Dag allemaal,
Veel kleine temples – wat wil dat zeggen?
Ik heb het gehad over de werkelijkheid van Christus in ons, de hoop der heerlijkheid. Wat betekent het dat God uit een tempel gebouw kwam en in menselijke wezens kwam wonen, en wat zouden onze daden als gevolg daarvan moeten zijn?
Laten we bouwen op het fundament dat we allen kennen. Allereerst, dat de mens is geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. Ten tweede, dat iedereen uniek is, en een vrije wil heeft. Ten derde, dat er niemand is precies als jij, in de hele wereld, en die is er ook nooit geweest, en zal er ook nooit zijn. Dat weten we omdat we 1 op 1 zullen staan voor de Heer om rekenschap over ons leven af te leggen. Er is geen duplicaat van ons die we de schuld kunnen geven – we zijn uniek, individueel, met een eigen vrije wil, en verantwoordelijkheid.
De Vader heeft een situatie waar jij alleen mee om kan gaan
De Vader is een Geest maar Hij schiep een fysiek universum. Hoe beweegt Hij zich in Zijn fysieke universum, een (Heilige) geest zijnde? (Joh. 4:24)
Oplossing: geesten scheppen waar Hij één mee kan zijn in geest/Geest, maar die geest en ziel plaatsen in een fysiek lichaam. Op die manier kan God, die Geest is, zich bewegen en Zichzelf openbaren in deze fysieke wereld. (eens zullen we lichamen hebben gemaakt van hemels materiaal en zullen we moeiteloos ons kunnen bewegen tussen de Geestelijke en de fysieke wereld).
Omdat jij uniek geschapen bent door God, door Hem bedacht, wil dat zeggen dat jij alleen dat deel van Zijn persoonlijkheid kan laten zien dat Hij gebruikte om jou te scheppen. Hij wil Zichzelf manifesteren (laten zien) in deze wereld door dat deel van Zijn persoonlijkheid die Hij gebruikte om jou te scheppen!
Het plan
Dat wil zeggen die iedere medechristen een deel van Gods persoonlijkheid heeft dat alleen in en door hen gezien kan worden. Iemand kan zeggen: ‘Ik ken de genade van God,’ maar als we getuigenissen horen van verschillende mensen hoe zij gered werden, zien we verschillende facetten van genade, net zoals we verschillende facetten van een juweel kunnen zien.
Je kunt zeggen dat je al eerder diamanten gezien hebt, maar als jet het licht gereflecteerd ziet door ieder facet van die diamant, zie je dat licht iedere keer net even anders, en krijg je inzicht in de make up van die diamant. Zo ook met een ieder van ons en onze Vader.
Dit weten we van elkaar, dat we elk een wonder van Gods schepping zijn, en dat ieder een deel van Hem laat zien waar we mee begenadigd zijn – niet iets waar we onszelf voor op de borst kunnen slaan omdat we niets te doen hadden met onze eigen schepping – wat zou de hoogste en beste manier zijn voor al die kleine tempels om God in elkaar te zien?
Tempel, of tempels?
Hoe kunnen we het best de diepte van relaties faciliteren zodat een ieder van ons Christus ziet in die ander?
Zou dat zijn het gaan naar een tempel gebouw, waar we achter elkaar zitten, stil, terwijl dezelfde persoon week in week uit tot ons spreekt vanuit zijn unieke manifestatie van Gods persoonlijkheid in hem – terwijl niemand anders mag delen wat Christus in hen observeert of zegt over dat bepaalde onderwerp?
Zou een meer efficiëntere manier zijn om een kleinere groep tempels in een huiskamer te hebben zodat iedereen kan delen wat Christus in hen observeert over een bepaald onderwerp? Ja.
Dat is de reden dat Paulus zegt in 1 Cor. 14:26: “Hoe staat het dan, broeders? (broeders is een term gebruikt voor mannen en vrouwen) Telkens als gij samen komt heeft ieder iets: een psalm (aanbidding/gebed), of een lering (iets dat God jou geleerd heeft), of een openbaring (iets dat God jou heeft laten zien), of een tong of een uitlegging (gaven van de Geest); dat alles moet tot stichting geschieden.”
En dat is de kern voor samenkomen in huizen als een groep van aan-elkaar-toegewijde tempels, het gevoel van gemeenschap en familie bouwen, opzettelijk relaties in Christus aangaan en bouwen met elkaar.
Maar je moet in liefde wandelen…
Dat klinkt allemaal zo netjes en ordelijk en logisch, nietwaar? Maar geloof gebaseerd op relaties en in huizen, is rommelig. Niet fraai. Soms saai, aards, en lijkt soms niet zo geestelijk. Niets dat de zintuigen prikkelt – geen prachtig koor, geen 2 miljoen kostend marmeren vloer in de hal, noch een duur geluidssysteem compleet met meerdere overhead video schermen.
Je zit in iemands huiskamer, je bent een gast in dat huis, je neemt het risico mensen te leren kennen en dat zij jou leren kennen. Galaten 2:9 zegt dat toen Petrus, Jacobus en Johannes de genade van God in Paulus en Barnabas opmerkten, ze hen de broederhand reikten.
Het is dat opmerken van de genade van God in elkaar waardoor we gemeenschap hebben. Petrus, Jacobus en Johannes waren geroepen tot de Messiaanse gelovigen, terwijl Paulus en Barnabas geroepen waren tot de Grieken, Romeinen andere niet-Joodse gelovigen. Behalve Jezus, hadden ze weinig gemeen.
Maar het was die gemeenschappelijkheid in Jezus waardoor iedereen kon zeggen: ‘Ik begrijp jouw leven niet, maar ik zie de genade van God in jou, en ik hou van die genade en daarom hou ik van jou in die genade.” Dat is de enige manier waarop huis- en relatie gericht ‘gemeente’ zijn, werkt.
Als je mensen van verschillende socio- economische achtergronden bij elkaar hebt, verschillende etnische groepen, leeftijden, geslacht, en levensverhalen – moet je de genade van God lief hebben en voorbij zien aan wat je niet gemeen hebt of wat je niet aantrekt in die ander. En zo groei je samen om meer als Christus te worden.
Maar er is een andere kant…
Huiskerk is de meest vervullende manier van ‘kerk’ zijn, dat ik ken. Het is niet alleen wat de schrijvers en lezers van de brieven van Mattheüs tot aan Openbaring deden, maar de bladzijden van het Nieuwe testament zijn letterlijk een handleiding over hoe huiskerk te doen. De problemen die Paulus, Petrus, Johannes en Judas meemaakten, maken wij in huiskerk ook mee en ze schreven hoe dat op te lossen.
Het is echter een levensstijl, niet iets wat je doet. Als je je bewust bent dat Christus in je woont, en als je graag wilt horen wat Hij doet in andere tempels, worden relaties sterker en dat zorgt ervoor dat ieder meer als Christus wordt.
Zo velen zijn opgegroeid in een kerk cultuur dat de gaven van mensen onderdrukt, behalve bij diegenen met een microfoon, en aan het begin kan het op anarchie lijken om een setting te hebben waar iedereen kan delen door Christus in hen. Maar dat is het niet, er is een goddelijke orde, en je moet het gaan doen, want je kunt het niet met je verstand beredeneren, totdat je het ook doet.
Rekenschap afleggen in het instituut kerk, wordt afgemeten aan aanwezigheid, het geven en jet vrijwillig meehelpen. Rekenschap afleggen in huiskerk gebeurt door de kracht van relaties, en dat is nieuw en angstig voor sommigen. Maar leren Christus in anderen te vertrouwen is een geweldige reis van groei!
Volgende week een nieuw onderwerp,
Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernaturalhousechurch.org
Veel kleine temples – wat wil dat zeggen?
Ik heb het gehad over de werkelijkheid van Christus in ons, de hoop der heerlijkheid. Wat betekent het dat God uit een tempel gebouw kwam en in menselijke wezens kwam wonen, en wat zouden onze daden als gevolg daarvan moeten zijn?
Laten we bouwen op het fundament dat we allen kennen. Allereerst, dat de mens is geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. Ten tweede, dat iedereen uniek is, en een vrije wil heeft. Ten derde, dat er niemand is precies als jij, in de hele wereld, en die is er ook nooit geweest, en zal er ook nooit zijn. Dat weten we omdat we 1 op 1 zullen staan voor de Heer om rekenschap over ons leven af te leggen. Er is geen duplicaat van ons die we de schuld kunnen geven – we zijn uniek, individueel, met een eigen vrije wil, en verantwoordelijkheid.
De Vader heeft een situatie waar jij alleen mee om kan gaan
De Vader is een Geest maar Hij schiep een fysiek universum. Hoe beweegt Hij zich in Zijn fysieke universum, een (Heilige) geest zijnde? (Joh. 4:24)
Oplossing: geesten scheppen waar Hij één mee kan zijn in geest/Geest, maar die geest en ziel plaatsen in een fysiek lichaam. Op die manier kan God, die Geest is, zich bewegen en Zichzelf openbaren in deze fysieke wereld. (eens zullen we lichamen hebben gemaakt van hemels materiaal en zullen we moeiteloos ons kunnen bewegen tussen de Geestelijke en de fysieke wereld).
Omdat jij uniek geschapen bent door God, door Hem bedacht, wil dat zeggen dat jij alleen dat deel van Zijn persoonlijkheid kan laten zien dat Hij gebruikte om jou te scheppen. Hij wil Zichzelf manifesteren (laten zien) in deze wereld door dat deel van Zijn persoonlijkheid die Hij gebruikte om jou te scheppen!
Het plan
Dat wil zeggen die iedere medechristen een deel van Gods persoonlijkheid heeft dat alleen in en door hen gezien kan worden. Iemand kan zeggen: ‘Ik ken de genade van God,’ maar als we getuigenissen horen van verschillende mensen hoe zij gered werden, zien we verschillende facetten van genade, net zoals we verschillende facetten van een juweel kunnen zien.
Je kunt zeggen dat je al eerder diamanten gezien hebt, maar als jet het licht gereflecteerd ziet door ieder facet van die diamant, zie je dat licht iedere keer net even anders, en krijg je inzicht in de make up van die diamant. Zo ook met een ieder van ons en onze Vader.
Dit weten we van elkaar, dat we elk een wonder van Gods schepping zijn, en dat ieder een deel van Hem laat zien waar we mee begenadigd zijn – niet iets waar we onszelf voor op de borst kunnen slaan omdat we niets te doen hadden met onze eigen schepping – wat zou de hoogste en beste manier zijn voor al die kleine tempels om God in elkaar te zien?
Tempel, of tempels?
Hoe kunnen we het best de diepte van relaties faciliteren zodat een ieder van ons Christus ziet in die ander?
Zou dat zijn het gaan naar een tempel gebouw, waar we achter elkaar zitten, stil, terwijl dezelfde persoon week in week uit tot ons spreekt vanuit zijn unieke manifestatie van Gods persoonlijkheid in hem – terwijl niemand anders mag delen wat Christus in hen observeert of zegt over dat bepaalde onderwerp?
Zou een meer efficiëntere manier zijn om een kleinere groep tempels in een huiskamer te hebben zodat iedereen kan delen wat Christus in hen observeert over een bepaald onderwerp? Ja.
Dat is de reden dat Paulus zegt in 1 Cor. 14:26: “Hoe staat het dan, broeders? (broeders is een term gebruikt voor mannen en vrouwen) Telkens als gij samen komt heeft ieder iets: een psalm (aanbidding/gebed), of een lering (iets dat God jou geleerd heeft), of een openbaring (iets dat God jou heeft laten zien), of een tong of een uitlegging (gaven van de Geest); dat alles moet tot stichting geschieden.”
En dat is de kern voor samenkomen in huizen als een groep van aan-elkaar-toegewijde tempels, het gevoel van gemeenschap en familie bouwen, opzettelijk relaties in Christus aangaan en bouwen met elkaar.
Maar je moet in liefde wandelen…
Dat klinkt allemaal zo netjes en ordelijk en logisch, nietwaar? Maar geloof gebaseerd op relaties en in huizen, is rommelig. Niet fraai. Soms saai, aards, en lijkt soms niet zo geestelijk. Niets dat de zintuigen prikkelt – geen prachtig koor, geen 2 miljoen kostend marmeren vloer in de hal, noch een duur geluidssysteem compleet met meerdere overhead video schermen.
Je zit in iemands huiskamer, je bent een gast in dat huis, je neemt het risico mensen te leren kennen en dat zij jou leren kennen. Galaten 2:9 zegt dat toen Petrus, Jacobus en Johannes de genade van God in Paulus en Barnabas opmerkten, ze hen de broederhand reikten.
Het is dat opmerken van de genade van God in elkaar waardoor we gemeenschap hebben. Petrus, Jacobus en Johannes waren geroepen tot de Messiaanse gelovigen, terwijl Paulus en Barnabas geroepen waren tot de Grieken, Romeinen andere niet-Joodse gelovigen. Behalve Jezus, hadden ze weinig gemeen.
Maar het was die gemeenschappelijkheid in Jezus waardoor iedereen kon zeggen: ‘Ik begrijp jouw leven niet, maar ik zie de genade van God in jou, en ik hou van die genade en daarom hou ik van jou in die genade.” Dat is de enige manier waarop huis- en relatie gericht ‘gemeente’ zijn, werkt.
Als je mensen van verschillende socio- economische achtergronden bij elkaar hebt, verschillende etnische groepen, leeftijden, geslacht, en levensverhalen – moet je de genade van God lief hebben en voorbij zien aan wat je niet gemeen hebt of wat je niet aantrekt in die ander. En zo groei je samen om meer als Christus te worden.
Maar er is een andere kant…
Huiskerk is de meest vervullende manier van ‘kerk’ zijn, dat ik ken. Het is niet alleen wat de schrijvers en lezers van de brieven van Mattheüs tot aan Openbaring deden, maar de bladzijden van het Nieuwe testament zijn letterlijk een handleiding over hoe huiskerk te doen. De problemen die Paulus, Petrus, Johannes en Judas meemaakten, maken wij in huiskerk ook mee en ze schreven hoe dat op te lossen.
Het is echter een levensstijl, niet iets wat je doet. Als je je bewust bent dat Christus in je woont, en als je graag wilt horen wat Hij doet in andere tempels, worden relaties sterker en dat zorgt ervoor dat ieder meer als Christus wordt.
Zo velen zijn opgegroeid in een kerk cultuur dat de gaven van mensen onderdrukt, behalve bij diegenen met een microfoon, en aan het begin kan het op anarchie lijken om een setting te hebben waar iedereen kan delen door Christus in hen. Maar dat is het niet, er is een goddelijke orde, en je moet het gaan doen, want je kunt het niet met je verstand beredeneren, totdat je het ook doet.
Rekenschap afleggen in het instituut kerk, wordt afgemeten aan aanwezigheid, het geven en jet vrijwillig meehelpen. Rekenschap afleggen in huiskerk gebeurt door de kracht van relaties, en dat is nieuw en angstig voor sommigen. Maar leren Christus in anderen te vertrouwen is een geweldige reis van groei!
Volgende week een nieuw onderwerp,
Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernaturalhousechurch.org
RSS Feed