Dag allemaal,
Wij hebben een Golden Retriever gehad, Abe heette hij. Onze jongens waren jong, dus leek het ons een goed moment naar een hond op zoek te gaan. Een collega had puppies van 6 weken oud te koop, dus gingen we daar naartoe. Toen we daar waren kwam er een storm aan; donkere wolken waren al te zien en af en toe hoorden we een donderklap. De puppies renden heerlijk rond alsof er niets aan de hand was, maar na een donderklap, rende één van de puppies naar de garage om dekking te zoeken.
“Wat een slimme hond is dat” zei Barb. “Hij weet dat er een storm aankomt en rent daarom naar binnen. Laten we die nemen!” We hadden op dat moment niet door dat hij naar binnen rende omdat hij bang was, niet omdat hij zo slim was. Abe was bang voor de storm en oerdom. Hij had een goed hart, maar mentaal gesproken, waren de lampen aan het knipperen en zaten de spoorbomen dicht, maar kwam er geen trein aan. Hij groeide op en was een Retriever die zich niet gedroeg als een Retriever en de grootste schoothond die je ooit gezien hebt.
Hij ging aan mijn voeten zitten en keek me met een zijdelingse blik aan, maar als ik hem in de ogen keek, keerde hij zijn blik af. Als ik mij dan weer van hem afkeerde, legde hij 1 poot op mijn schoot. Vervolgens keek ik hem weer aan, en keek hij weer weg. Als ik dan met iets anders bezig was, kwam zijn tweede poot op mijn schoot. Ik keek naar hem en hij keek weer weg. Dan draaide hij wat rond om vervolgens de bovenste helft van zijn lichaam op mijn schoot te leggen in een halfzittende positie, klaar om te springen, en heftig opgewonden met zijn staart kwispelend.
Als ik hem dat toestond, zou ik even later een 45 kilo Golden Retriever op mijn schoot hebben, die helemaal tevreden daar ging zitten als een te grote gouden kanarie op een te smalle stok.
We hebben hier in de VS een gezegde “Geef hem een vinger en hij neemt je hele hand”. Dat was Abe. Als ik die ene poot op mijn schoot goed zou vinden, nam hij dat als toestemming om door te gaan.
En zo gaat het ook met religie – als je een lege plek in je leven hebt, wil religie daarin komen en de overhand nemen. Zoals Abe, wacht het totdat het denkt dat je even niet oplet of totdat je kwetsbaar bent en dan wordt er een nieuwe regel toegevoegd of veranderen de regels helemaal, en heb je een nieuwe set normen te gehoorzamen.
Edmund Burke, een Ierse staatsman uit 1700, zei: “Mensen zullen nooit hun vrijheden opgeven, alleen onder bepaalde misleidingen”. Wij hebben Christus in ons, en niets is beter dan God in ons – Satan kan daar niet aankomen! Het enige dat hij kan, is er voor zorgen dat wij afgeleid worden en vergeten wat we in Christus hebben, zodat wij onszelf verwijderen van de kennis van Christus in ons, om onszelf te onderwerpen aan een vorm van goddelijkheid; bewerkstelligd door begoocheling, manipulatie en vrees door goed klinkend, maar verkeerd onderwijs.
Toverij in de kerk
“O onverstandige Galaten, wie heeft u betoverd dat u niet de waarheid gehoorzaamd…hebt gij de Geest ontvangen ter gevolge van werken der wet, of van de prediking van het geloof? Gij zijt begonnen met de Geest, eindigt gij (ben je nu volmaakt – Eng. Bijbel) door het vlees?”
Zo begint hoofdstuk 3 van Galaten, waar Paulus het verschil schetst tussen Christus in jou versus het gehoorzamen van de Oud Testamentische wet. Het principe is hetzelfde, of we het nu hebben over de Oud Testamentische wet of over een moderne kerk dat controle uitoefent door angst en intimidatie, traditie en regels door mensen bedacht. De Galaten begonnen in de vrijheid van Christus in hen, maar iemand vertelde hen gaandeweg dat ze volwassen konden worden en God meer zouden behagen als ze de Joodse wet zouden gehoorzamen.
Ik houd van de nadruk die Paulus legt op waar onze prioriteiten zouden moeten liggen: Heb je de Heilige Geest ontvangen door genade of door de wet? De Heilige geest hebben IS de focus, het meest kostbare, omdat Christus in ons is en dat is waar we ons altijd bewust van moeten zijn: Heb je Hem ontvangen door externe wetten te volgen, of door genade?
Wat Paulus zei
Het Griekse woord voor ‘betoverd’ is ‘baskaino’ en betekent “kwaad op iemand brengen door geveinsde (nep, vals) prijs of iemand te misleiden door hem te bekoren”. Het wordt gebruikt als iemand ertoe gebracht wordt verkeerd onderwijs te volgen en is zichtbaar als iemand selectief sommige verzen gelooft, maar andere niet, om een voorbeeld te geven.
De basis van het woord ‘baskaino’ is waar wij het Engelse woord voor ‘fascineren’ vandaan hebben. ‘Fascineren’ werd voor het eerst gebruikt om het proces te beschrijven als iemand betoverd wordt: hem manipuleren voor egocentrisch gewin, en het woord ‘bekoren, verrukken’ is een synoniem daarvan. Paulus vroeg wie hen bekoord had de vrijheid van Christus te verlaten voor slavernij? Zoals het is met iedere misleiding, is er genoeg waarheid te vinden, maar gekoppeld aan een leugen, zodat mensen met een goed hart, die God willen behagen, het niet door hebben. Vaak te laat komt het besef dat ze met die kern van waarheid ook een grote leugen geloofd hebben.
Het woord ‘volmaakt’ is het woord ‘epiteleo’ wat betekent ‘iets tot het einde te brengen’, dus Paulus vroeg: Jullie zijn begonnen inde Geest, ‘maak je nu jezelf volmaakt’ door het vlees (wet/wetticisme)?
De essentie van ‘Christelijke’ toverij
De toekomstige koning Saul was de zoon van een rijke man uit de stam Benjamin.* Toen Samuël geleid werd hem tot koning te zalven,staat er dat hij een hoofd uitstak boven al het volk, en dat hij jong en schoon was. *1 Samuël 9:1-3
Hij had echter een grote karakterfout, namelijk de vrees voor mensen, wat voortkwam uit een verschrikkelijk zelfbeeld. Samuël zou later tegen hem zeggen: “Toen gij klein waart in eigen ogen, heeft God u tot koning gezalfd…”* Omdat hij geen zelfvertrouwen had, was hij een mensen behager, zonder ‘ruggengraat’ om bestand te kunnen zijn tegen de meningen van anderen; hij liet zich leiden door vrees voor mensen en deed daarom onverstandige dingen.
Al kwam de Geest van God af en toe over hem* om te profeteren of oorlogen te voeren, hij stond niet toe dat de Heilige Geest zijn karakter veranderde en zijn zelfbeeld, evenals veel christenen dat niet doen vandaag de dag. Ze hebben geweldige ervaringen met en worden aangeraakt door God, maar ze staan Hem niet toe hen werkelijk te veranderen (omdat dit inhoudt dat oude gedachten afgewezen moeten worden en nieuwe en onbekende gedachten en wegen van God aangenomen moeten worden) 1 Samuel 9:21; 10:6-10, 16-27; 11:6-15; 15:17
Het laatste incident was toen hem verteld werd dat hij alle Amalekieten en hun vee moest doden, maar koning Saul hield koning Agag* in leven (en later zien we eveneens familieleden**) en de beste dieren. Toen hij daarmee geconfronteerd werd, zei hij tegen Samuel dat het volk de beste dieren in leven had gelaten om voor de Heer geofferd te worden, hij had het niet gedaan. *1 Samuel 15:32; **Esther 3:1
Saul was selectief in het gehoorzamen van de Heer en loog om het te verdoezelen, hij gehoorzaamde deels Zijn gebod en niet de rest. Toen gaf hij het volk de schuld voor dat deel en zei: “Ik heb naar de Heer geluisterd!”
Deze manipulatie, gefundeerd op het selectief gehoorzamen van de Heer, en het verdoezelen van de waarheid, is de kern van toverij en het principe waar Paulus het over had tegen de Galaten.
Samuel antwoordde koning Saul:
“Gehoorzamen is beter dan slachtoffers, want weerspannigheid is de zonde der toverij en ongezeglijkheid is afgoderij…” 1 Samuel 15:22-23
Het woord ‘weerspannigheid’ in het Hebreeuws is ‘meri’ van ‘marah’ of bitterheid, gebruikt in Exodus 15:23 waar het water bitter en vergiftigd was. Toen het hart van Saul bitter werd, vergiftigd, dus weerspannig jegens het gehoorzamen van de Heer, ‘zette hij zich schrap’ en wilde dingen op zijn manier doen.
Dit kwam, zoals ik hierboven genoemd heb, omdat hij niet toestond dat de Heer hem veranderde door de Heilige geest, die regelmatig over hem kwam. ‘Ongezeglijkheid’(koppig, halsstarrig) in het Hebreeuws is ‘hard, droog, compact, hevig’ en is als afgoderij omdat dit het doelbewust verheffen van zichzelf en diens wil is, boven God en Zijn wil.
DAAROM is rebellie als afgoderij en vroeg Paulus wie hen betoverd had
Wie had Gods Woord verdraait om hen opnieuw onder de wet te brengen en/of te selecteren welke delen wel te gehoorzamen, terwijl naar buiten toe gezegd wordt het hele Woord Gods te gehoorzamen? Wie had zijn hart verhard jegens de Geest en Christus in hen om zich te wenden tot wetticisme? Waarom hadden zij hun wil verhoogd boven de geopenbaarde waarheid van Christus in hen?
Heiligmaking?
Paulus vroeg “Jullie zijn begonnen met de Geest, worden jullie nu volmaakte gemaakt door de (wet) het vlees?” Het antwoord is ‘nee’, omdat we in de Geest begonnen zijn, worden we, heel logisch, ook volmaakt gemaakt door de Geest.
En daar gaan we volgende week mee verder. Christus is in jou, sta niet toe dat die hond van religie geleidelijk aan jouw schoot overneemt.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
Wij hebben een Golden Retriever gehad, Abe heette hij. Onze jongens waren jong, dus leek het ons een goed moment naar een hond op zoek te gaan. Een collega had puppies van 6 weken oud te koop, dus gingen we daar naartoe. Toen we daar waren kwam er een storm aan; donkere wolken waren al te zien en af en toe hoorden we een donderklap. De puppies renden heerlijk rond alsof er niets aan de hand was, maar na een donderklap, rende één van de puppies naar de garage om dekking te zoeken.
“Wat een slimme hond is dat” zei Barb. “Hij weet dat er een storm aankomt en rent daarom naar binnen. Laten we die nemen!” We hadden op dat moment niet door dat hij naar binnen rende omdat hij bang was, niet omdat hij zo slim was. Abe was bang voor de storm en oerdom. Hij had een goed hart, maar mentaal gesproken, waren de lampen aan het knipperen en zaten de spoorbomen dicht, maar kwam er geen trein aan. Hij groeide op en was een Retriever die zich niet gedroeg als een Retriever en de grootste schoothond die je ooit gezien hebt.
Hij ging aan mijn voeten zitten en keek me met een zijdelingse blik aan, maar als ik hem in de ogen keek, keerde hij zijn blik af. Als ik mij dan weer van hem afkeerde, legde hij 1 poot op mijn schoot. Vervolgens keek ik hem weer aan, en keek hij weer weg. Als ik dan met iets anders bezig was, kwam zijn tweede poot op mijn schoot. Ik keek naar hem en hij keek weer weg. Dan draaide hij wat rond om vervolgens de bovenste helft van zijn lichaam op mijn schoot te leggen in een halfzittende positie, klaar om te springen, en heftig opgewonden met zijn staart kwispelend.
Als ik hem dat toestond, zou ik even later een 45 kilo Golden Retriever op mijn schoot hebben, die helemaal tevreden daar ging zitten als een te grote gouden kanarie op een te smalle stok.
We hebben hier in de VS een gezegde “Geef hem een vinger en hij neemt je hele hand”. Dat was Abe. Als ik die ene poot op mijn schoot goed zou vinden, nam hij dat als toestemming om door te gaan.
En zo gaat het ook met religie – als je een lege plek in je leven hebt, wil religie daarin komen en de overhand nemen. Zoals Abe, wacht het totdat het denkt dat je even niet oplet of totdat je kwetsbaar bent en dan wordt er een nieuwe regel toegevoegd of veranderen de regels helemaal, en heb je een nieuwe set normen te gehoorzamen.
Edmund Burke, een Ierse staatsman uit 1700, zei: “Mensen zullen nooit hun vrijheden opgeven, alleen onder bepaalde misleidingen”. Wij hebben Christus in ons, en niets is beter dan God in ons – Satan kan daar niet aankomen! Het enige dat hij kan, is er voor zorgen dat wij afgeleid worden en vergeten wat we in Christus hebben, zodat wij onszelf verwijderen van de kennis van Christus in ons, om onszelf te onderwerpen aan een vorm van goddelijkheid; bewerkstelligd door begoocheling, manipulatie en vrees door goed klinkend, maar verkeerd onderwijs.
Toverij in de kerk
“O onverstandige Galaten, wie heeft u betoverd dat u niet de waarheid gehoorzaamd…hebt gij de Geest ontvangen ter gevolge van werken der wet, of van de prediking van het geloof? Gij zijt begonnen met de Geest, eindigt gij (ben je nu volmaakt – Eng. Bijbel) door het vlees?”
Zo begint hoofdstuk 3 van Galaten, waar Paulus het verschil schetst tussen Christus in jou versus het gehoorzamen van de Oud Testamentische wet. Het principe is hetzelfde, of we het nu hebben over de Oud Testamentische wet of over een moderne kerk dat controle uitoefent door angst en intimidatie, traditie en regels door mensen bedacht. De Galaten begonnen in de vrijheid van Christus in hen, maar iemand vertelde hen gaandeweg dat ze volwassen konden worden en God meer zouden behagen als ze de Joodse wet zouden gehoorzamen.
Ik houd van de nadruk die Paulus legt op waar onze prioriteiten zouden moeten liggen: Heb je de Heilige Geest ontvangen door genade of door de wet? De Heilige geest hebben IS de focus, het meest kostbare, omdat Christus in ons is en dat is waar we ons altijd bewust van moeten zijn: Heb je Hem ontvangen door externe wetten te volgen, of door genade?
Wat Paulus zei
Het Griekse woord voor ‘betoverd’ is ‘baskaino’ en betekent “kwaad op iemand brengen door geveinsde (nep, vals) prijs of iemand te misleiden door hem te bekoren”. Het wordt gebruikt als iemand ertoe gebracht wordt verkeerd onderwijs te volgen en is zichtbaar als iemand selectief sommige verzen gelooft, maar andere niet, om een voorbeeld te geven.
De basis van het woord ‘baskaino’ is waar wij het Engelse woord voor ‘fascineren’ vandaan hebben. ‘Fascineren’ werd voor het eerst gebruikt om het proces te beschrijven als iemand betoverd wordt: hem manipuleren voor egocentrisch gewin, en het woord ‘bekoren, verrukken’ is een synoniem daarvan. Paulus vroeg wie hen bekoord had de vrijheid van Christus te verlaten voor slavernij? Zoals het is met iedere misleiding, is er genoeg waarheid te vinden, maar gekoppeld aan een leugen, zodat mensen met een goed hart, die God willen behagen, het niet door hebben. Vaak te laat komt het besef dat ze met die kern van waarheid ook een grote leugen geloofd hebben.
Het woord ‘volmaakt’ is het woord ‘epiteleo’ wat betekent ‘iets tot het einde te brengen’, dus Paulus vroeg: Jullie zijn begonnen inde Geest, ‘maak je nu jezelf volmaakt’ door het vlees (wet/wetticisme)?
De essentie van ‘Christelijke’ toverij
De toekomstige koning Saul was de zoon van een rijke man uit de stam Benjamin.* Toen Samuël geleid werd hem tot koning te zalven,staat er dat hij een hoofd uitstak boven al het volk, en dat hij jong en schoon was. *1 Samuël 9:1-3
Hij had echter een grote karakterfout, namelijk de vrees voor mensen, wat voortkwam uit een verschrikkelijk zelfbeeld. Samuël zou later tegen hem zeggen: “Toen gij klein waart in eigen ogen, heeft God u tot koning gezalfd…”* Omdat hij geen zelfvertrouwen had, was hij een mensen behager, zonder ‘ruggengraat’ om bestand te kunnen zijn tegen de meningen van anderen; hij liet zich leiden door vrees voor mensen en deed daarom onverstandige dingen.
Al kwam de Geest van God af en toe over hem* om te profeteren of oorlogen te voeren, hij stond niet toe dat de Heilige Geest zijn karakter veranderde en zijn zelfbeeld, evenals veel christenen dat niet doen vandaag de dag. Ze hebben geweldige ervaringen met en worden aangeraakt door God, maar ze staan Hem niet toe hen werkelijk te veranderen (omdat dit inhoudt dat oude gedachten afgewezen moeten worden en nieuwe en onbekende gedachten en wegen van God aangenomen moeten worden) 1 Samuel 9:21; 10:6-10, 16-27; 11:6-15; 15:17
Het laatste incident was toen hem verteld werd dat hij alle Amalekieten en hun vee moest doden, maar koning Saul hield koning Agag* in leven (en later zien we eveneens familieleden**) en de beste dieren. Toen hij daarmee geconfronteerd werd, zei hij tegen Samuel dat het volk de beste dieren in leven had gelaten om voor de Heer geofferd te worden, hij had het niet gedaan. *1 Samuel 15:32; **Esther 3:1
Saul was selectief in het gehoorzamen van de Heer en loog om het te verdoezelen, hij gehoorzaamde deels Zijn gebod en niet de rest. Toen gaf hij het volk de schuld voor dat deel en zei: “Ik heb naar de Heer geluisterd!”
Deze manipulatie, gefundeerd op het selectief gehoorzamen van de Heer, en het verdoezelen van de waarheid, is de kern van toverij en het principe waar Paulus het over had tegen de Galaten.
Samuel antwoordde koning Saul:
“Gehoorzamen is beter dan slachtoffers, want weerspannigheid is de zonde der toverij en ongezeglijkheid is afgoderij…” 1 Samuel 15:22-23
Het woord ‘weerspannigheid’ in het Hebreeuws is ‘meri’ van ‘marah’ of bitterheid, gebruikt in Exodus 15:23 waar het water bitter en vergiftigd was. Toen het hart van Saul bitter werd, vergiftigd, dus weerspannig jegens het gehoorzamen van de Heer, ‘zette hij zich schrap’ en wilde dingen op zijn manier doen.
Dit kwam, zoals ik hierboven genoemd heb, omdat hij niet toestond dat de Heer hem veranderde door de Heilige geest, die regelmatig over hem kwam. ‘Ongezeglijkheid’(koppig, halsstarrig) in het Hebreeuws is ‘hard, droog, compact, hevig’ en is als afgoderij omdat dit het doelbewust verheffen van zichzelf en diens wil is, boven God en Zijn wil.
DAAROM is rebellie als afgoderij en vroeg Paulus wie hen betoverd had
Wie had Gods Woord verdraait om hen opnieuw onder de wet te brengen en/of te selecteren welke delen wel te gehoorzamen, terwijl naar buiten toe gezegd wordt het hele Woord Gods te gehoorzamen? Wie had zijn hart verhard jegens de Geest en Christus in hen om zich te wenden tot wetticisme? Waarom hadden zij hun wil verhoogd boven de geopenbaarde waarheid van Christus in hen?
Heiligmaking?
Paulus vroeg “Jullie zijn begonnen met de Geest, worden jullie nu volmaakte gemaakt door de (wet) het vlees?” Het antwoord is ‘nee’, omdat we in de Geest begonnen zijn, worden we, heel logisch, ook volmaakt gemaakt door de Geest.
En daar gaan we volgende week mee verder. Christus is in jou, sta niet toe dat die hond van religie geleidelijk aan jouw schoot overneemt.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed