Dag allemaal,
“Er zijn meer vissen in de zee, weet je. Op de universiteit leer je veel meer meisjes kennen en hoe weet je nu dat één van hen niet degene is die God voor jou heeft?” Dat zei mijn moeder tegen mij en dat leidde ertoe dat ik het met Barb uitmaakte, toen we beiden op de middelbare school zaten.
Barb was mijn eerste ‘echte’ vriendin en mijn moeder was bezorgd en dacht dat het voor mij goed zou zijn de diversiteit van de zogenaamde vissen in de zee te ontdekken. Barb en ik kregen verkering toen zij 15 was en ik net 16: We waren jong, dun en vonden in elkaar iemand om over de problemen van het leven te praten. Eén van die drie is nog steeds waar.
Maar ik begreep wat moeder zei. Het jaar daarna ging ik naar de Indiana University (IU) terwijl Barb het laatste jaar op de middelbare school af moest maken, zo’n 2 uur rijden bij mij vandaan. IU had ongeveer 35.000 studenten in die tijd, wat wil zeggen dat tenminste 17.500 van hen de vrouwelijke variëteit van de vissen in die grote zee zouden zijn.
Ik brak Barb’s hart
Aangespoord door mijn moeder, maakte ik het uit met haar, voordat ik de kans kreeg er goed over na te denken. Toen ik eindelijk de tijd vond om erover na te denken, was dit mijn redenering:
In de 2 jaar dat we met elkaar omgegaan waren, hadden Barb en ik ons hele leven met elkaar besproken. Haar leven thuis was vreselijk geweest en mijn vader had ons gezin verlaten, waardoor ik snel volwassen geworden was, dus we waren twee gebroken mensen die samen de Heer en genezing hadden gevonden.
Ik wist dat zij een fantastische moeder zou zijn, dat zij altijd trouw zou zijn, dat ze zo eerlijk als maar zijn kon zou zijn, met een sterk gevoel voor wat goed en fout is – ze was en is nog steeds intens. Ik was als de echtgenoot van de Spreuken 31:10-11 vrouw, wier waarde koralen ver te boven gaat en op wie het hart van haar man vertrouwt. Ik kende ook haar geweldig gevoel voor humor, de tederheid van haar hart, haar liefde voor de natuur en voor vlinders en haar oog voor detail.
Ik kwam tot de conclusie dat, ongeacht wie ik op de universiteit zou ontmoeten, er niemand beter dan Barb zou zijn.
Als je weet dat iemand eerlijk is, kunnen ze niet nog eerlijker worden, ze zijn volkomen eerlijk. Zodra je weet dat iemand de Heer voor 100% liefheeft, net als jij, kunnen ze dat niet verbeteren. Als je weet dat zij haar hele hart aan jou gegeven heeft, is het niet mogelijk meer dan die 100% van haar te ontvangen.
Ik realiseerde mij dat het er verder op aan komt leren om te gaan met die persoonlijke verschillen en hoe die kwaliteiten toegepast moeten worden in het leven. Dat betekent eenvoudigweg voor allebei in de loop der jaren een groeien in karakter in Christus. Zolang beiden blijven groeien en volwassen worden als persoon in Christus, kunnen ze overal uitkomen.
Dus waarom zou ik iemand verlaten die ik zo goed kende en die mij zo goed kende, om voor één of andere ‘vis’ te gaan die ik nog niet eens had ontmoet? En omdat ze mij 100% van haar hart gegeven had, en ik haar, hield dat in dat wie ik ook zou ontmoeten, ze niet meer kon doen dan 100% van haar hart geven.
Die dag stopte ik voor altijd met zoeken, ging terug naar haar en zij ontving mij genadevol. Sinds die tijd zijn wij zonder onderbreking samen geweest.
Christus in jou
Paulus leert diezelfde waarheid betreffende Christus in ons en hoe niets wat wij zouden kunnen doen, daar iets aan kan toevoegen.
“Hoe zal Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken?” Romeinen 8:32
De thema’s in de vele brieven van Paulus gaan om het feit dat we Christus in ons hebben, omdat de Vader ons Zijn enige Zoon gegeven heeft, wat een compleet werk is. Hij had 1 Zoon en Hij gaf Hem: Hij kon niet meer doen, Hij kon het niet beter doen.
Zou Hij iedere gelovige een sterrenstelsel kunnen geven om te regeren? Een sterrenstelsel is slechts een deel van de schepping, en komt niet in de buurt van het geven van Zijn Zoon. Zou de Vader iedereen een geweldige super capaciteit kunnen geven om te vliegen, of om door muren heen te kunnen gaan? Welke capaciteit of welk talent zou Hij ons kunnen geven dat dicht in de buurt kan komen van Christus in ons? Misschien als de Vader ons ieder het bevel zou geven over 100 engelen? Een miljoen engelen is niet te vergelijken met het hebben van Christus in ons.
Nu vanuit een ander gezichtspunt
En evenzo, omdat wij de enige Zoon van de Vader in ons hebben, door de Vaders Geest, is er iets dat jij of ik kunnen doen wat daar iets aan kan toevoegen? Zou iemand van ons 1 ding kunnen doen wat iets toevoegt aan wat Jezus aan het kruis deed? We hebben 100% van Zijn hart door Zijn daad aan het kruis. Er is niets wat jij of ik kunnen doen dat iets kan bijdragen aan die liefde.
Hoe zouden wij, door formules of rituelen, daar iets aan kunnen toevoegen? Dus stop met zoeken. Stop met proberen.
Denken we dat 40 dagen vasten indruk op Hem kan maken? Of denken we dat het indruk op Hem maakt als we geen enkele dienst in de kerk missen? We hebben al 100% van Zijn hart, er is niets wat we kunnen doen waardoor Hij meer van ons gaat houden!
Zoals ik was met Barb, tot de conclusie komend dat ik niemand zou kunnen vinden die beter dan haar zou zijn, maar dat ik in haar alles had, houd dus op met zoeken. Paulus zegt: Christus is in jou, wat meer kun je hebben, wat meer zou je kunnen willen? Wat kun jij daar nog aan toevoegen? Als God, de Schepper en Bron van alle goede dingen, ons Zijn Zoon gaf, die door de Vaders Geest in ons woont, is er dan iets dat wij kunnen bijdragen aan wat Hij alreeds gedaan heeft?
Wie kan rusten in deze wetenschap?
Dit kan een rare vraag lijken, want het bovenstaande wetend, zouden we kunnen denken dat we allemaal in Christus kunnen gaan rusten en ons leven zullen gaan leven, zonder te proberen de Vader te imponeren. Dat we alle pogingen om tot Hem te komen door eigen verdiensten achter ons laten, noch Hem proberen te manipuleren te doen wat wij willen of nodig hebben. We zouden kunnen denken dat ons leven gericht is op een eenvoudig wandelen in gemeenschap met Hem, waardoor gebed zonder ophouden realiteit is omdat we de hele dag een conversatie gaande houden met Hem.
Maar dit vereist een zekere conditie van het hart – alle anderen zullen een geloof leven op basis van prestatie
Heb jij er wel eens over nagedacht dat de 10 geboden geen beloften over eeuwige beloningen of glorie geven? Geen belofte een beloning te ontvangen, of een aardse zegening, of beantwoord gebed, als jij ze houdt – het zijn gewoon geboden.
Zelfs in de 613 wetten van Mozes, die je kunt verdelen in morele wetten, de gezondheid/hygiënische wetten en de wetten over aanbidding, zei Hij alleen dat we het leven moeten kiezen, kies de zegen* en als je doet wat Ik je gebied, kan het worden als hemel op aard*. Niets werd genoemd over eeuwige beloningen verdienen of een toekomst in de hemel. Er staat gewoon ‘Doe dit’.
(*Deuteronomium 30:19, 11:21)
Waarom deed Hij dat op die manier?
De Vader ontwierp het zo dat iemand met Hem zou moeten wandelen, eenvoudigweg omdat ze Hem lief hebben, Zijn barmhartigheid en genade en gerechtigheid, zonder een belofte opgewaardeerd te worden naar de eerste klasse in een hemelse bestemming. Door te zeggen “Dit gebied Ik” gaf Hij mensen de gelegenheid hun hart en motieven te onderzoeken – Hij zoekt mensen die rechtvaardigheid liefhebben en Hem en Zijn geboden met hun hele hart onderhouden, simpel omdat ze het recht en Hem liefhebben.
Mensen die Hem dienen met bijbedoelingen, zoals persoonlijk gewin, of beloftes van beloningen in de hemel, beloften van rijkdom op aarde, zijn niet van toepassing. Hij vaardigt geboden uit zonder het te hebben over hemelse beloningen, zodat Hij een volk zal hebben dat puur uit liefde voor Hem en Zijn wegen met Hem wandelt.
Hij is niet veranderd
Jezus zei dat de Vader mensen zoekt die Hem aanbidden in geest en in waarheid*. Het woord ‘aanbidden’ is ‘proskuneo’ en komt van ‘pros,’ in de richting van, en ‘kuneo,’ te kussen. Letterlijk dus, zoekt de Vader mensen die Hem kussen in puurheid van geest en motief. Hij wil gewoon dat wij van Hem houden omwille van de liefde. Zo moet aanbidding zijn. Geen ‘kus’ om iets van Hem te krijgen. Geen ‘kus’ om indruk op Hem te maken – gewoon aanbidden in liefde omdat je Hem lief hebt. *Johannes 4:23-24
Zodra iemand beseft dat hij Christus in zich heeft, zou dat alle nevenmotieven moeten eindigen, alle prestatie en formule en ritueel gebaseerde diensten aan Hem. Verliefd worden op de Vader en Heer begint als we wedergeboren worden en weten waar we van gered zijn, en het groeit in de loop der tijd. De zuiveren van hart, zelfs als ze voor een seizoen die liefde verlaten, komen altijd weer terug naar het wandelen met de Vader, omdat ze van Hem houden.
Wij hebben 100% van wat de Vader ons kon geven – Zijn Zoon die in ons woont door de Vaders Heilige Geest. Als we dat niet laten bezinken, zouden we andere ‘vissen’ in de zee kunnen gaan zoeken, voordat we ons realiseren dat we alles al hebben wat we zouden kunnen krijgen en willen, nu al, in Hem.
Dat is het voor vandaag, volgende week meer.
Zegen!
John Fenn
www.cwowi.org
Mail naar cwowi@aol.com
“Er zijn meer vissen in de zee, weet je. Op de universiteit leer je veel meer meisjes kennen en hoe weet je nu dat één van hen niet degene is die God voor jou heeft?” Dat zei mijn moeder tegen mij en dat leidde ertoe dat ik het met Barb uitmaakte, toen we beiden op de middelbare school zaten.
Barb was mijn eerste ‘echte’ vriendin en mijn moeder was bezorgd en dacht dat het voor mij goed zou zijn de diversiteit van de zogenaamde vissen in de zee te ontdekken. Barb en ik kregen verkering toen zij 15 was en ik net 16: We waren jong, dun en vonden in elkaar iemand om over de problemen van het leven te praten. Eén van die drie is nog steeds waar.
Maar ik begreep wat moeder zei. Het jaar daarna ging ik naar de Indiana University (IU) terwijl Barb het laatste jaar op de middelbare school af moest maken, zo’n 2 uur rijden bij mij vandaan. IU had ongeveer 35.000 studenten in die tijd, wat wil zeggen dat tenminste 17.500 van hen de vrouwelijke variëteit van de vissen in die grote zee zouden zijn.
Ik brak Barb’s hart
Aangespoord door mijn moeder, maakte ik het uit met haar, voordat ik de kans kreeg er goed over na te denken. Toen ik eindelijk de tijd vond om erover na te denken, was dit mijn redenering:
In de 2 jaar dat we met elkaar omgegaan waren, hadden Barb en ik ons hele leven met elkaar besproken. Haar leven thuis was vreselijk geweest en mijn vader had ons gezin verlaten, waardoor ik snel volwassen geworden was, dus we waren twee gebroken mensen die samen de Heer en genezing hadden gevonden.
Ik wist dat zij een fantastische moeder zou zijn, dat zij altijd trouw zou zijn, dat ze zo eerlijk als maar zijn kon zou zijn, met een sterk gevoel voor wat goed en fout is – ze was en is nog steeds intens. Ik was als de echtgenoot van de Spreuken 31:10-11 vrouw, wier waarde koralen ver te boven gaat en op wie het hart van haar man vertrouwt. Ik kende ook haar geweldig gevoel voor humor, de tederheid van haar hart, haar liefde voor de natuur en voor vlinders en haar oog voor detail.
Ik kwam tot de conclusie dat, ongeacht wie ik op de universiteit zou ontmoeten, er niemand beter dan Barb zou zijn.
Als je weet dat iemand eerlijk is, kunnen ze niet nog eerlijker worden, ze zijn volkomen eerlijk. Zodra je weet dat iemand de Heer voor 100% liefheeft, net als jij, kunnen ze dat niet verbeteren. Als je weet dat zij haar hele hart aan jou gegeven heeft, is het niet mogelijk meer dan die 100% van haar te ontvangen.
Ik realiseerde mij dat het er verder op aan komt leren om te gaan met die persoonlijke verschillen en hoe die kwaliteiten toegepast moeten worden in het leven. Dat betekent eenvoudigweg voor allebei in de loop der jaren een groeien in karakter in Christus. Zolang beiden blijven groeien en volwassen worden als persoon in Christus, kunnen ze overal uitkomen.
Dus waarom zou ik iemand verlaten die ik zo goed kende en die mij zo goed kende, om voor één of andere ‘vis’ te gaan die ik nog niet eens had ontmoet? En omdat ze mij 100% van haar hart gegeven had, en ik haar, hield dat in dat wie ik ook zou ontmoeten, ze niet meer kon doen dan 100% van haar hart geven.
Die dag stopte ik voor altijd met zoeken, ging terug naar haar en zij ontving mij genadevol. Sinds die tijd zijn wij zonder onderbreking samen geweest.
Christus in jou
Paulus leert diezelfde waarheid betreffende Christus in ons en hoe niets wat wij zouden kunnen doen, daar iets aan kan toevoegen.
“Hoe zal Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken?” Romeinen 8:32
De thema’s in de vele brieven van Paulus gaan om het feit dat we Christus in ons hebben, omdat de Vader ons Zijn enige Zoon gegeven heeft, wat een compleet werk is. Hij had 1 Zoon en Hij gaf Hem: Hij kon niet meer doen, Hij kon het niet beter doen.
Zou Hij iedere gelovige een sterrenstelsel kunnen geven om te regeren? Een sterrenstelsel is slechts een deel van de schepping, en komt niet in de buurt van het geven van Zijn Zoon. Zou de Vader iedereen een geweldige super capaciteit kunnen geven om te vliegen, of om door muren heen te kunnen gaan? Welke capaciteit of welk talent zou Hij ons kunnen geven dat dicht in de buurt kan komen van Christus in ons? Misschien als de Vader ons ieder het bevel zou geven over 100 engelen? Een miljoen engelen is niet te vergelijken met het hebben van Christus in ons.
Nu vanuit een ander gezichtspunt
En evenzo, omdat wij de enige Zoon van de Vader in ons hebben, door de Vaders Geest, is er iets dat jij of ik kunnen doen wat daar iets aan kan toevoegen? Zou iemand van ons 1 ding kunnen doen wat iets toevoegt aan wat Jezus aan het kruis deed? We hebben 100% van Zijn hart door Zijn daad aan het kruis. Er is niets wat jij of ik kunnen doen dat iets kan bijdragen aan die liefde.
Hoe zouden wij, door formules of rituelen, daar iets aan kunnen toevoegen? Dus stop met zoeken. Stop met proberen.
Denken we dat 40 dagen vasten indruk op Hem kan maken? Of denken we dat het indruk op Hem maakt als we geen enkele dienst in de kerk missen? We hebben al 100% van Zijn hart, er is niets wat we kunnen doen waardoor Hij meer van ons gaat houden!
Zoals ik was met Barb, tot de conclusie komend dat ik niemand zou kunnen vinden die beter dan haar zou zijn, maar dat ik in haar alles had, houd dus op met zoeken. Paulus zegt: Christus is in jou, wat meer kun je hebben, wat meer zou je kunnen willen? Wat kun jij daar nog aan toevoegen? Als God, de Schepper en Bron van alle goede dingen, ons Zijn Zoon gaf, die door de Vaders Geest in ons woont, is er dan iets dat wij kunnen bijdragen aan wat Hij alreeds gedaan heeft?
Wie kan rusten in deze wetenschap?
Dit kan een rare vraag lijken, want het bovenstaande wetend, zouden we kunnen denken dat we allemaal in Christus kunnen gaan rusten en ons leven zullen gaan leven, zonder te proberen de Vader te imponeren. Dat we alle pogingen om tot Hem te komen door eigen verdiensten achter ons laten, noch Hem proberen te manipuleren te doen wat wij willen of nodig hebben. We zouden kunnen denken dat ons leven gericht is op een eenvoudig wandelen in gemeenschap met Hem, waardoor gebed zonder ophouden realiteit is omdat we de hele dag een conversatie gaande houden met Hem.
Maar dit vereist een zekere conditie van het hart – alle anderen zullen een geloof leven op basis van prestatie
Heb jij er wel eens over nagedacht dat de 10 geboden geen beloften over eeuwige beloningen of glorie geven? Geen belofte een beloning te ontvangen, of een aardse zegening, of beantwoord gebed, als jij ze houdt – het zijn gewoon geboden.
Zelfs in de 613 wetten van Mozes, die je kunt verdelen in morele wetten, de gezondheid/hygiënische wetten en de wetten over aanbidding, zei Hij alleen dat we het leven moeten kiezen, kies de zegen* en als je doet wat Ik je gebied, kan het worden als hemel op aard*. Niets werd genoemd over eeuwige beloningen verdienen of een toekomst in de hemel. Er staat gewoon ‘Doe dit’.
(*Deuteronomium 30:19, 11:21)
Waarom deed Hij dat op die manier?
De Vader ontwierp het zo dat iemand met Hem zou moeten wandelen, eenvoudigweg omdat ze Hem lief hebben, Zijn barmhartigheid en genade en gerechtigheid, zonder een belofte opgewaardeerd te worden naar de eerste klasse in een hemelse bestemming. Door te zeggen “Dit gebied Ik” gaf Hij mensen de gelegenheid hun hart en motieven te onderzoeken – Hij zoekt mensen die rechtvaardigheid liefhebben en Hem en Zijn geboden met hun hele hart onderhouden, simpel omdat ze het recht en Hem liefhebben.
Mensen die Hem dienen met bijbedoelingen, zoals persoonlijk gewin, of beloftes van beloningen in de hemel, beloften van rijkdom op aarde, zijn niet van toepassing. Hij vaardigt geboden uit zonder het te hebben over hemelse beloningen, zodat Hij een volk zal hebben dat puur uit liefde voor Hem en Zijn wegen met Hem wandelt.
Hij is niet veranderd
Jezus zei dat de Vader mensen zoekt die Hem aanbidden in geest en in waarheid*. Het woord ‘aanbidden’ is ‘proskuneo’ en komt van ‘pros,’ in de richting van, en ‘kuneo,’ te kussen. Letterlijk dus, zoekt de Vader mensen die Hem kussen in puurheid van geest en motief. Hij wil gewoon dat wij van Hem houden omwille van de liefde. Zo moet aanbidding zijn. Geen ‘kus’ om iets van Hem te krijgen. Geen ‘kus’ om indruk op Hem te maken – gewoon aanbidden in liefde omdat je Hem lief hebt. *Johannes 4:23-24
Zodra iemand beseft dat hij Christus in zich heeft, zou dat alle nevenmotieven moeten eindigen, alle prestatie en formule en ritueel gebaseerde diensten aan Hem. Verliefd worden op de Vader en Heer begint als we wedergeboren worden en weten waar we van gered zijn, en het groeit in de loop der tijd. De zuiveren van hart, zelfs als ze voor een seizoen die liefde verlaten, komen altijd weer terug naar het wandelen met de Vader, omdat ze van Hem houden.
Wij hebben 100% van wat de Vader ons kon geven – Zijn Zoon die in ons woont door de Vaders Heilige Geest. Als we dat niet laten bezinken, zouden we andere ‘vissen’ in de zee kunnen gaan zoeken, voordat we ons realiseren dat we alles al hebben wat we zouden kunnen krijgen en willen, nu al, in Hem.
Dat is het voor vandaag, volgende week meer.
Zegen!
John Fenn
www.cwowi.org
Mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed