Gelukkig was het zo dat Barb naar een andere kerk ging toen ik jong was, want als zij gezien had wat ik je zo meteen ga vertellen, hadden wij nooit verkering gekregen – iemand kwam met een bruine kleur in een fles, en ik viel daarvoor.
Het werd als gemakkelijk geadverteerd, gegarandeerd. Gewoon iets ervan in je hand gieten en je krijgt een geweldige bruine kleur. Ik dacht: Wat een geweldig idee! Zo zie ik er met Pasen goed uit!
De gebruiksaanwijzing gaf aan handschoenen te gebruiken bij het aanbrengen, en dat had een alarmbelletje moeten laten afgaan, maar dat deed ik af als iets voor watjes. Er was echter nog een waarschuwing, namelijk dat de kleur bij mensen met een lichte huid oranjeachtig zou kunnen worden, maar ik redeneerde dat ik niet ZO’N lichte huid had. Blijkbaar had ik het fout.
Dit was immers begin jaren 70 en ik had mijn Paas kleding klaar liggen – een witte trui met een helderblauw jasje. Ik bedoel het blauw dat een tele-evangelist op TV zou kunnen dragen – zoals even later bleek kreeg ik een gezicht, zo oranje als Oompa Loompa in de film Willy Wonka en de Chocoladefabriek. Ik was 13 of 14 en tot aan de dag van vandaag is dit de meest genante gebeurtenis van mijn leven.
Ik had geen keus, want ik kon het er niet afwassen. En helaas was die dag een wolkenloze dag en had de zon de perfecte hoek om mijn oranje gezicht tegen mijn witte trui te doen oplichten, tijdens de maaltijd na de dienst, buiten op het gras. Ik was altijd al erg lang, en nu was ik dus een reuze Oompa Loompa.
Ik probeerde de starende blikken af te doen als bewondering voor mijn knappe uiterlijk, maar toen een klein kind al schreeuwend van mij wegrende, wist ik dat ik maar beter niet kon doen alsof. Dus slikte ik mijn trots in en vertelde mijn vrienden en iedereen die ernaar vroeg gewoon de waarheid – het was een ongeluk, echt waar! Een verschrikkelijk arbeidsongeval! Ik wist niet wat ik deed, echt!
Ik bleef me verontschuldigen voor mijn oranje gezicht, want iedere keer als iemand iets tegen mij wilde zeggen, barstten ze in lachen uit en moesten ze zich omdraaien om zichzelf te herpakken; dan draaiden ze zich weer naar mij toe om wat te zeggen en begon het lachen weer opnieuw. Het liefst wilde ik naar huis om mijzelf in mijn kamer op te sluiten.
Oranje zonden?
En dat is ook vaak zo het geval met wat de kerkcultuur leert over onze zonden, terwijl ze zouden moeten leren hoe Jezus de zonde van de wereld wegnam. Het verschil begrijpen verandert alles. Er wordt ons verteld dat we zijn zoals ik mij voelde – voor altijd bevlekt en een lachertje voor God. Alhoewel we nu met Hem zijn en onze zonden vergeven zijn, op de één of andere manier zijn ze gebrandmerkt in ons zijn en dat blijft zo totdat we in de hemel komen.
Ik stelde mij voor, dat wanneer ik een zonde beging, er een soort van hemelse rechtbank was en wanneer ik nog een keer de vergeving van de Vader vroeg, Hij op Zijn ellebogen leunde en naar Jezus keek en zei: “Wat denk je, Zoon; zullen we hem nog een keer vergeven of laten we hem even zweten?” en Jezus zou dan antwoorden: “Hij heeft dit al eerder gedaan, Vader, dus laat hem maar even zweten; laten we hem een halve dag geven en dan vergeven we hem.”
Tot een zonnige dag begin 1985…
Ik reed richting het noorden op de 1-25, door Denver, met het zonnedak van mijn Subaru open. De zon scheen op de met sneeuw bedekte bergen aan mijn linkerkant, en in tegenstelling tot de mooie dag, voelde ik mij verschrikkelijk. Ik had iets gedaan of gezegd waar ik vergeving voor moest vragen, en ik voelde mij als een recidivist die voor de rechter stond, om voor de honderdste keer om vergeving te smeken, waar ik geen recht op had. Dus zette ik een dapper gezicht op en zei:
“Dank U Vader voor uw genade, dank U voor Uw erbarmen en vergeving, dank voor 1 Johannes 1:9 dat zegt dat als ik mijn zonden belijd, U getrouw en rechtvaardig bent om mijn zonden te vergeven, en dat niet alleen, maar er staat dat U mij reinigt van alle ongerechtigheid. Dank U voor Uw trouw aan mij om mij te vergeven…”
En op dat punt interrumpeerde de Vader mijn gebed met een luide stem, die enigszins geërgerd en verontwaardigt klonk en zei: “Ik ben niet trouw aan JOU, Ik ben trouw aan het werk van mijn Zoon aan het kruis!”
En beeld van een boom kwam voor mijn ogen en ik kon ineens het wortelsysteem zien. Dwars over de wortels, die normaal gesproken niet zichtbaar zijn, zag ik nu “Zonde van de wereld’ staan en op de stam was het woord ‘Dood’ geschreven en in de takken en over het vele fruit aan de takken zag ik staan ‘Zonden.’
Ineens begreep ik het – Jezus doodde de wortel!
Individuele zonden komen voort uit de wortel van de zonde van de wereld, en via dood naar de individuele zonden, wat wil zeggen dat alle zonden de dood als gevolg hebben.
Zodra de zonde van de wereld weggenomen was, bleven de verwelkte bladeren en vruchten over, waar geen leven meer in zit. Ik was vrij! Ik was niet de focus van Jezus aan het kruis, maar Zijn focus was op de zonde van de wereld, wat een veel doeltreffender manier is dan een hemelse rechtbank die een muntje opgooit, telkens als ik gezondigd had.
Niets nagelaten
Door de zonde van de wereld weg te nemen, is er geen zonde meer die ik zou kunnen doen die niet alreeds vergeven en weggenomen is. Dat gezegd hebbende, wil ik die uitspraak verduidelijken – Jezus stierf niet voor Zichzelf, dus de enige zonde die niet bedekt is, is de zonde van het afwijzen van Hem. Dat is het lasteren van de Heilige Geest, die het middel tot redding is – Hij stierf niet voor Zichzelf, dus Hem afwijzen is het werk van de Heilige Geest afwijzen, wat redding is.
Maar…ik wijs Hem niet af, dus doordat Hij de zonde van de wereld wegnam, hebben alle zonden aan die boom, geen kracht meer, zijn dood. Dat is het punt dat Paulus maakt in Romeinen 6:11, dat wij dood voor de zonde zijn en zonde voor ons.
Strijd vanuit een positie gewonnen te hebben
Er is een stroom in het geloof dat God onze tegenstander maakt en als er maar genoeg mensen samen bidden, zal het enorme aantal Hem overtuigen te handelen. Als er genoeg mensen zijn die vasten, zal Hij onder de indruk zijn van hun oprechtheid en offer, en handelen. Als we genoeg mensen bij elkaar kunnen krijgen die het uitschreeuwen naar de hemel, kunnen we Hem bewegen opwekking op aarde te brengen. Hij is niet onze tegenstander.
Efeziërs 1:3 zegt dat de Vader ons gezegend heeft met iedere geestelijke zegeningen in de hemelse gewesten, doordat Jezus de zonde van de wereld weggenomen heeft. Efeziërs 2:4 zegt dat de Vader redding gegeven heeft en wij gezeten zijn in Christus Jezus, naast Hem, aan Zijn rechterhand, met het doel dat Hij (de Vader) ons in de komende eeuwen de rijkdom van Zijn genade over ons zal tonen.
Er is ons het recht gegeven de naam van Jezus te gebruiken om boze geesten te gebieden weg te gaan van ons. Jezus bad nooit voor bevrijding, Hij gebood demonen weg te gaan. De apostelen baden nooit tot de Vader om demonen te stoppen die hen lastig vielen, zij geboden de demonen te gaan. Wij strijden vanuit een positie al gewonnen te hebben! We gebruiken de naam van Jezus om hen te gebieden weg te gaan!
Zondaren zondigen omdat het hun natuur is; christenen zondigen uit vrije keuze
Efeziërs 2:3 zegt dat wij, voor we Christus kenden, ‘van nature kinderen des toorns’ waren. Dat betekent dat het onze natuur was te zondigen. Maar onze natuur is veranderd, we zijn wederomgeboren, verzegeld door de Heilige Geest. We zijn in een proces van het vernieuwen van ons denken, om te denken zoals God denkt, dus als wij zondigen, doen we dat omdat we daar voor kiezen, niet omdat het onze natuur is.
We hebben geen oranje gezichten meer, bevlekt door zonde. “Want gij waart vroeger duisternis, maar thans zijt gij licht in de Here; wandelt als kinderen des lichts.” Efeziërs 5:8
Jezus nam de zonde van de wereld weg. Jouw individuele zonden, jouw zonden uit het verleden, de zonden van vandaag, als die er zijn, de zonden van volgend jaar – zijn allemaal weggenomen in de zonde van de wereld. Die wortel is dood, dus de vruchten die uit die wortel voortkomen, zijn ook dood. Jij en ik zijn vrij om VOOR hem te leven, gebruik deze geweldige genade als bekrachtiging om heilige en godsvruchtige levens te leiden.
En daar gaan we volgende week mee verder,
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]