Het Avondmaal 3 van 3, vroege dood
Hallo allemaal,
We sloten vorige week af met een opsomming van enkele problemen in Corinthe.
Na al die zaken had Paulus te maken met hun vooroordelen over ras, status en culturele verschillen.
Er was een groep die weigerde met de anderen te eten, zoals behandeld in 11:17-34. In vers 22 vraagt Paulus:
"Hebben jullie geen eigen huizen om te eten en te drinken? Veracht u het lichaam van Christus?" Het woord 'verachten' betekent verachten, minachten, beledigen. Het komt van kata (slecht, negatief) en phroneo, denken met je emoties. Kortom, een houding. Maar hun houding tegen iemand die anders is dan zij, was ook een houding tegen Christus.
Ze vonden zichzelf beter dan de anderen.
Ze hielden niet van x mensen, dus rechtvaardigden ze zichzelf omdat ze zich zo voelden. Hun emoties vertelden hen hoe ze beslissingen moesten nemen en welke houding ze moesten aannemen. De Schrift leert ons onze emoties te vertellen hoe te denken, en om onder controle van onze wil te komen.
Misschien haatte hun moeder x groep, zo zijn ze opgevoed, dus haten zij hen ook. In Christus zijn en andersdenkenden liefhebben was een uitdaging voor hen.
In die grote internationale zeehaven van Korinthe mengden de eigenaars van schepen en winkels zich gewoonlijk niet met degenen die op de dokken of schepen werkten, zoals Joden nooit met heidenen aten*. Toch kwamen nu in Handelingen 18:7-8 alle 3 groepen mensen samen in het huis van de Romeinse Justus om Jezus te vieren. *Galaten 2:12-14
Ze moesten leren zich te richten op Wie ze gemeen hadden, niet op hun verschillen. Ze moesten leren 'de genade te zien' in elkaar en 'de hand van broederschap uit te steken', zoals Petrus deed naar Paulus in Galaten 2:9.
In v23-27 schrijft Paulus de vaak herhaalde woorden van Jezus tijdens Zijn laatste avondmaal, en zegt dan dit: "Wie dit brood eet en de beker van de Heer onwaardig drinkt, maakt zich schuldig aan het lichaam en bloed van de Heer. Laat iedereen daarom eerst zichzelf onderzoeken voordat hij eet..."
Het Grieks luidt als volgt:
"Wie eet en drinkt zonder het lichaam (d.w.z. de gemeente) in die vergadering te onderscheiden, eet en drinkt een oordeel over zichzelf; want als wij onszelf zouden onderzoeken (onderscheiden), zouden wij niet geoordeeld worden."
"Onszelf onderscheiden" betekent een eerlijke beoordeling van ons hart. Dit is geen oordeel over hemel of hel, maar een oordeel hier op aarde gedaan, omdat zij het offer kennen dat de Heer bracht om hen te vergeven, maar in hun hypocrisie anderen niet willen vergeven.
Vergeet niet dat het eerste niveau van oordelen het oordelen over onszelf is.
Toen jij Jezus tot jouw Heer maakte, oordeelde je over jezelf, zodat je geen slechter oordeel zou krijgen. Als we onze zonde toegeven aan de Heer, oordelen we onszelf. Als we onze excuses aanbieden aan degenen die we onrecht hebben aangedaan, oordelen we over onszelf. De dingen waarover we onszelf al veroordeeld hebben, worden niet herinnerd op de dag dat we voor de Heer staan.
Als we dat niet doen, is het volgende niveau van oordelen het ondergaan van de gevolgen van onze daden. Als we onze les niet leren, zullen we later met hetzelfde probleem worden geconfronteerd. God is rechtvaardig, en als wij zeggen Hem te kennen, maar niet het juiste doen, is het goed dat Hij ons de gevolgen van onze daden laat ondervinden.
Zij die vasthouden aan hun vooroordelen en weigeren zichzelf te beoordelen, onttrekken zichzelf aan de voordelen van het offer van de Heer. Zij stellen zich dus open voor de gevolgen van vooroordelen, wat een vorm van onvergevingsgezindheid is. Paulus schreef in feite dat onvergevingsgezindheid/vooringenomenheid ons openstelt voor ziekten en zwakheid:
"Daarom zijn velen onder u zwak en ziek, en velen zijn (vroegtijdig) gestorven. Als we onszelf beoordelen (onderscheiden), worden we niet geoordeeld. Maar als wij geoordeeld worden, is het van de Heer, zodat wij niet met de wereld veroordeeld worden." v29-31
muunsysteem aangetast?
Beide woorden vertaald met 'zwak' en 'ziekelijk' betekenen broos, zwak, broze gezondheid, gebrekkig. Paulus koppelt hun vooroordelen rechtstreeks aan hun verzwakte 'immuunsysteem', of een algemene neiging om ziek te zijn. Hij zegt dat het komt doordat je, als je het Avondmaal ontvangt met vooroordelen in je hart, schuldig wordt doordat je weigert te vergeven zoals Christus je heeft vergeven, zodat je leven in jouw eigen handen is. Kortom, je wordt geoordeeld omdat je geweigerd hebt jezelf te oordelen.
Zo eenvoudig is het. Mensen willen een "warme en donzige" Jezus, maar de werkelijkheid is, zoals in de brieven van het Nieuwe Testament wordt geleerd, dat de Heer de mens geeft wat juist is. Het is geen spelletje. Ik heb gemerkt dat mensen die snel vergeven of die zelfs geen aanstoot nemen, zelden verkouden worden. (Als je kinderen hebt, zijn die er berucht om elkaar te besmetten, dus een verkoudheid betekent niet dat iemand problemen van het hart heeft - ik gebruik Corinthe maar als voorbeeld).
Wat gebeurt er als we die vooroordelen meenemen in ons graf?
Paulus had dit eerder aan hen beschreven, in I Korintiërs 3:1-15. Hij richtte zich tot hun twisten en verdeeldheid en zei dat het hout, hooi en stoppels waren die, als ze mee de dood in werden genomen, zouden worden verbrand als ze voor de Heer staan. Maar zij zouden gered worden zei hij, maar als iemand die door een vuur was gekomen waarvan alles was verbrand.
Hij raadde hen aan zich te bekeren, het goed te maken, verdeeldheid en twisten opzij te leggen en zo de overwinning te behalen op hun onvolwassenheid en emotionele redeneringen. Die overwinningen zouden als goud, zilver en edelstenen voor de Heer zijn.
Genezing ontvangen bij het ontvangen van het Avondmaal
Van ons wordt niet verwacht dat wij ons hele leven onderzoeken, elk klein dingetje dat in ons hart verkeerd is, want de problemen met de Korinthiërs waren openbaar en bekend bij het hele lichaam van Christus daar. In I Johannes 3:20 schrijft hij dat als ons hart ons 'veroordeelt', God groter is dan ons hart. Het Griekse woord veroordelen bestaat uit 'kata', dat 'tegen' betekent, en 'gnosis', dat 'weten' betekent. Met andere woorden, je gaat niet zoeken naar iets waarvan je denkt dat God 'kwaad op je is'; als Hij wil dat je iets aanpakt, zal Hij je dat laten weten - je zult het weten zonder in je geheugen en levenservaringen te hoeven graven om iets te vinden.
Wie zijn hart op de juiste plaats heeft, ervoor zorgt dat hij geen onvergevingsgezindheid koestert en zich het offer van de Heer voor hem en voor allen om hem heen herinnert, kan genezing ontvangen terwijl hij het Avondmaal ontvangt. Wij onderscheiden het lichaam van de Heer op de juiste wijze als in het lichaam van Christus, en wij onderscheiden ook "door Zijn striemen zijn wij genezen".
Rond 1980 hoorde ik voor het eerst een predikant spreken over genezing bij het ontvangen van het Avondmaal, en toen ik later verkouden was heb ik dat getest - ah, de dwaasheid van de jeugd! (Ik was toen ongeveer 22 en kende de Heer pas 6 jaar). Het was een perfecte timing. Ik was verkouden geworden, compleet met snotteren en een lichte hoest, en herinnerde me wat die pastor zei. Nadat ik er zeker van was dat ik geen onvergevingsgezindheid, opvattingen of vooroordelen koesterde, herinnerde ik me "door Zijn striemen ben ik genezen", en ontving het Avondmaal. Die middag was mijn verkoudheid verdwenen. Jippie!
Dit is geen formule, maar voor mij bewees het de passage die we bestudeerd hebben. Dat het ontvangen van het avondmaal een serieuze daad van onze kant is. Het zorgt ervoor dat we de afleidingen van het leven, de bagage van het leven, de last van de afgelopen week opzij leggen, om ons opnieuw te richten op Zijn offer en daardoor op onze liefde voor de mensen om ons heen die ook met Hem wandelen.
Over dit onderwerp zijn boeken en boeken geschreven, maar ik hoop dat dit een zegen is geweest. Volgende week een nieuw onderwerp.
Tot dan, zegen,
John Fenn/ak
www.cwowi.org en mail me op [email protected]