Dag allemaal,
In de laatste nieuwsbrief heb ik in het kort iets gedeeld wat de Heer me gaf voor het lichaam van Christus. Daar wil ik nu in details verder op in gaan. Verder wil ik delen wat Petrus bedoelde met*:” Want het is nu de tijd, dat het oordeel begint bij het huis Gods “, omdat ze bij elkaar horen.* 1Petr 4:17
Eerst, hoe ik het begrijp en waar ik aan moest denken
Context is alles, dus moet ik zowel mijn begrip van de eerste gemeente alsook waar ik aan moest denken delen, toen Hij mij vertelde wat de Geest zegt tot het lichaam van Christus – dus hier komt een kort overzicht van mijn begrip en waar ik aan dacht.
Wanneer we Handelingen 2 tot en met 7 lezen verwonderen we ons over de uitstorting van die dagen. Zo’n 3000 mensen hoorden de uitleg van Petrus van het spreken van talen door mensen die dat nooit geleerd hadden. Dit was de uitstorting die het begin van de laatste dagen markeerde zoals verteld door Joel.* Ze waren een groep die zeer ‘close’ was, het lichaam van Christus allemaal samen in Jeruzalem, allen Joden en geloof in Jezus werd op dat moment beschouwd als een ander aspect van het Judaïsme. *Hand 2:17/Joel 2:28
Zelfs in die tijd had het Joodse geloof vele gezichten. Aan de ene kant de Essenen die heel strikt de wet hielden en waar alles ging om de eindtijd en de Messias. Dan de heiligheids-beweging: Farizeeërs met hun eigen wetten die ze verhieven boven het Woord. Verder de liberale Sadduceeërs die niet geloofden in engelen en geesten tot de politieke Herodianen. Dus wat is er mis met een andere sekte van het Judaïsme, het geloof dat deze man Jezus de Messias was?
De eerste anderhalf jaar
gedurende de volgende 18 maanden kwamen ze samen in huizen, gingen van huis tot huis, om te bidden en om samen te eten. Ze leerden van de apostelen over dit geloof en ze waren zo één en gaven aan elkaar zodat er geen behoeften waren. De Schrift zegt het niet direct, maar het houdt ook in dat de schaduw* van Petrus op een zieke er voor zorgde dat die genas.*5:15
Maar ze namen in aantal toe. Met de moderne schattingen waren er zo’n 10.000 gelovigen – en de autoriteiten moesten handelen. In Handelingen 7 wordt Stefanus gearresteerd en berecht. Hij was één van de leiders en dit hele hoofdstuk wordt gewijd aan zijn berechting en executie. Hoofdstuk 7 eindigt met de uitspraak dat de uitvoerders van het vonnis hun klederen legden aan de voeten van een jongeman, Saul van Tarsus genaamd.
Handelingen 8 opent met deze woorden:” En er ontstond te dien dage een zware vervolging tegen de gemeente te Jeruzalem; en allen werden verstrooid over de streken van Judea en Samaria, met uitzondering van de apostelen . Laat dat even bezinken. 10.000 gelovigen in Jeruzalem en allemaal, behalve de apostelen gingen onmiddellijk de stad uit naar het naburige Samaria en Judea, vanwege de vervolging binnen de stad.
De tijdsperiode van het geven van de Heilige Geest in Hand 2 tot 8:1 toen ze allen de stad verlieten was niet meer dan 18 tot 24 maanden. Hand 8:1 zegt dat alle gelovigen verhuisden naar Judea en Samaria. Hier zegt hoofdstuk 8 verder dat Fillipus naar Samaria ging en Jezus predikte. Velen werden genezen en bevrijd en de hele stad had ‘grote vreugde’. En terwijl Fillipus een evangelist* was, kwamen de apostelen Petrus en Johannes naar Samaria om de nieuwe gelovigen de handen op te leggen opdat zij de Heilige Geest zouden ontvangen. *Hand 21:8
Saul van Tarsus – de toekomstige Paulus, de gezondene komt binnen
In Hand 9 wordt verhaald van het verschijnen* van Jezus aan Saul van Tarsus, terwijl Saul had besloten de vervolging van de gelovigen uit te breiden tot Damascus, Syrië. En verder wordt verhaald hoe Barnabus hem introduceert aan de apostelen**. *9:17, 26:16, **9:26-27
Hand.10 geeft informatief weer dat de Romeinse Cornelius een engel ziet die hem vertelt te gaan zoeken naar Petrus, die hem kan vertellen wat hij moet doen*. Petrus arriveert en vertelt hen van Jezus. Juist wanneer hij aan het vertellen is over de opstanding, waarin je moet geloven om behouden te worden, wordt de Heilige Geest over hen uitgestort, want ze begonnen allemaal in talen te spreken die ze niet geleerd hadden. Dit tot verbazing van de Joodse mannen die Petrus vergezelden. Petrus zou later zeggen**, “God die hun harten kende, gaf de Heilige Geest aan hen, evenals Hij deed aan ons….”. **Hand.15:8
(*Engelen is het niet toegestaan om het evangelie te verkondigen. Daarom moest de engel Cornelius vertellen om Petrus te zoeken – om de eenvoudige reden dat Jezus stierf voor mensen, niet voor engelen. Zij hebben dus niet het voorrecht om het evangelie te delen of om de naam van Jezus te gebruiken. Daarom zegt Judas 9: Michael de aartsengel zei tegen satan “de Heer straffe u”, Voor een persoon is het een belediging voor Jezus om te zeggen “de Heer straffe u”. Want in tegenstelling tot engelen is aan ons de naam gegeven en zelfs een opdracht gegeven om de naam van Jezus tegen demonen te gebruiken.)
De Grieken geloven – extra informatie dat 8:1 ons niet vertelt
In Handelingen 11:19-26 wordt ons verteld dat toen de discipelen Jeruzalem verlieten, vanwege de vervolging door Paulus, sommigen verder trokken dan Judea en Samaria tot Fenicië aan de kust en tot de eilanden van Cyprus. Sommige Cyprioten, nu wedergeboren, reisden tot Antiochië (Syrië) en vertelden de Grieken over Jezus.
De apostelen zonden Barnabas naar Antiochië toen zij hoorden dat Grieken in Jezus geloofden om te kijken hoe het met hen ging. Want tot nu toe, met uitzondering van het huishouden van Cornelius, was de gemeente Joods en had men de heidense Grieken niet bereikt.
We lezen in 11:23-24 dat de nieuwe gelovigen opgelucht waren nadat ze Barnabas ontmoet hadden, want hij had het gezond verstand allereerst te kijken wat de genade van God gedaan had*, om dan op Gods werk te reageren door hen aan te moedigen de Here trouw te blijven. Barnabas herinnerde zich Paulus van Tarsus, en hoe de Heer aan hem verschenen was, buiten Damascus, en hem verteld had dat hij gezonden werd naar de heidenen**, dus Barnabas verliet Antiochië en zocht Paulus op in Tarsus en bracht hem naar Antiochië. Vers 26 zegt dat zij daar een jaar bleven om deze nieuwe gelovigen te onderwijzen, en dat de discipelen het eerst te Antiochië Christenen genoemd werden. *11:23, **26:17
Waar ik over na zat te denken
Nu ben je op de hoogte van hoe ik het begrijp, wat mij ertoe bracht na te denken welke veranderingen de apostel Paulus bracht aan het lichaam van Christus, toen hij dat jaar in Antiochië begon te onderwijzen. Er zat ongeveer 10 jaar tussen Pinksteren, in Handelingen 2 en dit moment in Handelingen 11:26.
In die 10 jaar, totdat Paulus in Antiochië begon te leren, was er geen formeel onderwijs over wat het geloof betekent. De evangelie verhalen van Jezus werden opgeschreven en doorgegeven, maar niemand onderwees de mensen wat het allemaal betekende. Men kende Jezus, en men kon putten uit wat Jezus gezegd had, maar niemand had hen geleerd hoe hun geloof toegepast moest worden in het dagelijks leven.
Paulus had de Romeinen nog niet geschreven over rechtvaardigheid en de wet en dood zijn voor de zonde. Hij had de Korintiërs nog niet geschreven over de gaven van de Geest en hoe we allemaal leden van het lichaam van Christus zijn. Hij had de Epheziërs nog niet geschreven over de nieuwe schepping en groeien in Christus en het afdoen van de oude mens om in nieuwheid van de Geest te wandelen. Ook de Galaten had hij nog niet geschreven over wetticisme en dat het alleen belangrijk is een nieuwe schepping te zijn, dat allen in Christus gelijk zijn en dat zij de wet konden vervullen door in liefde en in de Geest te wandelen. Hij had nog niet geschreven aan de Philippenzen over hoe Jezus de hemel verlaten had om mens te worden, dat Hij de dood onderging voor ons allen en Hem de Naam boven alle naam gegeven werd.
Al die brieven en die enorme openbaringen moesten de 20 jaar daarna nog uit zijn mond komen en over geschreven worden – maar tot dat moment had niemand die openbaringen en is er geen verlag van een leraar, tot aan Paulus.
De dingen die wij als vanzelfsprekend beschouwen waren nog niet onderwezen. Zelfs Petrus, in zijn laatste brief en in zijn afsluitende woorden* voor zijn executie, erkende dat het een en ander van wat Paulus leerde, moeilijk te begrijpen was. Als Petrus dat zei aan het eind van zijn leven, kun je begrijpen hoe nieuw en vreemd het onderwijs van Paulus geweest moet zijn aan het begin! *2 Petrus 3:15-16
Geen wonder dat er zo’n verschil werd gemaakt in dat ene jaar dat Paulus onderwees, dat wij discipelen in Jezus, voor het eerst erkend werden als een aparte klasse mensen – wij zijn christenen!
Denk eens na over die 10 jaar dat er geen onderwijs was, mensen die de Heilige Geest hadden, maar verder niets wisten. Als jij de charismatische vernieuwing van de jaren ’70 mee hebt gemaakt, heb je een idee hoe het geweest kon zijn – velen die toen net de Heilige Geest ontvangen hadden, moesten eigenlijk voor een tijdje opgesloten worden, omdat zij in hun grote ijver zonder kennis, meer kwaad dan goed deden.
Voor de volgende week: Wat de Heer zei over hoe die 10 jaar voor Paulus betrekking hebben op de afgelopen 10 jaar van onze tijd voor het lichaam van Christus, en over oordeel.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
In de laatste nieuwsbrief heb ik in het kort iets gedeeld wat de Heer me gaf voor het lichaam van Christus. Daar wil ik nu in details verder op in gaan. Verder wil ik delen wat Petrus bedoelde met*:” Want het is nu de tijd, dat het oordeel begint bij het huis Gods “, omdat ze bij elkaar horen.* 1Petr 4:17
Eerst, hoe ik het begrijp en waar ik aan moest denken
Context is alles, dus moet ik zowel mijn begrip van de eerste gemeente alsook waar ik aan moest denken delen, toen Hij mij vertelde wat de Geest zegt tot het lichaam van Christus – dus hier komt een kort overzicht van mijn begrip en waar ik aan dacht.
Wanneer we Handelingen 2 tot en met 7 lezen verwonderen we ons over de uitstorting van die dagen. Zo’n 3000 mensen hoorden de uitleg van Petrus van het spreken van talen door mensen die dat nooit geleerd hadden. Dit was de uitstorting die het begin van de laatste dagen markeerde zoals verteld door Joel.* Ze waren een groep die zeer ‘close’ was, het lichaam van Christus allemaal samen in Jeruzalem, allen Joden en geloof in Jezus werd op dat moment beschouwd als een ander aspect van het Judaïsme. *Hand 2:17/Joel 2:28
Zelfs in die tijd had het Joodse geloof vele gezichten. Aan de ene kant de Essenen die heel strikt de wet hielden en waar alles ging om de eindtijd en de Messias. Dan de heiligheids-beweging: Farizeeërs met hun eigen wetten die ze verhieven boven het Woord. Verder de liberale Sadduceeërs die niet geloofden in engelen en geesten tot de politieke Herodianen. Dus wat is er mis met een andere sekte van het Judaïsme, het geloof dat deze man Jezus de Messias was?
De eerste anderhalf jaar
gedurende de volgende 18 maanden kwamen ze samen in huizen, gingen van huis tot huis, om te bidden en om samen te eten. Ze leerden van de apostelen over dit geloof en ze waren zo één en gaven aan elkaar zodat er geen behoeften waren. De Schrift zegt het niet direct, maar het houdt ook in dat de schaduw* van Petrus op een zieke er voor zorgde dat die genas.*5:15
Maar ze namen in aantal toe. Met de moderne schattingen waren er zo’n 10.000 gelovigen – en de autoriteiten moesten handelen. In Handelingen 7 wordt Stefanus gearresteerd en berecht. Hij was één van de leiders en dit hele hoofdstuk wordt gewijd aan zijn berechting en executie. Hoofdstuk 7 eindigt met de uitspraak dat de uitvoerders van het vonnis hun klederen legden aan de voeten van een jongeman, Saul van Tarsus genaamd.
Handelingen 8 opent met deze woorden:” En er ontstond te dien dage een zware vervolging tegen de gemeente te Jeruzalem; en allen werden verstrooid over de streken van Judea en Samaria, met uitzondering van de apostelen . Laat dat even bezinken. 10.000 gelovigen in Jeruzalem en allemaal, behalve de apostelen gingen onmiddellijk de stad uit naar het naburige Samaria en Judea, vanwege de vervolging binnen de stad.
De tijdsperiode van het geven van de Heilige Geest in Hand 2 tot 8:1 toen ze allen de stad verlieten was niet meer dan 18 tot 24 maanden. Hand 8:1 zegt dat alle gelovigen verhuisden naar Judea en Samaria. Hier zegt hoofdstuk 8 verder dat Fillipus naar Samaria ging en Jezus predikte. Velen werden genezen en bevrijd en de hele stad had ‘grote vreugde’. En terwijl Fillipus een evangelist* was, kwamen de apostelen Petrus en Johannes naar Samaria om de nieuwe gelovigen de handen op te leggen opdat zij de Heilige Geest zouden ontvangen. *Hand 21:8
Saul van Tarsus – de toekomstige Paulus, de gezondene komt binnen
In Hand 9 wordt verhaald van het verschijnen* van Jezus aan Saul van Tarsus, terwijl Saul had besloten de vervolging van de gelovigen uit te breiden tot Damascus, Syrië. En verder wordt verhaald hoe Barnabus hem introduceert aan de apostelen**. *9:17, 26:16, **9:26-27
Hand.10 geeft informatief weer dat de Romeinse Cornelius een engel ziet die hem vertelt te gaan zoeken naar Petrus, die hem kan vertellen wat hij moet doen*. Petrus arriveert en vertelt hen van Jezus. Juist wanneer hij aan het vertellen is over de opstanding, waarin je moet geloven om behouden te worden, wordt de Heilige Geest over hen uitgestort, want ze begonnen allemaal in talen te spreken die ze niet geleerd hadden. Dit tot verbazing van de Joodse mannen die Petrus vergezelden. Petrus zou later zeggen**, “God die hun harten kende, gaf de Heilige Geest aan hen, evenals Hij deed aan ons….”. **Hand.15:8
(*Engelen is het niet toegestaan om het evangelie te verkondigen. Daarom moest de engel Cornelius vertellen om Petrus te zoeken – om de eenvoudige reden dat Jezus stierf voor mensen, niet voor engelen. Zij hebben dus niet het voorrecht om het evangelie te delen of om de naam van Jezus te gebruiken. Daarom zegt Judas 9: Michael de aartsengel zei tegen satan “de Heer straffe u”, Voor een persoon is het een belediging voor Jezus om te zeggen “de Heer straffe u”. Want in tegenstelling tot engelen is aan ons de naam gegeven en zelfs een opdracht gegeven om de naam van Jezus tegen demonen te gebruiken.)
De Grieken geloven – extra informatie dat 8:1 ons niet vertelt
In Handelingen 11:19-26 wordt ons verteld dat toen de discipelen Jeruzalem verlieten, vanwege de vervolging door Paulus, sommigen verder trokken dan Judea en Samaria tot Fenicië aan de kust en tot de eilanden van Cyprus. Sommige Cyprioten, nu wedergeboren, reisden tot Antiochië (Syrië) en vertelden de Grieken over Jezus.
De apostelen zonden Barnabas naar Antiochië toen zij hoorden dat Grieken in Jezus geloofden om te kijken hoe het met hen ging. Want tot nu toe, met uitzondering van het huishouden van Cornelius, was de gemeente Joods en had men de heidense Grieken niet bereikt.
We lezen in 11:23-24 dat de nieuwe gelovigen opgelucht waren nadat ze Barnabas ontmoet hadden, want hij had het gezond verstand allereerst te kijken wat de genade van God gedaan had*, om dan op Gods werk te reageren door hen aan te moedigen de Here trouw te blijven. Barnabas herinnerde zich Paulus van Tarsus, en hoe de Heer aan hem verschenen was, buiten Damascus, en hem verteld had dat hij gezonden werd naar de heidenen**, dus Barnabas verliet Antiochië en zocht Paulus op in Tarsus en bracht hem naar Antiochië. Vers 26 zegt dat zij daar een jaar bleven om deze nieuwe gelovigen te onderwijzen, en dat de discipelen het eerst te Antiochië Christenen genoemd werden. *11:23, **26:17
Waar ik over na zat te denken
Nu ben je op de hoogte van hoe ik het begrijp, wat mij ertoe bracht na te denken welke veranderingen de apostel Paulus bracht aan het lichaam van Christus, toen hij dat jaar in Antiochië begon te onderwijzen. Er zat ongeveer 10 jaar tussen Pinksteren, in Handelingen 2 en dit moment in Handelingen 11:26.
In die 10 jaar, totdat Paulus in Antiochië begon te leren, was er geen formeel onderwijs over wat het geloof betekent. De evangelie verhalen van Jezus werden opgeschreven en doorgegeven, maar niemand onderwees de mensen wat het allemaal betekende. Men kende Jezus, en men kon putten uit wat Jezus gezegd had, maar niemand had hen geleerd hoe hun geloof toegepast moest worden in het dagelijks leven.
Paulus had de Romeinen nog niet geschreven over rechtvaardigheid en de wet en dood zijn voor de zonde. Hij had de Korintiërs nog niet geschreven over de gaven van de Geest en hoe we allemaal leden van het lichaam van Christus zijn. Hij had de Epheziërs nog niet geschreven over de nieuwe schepping en groeien in Christus en het afdoen van de oude mens om in nieuwheid van de Geest te wandelen. Ook de Galaten had hij nog niet geschreven over wetticisme en dat het alleen belangrijk is een nieuwe schepping te zijn, dat allen in Christus gelijk zijn en dat zij de wet konden vervullen door in liefde en in de Geest te wandelen. Hij had nog niet geschreven aan de Philippenzen over hoe Jezus de hemel verlaten had om mens te worden, dat Hij de dood onderging voor ons allen en Hem de Naam boven alle naam gegeven werd.
Al die brieven en die enorme openbaringen moesten de 20 jaar daarna nog uit zijn mond komen en over geschreven worden – maar tot dat moment had niemand die openbaringen en is er geen verlag van een leraar, tot aan Paulus.
De dingen die wij als vanzelfsprekend beschouwen waren nog niet onderwezen. Zelfs Petrus, in zijn laatste brief en in zijn afsluitende woorden* voor zijn executie, erkende dat het een en ander van wat Paulus leerde, moeilijk te begrijpen was. Als Petrus dat zei aan het eind van zijn leven, kun je begrijpen hoe nieuw en vreemd het onderwijs van Paulus geweest moet zijn aan het begin! *2 Petrus 3:15-16
Geen wonder dat er zo’n verschil werd gemaakt in dat ene jaar dat Paulus onderwees, dat wij discipelen in Jezus, voor het eerst erkend werden als een aparte klasse mensen – wij zijn christenen!
Denk eens na over die 10 jaar dat er geen onderwijs was, mensen die de Heilige Geest hadden, maar verder niets wisten. Als jij de charismatische vernieuwing van de jaren ’70 mee hebt gemaakt, heb je een idee hoe het geweest kon zijn – velen die toen net de Heilige Geest ontvangen hadden, moesten eigenlijk voor een tijdje opgesloten worden, omdat zij in hun grote ijver zonder kennis, meer kwaad dan goed deden.
Voor de volgende week: Wat de Heer zei over hoe die 10 jaar voor Paulus betrekking hebben op de afgelopen 10 jaar van onze tijd voor het lichaam van Christus, en over oordeel.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed