Respect for the things of God #4; Personal attacks
Respect voor de dingen van God #4; persoonlijke aanvallen
 
Hallo allemaal,
De belangrijkste reden voor een gebrek aan respect voor God is een gebrek aan openbaring van God. 
 
Jezus de plaatselijke jongen
Markus 6: 1-6 vertelt ons dat Jezus met Zijn discipelen terugreisde naar Zijn geboorteplaats en in de synagoge onderwees. Toen ze Hem hoorden, waren ze 'verbaasd' zo staat er en vroegen ze zich af wat voor wijsheid dit is van de plaatselijke jongen.
 
"Is dit niet de timmerman, de zoon van Maria, de broer van Jakobus en Mozes en Judas? En behoren Zijn zusters hier niet bij ons? En zij namen aanstoot aan Hem".
 
De lagere, natuurlijke waarheid was dat Hij in feite de plaatselijke timmerman was. De hogere waarheid is dat Hij Gods Zoon was die in het huis van Jozef en Maria opgroeide ter voorbereiding op Zijn uiteindelijke missie. Het enige wat de mensen konden zien was de natuurlijke waarheid.
 
De uitdrukking 'zij namen aanstoot’ is het Griekse woord 'eskandalizonto', wat betekent 'om een strik in de weg te leggen', dus om te struikelen en gevangen te raken in aanstoot. Het kernwoord is 'skandalon' en dat is hoe een valstrik in werking wordt gezet. Dus de bewering van Jezus dat Hij meer is dan slechts de lokale timmerman, werkte als een valstrik voor de locale bevolking, wat hen in de valstrik van aanstoot deed terechtkomen.
 
Lucas hoofdstuk 4 gaat in op zijn bezoek in Nazareth; Zijn boodschap in de synagoge bevatte de openbaring dat Hij de gezalfde was die gezonden was om de gevangenen te bevrijden. Zij verwierpen deze openbaring, kozen er voor om aanstoot te nemen en hielden vast aan hun natuurlijke kennis van Hem als timmerman. Hun ergernis was zo hevig dat ze Jezus van een klif probeerden te gooien.
 
De keuze staat altijd voor ons open...
In Jesaja 55:7-9 nodigt de Heer iemand uit om zich te bekeren, zijn wegen en gedachten te verlaten en te komen tot Gods wegen en gedachten die veel hoger zijn. Het is een uitnodiging.
 
Openbaring komt altijd voor een dergelijke verandering in het denken van hoog naar laag. Openbaring, een persoonlijke openbaring van God, leidt tot respect en eer voor God en de dingen van God. Een gebrek aan openbaring van God leidt tot aanstoot. Dat is wat er met Jezus in Nazareth is gebeurd. Hij sprak over de dingen van God, maar het ontbrak Hem aan geloofwaardigheid in hun ogen omdat zij de openbaring verwierpen dat Hij meer was dan alleen de lokale jongen. Zij verwierpen de uitnodiging om naar hogere wegen en gedachten te komen. Die afwijzing leidde tot minachting voor Hem.
 
Jezus zei in Johannes 6:40: "Wie de Zoon ziet en in Hem gelooft, zal eeuwig leven hebben....".
 
Merk op dat we eerst de Zoon zien, dan geloven we. Dit aanvankelijke 'het zien van de Zoon' is openbaring of verlichting, het punt waarop we begrijpen dat Jezus meer is dan alleen een mens.
 
De Heer ging in v44 verder met te zeggen dat iemand niet tot Hem kan komen tenzij de Vader hem eerst trekt, en legt dan in v45 uit hoe dit trekken gebeurt: "Er staat geschreven 'zij zullen door God geleerd worden'. Daarom komt iedereen die van de Vader heeft gehoord en geleerd, tot Mij". Voordat jij en ik geloofden in de Heer, was het de Vader die ons openbaring gaf over Zijn Zoon.
 
Elders wordt deze eerste openbaring 'verlichting' genoemd en dit is een levenslang proces voor de gelovige. Paulus' gebed voor de gelovigen in Efeze en het gebed dat ik persoonlijk het meest bid voor anderen en voor mijzelf, staat in 1:17-19: "....de Vader van onze Heer Jezus Christus zal u de Geest van wijsheid en openbaring geven in de kennis van Hem, opdat de ogen van uw verstand verlicht mogen worden, zodat u de hoop van uw roeping mag kennen....". Openbaring van de Vader, verlichting, is iets levenslang.
 
Wandelen we hierin?
Ik opper je één reden waarom we zien dat veel zogenaamde gelovigen, die hun handen hebben opgestoken hebben tijdens een dienst om de Heer in hun leven te 'accepteren', geen belangrijke verandering in hun leven hebben ondergaan: ze staken hun hand op voordat ze een diepe en persoonlijke openbaring van de Vader over Jezus hadden ontvangen.
 
Veel 'gelovigen' die hun hand opsteken, doen dit uit mentale overeenstemming om Jezus te 'accepteren', of om hun leven te veranderen, of om een antwoord op het leven te vinden - voordat ze ooit persoonlijke verlichting/openbaring van de Vader ervaren, die hen naar Hem trekt. Zo blijven ze leven zoals ze vroeger leefden - hoewel sommigen natuurlijk wel reageren vanuit  openbaring. Maar velen niet.
 
Studies hebben aangetoond dat slechts 6% van de mensen die naar voren komen op een evangelische kruistocht om 'de Heer te aanvaarden', Hem een jaar later nog steeds volgen. Is dit deels omdat zij de beslissing voor Christus meer baseren op hoofdkennis dan op persoonlijke openbaring en verlichting van de Vader?
 
Drijven we hen aan tot een beslissing voordat de Vader hen heeft getrokken en onderwezen, en hun hart heeft voorbereid om tot de Heer te komen? Ik denk het wel. De kerkcultuur is zo gretig om 'een beslissing voor Christus' vast te leggen dat ze de eerste stap van het proces - het onderricht van de Vader - verwaarlozen.
 
Petrus verkondigde pas 'Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God' nadat Jezus hem vertelde dat de Vader dat eerst aan hem geopenbaard had. Eerst komt de openbaring, dan de verkondiging.
 
Het is die openbaring van de Vader, door Hem geleerd te worden, dat ons ertoe brengt ons natuurlijke denken over Jezus als de timmerman uit Nazareth te verlaten, om de mogelijkheid te overwegen dat Zijn aanspraken om Gods Zoon te zijn, waar zijn. Maar de mensen zullen je bevechten voor hun recht om in de lagere waarheden van de aarde te blijven. Zij zullen de hogere waarheid fel afwijzen.
 
Je kunt de neerwaartse spiraal zien....
In Romeinen 1: 20-28 schetst Paulus dat de meest basale vorm van openbaring van God is om Hem in de schepping als Schepper te zien. Hij zegt dat zelfs de onzichtbare eigenschappen van de godheid in de natuur te zien zijn. Maar sommigen ,wanneer 'zij God kenden, kozen ervoor Hem niet als God te erkennen en waren ook niet dankbaar, zodat hun onverstandig hart verduisterd werd....'.
 
Afkeer van openbaring leidt tot een neerwaartse spiraal in iemands denkprocessen. Wanneer iemand God afwijst, wijst hij de mens af die naar Zijn beeld geschapen is. Daardoor verliezen ze het vermogen om over ideeën en concepten te discussiëren zonder de persoon aan te vallen die een andere visie biedt. Omdat ze geen respect voor God hebben, hebben ze geen respect voor hun medemens.
 
Als christenen hebben we een openbaring van de Vader. Wij zouden daarom het meest respectvol moeten zijn van alle mensen, of een ander nu een mede-christen is of niet - zij zijn door de Vader tot leven gewekt en daarom alleen al verdienen ze respect. Kies de hogere wegen en gedachten van de Vader, zoek Hem en laat Hem de ogen van ons begrip openen - maar Hij doet dat alleen voor hen die weten hoe ze met die openbaring in liefde moeten wandelen.....respect voor God leidt automatisch tot respect voor mensen en Zijn schepping....gedachten.....
 
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn/wk
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
 

Respect for things of God: #3 Sex
Respect voor de dingen van God: #3 Seks
 
Hallo allemaal,
Ik ben de volgorde van deze serie aan het herschikken en zal volgende week afsluiten met 'Vertrouwdheid kweekt minachting', hoe Jezus geen geloofwaardigheid of respect had in de ogen van de mensen in zijn geboortestad.
 
Seks is gevallen van de plaats van eer en heiligheid die het ooit had.
Veel christenen hebben nog nooit een preek over dit onderwerp gehoord, noch in een kleine groep Bijbelstudies over het onderwerp - en bij gebrek aan een goede leer is de zonde binnengedrongen, zodat het lichaam van Christus, en zelfs leiders, affaires hebben  en geheime zonden, en veel op de wereld lijken.
 
Maar hoe belangrijk en heilig is seks in de ogen van God? Rabbijn Michael Strassfeld maakt deze opmerking in zijn boek 'A Book of Life':
 
"Wees vruchtbaar en verhoog (pru urvu) en vul de aarde*' zijn de eerste woorden die God aan de mens richt. Niet 'de sabbat houden', niet 'niet stelen' of zelfs 'je moet twee afwasmachines hebben, een voor zuivel en een voor vlees'. *Genesis 1: 28
 
Met andere woorden, "Heb seks" is het eerste gebod dat God aan de mensheid gaf via Adam en Eva - dat gebod kwam voor de Mozaïsche wet, waaruit blijkt dat het voor alle mensen is, Joods of niet. Door hen instructies te geven over hoe de wereld te besturen, moet Hij 'het gesprek' met Adam en Eva gehad hebben dat de juiste context en begrip van de huwelijksdaad zou hebben bepaald. Dat deze instructie is gegeven, blijkt uit hun begrip van de familiekringloop:
 
"De Here God….bracht haar naar de mens. En Adam zei: Dit is nu been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees; zij zal vrouw worden genoemd omdat zij uit de man is gehaald. Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen één vlees zijn". Vanaf het begin begrepen zij de cyclus van afscheiding en het zoeken naar heelheid. Genesis 2: 22-24
 
Dat seks is voor de voortplanting, wordt begrepen en het is gewoon ingebouwd in ons om baby's te willen krijgen met onze echtgenoot. Dat het ook leuk is, was Gods werk en daarbinnen vinden we heiligheid.
 
Maar zoals het is met alle gaven van God aan de mensheid, zoals alle genades, kan het misbruikt worden. Zoals de gaven van de Geest misbruikt kunnen worden en verwijderd kunnen worden van hun hoge plek van ontzag en respect dat God in ons midden beweegt, zo ook is seks vaak verwijderd van de plaats van heiligheid zoals het bedoeld was.
 
Seks onderhoudt heiligheid of zorgt voor heelheid
Onze lichamen kwamen van de aarde, zoals alle dieren, zo leert de Bijbel ons - de Heer beeldhouwde het lichaam van Adam uit klei en ademde vervolgens in het beeld, dat werd omgevormd tot een levend, ademend, menselijk lichaam. Daarom leert het geloof ons dat we de dingen die we gemeen hebben met het dierenrijk, nemen en het heilig maken.
 
Alle dieren eten voedsel, maar wij verheffen voedsel als een type van het consumeren van elk woord dat uit de mond van God voortkomt als onze voeding. Dieren hebben een vacht of haar, en we verheffen onze bedekking om te beseffen dat toen God vachten van huiden voor Adam en Eva maakte, dat het eerste offer voor de zonde was - dus kleding werd (of zou moeten worden) gezien als heilig en een type en beeld van Gods bedekking van gerechtigheid over onze naaktheid.
 
Seks is hetzelfde; seks hebben op het nivo van dieren is het verontreinigen van onszelf, wij die naar Gods beeld gemaakt zijn. Seks is bedoeld om deel uit te maken van een heilige en hele relatie met onze echtgeno(o)t(e), inclusief genegenheid, tederheid, intimiteit en meer. Het zou onze hele geest en ziel en lichaam moeten betrekken, wat heilig is, en niet alleen ons lichaam, dat slechts dierlijk is.
 
De fysieke daad van seks is de voortdurende bevestiging van een verbond met die persoon. In het beste geval heeft een echtpaar in hun hart geloften aan elkaar en aan God afgelegd, en de daad van het huwelijk volgt als de fysieke voltooiing en bevestiging van die geloften. Elke keer als een echtpaar samenkomt, bevestigen ze opnieuw het verbond dat ze in hun hart hebben gesloten - of het nu romantisch van aard is, of een spontane opwelling in het hooi. Het is heilig.
 
Op dezelfde manier waarop het koninkrijk van de hemel wordt vergeleken met een zaadje, kunnen we zeggen dat het zaadje aan de binnenkant groter is dan aan de buitenkant. Want hoeveel planten en vruchten en zaden zitten er in dat ene kleine zaadje? Op dezelfde manier is het beperken van seks met alleen de echtgenoot in feite groter aan de binnenkant dan aan de buitenkant - het huwelijksbed is onbezoedeld, zoals Hebreeën 13:4 zegt, wat betekent dat het echtpaar grote vrijheden heeft om wederzijds te genieten van Gods gave van seks - gebonden door liefde en respect voor elkaar. Binnen die grenzen is de huwelijksdaad veel groter dan aan de buitenkant lijkt.
 
Seks is een poort niet alleen naar heiligheid in relaties, maar ook naar de heiligheid van God.
Het huwelijk is een type en schaduw van de geestelijke vereniging van Christus en de gemeente. Op dezelfde manier ervaren wij op aarde heelheid in het moment van seksuele eenwording met onze partner, dat is een type van in de hemel zijn met de Heer en het hele lichaam van Christus die met Hem verenigd is. Het is mystiek, mysterieus en iets wat we ons pas in volheid zullen realiseren als het zover is.
 
In Marcus 12:20-25 werd Jezus gevraagd naar een vrouw die 7 keer getrouwd was geweest en wiens vrouw zou zij in de hemel zijn? Jezus zei dat ze zich vergisten omdat ze noch de Schrift (Woord) noch de 'kracht van God' (Geest) begrepen.
 
De menselijke natuur is niet veranderd en de vraag die zij stelden wordt nog steeds gesteld.
Ik ben in de hemel geweest en kan je wat inzicht geven. Wat mij opviel in het praten met mensen toen ik daar was, was dat zij een persoonlijke diepgang van intimiteit hadden met elke andere persoon die ze in de hemel kenden, dat veel verder ging dan de intimiteit die zelfs mijn vrouw en ik met elkaar delen.
 
We behouden onze herinneringen dus de herinneringen die we hebben met echtgenoot #1 zullen nog steeds gemeenschappelijk zijn tussen ons, net als de herinneringen en tijden die we delen toen we met echtgenoot #2 waren - maar het niveau van intimiteit verheft alle relaties in gelijke mate tot een niveau dat verder gaat dan de intimiteit die mogelijk is op deze gevallen aarde.
 
Met andere woorden, stel je het meest intieme, privé, heilige moment van één-zijn met je echtgenoot in seksuele vereniging voor, en weet dat het niveau van intimiteit niets is vergeleken met het niveau van intimiteit tussen mensen in de hemel. In de hemel is er geen duivel en met de kracht van de Heilige Geest in ieder van ons, is er geen misverstand - wanneer we een standpunt delen met iemand in de hemel wordt het perfect gecommuniceerd via de Geest zodat die persoon precies weet wat we zeggen.
 
 
Er is geen duivel, er is perfect begrip, er is geen risico op misverstanden - alleen eenheid die voortkomt uit volledige transparantie en perfect begrip. Stel je het meest hecht en perfecte huwelijk op aarde voor, en dat niveau van eenheid en begrip kan nauwelijks de intimiteit en liefde in de hemelse relaties beginnen te raken.
 
Daarom is het huwelijk op aarde een type en schaduw van Christus en de gemeente. Er wacht ons een niveau van intimiteit met onze vrienden en familieleden in de hemel dat hechter is dan enige vriendschap of huwelijk op aarde. Echte eenheid in Christus.
 
Als onze kinderen een gezonde moeder en vader zien opgroeien, zullen ze, wanneer ze meerderjarig worden, de context en het heilige gebruik voor seksuele vereniging in het huwelijk kennen. Helaas is goed onderwijs over dit onderwerp grotendeels genegeerd door de kerk, met de trieste resultaten die we om ons heen zien.
 
God maakte seks en de drang naar seks. Zijn eerste bevel aan Adam en Eva was om seks te hebben. We zijn geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God, daarom moeten we elkaar met respect en eer behandelen. iemand behandelen als een object van seks, is als het wegvallen van die achting en respect voor die persoon waaraan je die verschuldigd bent. Als iemand seks op de juiste plaats van heiligheid in zijn hart heeft, zal hij of zij geen problemen hebben met porno of films die zijn of haar hartstochten opwekken, want hij of zij zal elk oneigenlijk gebruik hiervan, Gods gave, afwijzen.
 
Volgende week het afsluiten van de serie, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
cwowi.org en e-mail mij op [email protected]

Respect for the things of God #2; Why some will never see an angel this side of heaven
Respect voor de dingen van God #2; Waarom zullen sommigen nooit een engel aan deze kant van de hemel zien?
 
Hallo allemaal,
Ik eindigde vorige week met te praten over hoe Paulus de Korinthische vrouwen vertelde dat ze hun sluiers weer op moesten doen zodat ze hun echtgenoten en de engelen die verantwoordelijk zijn voor hun huis niet zouden minachten.
 
Ze waren vrij in Christus om hun sluiers af te doen - het teken dat ze getrouwd waren - maar Hij vroeg hen dat niet te doen in de naam van een hoger respect voor de goddelijke orde.
 
Zoals Paulus schrijft, lijkt het dat wanneer zij eenmaal herinnerd werden aan de goddelijke orde van hun huwelijken, inclusief het toezicht door engelen, dit hun gedrag zou veranderen. Denk daar eens over na. Respect voor het goddelijke. Respect voor Gods orde. Respect voor de engelen die de leiding hebben over je familie. Paulus verwachtte dat ze door die herinnering zouden veranderen en dat bleek ook zo te zijn, want hij komt in zijn tweede brief niet meer op het onderwerp terug.
 
Overweeg Handelingen 12: 10-15.
Petrus is bovennatuurlijk door een engel uit de gevangenis bevrijd, en ons wordt verteld, toen hij bij zichzelf kwam en zich realiseerde dat het geen droom was maar echt, hij naar het huis liep van Maria, moeder van Johannes Marcus, de auteur van het evangelie dat zijn naam draagt. Het was laat of misschien wel heel vroeg in de ochtend, maar het huis was gevuld met mensen die voor Petrus aan het bidden waren.
 
Toen het meisje met de naam Rode antwoordde op Petrus' aankloppen bij de deur, was ze zo geschrokken om te zien dat het Petrus was, dat ze hem daar achterliet om naar binnen te rennen en het iedereen te vertellen. De menselijke natuur verandert nooit: Ze waren allemaal aan het bidden voor zijn vrijlating, maar toen het gebeurde waren ze ongelovig. Dat geeft ons een aanmoediging om te bidden, of we de wil van de Heer wel of niet volledig kennen.
 
Toen Rode erop aandrong dat het Petrus was, was hun reactie: "Het is zijn engel".
 
Ik herinner me dat ik dat als tiener las en de Vader vertelde dat ik mijn gedachten wilde vernieuwen tot het punt dat wanneer er op mijn deur wordt geklopt, ik automatisch denk dat het een engel kan zijn. Ik ben er nog steeds niet helemaal - maar bedenk dat ze dachten dat er een engel aan de deur stond te kloppen, blijkbaar om een hemelse update te geven over Petrus' situatie.(?)
 
In I Korintiërs 4:9 zegt Paulus dat hij veronderstelt dat de apostelen de laagste in de Heer zijn en dat hun leven een schouwspel is voor de wereld, voor de engelen en voor de samenleving.
 
In I Timotheüs 3:16 zei Paulus dat het mysterie van godsvrucht groot is in die zin dat Christus menselijk is gemaakt, door de Heilige Geest rechtvaardig verklaard, door engelen gezien en over de hele wereld gepredikt.
 
In I Korintiërs 6:2 zegt hij dat wij in de komende eeuw zullen oordelen (regeren, besturen) over de wereld en de engelen.
 
Ik herinner me een van de eerste bezoeken die ik met de Heer had en met die ik 'mijn engel' noem, en ik kon de engel vragen: "Wat vindt u ervan dat ik de leiding over u heb in de komende eeuw? De blik op zijn gezicht werd er meteen een van vertwijfeling dat ik zo'n vraag kon stellen. Met grote ijver en urgentie antwoordde hij.
 
"Het is juist! Het is gepast! ("Waarom?" vroeg ik) "Denk eraan: We kennen Hem als Schepper. Maar jij kent Hem als Redder.".
 
Vergelijk het respect van de eerste eeuw voor engelen versus de algemeen christelijke cultuur van vandaag de dag
In de grotere kerkelijke cultuur van vandaag de dag wordt het spreken over engelen behandeld als iets om 'ooh' en 'ah' bij mensen teweeg te brengen, of een doel in het leven om er een te zien, of het is bij sommigen verworden tot een mix van new age achtige praktijken.
 
Maar waar zien we het respect, het ontzag, zelfs de vrees voor engelen en de goddelijke orde in het leven vandaag, dat we wel zien op de bladzijden van het NT? Het is goed om geïnteresseerd te zijn in, gefascineerd zelfs, maar we mogen niet vergeten dat zij in deze tijd machtiger zijn dan wij. Eén ding heb ik geleerd van mijn vele ontmoetingen met de Heer en engelen, is dat zij slechts dienende boodschappers van de Vader God zijn.
 
Ze hebben geen emotionele binding met ons - ze vinden het leuk over wie ze waken, want ze wandelen in liefde - maar als de Heer zou zeggen dat ze ons leven moeten nemen in oordeel, dan zouden ze dat zonder aarzeling doen. Het is zoals ik onze jongens vertelde toen we paarden kregen: "Je mag ze liefhebben en je denkt dat ze jou liefhebben, maar vergeet nooit hun kracht. Hetzelfde geldt voor de Vader, de Heer en de engelen.
 
Ik heb al eerder verteld hoe in een bezoek de Heer me leerde over engelen en demonen. Ik vroeg of we het recht hadden om engelen te bevelen. Zijn antwoord was: "Je weet niet eens hoe je moet bidden zoals het hoort. Waarom denk je dat je weet hoe je een engel moet vertellen wat hij moet doen?".
 
De verwijzing naar het niet eens weten hoe te bidden herkende ik onmiddellijk van Romeinen 8:26, dat precies dat zegt: "Ook de Geest helpt onze zwakheden, want we weten niet hoe we moeten bidden zoals het hoort. De Geest bemiddelt bij ons met kreunen die niet kunnen worden uitgesproken in duidelijke taal".
 
Ik zei tegen de Heer dat veel mensen engelen bevelen en dat we dat konden doen, gebaseerd op Psalm 103:20, waarin staat dat ze naar de stem van het Woord luisteren. Het idee is om een vers te citeren en hen te bevelen dit te doen. Zijn antwoord was dit:
 
"Lees die passage en je zult zien dat het er niet om gaat dat de mens een vers citeert, maar dat hij de sterfelijkheid van de mens (v15) vergelijkt met de Heer die hen zo liefheeft, en dat Hij de engelen beveelt namens hen en voor hun welzijn. IK BEN het Woord in die zin. Ik ben het woord van de kracht van de Vader".
 
"Heb je niet gelezen in de dagen van mijn vlees, in de tuin*, dat ik zei dat ik het aan de Vader had kunnen vragen en dat Hij mij 12 legioenen engelen zou hebben gegeven? De engelen zijn van de Vader. Heb je niet gelezen wat Ik de kerk in Sardis* heb gezegd, dat als zij zich bekeerd zouden hebben, zij bij Mij zouden staan en Ik hen voor de Vader en zijn engelen zou erkennen? De engelen zijn nog steeds van de Vader. Maar om je vraag te beantwoorden, nee, dat recht hebt je niet.". (*Mattheüs 26:53; *Openbaring 3:5)
 
Ik antwoordde: "Maar Heer, er zijn momenten waarop ik in de Geest ben en over iets bid, en ik voel dat de engelen er op uitgaan of gebruikt worden op dat specifieke gebied, hoewel ik ze niet beveel. Ik kan hun opdrachten aanvoelen en ben me bewust dat ze aan het werk zijn. Hij zei: "Dat zijn momenten zoals je zei; je bent in de Geest en je kunt zulke dingen voelen, en je hebt er goed aan gedaan om niet tot de leer van de dwaling te vervallen, maar je hebt deze dingen afgewogen. Velen die zo'n dwaling begaan, hebben een goed hart, dus ik doe wat ik kan voor hen, hoewel de Geest van de Waarheid binnen de grenzen van de waarheid blijft en niet kan meewerken met zo'n dwaasheid".
 
Dat is het meest gedetailleerde wat ik ooit over die visitatie heb gezegd, en mijn punt is dat ik het onderwerp van die visitatie niet anders wil aanpakken dan vanuit het perspectief dat we veel respect, eer, ontzag en godvrezendheid voor de dingen van God moeten hebben. Te veel mensen hebben het respect voor engelen en de gaven van God verloren en denken dat ze iets zijn, maar ze zijn het niet. Triest.
 
Volgende week zal ik het hebben over hoe de bekendheid met Jezus als louter timmermanszoon zijn geboorteplaats verhinderde om de grotere waarheid over Hem te respecteren, en hoe veel christenen vandaag de dag veel te 'vertrouwd' zijn met de Vader en Heer en hoe zij ook de ware openbaring over de majesteit en macht van God uit het oog zijn verloren. Gebrek aan ware openbaring in de kerkelijke cultuur heeft tot veel fouten geleid. Tot dan, zegen,
 
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
 

Respect for the things of God #1; Angels and marriage
Respect voor de dingen van God #1; Engelen en het huwelijk
 
Hallo allemaal,
Toen ik heel jong was verhuisden mijn ouders hun groeiend gezin 4 mijl (6,4 km) buiten de stad naar een kleine buurt op het platteland. We hadden ongeveer 1 hectare grond, een groot huis in de vorm van een ranch (1 niveau), een beekje dat door het terrein liep, fruitbomen.....en een gezamenlijke telefoonlijn.
 
Wat is een gezamenlijke telefoonlijn? Een gezamenlijke telefoonlijn is dat verscheidene huizen één enkele vaste lijn deelden. Elk huis had zijn eigen telefoon, maar het was op dezelfde lijn als de buurman. Je kon je telefoon in je huis oppakken, en als een van je buren op dat moment aan het telefoneren was, kon je meeluisteren.
 
Vroeger denk ik dat veel kleine dorpen of plattelandswijken zoals de onze die ene buurvrouw hadden die niets beters te doen had dan thuis te zitten en af en toe haar telefoon op te pakken om mee te luisteren naar de gesprekken van haar buren. Van wat ze hoorde verspreidde ze ofwel geruchten en roddels, of later uitte zij haar mening aan anderen over wat ze hoorde. Nu noemen ze dat sociale media, lol.
 
Ik heb herinneringen aan mijn moeder die de telefoon opnam om te bellen, maar eerst even pauzeerde en luisterde om te weten of er nog iemand anders aan de lijn was voordat ze verder ging. Toen ik ongeveer 6 of 7 jaar oud was, verbouwden mijn ouders het huis en toen verbeterde de technologie, zodat elk huis een eigen vaste lijn kon hebben - niet meer meeluisteren met de buren!
 
R. E.S.. P. E. C. T.
De verleiding om naar de buren te luisteren werd afgewogen tegen de noodzaak om de privacy van anderen te respecteren, en al te vaak won de verleiding. De vrijheid om een telefoon op te nemen om te luisteren naar het privé telefoongesprek van een buurman, was voor sommigen te veel vrijheid om aan te kunnen - ze konden zichzelf niet beheersen door zich te bedenken dat ze hun buurman moesten liefhebben en respecteren.
 
Op dezelfde manier kan een christen de Heer en diens naaste liefhebben, maar op één gebied dat respect schenden omdat ze de vrijheid hebben om dat te doen, en de discipline of het begrip missen om zichzelf in toom te houden. Christenen zijn ook berucht in sommige kerken en 'opwekkingscentra' voor het hanteren van de gaven van de Geest als speelgoed voor een 4 jarige op kerstochtend - speelse dingen.
 
Ze oooh en ahhhhh als iemand een engel ziet, daarmee aangevend 'Ik wil er ook een zien!' Alsof het zien van een engel of de Heer of het bewegen in de gaven een geestelijke eremedaille is. Als ze beter zouden weten met Wie ze te maken hadden, zouden ze niet zulke geestelijke baby's zijn.
 
De stad Corinthe was zo'n geval.
Het motto van de stad was 'Vrijheid en kennis', en dat leefden ze tot het uiterste. Paulus moest ze in de hoofdstukken 12-14 schrijven om correct met de gaven van de Geest om te gaan, en met liefde en respect voor God en anderen. In de eerste brief van Paulus aan hen citeerde hij minstens 10 situaties die gecorrigeerd moesten worden. Vrijheid en kennis - wat je ook doet, het is prima!
 
In zijn eerste brief, hoofdstuk 11: 1-16, is de situatie dat sommige van de vrouwen hun sluiers afdeden wanneer ze naar de (huis)kerk kwamen. In Handelingen 18:7-8 wordt ons verteld dat zij elkaar in eerste instantie ontmoetten in het huis van een Romein, genaamd Justus, en dat ze werden vergezeld door gelovige Joden, en 'veel van de Korintiërs (Grieken) geloofden ook'.
 
Alle drie de culturen waren samen in één huis. Vrouwen in de Griekse cultuur werden praktisch vereerd en beleefden grote vrijheden, Romeinse vrouwen minder en Joodse vrouwen hadden vrijheden die per regio en zelfs per stad verschilden.
 
Maar één ding dat ze gemeen hadden in die regio van Griekenland was dat een dunne, bijna doorzichtige sluier over het gezicht aangaf dat een vrouw getrouwd was. Haar onbedekte gezicht mocht alleen haar man zien. Het was de oude versie van de trouwring. Maar deze vrouwen waren vrij in Christus, en voelden zich daarom gerechtvaardigd om hun sluiers af te doen wanneer ze binnen waren bij een huiskerk.
 
Kun je je voorstellen dat de gastheer of gastvrouw vandaag bij binnenkomst van de huiskerk, een kleine schaal klaar heeft staan, zodat elke vrouw haar trouwring kan afdoen, die ze bij het naar huis gaan weer om kan doen? Dat is wat deze vrouwen deden door hun sluiers af te doen bij het binnengaan. Ze waren ontspannen, in een private huissamenkomst met broeders en zusters in de Heer, onder vrienden - ze waren vrij in Christus, alles was moreel rechtschapen in de samenkomsten - wat kan het voor kwaad?
 
Paulus vraagt hen in v13 om zelf te oordelen of het juist was dat ze dat deden en in v16 noemt hij het gebruik van sluiers voor de vrouwen een gewoonte. Het is geen leerstellige kwestie maar een culturele kwestie, zoals hij stelt, en zij moesten bij zichzelf oordelen wat juist was. Tot op de dag van vandaag is in sommige delen van de wereld een sluier voor vrouwen de norm, maar elders in de regio is dat niet het geval. Hetzelfde geldt voor Corinthe.
 
Het grotere probleem was het respect voor de orde in het huwelijk, dat het grootste deel van zijn opmerkingen in beslag neemt. Hij zegt zelfs in v10 dat de vrouwen uit respect voor de 'engelen' sluiers moeten dragen. In het Grieks is dit 'angelous’ (engelen), dus als jouw versie zegt 'dienaren' is het onjuist. Die versie negeert bewust de Griekse versie om het voor degenen die hun geschiedenis en cultuur niet kennen, makkelijker te begrijpen - maar het verandert alles om een dergelijke fout te introduceren.
 
Paulus zegt eenvoudigweg dat ze sluiers moeten dragen om hun echtgenoten te eren, en 'vanwege de engelen'. Hij zegt dit omdat ze zouden begrijpen wat 'vanwege de engelen' betekent. Hij liet hen er bij stil staan om het huwelijk, de engelen en de vreze voor God te eren en te respecteren. Hebben we diezelfde eer en respect voor God en de dingen van God?
 
Volgende week ga ik hier verder mee – worden in jouw gemeente de dingen van God, engelen, de gaven van de Geest, behandeld met ontzag en respect en eer, of als speeltjes die ons gegeven zijn; en we over deze nieuwe visie of die nieuwe ervaring praten, zodat anderen daarover ooohhhh en ahhhhh zeggen? Wat is jouw kerkcultuur, de cultuur van jouw christelijke vrienden?
 
Tot dan.... zegen,
John Fenn/wk
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]