About free will if you like, 4 of 4
Over vrije wil als je wilt, 4 van 4
Dag allemaal,
Het grootste probleem waar ik e-mails over krijg, betreft emoties en gedachten. We leven in een cultuur van korte video en geluidsfragmenten, die zijn ontworpen om emoties te beroeren, en die jagen op angsten en veronderstellingen, en zelden een beroep doen op de hogere en nobele emoties en gedachten van de mens.
We zijn ook egocentrisch vanwege de gevallen menselijke natuur, levend in een beschadigde en gevallen wereld. Levenservaring zorgt ervoor dat sommige mensen nooit geleerd hebben hun emoties en gedachten onder controle te houden - ze leven naar wat 'emotionele redenering' wordt genoemd, die ik in eerdere 'Gedachten' heb behandeld. De vrije wil stelt ons in staat om een evenwicht te vinden.
De vrije wil geeft ons de mogelijkheid om emoties te hebben en te leren hoe we ze kunnen beheersen.
Omdat we geen robots zijn, maar soevereine wezens, betekent dit dat we de controle hebben over wat we denken, wat we voelen en hoe we handelen. Emoties zetten ons ertoe aan om te handelen en onze beslissingen te beïnvloeden. Emoties creëren een waarde voor onze wereld, maar ze zijn als rivieren, die elk in een bepaalde richting gaan en specifieke hoeveelheden water en inhoud met zich meedragen. Emoties stellen ons in staat om de hoogten en diepten van de menselijke ervaring te verkennen, en geven ons de mogelijkheid om een evenwicht te vinden tussen rede en emotie, want het leven vereist dat evenwicht om verstandige beslissingen te kunnen nemen.
Paulus erkent het conflict tussen het deel van onze gedachten en emoties dat met de Heer wil wandelen en het deel dat dit niet wil, en schrijft in 2 Corinthiërs 10:4-6 "wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus."
We hebben misschien zin om op een koude en regenachtige ochtend thuis te blijven, maar we gaan voorbij aan onze emoties en staan op en maken ons klaar om naar school of naar ons werk te gaan. Sommige christenen hebben die discipline niet als het gaat om hun gedachten en gevoelens over hun verlossing. Ze leven tegenstrijdig: In staat om emoties de baas te zijn om uit bed te komen en naar het werk te gaan, maar niet in staat om emoties en angsten onder controle te houden die hen vertellen dat ze God misschien te vaak hebben gegriefd en dat Hij hen uit het koninkrijk heeft geschopt.
Emoties in de juiste balans en gehoorzaamheid aan Christus stellen ons in staat om correct te redeneren. Als die gedachten en gevoelens uit balans zijn, maken ze ons zo dat we, ook al zien we hoofdstuk en vers, we die aan de kant schuiven en ervoor kiezen andere verzen te lezen (vrije wil) die het eens zijn met hoe we ons voelen - bang voor onze redding, bang dat we de onvergeeflijke zonde hebben begaan. We kennen God niet door onze emoties, we kennen Hem door Zijn Geest in onze geest en door het Woord. Hij kan onze emoties zeker beïnvloeden, maar we kennen Hem niet door emoties.
De vrije wil stelt ons in staat om te leven volgens moraal - een moraal die het onderscheid maakt tussen goed en kwaad.
Een mens die kiest tussen een appel of een sinaasappel is niet anders dan een aap die kiest tussen een appel en een sinaasappel - we oefenen niet echt de vrije wil uit. Vrije wil houdt morele beslissingen in - offers maken omdat het juist is. Het juiste doen als niemand kijkt.
We hebben de mogelijkheid om baas te zijn over een impuls, om iets anders te gaan doen. Je hond kan een kamer vernielen, maar heeft geen moreel kompas dat hem leidt. Mensen hebben het vermogen om naar een situatie te kijken en deze te beoordelen, en emoties te negeren om het juiste te doen. Dat is onze beslissing. Niet die van God. Niet de duivel. De vrije wil dwingt ons om morele beslissingen te nemen.
Mensen die weigeren de verantwoordelijkheid voor hun leven te nemen, willen net als die aap zijn die een sinaasappel kiest. Ze willen leven alsof hun daden geen gevolgen hebben, verbinden daar geen morele waarde aan. Ze kunnen stelen van een familielid en geen uiterlijke tekenen van wroeging uiten. Maar ze zijn geen aap. Hun leven is meer dan alleen het kiezen van welk voedsel ze eten, het gaat om het maken van morele keuzes, waarbij anderen betrokken worden die ze gekwetst hebben of geholpen. Verantwoordelijkheid nemen voor onze daden is wat de vrije wil ons geeft. Judas schreef in v4: 'Gebruik de genade van God niet als een vrijbrief voor de zonde'. De vrije wil stelt ons in staat om dat te doen - de zonde te rechtvaardigen omdat we in genade zijn. Of, we kunnen de genade van de vrije wil begrijpen die ons in staat stelt om een godvruchtig leven te leiden terwijl we als mens groeien en in Christus opgroeien.
Is het jou opgevallen dat in de brieven van het Nieuwe Testament weinig aan de duivel wordt verweten? Heb je gemerkt dat alle auteurs leren om persoonlijke verantwoordelijkheid te nemen, met God te wandelen, in de nieuwe schepping in Christus te wandelen en te groeien in christelijk karakter en gedachten en emoties? De duivel wordt nauwelijks genoemd. Ze leggen de verantwoordelijkheid bij het individu. Kijk wat Jezus voor je gedaan heeft, groei en word volwassen en reageer zoals het hoort, omdat Iemand zo’n grote prijs voor je ziel heeft betaald! Dat is waar het allemaal om gaat.
Vrije wil laat ons toe om hoop te hebben
Toen God aan Abraham verscheen en een relatie met hem begon, maakte dat niet alleen alle religieuze formules irrelevant, maar het bracht ook hoop voor de mensheid. In Abrahams tijd was iedereen betrokken bij religieuze rituelen om de goden te plezieren. Ze leefden in de angst dat als ze iets verkeerds deden, ze de god of godin op één of andere manier beledigden, een ramp hen zou treffen. Toen God Abraham uitnodigde om Hem te leren kennen en dat aan de hele mensheid aanbood, bracht dat hoop. De mens kon doorgaan met het religieuze ritueel als ze dat wilden, maar ze hadden de vrije wil om de Almachtige God te kennen, om een relatie met Hem te hebben. De vrije wil stelt ons in staat om hoop te hebben, om de Vader te kennen, om te weten dat het ergste wat ons ooit zou kunnen overkomen, is dat we naar de hemel gaan. Dat is solide hoop en vertrouwen - een verzekering van de ziel die als een anker fungeert door de stormen van het leven.
Vrije wil betekent dat falen nooit het einde is
Toen ik in de 6e klas zat, had ik een geweldige leraar die ons altijd uitdaagde. Op een dag stelde hij ons deze vraag, terwijl hij op enige afstand van de muur stond. Terwijl hij halverwege richting de muur liep, vroeg hij bij iedere stap: Hoeveel stappen zouden er nodig zijn, als ik halverwege de muur wil gaan, voordat ik bij de muur ben? Er waren veel gissingen, maar zijn antwoord verbaasde ons: Nooit.
In theorie betekent het, als we met iedere stap halverwege naar de muur gaan, we altijd nog de andere helft moeten gaan. Je zult die muur nooit bereiken. Dat was waarschijnlijk mijn eerste les in kwantumfysica, lol. Maar zijn punt is gerelateerd aan de vrije wil, die is dat je altijd een keuze hebt in dit leven. Falen is nooit het einde, er is altijd iets anders.
Zelfs de dood is niet het einde. De Bijbel spreekt over een tijdsperiode dat nog moet komen en waarin Jezus als koning zal regeren over alle naties. Het spreekt over ons die met Hem heersen. Dan worden 'komende eeuwen genoemd. De dood is niet het einde, het is slechts de opening van een nieuwe deur naar het volgende tijdperk in het leven. Een eeuwige God, die eeuwige wezens in Hem heeft geschapen, betekent dat er niet zoiets bestaat als een ultieme mislukking. Er is altijd een optie, altijd een voorziening die Hij voor elke situatie heeft getroffen.
In ons geloof spreken we over God die een deur opent of sluit. De uitdrukking 'als God een deur sluit, opent Hij een raam' is ook te horen. Er is altijd een andere 'halfweg' beweging naar iets anders. Je kunt uiteindelijk niet falen.
Absolute vrije wil is alleen Gods domein – Door Zijn wil kwam het universum te bestaan. Hij wilde de aarde laten bestaan.
Hij wilde dat de mens zou bestaan. De mens is geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis, daarom krijgen we ook een vrije wil, maar als geschapen wezens wordt onze vrije wil uitgeoefend binnen de grenzen van Zijn schepping, met die beperkingen. Maar ook, binnen die vrijheden. We zouden nooit weten wat we in Hem hebben als we geen vrije wil zouden hebben.
Efeziërs 2:8-10 vertelt ons dat we Gods ‘maaksel’ zijn, omdat we gered zijn uit genade door geloof. Het Griekse woord ‘maaksel’ is ' poiema ' wat naar het Engels vertaald wordt als 'gedichten'. Paulus schreef: "Want wij zijn Gods gedichten, geschapen voor goede dingen, die God (Vader) van tevoren voor ons heeft bereid om in te wandelen".
Wij zijn Gods gedichten, met een vrije wil om te wandelen in de dingen die Hij van tevoren heeft voorbereid - laten we in vertrouwen onze vrije wil in Hem uitoefenen. Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en ik op [email protected]
Over vrije wil als je wilt, 4 van 4
Dag allemaal,
Het grootste probleem waar ik e-mails over krijg, betreft emoties en gedachten. We leven in een cultuur van korte video en geluidsfragmenten, die zijn ontworpen om emoties te beroeren, en die jagen op angsten en veronderstellingen, en zelden een beroep doen op de hogere en nobele emoties en gedachten van de mens.
We zijn ook egocentrisch vanwege de gevallen menselijke natuur, levend in een beschadigde en gevallen wereld. Levenservaring zorgt ervoor dat sommige mensen nooit geleerd hebben hun emoties en gedachten onder controle te houden - ze leven naar wat 'emotionele redenering' wordt genoemd, die ik in eerdere 'Gedachten' heb behandeld. De vrije wil stelt ons in staat om een evenwicht te vinden.
De vrije wil geeft ons de mogelijkheid om emoties te hebben en te leren hoe we ze kunnen beheersen.
Omdat we geen robots zijn, maar soevereine wezens, betekent dit dat we de controle hebben over wat we denken, wat we voelen en hoe we handelen. Emoties zetten ons ertoe aan om te handelen en onze beslissingen te beïnvloeden. Emoties creëren een waarde voor onze wereld, maar ze zijn als rivieren, die elk in een bepaalde richting gaan en specifieke hoeveelheden water en inhoud met zich meedragen. Emoties stellen ons in staat om de hoogten en diepten van de menselijke ervaring te verkennen, en geven ons de mogelijkheid om een evenwicht te vinden tussen rede en emotie, want het leven vereist dat evenwicht om verstandige beslissingen te kunnen nemen.
Paulus erkent het conflict tussen het deel van onze gedachten en emoties dat met de Heer wil wandelen en het deel dat dit niet wil, en schrijft in 2 Corinthiërs 10:4-6 "wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus."
We hebben misschien zin om op een koude en regenachtige ochtend thuis te blijven, maar we gaan voorbij aan onze emoties en staan op en maken ons klaar om naar school of naar ons werk te gaan. Sommige christenen hebben die discipline niet als het gaat om hun gedachten en gevoelens over hun verlossing. Ze leven tegenstrijdig: In staat om emoties de baas te zijn om uit bed te komen en naar het werk te gaan, maar niet in staat om emoties en angsten onder controle te houden die hen vertellen dat ze God misschien te vaak hebben gegriefd en dat Hij hen uit het koninkrijk heeft geschopt.
Emoties in de juiste balans en gehoorzaamheid aan Christus stellen ons in staat om correct te redeneren. Als die gedachten en gevoelens uit balans zijn, maken ze ons zo dat we, ook al zien we hoofdstuk en vers, we die aan de kant schuiven en ervoor kiezen andere verzen te lezen (vrije wil) die het eens zijn met hoe we ons voelen - bang voor onze redding, bang dat we de onvergeeflijke zonde hebben begaan. We kennen God niet door onze emoties, we kennen Hem door Zijn Geest in onze geest en door het Woord. Hij kan onze emoties zeker beïnvloeden, maar we kennen Hem niet door emoties.
De vrije wil stelt ons in staat om te leven volgens moraal - een moraal die het onderscheid maakt tussen goed en kwaad.
Een mens die kiest tussen een appel of een sinaasappel is niet anders dan een aap die kiest tussen een appel en een sinaasappel - we oefenen niet echt de vrije wil uit. Vrije wil houdt morele beslissingen in - offers maken omdat het juist is. Het juiste doen als niemand kijkt.
We hebben de mogelijkheid om baas te zijn over een impuls, om iets anders te gaan doen. Je hond kan een kamer vernielen, maar heeft geen moreel kompas dat hem leidt. Mensen hebben het vermogen om naar een situatie te kijken en deze te beoordelen, en emoties te negeren om het juiste te doen. Dat is onze beslissing. Niet die van God. Niet de duivel. De vrije wil dwingt ons om morele beslissingen te nemen.
Mensen die weigeren de verantwoordelijkheid voor hun leven te nemen, willen net als die aap zijn die een sinaasappel kiest. Ze willen leven alsof hun daden geen gevolgen hebben, verbinden daar geen morele waarde aan. Ze kunnen stelen van een familielid en geen uiterlijke tekenen van wroeging uiten. Maar ze zijn geen aap. Hun leven is meer dan alleen het kiezen van welk voedsel ze eten, het gaat om het maken van morele keuzes, waarbij anderen betrokken worden die ze gekwetst hebben of geholpen. Verantwoordelijkheid nemen voor onze daden is wat de vrije wil ons geeft. Judas schreef in v4: 'Gebruik de genade van God niet als een vrijbrief voor de zonde'. De vrije wil stelt ons in staat om dat te doen - de zonde te rechtvaardigen omdat we in genade zijn. Of, we kunnen de genade van de vrije wil begrijpen die ons in staat stelt om een godvruchtig leven te leiden terwijl we als mens groeien en in Christus opgroeien.
Is het jou opgevallen dat in de brieven van het Nieuwe Testament weinig aan de duivel wordt verweten? Heb je gemerkt dat alle auteurs leren om persoonlijke verantwoordelijkheid te nemen, met God te wandelen, in de nieuwe schepping in Christus te wandelen en te groeien in christelijk karakter en gedachten en emoties? De duivel wordt nauwelijks genoemd. Ze leggen de verantwoordelijkheid bij het individu. Kijk wat Jezus voor je gedaan heeft, groei en word volwassen en reageer zoals het hoort, omdat Iemand zo’n grote prijs voor je ziel heeft betaald! Dat is waar het allemaal om gaat.
Vrije wil laat ons toe om hoop te hebben
Toen God aan Abraham verscheen en een relatie met hem begon, maakte dat niet alleen alle religieuze formules irrelevant, maar het bracht ook hoop voor de mensheid. In Abrahams tijd was iedereen betrokken bij religieuze rituelen om de goden te plezieren. Ze leefden in de angst dat als ze iets verkeerds deden, ze de god of godin op één of andere manier beledigden, een ramp hen zou treffen. Toen God Abraham uitnodigde om Hem te leren kennen en dat aan de hele mensheid aanbood, bracht dat hoop. De mens kon doorgaan met het religieuze ritueel als ze dat wilden, maar ze hadden de vrije wil om de Almachtige God te kennen, om een relatie met Hem te hebben. De vrije wil stelt ons in staat om hoop te hebben, om de Vader te kennen, om te weten dat het ergste wat ons ooit zou kunnen overkomen, is dat we naar de hemel gaan. Dat is solide hoop en vertrouwen - een verzekering van de ziel die als een anker fungeert door de stormen van het leven.
Vrije wil betekent dat falen nooit het einde is
Toen ik in de 6e klas zat, had ik een geweldige leraar die ons altijd uitdaagde. Op een dag stelde hij ons deze vraag, terwijl hij op enige afstand van de muur stond. Terwijl hij halverwege richting de muur liep, vroeg hij bij iedere stap: Hoeveel stappen zouden er nodig zijn, als ik halverwege de muur wil gaan, voordat ik bij de muur ben? Er waren veel gissingen, maar zijn antwoord verbaasde ons: Nooit.
In theorie betekent het, als we met iedere stap halverwege naar de muur gaan, we altijd nog de andere helft moeten gaan. Je zult die muur nooit bereiken. Dat was waarschijnlijk mijn eerste les in kwantumfysica, lol. Maar zijn punt is gerelateerd aan de vrije wil, die is dat je altijd een keuze hebt in dit leven. Falen is nooit het einde, er is altijd iets anders.
Zelfs de dood is niet het einde. De Bijbel spreekt over een tijdsperiode dat nog moet komen en waarin Jezus als koning zal regeren over alle naties. Het spreekt over ons die met Hem heersen. Dan worden 'komende eeuwen genoemd. De dood is niet het einde, het is slechts de opening van een nieuwe deur naar het volgende tijdperk in het leven. Een eeuwige God, die eeuwige wezens in Hem heeft geschapen, betekent dat er niet zoiets bestaat als een ultieme mislukking. Er is altijd een optie, altijd een voorziening die Hij voor elke situatie heeft getroffen.
In ons geloof spreken we over God die een deur opent of sluit. De uitdrukking 'als God een deur sluit, opent Hij een raam' is ook te horen. Er is altijd een andere 'halfweg' beweging naar iets anders. Je kunt uiteindelijk niet falen.
Absolute vrije wil is alleen Gods domein – Door Zijn wil kwam het universum te bestaan. Hij wilde de aarde laten bestaan.
Hij wilde dat de mens zou bestaan. De mens is geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis, daarom krijgen we ook een vrije wil, maar als geschapen wezens wordt onze vrije wil uitgeoefend binnen de grenzen van Zijn schepping, met die beperkingen. Maar ook, binnen die vrijheden. We zouden nooit weten wat we in Hem hebben als we geen vrije wil zouden hebben.
Efeziërs 2:8-10 vertelt ons dat we Gods ‘maaksel’ zijn, omdat we gered zijn uit genade door geloof. Het Griekse woord ‘maaksel’ is ' poiema ' wat naar het Engels vertaald wordt als 'gedichten'. Paulus schreef: "Want wij zijn Gods gedichten, geschapen voor goede dingen, die God (Vader) van tevoren voor ons heeft bereid om in te wandelen".
Wij zijn Gods gedichten, met een vrije wil om te wandelen in de dingen die Hij van tevoren heeft voorbereid - laten we in vertrouwen onze vrije wil in Hem uitoefenen. Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en ik op [email protected]
RSS Feed