Hoi allemaal,
Vorige week noemde ik 4 situaties waarin christenen in zonde stierven en vroeg toen of ze in de hemel waren: de hardrijder, de bittere ex, de pornoverslaafde, de zelfmoord. Ik deelde dat het onze herschapen geest is die onze status bewijst als kinderen van God, en zo ons “kaartje” naar de hemel is.
Hoe groot is jouw God?
Als we geloven dat iemand de hemel kan verliezen door dood te gaan terwijl men 1 kilometer over de snelheidslimiet gaat, dus op de basis dat er gezondigd werd toen ze stierven, dan kunnen we de logische conclusie trekken dat niet al te veel gelovigen daadwerkelijk in de hemel zouden komen.
Dat zou de Vader en de Here Jezus nogal klein maken, nogal gelimiteerd, dat ze niet een beter plan konden bedenken dan een dat mensen wederom geboren laat worden in de hemelse familie, alleen maar om dat plan weer in rook op te zien gaan als een gelovige sterft terwijl hij 1 kilometer over de snelheidslimiet gaat, nog steeds boosheid heeft naar een ex-echtgenoot, een verborgen zonde heeft, of opzettelijk zijn leven vroegtijdig beëindigt. Kon God geen beter plan bedenken?
Ik heb een voorganger als vriend die opgroeide in de kerk van de Nazarener. Hij zei dat hij elke zondag naar het altaar ging om zich te bekeren en ‘gered’ te worden, omdat hij er zeker van was, dat als hij die week een zonde had begaan en was gestorven, hij naar de hel was gegaan. Hij dacht dat de status van hemelburger en van het kindschap Gods veranderde met elke zonde/bekeren cyclus en hij hoopte maar dat wanneer hij zou sterven hij aan de ‘bekeren’ kant van die cyclus zat.
Zo, hoe werkt dit nu?
Als ik weet dat ik gezondigd heb of aan het zondigen ben, maar niet met die zonde afreken door vergeving te vragen of op enigerlei wijze het te erkennen en mijn hart en gedachten te richten op gerechtigheid, en sterf, ga ik dan nog steeds naar de hemel?
Als iemand een zonde heeft die zich steeds maar herhaalt, zoals mijn voorbeeld van de man met de hartziekte met een pornoverslaving, heeft die zonde dan de kracht om de wedergeboren geest zodanig te bederven dat hij niet naar de hemel gaat? Of gaat hij, omdat hij een kind van God is, nog steeds naar de hemel – maar als dat waar is, hoe gaat God dan om met onbeleden zonden?
Als een persoon veel meegemaakt heeft in zijn leven en God pas leert kennen op zijn sterfbed of na jaren van ellende in de wereld, verwacht God dan dat hij met elke pijn en verwonding volledig in het reine is gekomen, met elke fout en ervaring VOORDAT hij naar de hemel gaat – want anders wordt hem geen toegang verleend?
Vandaag hier, morgen weer weg?
Al deze vragen, vragen eigenlijk dit: Verlaat de Heilige Geest mij telkens wanneer ik zondig?
Blijft Hij in mij terwijl ik een beetje te hard rij, maar misschien verlaat Hij me wel als ik kwaadsprak over een gezalfde voorganger? Zou Hij blijven als ik naar wat porno keek, maar me verlaten als ik een affaire had? Zou Hij in me blijven als ik veel in een depressie zat en er gewoon een eind aan wilde maken om naar de hemel te gaan, maar me verlaten als ik daadwerkelijk de trekker over zou halen of pillen slikte om er een einde aan te maken? Wat is de scheidslijn tussen hemel en hel voor een gelovige?
Fundament #1: De aarde heerst over de hemel
Hoewel Jezus ongeveer 2000 jaar geleden stierf aan het kruis, werd je niet wedergeboren toen je voor het eerst adem haalde. Je moest later in je leven een keuze maken, daarmee bedoel ik, hoewel je eerst reageerde op de uitnodiging van de Vader, moest je nog steeds beslissen om in Jezus te geloven en Hem te volgen. De aarde heerste over de hemel met jouw redding. Als dat niet zo was, dan zou de God die “wenst dat niemand verloren gaat”*, het gewoon voor je doen. (* I Timotheüs 2:4)
Als we ons verzetten tegen de uitnodiging voor redding van de Vader totdat we er helemaal klaar voor waren, dan breidt dit zelfde principe zich ook uit naar de kleinere onopgeloste zonden in ons leven – hoewel Hij ons uitnodigt om op te treden tegen de zonden en problemen in onze harten en levens, beslissen wij wanneer en waar en of we hiermee omgaan. Soms houden we van de zonde en bewaken het in een welbeschermd plekje van ons hart waar niemand van weet. Wat gebeurt er dan als je sterft voordat je er klaar voor was ertegen op te treden?
Om het anders te formuleren, een zondaar zondigt omdat dat is wat hij van nature doet; een gelovige zondigt omdat hij daarvoor kiest. (Efeziërs 2:3 zegt dat we van nature ‘kinderen des toorns’ waren.)
Wij beslissen of we de Vader en Heer uitnodigen in onze kleine beschermde gebiedjes of niet. Wat als alleen Hij en jij van dit gebiedje afweten – en je sterft vervolgens! Wat zal dan Zijn reactie zijn als Hij je ziet?
Fundament #2: Het verschil tussen zonden en overtredingen
Paulus zei in Efeziërs 2: “Dat hoewel gij dood waart door uw overtredingen en zonden, Hij u levend gemaakt heeft.”
De Heer maakt een verschil tussen overtredingen en zonden, en dit zie je zowel in het Oude Testament als in het Nieuwe. Als je het verschil niet begrijpt, dan begrijp je de Heer verkeerd in de evangeliën en in de brieven en bouw je een heel nieuw geloof op valse en onjuiste overtuigingen. Laat me dit ophelderen.
Een zonde is een daad tegen God. Daarom kunnen we een zonde als verticaal zien. Een overtreding is een daad tegen een persoon. We kunnen daarom een overtreding als horizontaal zien. Dit betekent dat niet alle zonden overtredingen zijn, maar alle overtredingen zijn wel zonden.
Als ik zondig tegen een andere gelovige heb ik ook gezondigd tegen Christus. I Kor 8:12, Rom 14:9-15. Dat is waarom alle overtredingen ook zonden zijn.
De schuld en de schade
Het nieuwtestamentische begrip dat God onderscheid maakt tussen overtredingen en zonden komt uit het Oude Testament. In Leviticus 6:1-7 hebben we de wet van schuldoffers.
(Ik ga hier verder op in, in mijn serie genaamd De Bergrede 2, waarin het gaat om de andere wang toekeren, de extra mijl wandelen, en andere oudtestamentische en culturele begrippen die we vaak verkeerd begrepen hebben.)
In het schuldoffer, kon de persoon die een overtreding had begaan jegens een ander niet door God vergeven worden totdat ze het eerst goedgemaakt hadden met de persoon tegen wie ze de overtreding hadden begaan. Ze moesten zelfs niet alleen goedmaken wat ze verkeerd hadden gedaan, maar 20% rente betalen in de vorm van een geldboete om er zeker van te zijn dat nu alles goed was tussen deze twee mensen. ALLEEN NA dat het herstel had plaatsgevonden en de rente was betaald, konden ze voor God komen om hun overtredingen en zonden te laten vergeven.
In de gedachten van de Vader, moet de persoon herstellen wat hij een ander heeft aangedaan – de schade – voordat ze verticaal vergeven konden worden – de schuld. Zowel de schuld als de schade moet hersteld worden zodat een leven weer recht naar God toe is.
Het Grote Filter
De gevolgen dat God iemands overtredingen niet vergeeft, tenzij men het op zijn minst geprobeerd heeft om vergeven te worden door die andere persoon, kunnen vandaag de dag gezien worden in onze kerken.
Zuster die en die roddelt en spreekt kwaad van een andere vrouw in de kerk, maar gaat toch naar de kerk op zondagmorgen en zingt alsof ze dé solist is van de hemel, alsof er niets verkeerd is tussen haar en die andere vrouw in de samenkomst. Omdat zij degene is die de overtreding heeft begaan, en ze geen moeite gedaan heeft om zich te bekeren en het goed te maken, heeft God haar niet vergeven, ongeacht hoeveel octaven ze kan zingen op zondagmorgen. Als zij naar de hemel gaat, zal ze er persoonlijk met de Heer mee om moeten gaan als ze niet verandert.
En wanneer gij staat te bidden, vergeeft
En dit is waarom Jezus in Markus 11:25-26 zei: “En wanneer gij staat te bidden, vergeeft wat gij tegen iemand mocht hebben, opdat ook uw Vader in de hemelen uw overtredingen vergeve. Indien gij echter niet vergeeft, zal ook uw Vader, die in de hemelen is, uw overtredingen niet vergeven.”
Dit is NIET hemel of hel. Dit gaat over horizontale zonden, overtredingen. Als jij in je hart de overtreding die iemand tegen jou begaan heeft vasthoudt, dan bind je de Vader Zijn handen in de hemel en Zijn vermogen om jou jouw overtredingen te vergeven. NIET ZONDEN, maar overtredingen. De aarde heerst over de hemel in dit geval. Als je het Onze Vader bidt, “Vergeef ons onze schulden gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren” dan is alles goed en is je leven voor Hem schoon.
De cirkel is weer rond
Voorbeeld: als de ex-vrouw die nog steeds bitter is doodgaat terwijl dat onopgelost is, worden haar zonden vergeven, maar die ene overtreding niet. Paulus zegt dat zij gered wordt, hoewel die overtreding weggebrand wordt. Meer volgende week over wat er gebeurt ‘aan de andere kant’.
Laat me afsluiten met de vragen waarvan ik weet dat velen die stellen:
Moet ik 15 jaar teruggaan in de tijd en nu mijn verontschuldigingen aanbieden aan mijn ex, over dat ik de brandende zak hondenpoep voor zijn deur legde, voordat God me deze overtreding vergeeft? Moet ik terug gaan naar mijn voorganger en mijn verontschuldigingen aanbieden voor wat ik 10 jaar geleden tegen hem gezegd heb? Hoe maak ik het goed met iemand die nu dood is?
Het korte antwoord is nee, je hoeft niet door de spelonken van je herinneringen te gaan en op jacht te gaan naar elke verborgen overtreding die je begaan hebt, hetzij klein of groot. In iedere context over dit onderwijs door Jezus, Jakobus en Paulus, vraagt de situatie om onmiddellijke actie, maar voor overtredingen uit het verleden, die je nu pas goed begrijpt, heeft Zijn genade jouw onwetendheid allang bedekt. Maar vanaf nu weet je wel wat je moet doen.
En ik wil er iets aan toevoegen door te zeggen “En wanneer je staat te bidden, vergeef”. Jezus maakt het duidelijk dat vergeven een beslissing is, niet een gevoel of emotie. Wij maken onmiddellijk de beslissing om te vergeven, maar de gevoelens die verwerkt moeten worden kunnen wel 10 jaar duren! Jezus leerde dat iemand vergeven, een beslissing is, niet een emotie.
Volgende week: meer helderheid hierover, en goud, zilver en kostbaar gesteente, of hout en hooi.
Tot dan wens ik je veel zegen,
John Fenn / vertaling RO
Vorige week noemde ik 4 situaties waarin christenen in zonde stierven en vroeg toen of ze in de hemel waren: de hardrijder, de bittere ex, de pornoverslaafde, de zelfmoord. Ik deelde dat het onze herschapen geest is die onze status bewijst als kinderen van God, en zo ons “kaartje” naar de hemel is.
Hoe groot is jouw God?
Als we geloven dat iemand de hemel kan verliezen door dood te gaan terwijl men 1 kilometer over de snelheidslimiet gaat, dus op de basis dat er gezondigd werd toen ze stierven, dan kunnen we de logische conclusie trekken dat niet al te veel gelovigen daadwerkelijk in de hemel zouden komen.
Dat zou de Vader en de Here Jezus nogal klein maken, nogal gelimiteerd, dat ze niet een beter plan konden bedenken dan een dat mensen wederom geboren laat worden in de hemelse familie, alleen maar om dat plan weer in rook op te zien gaan als een gelovige sterft terwijl hij 1 kilometer over de snelheidslimiet gaat, nog steeds boosheid heeft naar een ex-echtgenoot, een verborgen zonde heeft, of opzettelijk zijn leven vroegtijdig beëindigt. Kon God geen beter plan bedenken?
Ik heb een voorganger als vriend die opgroeide in de kerk van de Nazarener. Hij zei dat hij elke zondag naar het altaar ging om zich te bekeren en ‘gered’ te worden, omdat hij er zeker van was, dat als hij die week een zonde had begaan en was gestorven, hij naar de hel was gegaan. Hij dacht dat de status van hemelburger en van het kindschap Gods veranderde met elke zonde/bekeren cyclus en hij hoopte maar dat wanneer hij zou sterven hij aan de ‘bekeren’ kant van die cyclus zat.
Zo, hoe werkt dit nu?
Als ik weet dat ik gezondigd heb of aan het zondigen ben, maar niet met die zonde afreken door vergeving te vragen of op enigerlei wijze het te erkennen en mijn hart en gedachten te richten op gerechtigheid, en sterf, ga ik dan nog steeds naar de hemel?
Als iemand een zonde heeft die zich steeds maar herhaalt, zoals mijn voorbeeld van de man met de hartziekte met een pornoverslaving, heeft die zonde dan de kracht om de wedergeboren geest zodanig te bederven dat hij niet naar de hemel gaat? Of gaat hij, omdat hij een kind van God is, nog steeds naar de hemel – maar als dat waar is, hoe gaat God dan om met onbeleden zonden?
Als een persoon veel meegemaakt heeft in zijn leven en God pas leert kennen op zijn sterfbed of na jaren van ellende in de wereld, verwacht God dan dat hij met elke pijn en verwonding volledig in het reine is gekomen, met elke fout en ervaring VOORDAT hij naar de hemel gaat – want anders wordt hem geen toegang verleend?
Vandaag hier, morgen weer weg?
Al deze vragen, vragen eigenlijk dit: Verlaat de Heilige Geest mij telkens wanneer ik zondig?
Blijft Hij in mij terwijl ik een beetje te hard rij, maar misschien verlaat Hij me wel als ik kwaadsprak over een gezalfde voorganger? Zou Hij blijven als ik naar wat porno keek, maar me verlaten als ik een affaire had? Zou Hij in me blijven als ik veel in een depressie zat en er gewoon een eind aan wilde maken om naar de hemel te gaan, maar me verlaten als ik daadwerkelijk de trekker over zou halen of pillen slikte om er een einde aan te maken? Wat is de scheidslijn tussen hemel en hel voor een gelovige?
Fundament #1: De aarde heerst over de hemel
Hoewel Jezus ongeveer 2000 jaar geleden stierf aan het kruis, werd je niet wedergeboren toen je voor het eerst adem haalde. Je moest later in je leven een keuze maken, daarmee bedoel ik, hoewel je eerst reageerde op de uitnodiging van de Vader, moest je nog steeds beslissen om in Jezus te geloven en Hem te volgen. De aarde heerste over de hemel met jouw redding. Als dat niet zo was, dan zou de God die “wenst dat niemand verloren gaat”*, het gewoon voor je doen. (* I Timotheüs 2:4)
Als we ons verzetten tegen de uitnodiging voor redding van de Vader totdat we er helemaal klaar voor waren, dan breidt dit zelfde principe zich ook uit naar de kleinere onopgeloste zonden in ons leven – hoewel Hij ons uitnodigt om op te treden tegen de zonden en problemen in onze harten en levens, beslissen wij wanneer en waar en of we hiermee omgaan. Soms houden we van de zonde en bewaken het in een welbeschermd plekje van ons hart waar niemand van weet. Wat gebeurt er dan als je sterft voordat je er klaar voor was ertegen op te treden?
Om het anders te formuleren, een zondaar zondigt omdat dat is wat hij van nature doet; een gelovige zondigt omdat hij daarvoor kiest. (Efeziërs 2:3 zegt dat we van nature ‘kinderen des toorns’ waren.)
Wij beslissen of we de Vader en Heer uitnodigen in onze kleine beschermde gebiedjes of niet. Wat als alleen Hij en jij van dit gebiedje afweten – en je sterft vervolgens! Wat zal dan Zijn reactie zijn als Hij je ziet?
Fundament #2: Het verschil tussen zonden en overtredingen
Paulus zei in Efeziërs 2: “Dat hoewel gij dood waart door uw overtredingen en zonden, Hij u levend gemaakt heeft.”
De Heer maakt een verschil tussen overtredingen en zonden, en dit zie je zowel in het Oude Testament als in het Nieuwe. Als je het verschil niet begrijpt, dan begrijp je de Heer verkeerd in de evangeliën en in de brieven en bouw je een heel nieuw geloof op valse en onjuiste overtuigingen. Laat me dit ophelderen.
Een zonde is een daad tegen God. Daarom kunnen we een zonde als verticaal zien. Een overtreding is een daad tegen een persoon. We kunnen daarom een overtreding als horizontaal zien. Dit betekent dat niet alle zonden overtredingen zijn, maar alle overtredingen zijn wel zonden.
Als ik zondig tegen een andere gelovige heb ik ook gezondigd tegen Christus. I Kor 8:12, Rom 14:9-15. Dat is waarom alle overtredingen ook zonden zijn.
De schuld en de schade
Het nieuwtestamentische begrip dat God onderscheid maakt tussen overtredingen en zonden komt uit het Oude Testament. In Leviticus 6:1-7 hebben we de wet van schuldoffers.
(Ik ga hier verder op in, in mijn serie genaamd De Bergrede 2, waarin het gaat om de andere wang toekeren, de extra mijl wandelen, en andere oudtestamentische en culturele begrippen die we vaak verkeerd begrepen hebben.)
In het schuldoffer, kon de persoon die een overtreding had begaan jegens een ander niet door God vergeven worden totdat ze het eerst goedgemaakt hadden met de persoon tegen wie ze de overtreding hadden begaan. Ze moesten zelfs niet alleen goedmaken wat ze verkeerd hadden gedaan, maar 20% rente betalen in de vorm van een geldboete om er zeker van te zijn dat nu alles goed was tussen deze twee mensen. ALLEEN NA dat het herstel had plaatsgevonden en de rente was betaald, konden ze voor God komen om hun overtredingen en zonden te laten vergeven.
In de gedachten van de Vader, moet de persoon herstellen wat hij een ander heeft aangedaan – de schade – voordat ze verticaal vergeven konden worden – de schuld. Zowel de schuld als de schade moet hersteld worden zodat een leven weer recht naar God toe is.
Het Grote Filter
De gevolgen dat God iemands overtredingen niet vergeeft, tenzij men het op zijn minst geprobeerd heeft om vergeven te worden door die andere persoon, kunnen vandaag de dag gezien worden in onze kerken.
Zuster die en die roddelt en spreekt kwaad van een andere vrouw in de kerk, maar gaat toch naar de kerk op zondagmorgen en zingt alsof ze dé solist is van de hemel, alsof er niets verkeerd is tussen haar en die andere vrouw in de samenkomst. Omdat zij degene is die de overtreding heeft begaan, en ze geen moeite gedaan heeft om zich te bekeren en het goed te maken, heeft God haar niet vergeven, ongeacht hoeveel octaven ze kan zingen op zondagmorgen. Als zij naar de hemel gaat, zal ze er persoonlijk met de Heer mee om moeten gaan als ze niet verandert.
En wanneer gij staat te bidden, vergeeft
En dit is waarom Jezus in Markus 11:25-26 zei: “En wanneer gij staat te bidden, vergeeft wat gij tegen iemand mocht hebben, opdat ook uw Vader in de hemelen uw overtredingen vergeve. Indien gij echter niet vergeeft, zal ook uw Vader, die in de hemelen is, uw overtredingen niet vergeven.”
Dit is NIET hemel of hel. Dit gaat over horizontale zonden, overtredingen. Als jij in je hart de overtreding die iemand tegen jou begaan heeft vasthoudt, dan bind je de Vader Zijn handen in de hemel en Zijn vermogen om jou jouw overtredingen te vergeven. NIET ZONDEN, maar overtredingen. De aarde heerst over de hemel in dit geval. Als je het Onze Vader bidt, “Vergeef ons onze schulden gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren” dan is alles goed en is je leven voor Hem schoon.
De cirkel is weer rond
Voorbeeld: als de ex-vrouw die nog steeds bitter is doodgaat terwijl dat onopgelost is, worden haar zonden vergeven, maar die ene overtreding niet. Paulus zegt dat zij gered wordt, hoewel die overtreding weggebrand wordt. Meer volgende week over wat er gebeurt ‘aan de andere kant’.
Laat me afsluiten met de vragen waarvan ik weet dat velen die stellen:
Moet ik 15 jaar teruggaan in de tijd en nu mijn verontschuldigingen aanbieden aan mijn ex, over dat ik de brandende zak hondenpoep voor zijn deur legde, voordat God me deze overtreding vergeeft? Moet ik terug gaan naar mijn voorganger en mijn verontschuldigingen aanbieden voor wat ik 10 jaar geleden tegen hem gezegd heb? Hoe maak ik het goed met iemand die nu dood is?
Het korte antwoord is nee, je hoeft niet door de spelonken van je herinneringen te gaan en op jacht te gaan naar elke verborgen overtreding die je begaan hebt, hetzij klein of groot. In iedere context over dit onderwijs door Jezus, Jakobus en Paulus, vraagt de situatie om onmiddellijke actie, maar voor overtredingen uit het verleden, die je nu pas goed begrijpt, heeft Zijn genade jouw onwetendheid allang bedekt. Maar vanaf nu weet je wel wat je moet doen.
En ik wil er iets aan toevoegen door te zeggen “En wanneer je staat te bidden, vergeef”. Jezus maakt het duidelijk dat vergeven een beslissing is, niet een gevoel of emotie. Wij maken onmiddellijk de beslissing om te vergeven, maar de gevoelens die verwerkt moeten worden kunnen wel 10 jaar duren! Jezus leerde dat iemand vergeven, een beslissing is, niet een emotie.
Volgende week: meer helderheid hierover, en goud, zilver en kostbaar gesteente, of hout en hooi.
Tot dan wens ik je veel zegen,
John Fenn / vertaling RO
RSS Feed
