Wat te doen als je moe bent, leeg, uitgeput – Deel 1 van 3
Dag allemaal,
Terwijl ik dit schrijf, komen de feestdagen er aan. Naast de normale drukte van het leven, geeft dit extra spanning omdat er geld moet zijn om cadeau’s te kunnen kopen, om te reizen, het eten dat bereid moet worden en zo veel meer.
Velen voelen zich als een slogan dat ik op een t-shirt zag: “Het weinige energie dat ik heb ga ik gebruiken om te ademen, en misschien nog met de ogen te knipperen. Dat is het wel”.
Of misschien dit: “Ik ben geen vroege vogel of nachtbraker: Ik ben een soort permanent uitgeputte duif.”
Ik ben uitgeput!
In 2 Corinthiërs 1:8 zegt Paulus dat hij en zijn medereizigers een tijd meemaakten dat ze ‘boven vermogen een zware last te dragen hadden’; het idee wat zij communiceerden was dat het voelde alsof ze olijven waren, die onder een zodanige druk waren dat er olie uit hen vloeide.
Ik denk dat wij ons soms ook zo kunnen voelen – alsof het leven uit ons geperst wordt. Maar wat kunnen we doen om ons opnieuw op te laden, te vullen, weer opnieuw enthousiast te zijn? Is het gewoon een kwestie van dit seizoen voorbij te laten gaan om ons pas daarna weer op te kunnen laden?
Paulus vertelde de Efeziërs, in een verrassend voorbeeld van tegenstellingen: “Bedrink u niet aan wijn, waarin bandeloosheid is, maar wordt vervuld met de Geest…”(5:18)
Hij gebruikt niet dezelfde woorden in het noemen van de tegenstellingen. Het woord ‘bedrink’ betekent verzadigen. Het woord ‘vervuld’ in ‘wordt vervuld met de Geest’ betekent ‘vol en volledig gemaakt te worden.’ Vervuld…compleet…met de Heilige Geest. Hoe doe je dat? Zijn volgende woorden zijn:
Spreekt onder elkander in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen en zing voor de Heer en looft Hem in uw hart.”
Een psalm in Paulus’ tijd was een gezongen gedicht, vergezeld door snaarinstrumenten. Een lofzang werd zonder instrumenten gezongen (a capella) en een geestelijk lied is een lied vanuit je hart naar de Heer toe. Het woord ‘zingt’ is ‘psallontes,’ en je ziet het woord ‘psalm’ in het eerste deel van dat woord. Paulus zegt daarom letterlijk: ‘Pluk je hartsnaren in een lied van jou aan de Heer.’ Dat is hoe je gevuld met de Geest kunt zijn, en dat gevuld zijn helpt ons in tijden van stress en feestdrukte.
Je weet vast nog wel dat het woord voor ‘aanbidding’, zoals dat in Johannes 4:23 gebruikt wordt waar Jezus zegt dat de Vader aanbidders zoekt in geest (vanuit je hart) en waarheid ( niet aanbidden met verkeerde motieven) het woord ‘proskuneo’ is. Letterlijk ‘een kus naar iemand toe’. De Vader zoekt ‘kussen, verbondskussen gegeven vanuit een geest met niets ander op de agenda dan om onze liefde naar Hem toe uit te drukken.
Een geestelijk lied kan een gezongen profetie zijn, goddelijk geïnspireerd en dat zien we regelmatig in huisbijeenkomsten. Het kan ook iets zijn tussen jou en de Heer: je stort je hart uit en vertelt Hem hoe dankbaar je bent en hoeveel je van Hem houdt, waarbij je eigen woorden gebruikt en niet de woorden van iemand anders die op muziek gezet zijn – van jouw hartsnaren naar Hem toe.
De vraag vandaag is dit:
Heb jij persoonlijke aanbidding ontwikkelt? Ik zal het op een andere manier vragen: Als de gemeente waar jij naartoe gaat, ineens geen aanbiddingsband en aanbiddingsleider zou hebben, en de pastor vraagt de gemeente om te gaan staan en te aanbidden – zou jij onmiddellijk je handen omhoog doen en beginnen met aanbidden, ben je in staat alles buiten te sluiten om je liefde voor de Heer vanuit je hart te laten stromen?
Kun jij je eigen hartsnaren plukken om Hem te aanbidden? Als het antwoord nee is, oefen je er dan in de Vader in je eigen woorden te noemen hoe jij je voelt, hoe dankbaar je bent dat je Hem kent, hoe je een ellendig mens geweest zou zijn zonder Hem – vind je eigen woorden en uit dat naar Hem toe in woorden en liederen.
Een vriendin die met haar echtgenoot een huiskerk leidt, klaagde eens bij de Heer en zei tegen Hem: “ik mis de aanbidding van de traditionele kerk.” Het was voor haar een schok, toen Hij onmiddellijk reageerde met: “Je mist de aanbidding niet, je mist de muziek, want aanbidding stroomt vanuit je hart uit intimiteit met Mij”.
Veel christenen hebben persoonlijke aanbidding niet ontwikkelt, al zei Jezus dat de Vader aanbidders zoekt, die Hem aanbidden in geest (met een puur hart) en waarheid (geen verborgen motieven in je aanbidding).
Je kunt dat hebben, terwijl je druk bent met van alles en nog wat.
In omgangstaal dankzeggen en met Hem omgaan
Eén van de dingen die ik sinds mijn tienerjaren gedaan heb, was de Vader in alles te betrekken door een voortdurende conversatie met Hem te hebben. Zelfs als ik een drukke dag heb en uren met iets bezig moet, kan ik daarna de draad weer oppakken. Ik heb gemerkt dat als ik doe wat ik moet doen, ik niet doe wat ik niet moet doen, als je begrijpt wat ik bedoel. Zodra ik ’s ochtends mijn ogen open doe, dank ik Hem of geef ik Hem een compliment voor de prachtige morgen…en zo gaat het de hele dag door en dat doe ik al die jaren al.
Vaak vraag ik, als ik een mening van iemand hoor: “Wat denkt u daarvan, Vader?” of als het betrekking heeft op het lichaam van Christus: “Wat is Uw gedachte daarover, Heer?” Ik vraag altijd de mening van de Vader over dingen en dan verschuif ik mijn aandacht naar mijn geest om te zien of er een bedroefd gevoel is, of een neutraal (geen mening, geen commentaar) gevoel en soms hoor ik direct Zijn woorden.
Ik kijk uit naar ‘God-incidenten’, toevalligheden waarvan ik weet dat het een ‘knipoog’ van Hem is; even laten weten dat Hij er is en mijn stappen overziet. Daaruit vloeit dankbaarheid, aanbidding, altijd…zelfs wanneer er heftige dingen gebeuren. Ik vind altijd iets om dankbaar voor en in te zijn.
Als we onze aandacht van onszelf en alle drukte van het leven afhalen, naar Hem kijken en een vlug ‘dank U, Vader’ zeggen, zullen we merken dat Hij een rust en een energie in onze geest stort dat ons oplaadt en sterk maakt.
Volgende week een bovennatuurlijke manier om fysieke kracht te herwinnen.
Tot dan, zegen
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]