Blog Archives

Zijn wij in de Grote Verdrukking? 2 van 4

6/25/2022

Are we in the Tribulation? 2 of 4
Zijn wij in de Grote Verdrukking? 2 van 4

Hallo allemaal,
Vorige week deelde ik over de 70 weken van Daniël. De engel Gabriël vertelde Daniël dat er vanaf het decreet om de stad te herbouwen tot de komst van de Messias, 69 van de 70 profetische weken zouden zijn, of 483 jaar. Daniël werd verteld dat de Messias gedood zou worden, "maar niet voor Zichzelf." Dan blijft er nog 1 week of 7 jaar over. Gabriël vertelde Daniël in 9:26-27 dat de 70e week gekenmerkt zal worden door deze gebeurtenis:

"Het volk van de vorst (de mens der zonde) die komen zal, zal de stad en het heiligdom verwoesten...op deze wijze...zal hij een verbond (verdrag) bevestigen dat voor 7 jaar is. Maar in het midden van dat verbond (3 1/2 jaar) zal hij de offers doen ophouden en de gruwelen zullen plaatsvinden tot de vervulling van alles."

Er blijft dus de 70e week over, die gekenmerkt wordt door een 7-jarig vredesverdrag dat met Israël gesloten wordt.

Dit inzicht werd bevestigd door Jezus in Mattheüs 24:15-16 toen Hij zei:
"Wanneer gij de gruwel, waarvan Daniël, de profeet, gesproken heeft, op de heilige plaats ziet staan - wie dit leest, laat hij dus verstaan - laat hen dan in Judea naar de bergen vluchten..."

Over die 70e week en waarom we nog niet in de Grote Verdrukking zijn
De apostel Johannes wordt in Openbaring 4:2 opgenomen in de hemel en voor de troon van de Vader gebracht, die in hoofdstuk 4 wordt beschreven. Het is de Vader op de troon, dat is duidelijk. Er is een regenboog rond de troon, en voor de troon een vloer die op een glazen zee lijkt. Er zijn cherubs rond de troon, en zoals we zien in hoofdstuk 5:1, houdt de Vader een boekrol in Zijn rechterhand.

Hoofdstuk 5 opent met de apostel die huilt omdat er niemand was die de Vader waardig achtte om het boek te openen en de zegels los te maken. Toen zag hij een Lam alsof het gedood was, de leeuw uit de stam van Juda, die nu in leven is. Vers 7 zegt ons dat Hij het waardig is en Hij komt naar voren en "nam het boek uit de rechterhand van Hem die op de troon zit..." Dus we hebben de Vader in hoofdstuk 4 die het boek aan Jezus geeft in hoofdstuk 5.

Leuk weetje: Daniël kreeg dezelfde scène te zien. In Daniël 7:9-14 ziet hij de 'Oude van dagen' (de Vader) op Zijn troon zitten, tot wie de Zoon des mensen komt in de wolken des hemels om een koninkrijk zonder einde te ontvangen.

De 7 zegels, 7 bazuinen, 7 schalen
De meest voorkomende emails die ik over dit onderwerp ontvang, hebben te maken met de zegels, waarbij meestal iets wordt gezegd als; "We zijn in de tijd van het 3e zegel". Na deze vraag al beantwoord te hebben dat we nog niet in die 7 jarige tijd van het einde zijn, gemarkeerd door leider(s) in Europa (en misschien andere naties in het Middellandse Zeegebied) die een 7 jarig vredesverdrag met Israël sluiten, laten we de zegels bekijken.

De Openbaring is een interessant boek, samengesteld op een manier om ons 3 gezichtspunten te geven: Wat er op aarde gebeurt, wat er in de hemel gebeurt, en informatief. De 7 zegels, bazuinen en schalen, zijn in numerieke volgorde aan elkaar gerelateerd - zegel 1, bazuin 1, en schaal 1 zijn gerelateerd. Zegel 2, bazuin 2, en schaal 2 zijn allemaal verwant, enzovoort.

Het 6e van elk is de wederkomst van Jezus; het 7e van elk is het einde van het tijdperk/oprichting van Zijn koninkrijk
Het 6e zegel wordt geopend in 6:12-17 en is de wederkomst van Jezus, bekend als 'de toorn des Lams', of 'de dag des toorns', ook wel 'de dag des Heren' in Joods begrip (OT). Merk op dat er staat dat de zon verduisterd wordt en de maan ook, en dat de sterren van de hemel vallen bij Zijn wederkomst. In het Judaïsme (OT) is ‘de dag des Heren’ de meest gebruikelijke term.

Dit is precies wat Jezus zei over Zijn wederkomst in Mattheüs 24:29-31: "Onmiddellijk na de verdrukking van die dagen zal de zon verduisterd worden, de maan zal niet meer schijnen en de sterren zullen van de hemel vallen..."

Hoe Jezus hier in Mattheüs 24 Zijn wederkomst beschreef, is de maatstaf waaraan wij andere verwijzingen naar de verduistering van zon en maan afmeten. In Handelingen 2:17-21 citeert Petrus bijvoorbeeld Joël, die hetzelfde zag, en verklaart dat Gods Geest zou worden uitgestort op mannen en vrouwen, jongens en meisjes, totdat de zon verduisterd zou zijn en de maan rood verduisterd op de "grote en verschrikkelijke dag des Heren". (Tongentaal is dus niet opgehouden en zal niet ophouden tot Zijn wederkomst, die de volheid van alle dingen is)

Dus het 6e zegel beschrijft de 'dag des Heren' zoals aangegeven.
Wanneer de 6e bazuin wordt geblazen in 9:14-21 en de 6e schaal wordt uitgegoten in 16:12, ziet de apostel een leger van 200.000.000 man van de 'koningen van het oosten' oversteken over een opgedroogde rivier de Eufraat op weg naar hun invasie in Israël.

Als we dit, met de oorlog van Ezechiël 38-39, in onze tijd plaatsen, betekent dit dat wanneer die oorlog plaatsvindt en Rusland, Iran, Turkije en bondgenoten zijn verslagen, de enige bedreiging voor Israël China en "de koningen van het oosten" zullen zijn. Daarom reizen zo'n 7 jaar na de oorlog van Ezechiël, de koningen van het oosten zonder risico door het zuidelijke deel van Rusland op weg naar Noord-Israël.

De 7e van elk is na Jezus’ wederkomst, zoals te zien is in het 7e zegel van 8:1, waarin staat dat er gedurende ongeveer 30 minuten stilte was in de hemel. De 7e bazuin van 10:7 zegt 'het geheimenis Gods is voleindigd', en in 11:15 ook: "Vele stemmen in de hemel riepen uit: 'de koninkrijken dezer wereld zijn geworden tot koninkrijken van onze God en van zijn Christus, en Hij zal heersen in eeuwigheid en altoos.'" Wanneer de 7e schaal wordt uitgegoten in 16:7 roept de Vader God uit: "Het is volbracht!"

Laten we de zegels, bazuinen en schalen 1-5 nader bekijken,
nu we hebben vastgesteld dat de 6e van elk Zijn wederkomst is, en de 7e van elk het einde.

En dit zullen we volgende week doen...tot dan,
zegen!
John Fenn/wk/ak
cwowi.org en email me op [email protected] of [email protected]

0 Comments

Zijn we in de Grote Verdrukking? 1 van 4

6/18/2022

0 Comments

Are we in the Tribulation? 1 of 4
Zijn we in de Grote Verdrukking? 1 van 4

Hallo allemaal,
Deze vraag wordt mij nogal eens gesteld, of ik krijg van iemand per e-mail te horen dat we in de tijd zitten waar de 3e zegel geopend wordt...fout.

Voor het Joodse geloof...
De 7-jarige tijd die door christenen 'de grote verdrukking' wordt genoemd, staat in het Jodendom bekend als 'de tijd van Jakobs benauwdheid' en vele andere namen. Toen Jezus er in Mattheüs 24 over sprak, was het concept van een 7-jarige tijd van moeilijkheden op aarde reeds lang ingeburgerd sinds Daniël 9:24-27, toen hij sprak over 70 weken van jaren (490 jaar) die voor Israël waren vastgesteld. Er zijn ongeveer 300 voornamelijk oudtestamentische verwijzingen naar deze tijd van 7 jaar.

Daniël was gevangen genomen naar Babylon en Jeruzalem was verwoest. Jeremia had geprofeteerd dat Israël 70 jaar in Babylon zou zijn, en Daniël las dat (Daniël 9:2) en was aan het bidden en berouw aan het tonen voor zijn volk. De engel Gabriël kwam tot Daniël (9:21) en vertelde hem dat voor Israël 490 jaar in 70 reeksen van 7 jaar waren vastgesteld. Gabriël zei dat het aftellen van die 490 jaar zou beginnen wanneer het bevel zou worden gegeven om Jeruzalem te herbouwen, een proces dat 49 jaar, of 7 profetische jaren, zou duren om te voltooien.

Dat is in feite wat er gebeurde, het bevel ging uit in 457 v. Chr. en de herbouw duurde tot 408 v. Chr. Deze dingen worden behandeld in de boeken van Ezra en in het bijzonder in Nehemia. 7 van de 70 jaar werden dus in beslag genomen door de herbouw, en Gabriël vertelde hem daarna dat er nog 62 weken zouden volgen, of 434 jaar totdat de Messias zou komen, en dat Hij gedood zou worden, "maar niet voor Zichzelf" (9:26).

Rekening houdend met verschillen tussen onze kalender en de Joodse kalender, brengt ons dat tot ongeveer het jaar 28 na Christus, toen Jezus Zijn bediening begon. Daarmee waren 69 van de 70 weken opgebruikt.

Dit is de reden waarom iedereen vroeg of Johannes de Doper of Jezus de Messias was - zij wisten dat zij zich in het tijdsbestek bevonden waarin de Messias zou verschijnen. Zij verwachtten de Messias.

Hier was hun probleem
Gabriël zei tegen Daniël dat aan het einde van die 70 weken, of 490 jaar vanaf de tijd dat het bevel was uitgevaardigd om Jeruzalem te herbouwen, de Messias de eeuwige gerechtigheid zou inluiden. Het zou het einde zijn van zonden en ongerechtigheid, en de profetie zou op dat moment verzegeld zijn - het "volledige" was gekomen.

De mensen in Jezus' tijd verwachtten dus een Messias die de Romeinen met bovennatuurlijke kracht zou verslaan. Dat was waarschijnlijk wat Judas dacht toen hij Jezus verraadde, in een poging om Hem te dwingen Zijn macht te gebruiken om de Romeinen te verslaan.

Zelfs voordat Hij opsteeg, in Handelingen 1:6-7 vroegen ze Jezus: "Gaat U nu het koninkrijk aan Israël teruggeven?" - (Gaat U nu de Romeinen eruit schoppen? Nu U bent opgestaan, gaat U de macht over de aarde overnemen?) Jezus zei hun dat het niet aan hen was om de dingen te weten die de Vader in Zichzelf bewaart.

Het mysterie dat eeuwen en generaties lang geheim is gehouden voor de mensheid.
69 van de 70 weken zijn dus vervuld en Israël is in verwarring; Wat is er gebeurd? Waar is die 70e week? Paulus vertelt ons in Efeziërs 3:1-10:

"Hoe Hij mij door openbaring het geheimenis heeft bekendgemaakt, dat voor de mensenzonen verborgen was, maar nu geopenbaard is door zijn apostelen en profeten, dat de heidenen mede-erfgenamen zouden zijn, en van hetzelfde lichaam, deelgenoten van de Messias..."

Dat was het geheimenis dat de Vader geheim had gehouden- Hij zou niet alleen Israël, maar de hele wereld, alle heidenen, de gelegenheid geven om Zijn verlossing door Jezus Christus te ervaren. Paulus zei dat het niet geopenbaard was aan de mensheid tot Pinksteren - het was tot dat moment een geheim.

Kolossenzen 1:26-27: "De verborgenheid, die verborgen is geweest van eeuwen en geslachten af, maar nu geopenbaard wordt aan de heiligen. Opdat God de rijkdom van zijn heerlijkheid aan de heidenen bekend zou maken, welke is Christus in u (heidenen), de hoop der heerlijkheid."

Romeinen 16:25-26: "...de prediking van Jezus Christus, naar de openbaring van het geheimenis, dat sedert het begin der wereld verborgen was...maar nu geopenbaard is en bekend gemaakt aan ALLE volken..."

Bijvoorbeeld...
Dit is de reden waarom Daniël verteld werd dat er 70 weken zouden zijn en dat de Messias dan Zijn koninkrijk zou instellen - maar er kon niet verteld worden dat er ruwweg een periode van 2000 jaar zou zijn (2 profetische dagen) zodat heidenen verlossing konden ontvangen. Zij verwachtten dat Jezus de Romeinen eruit zou schoppen, zich niet realiserend dat hun afwijzing van de Messias de Vader de gelegenheid bood om Zijn verlossing open te stellen voor de rest van de volken.

In Lucas 4:18-20 is Jezus in Nazareth en krijgt Jesaja 61 te lezen, en leest v1 en een deel van 2: "De Geest des Heren is op mij om goed nieuws te verkondigen aan de zachtmoedigen (leerzamen). Hij heeft mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van hart, om vrijheid te verkondigen aan de gevangenen, om de gevangenis te openen voor hen die gebonden zijn, (2) om het aanvaardbare jaar van de Heer te verkondigen" ...en Jezus sloot het boek en ging zitten.

Jezus stopte midden in een zin. De volledige lezing van v2 zegt dit: "Om te verkondigen het aanvaardbare jaar van de Heer en de dag van de wraak van onze God." Jezus stopte na 'het aanvaardbare jaar van de Heer'. Waarom?

Omdat Hij niemand kon vertellen dat er tussen het aanvaardbare jaar van de Heer en de dag van de wraak van onze God (Zijn 2e komst) een periode van 2000 jaar ligt. Toen Hij ging zitten en slechts een deel van de passage had gelezen, zei Hij dat dat deel op dat moment in vervulling was gegaan.

Daarom moet de lezer bij het lezen van de profetie van het Oude Testament goed begrijpen dat zij slechts een deel kenden, en weinig wisten van de komende tijd van de heidenen. Er zijn alleen de meest vage verwijzingen naar, zoals Hosea 6:2: "Na 2 dagen (2.000 jaar) zal Hij ons doen herleven, en de 3e dag (1.000 jaar) zullen wij leven in Zijn aanschijn."

Dus zijn we nu in de Grote Verdrukking? Met andere woorden, zitten we in die 70e week? Nee. En volgende week zal ik beginnen uit te leggen waarom...bedankt voor het doorlezen van deze langer dan gebruikelijk eerste deel van de serie....zegen,
John Fenn/wk/ak
email me op [email protected] of [email protected]

0 Comments

Het geloof deconstrueren, afbreken; Hoe te bidden, 3 van 3

6/11/2022

0 Comments

Deconstructing one's faith; How to pray, 3 of 3
Het geloof deconstrueren, afbreken; Hoe te bidden, 3 van 3

Hallo allemaal,
Vorige week keken we naar de rijke jongeling en zijn interne worsteling met het geloof van zijn ouders, cultuur, en persoonlijke waarden. Vandaag de verloren zoon die ook zijn geloof 'deconstrueerde', en hoe te bidden voor hen die hetzelfde doen.

In Lukas 15:11-32 vertelt Jezus het verhaal van de verloren zoon, als onderdeel van een groter onderwijs dat we vinden in de eerste 10 verzen van dit hoofdstuk, over 100 schapen waarvan er één verdwaalt en van de kudde wordt gescheiden, en over een vrouw die 10 munten heeft en er 1 verliest en haar hele huis afzoekt om die ene te vinden. Dat plaatst dus de context - de verloren zoon is de verloren munt, het verloren schaap.

De ongelukkige zoon
Het gaat hier over een man met twee zonen; de jongste man vraagt om zijn erfenis, zodat hij weg kan gaan en zijn eigen leven kan beginnen. In het oude Israël kreeg de oudste zoon een dubbel deel van de erfenis. (Dt 21:15-17)

Het feit dat de jongere broer zijn geld nu wil hebben zodat hij zijn eigen leven kan beginnen, zegt ons dat hij zijn oudere broer niet als baas wil hebben. Hij was opgegroeid met zijn oudere broer, die werd klaargestoomd om het familiebedrijf en het eigendom over te nemen, wetende dat hij de helft zou krijgen van wat zijn broer zou krijgen bij de dood van hun vader. Hij wilde eruit. Nu. En de vader gaf het hem, misschien met begrip voor zijn behoefte om zich te bewijzen, maar zeker bedroefd omdat zijn zoon het bedrijf verliet.

Hoeveel jonge mensen (hoe ouder ik word, hoe meer ik jonge mensen definieer als mensen onder de 40, lol) denken vandaag de dag opnieuw na over hun opvoeding en nemen het besluit dat ze niet verder kunnen gaan zoals ze zijn opgevoed. Ze willen eruit, en dat is wat deze jongeman deed. Hoeveel jonge mensen hebben de georganiseerde religie niet als verstikkend, beperkend en wereldvreemd ervaren? Hoeveel jongeren zoals deze jongeman zeggen: "Ik kan dit niet meer", en vertrekken?

De resultaten laten zien dat hij die familiestructuur nodig had
In Lukas 15:13-16 wordt ons verteld dat hij naar een ander land ging, en daar zijn geld verspilde aan een 'losbandig leven'. Dit is waar hij de naam 'verloren zoon' krijgt. Het woord 'verloren’ is Latijn voor 'verkwistend, verspillend', maar het betekent meer dan dat: je leven leiden op een manier die verspilling in de hand werkt. Het verwijst naar een levensstijl van extravagantie boven iemands stand.

In de verzen 14-16 wordt ons verteld dat er hongersnood in het land was en dat hij werk moest zoeken. Hij kreeg het laagste baantje dat er was, varkens voeren, die onrein waren voor een nette Joodse jongen als hij. Hij was het laagste van het laagste. In vers 17 van de King James Version staat: "Op het dieptepunt van zijn honger en nood kwam hij tot zichzelf".

Het Grieks leest dit als volgt: "Echter, tot zichzelf gekomen, zei hij..." Hij had eindelijk een eerlijk gesprek met zichzelf over zijn situatie. Vers 17 zegt dat hij in die innerlijke strijd met zichzelf pratend, zich herinnerde dat de laagste bedienden in het huis van zijn vader genoeg te eten hadden, terwijl hij niets had. Hij was uitgehongerd. De varkens aten wel, maar hij niet. Geen voorziening, geen echte vrienden. Helemaal alleen. Hij moest dat dieptepunt bereiken zodat hij 'tot zichzelf kon komen'. Opdat hij een eerlijke balans zou kunnen opmaken over zijn leven, geloof en familiebanden.

Dat had hij nodig.
Hij had eindelijk het gesprek met zichzelf dat hij had moeten hebben voordat hij er ooit aan dacht zijn huis te verlaten. Als hij vertrouwen in de Heer zou hebben gehad, binnen de grenzen van het feit dat zijn oudere broer zijn baas zou zijn en 2x zo rijk zou zijn door zijn erfenis dan hij, dan zou de Heer karakter in hem hebben ontwikkeld en hem hebben gezegend in zijn toekomstige plannen. Maar hij dacht niet na over wat hij had en aan de waarde van de stabiliteit van zijn leven. Hij hechtte geen waarde aan zijn familie, zijn geloof, noch aan de waarden van zijn opvoeding. Dat alles drong nu tot hem door, toen hij zag dat zelfs de varkens te eten hadden, terwijl hij niets had.

Nog steeds in zichzelf denkend ontwikkelt hij een plan. Dit is belangrijk. Hij besloot naar zijn vader terug te keren, zich te vernederen en gewoon ergens op het landgoed om een baan te vragen. Zij die hun geloof deconstrueren zullen op een bepaald moment beginnen hun geloof te reconstrueren, net als deze jongeman. Zij zullen een plan bedenken om terug te keren.

Dat wat vroeger een punt van woede en onrechtvaardigheid was - dat het geloof van zijn familie betekende dat zijn broer 2x zoveel kreeg als hij en dat hij zijn baas zou zijn - werd in zijn hart verwerkt. Hij moest door grote moeilijkheden en ontberingen heen voordat hij vrede had met de situatie, maar hij verwerkte het wel. Hij moest het alleen doen, weg van zijn geloof, zijn vader, zijn broer, en hoe hij zijn toekomst met hen in zijn leven zag.

We weten hoe het eindigde
Hij keerde terug, zijn vader zag hem in de verte toen hij naderde en rende naar hem toe, hield een groot feest, en de oudste zoon was beledigd. Maar ons punt is dat de jongeman terugkeerde.

We moeten toestaan dat degenen van wie we houden en die momenteel hun geloof aan het deconstrueren zijn, verder gaan met hun verwerking. Zij zijn niet alleen. Het Zaad dat zij in zich hebben is onvergankelijk. God is een Geest en het is in het ongeziene rijk van hun geest dat Hij met hen worstelt. Dit kan jaren duren.

Galaten 4:19 zegt dat Paulus "opnieuw in barensweeën was, totdat Christus in u geformeerd is". Paulus is in voorbede voor hen, alsof hij in het kraambed is, maar het gaat erom dat 'Christus in (hen) gevormd wordt'.

Paulus' gebeden voor de Efeziërs in 3:15-20 en 1:17-20 waren voor hun innerlijke mens, wat niemand anders dan de Vader kan zien. Dat de Vader hen door Zijn Geest sterk zou maken en openbaring zou geven van de onpeilbare liefde van Christus, en dat Hij hun de Geest van wijsheid en openbaring in Hem zou geven, zodat zij de diepte zouden kennen van Zijn uitnodiging aan hen in Christus. Dat is krachtig. Zo moeten we bidden voor de 'afbrekers'.

Op dit moment zijn ze misschien hun geloof aan het afbreken, hun opvoeding aan het afbreken, en zelfs aan het uithalen naar de onrechtvaardigheden van hun vroege leven. Maar de Vader is er nog steeds, die met hen omgaat met genade en barmhartigheid, hen dingen laat zien, hen helpt zich te ontdoen van de dwaling en het leed dat zij hebben ondervonden, en hun geloof weer opbouwt, plank voor plank, op weg naar een toekomstige terugkeer en verzoening. En op die dag zal er, net als in ons voorbeeld hierboven, grote blijdschap zijn.

Hij is getrouw. Bid volgens de gebeden hierboven voor je geliefde en wanneer je daartoe bewogen wordt, en zie hoe de Vader werkt ....

Volgende week een nieuw onderwerp,
zegen,
John Fenn/wk/ak
Email me op [email protected] of [email protected]

0 Comments

Afbraak van iemands geloof; 2 van 3: Verloren zonen, rijke jongelingen

6/4/2022

0 Comments

Deconstructing one's faith; 2 of 3: Prodigals, rich rulers
Afbraak van iemands geloof; 2 van 3: Verloren zonen, rijke jongelingen

Hallo allemaal,
Ik heb verteld over een proces dat (in de VS) 'deconstructing one's faith' wordt genoemd, en dat wordt gebruikt om volwassenen van 20 tot begin 40 te beschrijven die in de kerk zijn opgevoed, en die nu de kerk verwerpen, en velen ook de Heer.

De rijke jongeling
We vinden de rijke jongeling in Mattheüs 19:16-22 terwijl hij zijn geloof en zijn relatie met zijn ouders onderzoekt.

Hij kwam tot Jezus met de vraag: "Goede Meester, wat moet ik doen om het eeuwige leven te hebben?" En Jezus antwoordde: "Waarom noemt gij mij goed? Er is niemand goed dan God." Meteen in het begin probeert Jezus de kwestie op te lossen. Wie denk je dat ik ben? Ben ik de Heer, de leugenaar, of de gek? Noem je mij God door mij goed te noemen, want er is niemand goed dan God? De jongeman zweeg. Dus benadert Jezus de vraag vanuit een andere hoek.

In deze uitwisseling vinden we het dilemma van hen die hun geloof deconstrueren: Zij die verwerpen waar ze mee opgegroeid zijn, maar nog niet weten wat wel te doen. In hun hart weten zij alleen dat zij nog steeds eeuwig leven willen, ook al willen zij dat niet openlijk toegeven, in hun hart zijn zij bang om te sterven en willen zij hun bestemming veiliggesteld zien.

In woede en gekwetstheid kunnen zij uitvallen naar hun ouders, hun kerk, of openlijk verklaren dat zij hun 'religie' afwijzen, maar in hun hart is er angst, verwarring, en opnieuw, weten zij meer wat zij niet willen dan wat zij wel willen.

Nadat ze de beperkingen van 'religie' hebben uitgeprobeerd, komen ze in een wereld van disfunctioneren. Soms wordt dat disfunctioneren duidelijk door de verbroken relaties en de instabiliteit in het leven. Soms is het disfunctioneren verborgen door het najagen van al het goud en glitter dat de wereld te bieden heeft, maar wat hen van binnen leeg laat- ze weten dit, maar hebben er geen vrede mee, en ze zijn nog niet op een plek waar ze zich kunnen verootmoedigen en zullen terugkeren naar het geloof uit hun kindertijd.

Denk eens aan de jongeman
Deze jongeman was rijk en er wordt ons later in het gesprek verteld dat hij veel bezittingen had. Niet alleen geld, maar ook bezittingen. Maar ondanks alles wat hij had, wist hij dat hij het eeuwige leven niet had. Hij vertelde Jezus dat hij alles deed wat van hem verlangd werd in zijn godsdienst, en ongetwijfeld ook in die van zijn ouders - maar toch wist hij dat hij het eeuwige leven niet had.

Hij zocht om iets te doen. "Wat moet ik doen?", vroeg hij. Hij had alle geboden gehouden sinds hij een kind was, maar was leeg. Hij wist dat religie niet het eeuwige leven bevatte, zijn hart niet met een doel vulde.

De volwassene die zijn geloof heeft verlaten, worstelt met de aanspraken van Jezus. Vaak verwerpen zij Hem niet, maar eerder de verpakking van de kerk waarin Jezus werd gepresenteerd. Konden zij de Heer maar leren kennen zonder de verpakte show van de aula-kerk en haar cultuur. Deze jongeman had een vorm van godsdienst, maar hij was slim. Hij wist dat het gericht was op uiterlijk vertoon, op prestatie, en dat het hem leeg achterliet, hoewel hij zich aan alle geboden had gehouden sinds hij een kind was. Hij was zijn geloof aan het deconstrueren. Hij probeerde eruit te komen. Wat moet ik doen?

Dat is waar zij mee worstelen; de beweringen van Jezus
De rol van ouders in het leven van hun kinderen omvat het feit dat elke 'eerste' dat hun kind in het leven meemaakt (tot een bepaalde leeftijd) via hun ouders zal komen. Het fornuis is heet - die eerste keer dat ze dat feit leerden, kwam door de ouders. Eet je groenten ze zijn goed voor je - die 'eerste' kwam door zijn ouders. Poets je tanden om ze gezond te houden - die 'eerste' keer kwam door de ouders.

Als een kind ouder wordt, wil een ouder (of zou dat moeten willen) dat hun kind het onderwerp seks van hen leert, niet van hun school, en niet van hun vrienden, en niet van een pornosite. Een ouder wil dat zijn kind van hem leert over geld en budgetteren en over hard werken en sparen, en dat hij dat onderwijs niet overlaat aan adverteerders en vrienden van de wereld. Ouders willen dat hun kinderen begrijpen wat de juiste context is van de dingen des levens - van goed eten tot sex en geld en relaties. Ouders plaatsen alles in de juiste context en begrijpen het. Inclusief God.

Een ouder presenteert zijn kind met "dit is God" en "ik wil je leren over Jezus, die van ons houdt en voor ons gestorven is" - en dat is prima totdat dat kind een leeftijd bereikt waarop andere mensen andere ideeën over God hebben. Zelfs als dat kind oprechte ervaringen met de Heer heeft gehad, zal het zich Hem niet automatisch 'eigen' maken.

Velen van ons kennen vrienden of familieleden die misschien als kind of tiener de Heer hebben ervaren
Maar ze wandelen nu niet met Hem. Soms vragen we ons af hoe het kan dat wij zo veranderd zijn door dezelfde ervaring en zij niet? Dat komt omdat iemand een ervaring met God kan hebben, maar het niet meer dan dat laat zijn - een moment in de tijd. Alleen een ervaring met de Heilige Geest hebben betekent niet dat die persoon zijn hart en leven aan God geeft.

En dat is de benarde situatie van de rijke jongeling. Hij had zich aan alle geboden gehouden. Hij was een 'goede jongen' volgens alle maatstaven van wat een goede Joodse jongen was in de eerste eeuw. Hij was waarschijnlijk een tiener, misschien al een jongvolwassene, maar nog steeds zoekende. Hier komt hij oog in oog te staan met God in het vlees en loopt dan weg.

God of de wereld?
"Verkoop je bezittingen en volg Mij" betekende voor hem dat hij al zijn rijkdom en de trots die daarmee gepaard gaat, op het offeraltaar van zijn hart moet leggen, en daarvan weglopen. Veel mannen groeien op met de gedachte dat christen worden hen zwak zal maken. Zij denken dat het geloof iets voor vrouwen is, omdat zij nooit hebben kunnen rijmen dat een gelovig man hard kan werken en vooruit kan komen in het leven, voor zichzelf en zijn gezin. Voor veel mannen komt hun geloof tot uiting in hard werken en zorgen voor hun gezin, wat goed en wel is, maar niet in tegenspraak is met een man van geloof te zijn.

Deze rijke jongeling was ook in de war. Was Jezus God? Hij had zijn vraag niet beantwoord. Hij is goed, maar zou de jonge man zo ver gaan om te zeggen dat Jezus God is? En als Hij God is, dan wil ik God, maar niet in die mate dat Hij mijn leven gaat veranderen. Hij zou me verzwakken als man, als iemand die succesvol wil zijn in het leven. Ik hou van de wereld. Hoe kan ik een gelovig mens zijn en toch succesvol zijn? De jongeman kon deze vragen niet met elkaar rijmen.

Vers 22 zegt dat de jongeman "bedroefd wegging, want hij had veel bezittingen."
Het woord 'bedroefd' geeft de emoties van deze man niet goed weer. Het komt van het Griekse woord "lupe", dat betekent "in diepe emotionele pijn, verdriet en rouw zijn". Het wordt gebruikt om de pijn bij een bevalling te beschrijven.

Het wordt opnieuw gebruikt in 2Corintiërs 7:9 om iemand te beschrijven die berouw heeft, in die mate dat hij in ondraaglijke pijn verkeert over zijn zonde. Het wordt gebruikt in Efeziërs 4:30 wanneer Paulus ons zegt dat we de Heilige Geest niet moeten bedroeven - Hem geen diep emotioneel leed moeten bezorgen door onze daden. Het wordt gebruikt in Johannes 17:30 over Petrus die bedroefd was, diep emotioneel gekwetst, omdat de Heer hem 3x had gevraagd of hij Hem liefhad.

De rijke jongeling was ontredderd over de vraag van Jezus en wat hij zou moeten doen om eeuwig leven te hebben - hij hield van de wereld en zijn status en zijn bezittingen. De gedachte om terug te keren naar de kern van zijn geloof, om de show en de schijn van religieuze aanvaarding te verlaten voor het echte, veroorzaakte diepe emotionele pijn - als een bevalling in zijn ziel.

Deze pijn beschrijft wat velen doormaken die gelovig zijn opgevoed, de wereld hebben ervaren en diep in hun hart weten dat "vader en moeder gelijk hebben", maar te trots zijn en te veel van de wereld houden om zich te verootmoedigen en terug te keren tot hun geloof. Het zijn geen gelukkige mensen. Zij maskeren hun pijn, zij maskeren de worsteling die in hun hart gaande is. Misschien zijn ze boos, moeten ze met rust gelaten worden om met zichzelf te worstelen - zij hebben tijd nodig om alles te verwerken en te overdenken en ze zullen op een gegeven moment in de toekomst terugkeren om vragen te stellen, of om zich te verzoenen.

Maar er is hoop...
Hoewel de Heer vandaag de dag misschien niet van iedereen met bezittingen verlangt dat ze alles verkopen, verlangt Hij wel van ons dat we ons in ons hart aan Hem "verkopen". De vraag wordt: "voegen we Jezus toe aan ons drukke leven, of geven we ons drukke leven aan Jezus?" Soms begint het met Hem toe te voegen aan iemands leven, en na verloop van tijd wordt dat leven aan Hem geven.

Volgens de kerkelijke traditie was deze rijke jongeling de man die wij kennen als Barnabas, de metgezel van Paulus. In Handelingen 4:34-37 staat dat Jozef, die zo'n goede man en 'bruggenbouwer' in relaties was, door de apostelen 'Barnabas' werd genoemd. Barnabas betekent 'iemand die mensen samenroept tot nauwere intimiteit en troost'. We zien in Handelingen dat hij al zijn bezittingen verkocht en het geld gaf om door de apostelen te laten verdelen, zodat in de noden van anderen werd voorzien. In het Aramees betekent zijn naam 'zoon van een profeet'.

Hij was de eerste die de vroegere Saulus van Tarsus benaderde om te ontdekken of diens nieuwe geloof oprecht was, in Handelingen 9, en vervolgens stelde hij hem (Paulus) voor aan de apostelen. Zij zonden hem in Handelingen 11 naar Antiochië als hun vertegenwoordiger om daar te kijken hoe het met de nieuwe Griekse gelovigen gaat.

We kunnen niet met hoofdstuk en vers bewijzen dat Barnabas de jongeman van Mattheüs 19 was, maar toch zien we jongemannen zoals hij die ‘helemaal voor de Heer gaan’. Mannen zoals Mattheus zelf, die een tiener of een kleuter was toen hij Jezus ontmoette. De apostel Johannes was naar schatting 17 toen hij één van Jezus' discipelen werd.

De Heer werkt in de loop van de tijd, diep in de harten van mensen... en volgende week zullen we kijken naar iemand anders die worstelde met het geloof van zijn familie, en dat moment had waarop de Schrift zegt dat hij 'tot zichzelf kwam'. Moge het zo zijn met al onze eigenzinnige kinderen! Tot volgende week, zegen,

John Fenn/wk/ak
email me op [email protected] of [email protected]

0 Comments

Zijn wij in de Grote Verdrukking? 2 van 4

Zijn we in de Grote Verdrukking? 1 van 4

Het geloof deconstrueren, afbreken; Hoe te bidden, 3 van 3

Afbraak van iemands geloof; 2 van 3: Verloren zonen, rijke jongelingen

John Fenn

Archief