Sex, sexuality, and Christians, Spiritual; 1 of 4
Seks, seksualiteit en christenen, Geestelijk; 1 van 4
Hallo allemaal,
Iedereen die weet hoe ik de Bijbel bestudeer, weet dat voor mij de context alles is. Er kan zeker veel opgestoken worden uit een oppervlakkige lezing van een passage, maar een groter begrip ontstaat wanneer we het in zijn historische en culturele context plaatsen.
Een voorbeeld daarvan is 1Samuël 24:3-5, waarin David koning Saul in de grot besluipt en hem de zoom van zijn mantel afsnijdt; maar zijn hart overtuigt hem daarvan en brengt hem ertoe zich te verontschuldigen. Als we dit gedeelte lezen zonder cultureel besef ervan, is zeker voldoende om het tedere hart van David te zien, maar er is meer.
De gewoonte van die tijd, en tot op de dag van vandaag bij sommige orthodox-joodse begrafenissen, is om de zoom van het kleed van een dode af te knippen bij zijn begrafenis. De kwastjes en de zoom stonden voor het Woord van God, en de ceremonie van het afknippen van de zoom is een symbolische vrijlating door geliefden, om hun overleden geliefde te vertellen dat ze niet langer aan de aarde gebonden zijn aan Gods Woord, ze zijn vrij van de wet.
Toen David de zoom van het kleed van koning Saul afsneed, zei hij feitelijk tegen hem: "Je bent ten dode opgeschreven", en wilde hem daarmee duidelijk laten weten dat God hem had uitgekozen om Saul te vervangen, die op geleende tijd leefde. Dat geeft een diepere mening aan die korte passage, is het niet? Het is niet onvolledig zonder die culturele en historische informatie, het krijgt alleen meer diepte.
Zo is het ook met het begrip en de leer van het vroege Christendom over seksualiteit. We kunnen lezen over Adam en Eva en hoe die twee één vlees zullen worden en een zeker begrip daarover krijgen, maar er is meer. We kunnen Paulus' woorden over het huwelijk en zelfs over seksuele relaties lezen en een oppervlakkig begrip krijgen dat betekenis heeft, maar wanneer we het NT plaatsen in de cultuur van die tijd, en de grotere Joodse cultuur waarin Paulus was opgegroeid, krijgen we een veel grotere diepte.
Hoe het allemaal begon
Genesis 2:15-24 is het eerste detail over de mens en zijn relatie tot zijn Schepper en zijn echtgeno(o)t(e), en het seksuele aspect van hun relatie.
In v18-20 wordt ons verteld dat de Here God in Zichzelf zei dat het niet goed was voor Adam om alleen te zijn. Maar de Here God zei er niets over tegen Adam. Adam echter zou zelf tot die conclusie moeten komen. Om dit proces te helpen, liet de Here God alle dieren aan Adam voorbijgaan, zodat hij ze een naam kon geven.
Ik hoorde een Rabbi vertellen dat het benoemen van de dieren pas gebeurde toen Adam hun aard leerde kennen, en waar ze pasten in de schepping. Adam zag niet alleen de dieren, hij leerde hun aard kennen, hun plaats in de dierenwereld, enzovoort.
In feite vertelt de Joodse geschiedschrijver Josephus ons dat Adam, Seth en Henoch door de Here God, hun Schepper, een perfect begrip kregen van de hele aarde, de sterren en het universum, en hoe alles samenwerkt. Adam zag niet alleen een dier en bedacht er een naam voor, de naam werd gegeven na volledig begrip te hebben gekregen van zijn plaats in de natuurlijke orde.
Josephus schrijft ook dat de dieren toen al konden praten, dat Adam hun gedachten en gevoelens begreep. Ik geloof dat Josephus woorden van kennis beschreef, dat Adam door de Geest de gedachten en gevoelens van de dieren kende, want ik heb hetzelfde ervaren met dieren en huisdieren tijdens mijn 'rondreis' door de hemel.
Pas nadat hij de namen van alle dieren had genoemd, besefte Adam dat zij allemaal partners hadden, mannetjes en vrouwtjes, maar hij had er geen. Pas toen werd ons verteld dat de Here God een diepe slaap op Adam liet vallen; Hij nam een deel van zijn lichaam, een rib, om het lichaam van Eva te vormen en haar te scheppen.
Wie schiep hen? Christus en de gemeente
Een regel van Bijbelse interpretatie is dat we het Oude Testament begrijpen door de ogen van het Nieuwe Testament. Paulus schreef in Efeziërs 5:25-32 dat de huwelijksband tussen man en vrouw een beeld is van de band tussen Christus en de gemeente. Dit maakt de seksuele daad tussen man en vrouw geestelijk, mystiek, verbonden met de schepping en het grotere universum.
In Genesis 1:26 wordt ons gezegd: "God zeide: Laat ons mensen maken naar ons beeld, naar onze gelijkenis", en het woord ‘ons’ is het woord "Elohim" of goden. Vader, Zoon, Heilige Geest. Maar in hoofdstuk 2 is er Iemand die uit de Elohim (Vader, Zoon, Geest) treedt om persoonlijk betrokken te raken bij de schepping van de mens. Hij wordt geïdentificeerd als de Here God of Jehovah Elohim.
De Here God wordt in Genesis en Exodus gezien als Degene die de mens schiep en in zijn lichaam van klei ademde om het tot een mens van vlees te maken. Hij verscheen aan Abraham en Sara. Hij wordt gezien door andere OT profeten. En wat ons punt betreft, Hij wordt geïdentificeerd als Degene die tot Mozes sprak uit de brandende braamstruik.
In Exodus 3:14-15 heeft Mozes de ervaring van de brandende braamstruik. De Heer verscheen aan hem en identificeerde Zichzelf als "IK BEN die IK BEN; daarom zul je de kinderen van Israël vertellen dat IK BEN mij naar jou gezonden heeft." En God zei tegen Mozes: "Jij zult tegen de kinderen van Israël zeggen dat de Here God (Jehovah Elohim) van Abraham, de God van Izaäk, de God van Jakob, mij naar jou heeft gezonden..."
We zien dat de Here God de IK BEN is. Toen Jezus in Johannes 8:54-59 aan de godsdienstige leiders verklaarde dat Abraham zich verheugde over zijn komst, en dat Hij Abraham kende, voegde Hij eraan toe: "Eer Abraham was, was IK BEN." Zij begrepen onmiddellijk dat Jezus beweerde dat Hij degene was die tot Mozes had gesproken uit de brandende braamstruik, en aan Abraham was verschenen, en dat Hij Degene was geweest in de hof van Eden - dus namen zij stenen op om Hem wegens godslastering te doden. Maar Hij 'verborg Zichzelf' en wandelde door hun midden.
Maak de verbinding
Jezus gaf ook aan dat Zijn naam IK BEN is, in Johannes 18:5-6 toen zij kwamen om Hem te arresteren, zeggende: "Ik heb u gezegd, IK BEN, laat nu de anderen gaan. En toen Hij gezegd had: 'IK BEN', werden zij allen achteruit bewogen en vielen op de grond."
Hij beweerde ook de IK BEN te zijn in Mattheüs 14:27-28 toen de discipelen Hem op het water zagen lopen: "Heb moed, IK BEN, wees nu niet meer bang. Toen antwoordde Petrus en zei: "Heer, als U (de IK BEN) bent, beveel mij dan op het water tot U te komen lopen." (Het ging er niet om of Hij een geest was of niet, het ging erom dat Hij beweerde de IK BEN te zijn)
Wij kunnen de betrokkenheid van onze Heer met de mens uit deze verklaringen herleiden. Hij was de vleesgeworden IK BEN, die eerder aan Mozes verscheen in de brandende braamstruik, aan Abraham in Genesis 18 en 15, en met Adam en zijn vrouw wandelde in de Hof. Jehovah Elohim noemde Zichzelf IK BEN in Exodus 3:14-15, Degene die Adam en Eva maakte.
Wanneer Paulus spreekt over Christus en de gemeente, is er een directe verwijzing naar de Here God, onze Heer, die de mens en zijn vrouw maakte en hen in de Hof van Eden vertelde dat zij één vlees zouden worden. Dit verbindt de daad van seks tussen man en vrouw direct met de schepping, met Christus en de gemeente, mystiek. Of het nu voor het plezier is of voor de voortplanting, de seksuele verbintenis van man en vrouw is geestelijk en direct verbonden met het grotere universum waarin de mens geschapen werd.
Elke plant, elk dier, werd geschapen om zich voort te planten. De hogere dieren werden mannelijk en vrouwelijk gemaakt. Adam en Eva waren zozeer één, dat Eva haar naam pas kreeg NADAT zij gezondigd hadden. Genesis 5:2 zegt ons: "Hij noemde hun naam Adam op de dag dat zij geschapen werden."
Zij waren één. Toen Christus, de Here God riep: "Adam, waar ben je?” kwamen zowel Adam als zijn vrouw, want zij werden Adam genoemd. Eva werd geschapen op de manier waarop wij cellen zien delen onder een microscoop - de Here God nam letterlijk de rib van de man en begon cellen te vermenigvuldigen in de verschillende lichaamsdelen, totdat een volledig gevormde vrouw was geschapen. Zij waren één, gemaakt van hetzelfde materiaal, maar toch individueel, met elk een geest en een ziel.
Dit mystieke, met de schepping verbonden element van seksualiteit, is in de gemeente verloren gegaan. We zien er een glimp van als Paulus schrijft over man en vrouw en "ik spreek over Christus en de gemeente", en ons denken sluit zich af, is niet in staat om de mystieke elementen van Bijbelse seksualiteit te begrijpen.
Daarom beginnen we deze serie gebaseerd op het feit wat in onze moderne wereld verloren is gegaan; de daad van seks tussen man en vrouw is de fysieke bevestiging en verzekering van een diepere genade en liefde in hun harten, als een type van Christus en de gemeente. Allereerst, toen zij naakt voor hun Schepper stonden, Degene die op een dag mens zou worden om te sterven voor de zonde van de wereld. Maar hier, in het begin van het verhaal van de mens, wordt seks in zijn juiste context begrepen. Mystiek, een type van de vereniging tussen God en de mens, en sprekend over de plaats van de mens in de schepping als Gods hoogste en beste schepping.
We zullen daar volgende week mee verder gaan.
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org en email me op john@cwowi.org
Seks, seksualiteit en christenen, Geestelijk; 1 van 4
Hallo allemaal,
Iedereen die weet hoe ik de Bijbel bestudeer, weet dat voor mij de context alles is. Er kan zeker veel opgestoken worden uit een oppervlakkige lezing van een passage, maar een groter begrip ontstaat wanneer we het in zijn historische en culturele context plaatsen.
Een voorbeeld daarvan is 1Samuël 24:3-5, waarin David koning Saul in de grot besluipt en hem de zoom van zijn mantel afsnijdt; maar zijn hart overtuigt hem daarvan en brengt hem ertoe zich te verontschuldigen. Als we dit gedeelte lezen zonder cultureel besef ervan, is zeker voldoende om het tedere hart van David te zien, maar er is meer.
De gewoonte van die tijd, en tot op de dag van vandaag bij sommige orthodox-joodse begrafenissen, is om de zoom van het kleed van een dode af te knippen bij zijn begrafenis. De kwastjes en de zoom stonden voor het Woord van God, en de ceremonie van het afknippen van de zoom is een symbolische vrijlating door geliefden, om hun overleden geliefde te vertellen dat ze niet langer aan de aarde gebonden zijn aan Gods Woord, ze zijn vrij van de wet.
Toen David de zoom van het kleed van koning Saul afsneed, zei hij feitelijk tegen hem: "Je bent ten dode opgeschreven", en wilde hem daarmee duidelijk laten weten dat God hem had uitgekozen om Saul te vervangen, die op geleende tijd leefde. Dat geeft een diepere mening aan die korte passage, is het niet? Het is niet onvolledig zonder die culturele en historische informatie, het krijgt alleen meer diepte.
Zo is het ook met het begrip en de leer van het vroege Christendom over seksualiteit. We kunnen lezen over Adam en Eva en hoe die twee één vlees zullen worden en een zeker begrip daarover krijgen, maar er is meer. We kunnen Paulus' woorden over het huwelijk en zelfs over seksuele relaties lezen en een oppervlakkig begrip krijgen dat betekenis heeft, maar wanneer we het NT plaatsen in de cultuur van die tijd, en de grotere Joodse cultuur waarin Paulus was opgegroeid, krijgen we een veel grotere diepte.
Hoe het allemaal begon
Genesis 2:15-24 is het eerste detail over de mens en zijn relatie tot zijn Schepper en zijn echtgeno(o)t(e), en het seksuele aspect van hun relatie.
In v18-20 wordt ons verteld dat de Here God in Zichzelf zei dat het niet goed was voor Adam om alleen te zijn. Maar de Here God zei er niets over tegen Adam. Adam echter zou zelf tot die conclusie moeten komen. Om dit proces te helpen, liet de Here God alle dieren aan Adam voorbijgaan, zodat hij ze een naam kon geven.
Ik hoorde een Rabbi vertellen dat het benoemen van de dieren pas gebeurde toen Adam hun aard leerde kennen, en waar ze pasten in de schepping. Adam zag niet alleen de dieren, hij leerde hun aard kennen, hun plaats in de dierenwereld, enzovoort.
In feite vertelt de Joodse geschiedschrijver Josephus ons dat Adam, Seth en Henoch door de Here God, hun Schepper, een perfect begrip kregen van de hele aarde, de sterren en het universum, en hoe alles samenwerkt. Adam zag niet alleen een dier en bedacht er een naam voor, de naam werd gegeven na volledig begrip te hebben gekregen van zijn plaats in de natuurlijke orde.
Josephus schrijft ook dat de dieren toen al konden praten, dat Adam hun gedachten en gevoelens begreep. Ik geloof dat Josephus woorden van kennis beschreef, dat Adam door de Geest de gedachten en gevoelens van de dieren kende, want ik heb hetzelfde ervaren met dieren en huisdieren tijdens mijn 'rondreis' door de hemel.
Pas nadat hij de namen van alle dieren had genoemd, besefte Adam dat zij allemaal partners hadden, mannetjes en vrouwtjes, maar hij had er geen. Pas toen werd ons verteld dat de Here God een diepe slaap op Adam liet vallen; Hij nam een deel van zijn lichaam, een rib, om het lichaam van Eva te vormen en haar te scheppen.
Wie schiep hen? Christus en de gemeente
Een regel van Bijbelse interpretatie is dat we het Oude Testament begrijpen door de ogen van het Nieuwe Testament. Paulus schreef in Efeziërs 5:25-32 dat de huwelijksband tussen man en vrouw een beeld is van de band tussen Christus en de gemeente. Dit maakt de seksuele daad tussen man en vrouw geestelijk, mystiek, verbonden met de schepping en het grotere universum.
In Genesis 1:26 wordt ons gezegd: "God zeide: Laat ons mensen maken naar ons beeld, naar onze gelijkenis", en het woord ‘ons’ is het woord "Elohim" of goden. Vader, Zoon, Heilige Geest. Maar in hoofdstuk 2 is er Iemand die uit de Elohim (Vader, Zoon, Geest) treedt om persoonlijk betrokken te raken bij de schepping van de mens. Hij wordt geïdentificeerd als de Here God of Jehovah Elohim.
De Here God wordt in Genesis en Exodus gezien als Degene die de mens schiep en in zijn lichaam van klei ademde om het tot een mens van vlees te maken. Hij verscheen aan Abraham en Sara. Hij wordt gezien door andere OT profeten. En wat ons punt betreft, Hij wordt geïdentificeerd als Degene die tot Mozes sprak uit de brandende braamstruik.
In Exodus 3:14-15 heeft Mozes de ervaring van de brandende braamstruik. De Heer verscheen aan hem en identificeerde Zichzelf als "IK BEN die IK BEN; daarom zul je de kinderen van Israël vertellen dat IK BEN mij naar jou gezonden heeft." En God zei tegen Mozes: "Jij zult tegen de kinderen van Israël zeggen dat de Here God (Jehovah Elohim) van Abraham, de God van Izaäk, de God van Jakob, mij naar jou heeft gezonden..."
We zien dat de Here God de IK BEN is. Toen Jezus in Johannes 8:54-59 aan de godsdienstige leiders verklaarde dat Abraham zich verheugde over zijn komst, en dat Hij Abraham kende, voegde Hij eraan toe: "Eer Abraham was, was IK BEN." Zij begrepen onmiddellijk dat Jezus beweerde dat Hij degene was die tot Mozes had gesproken uit de brandende braamstruik, en aan Abraham was verschenen, en dat Hij Degene was geweest in de hof van Eden - dus namen zij stenen op om Hem wegens godslastering te doden. Maar Hij 'verborg Zichzelf' en wandelde door hun midden.
Maak de verbinding
Jezus gaf ook aan dat Zijn naam IK BEN is, in Johannes 18:5-6 toen zij kwamen om Hem te arresteren, zeggende: "Ik heb u gezegd, IK BEN, laat nu de anderen gaan. En toen Hij gezegd had: 'IK BEN', werden zij allen achteruit bewogen en vielen op de grond."
Hij beweerde ook de IK BEN te zijn in Mattheüs 14:27-28 toen de discipelen Hem op het water zagen lopen: "Heb moed, IK BEN, wees nu niet meer bang. Toen antwoordde Petrus en zei: "Heer, als U (de IK BEN) bent, beveel mij dan op het water tot U te komen lopen." (Het ging er niet om of Hij een geest was of niet, het ging erom dat Hij beweerde de IK BEN te zijn)
Wij kunnen de betrokkenheid van onze Heer met de mens uit deze verklaringen herleiden. Hij was de vleesgeworden IK BEN, die eerder aan Mozes verscheen in de brandende braamstruik, aan Abraham in Genesis 18 en 15, en met Adam en zijn vrouw wandelde in de Hof. Jehovah Elohim noemde Zichzelf IK BEN in Exodus 3:14-15, Degene die Adam en Eva maakte.
Wanneer Paulus spreekt over Christus en de gemeente, is er een directe verwijzing naar de Here God, onze Heer, die de mens en zijn vrouw maakte en hen in de Hof van Eden vertelde dat zij één vlees zouden worden. Dit verbindt de daad van seks tussen man en vrouw direct met de schepping, met Christus en de gemeente, mystiek. Of het nu voor het plezier is of voor de voortplanting, de seksuele verbintenis van man en vrouw is geestelijk en direct verbonden met het grotere universum waarin de mens geschapen werd.
Elke plant, elk dier, werd geschapen om zich voort te planten. De hogere dieren werden mannelijk en vrouwelijk gemaakt. Adam en Eva waren zozeer één, dat Eva haar naam pas kreeg NADAT zij gezondigd hadden. Genesis 5:2 zegt ons: "Hij noemde hun naam Adam op de dag dat zij geschapen werden."
Zij waren één. Toen Christus, de Here God riep: "Adam, waar ben je?” kwamen zowel Adam als zijn vrouw, want zij werden Adam genoemd. Eva werd geschapen op de manier waarop wij cellen zien delen onder een microscoop - de Here God nam letterlijk de rib van de man en begon cellen te vermenigvuldigen in de verschillende lichaamsdelen, totdat een volledig gevormde vrouw was geschapen. Zij waren één, gemaakt van hetzelfde materiaal, maar toch individueel, met elk een geest en een ziel.
Dit mystieke, met de schepping verbonden element van seksualiteit, is in de gemeente verloren gegaan. We zien er een glimp van als Paulus schrijft over man en vrouw en "ik spreek over Christus en de gemeente", en ons denken sluit zich af, is niet in staat om de mystieke elementen van Bijbelse seksualiteit te begrijpen.
Daarom beginnen we deze serie gebaseerd op het feit wat in onze moderne wereld verloren is gegaan; de daad van seks tussen man en vrouw is de fysieke bevestiging en verzekering van een diepere genade en liefde in hun harten, als een type van Christus en de gemeente. Allereerst, toen zij naakt voor hun Schepper stonden, Degene die op een dag mens zou worden om te sterven voor de zonde van de wereld. Maar hier, in het begin van het verhaal van de mens, wordt seks in zijn juiste context begrepen. Mystiek, een type van de vereniging tussen God en de mens, en sprekend over de plaats van de mens in de schepping als Gods hoogste en beste schepping.
We zullen daar volgende week mee verder gaan.
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org en email me op john@cwowi.org
RSS Feed