Blog Archives

Elia en de reis naar de wervelwind, 1 van 3

12/31/2022

Elijah and the journey to the whirlwind, 1 of 3
Elia en de reis naar de wervelwind, 1 van 3

Hallo allemaal,
Vandaag praten we over het proces van onze wandel met de Vader God en met de Heer Jezus.

Paulus stelt in 1Corintiërs 10:11 dat de dingen die Israël overkomen zijn, als voorbeeld voor ons dienen. Vandaag kijken we dus naar de gebeurtenissen in het echte leven van Elia en Elisa tijdens hun tocht naar Elia's afspraak met het lot.

Het verhaal speelt zich af in 2Koningen 2.
Vers 11 zegt eenvoudig:"...terwijl zij samen wandelden en spraken, scheidde een wagen van vuur, geleid door paarden van vuur, hen. Alzo voer Elia in een storm ten hemel." De King James Versie gebruikt het woord 'wervelwind', maar het is eigenlijk het woord 'storm' of 'onweer', hier gezien als een vurige storm die even snel verdween als hij opkwam.

Tenminste één commentator maakt de opmerking dat het Hebreeuws vertaald zou kunnen worden dat Elia 'verteerd' werd door het vuur dat, zoals een vuur doet, opstijgt naar de hemel. Het zou een afspiegeling zijn van zijn overwinning op de berg in 1Koningen 18:38, toen vuur uit de hemel neerdaalde en het offer verteerde; in dit geval Elia die zichzelf aan de Heer offerde.

Met andere woorden, niets wijst erop dat Elia's ziel naar Gods hemel ging, maar eerder dat hij zich bij de rest van de doden in het paradijs voegde toen zijn lichaam werd verteerd in de vuurstorm die in de hemel verdween.

Dat is gewoon iets om over na te denken, maar dit is onze focus...
Waar we echter in geïnteresseerd zijn, is de plaatsen waar ze heen gingen, voor die vermaarde dag.

Waar zij heen gingen voordat Elia werd weggevoerd, dient als voorbeeld voor ons eigen leven, voor de processen die God in ons bewerkt als wij volwassen worden. Sommigen herinneren zich misschien dat ik heb verteld hoe de Vader mij eens zei, toen ik Hem vertelde dat Zijn leven saai moest zijn omdat Hij alles weet: "Ik geniet van het proces."

Christus in ons hebben betekent dat Hij niet "daarbuiten" is als een licht geïnteresseerde derde partij die toekijkt hoe wij dingen meemaken; nee, Christus is in ons, in onze geest, dus wandelt Hij MET ons en IN ons terwijl wij samen door het leven gaan.

Hun wandel wordt getoond in 2Koningen 2:1-11 als Elia Elisa vertelt dat hij mag vertrekken, er zelfs op aandringt dat hij gaat, maar Elisa weigert. Ze beginnen in Gilgal, lopen dan naar Bethel en vervolgens naar Jericho, dan 'naar de Jordaan'. In 1Koningen 17:1 wordt ons verteld dat Elia daar geboren is, dus was hij op weg naar huis om te sterven of om meegenomen te worden.

Elke stop onderweg is een voorbeeld voor onze eigen 'stops' op weg naar geestelijke volwassenheid. Elisa krijgt 3 keer de kans om Elia te verlaten, en elke keer weigert hij. Hebben wij ook niet allemaal de kans gehad om onze wandel met de Heer te verlaten, en lees jij dit vandaag omdat je weigerde? Ook al ben je een tijd weggegaan om van het pad van de Heer af te raken, het was maar voor een tijd en in het verleden. Daar moet het blijven.

Gilgal betekent 'wiel' of 'rollen' zoals een wiel rolt: het einde van een seizoen en het begin van een ander.
Toen Mozes stierf en de hele generatie die uit Egypte kwam ook in de woestijn was gestorven, trokken hun kinderen onder leiding van Jozua het Beloofde Land binnen. (Vanwege hun gehoorzaamheid waren Jozua en Kaleb de enige 2 van de generatie die uit Egypte kwam, die het Beloofde Land mochten binnengaan).

Gilgal is waar ze stopten, aan de grens van de wildernis net ten oosten van Jericho, nog niet in het Beloofde Land maar niet meer volledig in de wildernis. Daar werden de jonge mannen die in de woestijn geboren waren, besneden, wat betekent dat zij nu een verbond met de Heer aangingen.

Romeinen 2:29 en Colossenzen 2:11 zeggen dat de besnijdenis een type, een voorbeeld voor ons is van de 'besnijdenis van het hart' die plaatsvindt als we opnieuw geboren worden - ons bewijs van verbond met de Heer, die ons dan ook verzegelt met de Heilige Geest. (Efeziërs 1:13)

Jozua 5:8-10 vermeldt de gebeurtenis, en de Heer doet een interessante uitspraak aan Jozua: "Nu is de smaad van Egypte van u af."

Waarom? De besnijdenis voor een mannelijke Hebreeër is een daad van verbond met God, dus het is het begin van een nieuwe wandel met God en het verlaten van het verleden. Maar zij bevonden zich fysiek op de grens tussen hun verleden en hun toekomst. Op de grens gebeurde het volgende: Niet alleen veranderde hun hart om volledig met de Heer mee te gaan, maar ook fysiek namen zij beslissingen en handelden ernaar om hun toekomst met de Heer tegemoet te gaan.

Dit is belangrijk. We verlaten eerst de wildernis in ons hart voordat we fysiek onze situatie verlaten.

In de woestijn hadden deze jongeren het verlies geleden van hun ouders en van die hele generatie. Alle vrienden van hun ouders waren dood. Al hun familieleden van die generatie stierven één voor één in de wildernis. Neven en nichten, grootouders, tantes en ooms - allemaal dood. Alleen hun generatie was nog in leven.

In onze eigen ervaringen in de wildernis ervaren ook wij de dood; de dood van dingen, gewoonten, vriendschappen die we ooit als hecht beschouwden. We laten ze allemaal achter om naar ons Beloofde Land te lopen. In die tijd hadden deze kinderen die in de wildernis waren geboren, nu jongvolwassenen, alleen maar over dit Beloofde Land gehoord. Ze hadden erover gedroomd, erover gesproken, maar alleen Jozua en Kaleb hadden het daadwerkelijk gezien. Deze 2 mannen waren voorbeelden voor deze 'kinderen' van hoe het leven te leven - misschien heb jij ook zo één of twee personen in je leven - leer van hen!

Dit is de plaats, Gilgal, waar Elia volgens 2Koningen 2:2 voor het eerst aan Elisa voorstelt om daar te blijven.
Elisa weigert. Hij is niet tevreden om alleen maar in die grensstad te zijn. Ze zijn in Gilgal, "wiel" of "rollend", en Elisa wil blijven rollen op het pad van zijn bestemming.

Hij wil niet leven met één voet in het verleden en één voet in de toekomst, want hij weet dat als hij daar blijft, hij de Belofte nooit zal zien. Dus loopt hij verder met Elia, de grenstijd achter zich latend en niet achterom kijkend.

Zo ook de jonge Israëlieten, want nadat zij genezen waren van hun besnijdenis, lag de machtige stad Jericho voor hen - eerste stap in het wandelen met God en zij hebben een gevecht! Misschien dachten ze dat wandelen met God gemakkelijker zou zijn, maar nee, de eerste stap op hun weg met Hem is de machtige ommuurde stad die moet vallen. In plaats van in angst en onzekerheid terug te deinzen, zochten zij God en Hij liet hen zien hoe zij hun eerste overwinning konden behalen.

Daar gaan we volgende week mee verder, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail me op [email protected]

0 Comments

EndTijd Types & Shadows 3 van 3, opsomming van enkele types, & huwelijk

12/24/2022

0 Comments

EndTimes Types & Shadows 3 of 3, listing some types, & marriage
EndTijd Types & Shadows 3 van 3, opsomming van enkele types, & huwelijk

Hallo allemaal,
Ik heb een aantal typen en schaduwen opgesomd die aantonen dat er een tijd van 6000 jaar is gegeven aan de mens, dan het oordeel, dan een tijd van rust op de 7e dag, of 7 reeks van 1000 jaar perioden.

Hier zijn er een paar heel kort opgesomd:
De schepping duurde 6 dagen, en de 7e stopte Hij met scheppen.
Slaven in Israël werkten 6 jaar en hadden het 7e jaar vrij. Exodus 21:2, Dt. 15:1
Na 6 dagen werd Mozes geroepen om de Heer te ontmoeten op de berg in een wolk van heerlijkheid. Exodus 24:16
Lazarus was in totaal 6 dagen dood, en werd op de 7e dag uit de dood opgewekt. Johannes 11:1, 5-6, 14, 39.
Koning Salomo had 6 treden naar zijn troon, en de 7e was zijn troon. 2Kronieken 9:18

In elk van deze en de andere die ik de vorige 2 weken heb laten zien, zijn er 6 dagen van de mens, dan zien we op de 7e dag rust, vrijheid, de Heer die komt, een bruiloftsfeest, of een andere 'nieuwe dag' aanbreken voor de persoon of het volk.

De Gedaanteverandering
Zowel in Marcus 9:1-2 als in Mattheüs 17:1 staat: "Na 6 dagen nam Jezus Petrus, Jacobus en Johannes met Hem apart naar een hoge berg, apart van de anderen." Dat Hij anderen meenam naar de berg suggereert een type van de ‘opname’. Nogmaals, het was "na 6 dagen", dus dit is de 7e dag dat zij met de Heer werden opgenomen in heerlijkheid.

Hij werd toen voor hen getransfigureerd, waarbij de Vader in een witte wolk neerdaalde en tot hen sprak. Ook verschenen Mozes en Elia aan Hem, die uit de Wet en de Profeten spraken over Zijn naderende dood in Jeruzalem. (Lucas 9:31. Ook zegt Lucas 'ongeveer 8 dagen later' terwijl Mattheüs en Marcus specifiek '6 dagen later' zeggen, wat exacter is terwijl Lucas de tijd benaderde).

Interessant is dat voorafgaand aan elk van deze 3 vermeldingen in de evangeliën, Jezus zei: "Sommigen van u hier zullen de dood niet proeven totdat u de Mensenzoon ziet komen in zijn koninkrijk." (Mt 16:28, Mk 9:1, Lk 9:27).

Dat Hij dit zei over het niet proeven van de dood, en dan de 7e dag later Zijn transfiguratie kwam, is een type van de ‘opname’, wat in het Jodendom bekend staat als de 'natzal' of ‘weg plukken’.

Voor de duidelijkheid: profetie wordt vaak beetje bij beetje vervuld, in typen en schaduwen. Jezus gaf hier een voorbeeld van hoe Zijn terugkeer eruit zal zien - wolken van de hemel, zoals Jezus zei in Mattheüs 24:30, geen wolken van de aarde, maar de heerlijkheidswolk van de Vader.

Op dezelfde manier noemde Hij eerder Johannes de Doper, 'Elia van wie gezegd was dat hij zou komen' in Mattheüs 11:14. Hij was niet letterlijk Elia, maar had het type bediening en de geest van Elia - hij riep Israël op zich te bekeren en voor eens en altijd te beslissen of ze de Heer zouden volgen, of niet.

De 2 dagen waarin de Messias niet wordt gezien, of 2.000 jaar:
Jezus bleef in het niet-Joodse Samaria met de vrouw bij de put, 2 dagen. Johannes 4:40. De 2 dagen zijn een type van de 2.000 jaar dat Hij gezien en aanvaard zou worden onder de heidenen van de aarde.

De barmhartige Samaritaan gaf de herbergier 2 penningen, dat was 2 dagen loon om de gewonde man te verzorgen, met de belofte om terug te keren en de verschuldigde rekeningen te betalen. Lucas 10:35 De 2 dagen of 2.000 jaar die worden gegeven om de man te genezen, laten zien dat de bediening van de Heer onder de heidenen er een is van genezing van lichaam en ziel.

We hebben de 2 ontbrekende dagen voor de bruiloft te Kana al gezien, de 2 dagen die Hosea noemt, maar er is nog een reeks "2 dagen" of "2.000 jaar" die ik wil noemen.

Van het jaar 70 tot 1967, bijna 2.000 jaar waarin de Messias niet werd gezien in Israël.
In Lucas 21:24 heeft Jezus gesproken over de verwoesting van de tempel die bijna 40 jaar nadat Hij erover sprak, in het jaar 70, zou plaatsvinden.

Van die tijd zei Hij: "...en zij zullen bruut worden gedood en weggeleid naar alle volken, en Jeruzalem zal door de heidenen worden vertrapt totdat de tijd van de heidenen is vervuld."

We moeten hier nota van nemen - als onze Heer zegt dat er een "tijd van de heidenen" vervuld moet worden, moeten we dat in steen markeren. Er IS een tijd uitgetrokken voor de heidenen, en op een dag zal die vervuld worden. Over en uit. Er is een vastgestelde tijd voor niet-joodse mensen om tot de Heer te komen, en als dat gebeurd is, sluit die tijd. Dat betekent niet dat mensen niet gered zullen worden, het betekent alleen dat in het seizoen van de Geest de aandacht verschuift van de heidenen naar Israël - en dat is waar de Openbaring over gaat - Israël dat hun Messias aanvaardt.

Jezus zei dat de tijd van de heidenen gekenmerkt zal worden door de overrompeling (controle) van Jeruzalem door heidenen "totdat de tijd van de heidenen vervuld is".

Toen Israël in het jaar 70 werd verwoest, werden zij inderdaad weggevoerd naar alle volken. Zij werden weer een natie in het jaar 1948, maar namen pas in 1967 de controle over Jeruzalem over van de heidenen. Daarom begint in 1967 het einde van de "tijd der heidenen".

Paulus merkte dit ook op in Romeinen 11:25: "Ik wil niet dat u onwetend bent van het geheimenis, opdat u zich niet in hoogmoed verheft in uw denken, dat de blindheid voor een deel Israël is overkomen, totdat de volheid der heidenen is binnengekomen."

Als we deze twee combineren, zien we dat Jezus zegt dat er een tijd van de heidenen is, die zal eindigen wanneer Israël de controle over Jeruzalem overneemt, en dat de blindheid van het Joodse volk (over hun Messias) zal opheffen wanneer de volheid van de heidenen binnenkomt.

Sinds het midden van de jaren zestig tot nu toe hebben we die blindheid van het Joodse volk zien opheffen. Tegelijkertijd wordt het evangelie in de hele wereld verkondigd. Dus terwijl de heidense tijd afloopt, lijkt de blindheid inderdaad van Israël af te nemen, zodat we dicht bij het einde zijn van de '2 dagen' of 2000 jaar heidense tijd.

Ik hoop dat dit een interessante studie is geweest van enkele typen en schaduwen, zowel over het 'grote geheel' van het 7000-jarige plan van God, als over het 'eindtijd'-element. Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]

0 Comments

Eindtijd Types & Schaduwen 2 van 3, Joash en Rebekka

12/17/2022

0 Comments

EndTimes Types & Shadows 2 of 3, Joash and Rebekah
Eindtijd Types & Schaduwen 2 van 3, Joash en Rebekka

Hallo allemaal,
De meeste mensen zijn niet bekend met het verhaal van Joas, de rechtmatige koning, en de bedrieger die 6 jaar lang in zijn plaats regeerde, maar het geeft een prachtig beeld van het 7000-jarige plan van God voor de mensheid.

Joas is een type van Jezus
2Koningen 11 opent met de dood van Achazja, die koning van Juda was geweest. Hij was de broer van Achab, de slechte koning van het noordelijke koninkrijk Israël. Hij wandelde net als zijn broer niet met de Heer. Toen hij stierf, vertelt het verhaal ons dat zijn moeder, Atalja, alle rivaliserende koninklijke familieleden vermoordde - ze dacht dat ze ze allemaal had.

Een van de onbezongen helden van de Bijbel is de vrouw met de naam Jehoseba, zelf een prinses, die wist dat Joas de rechtmatige koning was. 2Koningen 11:3 vertelt haar heldendaad:

"Hij (Joas) was bij haar en 6 jaar lang verborgen in het huis van de Heer. En Atalja (de moeder van de dode koning Achazja) regeerde over het land."

Ik vind het interessant dat de naam 'Joas' betekent 'gegeven door Jehovah' of 'Jehovah is sterk' of 'Jehovah is vuur'.

Atalja wilde de rechtmatige koning niet laten regeren, dus doodde zij alle mogelijke verwanten en regeerde over het land in de plaats van haar dode zoon. Ze wist niet dat er één wegkwam. Joas is een type van Jezus, Atalja is een type van de duivel. Zij regeerde 6 jaar, een type van de duivel die 6.000 jaar over de wereld regeert.

Toen Satan Jezus in Lucas 4:6 verleidde, zei hij tegen Jezus dat als hij hem zou aanbidden, hij hem de koninkrijken van deze wereld zou geven, "want die zijn mij gegeven". Dat is wat Adam had gedaan, zoals Hosea 6:7 zegt: "Zij hebben net als Adam het verbond overtreden. Zij hebben Mij verraden". Paulus schreef in 2Corintiërs 4:4 dat de god van deze wereld het verstand van hen die niet geloven heeft verblind.

Zes jaar lang, een type van 6000 jaar mensheid, heeft de bedrieger geregeerd in plaats van de Koning. Hij is verborgen in de tempel bij God totdat Hij komt om Zijn rechtmatige plaats als Koning in te nemen.

2Koningen 11:4-11 vertelt ons dat in het 7e jaar de rechtmatige koning, Joas, uit zijn schuilplaats wordt gehaald en aan het volk wordt geopenbaard, en tot koning over het land wordt gekroond, en dat de slechte bedrieger, Atalja, wordt terechtgesteld.

Dit is een van de twee plaatsen waar we een glimp opvangen van Israëls kroningsceremonie (de andere is die van Salomo). Ook deze ceremonie is een type van de kroning van Jezus als koning.

In 2Koningen 11:11-12 wordt ons verteld dat de koning naar buiten werd gebracht, en dat er een kroon op zijn hoofd werd gezet en dat hem "het Getuigenis", of in het Hebreeuws "de plechtige wet" van God werd gegeven, en dat hij met olie werd gezalfd. Jezus is natuurlijk het Woord van de Vader in het vlees, Hij wordt tot koning gekroond en wordt door de Heilige Geest gezalfd om te regeren.

We zien opnieuw het plan van 6.000 jaar waarin een bedrieger over de aarde regeert, daarna het oordeel, waarna de rechtmatige koning regeert.

Abraham, Eliezer, Izaäk en Rebekka - en de ‘opname’.
De parallellen zijn zo talrijk dat ik niet op alle details kan ingaan, maar me zal beperken tot het onderwerp van deze serie. We zien dat Abraham de Vader God vertegenwoordigt, die een zoon van belofte heeft, zoals Abraham een zoon van belofte had, Izaäk.

Abraham (Vader) stuurde zijn knecht Eliezer (de Heilige Geest) om een vrouw voor Isaak (Jezus) te zoeken. Eliezer nam 10 kamelen mee geladen met geschenken en voorraden en vond Rebekka (kerk) die gretig water droeg om in de behoeften te voorzien - het water is een type van de Heilige Geest en het leven van God in dienst van anderen als het voornaamste doel om de Heilige Geest in ons leven te hebben.

Genesis 25:20 vertelt ons dat Izaäk op 40-jarige leeftijd trouwde, wat verband houdt met Jezus die naar de aarde kwam op het moment dat er 4000 jaar verstreken waren om een bruid voor Zichzelf te nemen, wat Hij deed door het kruis, de opstanding en de hemelvaart.

Genesis 25:26 vertelt ons dat Izaäk 60 jaar oud was toen Jakob en Esau werden geboren, waarbij Jakob de naam Israël kreeg. Zijn geboorte op 60-jarige leeftijd, of 6.000 jaar, laat ons opnieuw zien dat Jezus een bruid nam op het 4.000 jaar punt, en op het 6.000 jaar punt zal Israël herleven om met de Heer te leven.

Dus ook hier slaat de auteur 2 dagen over. Hij heeft het over Izaäk die op 40-jarige leeftijd trouwt of over Jezus die op 4000 jaar komt. Dan slaat hij de volgende 2 dagen of 2000 jaar over. Dan noemt hij Israël geboren op 60-jarige leeftijd of 6.000 jaar.

Dit is net als vorige week toen ik deelde over Johannes' ontbrekende 2 dagen of 2.000 jaar voor de bruiloft in Kana, en Hosea's vermelding van "na 2 dagen" of 2.000 jaar “ Zal Hij ons doen herleven om in Zijn aangezicht te leven."

De ‘opname’ in een momentopname
Maar laten we teruggaan naar waar Izaäk zijn bruid, Rebekka, voor het eerst van aangezicht tot aangezicht ontmoet. Het verhaal wordt verteld in Genesis 24:62-67.

Izaäk heeft het huis van zijn vader verlaten, en 's avonds gaat hij naar het midden van een veld om te mediteren over de dingen van de Heer. Hij moet geweten hebben dat Rebekka spoedig bij hem zou zijn en we kunnen ons zijn gedachten alleen maar voorstellen. U herinnert zich wellicht uit Jezus' gelijkenissen, met name in de gelijkenis van de zaaier uit Marcus 4, dat de aarde staat voor het menselijk hart, en ook kan staan voor de aarde, de hele mensheid als oogst voor de Heer.

Isaak staat in het veld, dat de aarde voorstelt, weg van het huis van zijn vader, als hij Rebekka naar hem toe ziet komen. Zij, op haar beurt, springt van haar kameel en rent het veld in om Isaac persoonlijk te ontmoeten - ook zij heeft haar huis verlaten om haar bruidegom te ontmoeten, zoals Isaac het huis van zijn vader verliet om zijn bruid in het veld te ontmoeten.

Dit is een prachtige en romantische scène waarin de Heer het huis van zijn Vader verlaat om naar ons toe te komen, en wij op onze beurt in een oogwenk worden veranderd om op te staan en 'Hem te ontmoeten in de lucht', zoals Paulus zegt, tussen onze wederzijdse huizen.

Isaak neemt Rebekka dan mee naar het huis van zijn vader, net zoals de Heer ons tussen onze huizen in ontmoet en ons meeneemt naar het huis van zijn Vader, waar Hij een plaats voor ons heeft bereid.

Als we dit liefdesverhaal combineren met de ‘opname’, met Izaäk die op 40-jarige leeftijd trouwt, met Jezus die een bruid neemt 4.000 jaar in het bestaan van de mens sinds Adam, en hij die Jacob (Israël) krijgt op 60-jarige leeftijd of 6.000 jaar en Israël zal leven met de Heer, kunnen we alleen maar ontzag hebben voor de goedheid van de Heer.

Verbazingwekkende genade..en volgende week meer, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]

0 Comments

Eindtijd Types & Schaduwen 1 van 3. een overstroming en een bruiloft

12/10/2022

0 Comments

End Times Types & Shadows 1 of 3. a flood and wedding
Eindtijd Types & Schaduwen 1 van 3. een overstroming en een bruiloft

Hallo allemaal,
Toen Barb en ik in Colorado woonden, wandelden we graag in de bergen en op de prairies. We hadden 3 kleine jongens, 2 die liepen en Chris die ik op mijn rug droeg omdat hij niet kon lopen, en dan trokken we de wildernis in.

Ik bestudeerde het gebied eerst met een kaart, en droeg er ook een bij me. Terwijl we liepen zocht ik naar bepaalde bergen of tekens langs een pad, of genoteerde kenmerken op een kaart zoals een rotsformatie. Terwijl we liepen, hield ik mentaal elk teken, meer of rotsformatie bij, zodat ik precies wist waar we waren.

Het zien van die kenmerken en tekens verzekerde ons ervan dat we in de juiste richting gingen. Dat is de rol van de typen en schaduwen van eindtijdgebeurtenissen in de Schrift. Wij hebben misschien een idee van bepaalde gebeurtenissen in de eindtijd, maar ons geloof wordt bevestigd door de typen en schaduwen in de Schrift. Individueel zijn het slechts opgetekende gebeurtenissen, maar samen vormen ze een geheel van kennis dat grotere leringen over het plan van God ondersteunt en bevestigt.

Deze kleine studie zal enkele van deze bijbelse "oriëntatiepunten" langs het pad opsommen, vooral over het tijdsbestek van 7.000 jaar dat voor de mensheid is gegeven. Het zou ons verder moeten bevestigen en verzekeren van het algemene plan van de Vader voor ons leven, want wij zijn een klein deel van een veel groter drama dat zich afspeelt op planeet aarde.

Waarom 7000 jaar?
Dit is een lang geloofde Joodse overtuiging, gebaseerd op het feit dat God 6 dagen nodig had om de wereld te scheppen en dan op de 7e dag stopte. Dienovereenkomstig zal de mens 6.000 jaar leven en dan zal de wereld een 7e 'dag' van 1.000 jaar rust ingaan. Wat wij het Duizendjarig Tijdperk noemen. Het getal van de mens is dus 6, het getal van God en de voltooiing, 7.

Petrus was Joods en groeide op met dit begrip zoals vermeld in 2Petrus 3:8 dat "1 dag met de Heer is als 1000 jaar, en 1000 jaar als 1 dag."

Hoewel dit een verklaring is van de tijdloosheid van de Vader, die tegelijkertijd in het verleden, het heden en de toekomst kan zijn, wordt het principe van 1 dag gelijk aan 1.000 jaar en 1.000 jaar gelijk aan 1 dag ook in de rest van de Schrift bevestigd.

Hosea
Dit thema van 1 dag gelijk aan 1000 jaar vinden we in Hosea 6:2. Na een pleidooi voor Israël om terug te keren naar de Heer: "Na 2 dagen zal Hij ons doen herleven, op de 3e dag zal Hij ons opwekken om bij Hem te wonen."

Dit is lang begrepen als zou God niet door hen gezien worden gedurende 2000 jaar, wat de 2 dagen zijn. Maar op de 3e dag of de 3e reeks van 1000 jaar zal Hij Israël opwekken om met Hem op aarde te leven.

Dit zinspeelt op de 2.000 jaar van de "tijd der heidenen", toen Israël in het jaar 70 werd vernietigd en na bijna 2.000 jaar weer een natie werd. Zij hebben de laatste 2000 jaar zwaar geleden, en velen vragen zich af waarom God hen verlaten heeft. Voor hen, vanuit hun Joodse perspectief, is God de afgelopen 2000 jaar niet gezien - maar op die 3e dag zal Hij hen weer doen leven, en zullen zij met Hem op aarde wonen.

Noach
In Genesis 7:6 wordt ons verteld dat Noach 600 jaar leefde, waarna het oordeel kwam. Er zullen dus 6.000 jaar zijn voor de mens, daarna komt het oordeel. Tijdens het oordeel zullen, net als in Noachs tijd, de rechtvaardigen boven de aarde 'drijven'. Dan volgt een 'dag' van 1.000 jaar rust/nieuw begin. (Duizendjarig tijdperk met Jezus die op aarde regeert)

Noach kreeg in Genesis 6:16 van de Heer de opdracht om de ark met 3 niveaus te maken. Dit is een type van Colossenzen 2:9 dat zegt: "Want in Hem is de volheid van de Godheid lichamelijk." Dit toonde Noach en zijn omgeving de drie-enige God - Vader, Zoon, Heilige Geest, in en een deel van de ark. Jezus Christus draagt ons in veiligheid boven de vloedwateren van het oordeel.

Genesis 7:16 zegt dat toen zij de Ark betraden, "de Heer hen insloot". Dit is een type van Efeziërs 1:13 en 4:30 waarin staat dat toen wij in de Heer geloofden, de Heilige Geest ons in Hem verzegelde. Toen Noach en zijn gezin Christus, de Ark, binnengingen, verzegelde de Heilige Geest hen in Christus.

Zij dreven boven de vloedwateren omdat zij in de Ark verzegeld waren - dit is een type van de “opname” vóór de grote Verdrukking. Het oordeel kwam toen Noach 600 jaar oud was, een type van de mens die 6.000 jaar leeft en dan het oordeel - en de gelovigen zullen daarboven worden verheven. We naderen het einde van die 6.000 jaar....

De bruiloft te Kana
Johannes wordt ertoe gebracht de dagen van de bediening van Johannes de Doper en het begin van Jezus' bediening in de loop van 5 dagen te tellen. Die 5 dagen staan voor 5.000 jaar mensheid en tonen iets dat komen gaat, dan ontbreken er 2 dagen (2.000 jaar), dan op de 7e dag een bruiloft.

Johannes 1:19-28 legt dag 1 vast, beginnend met: 'Dit is het verslag van Johannes' in v19.
Johannes 1:29 zegt: 'de volgende dag', wat dag 2 is, en gaat door tot v34.
Johannes 1:35 zegt: 'de volgende dag', wat dag 3 is, en gaat door tot v42.
Johannes 1:43 zegt 'de dag daarna', wat dag 4 is, en gaat door tot v51, het einde van het hoofdstuk.

De samenvatting is dat we in Johannes 1:19-51, 4 dagen zien in het leven van Johannes en Jezus, of 4000 jaar geschiedenis. In het jodendom, zoals de schrijver Johannes geloofde, is deze 4.000 jaar de tijd vanaf Adam tot Jezus.

Die 4.000 jaar of 4 dagen in het leven van Johannes en Jezus, tonen dat beiden actief zijn, mensen oproepen tot bekering en tot het volgen van God.

Blijvend bij die 4 dagen van Johannes 1, opent hoofdstuk 2 met deze uitspraak: "Op de 3e dag was er een bruiloft in Kana..." (Drie dagen later was er een bruiloft in Kana...). Dus Johannes somt de 4 dagen op, slaat de dagen 5&6 over, en zegt dan op de 3e dag erna, wat de 7e dag was, is er een bruiloft.

Dagen 5 & 6 zijn 2 dagen, of 2.000 jaar, waarin God niet gezien wordt door het Joodse volk. Het zijn de 2 dagen waarover Hosea spreekt: "Na 2 dagen zal Hij ons doen herleven" - en de 3e dag zegt Hosea: Hij zal hen opwekken en zij zullen bij Hem wonen. De 3e dag is een bruiloftsfeest.

De 3e dag (dag 7), was een bruiloft
Johannes presenteert 4 dagen of 4000 jaar geschiedenis waarin God actief is, waar Hij berouw en Zijn redding openbaart, dan wordt Hij 2 dagen of 2000 jaar niet gezien onder de Joden. Dan de 7e dag, een bruiloftsfeest - Het wordt het Duizendjarig Tijdperk genoemd, dat ingaat na een bruiloftsfeest voor gelovigen.

Zoals ik in het begin al zei, fungeren deze kleine typen en schaduwen in het Oude Testament en hier in de opening van het evangelie van Johannes, als wegwijzers. Het zijn wegwijzers langs het levenspad om te bevestigen dat we juist geloven.

Volgende week meer typen en schaduwen die een 7000-jarig plan van God voor de mensheid bevestigen. Tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail me op [email protected]

0 Comments

Het Avondmaal 3 van 3, vroege dood

12/3/2022

0 Comments

The Lord's Supper 3 of 3, early death if done wrong
Het Avondmaal 3 van 3, vroege dood

Hallo allemaal,
We sloten vorige week af met een opsomming van enkele problemen in Corinthe.

Na al die zaken had Paulus te maken met hun vooroordelen over ras, status en culturele verschillen.
Er was een groep die weigerde met de anderen te eten, zoals behandeld in 11:17-34. In vers 22 vraagt Paulus:

"Hebben jullie geen eigen huizen om te eten en te drinken? Veracht u het lichaam van Christus?" Het woord 'verachten' betekent verachten, minachten, beledigen. Het komt van kata (slecht, negatief) en phroneo, denken met je emoties. Kortom, een houding. Maar hun houding tegen iemand die anders is dan zij, was ook een houding tegen Christus.

Ze vonden zichzelf beter dan de anderen.
Ze hielden niet van x mensen, dus rechtvaardigden ze zichzelf omdat ze zich zo voelden. Hun emoties vertelden hen hoe ze beslissingen moesten nemen en welke houding ze moesten aannemen. De Schrift leert ons onze emoties te vertellen hoe te denken, en om onder controle van onze wil te komen.

Misschien haatte hun moeder x groep, zo zijn ze opgevoed, dus haten zij hen ook. In Christus zijn en andersdenkenden liefhebben was een uitdaging voor hen.

In die grote internationale zeehaven van Korinthe mengden de eigenaars van schepen en winkels zich gewoonlijk niet met degenen die op de dokken of schepen werkten, zoals Joden nooit met heidenen aten*. Toch kwamen nu in Handelingen 18:7-8 alle 3 groepen mensen samen in het huis van de Romeinse Justus om Jezus te vieren. *Galaten 2:12-14

Ze moesten leren zich te richten op Wie ze gemeen hadden, niet op hun verschillen. Ze moesten leren 'de genade te zien' in elkaar en 'de hand van broederschap uit te steken', zoals Petrus deed naar Paulus in Galaten 2:9.

In v23-27 schrijft Paulus de vaak herhaalde woorden van Jezus tijdens Zijn laatste avondmaal, en zegt dan dit: "Wie dit brood eet en de beker van de Heer onwaardig drinkt, maakt zich schuldig aan het lichaam en bloed van de Heer. Laat iedereen daarom eerst zichzelf onderzoeken voordat hij eet..."

Het Grieks luidt als volgt:
"Wie eet en drinkt zonder het lichaam (d.w.z. de gemeente) in die vergadering te onderscheiden, eet en drinkt een oordeel over zichzelf; want als wij onszelf zouden onderzoeken (onderscheiden), zouden wij niet geoordeeld worden."

"Onszelf onderscheiden" betekent een eerlijke beoordeling van ons hart. Dit is geen oordeel over hemel of hel, maar een oordeel hier op aarde gedaan, omdat zij het offer kennen dat de Heer bracht om hen te vergeven, maar in hun hypocrisie anderen niet willen vergeven.

Vergeet niet dat het eerste niveau van oordelen het oordelen over onszelf is.
Toen jij Jezus tot jouw Heer maakte, oordeelde je over jezelf, zodat je geen slechter oordeel zou krijgen. Als we onze zonde toegeven aan de Heer, oordelen we onszelf. Als we onze excuses aanbieden aan degenen die we onrecht hebben aangedaan, oordelen we over onszelf. De dingen waarover we onszelf al veroordeeld hebben, worden niet herinnerd op de dag dat we voor de Heer staan.

Als we dat niet doen, is het volgende niveau van oordelen het ondergaan van de gevolgen van onze daden. Als we onze les niet leren, zullen we later met hetzelfde probleem worden geconfronteerd. God is rechtvaardig, en als wij zeggen Hem te kennen, maar niet het juiste doen, is het goed dat Hij ons de gevolgen van onze daden laat ondervinden.

Zij die vasthouden aan hun vooroordelen en weigeren zichzelf te beoordelen, onttrekken zichzelf aan de voordelen van het offer van de Heer. Zij stellen zich dus open voor de gevolgen van vooroordelen, wat een vorm van onvergevingsgezindheid is. Paulus schreef in feite dat onvergevingsgezindheid/vooringenomenheid ons openstelt voor ziekten en zwakheid:

"Daarom zijn velen onder u zwak en ziek, en velen zijn (vroegtijdig) gestorven. Als we onszelf beoordelen (onderscheiden), worden we niet geoordeeld. Maar als wij geoordeeld worden, is het van de Heer, zodat wij niet met de wereld veroordeeld worden." v29-31

muunsysteem aangetast?
Beide woorden vertaald met 'zwak' en 'ziekelijk' betekenen broos, zwak, broze gezondheid, gebrekkig. Paulus koppelt hun vooroordelen rechtstreeks aan hun verzwakte 'immuunsysteem', of een algemene neiging om ziek te zijn. Hij zegt dat het komt doordat je, als je het Avondmaal ontvangt met vooroordelen in je hart, schuldig wordt doordat je weigert te vergeven zoals Christus je heeft vergeven, zodat je leven in jouw eigen handen is. Kortom, je wordt geoordeeld omdat je geweigerd hebt jezelf te oordelen.

Zo eenvoudig is het. Mensen willen een "warme en donzige" Jezus, maar de werkelijkheid is, zoals in de brieven van het Nieuwe Testament wordt geleerd, dat de Heer de mens geeft wat juist is. Het is geen spelletje. Ik heb gemerkt dat mensen die snel vergeven of die zelfs geen aanstoot nemen, zelden verkouden worden. (Als je kinderen hebt, zijn die er berucht om elkaar te besmetten, dus een verkoudheid betekent niet dat iemand problemen van het hart heeft - ik gebruik Corinthe maar als voorbeeld).

Wat gebeurt er als we die vooroordelen meenemen in ons graf?
Paulus had dit eerder aan hen beschreven, in I Korintiërs 3:1-15. Hij richtte zich tot hun twisten en verdeeldheid en zei dat het hout, hooi en stoppels waren die, als ze mee de dood in werden genomen, zouden worden verbrand als ze voor de Heer staan. Maar zij zouden gered worden zei hij, maar als iemand die door een vuur was gekomen waarvan alles was verbrand.

Hij raadde hen aan zich te bekeren, het goed te maken, verdeeldheid en twisten opzij te leggen en zo de overwinning te behalen op hun onvolwassenheid en emotionele redeneringen. Die overwinningen zouden als goud, zilver en edelstenen voor de Heer zijn.

Genezing ontvangen bij het ontvangen van het Avondmaal
Van ons wordt niet verwacht dat wij ons hele leven onderzoeken, elk klein dingetje dat in ons hart verkeerd is, want de problemen met de Korinthiërs waren openbaar en bekend bij het hele lichaam van Christus daar. In I Johannes 3:20 schrijft hij dat als ons hart ons 'veroordeelt', God groter is dan ons hart. Het Griekse woord veroordelen bestaat uit 'kata', dat 'tegen' betekent, en 'gnosis', dat 'weten' betekent. Met andere woorden, je gaat niet zoeken naar iets waarvan je denkt dat God 'kwaad op je is'; als Hij wil dat je iets aanpakt, zal Hij je dat laten weten - je zult het weten zonder in je geheugen en levenservaringen te hoeven graven om iets te vinden.

Wie zijn hart op de juiste plaats heeft, ervoor zorgt dat hij geen onvergevingsgezindheid koestert en zich het offer van de Heer voor hem en voor allen om hem heen herinnert, kan genezing ontvangen terwijl hij het Avondmaal ontvangt. Wij onderscheiden het lichaam van de Heer op de juiste wijze als in het lichaam van Christus, en wij onderscheiden ook "door Zijn striemen zijn wij genezen".

Rond 1980 hoorde ik voor het eerst een predikant spreken over genezing bij het ontvangen van het Avondmaal, en toen ik later verkouden was heb ik dat getest - ah, de dwaasheid van de jeugd! (Ik was toen ongeveer 22 en kende de Heer pas 6 jaar). Het was een perfecte timing. Ik was verkouden geworden, compleet met snotteren en een lichte hoest, en herinnerde me wat die pastor zei. Nadat ik er zeker van was dat ik geen onvergevingsgezindheid, opvattingen of vooroordelen koesterde, herinnerde ik me "door Zijn striemen ben ik genezen", en ontving het Avondmaal. Die middag was mijn verkoudheid verdwenen. Jippie!

Dit is geen formule, maar voor mij bewees het de passage die we bestudeerd hebben. Dat het ontvangen van het avondmaal een serieuze daad van onze kant is. Het zorgt ervoor dat we de afleidingen van het leven, de bagage van het leven, de last van de afgelopen week opzij leggen, om ons opnieuw te richten op Zijn offer en daardoor op onze liefde voor de mensen om ons heen die ook met Hem wandelen.

Over dit onderwerp zijn boeken en boeken geschreven, maar ik hoop dat dit een zegen is geweest. Volgende week een nieuw onderwerp.
Tot dan, zegen,

John Fenn/ak
www.cwowi.org en mail me op [email protected]

0 Comments

Elia en de reis naar de wervelwind, 1 van 3

EndTijd Types & Shadows 3 van 3, opsomming van enkele types, & huwelijk

Eindtijd Types & Schaduwen 2 van 3, Joash en Rebekka

Eindtijd Types & Schaduwen 1 van 3. een overstroming en een bruiloft

Het Avondmaal 3 van 3, vroege dood

John Fenn

Archief