Ik las iemands bericht op facebook over hoe zij geen Kerstfeest viert, omdat het heidense wortels heeft; ze vermeldde veel historische feiten over de Romeinse viering van Saturnalia en hoe de Roomse kerk de heidense viering ‘christelijk’ gemaakt heeft; dit als een rechtvaardiging voor haar om de geboorte van Christus niet te vieren. Ik dacht ‘Oké, dat is haar keus, en wat zij doet is voor de Heer en Hij neemt haar aan, dus dat doe ik ook’.
Maar kort daarna postte ze haar goede voornemens voor het nieuwe jaar om gewicht te verliezen, om de relatie met haar volwassen zoon te vernieuwen, waar ze voordien geen goede relatie mee had, en andere voornemens, o.a. om meer tijd met de Heer door te brengen en in gebed, enz.
Zo graag wilde ik daar op reageren om haar de geschiedenis van de Nieuwjaar goede voornemens te vertellen; hoe de oude Babyloniërs aan het begin van ieder nieuw jaar offers maakten aan, en de goden beloofden de schulden van het afgelopen jaar terug te betalen en alles wat geleend was terug te geven, daarmee denkend de gunst van de goden te verkrijgen voor het komend jaar.
De Romeinen maakten ook goede voornemens door offers te maken en beloften te doen aan Janus, de 2-gezichten god die met 1 gezicht naar het verleden keek en met de andere naar de toekomst, en men beloofde het komend jaar een beter persoon te zijn. De vroegere christenen maakten die Romeinse gewoonte ‘christelijk’ en gebruikten het nieuwe jaar om terug te kijken naar fouten die gemaakt waren en om de Heer te beloven het dit komende jaar beter te doen.
Het viel me op hoe selectief religieuze mensen zijn in wat ze geloven: uitkiezen wat men wil gehoorzamen en negeren wat men wil negeren. Ik heb niets tegen haar gezegd, omdat ik gemerkt heb dat de meeste selectieve religieuze mensen de mentaliteit hebben van ‘Breng mij niet in de war met feiten, ik blijf bij wat ik geloof’.
Ik heb het gehad over Christus in ons, en wat we nog meer willen en wat God nog meer zou kunnen doen
Of we gaan volledig op in de genade van Christus in ons, de hoop der heerlijkheid, of we nemen genoegen met een verdeeld geestelijk leven dat gericht is op externe inspanningen God te behagen, terwijl mentaal ingestemd wordt in het feit dat Christus in ons is, zonder de realiteit van dat feit te kennen of erin te wandelen.
Externe regels – Paulus vergelijkt het houden va de Joodse wetten met de genade van Christus in ons:
“Wij weten dat de wet goed is, indien iemand haar wettig toepast, wel wetend, dat de wet niet gesteld is voor de rechtvaardige, maar voor wettelozen en tuchtelozen…” 1 Timotheüs 1:8-9
“Laat u niet medeslepen door allerlei vreemde leringen; want het is goed dat het hart zijn vastheid vindt in genade.” Hebreeën 13:9
De wet is extern, en kan voor het goede worden gebruikt, zoals Paulus zei. De wet is voor de onrechtvaardigen, niet voor jou en mij die in Christus zijn. De wet is goed om onderscheid te maken tussen goed en fout, om iemand te tonen wat zonde is en dat ze gezondigd hebben, maar de wet is niet bedoeld voor jou en mij.
Het hart vindt zijn vastheid in genade, niet door externe observaties, omdat Christus, de belichaming van genade, in ons is. Daarom vindt ons hart vastheid in genade en niet in externe zaken.
“Want de genade Gods is verschenen, heilbrengend voor alle mensen, om ons op te voeden, zodat wij de goddeloosheid en wereldse begeerten verzakende, bezadigd, rechtvaardig en godvruchtig in deze wereld leven, verwachtende de zalige hoop van onze God en Heiland, Christus Jezus”. Titus 2:11-14
Genade leert ons hoe wij godvruchtig kunnen leven, het is geen vrijbrief goddeloze levens te leiden
De wet onderwijst niets, het gebied. Genade onderwijst en bekrachtigt ons voor God te leven. Denk daar eens over na – waarom leert genade ons zonde na te laten en hoe in gerechtigheid te wandelen? Omdat de Persoon van Genade, Christus, in ons woont, met ons wandelt in het nemen van beslissingen, ons onderweg leert en ons wijst op de mogelijkheden het goede te doen. Genade geeft ons de kracht heilig te leven.
“Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat, dingen die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest, terwijl de werkelijkheid van Christus is.” Kolossenzen 2:16-17
Andere vertalingen zeggen in plaats van ‘de werkelijkheid is van Christus’ ‘de werkelijkheid echter, wordt gevonden in Christus’ of ‘van wat door Christus werkelijkheid is geworden’ en ‘ze hebben slechts symbolische waarde’.
Waarom gaf God de Oud Testamentische wet?
“Nu weten wij dat de wet, bij al wat zij zegt, tot hen spreekt die onder de wet zijn, opdat alle mond gestopt en de gehele wereld strafwaardig worde voor God…” Romeinen 3:19
De wet kwam zodat de wereld zou weten wat zonde is en zou weten dat zij zondaars zijn en daar voor God verantwoording voor moeten afleggen – tot aan Mozes had God nog nooit gedefinieerd wat zonde is en wat het niet is. Zoals eerder genoemd, het was niet bedoeld voor de rechtvaardigen, maar voor zondaars en het kan gebruikt worden om zonde te definiëren. Opnieuw zegt Paulus het zo:
“Waartoe dienst dan de wet? Om de overtredingen te doen blijken is zij erbij gevoegd (dat is, om mensen bewust te maken van de zondigheid van zonde) Is de wet dan in strijd met de belofte Gods? Volstrekt niet! Want indien er een wet gegeven was, die levend kon maken, dan zou inderdaad uit een wet de gerechtigheid voortgekomen zijn.” Galaten 3:19-22
Met andere woorden – de wet kwam om mensen te laten zien wat zonde is, en dat men zondig is, en als God 1 wet had kunnen geven om te gehoorzamen, dat eeuwig Leven zou geven, dan had Hij dat gedaan – maar externe regels en wetten kunnen de menselijke geest niet veranderen. Daarom was Jezus nodig, om legaal een weg te maken voor de menselijke geest om herschapen te worden door God, zodat we voor eeuwig bij Hem kunnen zijn. Laat me dit zeggen en denk daar eens over na:
Als aan het kruis alleen jouw zonden waren vergeven, zou je nog steeds naar de hel gaan
Waarom? Omdat de enige geesten in de hemel geesten zijn die door Gods Geest geschapen zijn en die recht staan voor Hem – of dat nu engelen of mensen zijn. Daarom is jouw ‘ticket’ naar de hemel, jouw wedergeboren geest. Onze wedergeboren geest maakt het mogelijk naar de hemel te gaan en te leven en te gedijen in de aanwezigheid van de Vader Gods.
Gelukkig is de voorziening daarvoor aan het kruis gemaakt: vergeving en wedergeboorte in één!
Kunnen we iets toevoegen aan Christus in ons?
“Want besneden zijn of niet besneden zijn betekent niets (is niet belangrijk), maar of men een nieuwe schepping is (wat het gevolg is van de nieuwe geboorte) – een geestelijke transformatie – een nieuwe natuur in Christus Jezus. Vrede en barmhartigheid kome over hen die zich naar deze regel richten (die zich disciplineren en daar naar leven, volgens deze regel)…Galaten 6:15-16 Amplified
Verduistert ons zicht voor wat belangrijk is
Paulus zei ‘vrede en barmhartigheid’ is over hen die hun leven disciplineren en leiden volgens deze regel – wat er toe doet is of iemand wedergeboren is. We willen toch vrede? We willen toch barmhartigheid? En genade? Wees niet meer gericht op regels en wetten en wat jij denkt wel of niet te moeten doen om God te behagen, en vindt vreugde in iemand (soms ondanks zichzelf) dat zij zijn wedergeboren en in het feit dat ze naar de hemel gaan. We moeten ophouden de Heilige Geest te willen zijn voor anderen en weet dat als God hen accepteert, wij dat ook moeten doen. Je kunt je vrienden uitkiezen, maar je moet van je familie houden. Arghh…lol.
Verschillende mensen bemerkten een man op die in zijn auto reed en zijn GPS op het dashboard zo goed volgde, dat hij over de trein rails reed, ondanks de flikkerende rode lichten en ondanks de neergelaten spoorbomen, en dus niet de trein opmerkte die hem raakte. Vandaag de dag hebben we gedetailleerde elektronica die elk restaurant, iedere bezienswaardigheid lokaliseert, maar wat vaak onnodige details zijn die ons hoofddoel vertroebelen. Dat doet religie dus.
Mensen kunnen zo graag God willen behagen, dat ze alleen letten op de ‘doe dit’ en de ‘laat dit na’, vergetend dat Christus in hen woont en dat Hij ons hoofddoel is. Hij zou zo graag tijd met ons willen doorbrengen te midden van het normale leven, waar we zijn, zoals we zijn, want Christus IS het einddoel.
Genoeg voor vandaag, volgende week ‘Christelijke toverij’ versus Christus in ons.
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]