Questions about the Sabbath #2 of 3
Vragen over de Sabbat, deel 2 van 3
Hallo allemaal,
We eindigden vorige week met de stelling dat samenkomen op zaterdag prima is, tenzij iemand volhoudt dat dit de enige juiste manier is. Paulus kwam deze kwestie tegen bij de Romeinen en behandelde het in hoofdstuk 14:
"Waarom oordeelt gij over de dienstknecht van een ander?...De een acht de ene dag heiliger dan de andere, de ander acht elke dag gelijk. Ieder van hen moet in zijn eigen gemoed overtuigd worden. Wie de ene dag als bijzonder beschouwt, doet dat voor de Here...en wie dat niet doet, doet dat voor de Here. 14:4-8
Paulus zei ook tegen de Colossenzen in 2:16-17: "Laat daarom niemand u oordelen over eten en drinken of over heilige dagen, of over nieuwe maan of sabbatten, want deze zijn schaduwen van wat komen gaat..."
Eten en drinken zijn een type van de tijd die we met de Heer zullen hebben, een groot huwelijksfeest. De nieuwe maan is een verwijzing naar de opname van de gemeente, wat Paulus onderwees in 1Corintiërs 15 en in zijn brieven aan de Thessalonicenzen. Het Feest der Bazuinen, dat door God werd gegeven en de opname van de gelovigen in de Messias omvat, is het enige feest dat begint bij de nieuwe maanstand. De nieuwe maan is wanneer er geen maan is, zogezegd aan het zicht onttrokken, en is het tegenovergestelde van volle maan. Gelovigen in het Judaïsme gebruiken de maan als hun type, terwijl de zon een type is van de Heer - dus de klank van de bazuin vindt plaats bij nieuwe maan, en laat zien dat gelovigen verborgen zullen zijn in Christus, bij een toekomstige vervulling van het Feest der Bazuinen.
Sabbatdagen zijn een schaduw van de aarde die rust, wijzelf die in Hem rusten, nooit meer de worstelingen hoeven mee te maken die we in dit aardse lichaam ondervinden en in deze wereld die geteisterd wordt door de duivel.
Jezus onze sabbat - Jezus onze rust
In Hebreeën 4 behandelt de schrijver de kwestie van de Joodse rustdag, de sabbat. Hij zet de toon door in v3 te zeggen: "Wij, die geloofd hebben, zijn de rust ingegaan."
Dit is hetzelfde punt dat Paulus maakte in 2Corintiërs 5:17-19, namelijk dat wij zijn herschapen in onze geest omdat God de Vader de wereld met Jezus heeft verzoend en hun zonden op Hem heeft afgewenteld. Daarom hebben wij, als nieuwe scheppingen in Christus, rust en vrede met de Vader God - wij zijn verzoend.
De schrijver van Hebreeën zegt "wij, die geloofd hebben, zijn in de rust gekomen", wat betekent dat in Christus zijn, rust is. De Vader heeft vrede met ons.
Hebreeën 4:7 gaat verder met het spreken over deze rusttijd in Christus. Zijn punt is dat de wekelijkse sabbat een type is van de rust in Christus. Elke week dat Israël een vrije dag nam om als gezin te rusten, was dat een goddelijke afspraak en een beeld van een tijd waarin het gezin van God als gezin in God zou rusten. Deze "heilige bijeenkomsten" werden gezien als repetities voordat de Ware zou komen.
Zo vervolgt de schrijver van Hebreeën in vers 7: "God (Vader) stelde deze zekere dag in en noemde die 'Heden', zeggende, zoals Hij later door David sprak: 'Heden, als gij Zijn stem hoort, verhardt uw harten niet.'"
Die regel is een gedeeltelijke citaat van Psalm 95:7-8, dat elke Joodse persoon die het las zou hebben geweten, maar dat door ons vaak wordt gemist. Het volledige citaat van deze 2 verzen zegt dit: "Hij is onze God, en wij zijn het volk van zijn weide en de kudde onder zijn hoede. Heden, als gij Zijn stem hoort, verhardt uw hart niet, zoals in de dagen in de woestijn bij Meriba (twist) of zoals bij Massa (beproeving) in de woestijn."
Dit is waarom Hebreeën 4:8-9 vervolgt: "Als Jozua hun rust had gegeven, zou God niet gesproken hebben over een latere dag van sabbat (rust) die zou komen. Daarom is er een sabbatsrust voor het volk van God. Want wie in Zijn rust ingaat, moet ook ophouden (rusten) van zijn eigen werken, zoals God deed."
"Een ieder die Zijn rust binnengaat, moet ophouden met zijn eigen werken."
Daarom zegt Jezus in Markus 2:27 en 28: "De sabbat is voor de mens gemaakt, niet de mens voor de sabbat. Daarom is de Zoon des mensen ook de Heer van de sabbat."
Jezus maakte hier duidelijk dat HIJ de sabbatsrust is die lang voorspeld was, met elke vrije dag die elke Joodse persoon door de eeuwen heen genomen heeft. HIJ is de Sabbat-rust die voor de mens is gemaakt, omdat die Sabbat-rustdag voor de mens was gemaakt - en zo was Hij. Met elke stier, geit, schaap en vogel die als bloedoffer werd geofferd, sprak het tot een tijd waarin een laatste offer zou worden gebracht om eens en voor altijd rust te brengen tussen God en de mensheid. Jezus is die rust. Jezus bracht die Sabbat-rust.
Maar om Zijn rust binnen te gaan, moet je ophouden met je eigen werken. Je moet de genade aanvaarden. En eenmaal aanvaard, kun je niet meer terug naar formules om vrede te vinden met God de Vader. Als je eenmaal Jezus hebt, zoals Paulus zegt in Romeinen 8:32, heb je alle dingen.
Dit is de reden waarom Paulus in zijn brieven aan de Corinthiërs en de Colossenzen en zoals we zien in Hebreeën, leert dat Jezus onze Sabbat-rust is, die elke inspanning van onze kant om vrede met de Vader te maken overbodig maakt. Jezus is alles wat wij nodig hebben. Als we Hem eenmaal hebben, is dat het bewijs dat we hebben opgehouden met onze eigen werken (inspanningen) om bij God te komen.
Geloof voelt als vrede
Vroeger, toen ik voor het eerst leerde over geloof en genade, en ik voor een probleem stond, probeerde ik geloof aan te wakkeren, geloof op te werken. Ik sprak 'woorden van geloof' of ik verklaarde dingen, denkend dat dit is wat geloof is. Wanneer ik bang of bezorgd was omdat een rekening betaald moest worden waarvoor ik geen geld had, dan sprak ik positieve dingen uit over voorziening - en ik dacht dat dit 'in geloof zijn' was.
Maar er gebeurde iets merkwaardigs. Ik merkte dat wanneer ik gewoon stopte met al mijn inspanningen en mijn angst doorwerkte en het aan de Vader overgaf, er een vrede in mijn geest kwam die mijn verstand oppikte. En daarna kwam het antwoord. Er was een directe correlatie tussen het ophouden van mijn eigen werken, het ontvangen van vrede, en dan het ontvangen van het antwoord. Op dezelfde manier was het omgekeerde waar. Als ik hard werkte om te spreken en te verklaren, terwijl ik bezorgd was en het, eerlijk gezegd, uit angst deed dat de nood niet vervuld zou worden, dan gebeurde het nooit, of het kostte mij veel werk om het te laten gebeuren.
Geloof voelt als vrede, is een les die ik geleerd heb in de school van vallen en opstaan. En toch stond hier in Hebreeën 4 al die tijd al geschreven: Wie in zijn vrede is ingegaan, heeft opgehouden zijn eigen werken te doen."
Daarom zegt Hebreeën 4:11: "Laten wij ons dan tot het uiterste inspannen om die rust (vrede) binnen te gaan, opdat wij niet in ongeloof terechtkomen."
Geloof voelt als vrede - werk eraan om die rust van vrede binnen te gaan door op te houden met je eigen inspanningen en religieuze formules die bedoeld zijn om 'iets te doen' om je situatie te helpen en/of God te bewegen. Laat het gewoon los. Laat Jezus jouw rust zijn. Werk om in Zijn rust te komen.
En we gaan daar volgende week mee verder, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
Vragen over de Sabbat, deel 2 van 3
Hallo allemaal,
We eindigden vorige week met de stelling dat samenkomen op zaterdag prima is, tenzij iemand volhoudt dat dit de enige juiste manier is. Paulus kwam deze kwestie tegen bij de Romeinen en behandelde het in hoofdstuk 14:
"Waarom oordeelt gij over de dienstknecht van een ander?...De een acht de ene dag heiliger dan de andere, de ander acht elke dag gelijk. Ieder van hen moet in zijn eigen gemoed overtuigd worden. Wie de ene dag als bijzonder beschouwt, doet dat voor de Here...en wie dat niet doet, doet dat voor de Here. 14:4-8
Paulus zei ook tegen de Colossenzen in 2:16-17: "Laat daarom niemand u oordelen over eten en drinken of over heilige dagen, of over nieuwe maan of sabbatten, want deze zijn schaduwen van wat komen gaat..."
Eten en drinken zijn een type van de tijd die we met de Heer zullen hebben, een groot huwelijksfeest. De nieuwe maan is een verwijzing naar de opname van de gemeente, wat Paulus onderwees in 1Corintiërs 15 en in zijn brieven aan de Thessalonicenzen. Het Feest der Bazuinen, dat door God werd gegeven en de opname van de gelovigen in de Messias omvat, is het enige feest dat begint bij de nieuwe maanstand. De nieuwe maan is wanneer er geen maan is, zogezegd aan het zicht onttrokken, en is het tegenovergestelde van volle maan. Gelovigen in het Judaïsme gebruiken de maan als hun type, terwijl de zon een type is van de Heer - dus de klank van de bazuin vindt plaats bij nieuwe maan, en laat zien dat gelovigen verborgen zullen zijn in Christus, bij een toekomstige vervulling van het Feest der Bazuinen.
Sabbatdagen zijn een schaduw van de aarde die rust, wijzelf die in Hem rusten, nooit meer de worstelingen hoeven mee te maken die we in dit aardse lichaam ondervinden en in deze wereld die geteisterd wordt door de duivel.
Jezus onze sabbat - Jezus onze rust
In Hebreeën 4 behandelt de schrijver de kwestie van de Joodse rustdag, de sabbat. Hij zet de toon door in v3 te zeggen: "Wij, die geloofd hebben, zijn de rust ingegaan."
Dit is hetzelfde punt dat Paulus maakte in 2Corintiërs 5:17-19, namelijk dat wij zijn herschapen in onze geest omdat God de Vader de wereld met Jezus heeft verzoend en hun zonden op Hem heeft afgewenteld. Daarom hebben wij, als nieuwe scheppingen in Christus, rust en vrede met de Vader God - wij zijn verzoend.
De schrijver van Hebreeën zegt "wij, die geloofd hebben, zijn in de rust gekomen", wat betekent dat in Christus zijn, rust is. De Vader heeft vrede met ons.
Hebreeën 4:7 gaat verder met het spreken over deze rusttijd in Christus. Zijn punt is dat de wekelijkse sabbat een type is van de rust in Christus. Elke week dat Israël een vrije dag nam om als gezin te rusten, was dat een goddelijke afspraak en een beeld van een tijd waarin het gezin van God als gezin in God zou rusten. Deze "heilige bijeenkomsten" werden gezien als repetities voordat de Ware zou komen.
Zo vervolgt de schrijver van Hebreeën in vers 7: "God (Vader) stelde deze zekere dag in en noemde die 'Heden', zeggende, zoals Hij later door David sprak: 'Heden, als gij Zijn stem hoort, verhardt uw harten niet.'"
Die regel is een gedeeltelijke citaat van Psalm 95:7-8, dat elke Joodse persoon die het las zou hebben geweten, maar dat door ons vaak wordt gemist. Het volledige citaat van deze 2 verzen zegt dit: "Hij is onze God, en wij zijn het volk van zijn weide en de kudde onder zijn hoede. Heden, als gij Zijn stem hoort, verhardt uw hart niet, zoals in de dagen in de woestijn bij Meriba (twist) of zoals bij Massa (beproeving) in de woestijn."
Dit is waarom Hebreeën 4:8-9 vervolgt: "Als Jozua hun rust had gegeven, zou God niet gesproken hebben over een latere dag van sabbat (rust) die zou komen. Daarom is er een sabbatsrust voor het volk van God. Want wie in Zijn rust ingaat, moet ook ophouden (rusten) van zijn eigen werken, zoals God deed."
"Een ieder die Zijn rust binnengaat, moet ophouden met zijn eigen werken."
Daarom zegt Jezus in Markus 2:27 en 28: "De sabbat is voor de mens gemaakt, niet de mens voor de sabbat. Daarom is de Zoon des mensen ook de Heer van de sabbat."
Jezus maakte hier duidelijk dat HIJ de sabbatsrust is die lang voorspeld was, met elke vrije dag die elke Joodse persoon door de eeuwen heen genomen heeft. HIJ is de Sabbat-rust die voor de mens is gemaakt, omdat die Sabbat-rustdag voor de mens was gemaakt - en zo was Hij. Met elke stier, geit, schaap en vogel die als bloedoffer werd geofferd, sprak het tot een tijd waarin een laatste offer zou worden gebracht om eens en voor altijd rust te brengen tussen God en de mensheid. Jezus is die rust. Jezus bracht die Sabbat-rust.
Maar om Zijn rust binnen te gaan, moet je ophouden met je eigen werken. Je moet de genade aanvaarden. En eenmaal aanvaard, kun je niet meer terug naar formules om vrede te vinden met God de Vader. Als je eenmaal Jezus hebt, zoals Paulus zegt in Romeinen 8:32, heb je alle dingen.
Dit is de reden waarom Paulus in zijn brieven aan de Corinthiërs en de Colossenzen en zoals we zien in Hebreeën, leert dat Jezus onze Sabbat-rust is, die elke inspanning van onze kant om vrede met de Vader te maken overbodig maakt. Jezus is alles wat wij nodig hebben. Als we Hem eenmaal hebben, is dat het bewijs dat we hebben opgehouden met onze eigen werken (inspanningen) om bij God te komen.
Geloof voelt als vrede
Vroeger, toen ik voor het eerst leerde over geloof en genade, en ik voor een probleem stond, probeerde ik geloof aan te wakkeren, geloof op te werken. Ik sprak 'woorden van geloof' of ik verklaarde dingen, denkend dat dit is wat geloof is. Wanneer ik bang of bezorgd was omdat een rekening betaald moest worden waarvoor ik geen geld had, dan sprak ik positieve dingen uit over voorziening - en ik dacht dat dit 'in geloof zijn' was.
Maar er gebeurde iets merkwaardigs. Ik merkte dat wanneer ik gewoon stopte met al mijn inspanningen en mijn angst doorwerkte en het aan de Vader overgaf, er een vrede in mijn geest kwam die mijn verstand oppikte. En daarna kwam het antwoord. Er was een directe correlatie tussen het ophouden van mijn eigen werken, het ontvangen van vrede, en dan het ontvangen van het antwoord. Op dezelfde manier was het omgekeerde waar. Als ik hard werkte om te spreken en te verklaren, terwijl ik bezorgd was en het, eerlijk gezegd, uit angst deed dat de nood niet vervuld zou worden, dan gebeurde het nooit, of het kostte mij veel werk om het te laten gebeuren.
Geloof voelt als vrede, is een les die ik geleerd heb in de school van vallen en opstaan. En toch stond hier in Hebreeën 4 al die tijd al geschreven: Wie in zijn vrede is ingegaan, heeft opgehouden zijn eigen werken te doen."
Daarom zegt Hebreeën 4:11: "Laten wij ons dan tot het uiterste inspannen om die rust (vrede) binnen te gaan, opdat wij niet in ongeloof terechtkomen."
Geloof voelt als vrede - werk eraan om die rust van vrede binnen te gaan door op te houden met je eigen inspanningen en religieuze formules die bedoeld zijn om 'iets te doen' om je situatie te helpen en/of God te bewegen. Laat het gewoon los. Laat Jezus jouw rust zijn. Werk om in Zijn rust te komen.
En we gaan daar volgende week mee verder, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
RSS Feed