What to do when tired, drained, just going through the motions, #3 of 3, Israel’s vacations
Wat te doen als je moe bent, uitgeput – Deel 3, Israëls vakanties
Soms komen we op een punt dat 1 dag niet genoeg is om te herladen en een tijd van aanbidding nemen is ook niet genoeg. Bidden in de Geest ook niet. We worden als een T-shirt dat ik eens zag ‘Het is een prachtige dag om mij met rust te laten’. Lol
We hebben een verandering van omgeving nodig; een afleiding, door ergens voor een paar dagen naartoe te gaan of zo – zonder ons schuldig te voelen daarover: Kunnen we het geld wel daaraan uitgeven? Hebben we geld om dat te doen? En al het werk dat we nog moeten doen…?
Israël had 3 ‘vakanties’ in hun jaarlijkse kalender, een kalender dat God hen gaf. Wat zegt het ons dat God hen opdracht gaf ten minste 3 vakanties in het jaar te nemen, en elk daarvan was tenminste 1 week lang? (Plus reistijd, heen en terug)
Israëls ‘vakanties’
Deuteronomium 16:16 noemt dat de volwassen mannen 3 x per jaar naar de tempel moesten komen, en dat was natuurlijk een gezinsgebeurtenis. Die 3 vereiste ‘vakanties’ zijn Pasen, Pinksteren en Loofhuttenfeest.
In Lucas 2:40-52 vinden we de 12 jarige Jezus in de tempel met de religieuze leiders, tijdens het Paasfeest. Vers 41 zegt dit: “en Zijn ouders reisden elk jaar naar Jeruzalem, op het Paasfeest.” Elk jaar dus. Elk. Jaar. Tijd met de familie!
Pasen hield ook het Feest der ongezuurde broden in, en de zondag na de zaterdagse sabbat van die week was het Feest der Eerstelingen. Dit vond plaats in de periode maart - april van onze kalender. In 2019 is dat 19-27 April.
En slechts 50 dagen na Eerstelingen, kwam Pinksteren, de 2e vereiste vakantie. In 2019 valt Pinksterzondag op 9 Juni. Ongeveer 4 maanden later heb je het Loofhuttenfeest, wat in 2019 van 13 – 19 Oktober is. De meeste Israëlieten kwamen een week eerder, om Jom Kippoer bij te kunnen wonen (9 Oktober 2019), dus de ‘herfstvakantie’ was ten minste 2 weken lang.
Als men ergens naartoe wilde gaan, moest men dat lopend doen en men had geen religieuze verplichtingen tijdens hun reizen naar de stad. Hun tempelplicht bestond uit het geven van een offer op het feest en de rest van de week kon men doen wat men wilde. Dus iedere week was een echte familie-, gemeenschaps- en nationale vakantie.
In die tijd waren er nog geen mobiele telefoons, dus als men de stad verliet, was men werkelijk ‘los’ van het leven thuis. God gaf hen de opdracht hun huis en werk voor (3) weken durende pauzes plus reistijd te verlaten, dus moet het voor mensen gezond zijn om je op deze manier weer op te laden.
Is dat geen hint voor ons en leidt Hij ons misschien nu ook zo, zo’n 3,400 jaar later nadat Hij die opdracht gaf? Hun reizen waren low budget: Inpakken, van huis weggaan, lopen of rijden naar de stad, daar kamperen of in een herberg verblijven of bij familie of vrienden. Men had geld of graan of vee bij zich om een offer(s) aan de Heer te kunnen geven en om wat uit te kunnen geven. Waarschijnlijk genoten ze ervan naar de stad te gaan om ‘te winkelen’, vrienden en verre familieleden te ontmoeten. Het klinkt erg vergelijkbaar met wat we vandaag doen.
Dit was Gods idee, omdat Hij wist, dat als we aan onszelf zouden zijn overgelaten, we onszelf zouden uitputten of overwerkt zouden raken.
Neem die pauzes doelbewust
Als we zien dat dit familiegebeurtenissen waren, ook voor de hele gemeenschap, beseffen we dat de Heer hier meerdere bedoelingen mee heeft. Sta er even bij stil dat toen Jezus 12 was, zijn familie de stad verliet om naar Nazareth terug te gaan, in een wirwar van mensen, zodat ze niet eens wisten waar hun zoon was! Het was blijkbaar veilig genoeg, omdat ze aan het begin niet echt bezorgd waren; ze namen aan dat hij bij de andere familieleden was.
Hoe kunnen wij in ons leven toepassen wat God van de Israëlieten vroeg? Voor mij is dat het uitzetten van elektronica en mij ‘inpluggen’ in de gemeenschap en familie om mij heen. Om er werkelijke ‘te zijn’. En ik bedoel niet alleen fysiek bij de familie te zijn, maar misschien door iemand thuis te bellen of te sms’en of iets dergelijks. Dus geen werk of sociale media anders dan met hen die mij lief zijn. Tijd alleen met hen doorbrengen, bezienswaardigheden zien, en ook nieuwe mensen ontmoeten.
Kijk eens naar de timing van Gods ‘vakanties’. April, Juni, Oktober. In het noordelijk halfrond is dat in de lente, eind lente/begin zomer, en herfst.
Na het Loofhuttenfeest was het ongeveer 6 maanden tot hun volgende ‘pauze’. God eiste niet dat ze in de moeilijker wintermaanden zouden reizen, wat heel attent is – zo is de Vader! Zo genadevol.
Hoe ziet jouw leven eruit?
Nadat we ons denken veranderd hebben aan het idee dat God vakanties bedacht heeft en wil dat wij het voorbeeld volgen dat Hij gaf, kunnen we het rechtvaardigen vrijaf te nemen. Daarna komt het plannen en het budget. Het is een balans: persoonlijke tijd voor aanbidding. Bidden in de geest. Iedere week een vrije dag nemen. Een trip maken om uit je vertrouwde omgeving te zijn, weg van huis en werk en de zorgen van de wereld. Balans…vindt die vrede binnenin en Hij zal je leiden hoe jij persoonlijk met je tijd om mag aan en hoe jij je geest kunt herladen: geest ziel en lichaam.
Volgende week aan ander onderwerp, tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
Wat te doen als je moe bent, uitgeput – Deel 3, Israëls vakanties
Soms komen we op een punt dat 1 dag niet genoeg is om te herladen en een tijd van aanbidding nemen is ook niet genoeg. Bidden in de Geest ook niet. We worden als een T-shirt dat ik eens zag ‘Het is een prachtige dag om mij met rust te laten’. Lol
We hebben een verandering van omgeving nodig; een afleiding, door ergens voor een paar dagen naartoe te gaan of zo – zonder ons schuldig te voelen daarover: Kunnen we het geld wel daaraan uitgeven? Hebben we geld om dat te doen? En al het werk dat we nog moeten doen…?
Israël had 3 ‘vakanties’ in hun jaarlijkse kalender, een kalender dat God hen gaf. Wat zegt het ons dat God hen opdracht gaf ten minste 3 vakanties in het jaar te nemen, en elk daarvan was tenminste 1 week lang? (Plus reistijd, heen en terug)
Israëls ‘vakanties’
Deuteronomium 16:16 noemt dat de volwassen mannen 3 x per jaar naar de tempel moesten komen, en dat was natuurlijk een gezinsgebeurtenis. Die 3 vereiste ‘vakanties’ zijn Pasen, Pinksteren en Loofhuttenfeest.
In Lucas 2:40-52 vinden we de 12 jarige Jezus in de tempel met de religieuze leiders, tijdens het Paasfeest. Vers 41 zegt dit: “en Zijn ouders reisden elk jaar naar Jeruzalem, op het Paasfeest.” Elk jaar dus. Elk. Jaar. Tijd met de familie!
Pasen hield ook het Feest der ongezuurde broden in, en de zondag na de zaterdagse sabbat van die week was het Feest der Eerstelingen. Dit vond plaats in de periode maart - april van onze kalender. In 2019 is dat 19-27 April.
En slechts 50 dagen na Eerstelingen, kwam Pinksteren, de 2e vereiste vakantie. In 2019 valt Pinksterzondag op 9 Juni. Ongeveer 4 maanden later heb je het Loofhuttenfeest, wat in 2019 van 13 – 19 Oktober is. De meeste Israëlieten kwamen een week eerder, om Jom Kippoer bij te kunnen wonen (9 Oktober 2019), dus de ‘herfstvakantie’ was ten minste 2 weken lang.
Als men ergens naartoe wilde gaan, moest men dat lopend doen en men had geen religieuze verplichtingen tijdens hun reizen naar de stad. Hun tempelplicht bestond uit het geven van een offer op het feest en de rest van de week kon men doen wat men wilde. Dus iedere week was een echte familie-, gemeenschaps- en nationale vakantie.
In die tijd waren er nog geen mobiele telefoons, dus als men de stad verliet, was men werkelijk ‘los’ van het leven thuis. God gaf hen de opdracht hun huis en werk voor (3) weken durende pauzes plus reistijd te verlaten, dus moet het voor mensen gezond zijn om je op deze manier weer op te laden.
Is dat geen hint voor ons en leidt Hij ons misschien nu ook zo, zo’n 3,400 jaar later nadat Hij die opdracht gaf? Hun reizen waren low budget: Inpakken, van huis weggaan, lopen of rijden naar de stad, daar kamperen of in een herberg verblijven of bij familie of vrienden. Men had geld of graan of vee bij zich om een offer(s) aan de Heer te kunnen geven en om wat uit te kunnen geven. Waarschijnlijk genoten ze ervan naar de stad te gaan om ‘te winkelen’, vrienden en verre familieleden te ontmoeten. Het klinkt erg vergelijkbaar met wat we vandaag doen.
Dit was Gods idee, omdat Hij wist, dat als we aan onszelf zouden zijn overgelaten, we onszelf zouden uitputten of overwerkt zouden raken.
Neem die pauzes doelbewust
Als we zien dat dit familiegebeurtenissen waren, ook voor de hele gemeenschap, beseffen we dat de Heer hier meerdere bedoelingen mee heeft. Sta er even bij stil dat toen Jezus 12 was, zijn familie de stad verliet om naar Nazareth terug te gaan, in een wirwar van mensen, zodat ze niet eens wisten waar hun zoon was! Het was blijkbaar veilig genoeg, omdat ze aan het begin niet echt bezorgd waren; ze namen aan dat hij bij de andere familieleden was.
Hoe kunnen wij in ons leven toepassen wat God van de Israëlieten vroeg? Voor mij is dat het uitzetten van elektronica en mij ‘inpluggen’ in de gemeenschap en familie om mij heen. Om er werkelijke ‘te zijn’. En ik bedoel niet alleen fysiek bij de familie te zijn, maar misschien door iemand thuis te bellen of te sms’en of iets dergelijks. Dus geen werk of sociale media anders dan met hen die mij lief zijn. Tijd alleen met hen doorbrengen, bezienswaardigheden zien, en ook nieuwe mensen ontmoeten.
Kijk eens naar de timing van Gods ‘vakanties’. April, Juni, Oktober. In het noordelijk halfrond is dat in de lente, eind lente/begin zomer, en herfst.
Na het Loofhuttenfeest was het ongeveer 6 maanden tot hun volgende ‘pauze’. God eiste niet dat ze in de moeilijker wintermaanden zouden reizen, wat heel attent is – zo is de Vader! Zo genadevol.
Hoe ziet jouw leven eruit?
Nadat we ons denken veranderd hebben aan het idee dat God vakanties bedacht heeft en wil dat wij het voorbeeld volgen dat Hij gaf, kunnen we het rechtvaardigen vrijaf te nemen. Daarna komt het plannen en het budget. Het is een balans: persoonlijke tijd voor aanbidding. Bidden in de geest. Iedere week een vrije dag nemen. Een trip maken om uit je vertrouwde omgeving te zijn, weg van huis en werk en de zorgen van de wereld. Balans…vindt die vrede binnenin en Hij zal je leiden hoe jij persoonlijk met je tijd om mag aan en hoe jij je geest kunt herladen: geest ziel en lichaam.
Volgende week aan ander onderwerp, tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed