Vorige week vertelde ik dat er in Lucas 5:17 staat dat terwijl Jezus bezig was te leren, er ‘kracht des Heren was zodat Hij kon genezen.’ Ik vertelde ook dat de Vader de kracht is, terwijl Jezus het gezag is om die kracht vrij te zetten.
Gezalfd
Het woord dat gebruikt wordt voor een niet geheiligde zalving, is ‘aleipho,’ zoals we in Marcus 16:1 kunnen zien, waar de vrouwen specerijen namen om het dode (dachten zij) lichaam van Jezus mee te zalven. Dit woord wordt ook in Lucas 7:38 gebruikt waar de vrouw de voeten van Jezus waste met haar tranen en ze zalfde met mirre.
Maar het woord ‘Chrio’ wat betekent ‘heilige zalving’ en waar we het woord ‘Christus’ van hebben, wordt gebruikt voor zalving die van God de Vader afkomt. Jezus gebruikte dit woord, sprekende over Zichzelf, in Lucas 4:18:
“De Geest des Heren is op Mij, daarom dat Hij Mij gezalfd heeft, om aan armen het evangelie te brengen; en Hij heeft Mij gezonden om aan gevangen loslating te verkondigen en aan blinden het gezicht, om verbrokenen heen te zenden in vrijheid, om te verkondigen het aangename jaar des Heren.”
Merk op: De Geest des Heren is op Mij daarom dat Hij Mij gezalfd heeft om…
Er is altijd een bedoeling, een ‘omdat’ verbonden aan de zalving. Jezus, de hoeksteen, de Gezalfde Christus, kwam met een doel naar de aarde, om te sterven voor onze zonden.
Maar in onze dagelijkse stille tijd en wandel met Hem, is Zijn zalving hetgeen Zijn doel in onze levens openbaart, ook al is wat we zoeken slechts voor die dag. En in een bijeenkomst, of het nu huiskerk is of auditorium stijl bijeenkomst, zouden die samenkomsten gemarkeerd moeten zijn door een verlangen Zijn zalving te hebben, oftewel Zijn bedoeling voor die samenkomst.
Mijn beginpunt, in Lucas 5:17, zegt: terwijl Jezus bezig was te leren dat er kracht was om te genezen – doel geopenbaard, maar het was wel een andere richting op dan leren. Jezus paste Zich aan en ging met de kracht om te genezen, mee.
Een andere richting opgaan
Die woensdagavond kwam ik laat binnen in de dienst, dus ging ik aan de zijkant van de zaal zitten. Bijna onmiddellijk opende de Vader mijn ogen voor Zijn wereld. Ik zag een grote engel op het podium staan, achter de aanbiddingsleider, en de Vader zei dat Hij mensen wilde genezen en bevrijden, dus wist ik dat de engel daar een rol in had, maar had geen idee hoe of wat.
Ik was gefascineerd omdat deze engel prachtige vleugels had en hij was ongeveer 3 meter lang. Zijn vleugels kwamen bijna een meter boven hem uit en ik was onder de indruk van de schoonheid van zijn vleugels. Wat een prachtig gezicht!
De kracht van de Heer was er om te genezen en te bevrijden, maar ik vroeg mij af of de aanbiddingsleider dat bemerkte. De engel stond stil totdat, een lied of twee verder, de aanbiddingsleider de aanbidding onderbrak en dit zei: “De kracht van de Heer is hier vanavond om te genezen en te bevrijden, dus als je dit nodig hebt, laten we dan met heel ons hart Hem aanbidden….”
O, die vleugels!
Bij die woorden begon de engel die gigantische vleugels naar boven te bewegen, in een bijna slow motion beweging. Daarna naar beneden met langzame kracht, alsof hij in het natuurlijke lucht naar voren en over de gemeente heen bewoog. Wat ik zag was de gloriewolk van de Heer, wat ik vaak gezien heb. Ieder deeltje heeft een andere kleur, als in een mist, maar ieder druppeltje heeft een andere kleur van de regenboog en nog honderden tinten er tussenin, en dat vloeide over de menigte heen.
Dan gingen de vleugels weer naar achteren en met grotere kracht weer naar beneden, en sneller dit keer, en de keer daarna nog sneller. En met iedere neerwaartse slag spoelde deze veelzijdige glorie wolk over de mensen heen – dit ging door zolang de mensen waarlijk aan het aanbidden waren (daarover zo meteen meer) en toen de aanbidding ten einde kwam stopte de engel zijn vleugels te flappen, en even later verdween hij uit het zicht, en wij stonden in een heilige stilte, de aanwezigheid van de Vader indrinkend. Later die avond liet de pastor de mensen die genezen waren, een getuigenis geven, en er waren 20 of meer die spraken.
De kracht om te genezen was een andere richting dan de aanbiddingsleider gepland had – zijn wij moedig genoeg om in het onbekende te stappen en vertrouwen te hebben in ons vermogen om Zijn zalving op te merken (aanwezigheid) en in de richting van de kracht te gaan?
De Here dienen
In Handelingen 13:1-2 komen 5 mannen bij elkaar om de Heer te zoeken.
“En terwijl zij de Here dienden en vastten, zei de Heilige Geest ‘zonder voor Mij zowel Barnabas als Saulus af voor het werk waartoe Ik hen geroepen heb.’
Ze zochten de leiding van de Heer…..maar wat wil het zeggen ‘de Here dienden’? en kunnen wij onszelf in zo’n positie brengen in onze dagelijkse stille tijd?
Op eigen kosten
Het woord ‘dienden’ hier, is ‘leitourgeo,’ waar we het woord ‘liturgie’ van hebben. Wat dit woord in de eerste eeuw betekende, is essentieel om dit te begrijpen, omdat het in niets lijkt op wat we vandaag de dag ‘De Liturgie’ van de Rooms katholieken, en Anglicaanse diensten noemen.
In de tijd van Paulus betekende het: ‘Om een openbaar ambt te verstrekken voor eigen rekening, openbare dienstverlening op eigen kosten”.
In het Griekenland van die tijd kregen de ambtsdragers van een stad geen salaris uitbetaald. Ze betaalden hun eigen salaris vanwege het voorrecht dat ze hadden de mensen te dienen. Daarom geeft de zin ‘dienden de Heer’ aan dat deze 5 mannen 100% gericht waren op Hem, ze gaven zichzelf in volkomen devotie (ook te zien in hun vastten). DAT is de reden dat de aanwezigheid van de Heilige Geest op hen kwam en hen richting gaf.
‘Mij’ generatie
Zij aanbaden de Vader en de Heer op eigen kosten – dus geen gebeden om ‘mijn ogen te openen,’ noch ‘trek mij dicht naar U,’ en evenmin gebeden met verzoeken voor henzelf of hun gezinnen, niets wat ‘mij’ gericht was – ze gaven van zichzelf aan Hem, op eigen kosten, en ze waren 100% gericht op Hem en Hem alleen.
Het is hetzelfde principe dat David had, in 2 Samuël 24:24, toen Arauna de koning gratis zijn land aanbood, maar David reageerde: ‘Ik wil de Here mijn God geen brandoffers geven die niets kosten.’
Dit principe hebben we in ons leven, of zouden we moeten hebben. Als voorbeeld, tienden en offergaven moeten jou wat kosten. Dat is waarom de 2 muntjes van de weduwe meer waren dan wat de rijken van hun rijkdom gaven. Dat is ook de reden waarom Jezus noemde dat als we slechts hen liefhebben die ons lief hebben, het niets voorstelt – maar diegenen liefhebben die ons haten of die kwaad over ons spreken, dat is zoals de vader is en zoals Zijn liefde is.
Onze levens in de Heer moeten ons wat kosten. Daar gaat ons denken vernieuwen over en een discipel zijn – onze eigen levens afleggen, onszelf dood achten voor voormalige zonden, en alles geven om als Hem te zijn.
Maar in deze ‘mij’ generatie is het niet verwonderlijk dat liederen die we ‘aanbidding’ noemen, meestal ‘mij’ gericht zijn. Deze mannen waren niet ‘mij’ gericht – zij dienden de Heer – ze gaven van zichzelf aan Hem.
Hoe te aanbidden en Zijn aanwezigheid te kennen, Zijn zalving
Hoe dienden zij de Heer? De Bijbel beantwoordt de Bijbel, dus laten we kijken naar ware aanbidding, te zien rondom de troon in de hemel. Openbaring 4:8,11 – (de Vader is in dat hele hoofdstuk te zien):
“Heilige, heilige, heilig is de Here God de Almachtige, die was en die is en die komt. Gij, onze Here en God, zijt waardig te ontvangen de heerlijkheid, de eer en de macht, want Gij hebt alles geschapen en om Uw wil was het en werd het geschapen.”
In hoofdstuk 5:9-10 zien we de aanbidding van het Lam, Christus, die de rol aanneemt uit de rechterhand van de Vader, die op de troon gezeten was:
“Gij zijt waardig de boekrol te nemen en haar zegels te openen, want Gij zijt geslacht en Gij hebt hen voor God gekocht met uw bloed, uit elke stam en volk en taal en natie, en Gij hebt hen voor God gemaakt tot een koninkrijk en tot priesters, en zij zullen als koningen heersen op de aarde.”
En vers 13: “Hem, die op de troon gezeten is, en het lam zij de lof en de eer en de heerlijkheid en de kracht, tot in alle eeuwigheden.”
Als je een voorbeeld wilt hebben van moderne aanbiddingsmuziek, luister naar Michael W. Smith ‘Agnus Dei’ van zijn ‘Worship’ album. Negeer zijn aansporingen aan de mensen, en negeer het geklap aan het eind. (Klappen is geen aanbidding, maar een uitdrukking van vreugde in dankbaarheid, maar het is geen aanbidding. Hij is geen Elvis, Hij is God en moet aanbeden worden, niet geapplaudisseerd)
Amy Grant heeft ook een mooie versie van ‘Agnus Dei’ op een kerstalbum van haar. Kijk ook eens naar verschillende versies van ‘Revelation Song’ - Kari Jobe, Maranatha Music, Philips, Craig & Dean, en ‘Women of Faith Worship Team.’
Het doet mij niets of ik naar het kamp van de vijand kan gaan, of dat ik gezegend ben om te zegenen, ik ben zo verliefd op de Vader en de Heer, dat mijn hart het uitroept ‘Heilig, heilig, heilig bent U heer. Waardig, waardig, waardig bent U, Heer’…..en daar is Zijn Aanwezigheid, daar is ware aanbidding, ware manifeste zalving….en in Hem is GEEN gebrek….dus aanbid Hem, kom in Zijn tegenwoordigheid, en volgende week meer,
Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.cwowi.org