Something lighter: Thoughts about creation 1 of 4, Why am I here?
Iets lichters: Gedachten over de schepping 1 van 4, Waarom ben ik hier?
 
Hallo allemaal,
In de zomer van 1992 zat ik in een vliegtuig, op weg naar Rusland om kerken te helpen stichten. Uit verveling pakte ik een oud tijdschrift uit de stoelzak voor me en was verbaasd te lezen dat wetenschappers door DNA hadden bewezen dat we allemaal afstammen van één man en één vrouw, gebaseerd op studies die in 1987 waren begonnen. En dan te bedenken dat het boek Genesis dat altijd al had beweerd. Wat aardig van de wetenschap om de Schrift te bevestigen, dacht ik.:)
 
Ik had grafieken gezien waarin onderzoekers terugwerkten om de oorsprong van de mens te vinden aan de hand van bevolkingscijfers. Terugwerkend van de miljarden die vandaag op de planeet leven, rekening houdend met geboortecijfers, natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen, plagen en dergelijke, berekenden zij dat er rond de tijd van Jezus ongeveer 170 miljoen mensen in leven waren. Nog verder terugwerkend laten schattingen in ongeveer 2000 voor Christus, de tijd van Abraham, zien dat er ongeveer 5 miljoen mensen in leven waren.
 
Hier is een gemakkelijk te lezen grafiek: https://www.worldometers.info/world-population/world-population-by-year/
 
Wordt de wereld op zijn plaats gehouden op de rug van een schildpad?
Ik heb lang gezocht naar antwoorden om schijnbare tegenstrijdigheden tussen Genesis en de wetenschap te verklaren, en ik geloof dat de wetenschap slechts ontdekt hoe God dingen doet met behulp van natuurwetten. Maar het opvullen van de leemtes tussen Bijbel en wetenschap is moeilijker.
 
Er is een basisregel van leren: De mens kan alleen schrijven en denken over dingen waarmee hij vertrouwd is. Daarom bewijzen scheppingsverhalen die verwijzen naar dingen waarmee de mens vertrouwd is, dat zij afkomstig zijn uit de verbeelding van de mens, en niet van goddelijke oorsprong. Als er verklaringen zijn van natuurlijke dingen, die duidelijk niet te vinden zijn in dingen die de vroegere mens kende, kunnen we alleen maar concluderen dat de informatie van buiten de mens kwam.
 
Bijvoorbeeld, het scheppingsverhaal uit Babylon zegt dat zoet en zout water zich vermengden waardoor de goden en godinnen ontstonden. Eén van hen werd vermoord en de helft van haar werd land en haar andere helft werd water. Een ander verhaal zegt dat de aarde op de rug van een schildpad zit (Hindoe). De Noormannen hadden een koe die geboorte gaf aan Buri toen ze aan een zoutblok likte, en zo gaat het maar door. Sommige inheemse Amerikaanse scheppingsverhalen bevatten een raaf die de mens schiep uit een erwtenschil en de Kelten geloofden dat een witte merrie (paard) de eerste god ter wereld bracht...Het is interessant dat veel van deze verhalen een Vader hebben die een zoon voortbrengt, zoals Buri hierboven, die een zoon kreeg op een manier die niet is verklaard, genaamd Boor, die in 3 dagen ontstond.
 
Externe bron van kennis
Maar de Bijbel is heel anders, zoals je weet, met gedachten en concepten die duidelijk afkomstig zijn van buiten de natuur en dingen die bekend waren bij de oeroude mens. Genesis bijvoorbeeld zegt dat God de mensheid schiep uit één man en één vrouw, naar Zijn gelijkenis en beeltenis. Wij zijn niet voortgekomen uit een erwt of een koe, maar hoe kon de mens in de oudheid dat weten, tenzij uit een bron buiten hen zelf?
 
Het boek Job is het oudste boek van de Bijbel. Het is oude Joodse poëzie en wijsheid, daarom is het opgenomen met Psalmen, Spreuken, Prediker en Hooglied, en speelt zich af na Noach maar vóór Abraham - zoals te merken is aan het feit dat er geen priesterschap was, individuele offers aan God, God die vanuit een wervelwind tot Job sprak, etc).
 
Job 26:7 onthult dat God 'de aarde aan niets ophangt' in 'de lege ruimte'. Hoe wist Job van de leegte van de ruimte of dat de aarde daar aan niets 'hangt'? Die kennis valt buiten de normale menselijke ervaring. Job zei niet dat de aarde op een schildpad zit - de kennis van de aarde die in de lege ruimte hangt, kwam van buiten het denken van de mens.
 
De Bijbel geeft aan dat de aarde rond is: Een voorbeeld is Genesis 1:9 waarin staat dat al het land op één plaats was verzameld en dat de wateren afzonderlijk bijeenkwamen. Met de zwaartekracht die alle dingen bij elkaar houdt, als jij je de meetkunde van de middelbare school herinnert, kan dat alleen gebeuren op een bol.
 
Als dat moeilijk te begrijpen is, probeer dan eens water op een tafel te gieten en draai die tafel dan rond en kijk of het water blijft staan. Zelfs met een zwaartepunt in het midden van de tafel, zou het water alle kanten opvliegen in een ongeorganiseerde puinhoop. Alleen een bol kan land en water op gelijke afstand van de zwaartekrachtbron houden. De aarde draait met 1609 km per uur om haar as, en als het geen bol was met het zwaartepunt in het midden, zou alles zich gedragen als water op je tafelblad als je het ronddraait.
 
De persoon van Wijsheid beschrijft hoe Hij aanwezig was toen de Vader de aarde schiep, en zegt in Spreuken 8:27: "Toen Hij de hemelen oprichtte, was Ik erbij. Toen Hij een cirkel schreef op het gezicht van de diepte..." Dat is een cirkel. Hoe wist de oude mens dat?
 
De evolutietheorie
Het Bijbelse scheppingsverhaal laat zien dat wij allen geschapen zijn, bedacht door God, die een doel heeft voor ons en elk deel van de schepping. God openbaart Zich als de IK BEN, de altijd aanwezige, degene die zal zijn wat Hij zal zijn. Dat betekent dat onze beste dagen nog voor ons liggen, want wij zijn in Hem en Hij in ons: Hij is de God van de toekomst, van nooit eindigende eeuwen in Hem.
 
De evolutietheorie daarentegen zegt dat het hele universum een reusachtig kosmisch ongeluk is, een toevallige samenkomst van moleculen. Daarom is de mens een ongeluk. En als de mens een ongelukje is, dan is moraal wat de mens zegt dat het is. Goed en fout is een kwestie van mening. Als de één het moreel vindt om te roven en te stelen en de ander vindt dat het verkeerd is - dan hebben beiden gelijk! Het is allemaal een ongeluk dat geen kader van absoluten biedt waarmee het leven kan worden gemeten.
 
Wat is het punt? Als ik een ongelukje ben, is mijn doel in het leven mijn eigen beslissing; als ik besluit dat ik geen doel heb, kan ik mijn leven beëindigen. Wat doet het ertoe? Evolutie is een hopeloos bestaan. Een paar atheïsten hebben me gezegd: "Als ik sterf is het net als een insect op een stoep, ik hou gewoon op te bestaan." Die gedachte is het eindresultaat van geloven dat het heelal een ongeluk is.
 
Mijn antwoord is dat ik heel eenvoudig kan bewijzen dat we eeuwige wezens zijn. De meesten zullen graag toegeven dat zij zich van binnen nog hetzelfde voelen als toen zij jong waren, maar dat hun lichaam om hen heen is veranderd. Hun lichaam is ouder geworden terwijl zij van binnen niet ouder zijn geworden. Dat onveranderlijke, leeftijdloze innerlijke zelf, bewijst dat we ons aardse lichaam niet nodig hebben om te leven, want ons onveranderlijke innerlijke zelf heeft door de decennia heen laten zien dat we eeuwig zijn en zullen voortleven nadat ons lichaam zo oud is geworden dat het niet meer functioneert.
 
Paulus schreef in Romeinen 1 dat het zien van God in de schepping en het erkennen van God als Schepper de meest fundamentele manier is om Hem te kennen. Romeinen 1: 20-31 zegt dat als een mens Hem als Schepper verwerpt, Hij die mens zijn gang zal laten gaan en hem allerlei goddeloze gedachten zal laten denken die leiden tot een zondig leven.
 
Dat fundament van God als onze Schepper is wat het mogelijk maakt om de rest van ons geloof correct op te bouwen. Als iemand gelooft dat de evolutietheorie een feit is, terwijl hij ook beweert de Vader en de Heer te kennen, dan heeft het huis van zijn geloof een gebarsten fundering en een paar gebarsten muren. Ook op andere gebieden zullen zij tekortschieten, zonder dat zij dit vaak beseffen.
 
De meeste mensen vragen zich eerst in zichzelf af "Waarom ben ik hier?" en "Wat is mijn doel in het leven?” Die vragen zijn de eerste gelegenheid om te erkennen dat God bestaat, dat wij en de natuur geschapen zijn, en niet een kosmisch ongeluk.
 
Genesis is geen wetenschapsboek, en er zijn veel stemmen die verwarring zaaien over dit onderwerp, maar onbeantwoorde vragen mogen voor ons geen reden zijn om niet te geloven. Buiten dat alles weten we dat geloof in Jezus eeuwig leven geeft, verder kunnen de antwoorden wachten.
 
Maar het kan nuttig zijn om wat lege plekken op te vullen...Dus hier zijn wat gedachten die misschien wat dingen verklaren waar jij je vragen over hebt gesteld...en we zullen daar volgende week op ingaan als we kijken naar macro-evolutie en micro-evolutie. Het ene is Bijbels, het andere niet. Tot dan, zegen,
 
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]

Qualities of the spirit man #3/3, Fruit of the spirit and flesh
Eigenschappen van de geest #3/3, Vrucht van de geest en het vlees
 
Hallo allemaal,
Vandaag sluiten we de serie af waarin we de werken van het vlees vergelijken met de vrucht van de geest. Is het je opgevallen dat in het Nieuwe Testament heel weinig de schuld wordt gegeven aan demonen? De schrijvers van het NT richten zich op Christus in ons en hoe we de duivel al hebben overwonnen in Christus, en hoe we kunnen leven vanuit onze geest, die is herschapen door de Geest van God.
 
De vrucht van de geest
In Galaten 5:16-25 zet Paulus de verschillen tussen het menselijke vlees en de menselijke geest tegenover elkaar. Onder de werken van het vlees somt hij deze op in v19-21: "De werken van het vlees zijn deze: Overspel (seksuele lust), hoererij (seks met iemand anders dan je echtgenoot), onreinheid (diverse seksuele handelingen), afgoderij, hekserij (manipulatie van anderen of omstandigheden om jezelf in een beter daglicht of positie te plaatsen), haat, jaloezie, driftbuien, zelfzuchtige ambitie, tweedracht, afgunst, dronkenschap, orgieën, en dat soort dingen..."
 
Paulus zegt dat het werken van het menselijk vlees zijn. Er zijn geen demonen bij betrokken, dit is wat het menselijk vlees kan doen. Satan kan verleiden, maar de daden zijn van menselijk vlees. Efeziërs 2:3 zegt dat wij vroeger van nature zondaars waren, maar dat onze natuur nu veranderd is. Met andere woorden: Zondaars zondigen van nature, Christenen zondigen uit vrije wil.
 
Wees eerlijk en neem je verantwoordelijkheid
Bijvoorbeeld in 1Corintiërs 6:9-11, waar Paulus verschillende zonden opsomt in v9-10, en dan zegt: "En zo waren sommigen van u. Maar nu bent u gewassen, geheiligd en gerechtvaardigd in de naam van onze Heer Jezus en door de Geest van onze God."
 
Paulus maakt een soortgelijke lijst van zonden in Efeziërs 4:17-24 en zegt dan: "Maar gij hebt niet van Jezus geleerd deze wegen te volgen. Indien gij waarlijk de waarheid in Christus Jezus gehoord en geleerd hebt, legt dan de oude mens, die door bedrieglijke begeerten verdorven is, af en laat u vernieuwen in de geest van uw denken, en doe de nieuwe mens aan, die door God geschapen is in gerechtigheid en in de heiligheid der waarheid..."
 
Het vlees houdt van zonde, doe er dus wat aan. Pak aan waarom die bepaalde zonde een verleiding voor je is. Laat die strijd plaatsvinden:de genoegens van het vlees of de diepten van God in je geest. Het is een goed proces. Als je eenmaal hebt vastgesteld hoezeer je de Heer lief hebt en die grief van de zonde haat, zal de zonde veel van zijn aantrekkelijkheid verliezen. Je zult leren te leven vanuit je geest...
 
Vrucht van de geest
In tegenstelling tot de 'werken van het vlees' van Galaten 5:19-21, stelt Paulus de 'vrucht van de geest'. Het onderwerp is hoe te leven uit iemands geest, dus de context is inderdaad een vergelijking van het menselijk vlees en de menselijke geest.
 
Sommige vertalingen, en veel christenen, denken ten onrechte (naar mijn mening) dat Paulus de 'werken van het vlees' en de 'vrucht van de Heilige Geest' opsomt, maar dat is grammaticaal niet logisch en het is ook niet in overeenstemming met zijn punten in deze tekst, noch met de andere Schriftplaatsen over dit onderwerp, zoals hierboven opgesomd in 1Corintiërs 6 en Efeziërs 4. Paulus vergelijkt het menselijke vlees met de eigenschappen van de wedergeboren menselijke geest.
 
"Maar de vrucht van de geest zijn deze: Liefde, blijdschap, vrede, geduld (consequent te allen tijde), goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Tegen zodanigen is geen wet. En zij die Christus toebehoren hebben hun oude natuur gekruisigd en alles waar die van hield en begeerde. Daar wij door de Geest (van God) leven, laat ons door de geest leven. Want wij moeten niet opschepperig zijn, wat anderen tot afgunst opwekt."
 
Vruchten zijn voor voortplanting
Paulus' vergelijking tussen de daden van het vlees en de vrucht van de geest legt de verantwoordelijkheid direct bij ons om te leven vanuit onze geest. Vrucht is het voortplantingsmiddel van een fruitboom. Vrucht heeft leven om nu te eten, en zaad voor de volgende generatie, om in hun hart te planten. Wanneer wij leven in liefde, vreugde, vrede, geduld, goedheid, trouw, zachtmoedigheid - zijn deze voor iemand als een heerlijke rijpe vrucht aan een boom om te zien, te consumeren, en gesterkt te worden. Zij zullen die vrucht in hun eigen leven reproduceren als zij het 'zaad' van die vrucht van de geest nemen. Zij kunnen de vrucht van onze geest voor hun situatie 'plukken' - als wij hun liefde, zachtmoedigheid, goedheid geven - zij hebben dat nodig en zij consumeren wat wij aanbieden.
 
Onze geest is één met de Bron van de vrucht, de Heilige Geest, die deze eigenschappen is, dus als iemand de vrucht van vreugde 'plukt' die wij hem vanuit onze geest aanbieden voor zijn situatie, zal er meer vreugde voortgebracht worden vanuit de Bron van die vreugde - we zullen nooit zonder komen te zitten!
 
Als wij een gelegenheid voor het vleselijke werk van haat of strijd aan zouden kunnen grijpen, maar in plaats daarvan de vrucht van onze geest laten overheersen - die van liefde en vreugde en zachtmoedigheid misschien, dan consumeren de mensen die in strijd en haat verwikkeld zijn, de vrucht van onze geest, ons leven, en worden zij beter - zij zien Christus in hun midden als wij leven vanuit onze geest.
 
In Jakobus 1:2 zegt hij bijvoorbeeld: "Houdt het voor enkel vreugde, wanneer gij in velerlei verzoekingen en beproevingen valt, wetende, dat de beproeving van ons geloof in u geduld (consistent zijn) oefent..." (Vreugde en geduld zijn vruchten van uw geest)
 
Merk op dat hij het woord 'vreugde' gebruikte, en niet ‘blij zijn'. Vreugde wordt in Galaten 5:22 genoemd als een vrucht van de geest. Wanneer je met moeilijkheden wordt geconfronteerd, concentreer je dan op en 'haal' uit je geest vreugde, de vreugde van de Heer te midden van je pogingen om consistent te blijven, wat een andere vrucht van je geest is. Je kunt het - consistent blijven.
 
Paulus zei dat als je vanuit je geest leeft, je de begeerten van het vlees niet zult vervullen. Zo eenvoudig is het, en zo moeilijk.
 
In Mattheüs 10:12-13 zegt Jezus, als we een huis binnengaan, geeft het de vredegroet. Barb en ik deden dat altijd als we op vakantie gingen naar het huis van haar ouders, waar altijd ruzie en onrust was. Voordat we op reis gingen, namen we gezag over de geesten van ruzie en over alle demonen in dat huis; we baden voor haar ouders en zeiden tegen de Vader: "Vader, we laten onze vrede, die van U komt, dat huis en onze tijd samen domineren, dat ruzie en al het andere zich niet zullen kunnen manifesteren omdat onze vrede, Uw vrede, zich op dat huis vestigt." of woorden van die strekking. Het werkte elke keer.
 
De vrucht van de geest komt voort uit de Geest van God, en er is geen wet tegen liefde, vreugde, vrede....leven vanuit je geest betekent dat jij en de Heer kunnen domineren in elke situatie, of de mensen het beseffen of niet. Sommigen zullen zijn zoals Laban was met Jozef in Genesis 30:27 - hij weet dat hij gezegend is, maar kan niet begrijpen waarom het werk beter af is met Jozef: "Ik heb uit ervaring geleerd dat ik door jou gezegend ben." Moge dat waar zijn voor iedereen met wie we omgaan.
 
Leef vanuit je geest....
Volgende week een nieuw onderwerp,
tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]

Qualities of your spirit man, #2of3
Eigenschappen van je geest, #2van3
 
Hallo allemaal,
Mijn hoop is dat als we de eigenschappen van onze geest onderzoeken, we kunnen onderscheiden of iets van God is of van ons. Ik heb nog nooit onderwijs gezien over de geest van de mens, behalve over de negatieve elementen van de niet wedergeboren geest. Dus bij deze meer eigenschappen van de wedergeboren menselijke geest, ter overweging:
 
"En Hij keerde Zich om en berispte hen, zeggende: Gij weet niet, van welke geest gij zijt." Lucas 9:55.
Deze uitspraak houdt verband met ons onderwerp, want er zijn vandaag de dag velen als de discipelen. De context is dat Jezus op weg was naar Jeruzalem en sommigen wilden dat Hij bij hen zou overnachten, en waren beledigd dat Hij hun uitnodiging afsloeg. Jacobus en Johannes vroegen of zij vuur op hen moesten doen neerdalen zoals Elia deed, maar Jezus zei dat zij niet wisten van welke geest zij waren, want Hij kwam om mensen te redden, niet om hen te gronde te richten.
 
Wij bevinden ons nog steeds in de tijd van verlossing, vandaag is de dag van redding. We bevinden ons niet in Oud Testamentische tijden en hoe Hij toen met tegenstand omging. Hij staat toe dat mensen de gevolgen van hun daden ondergaan, maar Hij roept vandaag de dag het vuur niet neer op hen neer die zich verzetten tegen de Heer.
 
Maar zoals met Jakobus en Johannes, de "zonen van de donder" zoals ze genoemd werden, kunnen mensen in hun geest geroerd worden en willen ze daarom in actie komen. De sleutel is te weten dat we in NT tijden zijn en niet in OT tijden - dus genade en geduld is nodig, geen vuur en zwavel. God beweegt mensen in deze tijd naar redding, niet naar vuur op je tegenstanders. We moeten de eigenschappen van onze geest kennen, en weten van 'welk soort geest' we zijn, en met Hem wandelen in deze NT tijden.
 
"Ziet mijn handen en mijn voeten, dat ik het werkelijk ben. Raak Mij aan en zie, want een geest heeft geen vlees en beenderen, zoals gij Mij ziet hebben." Lucas 24:39, toen de opgestane Heer verscheen aan de discipelen. Merk op dat je geest geen vlees en beenderen heeft - maar je verheerlijkte lichaam zal vlees en beenderen hebben. Je geest, die naar het beeld van God is, vult de ruimte in je lichaam, dus je geest heeft armen en benen, en ziet er inderdaad uit zoals jij, zij het volmaakt in verschijning - de dingen van de wereld en het ouder worden hebben geen invloed op de geest van de mens. Merk ook op dat Jezus niet zei "vlees en bloed" maar "vlees en beenderen". Zijn heilig bloed werd eenmaal vergoten om te betalen voor de zonde van de wereld.
 
"...ware aanbidders zullen de Vader aanbidden in geest en in waarheid, want de Vader zoekt zulke mensen om Hem te aanbidden.".... "God is een Geest, en wie Hem aanbidden, moeten aanbidden in geest en in waarheid." Johannes 4:23-24.
 
Het woord 'aanbidden' is 'proskuneo' en betekent 'naar Hem toe kussen'. De Vader is op zoek naar mensen die hun liefde naar Hem willen uiten, Hem willen 'kussen', maar alleen in geest en waarheid. Dat betekent vanuit hun geest, hun diepste wezen, en zonder bijbedoelingen. In Jezus' tijd, net als in de onze, is een kus een daad van verbondenheid. Een kus op de wang is in veel delen van de wereld een kus van een vriendschapsverbond - dat ik onze vriendschap en relatie niet zal onteren, verraden, gebruiken of misbruiken. Daarom wordt het verraad van Judas door een kus, genoemd in Mattheüs, Marcus en Lucas - het was een afschuwelijke daad en wreed van hem. Zijn verbondskus toen hij de Heer verraadde, was een belediging van zo’n omvang, wat ons vandaag de dag ontgaat.
 
Je geest is het innerlijke deel, maar helaas aanbidden veel Christenen alleen vanuit hun ziel. En nog droeviger, velen aanbidden alleen de Here Jezus, terwijl Hij duidelijk zei dat aanbidding eerst aan de Vader is. Velen zijn in conflict met het aanbidden van de Vader omdat zij vasthouden aan onjuiste beelden van Hem, misschien uit het Oude Testament, of misschien van een boze aardse vader of voorganger. Maar wij moeten aanbidden vanuit onze geest - wij kunnen in onze geest naar Hem bidden en zingen, wij kunnen en moeten onze harten in transparante eerlijkheid voor Hem uitstorten. Velen die meer 'cerebraal' zijn vinden het moeilijk om 'in contact te komen' met hun geest - maar denk in privacy na over waarom je met de Heer wandelt, waarom je dankbaar bent. En vanuit die plek begin je Hem te aanbidden...
 
"Het is de geest die levend maakt, het vlees baat niets. De woorden die ik tot u spreek zijn geest en zij zijn leven." Johannes 6:63, Jezus aan het woord hier. Onze focus moet op geestelijke dingen gericht zijn, niet op ons eigen vlees of op de vleselijke focus van de wereld. Paulus zou later schrijven over de Romeinse gewoonte juwelen in het haar van vrouwen te vlechten en pruiken te dragen, zeggende dat het beter is de innerlijke mens te versieren met goddelijke dingen dan uiterlijke vertoningen van rijkdom te hebben. Onze geestelijke mens maakt ons levend, het eeuwige deel van ons, in vergelijking daarmee is het vlees van deze aarde niets. Honger naar de Woorden die Leven in ons voortbrengen, die onze geest beïnvloeden. Eén dag in Zijn voorhoven is beter dan duizenden elders. Heb die prioriteit en heb die Aanwezigheid binnenin echt lief, meer dan wat dan ook, en laat je wereld draaien om die liefde en Aanwezigheid.
 
"Hij zuchtte in de geest" en "Hij was verontrust in de geest" uit Johannes 11:33 en 13:21. Het eerste was toen Hij Maria zag huilen over de dood van haar broer, Lazarus, en het tweede was toen Jezus zich realiseerde dat de tijd van zijn verraad nabij was. Deze tonen aan dat onze geest het gewicht van iets geestelijks kan aanvoelen. Een gebeurtenis kan onze geest beïnvloeden zoals het ook onze ziel (emoties) doet.
 
De dood van een vriend, het verraad van een vriend. Onze geest kan die grief, dat gewicht, die zwaarte in onze geest waarnemen. Soms gebruikt de Vader dat als een signaal dat we in de geest moeten bidden en geestelijke strijd voor iemand moeten voeren. Soms is het om de last van een vriend te verlichten, zoals toen Jezus Lazarus opwekte, waardoor Hij de last van Maria en Martha wegnam (Lazarus en zijn inkomen en landgoed waren de bron van hun huisvesting, voedsel en leven geweest).
 
"...zijn geest werd in hem geprikkeld toen hij zag dat de hele stad aan afgoderij was overgegeven" en "Paulus werd door de geest aangezet en getuigde..." en "...Paulus nam zich in de geest voor om...naar Jeruzalem te gaan". Ook: "Ik ga gebonden in de geest naar Jeruzalem, niet wetende wat mij daar zal overkomen..." Handelingen 17:16; 18:5; 19:21; 20:22
 
Deze verzen laten zien dat wat velen voor hun eigen emoties houden, hun geest is. Paulus was geroerd, of geprovoceerd in zijn geest over de afgoderij. Hij merkte dat in zijn ziel. Geest en ziel waren samen geroerd en hij handelde. Wij zouden dat "rechtvaardige verontwaardiging" kunnen noemen, een heilige woede of provocatie over iets dat verkeerd is - zozeer zelfs dat er staat dat Paulus er door de geest toe “aangezet” werd tegenover de Joden te getuigen.  Eerst getuigde hij tegen de Joden die midden in zo'n dwaling leefden, en daarna ging hij naar Efeze om de leiders van de stad toe te spreken.
 
Hij was 'gebonden in de geest' om de reis naar Jeruzalem te maken. Er zijn momenten dat we diep van binnen weten dat we 'dat ding' moeten doen en wel nu. Het kan iets kleins zijn als een klusje in huis waartoe de Heer je 's morgens in je geest aanspoort en dat je voor die middag had gepland, maar je gehoorzaamt zonder te weten waarom. Dan wordt je onverwachts die middag weggeroepen of komt er een vriend langs, die de hele middag in beslag neemt. De Vader heeft in je geest gelegd dat werk eerder te doen, omdat Hij wist dat die middag gevuld zou zijn.
 
Het kan zijn dat je weet dat je een begrafenis of bruiloft of een andere gebeurtenis moet bijwonen - je voelt je gedrongen, gebonden door de geest, om aanwezig te zijn. Paulus wist niet wat hem te wachten stond, maar hij wist dat hij die reis moest maken...
 
Veel mensen worden geprovoceerd in hun geest en hebben de behoefte om te spreken over een onrechtvaardigheid. Maar orde en wijsheid is hierbij nodig, zoals Paulus heeft laten zien - eerst ging hij naar de Joden, daarna naar de heidenen. Hij had een volgorde van delen, en met wie te delen wat hij in zijn geest voelde.  Hij ging niet als een dolle tekeer in een uitbarsting van toorn of prediking.
 
Volgende week sluit ik af met het spreken over enkele eigenschappen van onze geest waarvan jij je misschien niet realiseerde dat die van jouw geest zijn. En de serie na deze heeft te maken met hoe de Heilige Geest en onze geest in ons samenwerken.... Tot volgende week,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]

Qualities of your spirit man #1/3; Your spirit's traits
Kwaliteiten van je geest #1/3; De eigenschappen van je geest
 
Hallo allemaal,
De vorige serie ging over het verschil weten tussen jouw geest en de Heilige Geest. Het is in onze geest dat wij Hem kennen, dat wij Hem gewaarworden,dat doen we niet met ons verstand. Ons verstand 'neemt waar' wat er in onze geest gebeurt, maar Christus is in onze geest, niet in onze hersenen.
 
Er is een behoefte om de kwaliteiten van onze geest te delen, en als we ons daarvan bewust worden, zal dat helpen de vraag te beantwoorden: Ben ik het, of is het God?
 
"De geest is gewillig, maar het vlees is zwak."
Jezus merkte dit op toen de discipelen in slaap vielen terwijl Hij aan het bidden was in de Hof, voor Zijn arrestatie. Paulus zou later schrijven dat wij in ons hart willen doen wat goed is, maar dat wij in ons vlees merken dat wij willen zondigen. De geest is eeuwig, en wanneer hij herschapen is door de Heilige Geest, is hij 24/7 wakker en wil hij altijd doen wat juist is. Maar op dit moment is onze geest gehuisvest in een lichaam van de aarde, en is 'zwak'. Mattheüs 26:41, Romeinen 7:14-25
 
"En Jezus doorzag terstond in Zijn geest, dat zij aldus in zichzelf overlegden… Jezus leefde en diende als een Geestvervulde man, maar wat deze mannen dachten was iets wat Hij in Zijn geest waarnam. De Heilige Geest sprak niet tot Hem, Hij nam het waar. Markus 2:8
 
Dit vertelt ons dat onze geest dingen waarneemt in andere mensen. In de vorige serie vertelde ik hoe iemand die opgroeit met alcoholisten, als hij eenmaal volwassen is, in staat zal zijn om in zijn geest waar te nemen dat hij in contact is met iemand die verslaafd is. Dit komt omdat zij in hun eigen geest weten hoe die (boze) geest aanvoelt.
 
Ieders levensverhaal is uniek, en ieders geest zal op verschillende momenten verschillende dingen waarnemen van verschillende mensen. De één kan lust waarnemen omdat hij eerder in zijn leven mensen met lust heeft meegemaakt. Een ander kan waarnemen dat iemand een christen is, of niet ver van het koninkrijk af is, vanwege een getuigenis in zijn geest. De Heilige Geest spreekt niet en geeft geen openbaring, maar in hun geest kunnen zij aanvoelen dat de ander christen is of in ieder geval godvruchtig.
 
"Mijn geest heeft zich verblijd in God, mijn redder." Lucas 1:47. Dit zei Maria toen haar (zwangere) nicht Elisabeth haar vertelde hoe de baby in haar schoot opsprong van vreugde bij het horen van Maria's stem. Maria's geest verheugde zich. Ben je wel eens wakker geworden en je geest was vol vreugde, had een opgewonden gevoel, maar je verstand wist niet waarom? Dat is je geest die zich in jou verheugt, omdat hij iets heeft ontvangen of weet, wat je verstand nog niet weet.
 
 
Vaak weten we niet waarom onze geest een sprongetje maakt en zo'n vreugde ervaart dat het overstroomt in onze ziel, maar we herkennen het. De Heilige Geest in ons openbaart niet wat het is; het is gewoon onze geest die zich verheugt in de Heer.
 
"En het kind groeide, en werd sterk van geest..." Lucas 1:80, over de jongen Johannes de Doper. Het Griekse woord 'sterk' komt hier van 'kratos' en betekent 'uitgeoefende kracht', 'sterkte'. Ken jij iemand die een 'sterke geest' of 'sterk van geest' is? Ik denk dat we tegenwoordig heel vaak zeggen dat een kind een sterke wil heeft. Johannes de Doper was wilskrachtig voor God en weigerde compromissen te sluiten. De tekst vertelt ons dat hij het grootste deel van zijn tijd in de wildernis doorbracht, alleen met God, tot aan het begin van zijn bediening.
 
Dit is een eigenschap van de geest. Heel vaak wordt dit opgevat als rebellie en dat kan het ook zijn, maar als het in de juiste richting wordt gestuurd, kan de geest van deze persoon worden opgevoed om sterk te zijn in gerechtigheid. Ik heb veel wilskrachtige, sterk van geest zijnde mensen zien worstelen met hun wandel met de Heer vanwege hun gevoel van rechtschapenheid. Wanneer er in diens leven iets gebeurt dat oneerlijk is, onrechtvaardig, worstelen zij dit in overeenstemming te brengen met God. De bemoediging hier is om je tot de Heer te wenden ondanks het feit dat je het niet begrijpt - je weet waarschijnlijk dat Johannes geroepen was om de weg van de Messias voor te bereiden, maar hij begon al mensen te dopen voordat hij Jezus ooit had gezien en hij wees Hem toen al aan als het Lam van God. Tot dan toe deed Johannes blindelings wat hij in zijn leven wist te doen, zonder vragen te beantwoorden, totdat Jezus op een dag naar hem toe kwam om gedoopt te worden.
 
"En het kind groeide en werd sterk van geest, vervuld met wijsheid; en de genade van God was over hem." Lucas 2:40
 
Hier wordt gesproken over de jonge Jezus, voor Zijn twaalfde jaar, voordat Hij gescheiden werd van Zijn ouders, die Hem later in de tempel vonden, discussiërend over theologie met de oudsten van Israël. Lucas 2:40 spreekt over Zijn kindertijd, dat Hij sterk was in geest, wijsheid en genade.
 
Dit woord "werd sterk" is opnieuw gebaseerd op "kratos" dat uitgeoefende kracht, sterkte betekent. Jezus had een sterke wil voor gerechtigheid, en Hij groeide in wijsheid, wat is hoe je die sterke wil kan kanaliseren – leer een jong iemand met een sterkte wil wat wijsheid is. Wijsheid is hoe je kennis toepast, dus je moet ze leren waarom de ouder nee zegt, of waarom ze ja zeggen. Deze persoon moet weten, zoals Jezus deed, wat de reden achter de reden is - dat is één van de redenen waarom Hij op 12-jarige leeftijd in de tempel was om met de leraren te praten - Hij wilde de wijsheid achter de kennis weten. Ouders - leg uit waarom je zegt en doet wat je doet tegen zo'n kind. Leg de reden uit, de wijsheid achter je bevelen, verwachtingen, en aanmoedigingen. (en straffen).
 
Dit zijn slechts een paar eigenschappen van de geest van de mens, maar kijk naar wat ik tot nu toe heb gedeeld: De geest van de mens is bereid om alles voor God te doen, om overal heen te gaan, zelfs om te sterven voor ons geloof. Maar het vlees waarin het is gehuisvest, is zwak. Van binnen zijn we dappere leeuwen, klaar om de wereld aan te vallen. Naar buiten toe zijn we laffe leeuwen die luid brullen, maar verder niet veel doen.
 
Wij kunnen soms in onze geest waarnemen wat anderen denken, wat hun motieven zijn. Onze geest kan zich verheugen, overvloeiend naar onze ziel die God looft, terwijl ons verstand niet kan bevatten waarom juist onze geest zich verheugt. We kunnen sterk zijn in onze geest, ons leven in dienst stellen van gerechtigheid, maar we moeten die sterke geest koppelen aan wijsheid en genade....er is nog zoveel meer! Wat neem je waar in je geest? Wat weet jij over jezelf?
Volgende week meer, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]