Dag allemaal,
Barb en ik verschillen erg van elkaar; zij is een ‘verzamelaar’, wat wil zeggen dat zij dingen bewaard die een emotionele waarde voor haar hebben, al is het maar een beetje, terwijl ik meer denk ín de trend van ‘als ik het een jaar niet gebruikt heb, heb ik het niet nodig’. Als ik een grote plastic zak gevuld heb met dingen die ik niet langer wil houden en het buiten neer zet om het weg te doen, dan moet zij het ‘checken’ om er zeker van te zijn dat ik niets weggooi van enige ‘waarde’ voor haar en wat zij wil houden.
Al is het wel zo dat zij vaker dan niet anticipeert wat ik wil gaan doen en dan zegt: “Voordat je die zak buiten zet, wil ik er graag even inkijken”. Voor mij is dat gewoon verkeerd, zelfs een beetje beledigend en het frustreert het hele proces van het weggooien van dingen. Voor haar is dat kwaliteitscontrole, zoals een vuilnisman een zak vuilnis opent en er een label in vindt dat zegt ‘Geïnspecteerd door Barb Fenn; er zit niets van waarde in voor haar’.
Toen het Woord…
…in Efeziërs 5:25-26 zegt dat de man zijn vrouw moet liefhebben en zijn leven voor haar moet afleggen, zoals Christus dat voor de gemeente doet, wil dat praktisch gesproken zeggen dat ik moet afleggen hetgeen ik denk dat vuilnis is en niet boos op haar moet worden als zij de helft ervan weer mee naar binnen neemt om het vervolgens ergens in de garage op te bergen (wat voor mij dus rommel geworden is).
Zij heeft een oog voor detail en ze is erg goed in het uitzoeken van seizoensdecoraties die goed bij elkaar passen. Ik neig ernaar dingen symmetrisch neer te zetten. Het is nu herfst in de VS, dus heeft zij het huis in herfstsfeer gebracht. Alle decoraties in ons huis en die bij de voordeur, zijn in de kleuren oranje, beige, geel en donkerrood. Ik kijk naar de pompoenen en andere decoraties en zorg ervoor dat ze symmetrisch in balans zijn. Als er drie pompoenen aan de ene kant staan, en vier aan de andere kant, moet er nog iets naast die drie komen om het gelijk te maken –voor mij is dat de juiste manier om iets neer te zetten, symmetrisch en in balans.
We kunnen goed samenwerken zolang ik mij er maar van bewust ben dat zij de hersens is en ik de spieren. Zij decoreert het huis en de veranda zoals zij denkt dat goed is; dan roept ze mij om mijn mening te geven. Ik kijk naar de symmetrie en de presentatie en geef eventuele opmerkingen daarover. Dat werkt. Meestal. Maar dit is haar domein, dus zij heeft altijd 51% van de stemmen, lol. Oké, misschien zelfs wel 95%, oké dan, 100%, maar ik leg me graag neer bij haar beslissingen want zij doet het geweldig en ons huis ziet er altijd mooi en comfortabel uit. Als ik niet getrouwd zou zijn en alleen zou wonen, zou er niets veranderen in ons huis, dus zij laat mij er goed uit zien, lol.
Hetzelfde proces gaan we begin november weer door, want in november vieren wij Thanksgiving. Dus dan worden er andere decoraties aan de herfstdecoraties toegevoegd,zoals kalkoenen en pelgrims en de puur herfst decoraties worden vervangen. En opnieuw worden er dozen van de zolder afgehaald en andere dozen weer neergezet, door mij…en de maand daarna komen de kerstdecoraties…LOL.
Als ik een huis binnenkom, valt mij als eerste op dat iets aan de muur niet recht hangt, en ik heb dan de neiging het recht te hangen. Barb scant de kamer en merkt als eerste de decoraties op en vervolgens complimenteert ze de gastvrouw met het prachtige huis dat ze heeft.
De vaatwasser – argh!
Lang geleden, wat wel eeuwen geleden lijkt, waren we de eigenaars van een pizza-bezorg keten. Ik was in die tijd een onbetaalde mede-voorganger en het bedrijf betaalde onze rekeningen, terwijl mijn hart bij de mensen lag, de gemeente. Het was in die tijd, volgens Barb, dat ik begon te praten over het schoonhouden van de keuken thuis. De pizzawinkels moesten iedere avond grondig schoongemaakt worden en die gewoonte nam ik thuis dus over, een taak die Barb graag aan mij overgaf.
Dus nu, terwijl ik dit schrijf zijn we 39 jaar getrouwd, staat de routine vast. ’s Avonds vul ik de vaatwassen en zet het aan, zodat we de volgende ochtend schone borden hebben. Als Barb kookt, gebruikt ze potten en pannen, borden en maatbekers en legt die vervolgens aan de kant, ergens op het aanrecht. Als ik kook, maak ik ondertussen wat ik gebruikt heb, handmatig schoon. En als ik dan klaar ben, is de keuken netjes. Als zij klaar is met koken, ziet de keuken eruit alsof er een tornado doorheen gegaan is; zij weet dat haar echtgenoot, voor hij naar bed gaat, alles in de vaatwasser zet. Hé…het werkt. Natuurlijk doet zij de vaat wel als ik op reis ben of de hele dag weg ben.
Als zij de vaatwasser inruimt en de messen en vorken erin doet, doet zij dat met de punten naar boven…zodat de scherpe punten ervan mijn vingers groeten als ik de schone vaat opruim. Voor mij is dat helemaal verkeerd, omdat ik niet wil dat iemands vingers aan de punt van mijn vork gezeten hebben, wat ik later in mijn mond stop. Ik doe de vorken en messen erin met de punt naar beneden, zodat ik ze, als ze weer schoon zijn, bij het handvat kan aanpakken als ik ze opruim. Zo blijven de punten schoon.
Anders is niet perse verkeerd; het is gewoon anders
Leren dat anders niet verkeerd hoeft te zijn, was een natuurlijk iets voor mij, want dat past bij mijn persoonlijkheid. Van nature kan ik iets zien vanuit een ander gezichtspunt, vanuit Gods gezichtspunt en ik wil altijd ZIJN kant van de zaak zien. Zodra ik zie dat ik het verkeerd had, verander ik en verontschuldig ik mij/of bekeer me. Als die ander het verkeerd heeft, verwacht ik dat zij zich verontschuldigen of daarvan bekeren.
Over het algemeen gesproken, is anders niet persé verkeerd, en ik kan mij aan iemand anders aanpassen en meegaan met die persoon. Je wilt liefde en vrede en rechtvaardigheid in het leven hebben, en dat is belangrijker dan gelijk hebben.
Barb’s persoonlijkheid is dat zij een sterk gevoel voor rechtvaardigheid heeft, en ze haat zonde en huichelachtigheid; een beetje zoals Johannes de Doper of Elia – goed is goed en fout is fout en daar kan niet over gediscussieerd worden. Ik hou van haar zoals ze is, van haar ijver, haar intensiteit, gepaard gaande met een goed gevoel voor humor en haar snelle lach.
Maar die persoonlijkheid en haar gaven zorgen ervoor dat haar manier in veel dingen, de juiste is, einde discussie. Anders is voor haar vaak wel verkeerd. In de loop der jaren ben ik meer als haar geworden en zij meer als mij. Zij gelooft dat de vorken en messen schoner worden als je ze rechtop in de vaatwasser zet; dus niemand die bij ons eet zal daardoor ziek worden en zij zal zich niet hoeven te verontschuldigen als de vorken en messen niet helemaal schoon uit de vaatwasser gekomen zijn. Zorg er echter wel voor dat je handen schoon zijn als je de vorken en messen opruimt en ze nog even schoonmaken voordat ze gebruikt worden, kan geen kwaad. Natuurlijk is zij helemaal correct hierin, en tegelijkertijd heeft zij er geen problemen mee hoe ik de vaatwasser inruim.
Ik ben ook correct in het geloof dat die messen en vorken echt wel schoon worden als ik het op mijn manier doe, EN ik loop niet het risico mij pijn te doen aan de scherpe punten. Wij hebben allebei gelijk en hebben allebei niet gelijk. Genesis 5:2 zegt van de Heer: “…en Hij zegende hen en noemde hen ‘mens’ (Adam) ten dage dat zij geschapen werden.” Eva kreeg pas haar naam nadat zij gezondigd hadden. Voor die tijd werden zij beiden Adam genoemd, want zij werd uit hem geschapen, dus die twee waren in werkelijkheid 2 delen van één persoon.
Onderwerpen is niet hetzelfde als gehoorzamen
Wij doen wat Efeziërs 5:21 zegt, namelijk dat wij ons aan elkaar onderwerpen. Onderwerpen is niet hetzelfde als gehoorzamen.
Onderwerping is een conditie van het hart. Gehoorzamen is een daad. Ik ben altijd onderworpen aan mijn vrouw en zij is dat altijd aan mij, maar we gehoorzamen elkaar niet altijd, zoals duidelijk is in de voorbeelden hierboven. Als ik het vuilnis buiten zet en zij ‘mijn wens niet gehoorzaamt’ is ze nog steeds aan mij onderworpen. We zijn toegeeflijk naar elkaar toe. Dat wordt liefde genoemd.
De Heer was op de 6e dag klaar met scheppen en Hij was niet van plan daar opnieuw mee te beginnen, dus toen Adam zag dat hij een maatje nodig had, moest de Heer gebruiken wat hij al had – wat Hij daarvoor al geschapen had. Dus het woord ‘geformeerd’ wordt gebruikt voor haar lichaam, niet het woord ‘geschapen.’
Hij vormde haar lichaam uit materiaal dat hij van Adam’s lichaam genomen had, en Hij vormde tevens haar ziel (emoties, redenering, wil) uit die van hem. Haar geest, zoals die van ons, was door de Vader* geschapen, maar de rest van haar was gevormd uit wat Hij daarvoor al geschapen had. *Hebreeën 12:9, Zacharia 12:1)
Dat wil dus zeggen dat zij twee delen zijn van één geheel. Ze waren elkaars tegenovergestelde. Die verschillende kwaliteiten zijn bedoeld om elkaar aan te vullen, om beide kanten van een zaak te belichten, en zodat beiden moeten leren te groeien in liefde en in Christus als zij zich naar elkaar voegen, erkennen dat hun wederhelft kwaliteiten heeft die zij niet hebben.
Begrijp me niet verkeerd…
Er zijn absolute waarheden, en als iemand die overtreed, is dat absoluut fout, niet slechts anders, maar fout. Goed is goed en fout IS fout. Maar hoe je de vuilnis wegdoet of hoe je de vaatwasser inruimt of het huis decoreert, dat is niet fout, maar gewoon anders.
Dit stukje transparantie in ons leven is bedoeld als een voorbeeld voor anderen over hoe je met elkaar kunt omgaan en hoe je de verschillende kwaliteiten in elkaar kunt liefhebben – en alhoewel er soms spanning tussen ons kan zijn, en dat is er regelmatig als we allebei (soms met stemverheffing) ons punt duidelijk willen maken, we werken eraan de spanning te verdrijven en één van ons zal een beslissing nemen waar we het allebei over eens kunnen zijn. Natuurlijk houden we het recht te zeggen ‘dat heb ik je toch gezegd’. Lol.
Heb rechtvaardigheid lief en heb rechtvaardigheid in jouw leven lief, meer dan gelijk willen hebben. Onderwerp jezelf aan je wederhelft, je vriend, je familielid, buurman als hetgeen waarvan jij denkt dat goed is, fout is in hun ogen en bewaar de vrede en groei in liefde.
Volgende week de laatste van deze serie…denk ik…
Tot dan, zegen,
John (en Barb) Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
Barb en ik verschillen erg van elkaar; zij is een ‘verzamelaar’, wat wil zeggen dat zij dingen bewaard die een emotionele waarde voor haar hebben, al is het maar een beetje, terwijl ik meer denk ín de trend van ‘als ik het een jaar niet gebruikt heb, heb ik het niet nodig’. Als ik een grote plastic zak gevuld heb met dingen die ik niet langer wil houden en het buiten neer zet om het weg te doen, dan moet zij het ‘checken’ om er zeker van te zijn dat ik niets weggooi van enige ‘waarde’ voor haar en wat zij wil houden.
Al is het wel zo dat zij vaker dan niet anticipeert wat ik wil gaan doen en dan zegt: “Voordat je die zak buiten zet, wil ik er graag even inkijken”. Voor mij is dat gewoon verkeerd, zelfs een beetje beledigend en het frustreert het hele proces van het weggooien van dingen. Voor haar is dat kwaliteitscontrole, zoals een vuilnisman een zak vuilnis opent en er een label in vindt dat zegt ‘Geïnspecteerd door Barb Fenn; er zit niets van waarde in voor haar’.
Toen het Woord…
…in Efeziërs 5:25-26 zegt dat de man zijn vrouw moet liefhebben en zijn leven voor haar moet afleggen, zoals Christus dat voor de gemeente doet, wil dat praktisch gesproken zeggen dat ik moet afleggen hetgeen ik denk dat vuilnis is en niet boos op haar moet worden als zij de helft ervan weer mee naar binnen neemt om het vervolgens ergens in de garage op te bergen (wat voor mij dus rommel geworden is).
Zij heeft een oog voor detail en ze is erg goed in het uitzoeken van seizoensdecoraties die goed bij elkaar passen. Ik neig ernaar dingen symmetrisch neer te zetten. Het is nu herfst in de VS, dus heeft zij het huis in herfstsfeer gebracht. Alle decoraties in ons huis en die bij de voordeur, zijn in de kleuren oranje, beige, geel en donkerrood. Ik kijk naar de pompoenen en andere decoraties en zorg ervoor dat ze symmetrisch in balans zijn. Als er drie pompoenen aan de ene kant staan, en vier aan de andere kant, moet er nog iets naast die drie komen om het gelijk te maken –voor mij is dat de juiste manier om iets neer te zetten, symmetrisch en in balans.
We kunnen goed samenwerken zolang ik mij er maar van bewust ben dat zij de hersens is en ik de spieren. Zij decoreert het huis en de veranda zoals zij denkt dat goed is; dan roept ze mij om mijn mening te geven. Ik kijk naar de symmetrie en de presentatie en geef eventuele opmerkingen daarover. Dat werkt. Meestal. Maar dit is haar domein, dus zij heeft altijd 51% van de stemmen, lol. Oké, misschien zelfs wel 95%, oké dan, 100%, maar ik leg me graag neer bij haar beslissingen want zij doet het geweldig en ons huis ziet er altijd mooi en comfortabel uit. Als ik niet getrouwd zou zijn en alleen zou wonen, zou er niets veranderen in ons huis, dus zij laat mij er goed uit zien, lol.
Hetzelfde proces gaan we begin november weer door, want in november vieren wij Thanksgiving. Dus dan worden er andere decoraties aan de herfstdecoraties toegevoegd,zoals kalkoenen en pelgrims en de puur herfst decoraties worden vervangen. En opnieuw worden er dozen van de zolder afgehaald en andere dozen weer neergezet, door mij…en de maand daarna komen de kerstdecoraties…LOL.
Als ik een huis binnenkom, valt mij als eerste op dat iets aan de muur niet recht hangt, en ik heb dan de neiging het recht te hangen. Barb scant de kamer en merkt als eerste de decoraties op en vervolgens complimenteert ze de gastvrouw met het prachtige huis dat ze heeft.
De vaatwasser – argh!
Lang geleden, wat wel eeuwen geleden lijkt, waren we de eigenaars van een pizza-bezorg keten. Ik was in die tijd een onbetaalde mede-voorganger en het bedrijf betaalde onze rekeningen, terwijl mijn hart bij de mensen lag, de gemeente. Het was in die tijd, volgens Barb, dat ik begon te praten over het schoonhouden van de keuken thuis. De pizzawinkels moesten iedere avond grondig schoongemaakt worden en die gewoonte nam ik thuis dus over, een taak die Barb graag aan mij overgaf.
Dus nu, terwijl ik dit schrijf zijn we 39 jaar getrouwd, staat de routine vast. ’s Avonds vul ik de vaatwassen en zet het aan, zodat we de volgende ochtend schone borden hebben. Als Barb kookt, gebruikt ze potten en pannen, borden en maatbekers en legt die vervolgens aan de kant, ergens op het aanrecht. Als ik kook, maak ik ondertussen wat ik gebruikt heb, handmatig schoon. En als ik dan klaar ben, is de keuken netjes. Als zij klaar is met koken, ziet de keuken eruit alsof er een tornado doorheen gegaan is; zij weet dat haar echtgenoot, voor hij naar bed gaat, alles in de vaatwasser zet. Hé…het werkt. Natuurlijk doet zij de vaat wel als ik op reis ben of de hele dag weg ben.
Als zij de vaatwasser inruimt en de messen en vorken erin doet, doet zij dat met de punten naar boven…zodat de scherpe punten ervan mijn vingers groeten als ik de schone vaat opruim. Voor mij is dat helemaal verkeerd, omdat ik niet wil dat iemands vingers aan de punt van mijn vork gezeten hebben, wat ik later in mijn mond stop. Ik doe de vorken en messen erin met de punt naar beneden, zodat ik ze, als ze weer schoon zijn, bij het handvat kan aanpakken als ik ze opruim. Zo blijven de punten schoon.
Anders is niet perse verkeerd; het is gewoon anders
Leren dat anders niet verkeerd hoeft te zijn, was een natuurlijk iets voor mij, want dat past bij mijn persoonlijkheid. Van nature kan ik iets zien vanuit een ander gezichtspunt, vanuit Gods gezichtspunt en ik wil altijd ZIJN kant van de zaak zien. Zodra ik zie dat ik het verkeerd had, verander ik en verontschuldig ik mij/of bekeer me. Als die ander het verkeerd heeft, verwacht ik dat zij zich verontschuldigen of daarvan bekeren.
Over het algemeen gesproken, is anders niet persé verkeerd, en ik kan mij aan iemand anders aanpassen en meegaan met die persoon. Je wilt liefde en vrede en rechtvaardigheid in het leven hebben, en dat is belangrijker dan gelijk hebben.
Barb’s persoonlijkheid is dat zij een sterk gevoel voor rechtvaardigheid heeft, en ze haat zonde en huichelachtigheid; een beetje zoals Johannes de Doper of Elia – goed is goed en fout is fout en daar kan niet over gediscussieerd worden. Ik hou van haar zoals ze is, van haar ijver, haar intensiteit, gepaard gaande met een goed gevoel voor humor en haar snelle lach.
Maar die persoonlijkheid en haar gaven zorgen ervoor dat haar manier in veel dingen, de juiste is, einde discussie. Anders is voor haar vaak wel verkeerd. In de loop der jaren ben ik meer als haar geworden en zij meer als mij. Zij gelooft dat de vorken en messen schoner worden als je ze rechtop in de vaatwasser zet; dus niemand die bij ons eet zal daardoor ziek worden en zij zal zich niet hoeven te verontschuldigen als de vorken en messen niet helemaal schoon uit de vaatwasser gekomen zijn. Zorg er echter wel voor dat je handen schoon zijn als je de vorken en messen opruimt en ze nog even schoonmaken voordat ze gebruikt worden, kan geen kwaad. Natuurlijk is zij helemaal correct hierin, en tegelijkertijd heeft zij er geen problemen mee hoe ik de vaatwasser inruim.
Ik ben ook correct in het geloof dat die messen en vorken echt wel schoon worden als ik het op mijn manier doe, EN ik loop niet het risico mij pijn te doen aan de scherpe punten. Wij hebben allebei gelijk en hebben allebei niet gelijk. Genesis 5:2 zegt van de Heer: “…en Hij zegende hen en noemde hen ‘mens’ (Adam) ten dage dat zij geschapen werden.” Eva kreeg pas haar naam nadat zij gezondigd hadden. Voor die tijd werden zij beiden Adam genoemd, want zij werd uit hem geschapen, dus die twee waren in werkelijkheid 2 delen van één persoon.
Onderwerpen is niet hetzelfde als gehoorzamen
Wij doen wat Efeziërs 5:21 zegt, namelijk dat wij ons aan elkaar onderwerpen. Onderwerpen is niet hetzelfde als gehoorzamen.
Onderwerping is een conditie van het hart. Gehoorzamen is een daad. Ik ben altijd onderworpen aan mijn vrouw en zij is dat altijd aan mij, maar we gehoorzamen elkaar niet altijd, zoals duidelijk is in de voorbeelden hierboven. Als ik het vuilnis buiten zet en zij ‘mijn wens niet gehoorzaamt’ is ze nog steeds aan mij onderworpen. We zijn toegeeflijk naar elkaar toe. Dat wordt liefde genoemd.
De Heer was op de 6e dag klaar met scheppen en Hij was niet van plan daar opnieuw mee te beginnen, dus toen Adam zag dat hij een maatje nodig had, moest de Heer gebruiken wat hij al had – wat Hij daarvoor al geschapen had. Dus het woord ‘geformeerd’ wordt gebruikt voor haar lichaam, niet het woord ‘geschapen.’
Hij vormde haar lichaam uit materiaal dat hij van Adam’s lichaam genomen had, en Hij vormde tevens haar ziel (emoties, redenering, wil) uit die van hem. Haar geest, zoals die van ons, was door de Vader* geschapen, maar de rest van haar was gevormd uit wat Hij daarvoor al geschapen had. *Hebreeën 12:9, Zacharia 12:1)
Dat wil dus zeggen dat zij twee delen zijn van één geheel. Ze waren elkaars tegenovergestelde. Die verschillende kwaliteiten zijn bedoeld om elkaar aan te vullen, om beide kanten van een zaak te belichten, en zodat beiden moeten leren te groeien in liefde en in Christus als zij zich naar elkaar voegen, erkennen dat hun wederhelft kwaliteiten heeft die zij niet hebben.
Begrijp me niet verkeerd…
Er zijn absolute waarheden, en als iemand die overtreed, is dat absoluut fout, niet slechts anders, maar fout. Goed is goed en fout IS fout. Maar hoe je de vuilnis wegdoet of hoe je de vaatwasser inruimt of het huis decoreert, dat is niet fout, maar gewoon anders.
Dit stukje transparantie in ons leven is bedoeld als een voorbeeld voor anderen over hoe je met elkaar kunt omgaan en hoe je de verschillende kwaliteiten in elkaar kunt liefhebben – en alhoewel er soms spanning tussen ons kan zijn, en dat is er regelmatig als we allebei (soms met stemverheffing) ons punt duidelijk willen maken, we werken eraan de spanning te verdrijven en één van ons zal een beslissing nemen waar we het allebei over eens kunnen zijn. Natuurlijk houden we het recht te zeggen ‘dat heb ik je toch gezegd’. Lol.
Heb rechtvaardigheid lief en heb rechtvaardigheid in jouw leven lief, meer dan gelijk willen hebben. Onderwerp jezelf aan je wederhelft, je vriend, je familielid, buurman als hetgeen waarvan jij denkt dat goed is, fout is in hun ogen en bewaar de vrede en groei in liefde.
Volgende week de laatste van deze serie…denk ik…
Tot dan, zegen,
John (en Barb) Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed