Start 2024:Waarom nu huiskerk, 1 van 4
Hallo allemaal,
Ik was de directeur van een Bijbelschool die deel uitmaakte van een grote kerk, destijds meer dan 10.000 leden. Door mijn positie in die 6 jaar als staflid was ik in staat om enkele van de 'grote namen' in de Charismatische bediening in de VS te ontmoeten.
Bovendien studeerden sommige studenten van mij af en gingen voor enkele van deze bedieningen werken. Vaak kregen ze een geloofscrisis vanwege de tegenstrijdigheid tussen het leven en de levensstijl van het hoofd van de bediening, de 'grote naam' en de realiteit van het werken voor hen.
Ik zag de professionele kant van het christendom en dat was niet altijd even mooi. Ik nam ontslag en werd door een andere bediening uitgenodigd om te helpen bij het opzetten van een organisatie voor Bijbelscholen die certificaten gaven; die geen hogescholen wilden worden die universitaire graden aanboden.
In die hoedanigheid en met andere titels en verantwoordelijkheden reisde ik door de VS en Canada om kerken en Bijbelscholen te bezoeken en als adviseur op te treden. De organisatie die we oprichtten voor Bijbelscholen stelde me ook in staat om leiders van kerken en Bijbelscholen uit verschillende landen te leren kennen.
Ik ontdekte dat waar ik ook heen reisde, in welk land ze ook waren, ze dezelfde 3 vragen stelden: Hoe laat ik mijn gemeente of school groeien? Hoe betaal ik voor mijn gemeente of school? Hoe voorkom ik dat mensen mijn gemeente of school verlaten?
Begin 2001 besloot ik dat er een betere manier moest zijn. Ik begon me af te vragen hoe Paulus kerk deed en waarom wat ik in de Schrift zag zo anders leek dan hoe wij kerkten. Waar was God nu aan het bewegen? Zouden daar de antwoorden liggen die ik zocht?
Op 4 februari 2001 stond ik op het punt om voor te gaan in een gemeente in de omgeving van Toronto. Tijdens de aanbidding, met mijn ogen wijd open, stond de Heer plotseling tussen het aanbiddingsteam en keek me recht aan. Hij stond op minder dan 3 meter afstand. Ik kon Hem en de natuurlijke wereld zien, zoals Elisa en zijn knecht tegelijkertijd het natuurlijke leger en het engelenleger zagen. (2Koningen 6:15-17)
Wanneer je geestelijke ogen geopend zijn voor Zijn rijk, vervaagt al het andere. Zonder enige andere begroeting begon Hij gewoon:
"Kijk niet naar de tv en grotere media bedieningen om te proberen te begrijpen wat Ik vandaag in Mijn lichaam doe. Ze hebben een rol te spelen, maar ze zijn de zichtbare laag van Mijn lichaam die de mensen zien. Degenen die vleselijk en onvolwassen zijn zien de uiterlijke verschijning en zijn onder de indruk en denken dat dit het hoogtepunt van de bediening is en waar de Geest zich vandaag de dag op concentreert. Maar ze vergissen zich."
"Zie wat ik zie, veel kleine kerken en bedieningen die investeren in relaties, wandelen in liefde, hun leven in elkaar investeren, dit is waar de Geest vandaag beweegt. Er vindt een revolutie plaats in Mijn lichaam, een revolutie van relaties en discipelschap en liefde. Dit zal hele gemeenschappen en economieën beïnvloeden."
"Zie wat Ik zie, veel kerken over de hele wereld waarin mensen verantwoording afleggen aan elkaar, door conflicten heen werken, in liefde wandelen en groeien als Mijn discipelen. Dit is waar de Geest vandaag beweegt."
"Zie wat ik zie. Velen (mensen) rennen heen en weer naar deze en gene bijeenkomst, op zoek naar het spectaculaire, denkend dat dit bovennatuurlijk is. Ze vragen: 'Waar is de volgende beweging, wat is het volgende seizoen van de Geest?', en ik zeg je dat het onder hun neus is. Want het proces van discipelschap IS bovennatuurlijk. Ze struikelen over het bovennatuurlijke werk in hun midden, zelfs in hun eigen hart, en weigeren zich te verootmoedigen en onderwezen te worden, omdat ze het sensationele zoeken en dat wat de uiterlijke mens aanspreekt. Ze herkennen de ware beweging van God niet omdat die geestelijk onderscheiden moet worden."
Hij vervolgde:"...je zult zien dat deze revolutie blijft groeien en zelfs door velen herkend wordt, maar niet als een rage of een 'flitsende' beweging van de Geest. Zij die onderscheidingsvermogen hebben zullen in hun geesten waarnemen dat dit een blijvende beweging is; zoals het vanaf het begin is geweest, zo moet het nu zijn, Ik beweeg in relaties."
"Dit zal een tijd van afscheiding zijn binnen Mijn lichaam. Dit is het belangrijkste punt dat ik vandaag met je deel; de ware discipelen verliezen hun smaak voor het oppervlakkige en het vleselijke en scheiden zich af van hen die gevangen zitten in de schijn van geestelijkheid. Dit is Mijn leger, degenen die niemand kent, dit zijn degenen die Ik aan het oprichten ben, niet om gekend te worden door mensen, maar om gekend te worden door God." "Jij maakt deel uit van deze beweging. Deze beweging is geen beweging van de massa, maar van het individu. Maak discipelen, leer de wegen van de Geest, want velen zijn hongerig om Mij en de Vader echt te leren kennen. Leid hen naar intimiteit en groei in Mij. Hoor wat de Geest tegen de gemeente zegt."
Zoals je je kunt voorstellen, veranderde deze visitatie in februari 2001 alles voor mij. Toen Hij zei dat het belangrijkste punt was dat veel discipelen zich afzonderden van het vleselijke om het ware te zoeken, was dat mijn teken om me te richten op de ware en blijvende wegen van de Vader. Hij beweegt zich in relaties... mensen scheiden zich af van de vleselijke expressie van zoveel 'gemeenten'. Wat betekende dat?
Eenmaal thuis van dat weekend begon ik alles wat Hij zei te bestuderen en te overdenken. Ik onderzocht de kerkgeschiedenis en ook hoe God zich vandaag de dag over de wereld bewoog.
De openbaring dat de schrijvers van het Nieuwe Testament thuis gemeente hadden en schreven aan mensen die thuis kerkten, raakte me zo hard dat ik ontzet was over mezelf. Toen ik in de evangeliën zag hoe de meeste bedieningen en wonderen van Jezus thuis plaatsvonden, werd het punt nog duidelijker. Ik had meer berouw over dat punt dan over iets anders, uitgezonderd over mijn verlossing.
Gedurende mijn hele wandel met de Vader, op dat moment ongeveer 25 jaar, had ik Gods Woord uit het huis gehaald en geprobeerd om het in een auditorium te laten passen! Ik was zo diep bedroefd.
In oktober 2001 vertelde ik Barb dat ik niet opnieuw een gemeente wilde leiden.
Maar als ik dat zou doen, zou het vanuit onze woonkamer zijn, zoals Paulus het deed. Beroemde laatste woorden, zoals ze zeggen, lol.
Drie weken later, op 4 november 2001, was ik in Edmonton, Alberta, Canada, in een zondagavonddienst, toen de Heer plotseling tussen het aanbiddingsteam stond, net zoals Hij had gedaan op 4 februari, precies 9 maanden eerder. De ironie van 9 maanden als de draagtijd voor een baby drong pas later tot me door, want ik zag toen dat die 9 maanden van studie en overpeinzing precies als een draagtijd was. Hij stond op het punt iets uit mij geboren te laten worden.
"Ik hou van dit soort mensen" zei Hij terwijl Hij naar me toe liep. De kerk richtte zich op de daklozen, de voormalige veroordeelden, straatmensen, verslaafden. Zij die gefaald hadden en zich tot Zijn genade hadden gewend. Zonder verder commentaar liep Hij verder, nog 3 of 4 stappen naar me toe:
"Je hebt veel geleerd van jouw studie en de mensen die Ik de afgelopen maanden op je pad heb gebracht."
De kracht werd 'opgevoerd' bij gebrek aan een betere term en mijn kracht verliet me terwijl ik op mijn knieën viel. Meestal val ik sowieso op mijn knieën als ik Hem zie, maar omdat Zijn kracht mijn aardse lichaam zo zwak maakte in dit bezoek, gebeurde het gewoon. De voorganger links naast me viel voorover, met zijn gezicht naar beneden op de grond, blijkbaar in trance of op een andere manier niet bewust van zijn omgeving.
"Je hebt het werk van een apostel gedaan, maar nu leg Ik je de handen op als apostel voor deze taak (terwijl Hij Zijn beide handen op mijn hoofd legde):Ik wil dat je een huiskerk en huiskerknetwerk begint; (en) het zo structureert dat het de ontwikkeling van huiskerken over de hele wereld vergemakkelijkt."
Toen ik vroeg waarom, antwoordde Hij: "Het is tegen een tijd die gaat komen. Wees een hulpbron voor hen, want het is tegen de tijd die komen gaat." Ik vroeg of Hij een naam in gedachten had en Hij zei: "The Church Without Walls International. Je mag beginnen wanneer je wilt. Ik zal ervoor zorgen dat je alle middelen hebt die je nodig hebt ."En andere woorden die tussen ons blijven.
Volgende week, waarom de eerste gemeente in huizen samenkwam en wat dat betekent voor vandaag. Tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
http://www.cwowi.org en e-mail me op [email protected]