Dag allemaal,
Vorige week deelde ik wat ik aan het denken was, toen de Heer ‘inbrak’ om mij te vertellen wat de Geest voor deze tijd zegt tot (velen) in het lichaam van Christus. Ook heb ik gezegd dat ik wilde delen wat het betekent dat ‘het oordeel bij het huis Gods begint’, omdat dit direct in verband staat met wat Hij zei.
Korte samenvatting van vorige week
In de ruim 10 jaar tussen Pinksteren in Handelingen 2 en Paulus die begint te onderwijzen, in Handelingen 11, had nog niemand de praktische aspecten onderwezen over hoe het leven in Christus toegepast moet worden in het dagelijks leven. Het onderwijs van Paulus was zo dramatisch anders dan wat iemand sinds Pinksteren ooit gehoord had, dat de wereld er kennis van nam dat zij een specifieke groep waren, en men noemde hen ‘Christenen’. Geweldig!
De context
In de hoofdstukken 2 en 3 van Openbaringen geeft de Heer individuele woorden aan het lichaam van Christus, in 7 verschillende steden in Azië. Azië was in die tijd niet meer dan een staat in een land dat wij nu Turkije noemen. Hij zei tot een ieder* ‘Wie een oor heeft, die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt’. *2:7, 11, 17, 29; 3:6, 13, 22
Merk op dat het meervoud is. Daarom was ieder woord allereerst bedoeld voor die individuele gemeente, daarna voor de rest van het lichaam van Christus. Zelfs jij en ik, zo’n 1900 jaar later, hebben van deze woorden geleerd!
De visitatie en het visioen
Evenzo is wat de Heer tegen mij zei allereerst voor een specifieke groep in het lichaam van Christus, maar daarna gaat het verder naar het grotere lichaam van Christus. Hij sprak specifiek over hen die de afgelopen 10-15 jaar hun geloof geleefd hebben vergelijkbaar met hoe het was in die 10 jaar of zo tussen Pinksteren en Paulus onderwijs in Antiochië; gelovigen, maar gelovigen die weinig gegroeid zijn als discipel en als mens. Hun kennis was meer breed en algemeen dan specifiek voor hun leven en groei als christenen en als mens.
In onze tijd hebben mensen tal van redenen om een brede kennis te hebben, maar met weinig specifieke toepassing op hun geloof. In wezen is het geen gebrek aan onderwijs of aan leraren, maar toch zijn er velen die zichzelf christenen noemen en in de loop der jaren een stap terug gedaan hebben als er zich een gelegenheid tot groei voordeed, verkapt als tegenspoed en moeilijkheden. Kennis is niet gelijk aan groei, alleen het Woord doen geeft groei.
Met ieder persoonlijk conflict, iedere onenigheid, meningsverschil, misverstand en probleem deden deze mensen een stap terug in hun persoonlijke groei in Christus en in hun groei als mens. Zij keerden zich af voor gelegenheden die zich voordeden om liefde en vergeving te laten zien, de vrucht van de Geest; men wilde geen moeilijke maar goddelijke beslissingen nemen en dus stagneerde men in groei, en bleef men onveranderd en onbewogen.
Hij zei: “Degenen die in het verleden snel afgeleid werden, die altijd het nieuwste wilden weten, moeten deze afleidingen opgeven en hun aandacht naar Mij laten gaan om te kunnen groeien. Het is de tijd voor velen om andere stemmen niet meer te volgen, zodat ze Mijn stem kunnen gaan horen”. (Die andere stemmen kunnen o.a., maar niet uitsluitend, herinneringen uit het verleden zijn, wereldse gedachten en andere manieren van doen, de liefde voor de wereld en de dingen daarin, enzovoorts)
Afval eten
Terwijl Hij dit zei, verscheen er een visioen aan Zijn linkerkant: Ik zag een vrouw, starend, met haar hoofd licht naar voren, zoals iemand doet die zich intens concentreert bij het kijken naar een schouwspel, met open mond, snakkend naar alles wat ze zag – naar vele TV en computerschermen die allemaal voor haar gezicht in de lucht zweefden in willekeurige bewegingen, misschien 8 schermen die allemaal bewogen alsof ze deel waren van een gigantische schermbeveiliger, en wanhopig probeerde ze alles tot zich te nemen.
Toen kwam 1 scherm binnen haar handbereik en ze reikte in het scherm en trok verrot afval eruit – maar zij dacht dat het lekker eten was en meer dan dat, ze dacht dat dit het nieuwste en beste was, zoals een chef kok zijn nieuwste gerecht aan het publiek presenteert – zij dacht op het scherpst van de snede van geheime kennis te zijn en alles at ze zonder onderscheid te maken of vragen te stellen – ze propte het in haar mond, at ieder woord en beeld, maar niet smaakvol, maar meer zoals iemand die honger heeft eet: het maakt niet uit of het eten op de kleding of op de grond terecht komt, het wordt in de mond gepropt. Ze bleef het afval grijpen en verslinden bij ieder scherm waar ze bij kon, eerst langzaam maar toen sneller en sneller zoals iemand doet die uitgehongerd is…en zij werd een knoeiboel, overal afval op haar jurk, die van wit linnen was, haar hele gezicht zat eronder, zelfs haar haar.
In haar geest
Terwijl ze hiermee bezig was, werd mijn aandacht getrokken naar haar binnenkant, om de eenvoudige reden dat ik ineens haar geest kon zien in wat fysiek gesproken haar maagstreek was en binnen haar wezen was een baby die leek op een combinatie van Jezus en haar. In de 30 jaar dat Jezus mij bezoekt en onderwijst en dingen in de Geest laat zien, heb ik nog nooit zoiets gezien. Die kleine baby in haar was zij, maar ook Jezus en woorden kunnen het niet precies beschrijven. Het leek alsof zij Zijn eigenschappen had en Hij die van haar en ze waren één, met dien verstande dat Hij in haar probeerde te groeien, maar zij wilde niet het juiste voedsel eten om te kunnen groeien. Het was niet zozeer een geval van ondervoeding, maar eerder een groeiachterstand – ze had al volwassen moeten zijn, maar ze had niet kunnen groeien vanwege het dieet dat zij consumeerde.
Op de manier zoals een appelzaadje in een appel groter is dan het van de buitenkant lijkt, want in dat zaadje zitten ontelbare appelbomen en appels, zo wist ik onmiddellijk dat alle antwoorden die ze ‘daarbuiten’ zocht, in Christus te vinden waren, die in haar was en die wanhopig probeerde haar te laten groeien van babyjaren naar volwassenheid. Maar zij vond dat saai en oninteressant. Hij zei: “Deel van haar test tot groei is dit: Is het voor haar oké dat vragen onbeantwoord blijven, dat ze die aan Mij overlaat en Mij vertrouwt voor haar welzijn, of blijft ze Mijn zwijgen over deze vragen negeren, die onbelangrijk zijn, al denkt zij van niet, en blijft ze aandringen, terwijl ze gebieden negeert waarvan Ik wil dat ze daar iets aan doet.”
“Dit zijn gebieden van haar hart die Ik verlang aan te raken, en gebieden in haar leven die ze onder ogen moet zien, maar ieder gebied verlangt van haar eerlijk naar haar hart en haar leven te kijken, wat zou resulteren in het onder ogen moeten zien van serieuze zaken. En dat weet ze. Denk je dat Ik haar op die dag zal vragen wat ze wel niet over verschillende onderwerpen weet, of zal Ik haar vragen naar de problemen in haar hart en leven waar ze Mij geen toegang tot gaf?”
Hij vervolgde: “Velen die zich hebben laten afleiden in hun leven, zoals hier, hebben een deur geopend voor angst en voor de leugens van de vijand, want ze negeren onderscheidingsvermogen, maar verzamelen liever zoveel mogelijk informatie van de vele stemmen waar ze ingespannen naar luisteren. In het verleden hebben velen de gebieden waarin ze willen groeien in Mij, zelf uitgekozen, wat hen het beste uitkwam. Velen hebben de kansen tot groei niet gepakt, maar gingen voor het vergaderen van kennis en hielden zichzelf op die manier bezig, daarmee ware groei in Mij negerend. Gericht zijn op Mijn stem is de eerste stap naar groei in kracht en karakter in Mij, maar velen willen niet eens de moeite nemen Mij te kennen en Mijn stem, omdat de andere stemmen zo ophanden zijn. Dus blijven ze baby’s in Mij terwijl ze al volwassen in Mij zouden moeten zijn”.
Over ‘Het oordeel begint bij het huis Gods’
Petrus zei in 1 Petrus 4:17: “Want het is nu de tijd dat het oordeel begint bij het huis Gods”. Wat bedoelt hij daarmee? Context is alles, dus laat mij de context zetten met het begin van dat hoofdstuk:
De eerste brief van Petrus is gericht op het lijden – dat woord wordt in 1 Petrus zelfs 15 of 16 keer genoemd. Op 2 verschillende manieren benoemt hij lijden: Vervolging, wat het hoofdthema van 1 Petrus is, maar tevens ons vlees laten lijden, omdat we het niet toestaan te blijven zondigen. Hij begint hoofdstuk 4 door dit te zeggen:
“Daar Christus dan naar het vlees geleden heeft, moet ook gij u wapenen met dezelfde gedachte, dat, wie naar het vlees geleden heeft, onttrokken is aan de zonde…” Hij spreekt verder over hoe wij zondaren geweest waren, en dat degenen met wie wij toen waren, het vreemd vinden dat we niet langer met hen meedoen. (vs. 3-4)
In de rest van zijn brief, noemt hij lijden als hij spreekt over vervolging – ‘lijden in de Heer’ of ‘voor de Heer’ gaat nooit over ziekte of aandoeningen of over vervelende mensen – het gaat altijd over lijden in het vlees omdat je niet meer wilt zondigen, of over vervolging. In de context, vervolging van Christenen is een teken dat het oordeel op de wereld komt, maar eerst naar het lichaam van Christus.
Volgende week deel ik meer in detail wat ‘oordeel begint bij het huis Gods’ betekent, de rest van het visioen en opmerkingen die Hij maakte over dit en het volgend jaar.
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
Vorige week deelde ik wat ik aan het denken was, toen de Heer ‘inbrak’ om mij te vertellen wat de Geest voor deze tijd zegt tot (velen) in het lichaam van Christus. Ook heb ik gezegd dat ik wilde delen wat het betekent dat ‘het oordeel bij het huis Gods begint’, omdat dit direct in verband staat met wat Hij zei.
Korte samenvatting van vorige week
In de ruim 10 jaar tussen Pinksteren in Handelingen 2 en Paulus die begint te onderwijzen, in Handelingen 11, had nog niemand de praktische aspecten onderwezen over hoe het leven in Christus toegepast moet worden in het dagelijks leven. Het onderwijs van Paulus was zo dramatisch anders dan wat iemand sinds Pinksteren ooit gehoord had, dat de wereld er kennis van nam dat zij een specifieke groep waren, en men noemde hen ‘Christenen’. Geweldig!
De context
In de hoofdstukken 2 en 3 van Openbaringen geeft de Heer individuele woorden aan het lichaam van Christus, in 7 verschillende steden in Azië. Azië was in die tijd niet meer dan een staat in een land dat wij nu Turkije noemen. Hij zei tot een ieder* ‘Wie een oor heeft, die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt’. *2:7, 11, 17, 29; 3:6, 13, 22
Merk op dat het meervoud is. Daarom was ieder woord allereerst bedoeld voor die individuele gemeente, daarna voor de rest van het lichaam van Christus. Zelfs jij en ik, zo’n 1900 jaar later, hebben van deze woorden geleerd!
De visitatie en het visioen
Evenzo is wat de Heer tegen mij zei allereerst voor een specifieke groep in het lichaam van Christus, maar daarna gaat het verder naar het grotere lichaam van Christus. Hij sprak specifiek over hen die de afgelopen 10-15 jaar hun geloof geleefd hebben vergelijkbaar met hoe het was in die 10 jaar of zo tussen Pinksteren en Paulus onderwijs in Antiochië; gelovigen, maar gelovigen die weinig gegroeid zijn als discipel en als mens. Hun kennis was meer breed en algemeen dan specifiek voor hun leven en groei als christenen en als mens.
In onze tijd hebben mensen tal van redenen om een brede kennis te hebben, maar met weinig specifieke toepassing op hun geloof. In wezen is het geen gebrek aan onderwijs of aan leraren, maar toch zijn er velen die zichzelf christenen noemen en in de loop der jaren een stap terug gedaan hebben als er zich een gelegenheid tot groei voordeed, verkapt als tegenspoed en moeilijkheden. Kennis is niet gelijk aan groei, alleen het Woord doen geeft groei.
Met ieder persoonlijk conflict, iedere onenigheid, meningsverschil, misverstand en probleem deden deze mensen een stap terug in hun persoonlijke groei in Christus en in hun groei als mens. Zij keerden zich af voor gelegenheden die zich voordeden om liefde en vergeving te laten zien, de vrucht van de Geest; men wilde geen moeilijke maar goddelijke beslissingen nemen en dus stagneerde men in groei, en bleef men onveranderd en onbewogen.
Hij zei: “Degenen die in het verleden snel afgeleid werden, die altijd het nieuwste wilden weten, moeten deze afleidingen opgeven en hun aandacht naar Mij laten gaan om te kunnen groeien. Het is de tijd voor velen om andere stemmen niet meer te volgen, zodat ze Mijn stem kunnen gaan horen”. (Die andere stemmen kunnen o.a., maar niet uitsluitend, herinneringen uit het verleden zijn, wereldse gedachten en andere manieren van doen, de liefde voor de wereld en de dingen daarin, enzovoorts)
Afval eten
Terwijl Hij dit zei, verscheen er een visioen aan Zijn linkerkant: Ik zag een vrouw, starend, met haar hoofd licht naar voren, zoals iemand doet die zich intens concentreert bij het kijken naar een schouwspel, met open mond, snakkend naar alles wat ze zag – naar vele TV en computerschermen die allemaal voor haar gezicht in de lucht zweefden in willekeurige bewegingen, misschien 8 schermen die allemaal bewogen alsof ze deel waren van een gigantische schermbeveiliger, en wanhopig probeerde ze alles tot zich te nemen.
Toen kwam 1 scherm binnen haar handbereik en ze reikte in het scherm en trok verrot afval eruit – maar zij dacht dat het lekker eten was en meer dan dat, ze dacht dat dit het nieuwste en beste was, zoals een chef kok zijn nieuwste gerecht aan het publiek presenteert – zij dacht op het scherpst van de snede van geheime kennis te zijn en alles at ze zonder onderscheid te maken of vragen te stellen – ze propte het in haar mond, at ieder woord en beeld, maar niet smaakvol, maar meer zoals iemand die honger heeft eet: het maakt niet uit of het eten op de kleding of op de grond terecht komt, het wordt in de mond gepropt. Ze bleef het afval grijpen en verslinden bij ieder scherm waar ze bij kon, eerst langzaam maar toen sneller en sneller zoals iemand doet die uitgehongerd is…en zij werd een knoeiboel, overal afval op haar jurk, die van wit linnen was, haar hele gezicht zat eronder, zelfs haar haar.
In haar geest
Terwijl ze hiermee bezig was, werd mijn aandacht getrokken naar haar binnenkant, om de eenvoudige reden dat ik ineens haar geest kon zien in wat fysiek gesproken haar maagstreek was en binnen haar wezen was een baby die leek op een combinatie van Jezus en haar. In de 30 jaar dat Jezus mij bezoekt en onderwijst en dingen in de Geest laat zien, heb ik nog nooit zoiets gezien. Die kleine baby in haar was zij, maar ook Jezus en woorden kunnen het niet precies beschrijven. Het leek alsof zij Zijn eigenschappen had en Hij die van haar en ze waren één, met dien verstande dat Hij in haar probeerde te groeien, maar zij wilde niet het juiste voedsel eten om te kunnen groeien. Het was niet zozeer een geval van ondervoeding, maar eerder een groeiachterstand – ze had al volwassen moeten zijn, maar ze had niet kunnen groeien vanwege het dieet dat zij consumeerde.
Op de manier zoals een appelzaadje in een appel groter is dan het van de buitenkant lijkt, want in dat zaadje zitten ontelbare appelbomen en appels, zo wist ik onmiddellijk dat alle antwoorden die ze ‘daarbuiten’ zocht, in Christus te vinden waren, die in haar was en die wanhopig probeerde haar te laten groeien van babyjaren naar volwassenheid. Maar zij vond dat saai en oninteressant. Hij zei: “Deel van haar test tot groei is dit: Is het voor haar oké dat vragen onbeantwoord blijven, dat ze die aan Mij overlaat en Mij vertrouwt voor haar welzijn, of blijft ze Mijn zwijgen over deze vragen negeren, die onbelangrijk zijn, al denkt zij van niet, en blijft ze aandringen, terwijl ze gebieden negeert waarvan Ik wil dat ze daar iets aan doet.”
“Dit zijn gebieden van haar hart die Ik verlang aan te raken, en gebieden in haar leven die ze onder ogen moet zien, maar ieder gebied verlangt van haar eerlijk naar haar hart en haar leven te kijken, wat zou resulteren in het onder ogen moeten zien van serieuze zaken. En dat weet ze. Denk je dat Ik haar op die dag zal vragen wat ze wel niet over verschillende onderwerpen weet, of zal Ik haar vragen naar de problemen in haar hart en leven waar ze Mij geen toegang tot gaf?”
Hij vervolgde: “Velen die zich hebben laten afleiden in hun leven, zoals hier, hebben een deur geopend voor angst en voor de leugens van de vijand, want ze negeren onderscheidingsvermogen, maar verzamelen liever zoveel mogelijk informatie van de vele stemmen waar ze ingespannen naar luisteren. In het verleden hebben velen de gebieden waarin ze willen groeien in Mij, zelf uitgekozen, wat hen het beste uitkwam. Velen hebben de kansen tot groei niet gepakt, maar gingen voor het vergaderen van kennis en hielden zichzelf op die manier bezig, daarmee ware groei in Mij negerend. Gericht zijn op Mijn stem is de eerste stap naar groei in kracht en karakter in Mij, maar velen willen niet eens de moeite nemen Mij te kennen en Mijn stem, omdat de andere stemmen zo ophanden zijn. Dus blijven ze baby’s in Mij terwijl ze al volwassen in Mij zouden moeten zijn”.
Over ‘Het oordeel begint bij het huis Gods’
Petrus zei in 1 Petrus 4:17: “Want het is nu de tijd dat het oordeel begint bij het huis Gods”. Wat bedoelt hij daarmee? Context is alles, dus laat mij de context zetten met het begin van dat hoofdstuk:
De eerste brief van Petrus is gericht op het lijden – dat woord wordt in 1 Petrus zelfs 15 of 16 keer genoemd. Op 2 verschillende manieren benoemt hij lijden: Vervolging, wat het hoofdthema van 1 Petrus is, maar tevens ons vlees laten lijden, omdat we het niet toestaan te blijven zondigen. Hij begint hoofdstuk 4 door dit te zeggen:
“Daar Christus dan naar het vlees geleden heeft, moet ook gij u wapenen met dezelfde gedachte, dat, wie naar het vlees geleden heeft, onttrokken is aan de zonde…” Hij spreekt verder over hoe wij zondaren geweest waren, en dat degenen met wie wij toen waren, het vreemd vinden dat we niet langer met hen meedoen. (vs. 3-4)
In de rest van zijn brief, noemt hij lijden als hij spreekt over vervolging – ‘lijden in de Heer’ of ‘voor de Heer’ gaat nooit over ziekte of aandoeningen of over vervelende mensen – het gaat altijd over lijden in het vlees omdat je niet meer wilt zondigen, of over vervolging. In de context, vervolging van Christenen is een teken dat het oordeel op de wereld komt, maar eerst naar het lichaam van Christus.
Volgende week deel ik meer in detail wat ‘oordeel begint bij het huis Gods’ betekent, de rest van het visioen en opmerkingen die Hij maakte over dit en het volgend jaar.
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed