Cultural things that changes the whole meaning of verses #2: Wake up, eye salve, writing in the dust
Culturele zaken die de betekenis van verzen veranderen – Deel 2: wordt wakker, ogenzalf, in het zand schrijven
Dag allemaal,
Vandaag wil ik het hebben over wat Jezus in het zand schreef en de context van het Loofhuttenfeest, want als je dit begrijpt is het een geweldige ‘wow’ wanneer je deze gedeeltes leest; zelfs als je denkt dat je de Joodse cultuur kent, zou je iets kunnen leren.
Het hele hoofdstuk van Johannes 7 somt de gebeurtenissen op tijdens het Loofhuttenfeest (Sukkot), wat het laatste van de 7 Bijbelse feesten is, door God aan Mozes gegeven en het is het enige feest dat jaarlijks in het Duizendjarig Rijk gevierd zal worden, zoals vermeld in Zacharia 14:16-19. De reden is simpel: het Loofhuttenfeest viert dat God bij de mensen woont, dus als Jezus 1000 jaar lang vanuit Jeruzalem regeert, is het een feest dat voortduurt!
Het Loofhuttenfeest wordt ook wel het Feest van Levend Water genoemd, omdat Zacharia 14:8 en Ezechiël 47 beschrijven dat er dan ‘levende wateren’ uit Jeruzalem zullen vlieten; zoveel zelfs dat de Dode Zee een zoet water meer wordt en slechts de moerassige gebieden ziltig zijn; de zee zal een plaats zijn om netten uit te spreiden en de vissen zullen talrijk zijn! (Ezechiël 47:6-12)
De week van Johannes 7, in de aanloop naar Jezus die in het zand schreef, is het waard in detail te treden. De volledige week werd er een dagelijks ritueel uitgevoerd. De priesters sneden wilgentakken af van 6-7 meter lang, en zo ver uit elkaar marcheerden ze in eenheid, zwaaiden met de wilgentakken van links naar rechts, wat het geluid van de Ruach, de adem van God, moest voorstellen, de Geest, terwijl ze de stad binnengingen. Je kunt je het geluid wel voorstellen dat die lange takken maakten tijdens het marcheren!
Levend water
Terwijl dit aan de gang was, verlieten de Hogepriester en de assistent Priester de tempel via de Waterpoort, naar het bad van Siloam, om water te verzamelen in de grote gouden* kruik. Het water werd het ‘Mayin Hayim’(Levend Water) genoemd. De assistent heeft een zilveren* kruik gevuld met wijn. Deze 2 groepen, de priesters met de wilgentakken en de Hogepriester en zijn assistent naderen het altaar in de tijd dat andere priesters het dier op het altaar aan het plaatsen waren.
*Goud representeert God en zuiverheid in het Oude Testament, en zilver representeert rechtvaardigheid. Dus een gouden container Levend Water en een zilveren kruik met wijn, wat een beeld is van bloed - worden beiden spoedig op het altaar uitgegoten.
Alle 3 groepen kwamen bij het altaar samen, de wilgentakken werden over het altaar gelegd om een sukkoth te vormen, een tent, en de hogepriester en zijn assistent goten water en wijn uit over het offer. Tijdens dit gebeuren zongen de mensen Jesaja 12:3: “Dan zult gij met vreugde water scheppen uit de bronnen des heils (Het Hebreeuwse woord voor ‘heil’ is Yeshua).” Dit werd de hele week dagelijks gedaan.
Johannes 7:37-39 vertelt ons: “Op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden: want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was.”
Feest van toewijding
Het Loofhuttenfeest werd ook wel ‘Feest van toewijding’ genoemd, omdat het tijdens dit feest was wat viert dat God te midden van zijn volk woont, dat Salomo de tempel inwijdde. Als je dit feit begrijpt, dan begrijp je ook waarom, bij de inwijding van de tempel, toen de Ark van het Verbond de tempel ingebracht werd zodat God onder Zijn volk kon wonen, Zijn glorie en aanwezigheid zodanig was dat de mensen niet meer konden blijven staan. (1 Koningen 8:11, 2 Kronieken 5:14, 7:2-3)
Het Licht der wereld
Omdat men 4 grote lampen in het midden van de tempel plaatste tijdens dit feest, wordt het feest ook wel ‘Feest van het Licht’ genoemd, daar God het licht van de wereld is, wat iets verklaart wat Jezus zei.
De dag na het voornaamste feest, wat eigenlijk nog steeds deel van het feest is, wordt ‘Shimini Atzeret’ genoemd (de 8e dag). In de tijd van Jezus werd die ‘8e dag’ ook ‘Simchat Torah’ genoemd, wat ‘Verheugen in de Torah (Woord) betekent. (vandaag worden beide niet op dezelfde dag gevierd, maar 1 dag na elkaar, maar in Jezus’ tijd waren beide op de 8e dag). Het nummer 8 in de Bijbel is het getal voor een nieuw begin, gebaseerd op de scheppingsweek – een nieuwe week begint.
Het is in deze setting dat Johannes 8:1 ons vertelt, de 8e dag, deze dag dat het Woord gevierd wordt, de dag van een nieuw begin, dat de vrouw die op overspel betrapt wordt, tegenover Jezus komt te staan. Maar Jezus bukte Zich neder en schreef met Zijn vinger op de grond.
Dit is veelbetekenend, omdat Exodus 31:18, wat herhaalt wordt in Deuteronomium 9:10, beiden noemen dat de 10 geboden, de Torah, het Woord, beschreven werden op stenen tafelen met de ‘vinger Gods’. Bovendien werd er iedere dag van het Loofhuttenfeest dit gedeelte uit Jeremia 17:12-13 door diezelfde leiders gelezen:
“Hope Israëls, allen die U verlaten zullen beschaamd worden; wie afwijken, zullen in de aarde geschreven worden, omdat zij de bron van Levend water, de Here, verlieten.”
Ik vermoed dat Jezus hun namen in het zand schreef, in overeenstemming met dit gedeelte, maar dat weten we niet zeker, aan deze kant van de hemel – maar het is logisch. Op die dag van een nieuw begin, van het vieren van het Woord, werd deze vrouw een nieuw begin gegeven…een grote les voor ons allemaal.
Volgende week meer!
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
Culturele zaken die de betekenis van verzen veranderen – Deel 2: wordt wakker, ogenzalf, in het zand schrijven
Dag allemaal,
Vandaag wil ik het hebben over wat Jezus in het zand schreef en de context van het Loofhuttenfeest, want als je dit begrijpt is het een geweldige ‘wow’ wanneer je deze gedeeltes leest; zelfs als je denkt dat je de Joodse cultuur kent, zou je iets kunnen leren.
Het hele hoofdstuk van Johannes 7 somt de gebeurtenissen op tijdens het Loofhuttenfeest (Sukkot), wat het laatste van de 7 Bijbelse feesten is, door God aan Mozes gegeven en het is het enige feest dat jaarlijks in het Duizendjarig Rijk gevierd zal worden, zoals vermeld in Zacharia 14:16-19. De reden is simpel: het Loofhuttenfeest viert dat God bij de mensen woont, dus als Jezus 1000 jaar lang vanuit Jeruzalem regeert, is het een feest dat voortduurt!
Het Loofhuttenfeest wordt ook wel het Feest van Levend Water genoemd, omdat Zacharia 14:8 en Ezechiël 47 beschrijven dat er dan ‘levende wateren’ uit Jeruzalem zullen vlieten; zoveel zelfs dat de Dode Zee een zoet water meer wordt en slechts de moerassige gebieden ziltig zijn; de zee zal een plaats zijn om netten uit te spreiden en de vissen zullen talrijk zijn! (Ezechiël 47:6-12)
De week van Johannes 7, in de aanloop naar Jezus die in het zand schreef, is het waard in detail te treden. De volledige week werd er een dagelijks ritueel uitgevoerd. De priesters sneden wilgentakken af van 6-7 meter lang, en zo ver uit elkaar marcheerden ze in eenheid, zwaaiden met de wilgentakken van links naar rechts, wat het geluid van de Ruach, de adem van God, moest voorstellen, de Geest, terwijl ze de stad binnengingen. Je kunt je het geluid wel voorstellen dat die lange takken maakten tijdens het marcheren!
Levend water
Terwijl dit aan de gang was, verlieten de Hogepriester en de assistent Priester de tempel via de Waterpoort, naar het bad van Siloam, om water te verzamelen in de grote gouden* kruik. Het water werd het ‘Mayin Hayim’(Levend Water) genoemd. De assistent heeft een zilveren* kruik gevuld met wijn. Deze 2 groepen, de priesters met de wilgentakken en de Hogepriester en zijn assistent naderen het altaar in de tijd dat andere priesters het dier op het altaar aan het plaatsen waren.
*Goud representeert God en zuiverheid in het Oude Testament, en zilver representeert rechtvaardigheid. Dus een gouden container Levend Water en een zilveren kruik met wijn, wat een beeld is van bloed - worden beiden spoedig op het altaar uitgegoten.
Alle 3 groepen kwamen bij het altaar samen, de wilgentakken werden over het altaar gelegd om een sukkoth te vormen, een tent, en de hogepriester en zijn assistent goten water en wijn uit over het offer. Tijdens dit gebeuren zongen de mensen Jesaja 12:3: “Dan zult gij met vreugde water scheppen uit de bronnen des heils (Het Hebreeuwse woord voor ‘heil’ is Yeshua).” Dit werd de hele week dagelijks gedaan.
Johannes 7:37-39 vertelt ons: “Op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden: want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was.”
Feest van toewijding
Het Loofhuttenfeest werd ook wel ‘Feest van toewijding’ genoemd, omdat het tijdens dit feest was wat viert dat God te midden van zijn volk woont, dat Salomo de tempel inwijdde. Als je dit feit begrijpt, dan begrijp je ook waarom, bij de inwijding van de tempel, toen de Ark van het Verbond de tempel ingebracht werd zodat God onder Zijn volk kon wonen, Zijn glorie en aanwezigheid zodanig was dat de mensen niet meer konden blijven staan. (1 Koningen 8:11, 2 Kronieken 5:14, 7:2-3)
Het Licht der wereld
Omdat men 4 grote lampen in het midden van de tempel plaatste tijdens dit feest, wordt het feest ook wel ‘Feest van het Licht’ genoemd, daar God het licht van de wereld is, wat iets verklaart wat Jezus zei.
De dag na het voornaamste feest, wat eigenlijk nog steeds deel van het feest is, wordt ‘Shimini Atzeret’ genoemd (de 8e dag). In de tijd van Jezus werd die ‘8e dag’ ook ‘Simchat Torah’ genoemd, wat ‘Verheugen in de Torah (Woord) betekent. (vandaag worden beide niet op dezelfde dag gevierd, maar 1 dag na elkaar, maar in Jezus’ tijd waren beide op de 8e dag). Het nummer 8 in de Bijbel is het getal voor een nieuw begin, gebaseerd op de scheppingsweek – een nieuwe week begint.
Het is in deze setting dat Johannes 8:1 ons vertelt, de 8e dag, deze dag dat het Woord gevierd wordt, de dag van een nieuw begin, dat de vrouw die op overspel betrapt wordt, tegenover Jezus komt te staan. Maar Jezus bukte Zich neder en schreef met Zijn vinger op de grond.
Dit is veelbetekenend, omdat Exodus 31:18, wat herhaalt wordt in Deuteronomium 9:10, beiden noemen dat de 10 geboden, de Torah, het Woord, beschreven werden op stenen tafelen met de ‘vinger Gods’. Bovendien werd er iedere dag van het Loofhuttenfeest dit gedeelte uit Jeremia 17:12-13 door diezelfde leiders gelezen:
“Hope Israëls, allen die U verlaten zullen beschaamd worden; wie afwijken, zullen in de aarde geschreven worden, omdat zij de bron van Levend water, de Here, verlieten.”
Ik vermoed dat Jezus hun namen in het zand schreef, in overeenstemming met dit gedeelte, maar dat weten we niet zeker, aan deze kant van de hemel – maar het is logisch. Op die dag van een nieuw begin, van het vieren van het Woord, werd deze vrouw een nieuw begin gegeven…een grote les voor ons allemaal.
Volgende week meer!
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed