Hoe een samenkomst van een CWOW huisgemeente eruit ziet

Als we willen beschrijven hoe CWOW huisgemeenten samenkomen, moeten we het vergelijken met iets wat we kennen, om de verschillen te zien. Er zijn meerdere verschillen tussen een ‘gewone’ kerk en een huiskerk. Het eerste verschil is dat er bij een huiskerk geen ‘kerkgebouw’ is, of een podium waarop de voorganger en het aanbiddingsteam staan. (Deze manier van samenkomen komt vanaf 300 na Christus voor, daarvoor kwam de kerk samen in huizen.)

Normaal gesproken komen huiskerken samen in de woonkamer, in een (aardig) grote cirkel. Zittend op de grond of wat comfortabel is. Er wordt “casual” kleding gedragen, gemakkelijk zittend en vaak gaat de dienst over in een maaltijd met z’n allen. Het is alsof er vrienden op visite zijn, familie, buren en collega’s, om gezellig te praten, te aanbidden en te studeren……het lijkt daar veel op, want dat is wat het is!

Hier is één van de basiselementen van een huiskerk zoals het benoemd wordt in de gemeente in Corinthe. Paulus zei in 1 Cor. 14:26:

“Hoe staat het dan, broeders? (een term gebruikt voor mannen en vrouwen) Telkens als gij samenkomt, heeft een ieder iets: een psalm of een lering of een openbaring of een tong of een uitlegging; dat alles moet tot stichting geschieden.”

Dit vers laat zien dat iedereen deel uitmaakt van de dienst, zoals ze zich geleid voelen en niet onder druk. Aanbidding bijvoorbeeld. Een traditionele gemeente is gericht op één persoon of meerdere personen die de aanbidding leiden, terwijl in een huiskerk de aanbidding spontaan komt. In een CWOW huiskerk kan iemand met bijvoorbeeld een gitaar een aantal liederen begeleiden, of iemand op de piano. Vaak een spontaan lied (met of zonder begeleiding) ingevallen door de anderen.

In een traditionele  kerk staan de liederen van tevoren vast. In een huiskerk kan iemand van tevoren wat liederen uitzoeken, maar de aanbidding is vrij en open om de Heer te volgen. Ik bedoel niet dat iedereen maar zijn eigen gang moet gaan onder de aanbidding. Er kan iemand zijn die voorgaat in de aanbidding, maar zelfs dan is er niet een vast schema te volgen, behalve dan om de rest in de aanwezigheid van de Heer mee te nemen. Aanbidding is het schema.

Een ander verschil is de dienst. In een traditionele kerk heeft de voorganger een lering of boodschap,  er wordt vanaf één kant gecommuniceerd…..hij praat en jij luistert…..en iedereen weet van tevoren dat hij (of zij) de boodschap brengt en hoe lang het ongeveer zal duren. In een huiskerk kan een oudste of iemand anders een booschap hebben, maar het is korter en het is open voor aanvullingen en discussie (tijdens de boodschap zelf).

Gebed voor iemand is iets waar iedereen deel van mag zijn. Het opleggen van handen bij degene in nood, de tijd te nemen om een Woord van de Heer te horen voor die persoon of situatie waarvoor gebeden wordt. Dat is een verschil in vergelijking met de traditionele kerk, waar een voorganger of andere leider de enige is die mensen bediend als er een oproep is gedaan.

Een traditionele kerkdienst is erop gericht de mensen te weerhouden deel te kunnen hebben aan de dienst, zodat niemand iets verkeerds zegt of doet. Er is vaak ook een vast tijdschema. Bijvoorbeeld 4 liederen, mededelingen, het offer, de boodschap en dan maar hopen dat de dienst een beetje op tijd afgelopen is…..

Een CWOW affiliate zal van huis naar huis gaan in plaats van elke week in hezelfde huis samen te komen. Dit om verschillende redenen. Eén ervan is dat de Bijbel ons leert dat waar 2 of 3 vergaderd zijn in de naam van Jezus, Hij in hun midden is. Wij gelovigen zijn de kerk. De kerk is niet een gebouw.

Normaal gesproken zal een huisgemeente van CWOW rond 10 uur op zondagochtend samenkomen. Meestal zullen er dingen besproken worden en wordt er bijgepraat, gebedsonderwerpen gevraagd en bijgehouden op papier. Gebedsverhoringen worden ook bijgehouden. Er kan persoonlijk gebeden worden voor de aanwezigen, ook kunnen er handen worden opgelegd, profetie doorgeven en gelegenheid om elkander te bedienen.

Rond de klok van half 11 zal iemand voorgaan in de aanbidding. Een huiskerk kiest er zelf voor hoe men de aanbidding doet; of er mensen op muziekinstrumenten meespelen, gebruik maken van cd’s of zonder muziek aanbidden.

Na de tijd van aanbidding zal degene die wat heeft voorbereid zijn/ haar boodschap delen vanuit de Bijbel, waarna er tijd is om er dieper op in te gaan. Het kan zo zijn dat de leiding zich niet geleid voelt om een bepaald onderdeel van de samenkomst te doen, zodat de samenkomst bijvoorbeeld alleen bestaat uit aanbidding. Een andere keer kan de Heilige Geest op zo’n manier bewegen dat het een tijd van voorbede wordt.

Dat is waar het leiderschap in beeld komt. Te weten wat de Heer wil voor de samenkomst en om te kijken of de groep daarin mee kan gaan.

Meestal gaan de samenkomsten door tot het middaguur en kan er samen een snack gegeten worden. Anderen keren kan iedereen wat meebrengen om samen te lunchen en ondertussen bij te praten.

Zoals u kunt zien, is de huiskerk een samenkomst van familie en vrienden om God te aanbidden, het Woord te delen, om samen te zijn, vaak met een maaltijd en discussie. De bedoeling is om de wil en aanwezigheid van God te zoeken en om iedereen aanwezig toe te rusten. Het is een ontspannen sfeer in een kleine groep, waardoor het zichzelf uitstekend leent voor het maken van discipelen.

Elke huiskerk ontwikkelt zijn eigen persoonlijkheid en ontdekt welke plek het heeft in het  Lichaam. Sommige huiskerken blijken een zalving te hebben voor huwelijken, anderen zullen er meer zijn voor tieners en jongeren, anderen om mensen te helpen in de alledaagse zaken.