What the Zodiac really describes, #2 of 4, Star names 1st six
Wat de dierenriem echt beschrijft, #2 van 4, Namen van de sterren, de eerste zes
Hallo allemaal,
De figuren aan de nachtelijke hemel beschrijven het werk van Christus door middel van een jaarlijkse cyclus. In de oudheid konden zelfs analfabeten naar de nachtelijke hemel kijken en het evangelie ontvangen...laten we een beetje begrijpen wat zij deden:
Maagd
In de oudheid was Maagd de eerste van de 12 en Leeuw de laatste. In die tijd begon het jaar van de dierenriem op hetzelfde moment als het Joodse Nieuwjaar van Rosh haShanah. Dus aan het begin van het Joodse Nieuwjaar zien we Maagd een maagd (vandaar de naam), staand met een tak in haar rechterhand, en een handvol rijp graan zoals tarwe, in haar linker. De tak wordt rechtop gehouden, terwijl de graankop naar beneden wordt gehouden in de richting van de grond, als teken van dood en aanplanten. Omdat Maagd in deze tijd verschijnt, vraagt men zich af of Jezus in september geboren is, in de tijdspanne Rosj Hasjana-Yom Kippoer-Tabernakel.
Over de hele wereld is zij een maagd. In het Hebreeuws is ze Bethulah de jonge vrouw (maagd). In het Arabisch is zij Adarah de maagd, in het Grieks is zij Parthenos de maagd van maagdelijke zuiverheid.
De hoofdster in de graankop die in haar linkerhand naar beneden wijst, is Spica, die in de top 20 van helderste sterren staat. Het graan is naar beneden gericht om te laten zien dat het moet sterven en geplant moet worden om te kunnen opkomen en voortbrengen. In haar andere hand houdt zij de tak rechtop, om te laten zien dat zowel tak als zaad één zijn en uit haar voortkomen. De sterrennamen zijn Al Zimach, Al Azal, en Subilon, die 'de scheut', 'de tak', 'de graankorrel (tarwe)' betekenen.
Maagd's eerste decan is Coma, de Gewenste, de zoon van de maagd. Zij kijkt naar haar zoon op haar schoot, waarvan de onderzoeker Albumazer, een islamitische astronoom/astroloog die in het jaar 886 overleed, het volgende over zei: "...Ihesu, met de betekenis Ieza die in het Grieks Christus wordt genoemd." Dus hier in dit eerste teken van Maagd zien we dat de maagd een zoon heeft, en Hij is Christus.
Maagd's tweede decan is Centaurus, de Centaur. De Centaur houdt in zijn linkerarm een schild vast, terwijl in zijn rechterarm een speer rechtstreeks op Lupus of Victima, het slachtoffer, is gericht, een decan in Weegschaal, dat het 2e sterrenbeeld in het verhaal is.
De tweeledige Centaurus laat zien dat de zoon van de Maagd tweeslachtig is. Hij is de Tak die goddelijk is, en het Zaad dat van de aarde is. Hij is zowel Jezus de mens als Christus de goddelijke. In het Hebreeuws en Arabisch staat Centaurus bekend als 'de verachte'. De helderste ster in Centauren is Cheiron, van de Hebreeuwse wortel die 'doorboord' betekent en ook Pholas dat 'gebed of meditatie' betekent, wat duidt op een offer en toewijding aan God.
Het derde en laatste decan van Maagd is Bootes, de Komende. Het is een herder die in zijn rechterhand een speer houdt, rechtop en klaar, maar nergens op gericht, en in zijn linkerhand een zeis, een gebogen blad dat boven zijn hoofd wordt gehouden alsof hij klaar is om het graan voor de oogst te snijden. In het Grieks staat hij bekend als Arcturus, wat 'bewaker' of 'wachter' (van de kudde) betekent. Hij waakt eigenlijk over de grote en kleine beren (Big Dipper, Little Dipper), die in de oudheid geen beren waren maar schaapskooien of hokken, maar dat komt later. Het woord 'Bo' betekent in het Hebreeuws 'komst' of de 'komende'.
De ster op zijn rechterarm, die de speer vasthoudt, is Al Katurops wat 'de Staf' of 'de Tak' betekent. In de oudheid in sommige culturen eerder een staf dan een speer, want de figuur- en sterrennamen en de mythologie beschrijven hem als een herder.
Samenvatting van Maagd
Maagd houdt in haar rechterarm een rechtopstaande tak en in de andere een Spica, een tarwekop die naar beneden wordt gehouden om het planten van de dood aan te duiden. Coma complimenteert haar, de zoon van de maagd, Isa of Christus genoemd. Hij is tweeslachtig en veracht. Maar hij is gewapend met een schild in de ene hand en een speer, klaar om te steken en wijzend naar een slachtoffer in zijn rechterhand. De zoon is ook een herder, klaar om de aarde in de ene hand te oogsten terwijl hij in de andere een speer of roede vasthoudt, en zijn naam betekent "de komende".
Weegschaal, de schubben
Weegschaal beschrijft verder het werk van de maagd en haar zoon. De weegschaal is naar beneden gekanteld, wat wijst op een onevenwichtigheid. In het Hebreeuws is dit Mozanaim, 'de weegschaal', 'het wegen', wat Gods oordeel betekent. In het Arabisch heet het Al Zubena, wat 'de prijs van de koop' betekent. In het Koptisch Grieks is het 'lambda'. Lam betekent genade en badia is tak, dus 'de genadige tak'.
De namen van de sterren in Weegschaal zijn Zuben al Genubi, 'de onvolledige prijs’. Ook Zuben al Shemali, 'de prijs die bedekt' en Zuben Akrabi, 'de prijs van het conflict'. Weegschaal vertelt ons dat de mens wordt gewogen in de balans, en ontoereikend wordt bevonden.
Het (zuidelijke) kruis, het eerste decan van Weegschaal. Ik vind het veelbetekenend dat het kruis onder de evenaar wordt gezien, buiten het zicht van noorderlingen, wat de privé-transactie aan het kruis tussen de Vader en Zijn Zoon aantoont.
Jezus is tweeslachtig, zoals wordt aangetoond in Leviticus 16 met de offers op de verzoendag. De eerste bok is de bok van het zondoffer, die Zijn goddelijkheid weerspiegelt, en werd in het volle zicht van allen geofferd. Het bloed van de geit van het zondoffer werd gesprenkeld in het heilige der heiligen. Dit staat in Hebreeën 9:22-24, waarin staat dat Hij na Zijn opstanding tegen Maria zei dat zij op moest houden zich aan Hem vast te klampen, want Hij was nog niet opgevaren. Hij steeg die dag op naar de Vader om Zichzelf en Zijn bloedoffer aan te bieden en te verklaren dat Hij rechtvaardig was. (Later die dag zou Hij met de twee naar Emmaüs lopen en aan de discipelen verschijnen).
De tweede bok die op de verzoendag werd geofferd, was de "vluchtgeit", of zondebok. De bok van het zondoffer, die Jezus' godheid betekent, werd geofferd in de heilige plaats. De zondebok toont Zijn menselijkheid. Hij werd weggeleid in de woestijn en vrijgelaten, om in afzondering en buiten het zicht door de hand van God te sterven. Jezus' dubbele natuur openbaart Hem als zowel de vluchtgeit als de bok van het zondoffer. De Vader had er behagen in Hem voor ons te "bedroeven" en "Zijn ziel tot een zondoffer te maken", zoals Jesaja 53:10 ons zegt. Het kruis van Weegschaal staat dus buiten het gezichtsveld van Israël aan de nachtelijke hemel.
Het tweede decan van Weegschaal is Lupus of Victima, de gedode wolf. Sultan Ulugh Beigh, die in 1449 stierf en een bekend astronoom en wiskundige was, verklaarde dat Lupus in de oudheid Sura werd genoemd, wat een schaap of lam betekent.
Het derde decan is Corona, de Kroon. Het wordt ook wel de Noordelijke Kroon genoemd, Corona Borealis, die terloops jaarlijks verticaal boven Israël verschijnt. Het is dus rechtstreeks verbonden met het Zuiderkruis, het eerste decan.
De samenvatting van Weegschaal
Weegschaal laat zien dat de mens tekort schiet in zijn zonde. Gewogen in de weegschaal komen we tekort. Maar we hebben het Zuiderkruis en de Noorderkroon met daartussen Lupus (of het schaap), die er allemaal op wijzen dat de zoon van Maagd de prijs betaalt om de weegschaal gelijk te maken door het kruis, en dat Hij een kroon zou ontvangen die over Israël verschijnt.
Schorpioen, de schorpioen
In het Arabisch staat het bekend als Al Akrab, wat schorpioen betekent, maar ook verwonding, conflict, oorlog betekent. In het Koptisch Grieks is het Isidis wat 'aanval van de vijand' betekent. In de Egyptische dierenriem is het geen schorpioen maar Typhon of Python, een slang. Schorpioen wordt geassocieerd met de stam van Dan, zoals te zien is in Genesis 49:17: "Dan zal een slang zijn langs de weg, een adder....bijt het paard op de hielen..." De angel in zijn staart is rechtstreeks gericht op de hiel van Ophiucus.
Het eerste decan van Schorpioen is Ophiuchus, de slangenhouder. Het is het beeld van een man die het tweede decan van Schorpioen, Serpens de slang, vasthoudt. Ophiuchus heeft beide handen op Serpens terwijl zijn linkervoet op de kop van Schorpioen staat en zijn rechterhiel op het punt staat getroffen te worden door de staart van de schorpioen. Dit weerspiegelt de eerste profetie over de Messias die Christus tot Satan spreekt in Genesis 3:15, waarin staat dat het Zaad van de vrouw (Christus*) zijn kop zal vermorzelen terwijl hij in staat is zijn hiel te verbrijzelen. *Galaten 3:16
Het derde decan in Schorpioen is Hercules, een man die met één knie op de grond knielt terwijl hij een knots hoog in zijn rechterhand houdt en op het punt staat deze neer te slaan op de kop van de slang, die hij in zijn linkerhand houdt. Zijn voet staat op de kop van de Draak, wat we later zullen bespreken.
Sterrennamen in Hercules omvatten de helderste in het sterrenbeeld, Ras al Gethi, wat 'het hoofd van hem die kneust' betekent. Een andere ster betekent 'de knielende tak', en refereert aan de tak van Maagd, haar zoon.
De samenvatting van Schorpioen
Het is het beeld van een verslagen vijand, een die in een steek naar de hiel van de Verlosser grijpt, maar die uiteindelijk toch degelijk wordt verslagen. Ophiuchus houdt de slang stevig in beide handen terwijl hij in de hiel gestoken wordt, maar we zien ook Hercules in triomf de genadeslag uitdelen.
Boogschutter, de triomferende Boogschutter
Dit laatste sterrenbeeld van de eerste 4 die de Messias tonen, Zijn aard, Zijn strijd en passie, sluit dit gedeelte af met overwinning. Hij is een centaur, opnieuw de tweeledige aard van de Messias tonend. Hij houdt een boog vast die naar achteren is getrokken met een pijl die rechtstreeks naar het hart van Schorpioen wijst.
De Grieken noemen hem Cheiron, wat 'de uitvoerende' betekent. Hij wordt 'de rechtvaardige' genoemd of 'iemand die het oordeel snel voltrekt'. Het eerste decan is Lyra de harp. De helderste ster in Lyra is Vega, waaraan de Engelsen het woord victory ontlenen. Vega betekent 'Hij zal worden verheven' en 'De zegevierende strijder'.
Het tweede decan is Ara, het altaar. Dit brandende altaar van vuur wordt ondersteboven gekeerd, om aan te geven dat er geen offer voor de zonde meer nodig is! Het is afgelopen, het altaar omvergeworpen! In het Arabisch is het Al Mugamra, 'de afwerking', 'de voltooiing van wat begonnen is'. Eeuwen geleden werd Ara laag aan de zuidelijke horizon gezien, bijna uit het zicht, gekanteld naar de zuidelijke horizon en in de oude mythologie de onderwereld voorstellend.
Het derde decan van Boogschutter is Draco de draak. Draco wordt gezien als dood, met op sommige afbeeldingen 6 kronkels in zijn dode lichaam, slap hangend met zijn tong uitgestoken, wegkwijnend in de dood. Draco betekent 'getrapt' of 'neergetreden'. De hoofdsterren zijn Al Waid, dat 'vernietigen' betekent, Thuban, dat 'het subtiele' betekent, en Al Dib, 'het reptiel'. Alsof het nog niet duidelijk genoeg is, zijn andere sterrennamen binnen Draco Rastaban, 'het hoofd van het subtiele', Etanin 'de lange slang', Grumian 'de bedrieger', El Athik wat 'de bedrieger' betekent, en Gianser, 'de gestrafte vijand'.
De samenvatting van Boogschutter
Boogschutter maakt duidelijk dat degene met de tweeledige natuur het oordeel over de vijand voltrekt. De decanen laten ons weten dat het een vreugdevol werk is door Lyra de harp erbij te betrekken, zodat we weten dat het voor ons een vreugdevol werk is. Het altaar van het offer wordt ondersteboven gekeerd om nooit meer te worden gezien, voltooid door wraak te nemen op de draak.
Ik weet dat elk van deze mails langer is dan gebruikelijk, maar ik wil elk deel intact houden. Zo ronden we het eerste 1/3 van het oorspronkelijke verlossingsverhaal af, gezien in de sterrenbeelden. We begonnen met Maagd, de maagd die een zoon kreeg, zowel goddelijk als menselijk, en zagen die zoon met twee naturen opgroeien en de weegschaal weer gelijk makend, het laatste offer brengen, en het oordeel over de vijand voltrekken. De volgende reeks gaat over nieuw leven....en dat zal volgende week zijn, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
Wat de dierenriem echt beschrijft, #2 van 4, Namen van de sterren, de eerste zes
Hallo allemaal,
De figuren aan de nachtelijke hemel beschrijven het werk van Christus door middel van een jaarlijkse cyclus. In de oudheid konden zelfs analfabeten naar de nachtelijke hemel kijken en het evangelie ontvangen...laten we een beetje begrijpen wat zij deden:
Maagd
In de oudheid was Maagd de eerste van de 12 en Leeuw de laatste. In die tijd begon het jaar van de dierenriem op hetzelfde moment als het Joodse Nieuwjaar van Rosh haShanah. Dus aan het begin van het Joodse Nieuwjaar zien we Maagd een maagd (vandaar de naam), staand met een tak in haar rechterhand, en een handvol rijp graan zoals tarwe, in haar linker. De tak wordt rechtop gehouden, terwijl de graankop naar beneden wordt gehouden in de richting van de grond, als teken van dood en aanplanten. Omdat Maagd in deze tijd verschijnt, vraagt men zich af of Jezus in september geboren is, in de tijdspanne Rosj Hasjana-Yom Kippoer-Tabernakel.
Over de hele wereld is zij een maagd. In het Hebreeuws is ze Bethulah de jonge vrouw (maagd). In het Arabisch is zij Adarah de maagd, in het Grieks is zij Parthenos de maagd van maagdelijke zuiverheid.
De hoofdster in de graankop die in haar linkerhand naar beneden wijst, is Spica, die in de top 20 van helderste sterren staat. Het graan is naar beneden gericht om te laten zien dat het moet sterven en geplant moet worden om te kunnen opkomen en voortbrengen. In haar andere hand houdt zij de tak rechtop, om te laten zien dat zowel tak als zaad één zijn en uit haar voortkomen. De sterrennamen zijn Al Zimach, Al Azal, en Subilon, die 'de scheut', 'de tak', 'de graankorrel (tarwe)' betekenen.
Maagd's eerste decan is Coma, de Gewenste, de zoon van de maagd. Zij kijkt naar haar zoon op haar schoot, waarvan de onderzoeker Albumazer, een islamitische astronoom/astroloog die in het jaar 886 overleed, het volgende over zei: "...Ihesu, met de betekenis Ieza die in het Grieks Christus wordt genoemd." Dus hier in dit eerste teken van Maagd zien we dat de maagd een zoon heeft, en Hij is Christus.
Maagd's tweede decan is Centaurus, de Centaur. De Centaur houdt in zijn linkerarm een schild vast, terwijl in zijn rechterarm een speer rechtstreeks op Lupus of Victima, het slachtoffer, is gericht, een decan in Weegschaal, dat het 2e sterrenbeeld in het verhaal is.
De tweeledige Centaurus laat zien dat de zoon van de Maagd tweeslachtig is. Hij is de Tak die goddelijk is, en het Zaad dat van de aarde is. Hij is zowel Jezus de mens als Christus de goddelijke. In het Hebreeuws en Arabisch staat Centaurus bekend als 'de verachte'. De helderste ster in Centauren is Cheiron, van de Hebreeuwse wortel die 'doorboord' betekent en ook Pholas dat 'gebed of meditatie' betekent, wat duidt op een offer en toewijding aan God.
Het derde en laatste decan van Maagd is Bootes, de Komende. Het is een herder die in zijn rechterhand een speer houdt, rechtop en klaar, maar nergens op gericht, en in zijn linkerhand een zeis, een gebogen blad dat boven zijn hoofd wordt gehouden alsof hij klaar is om het graan voor de oogst te snijden. In het Grieks staat hij bekend als Arcturus, wat 'bewaker' of 'wachter' (van de kudde) betekent. Hij waakt eigenlijk over de grote en kleine beren (Big Dipper, Little Dipper), die in de oudheid geen beren waren maar schaapskooien of hokken, maar dat komt later. Het woord 'Bo' betekent in het Hebreeuws 'komst' of de 'komende'.
De ster op zijn rechterarm, die de speer vasthoudt, is Al Katurops wat 'de Staf' of 'de Tak' betekent. In de oudheid in sommige culturen eerder een staf dan een speer, want de figuur- en sterrennamen en de mythologie beschrijven hem als een herder.
Samenvatting van Maagd
Maagd houdt in haar rechterarm een rechtopstaande tak en in de andere een Spica, een tarwekop die naar beneden wordt gehouden om het planten van de dood aan te duiden. Coma complimenteert haar, de zoon van de maagd, Isa of Christus genoemd. Hij is tweeslachtig en veracht. Maar hij is gewapend met een schild in de ene hand en een speer, klaar om te steken en wijzend naar een slachtoffer in zijn rechterhand. De zoon is ook een herder, klaar om de aarde in de ene hand te oogsten terwijl hij in de andere een speer of roede vasthoudt, en zijn naam betekent "de komende".
Weegschaal, de schubben
Weegschaal beschrijft verder het werk van de maagd en haar zoon. De weegschaal is naar beneden gekanteld, wat wijst op een onevenwichtigheid. In het Hebreeuws is dit Mozanaim, 'de weegschaal', 'het wegen', wat Gods oordeel betekent. In het Arabisch heet het Al Zubena, wat 'de prijs van de koop' betekent. In het Koptisch Grieks is het 'lambda'. Lam betekent genade en badia is tak, dus 'de genadige tak'.
De namen van de sterren in Weegschaal zijn Zuben al Genubi, 'de onvolledige prijs’. Ook Zuben al Shemali, 'de prijs die bedekt' en Zuben Akrabi, 'de prijs van het conflict'. Weegschaal vertelt ons dat de mens wordt gewogen in de balans, en ontoereikend wordt bevonden.
Het (zuidelijke) kruis, het eerste decan van Weegschaal. Ik vind het veelbetekenend dat het kruis onder de evenaar wordt gezien, buiten het zicht van noorderlingen, wat de privé-transactie aan het kruis tussen de Vader en Zijn Zoon aantoont.
Jezus is tweeslachtig, zoals wordt aangetoond in Leviticus 16 met de offers op de verzoendag. De eerste bok is de bok van het zondoffer, die Zijn goddelijkheid weerspiegelt, en werd in het volle zicht van allen geofferd. Het bloed van de geit van het zondoffer werd gesprenkeld in het heilige der heiligen. Dit staat in Hebreeën 9:22-24, waarin staat dat Hij na Zijn opstanding tegen Maria zei dat zij op moest houden zich aan Hem vast te klampen, want Hij was nog niet opgevaren. Hij steeg die dag op naar de Vader om Zichzelf en Zijn bloedoffer aan te bieden en te verklaren dat Hij rechtvaardig was. (Later die dag zou Hij met de twee naar Emmaüs lopen en aan de discipelen verschijnen).
De tweede bok die op de verzoendag werd geofferd, was de "vluchtgeit", of zondebok. De bok van het zondoffer, die Jezus' godheid betekent, werd geofferd in de heilige plaats. De zondebok toont Zijn menselijkheid. Hij werd weggeleid in de woestijn en vrijgelaten, om in afzondering en buiten het zicht door de hand van God te sterven. Jezus' dubbele natuur openbaart Hem als zowel de vluchtgeit als de bok van het zondoffer. De Vader had er behagen in Hem voor ons te "bedroeven" en "Zijn ziel tot een zondoffer te maken", zoals Jesaja 53:10 ons zegt. Het kruis van Weegschaal staat dus buiten het gezichtsveld van Israël aan de nachtelijke hemel.
Het tweede decan van Weegschaal is Lupus of Victima, de gedode wolf. Sultan Ulugh Beigh, die in 1449 stierf en een bekend astronoom en wiskundige was, verklaarde dat Lupus in de oudheid Sura werd genoemd, wat een schaap of lam betekent.
Het derde decan is Corona, de Kroon. Het wordt ook wel de Noordelijke Kroon genoemd, Corona Borealis, die terloops jaarlijks verticaal boven Israël verschijnt. Het is dus rechtstreeks verbonden met het Zuiderkruis, het eerste decan.
De samenvatting van Weegschaal
Weegschaal laat zien dat de mens tekort schiet in zijn zonde. Gewogen in de weegschaal komen we tekort. Maar we hebben het Zuiderkruis en de Noorderkroon met daartussen Lupus (of het schaap), die er allemaal op wijzen dat de zoon van Maagd de prijs betaalt om de weegschaal gelijk te maken door het kruis, en dat Hij een kroon zou ontvangen die over Israël verschijnt.
Schorpioen, de schorpioen
In het Arabisch staat het bekend als Al Akrab, wat schorpioen betekent, maar ook verwonding, conflict, oorlog betekent. In het Koptisch Grieks is het Isidis wat 'aanval van de vijand' betekent. In de Egyptische dierenriem is het geen schorpioen maar Typhon of Python, een slang. Schorpioen wordt geassocieerd met de stam van Dan, zoals te zien is in Genesis 49:17: "Dan zal een slang zijn langs de weg, een adder....bijt het paard op de hielen..." De angel in zijn staart is rechtstreeks gericht op de hiel van Ophiucus.
Het eerste decan van Schorpioen is Ophiuchus, de slangenhouder. Het is het beeld van een man die het tweede decan van Schorpioen, Serpens de slang, vasthoudt. Ophiuchus heeft beide handen op Serpens terwijl zijn linkervoet op de kop van Schorpioen staat en zijn rechterhiel op het punt staat getroffen te worden door de staart van de schorpioen. Dit weerspiegelt de eerste profetie over de Messias die Christus tot Satan spreekt in Genesis 3:15, waarin staat dat het Zaad van de vrouw (Christus*) zijn kop zal vermorzelen terwijl hij in staat is zijn hiel te verbrijzelen. *Galaten 3:16
Het derde decan in Schorpioen is Hercules, een man die met één knie op de grond knielt terwijl hij een knots hoog in zijn rechterhand houdt en op het punt staat deze neer te slaan op de kop van de slang, die hij in zijn linkerhand houdt. Zijn voet staat op de kop van de Draak, wat we later zullen bespreken.
Sterrennamen in Hercules omvatten de helderste in het sterrenbeeld, Ras al Gethi, wat 'het hoofd van hem die kneust' betekent. Een andere ster betekent 'de knielende tak', en refereert aan de tak van Maagd, haar zoon.
De samenvatting van Schorpioen
Het is het beeld van een verslagen vijand, een die in een steek naar de hiel van de Verlosser grijpt, maar die uiteindelijk toch degelijk wordt verslagen. Ophiuchus houdt de slang stevig in beide handen terwijl hij in de hiel gestoken wordt, maar we zien ook Hercules in triomf de genadeslag uitdelen.
Boogschutter, de triomferende Boogschutter
Dit laatste sterrenbeeld van de eerste 4 die de Messias tonen, Zijn aard, Zijn strijd en passie, sluit dit gedeelte af met overwinning. Hij is een centaur, opnieuw de tweeledige aard van de Messias tonend. Hij houdt een boog vast die naar achteren is getrokken met een pijl die rechtstreeks naar het hart van Schorpioen wijst.
De Grieken noemen hem Cheiron, wat 'de uitvoerende' betekent. Hij wordt 'de rechtvaardige' genoemd of 'iemand die het oordeel snel voltrekt'. Het eerste decan is Lyra de harp. De helderste ster in Lyra is Vega, waaraan de Engelsen het woord victory ontlenen. Vega betekent 'Hij zal worden verheven' en 'De zegevierende strijder'.
Het tweede decan is Ara, het altaar. Dit brandende altaar van vuur wordt ondersteboven gekeerd, om aan te geven dat er geen offer voor de zonde meer nodig is! Het is afgelopen, het altaar omvergeworpen! In het Arabisch is het Al Mugamra, 'de afwerking', 'de voltooiing van wat begonnen is'. Eeuwen geleden werd Ara laag aan de zuidelijke horizon gezien, bijna uit het zicht, gekanteld naar de zuidelijke horizon en in de oude mythologie de onderwereld voorstellend.
Het derde decan van Boogschutter is Draco de draak. Draco wordt gezien als dood, met op sommige afbeeldingen 6 kronkels in zijn dode lichaam, slap hangend met zijn tong uitgestoken, wegkwijnend in de dood. Draco betekent 'getrapt' of 'neergetreden'. De hoofdsterren zijn Al Waid, dat 'vernietigen' betekent, Thuban, dat 'het subtiele' betekent, en Al Dib, 'het reptiel'. Alsof het nog niet duidelijk genoeg is, zijn andere sterrennamen binnen Draco Rastaban, 'het hoofd van het subtiele', Etanin 'de lange slang', Grumian 'de bedrieger', El Athik wat 'de bedrieger' betekent, en Gianser, 'de gestrafte vijand'.
De samenvatting van Boogschutter
Boogschutter maakt duidelijk dat degene met de tweeledige natuur het oordeel over de vijand voltrekt. De decanen laten ons weten dat het een vreugdevol werk is door Lyra de harp erbij te betrekken, zodat we weten dat het voor ons een vreugdevol werk is. Het altaar van het offer wordt ondersteboven gekeerd om nooit meer te worden gezien, voltooid door wraak te nemen op de draak.
Ik weet dat elk van deze mails langer is dan gebruikelijk, maar ik wil elk deel intact houden. Zo ronden we het eerste 1/3 van het oorspronkelijke verlossingsverhaal af, gezien in de sterrenbeelden. We begonnen met Maagd, de maagd die een zoon kreeg, zowel goddelijk als menselijk, en zagen die zoon met twee naturen opgroeien en de weegschaal weer gelijk makend, het laatste offer brengen, en het oordeel over de vijand voltrekken. De volgende reeks gaat over nieuw leven....en dat zal volgende week zijn, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
RSS Feed