Why the 10 Commandments? #2 of 3; Effects of legalism
Waarom de 10 geboden? #2 van 3; Gevolgen van het legalisme
Dag allemaal,
Vorige week stelde ik vast waarom God de Mozaïsche wet gaf - omdat de zonde in de wereld was, maar tot op dat moment wist niemand precies wat zonde was. Er was geen standaard mbt wat absoluut goed en fout was, geen kennis van goed en kwaad, totdat God die standaard aan Mozes gaf.
Het was God die zei om niet te kijken naar de naaktheid van de vrouw of dochter van een andere man. Het was God die zei dat als je verantwoordelijk bent voor iets, het een zonde is om iemand anders de schuld te geven van je gedrag. Het was God die zei dat het verkeerd was om de glimmende nieuwe wagen van je buurman te begeren en blij te zijn voor hen en gelukkig te zijn met je 10 jaar oude auto.
Het volgen van de regels heeft de weg naar de hemel niet gebaand...
De rijke jongeling zei dat hij de hele wet had gehouden sinds zijn jeugd, maar erkende dat hij niet het eeuwige leven had - hij was rechtvaardig voor God en de mens, maar had niet het leven van God.
De schrijver van Hebreeën zei dit in 7:19: "Want de wet maakte niets volmaakt. Aan de andere kant wordt er een betere hoop geboden waardoor we dichter bij God komen". Als je opgroeide in een religieus huis of een religieuze kerk, besefte je dat je nooit perfect genoeg kon zijn voor je ouder, of je voorganger, of (dacht je) voor God. De wet maakt niets perfect. Je kunt nooit doen wat je moet doen om mama gelukkig te maken. Om papa gelukkig te maken. Om God gelukkig te maken.
Abel en Kaïn brachten offers aan de Heer. Abel onderwierp zich aan de gerechtigheid en bood het bloed van een onschuldig dier aan als bedekking voor zijn zonde, maar Kaïn bood het werk van zijn eigen inspanningen, groenten, aan God aan. God nam het bloed aan, maar niet de groenten.
Kaïn is daarom de vader van valse religies. Alle andere godsdiensten zijn de inspanningen van de mens om op zijn eigen voorwaarden tot God te komen, met uitzondering van het christendom, waarin God op zijn voorwaarden tot de mens kwam. God zegt 'verlaat uw wegen en uw gedachten (en kom tot de mijne), want mijn wegen en mijn gedachten zijn hoger dan de uwe...'. (Jesaja 55)
Dus als een christen vast om God te beïnvloeden, of geld geeft om te proberen God te bewegen, of lange uren in de kerk werkt en denkt dat God tevreden is en daarom een geliefde kan genezen - al die dingen zijn als Kaïn die groenten aan God offert. De wet maakt niets perfect.
Ik vast omdat ik stil voor God wil worden, zodat ik misschien gevoeliger wordt. Ik geef omdat ik mezelf eerst in liefde aan de Heer geef en dan vanuit die liefde aan de mens. Ik dien de mensen omdat ik ze liefheb want Christus stierf en leeft voor hen en ook voor mij. Ik doe alle dingen van binnenuit, niet van buiten naar binnen.
Wat Paulus zei:
Vorige week citeerde ik Paulus toen hij zei dat de wet, het legalisme, de kennis van de zonde bracht. Hij zei ook dit:
"...de kracht van de zonde is de wet." 1 Korintiërs 15:56
Legalisme opent eigenlijk de deur voor de zonde en versterkt elke neiging tot zonde in ons leven. Kijk naar Kain. Wrok die hij had tegen Abel ontstond toen zijn offer niet werd aangenomen - hij werd boos op zijn broer, niet op God. Proberen tot God te komen in zijn eigen wettelijke structuur versterkte de zonde in hem.
Je weet hoe het met diëten gaat. Hoe meer je hebt gezegd dat je vandaag geen dessert zult hebben, hoe meer je de hele dag aan het dessert denkt. Een oudgediende predikant observeerde in zijn tijd dat de kerken die het meest predikten dat tieners zich moesten onthouden van voorhuwelijkse seks, de meest zwangere tieners in hun gemeente hadden. Hoe meer ze predikten tegen alcohol, hoe meer dronkaards er onder hun leden waren. Leven volgens een externe wet versterkt eigenlijk de zonde in je leven omdat je altijd probeert jezelf te meten aan die onmogelijke normen, je faalt en vervolgens ga je naar die zwakte.
Legalisme meet alleen het uiterlijk
Paulus zei in 1Timoteüs 1:8-9 dat de wet goed is als je hem goed gebruikt, maar dat de wet niet is gemaakt voor een rechtvaardig persoon. Er zit duidelijk waarde in het kennen van het absolute, het weten hoe we wel en niet moeten handelen. Dat is waardevol.
Ons geloof bevestigt in feite dat de wet voor Gods norm nu in ons in Christus is. In Romeinen 3:31 zei Paulus dat ons geloof in feite de wet bevestigt (de waarde) ervan. Als ik niet lieg, maar in plaats daarvan de waarheid vertel, dan doe ik dat omdat Christus mij tot een eerlijk mens heeft gemaakt, niet omdat God aan Mozes heeft verteld dat het een zonde is om te liegen. Maar door niet te liegen stel ik de wet vast en bevestig ik deze.
Maar als je leeft met een starre externe stelling van regels en voorschriften waarvan je denkt dat God die van je wil, in plaats van met Christus in jou te wandelen, zul je jezelf alleen maar schaden en gefrustreerd raken met God en de mens.
In Romeinen 4:15 staat: "De wet wekt toorn op", en dat is waar. Degenen die wettisch zijn, zijn de meest boze en ongelukkige mensen die er zijn. Ze hebben regels van goed en kwaad en ze raken erg van streek als ze denken dat iemand zich niet aan die normen houdt - het resultaat is toorn, dat explosieve, kokende binnenin, woede die op een dag explodeert.
De letter doodt
In 2 Korintiërs 3: 6, 7, 9 observeert Paulus verschillende dingen, waarvan de eerste is: "...de letter doodt, maar de Geest geeft leven".
Iedereen die is opgegroeid in een wettisch huis met strenge regels die bij het breken ervan, de toorn van je vader of moeder opwekten, weet dat de letter van de wet dodelijk is. Het doodt de relatie die een kind heeft met zijn of haar ouder. Het doodt de relatie die een kerklid heeft met zijn of haar kerk en/of voorganger. Als ze denken dat God ook zo is, kan het hun wandel met God doden.
In v7 noemt hij de wet de 'bediening van dood' en in v9 de 'bediening van veroordeling'. Een religieus leven volgens de wet doodt, geeft kracht aan de zonde, veroorzaakt toorn, veroordeelt, produceert dood, en is dus niet voor een rechtvaardig persoon.
Maar hoeveel miljoenen mensen hebben door de eeuwen heen gedacht dat God hen door hoepels of over hindernissen wilde laten springen om Hem te plezieren?
Hoe Abraham alles veranderde
Abraham groeide op in Mesopotamië, een land met goden en godinnen, voor elk doel en elke gelegenheid. Als je wilde dat je tarweoogst (Einkorn of Emmer) gezegend zou worden (oude soorten tarwe die je vandaag de dag nog steeds kunt kopen, zelfs online, grotendeels ongewijzigd ten opzichte van de dagen van Abraham), zou de inwoner van Mesopotamië een monster van zaad naar de tempel brengen, een offer brengen aan de vruchtbaarheidsgod of -godin, seks hebben met de tempelprostituee om de deal te bezegelen, en hopen dat ze die god of godin hadden gesust om de oogst van dit jaar te zegenen. Dat was het religieuze rechtssysteem.
Toen Abraham God leerde kennen, werd dat religieuze systeem achterhaald. God stapte uit de eeuwigheid om een relatie met de mens te hebben. De God die een verbond sloot met Abraham kon niet worden gekocht. Hij kon niet gedwongen, gemanipuleerd of gecontroleerd worden. Abraham ging een relatie aan met de ongeziene God. De Bijbel noemt dat 'geloof'. Het geloof reageert in het kader van de wandel met God. Geloof is onze reactie op genade.
Abraham ontdekte dat het geloof niet ging om het vormen van God naar zijn beeld en wat hij wilde in het leven, maar om het vormen van God naar Zijn beeld en wat Hij wilde in het leven.
De balans tussen genade en geloof is volgende week, tot die tijd, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
Waarom de 10 geboden? #2 van 3; Gevolgen van het legalisme
Dag allemaal,
Vorige week stelde ik vast waarom God de Mozaïsche wet gaf - omdat de zonde in de wereld was, maar tot op dat moment wist niemand precies wat zonde was. Er was geen standaard mbt wat absoluut goed en fout was, geen kennis van goed en kwaad, totdat God die standaard aan Mozes gaf.
Het was God die zei om niet te kijken naar de naaktheid van de vrouw of dochter van een andere man. Het was God die zei dat als je verantwoordelijk bent voor iets, het een zonde is om iemand anders de schuld te geven van je gedrag. Het was God die zei dat het verkeerd was om de glimmende nieuwe wagen van je buurman te begeren en blij te zijn voor hen en gelukkig te zijn met je 10 jaar oude auto.
Het volgen van de regels heeft de weg naar de hemel niet gebaand...
De rijke jongeling zei dat hij de hele wet had gehouden sinds zijn jeugd, maar erkende dat hij niet het eeuwige leven had - hij was rechtvaardig voor God en de mens, maar had niet het leven van God.
De schrijver van Hebreeën zei dit in 7:19: "Want de wet maakte niets volmaakt. Aan de andere kant wordt er een betere hoop geboden waardoor we dichter bij God komen". Als je opgroeide in een religieus huis of een religieuze kerk, besefte je dat je nooit perfect genoeg kon zijn voor je ouder, of je voorganger, of (dacht je) voor God. De wet maakt niets perfect. Je kunt nooit doen wat je moet doen om mama gelukkig te maken. Om papa gelukkig te maken. Om God gelukkig te maken.
Abel en Kaïn brachten offers aan de Heer. Abel onderwierp zich aan de gerechtigheid en bood het bloed van een onschuldig dier aan als bedekking voor zijn zonde, maar Kaïn bood het werk van zijn eigen inspanningen, groenten, aan God aan. God nam het bloed aan, maar niet de groenten.
Kaïn is daarom de vader van valse religies. Alle andere godsdiensten zijn de inspanningen van de mens om op zijn eigen voorwaarden tot God te komen, met uitzondering van het christendom, waarin God op zijn voorwaarden tot de mens kwam. God zegt 'verlaat uw wegen en uw gedachten (en kom tot de mijne), want mijn wegen en mijn gedachten zijn hoger dan de uwe...'. (Jesaja 55)
Dus als een christen vast om God te beïnvloeden, of geld geeft om te proberen God te bewegen, of lange uren in de kerk werkt en denkt dat God tevreden is en daarom een geliefde kan genezen - al die dingen zijn als Kaïn die groenten aan God offert. De wet maakt niets perfect.
Ik vast omdat ik stil voor God wil worden, zodat ik misschien gevoeliger wordt. Ik geef omdat ik mezelf eerst in liefde aan de Heer geef en dan vanuit die liefde aan de mens. Ik dien de mensen omdat ik ze liefheb want Christus stierf en leeft voor hen en ook voor mij. Ik doe alle dingen van binnenuit, niet van buiten naar binnen.
Wat Paulus zei:
Vorige week citeerde ik Paulus toen hij zei dat de wet, het legalisme, de kennis van de zonde bracht. Hij zei ook dit:
"...de kracht van de zonde is de wet." 1 Korintiërs 15:56
Legalisme opent eigenlijk de deur voor de zonde en versterkt elke neiging tot zonde in ons leven. Kijk naar Kain. Wrok die hij had tegen Abel ontstond toen zijn offer niet werd aangenomen - hij werd boos op zijn broer, niet op God. Proberen tot God te komen in zijn eigen wettelijke structuur versterkte de zonde in hem.
Je weet hoe het met diëten gaat. Hoe meer je hebt gezegd dat je vandaag geen dessert zult hebben, hoe meer je de hele dag aan het dessert denkt. Een oudgediende predikant observeerde in zijn tijd dat de kerken die het meest predikten dat tieners zich moesten onthouden van voorhuwelijkse seks, de meest zwangere tieners in hun gemeente hadden. Hoe meer ze predikten tegen alcohol, hoe meer dronkaards er onder hun leden waren. Leven volgens een externe wet versterkt eigenlijk de zonde in je leven omdat je altijd probeert jezelf te meten aan die onmogelijke normen, je faalt en vervolgens ga je naar die zwakte.
Legalisme meet alleen het uiterlijk
Paulus zei in 1Timoteüs 1:8-9 dat de wet goed is als je hem goed gebruikt, maar dat de wet niet is gemaakt voor een rechtvaardig persoon. Er zit duidelijk waarde in het kennen van het absolute, het weten hoe we wel en niet moeten handelen. Dat is waardevol.
Ons geloof bevestigt in feite dat de wet voor Gods norm nu in ons in Christus is. In Romeinen 3:31 zei Paulus dat ons geloof in feite de wet bevestigt (de waarde) ervan. Als ik niet lieg, maar in plaats daarvan de waarheid vertel, dan doe ik dat omdat Christus mij tot een eerlijk mens heeft gemaakt, niet omdat God aan Mozes heeft verteld dat het een zonde is om te liegen. Maar door niet te liegen stel ik de wet vast en bevestig ik deze.
Maar als je leeft met een starre externe stelling van regels en voorschriften waarvan je denkt dat God die van je wil, in plaats van met Christus in jou te wandelen, zul je jezelf alleen maar schaden en gefrustreerd raken met God en de mens.
In Romeinen 4:15 staat: "De wet wekt toorn op", en dat is waar. Degenen die wettisch zijn, zijn de meest boze en ongelukkige mensen die er zijn. Ze hebben regels van goed en kwaad en ze raken erg van streek als ze denken dat iemand zich niet aan die normen houdt - het resultaat is toorn, dat explosieve, kokende binnenin, woede die op een dag explodeert.
De letter doodt
In 2 Korintiërs 3: 6, 7, 9 observeert Paulus verschillende dingen, waarvan de eerste is: "...de letter doodt, maar de Geest geeft leven".
Iedereen die is opgegroeid in een wettisch huis met strenge regels die bij het breken ervan, de toorn van je vader of moeder opwekten, weet dat de letter van de wet dodelijk is. Het doodt de relatie die een kind heeft met zijn of haar ouder. Het doodt de relatie die een kerklid heeft met zijn of haar kerk en/of voorganger. Als ze denken dat God ook zo is, kan het hun wandel met God doden.
In v7 noemt hij de wet de 'bediening van dood' en in v9 de 'bediening van veroordeling'. Een religieus leven volgens de wet doodt, geeft kracht aan de zonde, veroorzaakt toorn, veroordeelt, produceert dood, en is dus niet voor een rechtvaardig persoon.
Maar hoeveel miljoenen mensen hebben door de eeuwen heen gedacht dat God hen door hoepels of over hindernissen wilde laten springen om Hem te plezieren?
Hoe Abraham alles veranderde
Abraham groeide op in Mesopotamië, een land met goden en godinnen, voor elk doel en elke gelegenheid. Als je wilde dat je tarweoogst (Einkorn of Emmer) gezegend zou worden (oude soorten tarwe die je vandaag de dag nog steeds kunt kopen, zelfs online, grotendeels ongewijzigd ten opzichte van de dagen van Abraham), zou de inwoner van Mesopotamië een monster van zaad naar de tempel brengen, een offer brengen aan de vruchtbaarheidsgod of -godin, seks hebben met de tempelprostituee om de deal te bezegelen, en hopen dat ze die god of godin hadden gesust om de oogst van dit jaar te zegenen. Dat was het religieuze rechtssysteem.
Toen Abraham God leerde kennen, werd dat religieuze systeem achterhaald. God stapte uit de eeuwigheid om een relatie met de mens te hebben. De God die een verbond sloot met Abraham kon niet worden gekocht. Hij kon niet gedwongen, gemanipuleerd of gecontroleerd worden. Abraham ging een relatie aan met de ongeziene God. De Bijbel noemt dat 'geloof'. Het geloof reageert in het kader van de wandel met God. Geloof is onze reactie op genade.
Abraham ontdekte dat het geloof niet ging om het vormen van God naar zijn beeld en wat hij wilde in het leven, maar om het vormen van God naar Zijn beeld en wat Hij wilde in het leven.
De balans tussen genade en geloof is volgende week, tot die tijd, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
RSS Feed