper gegeven en de taak van de overheid is om die rechten te verdedigen en te definiëren. Maar sommigen verwerpen dat, geloven dat de overheid rechten geeft en die kan definiëren. Aldaar de geestelijke strijd. 

Op een praktische nivo

Het verwerpen van God veroorzaakt boosheid. Openbaring 12:12 zegt dat satan, de ultieme afwijzer van God, ‘grote grimmigheid’ verspreidt naar de aarde en vervolgens wordt ons verteld in 11:18 dat ‘de volken toornig waren geworden,’ dus vanaf nu gaan we zien dat boosheid een deel van de maatschappij zal zijn, zoals we nog nooit eerder meegemaakt hebben. 

We zien nu al dat auditorium kerken gedwongen worden te beslissen waar ze, sociaal gesproken, passen en discipelen zullen meer en meer onderling samenkomen in huizen – de Vader heeft mij in Juni al gezegd “De wereld staat op het punt weer te veranderen” en ik denk dat we slechts het topje van de ijsberg gezien hebben. 

Christenen, zonde, rechtvaardigheid

Zoals we vorige week zagen, is er een categorie zonde dat God zelfs op het meest basic niveau afwijst: Zijn schepping, met als gevolg dat God iemand overgeeft om het tegenovergestelde van de natuur te ervaren, omdat dat hetgeen is waar zij op aandringen. Maar dan zijn er christenen, mensen die zeggen wedergeboren te zijn en van te God houden, maar die zonde en een levensstijl omarmen, deze categorie zonde inbegrepen. Waar staan zij geestelijk? 

Er zijn 2 principes: Allereerst: we moeten de vrucht van iemands leven beoordelen, niet diens hart. Het tweede is het concept dat het mogelijk is rechtvaardig te zijn in de meeste gebieden van je leven en onrechtvaardig in een ander gebied. 

Als eerste

In openbaring 2:2 en 3 zien we dat de Heer de gemeente in Efeze prijst, maar dan zegt in vers 4: “Maar Ik heb tegen u…” Soortgelijke dingen zegt Hij tegen andere gemeenten, en Hij volgt het patroon door hen eerst te prijzen en daarna 1 of 2 dingen naar voren te brengen waar zij in tekort schieten. 

Velen denken dat iemand 100% rechtvaardig of 100% onrechtvaardig is, maar zoals we hierboven zien, hoeft dat niet het geval te zijn; en staat er niet dat we onze bruiloftskleding zonder vlek en rimpel zullen hebben?*  Het bruiloftskleed is schoon, maar er kan een vlek op zitten. *Efeziërs 5:27 

In 1 Korintiërs 3:1-15 zegt Paulus dat sommige gelovigen afgunst, twist, verdeeldheid onder hen hebben, wat laat zien dat ze nog als niet-wedergeboren mensen leefden. Hij zei dat dit hout, hooi of stro is dat verbrand wordt, maar de rest zal blijven en ze worden gered, maar als door vuur heen. Het goud, zilver en kostbaar gesteente van geestelijke beloning zal onaangetast blijven door het vuur van oordeel. 

En als iemand dit leest die een kind heeft, of een kind kent, dan weet je dat het ‘perfecte kind’ nog steeds onvolkomenheden heeft – en toch schop je hem of haar niet uit je gezin. En als je gewerkt hebt, of nog werkt, weet je dat er werknemers zijn die goed zijn in sommige gebieden, maar tekortschieten in andere, en toch niet ontslagen worden. En je weet toch dat de werken van het vlees en de vrucht (vrucht van de wedergeboren geest) in Galaten 5:19-25 aan christenen geschreven is, met de aansporing dat als we in de Geest wandelen, we niet zullen voldoen aan de lusten van het vlees. 

En we zijn allemaal in een positie geweest dat we van God houden en met Hem wandelen, zo goed we dat kunnen, en dat Hij over een bepaald iets in ons hart of ons leven bezig is – we zijn rechtvaardig, behalve in dat gebied waar Hij Zijn zoeklicht op laat schijnen, omdat Hij wil dat wij er iets aan gaan doen. Dus weet dat niemand 100% gearriveerd is als hij de hemel ingaat – we zullen voor Christus komen te staan en sommige dingen zullen verbrand worden, en andere blijven – wat inhoudt dat wij ons leven ook zo leven, steeds groeiende naar Hem, maar nog niet volmaakt. 

Ten tweede

Wij moeten de vrucht van iemands leven beoordelen, niet diens hart. In Mattheüs 7:1-23 heeft Jezus het over valse gelovigen, en Hij begint ermee te zeggen in vers 1 dat we niet moeten oordelen, opdat wij niet geoordeeld worden. Dit spreekt over het oordelen van iemands hart, want in de verzen 15-20 noemt Hij dat we valse gelovigen moeten beoordelen door de vrucht van hun leven. hij zegt: ‘Men leest toch geen druiven van dorens of vijgen van distels?’ dus weet dat valse gelovigen het ene zullen zeggen, maar iets anders uitleven. 

Dan gaat Hij verder en zegt dat niet iedereen die Hem ‘Here, Here’ noemt, en zegt in Zijn naam geprofeteerd en boze geesten uitgeworpen te hebben, het koninkrijk der hemelen zal binnengaan. Hij zal hen openlijk zeggen: “Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid.”  

Hij heeft het niet over gelovigen, toen Hij zei: “Niet een ieder die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan” – zoals Hij zei ‘Ik heb u nooit gekend.’ Nooit betekent nooit – deze mensen zijn nooit wedergeboren, en in feite geeft Hij een blik op hun oordeel als Hij Zijn onderwijs over valse gelovigen geeft. 

Wat is de oplossing?

ALS iemand werkelijk een gelovige is, zegt 1 Johannes 3:2-3: “Geliefden, NU zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard wat wij zijn zullen; wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien gelijk Hij is. En een ieder die deze hoop op Hem heeft, reinigt zich…” 

Merk op – hij heeft het over gelovigen die weten dat #1 zij een kind van God zijn, en dat zij verlangend uitzien naar Jezus #2 – en het gevolg is #3 dat in hun leven een voortdurende zuivering plaatsvindt. 

Als je gelovigen ziet die niet voortdurend groeien in hun leven en er niet naar uit zien Hem in heerlijkheid te zien – al weet je dat het niet aan ons is hun hart te beoordelen – beoordeel hun levensstijl. 

Stel dat…?

Stel dat je een christen hoort zeggen dat hij gewoon geaccepteerd wil worden om wie Hij is en God lief wil hebben, net als de rest van ons? 

Het koninkrijk werkt door openbaring, beginnend met het fundament van het zien van de natuur en zo te kunnen weten dat er een Schepper moet zijn, en van daaruit verder; de hoogste openbaring is dat Jezus de Christus is, zoals aan Petrus geopenbaard in Mattheüs 16:16-18. Jezus noemde Petrus een petros, een klein steentje, maar zei toen dat op de rots, de berg van openbaring dat Hij de Christus is, Hij Zijn gemeente zal bouwen. 

De gebeden van Paulus in Efeziërs 1:17-23, 3:14-19 en Kolossenzen 1:9-12 waren gebeden waar de Vader gevraagd werd hen ‘de Geest van wijsheid en openbaring in de kennis van Hem te geven, verlichte ogen van hun hart…’, ‘geestelijke wijsheid,’ en ‘met kracht gesterkt te worden door Zijn Geest in de inwendige mens’ zodat zij de liefde zouden kunnen kennen die boven onze kennis uitgaat – dit alles gaat over het ontvangen van persoonlijke openbaring. 

Het hele koninkrijk werkt door openbaring, dus voor hen die in zonde zijn, vragen we de Vader hen openbaring te geven en dat Hij hen dicht naar Zich toe zal trekken. 

Kom samen met hen die de waarheid van 1 Johannes 3:1-3 in hun hart dragen en die ook zichzelf voortdurend reinigen en uitzien naar Zijn komst in heerlijkheid. Scheidt je af van hen die van de wereld houden en voor wie deze dingen niet dierbaar zijn – zelfs als je alleen met je eigen gezin moet samenkomen, of met slecht 1 ander persoon die geestelijk met je op één lijn zit. Begin een familie gebaseerd, huis gebaseerde gemeente in jouw huis…overweeg het. 

Ik heb ergens een citaat van een Romeinse ambtenaar van rond de 2e eeuw die naar een andere ambtenaar schreef over de nieuwe golf vervolging tegen christenen. Hij zei zoiets als “Het is goed te zien dat de tempels weer vol zijn nu we begonnen zijn de christenen te bestrijden.” Ben jij er klaar voor ondergronds te gaan? 

Volgende week mijn geestelijke droom.

Tot dan, zegen,
John Fenn

www.cwowi.org
mail naar [email protected]

 

Dag allemaal,

Vanwege een recente uitspraak in de VS wil ik wat gedachten delen vanuit een perspectief dat ik nog niet eerder gezien had en waarvan ik hoop dat het enig inzicht geeft in de wegen van de Heer.

Ik zou vanuit het Nieuwe Testament zo een aantal zonden en werken van het vlees kunnen opnoemen – twist, overspel, toverij, haat, dronkenschap – maar in geen van deze wordt gezegd dat God hier direct in betrokken is. Het gaat om mensen die zondaars zijn, of om discipelen die het moeilijk hebben en doen wat discipelen  in wording doen. (Galaten 5:19-21 noemt werken van het vlees, en hij heeft het over gelovigen, niet de wereld)

Wanneer God wel betrokken raakt: Niet alle zonden zijn gelijk

In Romeinen 1:18-21 noemt Paulus een classificatie van zonde waar God wel direct in betrokken raakt, hetgeen verklaart waarom mensen met onderscheid voelen dat er een geestelijke strijd plaats vindt. De context is de laagste vorm van openbaring over God: Mensen die Hem zien of die in de natuur een bewijs zien van Hem, en Hem toch afwijzen.

“Mensen die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden…hetgeen van God gekend kan worden is in hen openbaar, want God heeft het hun geopenbaard. Want hetgeen van Hem niet gezien kan worden, Zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, wordt sedert de schepping der wereld uit Zijn werken met het verstand doorzien, zodat zij geen verontschuldiging hebben.” vers 18-20

Niet onwetend over God

Paulus legt uit dat de meest elementair, fundamentele manier te realiseren dat Hij bestaat, en Hem te kennen, door Zijn schepping is – in de natuur kan Zijn natuur en eeuwige kracht gezien worden. Hetzelfde zegt Paulus in Handelingen 14:17 dat “Hij Zich niet onbetuigd gelaten heeft, door wel te doen, door van de hemel regen en vruchtbare tijden te geven en aan onze harten overvloed van spijs en vrolijkheid te schenken.”

Maar voor mensen die bewijzen van Hem in de natuur afwijzen, en DIT is de sleutel, zegt hij: “Immers, hoewel zij God kenden, (sommige vertalingen zeggen ‘van Hem gehoord hebben’) hebben zij Hem niet als God verheerlijkt of gedankt, maar hun overleggingen zijn op niets uitgelopen, en het is duister geworden in hun onverstandig (dwaas) hart. Vers 21

Wat God verwacht

God heeft een verwachting in Zichzelf, dat als iemand de natuur ziet, zij op z’n minst zullen erkennen dat er een Schepper moet zijn, en Hem misschien zelfs gaan danken voor Zijn schepping. Deze groep mensen ziet Hem in de natuurlijke wereld, maar zij weigeren Hem als God te eren noch danken ze Hem voor de natuur.




“Bewerende wijs te zijn, zijn zij dwaas geworden en zij hebben de majesteit van de onvergankelijke God vervangen door hetgeen gelijkt op het beeld van een vergankelijk mens, van vogels, van viervoetige en van kruipende dieren.” Vers 22-23

Dit spreekt over afgoderij en het principe dat deze groep mensen met opzet eer geeft aan de schepping in plaats van aan de Schepper – de kern van afgoderij is het verheffen van de schepping naar het niveau van de Schepper, daarmee verheffen zij de heerschappij van de mens in plaats van de heerschappij van God – met andere woorden, het wordt een persoonlijke inspanning tegen God. 

Let nu op wat God doet als men besluit Hem af te wijzen en niet te willen kennen en men bewust – dat is het punt – bewust dingen doet om Hem te ontkennen:
“Daarom heeft God hen in hun hartstochten overgegeven aan onreinheid, zodat bij hen het lichaam onteerd wordt. Zij immers hadden de waarheid Gods vervangen door de leugen, en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper, die te prijzen is tot in eeuwigheid. Amen. Daarom heeft God hen overgegeven aan schandelijke lusten, want hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke. Eveneens hebben de mannen de natuurlijke omgang met de vrouw opgegeven, en zijn in wellust voor elkander ontbrand, als mannen met mannen schandelijkheid bedrijven en daardoor het welverdiende loon voor hun afdwaling in zichzelf ontvangende.” Vers 24-27

Paulus herhaalt dit ter afsluiting: “En daar zij het verwerpelijk achtten God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan een verwerpelijk denken om te doen wat niet betaamt.” Vers 28

Begrijp de context: Omdat zij God in de natuur afwezen, staat Hij toe dat zij de gevolgen ervaren wat het afwijzen van de natuur inhoudt – het tegenovergestelde leven van wat natuurlijk is. God belooft dat wij oogsten wat wij zaaien. Als de schepping afgewezen wordt in de juiste context van Hem als Schepper, opent dat iemand voor het tegenovergestelde van die natuur. 

De leugen niet meer geloven

In principe is dit niet veel anders dan wanneer iemand de heiligheid van zijn of haar huwelijksbeloften afwijst, wat hen opent voor het tegenovergestelde van de huwelijksbeloften die zij verzaakten: echtscheiding. Het is ook niet veel anders dan iemand die gezonde financiële praktijken afwijst die in de Bijbel uiteengezet worden en zich dus zo opent voor het tegenovergestelde van gezond omgaan met geld en men financiële problemen ondervindt.

Het verschil is dat deze zonde spreekt over mensen die God op een basis niveau kennen of van Hem gehoord hebben: in de natuur, en Hem toch afwijzen. Door de natuur af te wijzen, ervaren zij het tegenovergestelde van de natuur. Ze willen Hem niet, dus geeft Hij hen over aan wat zij willen.

Vergis je niet

Als een christen de geestelijke oorsprong van deze categorie zonde niet weet, kan men gemakkelijk opgaan in de politiek of emoties van de dag.

Vervolgens noemt Paulus gedrag op dat een gevolg is van het afwijzen van God en hoe Hij ze overgeeft aan hun denken om tegen de natuur in te gaan, hetgeen zij alreeds in hun hart besloten hadden te doen. Hij eindigt ermee te zeggen dat zij: “…ook nog hun bijval schenken aan wie ze (ook) bedrijven.” (Eng. Vertaling: een hartelijke goedkeuring schenken aan…)

De reden dat ik dit schrijf

Ik zie dat kerken over deze kwestie verdeeld zijn; men raakt verstrikt in emoties en men wil hun liefde aan allen demonstreren, maar ze zijn zich helemaal niet bewust van de fundamentele geestelijke context. De kwestie is dat SCOTUS (Supreme Court of the United States) een zonde heeft verheven wat het gevolg is van het afwijzen van alles dat God is, zoals we dat in de natuur kunnen zien, naar een status van grondwettelijk recht.

Het NT noemt veel ‘werken van het vlees’ op in Galaten 5:19-21, maar daar wordt nergens gezegd dat God hierin betrokken raakt door mensen over te geven aan deze zonden. In 1 Korintiërs 3:3 vertelt Paulus dat er onder hen nog nijd en twist en verdeeldheid is en dat ze als niet-wedergeboren mensen leven en slechts baby’s in Christus zijn – maar Hij zegt niet dat God betrokken raakt door hen over te geven aan die zonden.

Het punt dat Paulus naar voren brengt, is dat wanneer mensen God zien en het bewijs van Hem in de natuur, en vervolgens afwijzen wat zij van Hem in de natuur zien, Hij hen toestaat de afwijzing van de natuur die zij afwijzen, uit te leven, wat resulteert in perversie.

Zonde, alle zonden, is als vruchten aan een boom. Je kunt de hele dag vruchten plukken van de boom, zonder de wortel van de boom aan te tasten. Zoals gedefinieerd in de Bijbel, is zonde het afwerpen van de regering van God; daarom moet men eerst God als God gaan erkennen, zelfs in het meest elementaire niveau door Hem in de natuur te zien, en dan ‘Wie is Jezus?’

Volgende week – hoe zit het met christenen in deze categorie, en waar gaat de VS naartoe?

Zegen,
John Fenn

www.cwowi.org
mail naar [email protected]

Hallo iedereen,

We hebben het gehad over hoe God jou altijd in controle laat zijn over je eigen lichaam - Hij kan je overdonderen, ervoor zorgen dat je in Zijn aanwezigheid je kracht verliest, maar zelfs als mensen zeggen dat ze overdonderd waren of dat het uit het niets kwam, DAN NOG geeft Hij je de mogelijkheid om je terug te trekken als je dat zou willen. 

De eerste keer dat ik naar de hemel ging was niet de eerste keer dat de Heer mij de hemel wilde laten zien. Drie weken ervoor was ik thuis aan het bidden en kreeg een bezoek van de Heer. Hij gaf mij onderwijs tijdens dit bezoek. In mijn eerste boek 'Pursuing the Seasons of God' deel ik wat er gebeurde. Nadat de Heer was vertrokken bleef mijn engel achter en hij zei dat hij toestemming had ontvangen om mij de hemel te laten zien. 

Mijn ogen waren open, zoals dat bijna bij alle bezoekingen het geval is, maar mijn geestelijke ogen waren ook geopend en konden tegelijkertijd in Zijn wereld kijken. Mijn engel zei dat ik zijn hand moest vastpakken. Ik zag de linkerarm van mijn geest vanuit mijn lichaam naar voren gaan en ik pakte bijna zijn hand - maar ik trok mijn arm terug....ik was bezorgd of deze ‘tour’ een enkele reis inhield of dat ik terug zou komen! Ik had een vrouw en 3 jonge zoons, waarvan de oudste gehandicapt is en ik wilde ze nog niet achter laten. 

De aanwezigheid van de Heer was die avond heel sterk en ondanks het feit dat ik heel graag de hemel zou willen zien, trok ik me terug. Het was een soort van magnetische aantrekkingskracht naar de hemel toe...maar ik trok me terug en vroeg of er een terugreis gepland was. Mijn engel zei 'natuurlijk is er een terugreis!' Maar omdat ik bleef twijfelen, trok hij zich terug en op datzelfde moment was ik uit de Geest en weer alleen in mijn woonkamer. 

Nadat ik sommige dingen had laten bezinken en met de Vader gesproken had of Hij mij echt weer terug zou laten komen, zei ik tegen Hem: “Ok, als U dit alsnog wilt doen, dan ben ik er deze keer klaar voor, zolang ik weet dat ik weer terug kom.” Ongeveer 3 weken later, terwijl ik aan het bidden was, zag ik opnieuw de onderarm van mijn engel in de lucht verschijnen, boven mijn linker arm, en hij zei ‘Pak mijn hand,’ en dit keer ging ik wel en zag veel dingen in de hemel. 

De details staan beschreven aan het eind van Pursuing the Seasons of God en vollediger in het vervolg hiervan (e-boek) Knowing the Ways of God. Mijn punt is dat jij altijd de controle behoud en het maakt niet uit hoe overweldigend jouw ervaring lijkt, het Woord blijft waar: De geesten der profeten zijn aan de profeten onderworpen – jij hebt de controle. 

Wat de Argentijnen zeiden

Er was een groep van 8 die een afspraak met mij maakte om mij te zien; ze waren erg vasthoudend en gepassioneerd. Ze kwamen net van de Brownsville opwekking vandaan, en daarvoor waren ze naar TACF (Toronto) geweest, en kwamen nu naar Tulsa voor antwoorden. Op de één of andere manier waren ze naar mij doorverwezen, en wisten ze dat ik de directeur van de Bijbelschool was. Hun leider begon het gesprek:

“We zijn in de war. We zijn naar TACF en Brownsville geweest en zagen mensen schudden en stuiptrekken en allerlei andere dingen doen, die wij zien als demonisch of het vlees, maar daar werd het God genoemd. In Argentinië, bij onze campagnes, zetten wij altijd 2 tenten op. Dan hebben we helpers die door het publiek lopen en als zij iemand zien die gedraagt als wat wij in TACF en Brownsville gezien hebben, brengen zij die persoon naar de andere tent en de mensen die daar zijn, werpen de demonen in hen uit, of instrueren hen dat het een demon is. Wij dachten dat Amerika veel geestelijker was dan wij, maar we ontdekken hier zo’n onkunde, hoe komt dat?”  

Wat een bezoek was dat!

Dat gesprek heeft mij geholpen de hiaten te vullen in mijn onderzoek, teruggaand in de tijd, om te traceren hoe de verschillende opwekkingen tot het punt gekomen zijn dat zij dachten dat God iemand laat blaffen, kruipen, op de grond glijden als een slang, zonder controle stuiptrekken, en zelfs de kundalini (een slang die zich rond de wervelkolom wikkelt) die zich manifesteert, vanuit de yoga en oosterse religies en het God kunnen noemen. 

Jaren daarvoor had ik al een video gezien van een vrouw die veren uit haar mouwen tevoorschijn haalde, door knappe vingervlugheid, en tegen de tijd dat de Argentijnen op bezoek waren, kwamen de mobiele telefoons uit, met camera’s erin. Ik vermoedde toen dat het voorkomen van deze stigmata spoedig zou verdwijnen, omdat alles nu opgenomen kon worden, en dat is precies wat er gebeurde. 

Zover ik weet, vonden er in Argentinië echte wonderen plaats van gouden vullingen en zo, wat mijn nieuwe vrienden bevestigden. Zij legden uit dat tandzorg voor velen niet haalbaar is, en dit waren wonderen van genezing en tekenen die God deed ten behoeve van de mensen. Hoe heeft het in de VS kunnen uitgroeien tot een entertainment? 

De Heer deed veel wonderen onder de mensen van Zuid-Amerika, en velen daarvan bleven in de Rooms Katholieke kerk, dat Zuid en Centraal Amerika domineert. Deze stigmata verplaatsten zich naar het noorden en werden meer en meer een onderdeel van de katholieke/demonische/natuurlijke religies van Mexico en Centraal Amerika. Wij begonnen te horen over stigmata zoals goudstof, juwelen, veren, bloed en olie in de handen. Van daaruit maakte het zijn weg naar de VS; het bleef een mix van het demonische, geworteld in het Mexicaanse en Zuid-Amerikaanse katholicisme, maar werd gretig door gelovigen in de VS geaccepteerd die hongerig naar tekenen en wonderen waren. 

Ik weet dat het voor sommigen raar lijkt dat demonen zich kunnen manifesteren en samengaan met een teken van God, maar als je al enige tijd naar een kerk bent gegaan, weet je dat er demonen zijn die van de kerk en van kerkgangers houden – ha! Mensen vergeten dit: God doet een echt wonder, om iemand te helpen, zoals het vullen van een tand, of een genezing, maar als er ook goudstof of veren gezien worden, is het dus zo dat mensen niet het verschil weten tussen een demonisch ‘teken’ en wat van God is. Jezus onderkende, terwijl Hij demonen uitwierp, dat discipelen van de religieuze leiders ook demonen uitwierpen, en hetzelfde gebeurde met Paulus in Efeze. (Mattheüs 12:27, handelingen 19:13-14) 

Ik twijfel er niet aan dat sommige van die stigmata echt zijn, maar mijn punt is dat ze niet van God zijn, net zo min als dat het geval is bij het beeld Maria dat bloed huilt in Salto grande, Argentinië, of Maria die in een glazen vitrine huilt, in Mexico. Als het geen grap is, dan is het een mix van het demonische met het christelijk geloof. Zoals Paulus zei in 2 Korintiërs 11:13-14 dat satan zichzelf voor doet als een engel des lichts, tezamen met zijn bedrieglijke arbeiders en schijn apostelen. 

Tekenen, wonderen, genezing

Het grote beeld is dat de aarde in het proces is een restoratie te ondergaan. Romeinen 8:20-25 zegt dat de schepping aan de zonde onderworpen is in de hoop dat het op een dag bevrijd gaat worden, en nu wacht het op de ‘openbaring van de zonen Gods’ zodat de vloek verdwenen zal zijn. God wil de aarde herstellen en de mensheid tot de heelheid die het eens gekend heeft brengen. Daarom zien we nu zoveel humanistische milieubewegingen, omdat de wereld de inspanning van de mens om de aarde te herstellen wil (en de geest daarachter) – de heerschappij van de mens, en niet de heerschappij van God, die de aarde herstelt. 

Daarom doet God genezingen – Hij gaat altijd de richting op van heelheid. Daarom doet Hij wonderen, zoals water in wijn veranderen, en eten vermenigvuldigen – de persoon of de gebeurtenis richting heelheid brengen. Daarom brengt Hij vrede bij een ruziemakend echtpaar, bevrijding aan hen die in zonde gebonden zijn. Hij gaat richting 100% restoratie en heelheid, in alle dingen, en het kruis was de legale manier om dat tot stand te brengen. 

Tekenen doen een beroep op het intellect. Wonderen spreken tot de verbeelding.

Maar dat alles gaat richting heelheid, en als wij Zijn hoogste schepping, de mens, zien blaffen als een (lager geschapen) hond, of op de grond zien kruipen als een slang, dan is dat God niet die iemand hoger brengt richting heelheid. 

Tekenen en wonderen vinden hun conclusie in heelheid waar Christus centraal staat. Valse tekenen zijn op zichzelf gericht. De Vader zoekt aanbidders, geen applaus, zoals een entertainer. 

Ik was in een dienst waar goudstof verscheen en velen waren vol ontzag…Ik kende de spreker en sprak hem na de dienst aan. Hij noemde dat er goudstof op mensen kwam die voor gebed naar voren kwamen en dat het nog steeds op zijn handen zat. Ik zag dat hij zijn Bijbel losjes, en gedeeltelijk verborgen, in zijn rechterhand hield, dus vroeg ik hem welke versie van de Bijbel hij gebruikte, en zonder na te denken haalde hij hem tevoorschijn. 

Ik maakte hem opmerkzaam op de bladgouden randen van de spiksplinternieuwe Bijbel – de stilte was oorverdovend – en uiteindelijk gaf hij toe ‘Misschien is wat van het goud aan de randen op mijn hand gekomen toen ik preekte en daarna op de mensen, toen ik ze de handen oplegde.’ Hij probeerde in ieder geval geen veren uit zijn mouw te voorschijn te halen. 

Dus…de Heer kan je overweldigen, maar jij hebt altijd de mogelijkheid dieper te gaan, of niet. alles wat Hij in jouw leven doet, is gericht op heelheid, en Hij doet niets voor amusementsdoeleinden. Balans, balans, het Woord en de Geest komen altijd overeen, en er is niets in het Woord te vinden dat zegt dat God jou laat blaffen, op je buik laat kruipen als een slang! Dienstbaarheid in het koninkrijk is vrijwillig, jij kunt dieper gaan als jij dat wenst. Hoger en dieper! 

Volgende week een ander onderwerp…zegen,

John Fenn

www.cwowi.org
mail naar [email protected]