Dag allemaal,
Vorige week heb ik gedeeld dat, correct gedaan, het verbreken van de omgang met een andere christen, slechts de reactie is op het verbreken van HUN relatie met de Heer in een bepaald gebied van hun leven. Wat we in het natuurlijke moeten doen om ons contact met hen te beperken, is het betreurenswaardige resultaat van hun daden.
Wat NIET te doen
Een vrouw die een studente was op de Bijbelschool waar ik toen de directeur van was, kwam voor advies naar mij toe. Een gezin had de gemeente waar zij naar toe ging, verlaten en de pastor vertelde de gemeente vanaf het podium dat dit gezin demonische problemen had en hij verbood iedereen met hen te praten, omdat het niet Gods wil was dat dit gezin zijn gemeente had verlaten.
Zij was een collega van de vrouw van dit gezin en zag haar dus iedere dag. Zij was zich niet bewust dat er demonische problemen waren, maar dit gezin had de gemeente verlaten vanwege constante druk en interne machtsstrijd. De studente vertelde dat het niet goed voelde wat de pastor verteld had, maar toch….Ik zei haar haar pastor te negeren, op zoek te gaan naar een andere gemeente, en een zo goed mogelijke vriendin voor deze vrouw te zijn als ze maar kon.
Hoe velen van ons die betrokken waren in een gemeente, dachten dat we levenslange vrienden hadden gemaakt daar, om helaas tot de ontdekking te komen, nadat we daar weg gegaan waren, dat onze ‘vrienden’ niets meer met ons te maken willen hebben – onze ‘vriendschap’ was alleen afhankelijk van het gaan naar dezelfde gemeente. Wat verdrietig, en zeker geen reden om contact te verbreken.
Haal deze van de lijst af van redenen waarom
In de afgelopen 2 weken heb ik teksten gedeeld waarin blijkt dat het niet juist is de omgang met iemand te verbreken omdat zij iets anders geloven betreffende op welke dag samen te komen, wat wel of niet te eten of te drinken. En alhoewel het zegt dat we meningen kunnen bespreken, het gesprek moet nooit een argument worden. Dus verschil van mening hebben is geen geldige reden, alhoewel je soms kunt meemaken dat iemand zijn of haar lievelings doctrine of argument voortdurend aan je wil opdringen – ter zelfbescherming moet je misschien dat contact verminderen.
Als we terug gaan naar de afgelopen weken, is de persoon waar we over denken contact mee te verbreken, iemand die uit het oog verloren heeft dat zij zelf allereerst verantwoording moeten afleggen aan de Heer. Ze zijn vergeten dat ze hun eigen geloof moeten uitwandelen, moeten laten zien, en dat we pogingen gedaan hebben vrede met hen te hebben, maar niet tot het punt dat we er zelf onder gaan lijden. En ze zien niet meer dat zij zichzelf alleen uit een bepaalde situatie kunnen halen – we kunnen proberen te helpen, maar zij moeten de moed verzamelen om de leiding over hun eigen leven te nemen, geestelijk en natuurlijk.
Als ze deze dingen niet willen doen, moeten wij verder met ons leven. We kunnen alleen die ene extra mijl met hen gaan, ons één maal laten slaan, en één jas geven – want wij zijn ook verantwoording schuldig aan de Heer, en wij moeten ook onze eigen wegen bewijzen, en in vrede leven, en onszelf uit onze situaties redden.
Maar hoe zit het met de ‘grote redenen’?
Vergeet niet dat ik een huiskerk netwerk leidt. En dat is nu precies de context van het hele Nieuwe Testament. Want de schrijvers van het Nieuwe Testament waren huiskerk leiders, schreven naar mensen in huiskerk, dus moet de context van het Nieuwe testament begrepen worden vanuit een woonkamer perspectief, niet vanuit een auditorium.
Dus toen Paulus 1 Korintiërs 5 schreef, over hoe zij iets aan de situatie gedaan hadden moeten hebben van de man die een seksuele relatie met zijn stiefmoeder had, was de situatie zo dat deze man in het huis van Justus* zat, samen met de anderen maaltijd had, het avondmaal had, net als de anderen – en iedereen wist van zijn zonden maar niemand confronteerde hem er mee. (* Handelingen 18:7)
Paulus zei: “…en gij zijt opgeblazen in plaats van u veeleer te bedroeven, en dus de bedrijver van die daad uit uw midden te verwijderen! Vers 2
Nu, DAT is een reden om omgang te verbreken. Maar vergeet niet wat ik vorige week noemde, over hoe Jezus met mensen om ging die Hem niet wilden volgen – Hij liep ze niet achterna, en in feite waren zij het die Hem niet meer wilden volgen. Dus iedere daad die het lichaam zou moeten nemen, zou alleen een bevestigende daad zijn van datgene wat die persoon al gedaan heeft. Laat hen niet jou de schuld geven van hun eigen gebreken en tekortkomingen.
De man in 1 Korintiërs 5 was klaarblijkelijk een Geest vervuld, in tongen sprekend, in water gedoopte gelovige in Jezus – hij had een disfunctioneel gezin en een even groot probleem met lust. Met name seksuele zonde wordt in de Bijbel genoemd als een reden tot het verbreken van de omgang met iemand, en ten dele, omdat het de anderen in gevaar brengt.
Waarom wordt deze zonde zo vaak genoemd?
In de volgende verzen gaat Paulus verder en vertelt hij de Korintiërs dit:
“Ik schreef u reeds in mijn brief, dat gij niet moet omgaan (nauw en gewoonlijk) met hoereerders (seksuele onreine mensen). Niet met de hoereerders uit deze wereld in het algemeen of de geldgierigen en oplichters en afgodendienaars, want dan zou men wel uit de wereld moeten gaan!”
Nu evenwel schrijf ik u, dat gij niet moet omgaan met iemand, die, al heet hij een broeder, een hoereerder, geldgierige, afgodendienaar (wiens ziel toegewijd is aan iets dat de plaats van God eigent), lasteraar, dronkaard of oplichter is; met zo iemand moet gij zelfs niet eten.”
1 Cor. 5:9-11 Amplified Versie)
De eerste instructie heeft te maken met ‘hoererij’.
Volgende week ga ik in op de andere dingen die Paulus opnoemt – verbaal grof zijn, schelden, lasteren, dronken zijn, oneerlijk in zaken, en dieven.
Paulus zei niet om te gaan met iemand die in seksuele zonde leeft. De reden dat ik zeg: in zonde leeft, en niet een eenmalige of sporadische zonde, is omdat de man in Corinthe een voortdurende relatie met zijn stiefmoeder had, zodat de hele gemeente het op een bepaald moment wist.
Het woord dat vertaald is als ‘hoererij’, wordt 15 keer in de KJV brieven genoemd als iets dat gelovigen moeten mijden. Het wordt weergegeven als een werk van het vlees, een eigenschap van een ongelovige en diens levensstijl. Dus waarom is ‘hoererij’ zo belangrijk, dat Paulus en anderen zeggen dat we niet moeten omgaan met iemand in die zonde?
Het woord ‘hoererij’ in het Grieks, is ‘porneia’ of ‘pornos’, en wil zeggen ‘illegale, onrechtmatige, seksuele gemeenschap’. Laat me het verschil uitleggen tussen overspel en hoererij. In Mattheüs 5:28 definieert Jezus overspel als een fantasie, van de verbeelding en gedachte proces. Hoererij is de fysieke voltrekking van die verbeelding.
Tempel aanbidding in de eerste eeuw hield in het offeren aan een god, en dan het offer te bezegelen, door seks te hebben met een tempel prostituee. Als je wilde dat jouw veestapel veel baby schapen en geiten zou krijgen, dan offerde je vlees (een dier) en had je seks met een tempel prostituee, hopend dat door jouw seksuele daad je de goden had geïnspireerd de dieren te laten paren – hetzelfde gold voor het zegenen van gewassen, een zaken deal, enzovoorts. Ik ga in mijn ‘Izebel Geest’ serie hier dieper op in, en het helpt te definiëren wat de ‘Izebel geest’ werkelijk is.
Paulus adresseert seks met tempel prostituees, in 1 Cor. 6:13-18: “het voedsel is voor de maag en de maag voor het voedsel, en God zal zowel het een als het ander teniet doen. Maar het lichaam is niet voor de hoererij, doch voor de Here, en de Here voor het lichaam. God heeft niet alleen de Here opgewekt, maar zal ook ons opwekken door Zijn kracht. Weet gij niet dat uw lichamen leden van Christus zijn? zal ik dan leden van Christus wegnemen om er leden ener hoer van te maken? Volstrekt niet! of weet gij niet, dat wie zich aan een hoer hecht, één lichaam met haar is? want hij zegt, die twee zullen tot één vlees zijn. maar die zich aan de Here hecht, is één geest met Hem.”
In het gunstigste geval
De seksuele daad is de fysieke voltrekking van een verbond dat in het hart gemaakt is tussen een man en een vrouw, en bij dit verbond, zoals bij alle verbonden, is God getuige (in andere culturen zijn het andere goden). Dus een man en een vrouw kunnen niet met elkaar ‘getrouwd’ zijn in hart, totdat en tenzij dat verbond van het hart voor God en/of Zijn afgevaardigde gezworen wordt en Hij er een getuige van is. Dat wil zeggen dat telkens wanneer een man en zijn vrouw gemeenschap hebben, het een bevestiging is van het verbond in hun harten.
Om die daad met een ander te plegen waar je geen verbond mee hebt, geeft niet alleen problemen in je hoofd en hart, maar het is een daad van verbreken van het verbond met jouw echtenoot/echtgenote – of met Christus, als je vrijgezel bent. De gekwetste echtgenoot/echtgenote kan erkennen dat het verbond verbroken is en echtscheiding aanvragen. De geheimenis van het verbond van je hart en de fysieke voltrekking daarvan, is een type van Christus en de gemeente, nu op mystieke wijze verbonden door de Geest, maar op een dag zullen we Hem zien en fysiek in Zijn aanwezigheid zijn.
Dus is hoererij voor een christen een klap in het gezicht van Jezus, een verbreken van het verbond met Hem, en dus een reden de omgang met die persoon te verbreken. Voor een christen is het plegen van hoererij een verbreken van het verbond met zijn of haar echtgenoot/echtgenote, en/of hun wandel met God – en dat is de reden dat Paulus in 1 Korintiërs 5, Jacobus en Petrus en de apostelen in Handelingen 15, en op andere plaatsen, zeggen niet om te gaan met iemand die regelmatig hoererij pleegt.
De oplossing voor hen is een erkennen van de 4 elementen die ik de afgelopen 2 weken genoemd heb, en een bekering. Men moet beseffen dat zij verantwoording schuldig zijn aan Jezus, alleen zij en de Heer. Begrijpen dat zij zelf hun geloof moeten uitwandelen en moeten laten zien. Beseffen dat wij geprobeerd hebben in vrede met hen te leven, maar de beslissing om voortdurend in zonde te leven, dwingt ons tot erkennen van de waarheid, dat zij in dit gebied niet meer met de Heer wandelen. En zij moeten zich realiseren dat zij zelf degene zijn die zich uit de klauwen van de vijand kunnen halen.
Als iemand worstelt met porno, gaan we dan met die persoon om?
Wat nu als iemand fantasieën koestert over iemand anders in (huis)kerk, tot het punt dat die ander zich ongemakkelijk voelt in diens nabijheid? Daarom zei Paulus tegen de Korintiërs, toen zij de man niet wilden confronteren: Weet je niet dat een weinig zuurdeeg het hele deeg zuur maakt?
Die persoon moet je misschien van de rest afscheiden, als diens persoonlijke strijd manifest wordt, zodat anderen zich ongemakkelijk gaan voelen door blikken of suggestief gepraat – dat is een reden hem te confronteren, met de 4 elementen hierboven genoemd. Vergeet niet dat zij allereerst ervoor kozen in dit gebied niet meer te willen groeien in de Heer, waardoor jij gedwongen bent actie te nemen, wat je liever niet wil, maar wat meer een reflectie is van beslissingen die alreeds genomen zijn.
Misschien moet die persoon een tijde wegblijven uit de (huis)kerk, misschien is persoonlijke bediening met een andere man nodig, als het om een man gaat, of met een vrouw, als het om een vrouw gaat – en persoonlijke begeleiding als men zich hiervan wil bekeren en bevrijd wil worden van lust, overspel, hoererij, totdat het gehele lichaam zich weer comfortabel voelt met die persoon in hun midden.
Dit was het voor nu….volgende week meer!
John Fenn
Vorige week heb ik gedeeld dat, correct gedaan, het verbreken van de omgang met een andere christen, slechts de reactie is op het verbreken van HUN relatie met de Heer in een bepaald gebied van hun leven. Wat we in het natuurlijke moeten doen om ons contact met hen te beperken, is het betreurenswaardige resultaat van hun daden.
Wat NIET te doen
Een vrouw die een studente was op de Bijbelschool waar ik toen de directeur van was, kwam voor advies naar mij toe. Een gezin had de gemeente waar zij naar toe ging, verlaten en de pastor vertelde de gemeente vanaf het podium dat dit gezin demonische problemen had en hij verbood iedereen met hen te praten, omdat het niet Gods wil was dat dit gezin zijn gemeente had verlaten.
Zij was een collega van de vrouw van dit gezin en zag haar dus iedere dag. Zij was zich niet bewust dat er demonische problemen waren, maar dit gezin had de gemeente verlaten vanwege constante druk en interne machtsstrijd. De studente vertelde dat het niet goed voelde wat de pastor verteld had, maar toch….Ik zei haar haar pastor te negeren, op zoek te gaan naar een andere gemeente, en een zo goed mogelijke vriendin voor deze vrouw te zijn als ze maar kon.
Hoe velen van ons die betrokken waren in een gemeente, dachten dat we levenslange vrienden hadden gemaakt daar, om helaas tot de ontdekking te komen, nadat we daar weg gegaan waren, dat onze ‘vrienden’ niets meer met ons te maken willen hebben – onze ‘vriendschap’ was alleen afhankelijk van het gaan naar dezelfde gemeente. Wat verdrietig, en zeker geen reden om contact te verbreken.
Haal deze van de lijst af van redenen waarom
In de afgelopen 2 weken heb ik teksten gedeeld waarin blijkt dat het niet juist is de omgang met iemand te verbreken omdat zij iets anders geloven betreffende op welke dag samen te komen, wat wel of niet te eten of te drinken. En alhoewel het zegt dat we meningen kunnen bespreken, het gesprek moet nooit een argument worden. Dus verschil van mening hebben is geen geldige reden, alhoewel je soms kunt meemaken dat iemand zijn of haar lievelings doctrine of argument voortdurend aan je wil opdringen – ter zelfbescherming moet je misschien dat contact verminderen.
Als we terug gaan naar de afgelopen weken, is de persoon waar we over denken contact mee te verbreken, iemand die uit het oog verloren heeft dat zij zelf allereerst verantwoording moeten afleggen aan de Heer. Ze zijn vergeten dat ze hun eigen geloof moeten uitwandelen, moeten laten zien, en dat we pogingen gedaan hebben vrede met hen te hebben, maar niet tot het punt dat we er zelf onder gaan lijden. En ze zien niet meer dat zij zichzelf alleen uit een bepaalde situatie kunnen halen – we kunnen proberen te helpen, maar zij moeten de moed verzamelen om de leiding over hun eigen leven te nemen, geestelijk en natuurlijk.
Als ze deze dingen niet willen doen, moeten wij verder met ons leven. We kunnen alleen die ene extra mijl met hen gaan, ons één maal laten slaan, en één jas geven – want wij zijn ook verantwoording schuldig aan de Heer, en wij moeten ook onze eigen wegen bewijzen, en in vrede leven, en onszelf uit onze situaties redden.
Maar hoe zit het met de ‘grote redenen’?
Vergeet niet dat ik een huiskerk netwerk leidt. En dat is nu precies de context van het hele Nieuwe Testament. Want de schrijvers van het Nieuwe Testament waren huiskerk leiders, schreven naar mensen in huiskerk, dus moet de context van het Nieuwe testament begrepen worden vanuit een woonkamer perspectief, niet vanuit een auditorium.
Dus toen Paulus 1 Korintiërs 5 schreef, over hoe zij iets aan de situatie gedaan hadden moeten hebben van de man die een seksuele relatie met zijn stiefmoeder had, was de situatie zo dat deze man in het huis van Justus* zat, samen met de anderen maaltijd had, het avondmaal had, net als de anderen – en iedereen wist van zijn zonden maar niemand confronteerde hem er mee. (* Handelingen 18:7)
Paulus zei: “…en gij zijt opgeblazen in plaats van u veeleer te bedroeven, en dus de bedrijver van die daad uit uw midden te verwijderen! Vers 2
Nu, DAT is een reden om omgang te verbreken. Maar vergeet niet wat ik vorige week noemde, over hoe Jezus met mensen om ging die Hem niet wilden volgen – Hij liep ze niet achterna, en in feite waren zij het die Hem niet meer wilden volgen. Dus iedere daad die het lichaam zou moeten nemen, zou alleen een bevestigende daad zijn van datgene wat die persoon al gedaan heeft. Laat hen niet jou de schuld geven van hun eigen gebreken en tekortkomingen.
De man in 1 Korintiërs 5 was klaarblijkelijk een Geest vervuld, in tongen sprekend, in water gedoopte gelovige in Jezus – hij had een disfunctioneel gezin en een even groot probleem met lust. Met name seksuele zonde wordt in de Bijbel genoemd als een reden tot het verbreken van de omgang met iemand, en ten dele, omdat het de anderen in gevaar brengt.
Waarom wordt deze zonde zo vaak genoemd?
In de volgende verzen gaat Paulus verder en vertelt hij de Korintiërs dit:
“Ik schreef u reeds in mijn brief, dat gij niet moet omgaan (nauw en gewoonlijk) met hoereerders (seksuele onreine mensen). Niet met de hoereerders uit deze wereld in het algemeen of de geldgierigen en oplichters en afgodendienaars, want dan zou men wel uit de wereld moeten gaan!”
Nu evenwel schrijf ik u, dat gij niet moet omgaan met iemand, die, al heet hij een broeder, een hoereerder, geldgierige, afgodendienaar (wiens ziel toegewijd is aan iets dat de plaats van God eigent), lasteraar, dronkaard of oplichter is; met zo iemand moet gij zelfs niet eten.”
1 Cor. 5:9-11 Amplified Versie)
De eerste instructie heeft te maken met ‘hoererij’.
Volgende week ga ik in op de andere dingen die Paulus opnoemt – verbaal grof zijn, schelden, lasteren, dronken zijn, oneerlijk in zaken, en dieven.
Paulus zei niet om te gaan met iemand die in seksuele zonde leeft. De reden dat ik zeg: in zonde leeft, en niet een eenmalige of sporadische zonde, is omdat de man in Corinthe een voortdurende relatie met zijn stiefmoeder had, zodat de hele gemeente het op een bepaald moment wist.
Het woord dat vertaald is als ‘hoererij’, wordt 15 keer in de KJV brieven genoemd als iets dat gelovigen moeten mijden. Het wordt weergegeven als een werk van het vlees, een eigenschap van een ongelovige en diens levensstijl. Dus waarom is ‘hoererij’ zo belangrijk, dat Paulus en anderen zeggen dat we niet moeten omgaan met iemand in die zonde?
Het woord ‘hoererij’ in het Grieks, is ‘porneia’ of ‘pornos’, en wil zeggen ‘illegale, onrechtmatige, seksuele gemeenschap’. Laat me het verschil uitleggen tussen overspel en hoererij. In Mattheüs 5:28 definieert Jezus overspel als een fantasie, van de verbeelding en gedachte proces. Hoererij is de fysieke voltrekking van die verbeelding.
Tempel aanbidding in de eerste eeuw hield in het offeren aan een god, en dan het offer te bezegelen, door seks te hebben met een tempel prostituee. Als je wilde dat jouw veestapel veel baby schapen en geiten zou krijgen, dan offerde je vlees (een dier) en had je seks met een tempel prostituee, hopend dat door jouw seksuele daad je de goden had geïnspireerd de dieren te laten paren – hetzelfde gold voor het zegenen van gewassen, een zaken deal, enzovoorts. Ik ga in mijn ‘Izebel Geest’ serie hier dieper op in, en het helpt te definiëren wat de ‘Izebel geest’ werkelijk is.
Paulus adresseert seks met tempel prostituees, in 1 Cor. 6:13-18: “het voedsel is voor de maag en de maag voor het voedsel, en God zal zowel het een als het ander teniet doen. Maar het lichaam is niet voor de hoererij, doch voor de Here, en de Here voor het lichaam. God heeft niet alleen de Here opgewekt, maar zal ook ons opwekken door Zijn kracht. Weet gij niet dat uw lichamen leden van Christus zijn? zal ik dan leden van Christus wegnemen om er leden ener hoer van te maken? Volstrekt niet! of weet gij niet, dat wie zich aan een hoer hecht, één lichaam met haar is? want hij zegt, die twee zullen tot één vlees zijn. maar die zich aan de Here hecht, is één geest met Hem.”
In het gunstigste geval
De seksuele daad is de fysieke voltrekking van een verbond dat in het hart gemaakt is tussen een man en een vrouw, en bij dit verbond, zoals bij alle verbonden, is God getuige (in andere culturen zijn het andere goden). Dus een man en een vrouw kunnen niet met elkaar ‘getrouwd’ zijn in hart, totdat en tenzij dat verbond van het hart voor God en/of Zijn afgevaardigde gezworen wordt en Hij er een getuige van is. Dat wil zeggen dat telkens wanneer een man en zijn vrouw gemeenschap hebben, het een bevestiging is van het verbond in hun harten.
Om die daad met een ander te plegen waar je geen verbond mee hebt, geeft niet alleen problemen in je hoofd en hart, maar het is een daad van verbreken van het verbond met jouw echtenoot/echtgenote – of met Christus, als je vrijgezel bent. De gekwetste echtgenoot/echtgenote kan erkennen dat het verbond verbroken is en echtscheiding aanvragen. De geheimenis van het verbond van je hart en de fysieke voltrekking daarvan, is een type van Christus en de gemeente, nu op mystieke wijze verbonden door de Geest, maar op een dag zullen we Hem zien en fysiek in Zijn aanwezigheid zijn.
Dus is hoererij voor een christen een klap in het gezicht van Jezus, een verbreken van het verbond met Hem, en dus een reden de omgang met die persoon te verbreken. Voor een christen is het plegen van hoererij een verbreken van het verbond met zijn of haar echtgenoot/echtgenote, en/of hun wandel met God – en dat is de reden dat Paulus in 1 Korintiërs 5, Jacobus en Petrus en de apostelen in Handelingen 15, en op andere plaatsen, zeggen niet om te gaan met iemand die regelmatig hoererij pleegt.
De oplossing voor hen is een erkennen van de 4 elementen die ik de afgelopen 2 weken genoemd heb, en een bekering. Men moet beseffen dat zij verantwoording schuldig zijn aan Jezus, alleen zij en de Heer. Begrijpen dat zij zelf hun geloof moeten uitwandelen en moeten laten zien. Beseffen dat wij geprobeerd hebben in vrede met hen te leven, maar de beslissing om voortdurend in zonde te leven, dwingt ons tot erkennen van de waarheid, dat zij in dit gebied niet meer met de Heer wandelen. En zij moeten zich realiseren dat zij zelf degene zijn die zich uit de klauwen van de vijand kunnen halen.
Als iemand worstelt met porno, gaan we dan met die persoon om?
Wat nu als iemand fantasieën koestert over iemand anders in (huis)kerk, tot het punt dat die ander zich ongemakkelijk voelt in diens nabijheid? Daarom zei Paulus tegen de Korintiërs, toen zij de man niet wilden confronteren: Weet je niet dat een weinig zuurdeeg het hele deeg zuur maakt?
Die persoon moet je misschien van de rest afscheiden, als diens persoonlijke strijd manifest wordt, zodat anderen zich ongemakkelijk gaan voelen door blikken of suggestief gepraat – dat is een reden hem te confronteren, met de 4 elementen hierboven genoemd. Vergeet niet dat zij allereerst ervoor kozen in dit gebied niet meer te willen groeien in de Heer, waardoor jij gedwongen bent actie te nemen, wat je liever niet wil, maar wat meer een reflectie is van beslissingen die alreeds genomen zijn.
Misschien moet die persoon een tijde wegblijven uit de (huis)kerk, misschien is persoonlijke bediening met een andere man nodig, als het om een man gaat, of met een vrouw, als het om een vrouw gaat – en persoonlijke begeleiding als men zich hiervan wil bekeren en bevrijd wil worden van lust, overspel, hoererij, totdat het gehele lichaam zich weer comfortabel voelt met die persoon in hun midden.
Dit was het voor nu….volgende week meer!
John Fenn
RSS Feed