Questions about the Sabbath, # 3 of 3
Vragen over de Sabbat, deel 3 van 3
Hallo allemaal,
Ik heb verteld dat Jezus onze Sabbat-rust is, en dat alles wat we in het natuurlijke doen, zoals een vrije dag nemen, een type is van de rust die we in Christus hebben.
Een ander voorbeeld zou kleding zijn - toen de Here God de eerste kleren voor Adam en Eva maakte, waren die een type van iets dat komen zou. Genesis 3:21 zegt dat de Here God de eerste kleren maakte en specifiek wordt vermeld dat ze van dierenhuiden zijn gemaakt. De dieren waren de eerste bloedoffers die de naaktheid van de mens bedekten, als een tijdelijk beeld van het laatste offer van de Here God aan het kruis.
Daarom herinneren wij ons, telkens wanneer wij kleren aantrekken, aan de bedekking die God, als eerste en als laatste, gaf om onze naaktheid te bedekken. Is het een wonder dat de mens de oorspronkelijke bedoeling van kleding heeft verdraaid, zodat het zowel aanbeden wordt als vaak iets is dat NIET ontworpen is om iemands naaktheid volledig te bedekken?
Wat ons onderwerp betreft, als we een vrije dag nemen, herhalen we de ware betekenis van rust, die kwam toen God Zijn Zoon zond om vrede te maken, ons met Zichzelf te verzoenen, zodat we in totale sabbatsrust in Hem kunnen zijn. Gewoon zijn.
Geloof is niet het probleem. Geloof is van de geest en de Geest,
Dus geloof kan niet aangeraakt worden door de duivel. Bedenk dat je in Jezus gelooft en Hem kent. Satan kan dat niet aanraken. De demon valt onze ziel aan, onze gedachten en emoties, maar kan onze geest niet raken. Dus geloof is niet het punt, werken om in Zijn rust binnen te gaan door onze eigen inspanningen te staken, is het punt. De inspanning is om de rust binnen te gaan, om de vrede binnen te gaan. Dat is de strijd.
Waarom zegt hij dat we moeten werken om de rust binnen te gaan, vlak voordat hij ons vertelt over het zwaard van de Geest in vers 12-13? Het antwoord is dat het binnengaan in Zijn rust een echt persoon inhoudt, niet een reeks rituelen of formules om God te bewegen of onszelf een betere positie bij Hem te geven. Hier schrijft hij over echte vrede die gevonden wordt in Jezus, en het Woord van God waar hij over schrijft is niet hoofdstuk en vers, maar de Persoon van het Woord, de Here Jezus:
"Want het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard. Het doorboort zelfs ziel en geest, gewrichten en merg, en het oordeelt de gedachten en de bedoelingen van het hart. Er is niets verborgen, alle dingen zijn open en bloot voor de ogen met wie wij te doen hebben. Daar wij zulk een hogepriester hebben, die in de hemelen is overgegaan, Jezus Christus, de rechtvaardige, laat ons met vrijmoedigheid tot de troon (van de Vader) komen om barmhartigheid en genade te ontvangen". (12-16 gedeeltelijk)
Hebreeën 4 presenteert de totaliteit van onze Sabbatsrust in Christus. Hij is de vervulling van de 7e dag Sabbat. Hij is de vervulling van het type van het gezin dat bijeenkomt voor hun vrije dag. Hij is de vervulling van elk offer dat in vroegere dagen gebracht is om vrede en verzoening te brengen tussen de Vader en de aanbidder.
Wanneer wij onze zorgen op de Heer werpen, wanneer wij alle rituelen en formules opgeven in het besef dat wij niet nog meer invloed op de Vader kunnen uitoefenen omdat Hij ons reeds Zijn enige Zoon heeft gegeven, rusten wij. Wij zijn in vrede. We leven als in een rivier van leven die in Hem stroomt, wetende dat Hij in alles heeft voorzien, voor ons leven en onze godsvrucht, en alles wat Hij wil is dat wij met Hem wandelen in die rust, in die vrede...
Hoe zit het met het feit dat het sabbatsgebod een eeuwigdurend gebod is?
Een laatste vraag die vaak naar voren wordt gebracht door hen die het werk van Jezus aan het kruis willen negeren om ons de ware sabbatsrust te brengen, is dat God Israël gebood dat de sabbat een eeuwigdurend gebod zou zijn. Dit is vooral sterk onder Messias belijdende Christenen en 7e dag Adventisten. Eén passage die gebruikt wordt is Exodus 31:13 & 16:
"...Mijn sabbatten zult gij houden, want het is een teken tussen Mij en tussen u in al uw geslachten..."
"...om de sabbat in acht te nemen in hun geslachten; het is een eeuwigdurend verbond."
De eerste regel van Bijbeluitleg is te begrijpen tot wie er gesproken wordt, dus tot wie het gebod van toepassing is. In dit geval spreekt God tot Israël in ongeveer 1400 v. Chr., niet tot heidense volken of tot mensen van het Nieuwe Testament. Maar zelfs met dat gezegd hebbende, is de passage nog steeds van toepassing op ons, door Jezus.
Het is in die verklaring van de sabbat als een eeuwigdurend verbond waar we Jezus vinden. Want Jezus is de sabbat en Hem houden is eeuwigdurend. Voor eeuwig. Het ingaan in Zijn rust is voor eeuwig. Deze verklaring in Exodus is een verklaring van een eeuwige sabbat gevonden in Christus Jezus, de Heer en Meester van de sabbat. Het is een eeuwigdurend verbond.
Dit zou vrede moeten brengen aan allen die worstelen en zich afvragen of zij niet over 10.000 jaar een opstand zouden kunnen leiden en hun redding daarmee verliezen - zij zien niet dat onze volledige geest en ziel en lichaam gemaakt zullen zijn van hemels materiaal, en dat er met de duivel is afgerekend en wij voor altijd één zullen zijn met de Heer. Er is geen mogelijkheid tot rebellie want dat is gewoon niet meer in ons. Jezus is ons eeuwigdurend verbond van rust.
Hoe komen we in die rust?
Filippenzen 4:6-7 geeft ons begrip over hoe we die sabbatsrust kunnen binnengaan.
"Weest in geen ding bezorgd. Maar laat in alles uw wensen, met gebed en smeking met dankzegging aan God (Vader) kenbaar worden gemaakt. En de vrede van God (Vader), die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en gedachten bewaren (omsluiten) door Christus Jezus."
Jarenlang was ik na het bidden net zo bezorgd en bang als ik was voordat ik begon te bidden. Op een dag realiseerde ik me dat ik de Schrift moest opvatten als een gebod, niet als lectuur of een suggestie.
Stap één: Wees in geen ding bezorgd.
Ik nam dat als een bevel. Ik begon niet te bidden totdat en tenzij ik eerst met mijn angst en zorgen had afgerekend. Een kwestie die mijn leven in deze richting veranderde had te maken met een situatie op het werk met de gemeente waar ik de directeur van de Bijbelschool was. De auditorium kerk is van nature politiek, omdat het een patroon is van de federale regering van Israël, ingesteld door Jethro in Exodus 18, met 'kapiteins' over 1000'en, 100'en, 50'en, en 10'en. Het kan niet anders of het is politiek met al die gebieden die bewaakt moeten worden en waar over elkaar heen geklommen wordt om opgemerkt te worde, dat hoort bij politieke structuren.
Het was een situatie waarin ik verbaal werd aangevallen door iemand in de staf, het baarde mij zorgen en maakte mij bang. Maar ik was vastbesloten om 'voor niets angstig te zijn' voordat ik mijn verzoek aan de Vader zou doen. Ik worstelde er 2 of 3 weken mee en ging er in mijn gedachten steeds weer naartoe. Het ergste scenario, het verliezen van mijn baan door valse beschuldigingen, geboren uit hebzucht voor mijn positie en gebudgetteerd afdelingsgeld, speelde steeds weer door mijn hoofd. Hoe zou ik voor mijn gezin moeten zorgen? Wat zouden we doen? Hoe zit het met het schoolgeld van de kinderen op de Christelijke school? En nog veel meer.
Ongeveer 2 of 3 weken later werd elke kwestie, één voor één, door mij beantwoord met 'de Heer heeft ons niet zover gebracht om ons in de steek te laten', en het besef dat Hij altijd voor ons gezorgd had. Eén voor één werd er op die manier met elke angst afgerekend. Eindelijk vrij van angst, deed ik mijn verzoek aan de Vader, en plotseling kwam er vrede over mij. Het stroomde in mijn geest en tot in mijn ziel, ik bruiste van vrede en vreugde... en het probleem werd opgelost zonder dat ik er iets voor hoefde te doen.
Het werk is om in Zijn rust te komen, en dat wordt gedaan door onze eigen werken te staken. Ik moest ophouden met me zorgen te maken en angstig te zijn. Jezus is de Heer van de Sabbat. Hij IS die rust. Geen formule, alleen een relatie, en het leven en ons eigen hart aanpakken als dat nodig is, zodat we kunnen groeien in Hem. Rust.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
Vragen over de Sabbat, deel 3 van 3
Hallo allemaal,
Ik heb verteld dat Jezus onze Sabbat-rust is, en dat alles wat we in het natuurlijke doen, zoals een vrije dag nemen, een type is van de rust die we in Christus hebben.
Een ander voorbeeld zou kleding zijn - toen de Here God de eerste kleren voor Adam en Eva maakte, waren die een type van iets dat komen zou. Genesis 3:21 zegt dat de Here God de eerste kleren maakte en specifiek wordt vermeld dat ze van dierenhuiden zijn gemaakt. De dieren waren de eerste bloedoffers die de naaktheid van de mens bedekten, als een tijdelijk beeld van het laatste offer van de Here God aan het kruis.
Daarom herinneren wij ons, telkens wanneer wij kleren aantrekken, aan de bedekking die God, als eerste en als laatste, gaf om onze naaktheid te bedekken. Is het een wonder dat de mens de oorspronkelijke bedoeling van kleding heeft verdraaid, zodat het zowel aanbeden wordt als vaak iets is dat NIET ontworpen is om iemands naaktheid volledig te bedekken?
Wat ons onderwerp betreft, als we een vrije dag nemen, herhalen we de ware betekenis van rust, die kwam toen God Zijn Zoon zond om vrede te maken, ons met Zichzelf te verzoenen, zodat we in totale sabbatsrust in Hem kunnen zijn. Gewoon zijn.
Geloof is niet het probleem. Geloof is van de geest en de Geest,
Dus geloof kan niet aangeraakt worden door de duivel. Bedenk dat je in Jezus gelooft en Hem kent. Satan kan dat niet aanraken. De demon valt onze ziel aan, onze gedachten en emoties, maar kan onze geest niet raken. Dus geloof is niet het punt, werken om in Zijn rust binnen te gaan door onze eigen inspanningen te staken, is het punt. De inspanning is om de rust binnen te gaan, om de vrede binnen te gaan. Dat is de strijd.
Waarom zegt hij dat we moeten werken om de rust binnen te gaan, vlak voordat hij ons vertelt over het zwaard van de Geest in vers 12-13? Het antwoord is dat het binnengaan in Zijn rust een echt persoon inhoudt, niet een reeks rituelen of formules om God te bewegen of onszelf een betere positie bij Hem te geven. Hier schrijft hij over echte vrede die gevonden wordt in Jezus, en het Woord van God waar hij over schrijft is niet hoofdstuk en vers, maar de Persoon van het Woord, de Here Jezus:
"Want het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard. Het doorboort zelfs ziel en geest, gewrichten en merg, en het oordeelt de gedachten en de bedoelingen van het hart. Er is niets verborgen, alle dingen zijn open en bloot voor de ogen met wie wij te doen hebben. Daar wij zulk een hogepriester hebben, die in de hemelen is overgegaan, Jezus Christus, de rechtvaardige, laat ons met vrijmoedigheid tot de troon (van de Vader) komen om barmhartigheid en genade te ontvangen". (12-16 gedeeltelijk)
Hebreeën 4 presenteert de totaliteit van onze Sabbatsrust in Christus. Hij is de vervulling van de 7e dag Sabbat. Hij is de vervulling van het type van het gezin dat bijeenkomt voor hun vrije dag. Hij is de vervulling van elk offer dat in vroegere dagen gebracht is om vrede en verzoening te brengen tussen de Vader en de aanbidder.
Wanneer wij onze zorgen op de Heer werpen, wanneer wij alle rituelen en formules opgeven in het besef dat wij niet nog meer invloed op de Vader kunnen uitoefenen omdat Hij ons reeds Zijn enige Zoon heeft gegeven, rusten wij. Wij zijn in vrede. We leven als in een rivier van leven die in Hem stroomt, wetende dat Hij in alles heeft voorzien, voor ons leven en onze godsvrucht, en alles wat Hij wil is dat wij met Hem wandelen in die rust, in die vrede...
Hoe zit het met het feit dat het sabbatsgebod een eeuwigdurend gebod is?
Een laatste vraag die vaak naar voren wordt gebracht door hen die het werk van Jezus aan het kruis willen negeren om ons de ware sabbatsrust te brengen, is dat God Israël gebood dat de sabbat een eeuwigdurend gebod zou zijn. Dit is vooral sterk onder Messias belijdende Christenen en 7e dag Adventisten. Eén passage die gebruikt wordt is Exodus 31:13 & 16:
"...Mijn sabbatten zult gij houden, want het is een teken tussen Mij en tussen u in al uw geslachten..."
"...om de sabbat in acht te nemen in hun geslachten; het is een eeuwigdurend verbond."
De eerste regel van Bijbeluitleg is te begrijpen tot wie er gesproken wordt, dus tot wie het gebod van toepassing is. In dit geval spreekt God tot Israël in ongeveer 1400 v. Chr., niet tot heidense volken of tot mensen van het Nieuwe Testament. Maar zelfs met dat gezegd hebbende, is de passage nog steeds van toepassing op ons, door Jezus.
Het is in die verklaring van de sabbat als een eeuwigdurend verbond waar we Jezus vinden. Want Jezus is de sabbat en Hem houden is eeuwigdurend. Voor eeuwig. Het ingaan in Zijn rust is voor eeuwig. Deze verklaring in Exodus is een verklaring van een eeuwige sabbat gevonden in Christus Jezus, de Heer en Meester van de sabbat. Het is een eeuwigdurend verbond.
Dit zou vrede moeten brengen aan allen die worstelen en zich afvragen of zij niet over 10.000 jaar een opstand zouden kunnen leiden en hun redding daarmee verliezen - zij zien niet dat onze volledige geest en ziel en lichaam gemaakt zullen zijn van hemels materiaal, en dat er met de duivel is afgerekend en wij voor altijd één zullen zijn met de Heer. Er is geen mogelijkheid tot rebellie want dat is gewoon niet meer in ons. Jezus is ons eeuwigdurend verbond van rust.
Hoe komen we in die rust?
Filippenzen 4:6-7 geeft ons begrip over hoe we die sabbatsrust kunnen binnengaan.
"Weest in geen ding bezorgd. Maar laat in alles uw wensen, met gebed en smeking met dankzegging aan God (Vader) kenbaar worden gemaakt. En de vrede van God (Vader), die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en gedachten bewaren (omsluiten) door Christus Jezus."
Jarenlang was ik na het bidden net zo bezorgd en bang als ik was voordat ik begon te bidden. Op een dag realiseerde ik me dat ik de Schrift moest opvatten als een gebod, niet als lectuur of een suggestie.
Stap één: Wees in geen ding bezorgd.
Ik nam dat als een bevel. Ik begon niet te bidden totdat en tenzij ik eerst met mijn angst en zorgen had afgerekend. Een kwestie die mijn leven in deze richting veranderde had te maken met een situatie op het werk met de gemeente waar ik de directeur van de Bijbelschool was. De auditorium kerk is van nature politiek, omdat het een patroon is van de federale regering van Israël, ingesteld door Jethro in Exodus 18, met 'kapiteins' over 1000'en, 100'en, 50'en, en 10'en. Het kan niet anders of het is politiek met al die gebieden die bewaakt moeten worden en waar over elkaar heen geklommen wordt om opgemerkt te worde, dat hoort bij politieke structuren.
Het was een situatie waarin ik verbaal werd aangevallen door iemand in de staf, het baarde mij zorgen en maakte mij bang. Maar ik was vastbesloten om 'voor niets angstig te zijn' voordat ik mijn verzoek aan de Vader zou doen. Ik worstelde er 2 of 3 weken mee en ging er in mijn gedachten steeds weer naartoe. Het ergste scenario, het verliezen van mijn baan door valse beschuldigingen, geboren uit hebzucht voor mijn positie en gebudgetteerd afdelingsgeld, speelde steeds weer door mijn hoofd. Hoe zou ik voor mijn gezin moeten zorgen? Wat zouden we doen? Hoe zit het met het schoolgeld van de kinderen op de Christelijke school? En nog veel meer.
Ongeveer 2 of 3 weken later werd elke kwestie, één voor één, door mij beantwoord met 'de Heer heeft ons niet zover gebracht om ons in de steek te laten', en het besef dat Hij altijd voor ons gezorgd had. Eén voor één werd er op die manier met elke angst afgerekend. Eindelijk vrij van angst, deed ik mijn verzoek aan de Vader, en plotseling kwam er vrede over mij. Het stroomde in mijn geest en tot in mijn ziel, ik bruiste van vrede en vreugde... en het probleem werd opgelost zonder dat ik er iets voor hoefde te doen.
Het werk is om in Zijn rust te komen, en dat wordt gedaan door onze eigen werken te staken. Ik moest ophouden met me zorgen te maken en angstig te zijn. Jezus is de Heer van de Sabbat. Hij IS die rust. Geen formule, alleen een relatie, en het leven en ons eigen hart aanpakken als dat nodig is, zodat we kunnen groeien in Hem. Rust.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
RSS Feed