Vanwege een recente uitspraak in de VS wil ik wat gedachten delen vanuit een perspectief dat ik nog niet eerder gezien had en waarvan ik hoop dat het enig inzicht geeft in de wegen van de Heer.
Ik zou vanuit het Nieuwe Testament zo een aantal zonden en werken van het vlees kunnen opnoemen – twist, overspel, toverij, haat, dronkenschap – maar in geen van deze wordt gezegd dat God hier direct in betrokken is. Het gaat om mensen die zondaars zijn, of om discipelen die het moeilijk hebben en doen wat discipelen in wording doen. (Galaten 5:19-21 noemt werken van het vlees, en hij heeft het over gelovigen, niet de wereld)
Wanneer God wel betrokken raakt: Niet alle zonden zijn gelijk
In Romeinen 1:18-21 noemt Paulus een classificatie van zonde waar God wel direct in betrokken raakt, hetgeen verklaart waarom mensen met onderscheid voelen dat er een geestelijke strijd plaats vindt. De context is de laagste vorm van openbaring over God: Mensen die Hem zien of die in de natuur een bewijs zien van Hem, en Hem toch afwijzen.
“Mensen die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden…hetgeen van God gekend kan worden is in hen openbaar, want God heeft het hun geopenbaard. Want hetgeen van Hem niet gezien kan worden, Zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, wordt sedert de schepping der wereld uit Zijn werken met het verstand doorzien, zodat zij geen verontschuldiging hebben.” vers 18-20
Niet onwetend over God
Paulus legt uit dat de meest elementair, fundamentele manier te realiseren dat Hij bestaat, en Hem te kennen, door Zijn schepping is – in de natuur kan Zijn natuur en eeuwige kracht gezien worden. Hetzelfde zegt Paulus in Handelingen 14:17 dat “Hij Zich niet onbetuigd gelaten heeft, door wel te doen, door van de hemel regen en vruchtbare tijden te geven en aan onze harten overvloed van spijs en vrolijkheid te schenken.”
Maar voor mensen die bewijzen van Hem in de natuur afwijzen, en DIT is de sleutel, zegt hij: “Immers, hoewel zij God kenden, (sommige vertalingen zeggen ‘van Hem gehoord hebben’) hebben zij Hem niet als God verheerlijkt of gedankt, maar hun overleggingen zijn op niets uitgelopen, en het is duister geworden in hun onverstandig (dwaas) hart. Vers 21
Wat God verwacht
God heeft een verwachting in Zichzelf, dat als iemand de natuur ziet, zij op z’n minst zullen erkennen dat er een Schepper moet zijn, en Hem misschien zelfs gaan danken voor Zijn schepping. Deze groep mensen ziet Hem in de natuurlijke wereld, maar zij weigeren Hem als God te eren noch danken ze Hem voor de natuur.
“Bewerende wijs te zijn, zijn zij dwaas geworden en zij hebben de majesteit van de onvergankelijke God vervangen door hetgeen gelijkt op het beeld van een vergankelijk mens, van vogels, van viervoetige en van kruipende dieren.” Vers 22-23
Dit spreekt over afgoderij en het principe dat deze groep mensen met opzet eer geeft aan de schepping in plaats van aan de Schepper – de kern van afgoderij is het verheffen van de schepping naar het niveau van de Schepper, daarmee verheffen zij de heerschappij van de mens in plaats van de heerschappij van God – met andere woorden, het wordt een persoonlijke inspanning tegen God.
Let nu op wat God doet als men besluit Hem af te wijzen en niet te willen kennen en men bewust – dat is het punt – bewust dingen doet om Hem te ontkennen:
“Daarom heeft God hen in hun hartstochten overgegeven aan onreinheid, zodat bij hen het lichaam onteerd wordt. Zij immers hadden de waarheid Gods vervangen door de leugen, en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper, die te prijzen is tot in eeuwigheid. Amen. Daarom heeft God hen overgegeven aan schandelijke lusten, want hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke. Eveneens hebben de mannen de natuurlijke omgang met de vrouw opgegeven, en zijn in wellust voor elkander ontbrand, als mannen met mannen schandelijkheid bedrijven en daardoor het welverdiende loon voor hun afdwaling in zichzelf ontvangende.” Vers 24-27
Paulus herhaalt dit ter afsluiting: “En daar zij het verwerpelijk achtten God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan een verwerpelijk denken om te doen wat niet betaamt.” Vers 28
Begrijp de context: Omdat zij God in de natuur afwezen, staat Hij toe dat zij de gevolgen ervaren wat het afwijzen van de natuur inhoudt – het tegenovergestelde leven van wat natuurlijk is. God belooft dat wij oogsten wat wij zaaien. Als de schepping afgewezen wordt in de juiste context van Hem als Schepper, opent dat iemand voor het tegenovergestelde van die natuur.
De leugen niet meer geloven
In principe is dit niet veel anders dan wanneer iemand de heiligheid van zijn of haar huwelijksbeloften afwijst, wat hen opent voor het tegenovergestelde van de huwelijksbeloften die zij verzaakten: echtscheiding. Het is ook niet veel anders dan iemand die gezonde financiële praktijken afwijst die in de Bijbel uiteengezet worden en zich dus zo opent voor het tegenovergestelde van gezond omgaan met geld en men financiële problemen ondervindt.
Het verschil is dat deze zonde spreekt over mensen die God op een basis niveau kennen of van Hem gehoord hebben: in de natuur, en Hem toch afwijzen. Door de natuur af te wijzen, ervaren zij het tegenovergestelde van de natuur. Ze willen Hem niet, dus geeft Hij hen over aan wat zij willen.
Vergis je niet
Als een christen de geestelijke oorsprong van deze categorie zonde niet weet, kan men gemakkelijk opgaan in de politiek of emoties van de dag.
Vervolgens noemt Paulus gedrag op dat een gevolg is van het afwijzen van God en hoe Hij ze overgeeft aan hun denken om tegen de natuur in te gaan, hetgeen zij alreeds in hun hart besloten hadden te doen. Hij eindigt ermee te zeggen dat zij: “…ook nog hun bijval schenken aan wie ze (ook) bedrijven.” (Eng. Vertaling: een hartelijke goedkeuring schenken aan…)
De reden dat ik dit schrijf
Ik zie dat kerken over deze kwestie verdeeld zijn; men raakt verstrikt in emoties en men wil hun liefde aan allen demonstreren, maar ze zijn zich helemaal niet bewust van de fundamentele geestelijke context. De kwestie is dat SCOTUS (Supreme Court of the United States) een zonde heeft verheven wat het gevolg is van het afwijzen van alles dat God is, zoals we dat in de natuur kunnen zien, naar een status van grondwettelijk recht.
Het NT noemt veel ‘werken van het vlees’ op in Galaten 5:19-21, maar daar wordt nergens gezegd dat God hierin betrokken raakt door mensen over te geven aan deze zonden. In 1 Korintiërs 3:3 vertelt Paulus dat er onder hen nog nijd en twist en verdeeldheid is en dat ze als niet-wedergeboren mensen leven en slechts baby’s in Christus zijn – maar Hij zegt niet dat God betrokken raakt door hen over te geven aan die zonden.
Het punt dat Paulus naar voren brengt, is dat wanneer mensen God zien en het bewijs van Hem in de natuur, en vervolgens afwijzen wat zij van Hem in de natuur zien, Hij hen toestaat de afwijzing van de natuur die zij afwijzen, uit te leven, wat resulteert in perversie.
Zonde, alle zonden, is als vruchten aan een boom. Je kunt de hele dag vruchten plukken van de boom, zonder de wortel van de boom aan te tasten. Zoals gedefinieerd in de Bijbel, is zonde het afwerpen van de regering van God; daarom moet men eerst God als God gaan erkennen, zelfs in het meest elementaire niveau door Hem in de natuur te zien, en dan ‘Wie is Jezus?’
Volgende week – hoe zit het met christenen in deze categorie, en waar gaat de VS naartoe?
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]