The Holy Spirit; How to know Him, why we don't pray to Him  #1
De Heilige Geest; Hoe Hem te kennen, waarom we niet tot Hem bidden – Deel 1
 
Dag allemaal,
Ik gaf eens les over de Heilige Geest, in wat toen het World Prayer Center genoemd werd, in Colorado Springs, Colorado. In die les noemde ik dat er in het Nieuwe Testament geen gebeden tot de Heilige Geest te vinden zijn. Het is juist zo, zei ik, dat bidden tot de Heilige Geest direct tegen Jezus’ onderwijs over gebed ingaat. Ik bracht het feit naar voren dat alle gebeden in het Nieuwe Testament aan de Vader gericht zijn, zelfs niet aan Jezus, hetgeen is wat Jezus leerde. Ineens schoten er handen de lucht in en kwamen er stemmen op, terwijl ze allemaal tegelijk protesteerden:
 
“Maar ……zei in zijn boek….” En “Maar ik was in ….conferentie en ze zeiden dat ….” En bij sommigen was er een verblufte stilte.
 
Uiteindelijk stelde iemand een vraag: “Maar je kunt wel tot Hem praten, is het niet?”
 
En dat is dus waarom…
Velen in het lichaam van Christus verward zijn als het gaat over de Heilige Geest. Leraars en pastors hebben hun theologie meer op hun ervaringen of op een populair boek waar iedereen over praat, gebaseerd, in plaats van op het onderwijs van de Schrift. Men heeft geen idee wie Hij is, wat Zijn rol en functie is en hoe wij omgang met Hem kunnen hebben. Die verwarring beperkt hen om nauwe gemeenschap met Hem te hebben, omdat hun begrip van Hem verkeerd is.
 
Voor velen is het moeilijk de Vader, Heer en Heilige Geest te kennen en met hen te wandelen, omdat wat zij denken dat God is, eigenlijk de tradities van mensen is. Dus hun idee van wat de Vader, Heer of Geest is, plaatsen ze op hen, maar raken dan gefrustreerd als geen van de Godheid dichter bij hen komt. Ze denken dat ze correct geloven, maar dat is niet zo. God, omdat Hij God is, is onveranderlijk, 100% Waarheid, dus iedereen die de Vader aanbidt, moet dat doen in hun geest en waarheid (transparantie, geen bijbedoelingen). Anders zal God afstandelijk zijn en Hem in je voelen is als het zoeken van een naald in een hooiberg.
 
Dus laten wij een fundament leggen en ons ontdoen van de tradities van mensen en foutieve leringen, door direct naar de Bron van gezond onderwijs te gaan: Jezus. Hij is ons voorbeeld, dus we kunnen ons terecht afvragen of Hij ooit tot de Heilige Geest gebeden heeft? Het antwoord is nee. Hij bad exclusief tot de Vader.
 
Wat Jezus zei over gebed:
“Wanneer gij bidt, zegt: ‘Vader, Uw naam worde geheiligd…’ Lucas 11:2
 
“Indien gij dan, hoewel gij slecht zijt (slechts mens zijt), goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader uit de hemel de Heilige Geest geven aan hen, die Hem daarom bidden?” Lucas 11:13
 
“En te dien dage (na het kruis) zult gij Mij niets vragen.
Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, als gij de Vader om iets bidt, zal Hij het u geven in mijn naam.” Johannes 16:23
 
Hoe Petrus, Johannes en de hele gemeente in Handelingen 4, baden:
“En toen zij vrijgelaten waren, gingen zij naar de hunnen en deelden hun mede al wat de overpriesters en oudsten tot hen gezegd hadden. En toen dezen het hoorden, verhieven zij eenparig hun stem tot God en zeiden: ‘Gij, Here, zijt het, die geschapen hebt de hemel, de aarde, de zee en al wat daarin is…tegen de Here en tegen zijn Gezalfde…in deze stad zijn vergaderd …doordat Gij uw hand uitstrekt tot genezing en dat tekenen en wonderen geschieden door de naam van uw heilige knecht Jezus…” Handelingen 4:23-30
 
Hoe Paulus bad:
“…niet op te danken, u gedenkende bij mijn gebeden, opdat de God van onze Here Jezus Christus, de Vader der Heerlijkheid, u geve de geest van wijsheid en van openbaring om Hem recht te kennen…” Efeziërs 1:16-17
 
“Om die reden buig ik mijn knieën voor de Vader, naar wie alle geslachten in de hemelen en op de aarde genoemd wordt, opdat Hij u geve, naar de rijkdom zijner heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door zijn Geest in de inwendige mens…” Efeziërs 3:14-17
 
 
“Wij danken God, de Vader van onze Here Jezus Christus, te allen tijde bij ons bidden voor u…” Colossenzen 1:3
 
Zoals Paulus dat zegt in Efeziërs 1:3, is het de Vader die ons gezegend heeft met  allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten. Hij is de Bron. Hij is de Vader der lichten en Hij geeft goede en volmaakte gaven.
 
Als jij tot nu toe jouw gebedsverzoeken bent begonnen met: “Jezus”, dan ben je in directe ongehoorzaamheid geweest aan Jezus en in direct conflict met hoe de apostelen baden en wat het patroon in het Nieuwe testament voor ons is. Jezus IS de weg, maar we bidden TOT de Vader.
 
Volgende week de functie van de Vader, Zoon en Geest.
Tot dan, zegen!
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
 

Cultural things that changes the whole meaning of verses #2: Wake up, eye salve, writing in the dust
 
Culturele zaken die de betekenis van verzen veranderen – Deel 2: wordt wakker, ogenzalf, in het zand schrijven
 
Dag allemaal,
Vandaag wil ik het hebben over wat Jezus in het zand schreef en de context van het Loofhuttenfeest, want als je dit begrijpt is het een geweldige ‘wow’ wanneer je deze gedeeltes leest; zelfs als je denkt dat je de Joodse cultuur kent, zou je iets kunnen leren.
 
Het hele hoofdstuk van Johannes 7 somt de gebeurtenissen op tijdens het Loofhuttenfeest (Sukkot), wat het laatste van de 7 Bijbelse feesten is, door God aan Mozes gegeven en het is het enige feest dat jaarlijks in het Duizendjarig Rijk gevierd zal worden, zoals vermeld in Zacharia 14:16-19. De reden is simpel: het Loofhuttenfeest viert dat God bij de mensen woont, dus als Jezus 1000 jaar lang vanuit Jeruzalem regeert, is het een feest dat voortduurt!
 
Het Loofhuttenfeest wordt ook wel het Feest van Levend Water genoemd, omdat Zacharia 14:8 en Ezechiël 47 beschrijven dat er dan ‘levende wateren’ uit Jeruzalem zullen vlieten; zoveel zelfs dat de Dode Zee een zoet water meer wordt en slechts de moerassige gebieden ziltig zijn; de zee zal een plaats zijn om netten uit te spreiden en de vissen zullen talrijk zijn! (Ezechiël 47:6-12)
 
De week van Johannes 7, in de aanloop naar Jezus die in het zand schreef, is het waard in detail te treden. De volledige week werd er een dagelijks ritueel uitgevoerd. De priesters sneden wilgentakken af van 6-7 meter lang, en zo ver uit elkaar marcheerden ze in eenheid, zwaaiden met de wilgentakken van links naar rechts, wat het geluid van de Ruach, de adem van God, moest voorstellen, de Geest, terwijl ze de stad binnengingen. Je kunt je het geluid wel voorstellen dat die lange takken maakten tijdens het marcheren!
 
Levend water
Terwijl dit aan de gang was, verlieten de Hogepriester en de assistent Priester de tempel via de Waterpoort, naar het bad van Siloam, om water te verzamelen in de grote gouden* kruik. Het water werd het ‘Mayin Hayim’(Levend Water) genoemd. De assistent heeft een zilveren* kruik gevuld met wijn. Deze 2 groepen, de priesters met de wilgentakken en de Hogepriester en zijn assistent naderen het altaar in de tijd dat andere priesters het dier op het altaar aan het plaatsen waren.
*Goud representeert God en zuiverheid in het Oude Testament, en zilver representeert rechtvaardigheid. Dus een gouden container Levend Water en een zilveren kruik met wijn, wat een beeld is van bloed - worden beiden spoedig op het altaar uitgegoten.
 
Alle 3 groepen kwamen bij het altaar samen, de wilgentakken werden over het altaar gelegd om een sukkoth te vormen, een tent, en de hogepriester en zijn assistent goten water en wijn uit over het offer. Tijdens dit gebeuren zongen de mensen Jesaja 12:3: “Dan zult gij met vreugde water scheppen uit de bronnen des heils (Het Hebreeuwse woord voor ‘heil’ is Yeshua).” Dit werd de hele week dagelijks gedaan.
 
Johannes 7:37-39 vertelt ons: “Op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden: want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was.”
 
Feest van toewijding
Het Loofhuttenfeest werd ook wel ‘Feest van toewijding’ genoemd, omdat het tijdens dit feest was wat viert dat God te midden van zijn volk woont, dat Salomo de tempel inwijdde. Als je dit feit begrijpt, dan begrijp je ook waarom, bij de inwijding van de tempel, toen de Ark van het Verbond de tempel ingebracht werd zodat God onder Zijn volk kon wonen, Zijn glorie en aanwezigheid zodanig was dat de mensen niet meer konden blijven staan. (1 Koningen 8:11, 2 Kronieken 5:14, 7:2-3)
 
Het Licht der wereld
Omdat men 4 grote lampen in het midden van de tempel plaatste tijdens dit feest, wordt het feest ook wel ‘Feest van het Licht’ genoemd, daar God het licht van de wereld is, wat iets verklaart wat Jezus zei.
 
De dag na het voornaamste feest, wat eigenlijk nog steeds deel van het feest is, wordt ‘Shimini Atzeret’ genoemd (de 8e dag). In de tijd van Jezus werd die ‘8e dag’ ook ‘Simchat Torah’ genoemd, wat ‘Verheugen in de Torah (Woord)  betekent. (vandaag worden beide niet op dezelfde dag gevierd, maar 1 dag na elkaar, maar in Jezus’ tijd waren beide op de 8e dag). Het nummer 8 in de Bijbel is het getal voor een nieuw begin, gebaseerd op de scheppingsweek – een nieuwe week begint.
 
Het is in deze setting dat Johannes 8:1 ons vertelt, de 8e dag, deze dag dat het Woord gevierd wordt, de dag van een nieuw begin, dat de vrouw die op overspel betrapt wordt, tegenover Jezus komt te staan. Maar Jezus bukte Zich neder en schreef met Zijn vinger op de grond.
 
Dit is veelbetekenend, omdat Exodus 31:18, wat herhaalt wordt in Deuteronomium 9:10, beiden noemen dat de 10 geboden, de Torah, het Woord, beschreven werden op stenen tafelen met de ‘vinger Gods’. Bovendien werd er iedere dag van het Loofhuttenfeest dit gedeelte uit Jeremia 17:12-13 door diezelfde leiders gelezen:
 
“Hope Israëls, allen die U verlaten zullen beschaamd worden; wie afwijken, zullen in de aarde geschreven worden, omdat zij de bron van Levend water, de Here, verlieten.”
 
Ik vermoed dat Jezus hun namen in het zand schreef, in overeenstemming met dit gedeelte, maar dat weten we niet zeker, aan deze kant van de hemel – maar het is logisch. Op die dag van een nieuw begin, van het vieren van het Woord, werd deze vrouw een nieuw begin gegeven…een grote les voor ons allemaal.
 
Volgende week meer!
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com

Hallo allemaal,
Een aantal jaren geleden sprak ik tijdens één van onze eerste Nederlandse conferenties en ik vertelde het verhaal hoe de Heer mij bezocht had en waarin Hij mij onderwees over aanbidding. Ik vertelde hoe onverwacht het voor mij was dat ik ineens in de Geest was en Jezus naar mij toe zag lopen tijdens een woensdagavond concert.
 
Ik vertelde dat het een drukke dag geweest was en het enige dat ik nog wilde, was naar Wendy’s gaan. Sommige toehoorders kregen ineens een vreemde blik op hun gezicht en ik vroeg mij af waarom.
 
In de pauze namen onze goede vrienden en gastheren, Wil en Ank, mij even apart. Zij waren al eerder in de VS geweest en kenden de hamburger keten genaamd ‘Wendy’s’, maar alle anderen in de conferentie vroegen zich af wie die vrouw ‘Wendy’ was, en waarom ik naar haar toe wilde gaan; waar was Barb en waarom was zij niet bij mij? Ik was geschokt en zodra we weer bij elkaar gekomen waren voor de bijeenkomst, legde ik alles uit, iedereen moest lachen – maar nu is het grappiger dan het op dat moment was!
 
7 sterren in Zijn hand
Je kunt je voorstellen dat er misverstanden ontstaan en dat ons dingen ontgaan, zonder dat te beseffen, wanneer wij het Nieuwe Testament lezen, wat uit brieven bestaat die 1900 jaar geleden aan mensen geschreven werden; laat staan het Oude Testament wat nog veel ouder is!
 
In Openbaringen 1:10-20 is de apostel Johannes ‘in de Geest’ en ziet ineens de Heer in Zijn heerlijkheid. Jezus heeft 7 sterren in Zijn rechterhand en zegt, in vers 17: “Ik ben de eerste en de laatste en de levende, en Ik ben dood geweest en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk.”
 
Voor ons is dit een prachtige beeldspraak, maar voor de lezers in de tijd van Johannes, rond het jaar 95 na Christus, betekende het veel meer. De wrede keizer Dominicaan slachtte christenen wanneer hij maar kon.
 
De zoon van de keizer Dominicaan was gestorven en de keizer herdacht zijn leven door het uitgeven van een munt. De (denarius) munt toonde zijn zoon, zittend op de aardbol (de aarde regerend), omringd door 7 sterren. In de mythologie maakte Zeus Helice onsterfelijk door haar te veranderen in 7 sterren die samen ‘de Grote Beer’ (Ursa Major) vormen. Verschillende Romeinse keizers herdachten de dood van opmerkelijke personen door een munt, wat aangaf dat ze even onsterfelijk als een ster zijn. De sterren op deze munt representeerden zijn zoon, nu heersend vanuit de hemelen als een ‘ster’.
 
Omdat Jezus de 7 sterren in Zijn rechterhand hield, en zei dat die 7 sterren voor Hem de 7 gemeentes in Azië waren aan wie Hij een boodschap gaf, gaf Hij daarmee te kennen dat zij eeuwig zullen leven ‘zoals de sterren’ in de hemel, en dat HIJ regeert over de aarde, wat in direct conflict is met de beweringen van Dominicaan en de munt van zijn dode zoon. Dominicaan hield seances om met zijn overleden zoon te praten en hij vertelde de mensen dat zijn zoon hem boodschappen vanuit het graf gaf. Dus Jezus maakte het duidelijk, en Hij garandeerde dat HIJ Degene is die dood was, maar nu eeuwig leeft, en dat ZIJ voor eeuwig met Hem zullen leven. (Daniël 12:3, Jesaja 14:3, Job 38:7)
 
Dus voor christenen, die voortdurend leefden onder de dreiging van martelaarschap, om Jezus te horen zeggen dat HIJ degene is die dood was en nu voor eeuwig leeft, en dat HIJ de 7 gemeentes in Azië in ZIJN hand houdt, en dat Hij Degene is die de macht over dood en hel heeft, was dit een geweldige troost en bemoediging.
 
Vandaag zijn er hele discussies over wat het betekent dat Jezus de sleutels van de dood en het dodenrijk heeft, maar voor hen betekende het, dat als ze gedood zouden worden, ze in de handen van Jezus zijn, die over dood, leven en het hiernamaals gaat – wat een troost! Alle argumenten over de betekenis (die de context missen van waar het om gaat) lijken nu onbeduidend en zinloos, nietwaar?
 
Witte steen
In Openbaring 2:12-17 schrijft de Heer aan het lichaam van Christus in Pergamum, de stad waar ‘de troon van satan is’. in die tijd betekende de term ‘troon’ de stoel in een huis waar de eigenaar en meester zat – de Heer geeft hier niet zo zeer aan dat satan daar zijn hoofdkwartier heeft, maar meer dat satan zich thuis voelt in Pergamum.
 
Pergamum stond bekend als de ‘tempelbewaarder’ van het Rijk, omdat er 3 tempels gewijd waren aan aanbidding van de keizer en andere goden en godinnen, inclusief Asklepion, de Griekse slang god. Het was de thuisbasis van een psychiatrisch ziekenhuis waarin ze beweerden dat de slang god mensen genas. Boven de deur van het ziekenhuis was een inscriptie, wat vermeldde ‘Dood is hier niet toegestaan’. (Zij namen niemand op met een terminale ziekte, want ze wilden alleen mensen behandelen waarvan ze wisten dat die genezen zouden worden).
 
In vers 13 noemt Hij ‘Antipas, mijn getuige (martelaar – eng. vert.), mijn getrouwe’. In het jaar 92 na Christus werd Antipas voor de rechter gebracht en bevolen de keizer Dominicaan als God te aanbidden, wat hij weigerde. Zoals de gewoonte daar was voor executies, werd hij met zijn hoofd in het lichaam van een holle stier, een afgodbeeld, vastgebonden, zodanig dat zijn hoofd en nek in het hoofd van het beeld zaten. Daarna werd er onder de stier een vuur aangestoken, totdat hij levend geroosterd was. Het gehuil en gejammer van het slachtoffer kwam door de bek en horens van het beeld, zodat het leek alsof de stier tot leven was gekomen.
 
De Heer bestraft sommigen daar omdat ze compromis sloten, zoals sommigen in Thyatira deden met Izebel. Zij leerde dat God zei dat je een goed christen kon zijn en tevens zakencontracten kon afsluiten, wat gepaard ging met het gebruikelijke offeren aan een god of godin, en seks met de tempel prostituee, opdat die zakendeal goed voor hun bedrijf zou zijn. Deze compromis met de wereld in Thyatira en Pergamum maakte de Heer boos en gelovigen in deze steden  werden geconfronteerd met een oordeel. (Ik heb een cd/MP3 serie over de Bijbelse betekenis van ‘De Izebel geest’ wat anders is dan velen leren).
 
Aan het eind zegt de Heer dit: “Wie overwint…Ik zal hem een witte steen geven en op die steen een nieuwe naam geschreven, welke niemand weet dan die hem ontvangt.” (En natuurlijk Degene die hem geeft)
 
Wij begrijpen de betekenis daarvan niet – witte steen? Waar gaat dat over? Dit is wat het betekent: als een vreemdeling in die tijd een stad binnen ging, was de gastvrije cultuur zodanig dat iemand die persoon bij hem thuis liet overnachten. Als de vreemdeling dan weer wegging, gaf hij zijn gastheer/vrouw een witte steen, vergelijkend met een visitekaartje vandaag de dag, met zijn persoonlijke naam, adres en stad erop gegraveerd. Het was een persoonlijke uitnodiging voor zijn gastheer/vrouw om, als hij de stad zou bezoeken, bij hem thuis te komen. Het was iets heel persoonlijks en niet een algemene uitnodiging, alleen voor die gastheer/vrouw bedoeld.
 
Voor de trouwe mensen in Pergamum betekende het dat als zij overwinnen, ze een gegarandeerde plek hebben om bij Jezus te wonen in Zijn huis en stad, de hemel genaamd en om een maaltijd met Hem te hebben als ze ‘op bezoek’ komen – er wacht hun een bestemming, vrienden en comfort!
 
 
Als we deze dingen niet begrijpen, pakken we wel iets, maar niet alles en blijven we ons afvragen wie nu toch die Wendy is en waarom hij naar haar huis ging om te eten?
 
Volgende week meer, tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
 mail naar cwowi@aol.com
 

Dag allemaal,
Vorige week keken we in de evangeliën naar mensen die geloof demonstreerden voor genezing. Geloof komt als je een persoonlijke openbaring hebt voor jezelf en voor je situatie. Noach ontving openbaring dat er een vloed ging komen, zijn reactie op die openbaring en die genade, is geloof. Mozes werd verteld dat hij de bevrijder van Israël zou zijn en zijn reactie op die openbaring en genade, is geloof. Openbaring komt eerst, geloof is ons reageren op de openbaring van genade.
 
Chronische condities
Ik zat in de staf van een megakerk en als zodanig kreeg ik stoelen op de eerste rij toegewezen voor tijdens de diensten. We hadden toen een week lang ’s avonds diensten en iedere avond was er een andere gastspreker. Tegen het eind van de avond nodigde de gastspreker mensen uit die op die avond genezen waren en hij vroeg of ze op het podium wilden komen om daarover te getuigen.
 
Ik bemerkte dat veel van de getuigenissen over verwondingen waren en dacht: “Vader, genas Jezus verwondingen in de evangeliën? Is er in de verzoening genezing van verwondingen? Ik kan niet zo gauw een specifiek geval in de evangeliën daarover bedenken” terwijl ik mentaal de 23 individuele gevallen van genezing langsliep om te zien of één ervan misschien een verwonding of kwetsuur was.
 
Plotseling, helemaal rechts van mij, aan het eind van het podium, zag ik mijn engel staan en hij keek me recht aan en zei: “Veel van wat Jezus en anderen genazen, waren verwondingen.” En toen verdween hij. Ik had een persoonlijke interesse in die vraag omdat onze oudste zoon Chris bij zijn geboorte een hersenbeschadiging opgelopen had, doordat de navelstreng om zijn nek gewikkeld zat. Door de jaren heen had ik alles geprobeerd om hem genezen te krijgen, maar dat genezing van verwondingen mogelijk zou zijn, daar had ik nog nooit over nagedacht.
 
Zaterdagavond had ik geen officiële taken en Barb moest er even uit nadat ze de hele week voor Chris gezorgd had. Dus nam ik Chris mee naar het concert dat die avond, aan het eind van de conferentie, gehouden werd. Chris was toen 19 jaar oud, in een rolstoel en ik rolde hem naar de zijkant van het podium en ging op de klapstoel naast hem zitten. Ik had hem iets voor me gerold, aan mijn rechterkant, zodat hij alles beter zou kunnen zien.
 
Terwijl de zanger aan het zingen was en begeleid werd door video’s op grote schermen , merkte in op wat er in mijn geest was – ik voelde ineens de tegenwoordigheid van Jezus in mijn geest. Laat mij dat uitleggen: Ik voel 24/7 de aanwezigheid van de Heer in mijn geest, maar als Jezus Zelf vlakbij in de Geest aanwezig is, herkent mijn geest Hem en de intensiteit in mijn geest neemt toe en Zijn aanwezigheid zorgt ervoor dat ik Hem opmerkte. Jij hebt dat waarschijnlijk ook wel meegemaakt, maar misschien wist je niet Wie er dicht bij je was. Toen ik dat opmerkte, opende de Vader ineens mijn ogen voor Zijn wereld, en op dat moment zag ik zowel de natuurlijke wereld, als die van Hem, zoals dat het geval was bij Elisa, die het natuurlijke leger en het hemelse leger tegelijkertijd zag, in 2 Koningen 6:13-17.
 
Ik keek om mij heen, denkend dat ik Hem zou zien terwijl Hij tussen de duizenden mensen door zou lopen. Het concert was overgegaan van ‘hip hop’ naar meer verticale en ware lofprijs en aanbidding. Maar het enige wat ik zag, waren engelen. Ik zei: “Heer, ik weet dat U er bent, ik zie U niet, maar ik weet dat U er bent.” Opeens voelde ik Zijn aanwezigheid achter mij en ik draaide mij om en keek over mijn linkerschouder en zag Hem naar mij toe komen lopen. Hij stond stil bij mijn linkerschouder.
 
Zonder een groet begon de Heer te spreken over waar de engel gebleven was, op dinsdagavond: “Veel van wat Ik in de evangeliën genas, was letsel, maar Ik wil je graag iets leren over langdurige en chronische ziekten.”
 
 “Maar hoe zit het met de genezing van letsels? Daar heb ik hoofdstuk en vers voor nodig, Heer.” Genadevol refereerde Hij naar de verminkte man in Mattheüs 15:30-31, zei dat de man met de verschrompelde hand uit Marcus 3:1-5 en Lucas 6:6 die conditie had vanwege een ongeval (wat duidelijk was, zei Hij, omdat de hand ‘verschrompeld’ was, en dus daarvoor normaal was) en Hij wees op Paulus, die de man die uit het raam gevallen was, weer uit de dood opwekte, in Handelingen 20:9 en de man uit Handelingen 14:8-10 die vanaf zijn geboorte verlamd was.
 
Wij denken in plaatjes
Tevreden omdat mijn vragen beantwoord waren, schakelde Hij over naar de reden waarom Hij aan mij verschenen was, om mij te onderwijzen over mensen met chronische en langdurige ziekten. Bedenk dat de hele tijd mijn zoon met hersenletsel, gezeten in een rolstoel, rechts van mij zat en Jezus aan mijn linkerkant stond. Ja, ik wilde wanhopig graag dat Hij Zijn handen op Chris zou leggen. Maar de afgelopen jaren was Hij vele keren in ons huis geweest om mij dingen te leren, terwijl Chris beneden in de hal aan het slapen was, en Hij had dat nog nooit gedaan. Tot op de dag van vandaag is het geloof van Chris gecentreerd rond iets dat de Heer hem een paar maanden voor die avond vertelde.
 
Een paar maanden hiervoor kwam Chris door de hal kruipen (hij trekt zich op zijn buik vooruit, want hij kan niet lopen) – “Pa! Pa! Weet je wat Jezus tegen mij zei?! Jezus zei dat Hij met mij door de bergen gaat wandelen! Yep, dat heeft Hij gezegd. Is dat niet geweldig! Hij gaat met mij door de bergen wandelen. Yahoo! (gelach, gegniffel), yep, Hij gaat met mij door de bergen wandelen!”
 
Hij heeft kinderen op TV zien rennen en zei “Als ik in de hemel ben ga ik ook zo rennen” en meer van dergelijke opmerkingen die laten zien dat zijn geloof niet gericht is op genezing vandaag, maar wanneer hij in de hemel is. Voor hem, tot onze (Barb en mijn) teleurstelling, betekent ‘door de bergen wandelen’ in de toekomende eeuw of in de hemel, niet in de bergen een dag rijden hiervandaan, in Colorado, in dit leven. Maar dat is waar hij is en ik kan dat niet overschrijden, omdat hij volwassen is en in dat gebied heeft hij begrip (al heb ik het geprobeerd). Maar gezagsstructuren en hoe Hij in families werkt, was een ander bezoek van Hem.
 
Plaatjes
De Heer begon: “Mensen denken in plaatjes.” Ik vroeg wat Hij bedoelde en Hij antwoordde: “Als ik ‘kat’ zeg, waar denk je dan aan?” Ik zei: “Dan zie ik Clipper voor mij, het katje dat mij broer redde toen het met teer bedekt was, vanwege het opnieuw teren van de weg voor ons huis.” Hij zei ‘Juist. Maar anderen denken misschien aan hun eigen kat of misschien wel aan een tijger of een leeuw. Mensen denken in plaatjes.”
 
“Dus als iemand een bepaalde conditie al lange tijd heeft, of zelfs vanaf de geboorte, hebben ze weinig tot geen weet meer hoe het was toen ze gezond waren, of hoe het zou zijn als ze wel gezond zouden zijn. Ze hebben geen beeld van wat ze zich daarbij kunnen voorstellen, geen herinnering van zichzelf als gezond persoon. Als je gewond raakt of iets dergelijks, kun je genezing makkelijk ontvangen, deels omdat je weet hoe het is gezond te zijn. Gezond zijn is dan normaal voor je, genezing nodig hebben is ongewoon. Maar voor sommigen geldt het omgekeerde: Hun conditie is normaal en ze hebben weinig tot geen herinnering aan of beeld van wat gezond en heel zijn betekent.”
 
 “Dit is waarom er staat dat Bartimeüs ging roepen toen hij hoorde dat het ‘Jezus van Nazareth’ was. Toen hij gehoord had van de wonderen en genezingen en wat mensen vertelden, begon er in hem openbaring te komen, omdat hij zichzelf daaraan gaf (openbaring en vandaar kwam geloof als gevolg), eerst begon hij te weten wie IK BEN is en daarna begon hij te denken hoe het zou zijn als hij weer zou kunnen zien. Hetzelfde met de bloedvloeiende vrouw, zij ‘had van Jezus gehoord’ en van andere genezingen en wonderen. Ze ontving openbaring dat zij ook genezen zou kunnen worden: “Ze zei bij zichzelf, als ik slechts Zijn kleed aanraak, zal ik behouden zijn.”
 
Hij vervolgde: “Geloof voor genezing vraagt over het algemeen persoonlijke openbaring.” Ik vroeg om andere voorbeelden en Hij vervolgde: “Ik heb Paulus al genoemd, in Handelingen 14 en de man die vanaf zijn geboorte verlamd was; hij had geloof genezen te worden. Paulus deed niets, maar hij bemerkte in zijn geest dat de man geloof had. Het geloof van de man maakte hem heel/gezond. Openbaring komt van de Vader en de meeste mensen waar jij mee te maken hebt gehad hebben dat niet of nemen niet de tijd in de aanwezigheid van de Vader om openbaring over de situatie te ontvangen. Of ze ontvangen het wel, maar negeren het en gaan door ‘te geloven’ in wat ze deden, omdat hetgeen Hij laat zien, niet is wat ze willen.”
 
Ik vroeg om voorbeelden en Hij vertelde over mensen die ik kende. Eén daarvan was een jonge man die een diagnose kreeg dat terminaal zou zijn als hij het niet zou laten behandelen, maar het was te genezen als het werd behandeld. Hij was een jonge evangelist met een vrouw en jonge kinderen, maar hij weigerde medische behandeling, wat de voorziening van de Vader voor hem was, omdat hij ‘in geloof’ wilde staan. Hij stierf een paar maanden later, liet velen verward achter omdat ze niet begrepen dat God hem niet genezen had, want hij stond toch ‘in geloof’? Dat deed hij niet, want hij had openbaring van de Vader over de te ondernemen weg, maar negeerde dat en onderging de consequenties. Natuurlijk is hij in de hemel, maar hij had langer kunnen leven.
 
Hij sprak over de lerares van Chris (speciaal onderwijs) die een christen was en een hersentumor had. Ik sprak met haar over genezing en geloof en liet een cassette tape met genezingsteksten bij haar achter. Een week lang luisterde ze daar naar, las ze voorbeelden van genezingen in de evangeliën en ze werd uiteindelijk onmiddellijk en volledig genezen toen ik haar na ongeveer een week de handen oplegde. Hij vertelde over Barb, die de rechterkant van haar gezicht in een verschrikkelijke val verwond had, maar volkomen genezing ontving van de spieren en zenuwen in haar gezicht – iets wat de chirurg zei dat nooit gebeuren kon, omdat de zenuwen ernstig beschadigd en zelfs doorgesneden waren – omdat ze de hele tijd luisterde naar genezingsteksten en vanaf het moment dat ik haar de handen had opgelegd, dankte ze de Vader en maakte ze Hem groot – dit alles gebaseerd op openbaring en eenvoud van hart en focus.
 
Er waren nog een paar andere voorbeelden van mensen die wel en anderen die geen genezing ontvingen, waarvan sommigen zich realiseerden dat het hun tijd was om ‘te gaan’, en waar anderen vochten tegen die openbaring. En Hij eindigde door mij meer begrip over Chris te geven, Zijn liefde voor hem, Zijn behagen in hem en andere meer persoonlijke dingen. En toen was Hij weer weg.
 
En alhoewel het onderwerp van genezing en ouder worden, geloof en hoop, groot is en er duizenden boeken over dit onderwerp geschreven zijn, moet ik spreken naar de genade die mij gegeven is, al heb ik misschien meer vragen opgeworpen dan beantwoord, ik hoop dat het je stof tot nadenken geeft.
Als iemand een specifieke vraag heeft, kun je mij altijd direct e-mailen op het email adres onderaan. Maar ik moet deze serie nu beëindigen…volgende week: Waarom we niet tot de Heilige Geest bidden.
Tot dan, zegen
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com