He tells the finished vision from the start, #1
Van het begin aan, verkondigt Hij het einde, #1
Dag allemaal,
Heb je het gevoel dat je God's visie voor je leven heb gemist, of ben je op zoek naar Zijn plan? Of vraag je je misschien af wat de komende eeuw in petto heeft voor jou?
In Exodus 3: 7-8 wanneer Mozes voor de Heer staat bij het brandende braambos, zegt de Heer het volgende: "…Ik ben neergekomen, dat Ik het (volk) verlosse uit de hand der Egyptenaren, en het opvoere uit dit land, naar een goed en ruim land, naar een land, vloeiende van melk en honing."
En in Exodus 4: 30 - 31 lezen we: "En Aäron sprak al de woorden, die de Here tot Mozes gesproken had; en hij deed de tekenen voor de ogen van het volk. En het volk geloofde, en zij hoorden, dat de Here de kinderen Israëls bezocht… en zij neigden hun hoofden en aanbaden (de Heer)."
Maar geen enkele van hen behalve Jozua en Caleb, zagen dat land, vloeiende van melk en honing. Had God gelogen, of kunnen we Hem in die mate missen dat we de beloften nooit zien?
Wat we hier hebben is het ontbreken van communicatie - of niet soms?
Merk op dat wanneer Hij Mozes vertelt dat Hij ze naar een land, vloeiende van melk en honing zou voeren, Hij het het hoogste, het beste en het meest aantrekkelijke aspect van Zijn plan deelde. Hij sprak niet over de details zoals de tocht door heen de wildernis. Hij beschreef niet het feit dat ze de volken die daar woonden zouden moeten overwinnen. Hij gaf de eindvisie, het perfecte eindresultaat - een land vloeiend met melk en honing. Die visie diende hen te dragen en te steunen.
In Genesis 12, meer dan 400 jaar vroeger, zien we dat God hetzelfde deed met Abraham. In vers 1 - 3 wordt ons het volgende verteld: "De Heer nu had tot Abraham gezegd: Ga gij uit uw land, en uit uw maagschap, en uit uws vaders huis, naar het land, dat Ik u wijzen zal. En Ik zal u tot een groot volk maken, en u zegenen, en uw naam groot maken; en wees een zegen! En Ik zal zegenen, die u zegenen, en vervloeken, die u vloekt; en in u zullen alle geslachten van van het aardrijk gezegend worden."
Wat een grote belofte!
Hij toonde de volledige en perfecte visie, het eindresultaat van een optimaal scenario. En natuurlijk begint Abraham te wandelen. Wanneer je het op een map bekijkt is het een afstand van meer dan 1609km. Maar wanneer hij aankomt waar God hem wil, zegt 12: 7, "De Here verscheen aan Abraham en zei: 'Aan uw zaad zal Ik dit land geven'." Je bent aangekomen Abraham. Vestig jezelf hier!
En er wordt ons verteld dat Abraham daar een altaar bouwde voor de Heer, waarna hij een rondtocht maakt in zijn nieuwe land. Terwijl hij nog bezig was zijn land te verkennen zegt vers 10: "En er was honger in dat land; zo trok Abraham af naar Egypte, om daar als een vreemdeling te verkeren, omdat de honger zwaar was in dat land."
Dat er een hongersnood is in het land wil niet noodzakelijk zeggen dat je God hebt gemist. Maar het kan zijn dat je je plannen moet wijzigen om je aan te passen aan de hongersnood, en later terugkomt naar je visie - net zoals Abraham na enkele jaren terugkeerde naar het land.
Herken je het patroon dat zich vormt?
De Heer zal ons altijd het volmaakte plan vertellen, de perfecte visie, het complete plan met een optimaal scenario. Hij zal steeds de details weglaten die aangeven wat het ons zal kosten om die visie tot stand te brengen. Hij kan je laten weten dat het moeilijk zal zijn, maar Hij geeft zelden gedetailleerde aanwijzingen. We wandelen al bij al in geloof, en niet op basis van wat we met onze ogen zien.
Zelfs de apostel Paulus had deze ervaring. Wanneer hij zijn getuigenis opnieuw vertelt aan Koning Agrippa in Handelingen 26: 15 -19 zegt hij dit: "Ik ben Jezus, die gij vervolgt. Hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen; Verlossende u van dit volk en van de heidenen, tot welke Ik u nu zend."
De Heer sprak van grote dingen
Ik verschijn je nu, en Ik zal je later verschijnen met meer informatie. Ik verlos je van het volk en zend je naar de heidenen. Wow, dat klinkt verbazingwekkend. Maar laat ons lezen wat Paulus heeft meegemaakt om die visie tot stand te brengen, in 2 Korinthiërs 11: 24 - 27 :
"Van de Joden heb ik veertig slagen min één, vijfmaal ontvangen (195 striemen over de rug in 5 aparte geselingen). Driemaal ben ik met roeden gegeseld geweest. (Naar gewoonte nam men een rieten staf en sloeg men op de voetzolen), eens ben ik gestenigd (tot de dood volgens Handelingen 14: 19 - 20, waar de meesten geloven dat hij in de hemel/paradijs werd opgenomen naar 2 Korinthiërs 12),
driemaal heb ik schipbreuk geleden, een ganse nacht heb ik in de diepte doorgebracht… en hij gaat verder, sprekende over valse broeders, het gevaar van moordenaars, neergelatenheid, vermoeidheid, koude en naaktheid, plus de dagelijkse zorg van al de gemeenten (de zorg voor mensen).
We weten dat de Heer in Handelingen 9: 16 tot Ananias zei dat hij aan Paulus een aantal dingen zou vertellen die hij zou moeten lijden indien hij de roep over zijn leven zou aanvaarden - maar indien het patroon klopt, heeft de Heer hem niet veel details verteld.
Denk je dat Petrus wist dat hij op een dag de martelaarsdood zou sterven toen de Heer hem vertelde dat hij hem een visser van mensen zou maken? Dat hij de martelaarsdood zou sterven werd hem niet verteld tot in Johannes 21:18 - 19. Op dat tijdstip wist hij te veel, was hij al te diep betrokken. Wist hij, toen hij zijn visserspraktijk achterliet in Lukas 5: 9 - 11, dat hij ze achterliet om de martelaarsdood te sterven? Visser van mensen klinkt zo zoet en zacht en nobel en - prettig. Tussen haakjes, je gaat sterven door kruisiging wanneer je ouder bent, wanneer mensen je nemen waar je niet wil gaan - voel je je nog steeds als een visser van mensen?
Je bent normaal
Ik kan aan niemand denken die alles perfect deed gedurende gans zijn of haar leven. Abraham besloot God te 'helpen' door Ismaël te verwekken bij Hagar, en kijk naar de chaos die hij achterliet op de wereld als resultaat. Hij is de vader van ons geloof, maar kijk eens aan. Mozes heeft nooit het Beloofde Land kunnen gezien. Jonas werd opgeslokt. Eli verschuilde zich in een grot, Johannes de Doper vroeg of Jezus werkelijk de Messias was of moesten ze verder blijven uitkijken naar iemand, Petrus verloochende Jezus 3x en zo gaat het verder.
Verlies niet het eenvoudige feit uit het oog dat je je reeds in de eeuwigheid bevind. We kijken naar de dingen die God ons heeft verteld en zien ze niet tot stand komen, en we zien onze sterfelijkheid op een kalender en vragen onszelf af wat er misging, of we gaan almaar door ons te bekeren van zonden die lang geleden reeds vergeven zijn. We vergeten dat we ons reeds in de eeuwigheid bevinden, dat we reeds eeuwig leven.
Wat niet plaatsvind in dit leven, kan tot stand komen in de volgende eeuw - ik denk in feite dat veel van de dingen die Hij ons vertelt, door Hem bedoeld zijn voor jaren, of zelfs tientallen jaren nadat dit lichaam gestorven is. Ons leven, zegt Jeremia, is als onze adem die we kunnen zien op een koude ochtend. Dat is het perspectief van de Heer. Hij is dus met ons betrokken voor een erg lange tijd.
Er zijn veel profetieën in het Oude Testament die pas vervuld zullen worden in de volgende eeuw, waarom is het dan zo moeilijk te geloven dat iets dat Hij vertelt vervulling zal zien in 50 of 100 of 200 jaar? Zijn Woord zal niet ledig terugkeren, maar zal tot vervulling brengen, wat Hij heeft gesproken. Kijk verder dan het leven in dit lichaam, en realiseer dat je je reeds in de eeuwigheid bevind.
Op deze wijze is de druk op Hem en niet op ons. Wanneer God je ooit iets geeft en je denkt, 'ik kan dat', dan komt het niet van God. In dat geval zou je de eer ervan voor jezelf houden zodat je voor Hem kan staan en zeggen 'Kijk eens wat ik helemaal alleen voor jou heb gedaan!' Dat gaat niet gebeuren. De visie die TE groot, TE glorieus is, dàt is de visie die God heeft. De visie die alleen met de hulp van mirakelen tot stand kan komen.
Mirakelen? Ja, zoals en te oude vrouw en een man die een baby krijgen. Zoals een stotteraar die zijn broer nodig heeft om voor hem te spreken en een houten staf had die mirakelen deed. Zoals een apostel naar wie mensen hun zieken brachten in de hoop dat zijn schaduw over hen zou gaan, of een man waarvan de stoffen die hij aanraakte, zieken genas. Als je het uit jezelf kan, dan is het niet van God. Wanneer je mirakelen nodig hebt om een visie tot stand te brengen, dan kan het van God zijn, zodat Hij de eer krijgt, en niet wij.
Meer volgende week… Hoe het in zijn werk gaat, de beslissingen die we moeten nemen, en wat met al de verloren tijd?
Tot dan, zegeningen,
John Fenn
Van het begin aan, verkondigt Hij het einde, #1
Dag allemaal,
Heb je het gevoel dat je God's visie voor je leven heb gemist, of ben je op zoek naar Zijn plan? Of vraag je je misschien af wat de komende eeuw in petto heeft voor jou?
In Exodus 3: 7-8 wanneer Mozes voor de Heer staat bij het brandende braambos, zegt de Heer het volgende: "…Ik ben neergekomen, dat Ik het (volk) verlosse uit de hand der Egyptenaren, en het opvoere uit dit land, naar een goed en ruim land, naar een land, vloeiende van melk en honing."
En in Exodus 4: 30 - 31 lezen we: "En Aäron sprak al de woorden, die de Here tot Mozes gesproken had; en hij deed de tekenen voor de ogen van het volk. En het volk geloofde, en zij hoorden, dat de Here de kinderen Israëls bezocht… en zij neigden hun hoofden en aanbaden (de Heer)."
Maar geen enkele van hen behalve Jozua en Caleb, zagen dat land, vloeiende van melk en honing. Had God gelogen, of kunnen we Hem in die mate missen dat we de beloften nooit zien?
Wat we hier hebben is het ontbreken van communicatie - of niet soms?
Merk op dat wanneer Hij Mozes vertelt dat Hij ze naar een land, vloeiende van melk en honing zou voeren, Hij het het hoogste, het beste en het meest aantrekkelijke aspect van Zijn plan deelde. Hij sprak niet over de details zoals de tocht door heen de wildernis. Hij beschreef niet het feit dat ze de volken die daar woonden zouden moeten overwinnen. Hij gaf de eindvisie, het perfecte eindresultaat - een land vloeiend met melk en honing. Die visie diende hen te dragen en te steunen.
In Genesis 12, meer dan 400 jaar vroeger, zien we dat God hetzelfde deed met Abraham. In vers 1 - 3 wordt ons het volgende verteld: "De Heer nu had tot Abraham gezegd: Ga gij uit uw land, en uit uw maagschap, en uit uws vaders huis, naar het land, dat Ik u wijzen zal. En Ik zal u tot een groot volk maken, en u zegenen, en uw naam groot maken; en wees een zegen! En Ik zal zegenen, die u zegenen, en vervloeken, die u vloekt; en in u zullen alle geslachten van van het aardrijk gezegend worden."
Wat een grote belofte!
Hij toonde de volledige en perfecte visie, het eindresultaat van een optimaal scenario. En natuurlijk begint Abraham te wandelen. Wanneer je het op een map bekijkt is het een afstand van meer dan 1609km. Maar wanneer hij aankomt waar God hem wil, zegt 12: 7, "De Here verscheen aan Abraham en zei: 'Aan uw zaad zal Ik dit land geven'." Je bent aangekomen Abraham. Vestig jezelf hier!
En er wordt ons verteld dat Abraham daar een altaar bouwde voor de Heer, waarna hij een rondtocht maakt in zijn nieuwe land. Terwijl hij nog bezig was zijn land te verkennen zegt vers 10: "En er was honger in dat land; zo trok Abraham af naar Egypte, om daar als een vreemdeling te verkeren, omdat de honger zwaar was in dat land."
Dat er een hongersnood is in het land wil niet noodzakelijk zeggen dat je God hebt gemist. Maar het kan zijn dat je je plannen moet wijzigen om je aan te passen aan de hongersnood, en later terugkomt naar je visie - net zoals Abraham na enkele jaren terugkeerde naar het land.
Herken je het patroon dat zich vormt?
De Heer zal ons altijd het volmaakte plan vertellen, de perfecte visie, het complete plan met een optimaal scenario. Hij zal steeds de details weglaten die aangeven wat het ons zal kosten om die visie tot stand te brengen. Hij kan je laten weten dat het moeilijk zal zijn, maar Hij geeft zelden gedetailleerde aanwijzingen. We wandelen al bij al in geloof, en niet op basis van wat we met onze ogen zien.
Zelfs de apostel Paulus had deze ervaring. Wanneer hij zijn getuigenis opnieuw vertelt aan Koning Agrippa in Handelingen 26: 15 -19 zegt hij dit: "Ik ben Jezus, die gij vervolgt. Hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen; Verlossende u van dit volk en van de heidenen, tot welke Ik u nu zend."
De Heer sprak van grote dingen
Ik verschijn je nu, en Ik zal je later verschijnen met meer informatie. Ik verlos je van het volk en zend je naar de heidenen. Wow, dat klinkt verbazingwekkend. Maar laat ons lezen wat Paulus heeft meegemaakt om die visie tot stand te brengen, in 2 Korinthiërs 11: 24 - 27 :
"Van de Joden heb ik veertig slagen min één, vijfmaal ontvangen (195 striemen over de rug in 5 aparte geselingen). Driemaal ben ik met roeden gegeseld geweest. (Naar gewoonte nam men een rieten staf en sloeg men op de voetzolen), eens ben ik gestenigd (tot de dood volgens Handelingen 14: 19 - 20, waar de meesten geloven dat hij in de hemel/paradijs werd opgenomen naar 2 Korinthiërs 12),
driemaal heb ik schipbreuk geleden, een ganse nacht heb ik in de diepte doorgebracht… en hij gaat verder, sprekende over valse broeders, het gevaar van moordenaars, neergelatenheid, vermoeidheid, koude en naaktheid, plus de dagelijkse zorg van al de gemeenten (de zorg voor mensen).
We weten dat de Heer in Handelingen 9: 16 tot Ananias zei dat hij aan Paulus een aantal dingen zou vertellen die hij zou moeten lijden indien hij de roep over zijn leven zou aanvaarden - maar indien het patroon klopt, heeft de Heer hem niet veel details verteld.
Denk je dat Petrus wist dat hij op een dag de martelaarsdood zou sterven toen de Heer hem vertelde dat hij hem een visser van mensen zou maken? Dat hij de martelaarsdood zou sterven werd hem niet verteld tot in Johannes 21:18 - 19. Op dat tijdstip wist hij te veel, was hij al te diep betrokken. Wist hij, toen hij zijn visserspraktijk achterliet in Lukas 5: 9 - 11, dat hij ze achterliet om de martelaarsdood te sterven? Visser van mensen klinkt zo zoet en zacht en nobel en - prettig. Tussen haakjes, je gaat sterven door kruisiging wanneer je ouder bent, wanneer mensen je nemen waar je niet wil gaan - voel je je nog steeds als een visser van mensen?
Je bent normaal
Ik kan aan niemand denken die alles perfect deed gedurende gans zijn of haar leven. Abraham besloot God te 'helpen' door Ismaël te verwekken bij Hagar, en kijk naar de chaos die hij achterliet op de wereld als resultaat. Hij is de vader van ons geloof, maar kijk eens aan. Mozes heeft nooit het Beloofde Land kunnen gezien. Jonas werd opgeslokt. Eli verschuilde zich in een grot, Johannes de Doper vroeg of Jezus werkelijk de Messias was of moesten ze verder blijven uitkijken naar iemand, Petrus verloochende Jezus 3x en zo gaat het verder.
Verlies niet het eenvoudige feit uit het oog dat je je reeds in de eeuwigheid bevind. We kijken naar de dingen die God ons heeft verteld en zien ze niet tot stand komen, en we zien onze sterfelijkheid op een kalender en vragen onszelf af wat er misging, of we gaan almaar door ons te bekeren van zonden die lang geleden reeds vergeven zijn. We vergeten dat we ons reeds in de eeuwigheid bevinden, dat we reeds eeuwig leven.
Wat niet plaatsvind in dit leven, kan tot stand komen in de volgende eeuw - ik denk in feite dat veel van de dingen die Hij ons vertelt, door Hem bedoeld zijn voor jaren, of zelfs tientallen jaren nadat dit lichaam gestorven is. Ons leven, zegt Jeremia, is als onze adem die we kunnen zien op een koude ochtend. Dat is het perspectief van de Heer. Hij is dus met ons betrokken voor een erg lange tijd.
Er zijn veel profetieën in het Oude Testament die pas vervuld zullen worden in de volgende eeuw, waarom is het dan zo moeilijk te geloven dat iets dat Hij vertelt vervulling zal zien in 50 of 100 of 200 jaar? Zijn Woord zal niet ledig terugkeren, maar zal tot vervulling brengen, wat Hij heeft gesproken. Kijk verder dan het leven in dit lichaam, en realiseer dat je je reeds in de eeuwigheid bevind.
Op deze wijze is de druk op Hem en niet op ons. Wanneer God je ooit iets geeft en je denkt, 'ik kan dat', dan komt het niet van God. In dat geval zou je de eer ervan voor jezelf houden zodat je voor Hem kan staan en zeggen 'Kijk eens wat ik helemaal alleen voor jou heb gedaan!' Dat gaat niet gebeuren. De visie die TE groot, TE glorieus is, dàt is de visie die God heeft. De visie die alleen met de hulp van mirakelen tot stand kan komen.
Mirakelen? Ja, zoals en te oude vrouw en een man die een baby krijgen. Zoals een stotteraar die zijn broer nodig heeft om voor hem te spreken en een houten staf had die mirakelen deed. Zoals een apostel naar wie mensen hun zieken brachten in de hoop dat zijn schaduw over hen zou gaan, of een man waarvan de stoffen die hij aanraakte, zieken genas. Als je het uit jezelf kan, dan is het niet van God. Wanneer je mirakelen nodig hebt om een visie tot stand te brengen, dan kan het van God zijn, zodat Hij de eer krijgt, en niet wij.
Meer volgende week… Hoe het in zijn werk gaat, de beslissingen die we moeten nemen, en wat met al de verloren tijd?
Tot dan, zegeningen,
John Fenn
RSS Feed