Name of God: ehyeh asher ehyeh means hope #3
Naam van God: ehyeh asher ehyeh betekent hoop # 3
Dag Allemaal
Als we deze studie van de 'IK BEN' naam van de Heer afsluiten, of 'Ik zal zijn wat ik zal zijn', moeten we ons realiseren hoe Zijn uitroep naar Mozes Israël onderscheidde van alle andere naties, en inderdaad, van alle andere filosofieën zelfs tot op de dag van vandaag.
God heeft hoop uitgevonden
Vóór Abraham had God Zichzelf niet meer geopenbaard sinds de dagen van Noach, en zou het niet opnieuw doen tot Mozes. Abraham is de enige persoon van het Oude Testament die de vriend van God wordt genoemd. Denk daar is over na - niet Adam, niet Noach, niet Mozes of Elia. Alleen Abraham wordt de vriend van God genoemd in het Oude Testament. (II Chronicles 20: 7, Jesaja 41: 8, Jakobus 2: 23)
Abraham leefde tussen heidense religies wiens grootste hoop was dat de goden niet boos op hen zouden zijn. Er was geen ontsnapping mogelijk; de goden kalmeren door te offeren, was hoe de mensheid geleefd heeft, zonder de hoop om vrij te komen naar een staat van zegen.
Toen de Heer aan Abraham verscheen, veranderde alles. Nu kan een persoon de Heer kennen, Hem werkelijk kennen. Hij en Abraham waren vrienden, en God bood de belofte van die vriendschap ook aan Abrahams nageslacht aan.
We zouden kunnen zeggen dat God en Israël de hoop voor de hele wereld hebben uitgevonden. "Ik zal zijn wat ik zal zijn" zou op zichzelf niets betekenen voor de mensheid, want het is Gods verklaring van zelfstandig bestaan. Het zou niets betekenen voor de mensheid tenzij Hij de mens ook de gelegenheid gaf om een verbond met Hem aan te gaan - om één met Hem te zijn: Hij in ons, wij in Hem. En dat is precies wat Hij deed.
De vriend van God
Toen Hij de vriend van Abraham werd en toen Hij aan Mozes verscheen om die relatie met Abrahams afstammelingen uiteen te zetten, veranderde dat alles. De hoop werd uitgebreid tot de mensheid: je hebt een toekomst in Mij. De lasten en pijn van deze wereld zullen niet eeuwig duren, in Mij is er vrede en een zekere toekomst. "Ik zal zijn wat ik zal zijn: kom met Me mee!"
Israël was anders dan de heidense naties rondom hen. Die mensen leefden en stierven en voor zover ze wisten, was dat het. Misschien zouden ze terugkomen in een lagere dierlijke vorm, misschien houdt de mens op te bestaan na de dood. Misschien was het net als de Egyptenaren die geloofden dat de 'ka' (lichaam in de dood) en 'ba' (persoonlijkheid / ziel) gewoon naar een koninkrijk van de doden gingen. Tot aan Abraham wist niemand wat daarna kwam.
En toen God aan Mozes verscheen en zei: "Ik zal zijn wat ik zal zijn", zei Hij: "Ik ben wat na de dood ligt" en in wezen: "Ik wil in een verbond met jou zijn, en jij met mij, dat waar Ik ben jij ook zult zijn ". Het gaf de mensheid hoop en zekerheid. De toekomst volgens God en hen die in Hem zijn, is helder en Hij is er al in onze toekomst. Hij is de IK BEN. Hij is er al. God door Israël bracht hoop aan de wereld.
Wat is hoop?
De Bijbelse definitie van hoop is 'een gunstige en een zekere verwachting '. Dat is anders dan het moderne, vaak Amerikaanse en westerse gebruik dat suggereert ‘houdt vol’, zoals een kitten dat met zijn klauwen aan takken van een boom hangt - blijf gewoon hangen, hoop op het beste, nog een tijdje langer! Dat is geen Bijbelse hoop. Bijbelse hoop is 'een verwachtingsvol vertrouwen'. Dat is waarom "Ik zal zijn wat Ik zal zijn" een openbaring is van zekerheid, van hoop, van een verwachting van een toekomst die bekend is.
Hoop is van de ziel, de emoties en gedachten. Hebreeën 6: 17-20 legt dit uit, betreffende Abraham:
"God verbond zich ook met een eed, zodat degenen die de belofte ontvingen, er volkomen zeker van konden zijn dat hij nooit van gedachten zou veranderen. Dus God heeft zowel zijn belofte als zijn eed gegeven. Deze twee dingen zijn onveranderlijk omdat het onmogelijk is voor God om te liegen, daarom kunnen wij die naar hem gevlucht zijn, veel vertrouwen hebben als we vasthouden aan de hoop die voor ons ligt. Deze hoop is een sterk en betrouwbaar anker voor onze zielen . Het leidt ons door het voorhangsel naar Gods heilige der heiligen Jezus is daar al naar binnen gegaan voor ons ... "New Living Translation
Hoop is het anker voor onze zielen - onze emoties, gedachten, gevoelens, redeneringen. Een anker wordt ongezien stevig op de zeebodem geplant en laat de boot tegen de stormen meezwaaien met de weg van de minste weerstand. De boot van je leven kan op deze manier zwaaien, als er stormen op je pad komen, maar dat anker is stevig vastgezet, ongezien, en houdt je ziel stabiel. Houd vast aan je hoop.
Hoop komt voort uit openbaring, in de context hierboven, openbaring van God die Abraham een belofte heeft gedaan. Uit openbaring komt hoop en uit hoop wordt het geloof geboren. Geloof is het bewijs (getuige in onze geest) van dingen die men hoopt (in onze ziel door openbaring), de zekerheid van de dingen die men niet ziet.
Merk op dat de hoop, hoewel het van de ziel is, 'tot binnen het voorhangsel’ gaat. Hoop komt de hemel binnen om ons die zekerheid te geven. Dat is je anker, gegrond in hoop op de hemel, waar Jezus al voor ons is vooruitgegaan.
Misschien kennen we de hemel door ervaring nog niet, maar we weten het. We hebben die openbaring, die zekerheid, in ons. Die openbaring vervult onze ziel met hoop, met vreugde, met vrede, wetend dat ons bestendig burgerschap er is en dat wij reizigers zijn die deze stervende wereld passeren.
God bedacht de hoop door te onthullen dat Hij de IK BEN is, de 'Ik zal zijn wat Ik zal zijn' en zegt: 'kom met me mee!' Wat een genade! Welke vrede! Onze wereld heeft nu hoop nodig, en jij en ik zijn rentmeesters van die hoop voor hen.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
Naam van God: ehyeh asher ehyeh betekent hoop # 3
Dag Allemaal
Als we deze studie van de 'IK BEN' naam van de Heer afsluiten, of 'Ik zal zijn wat ik zal zijn', moeten we ons realiseren hoe Zijn uitroep naar Mozes Israël onderscheidde van alle andere naties, en inderdaad, van alle andere filosofieën zelfs tot op de dag van vandaag.
God heeft hoop uitgevonden
Vóór Abraham had God Zichzelf niet meer geopenbaard sinds de dagen van Noach, en zou het niet opnieuw doen tot Mozes. Abraham is de enige persoon van het Oude Testament die de vriend van God wordt genoemd. Denk daar is over na - niet Adam, niet Noach, niet Mozes of Elia. Alleen Abraham wordt de vriend van God genoemd in het Oude Testament. (II Chronicles 20: 7, Jesaja 41: 8, Jakobus 2: 23)
Abraham leefde tussen heidense religies wiens grootste hoop was dat de goden niet boos op hen zouden zijn. Er was geen ontsnapping mogelijk; de goden kalmeren door te offeren, was hoe de mensheid geleefd heeft, zonder de hoop om vrij te komen naar een staat van zegen.
Toen de Heer aan Abraham verscheen, veranderde alles. Nu kan een persoon de Heer kennen, Hem werkelijk kennen. Hij en Abraham waren vrienden, en God bood de belofte van die vriendschap ook aan Abrahams nageslacht aan.
We zouden kunnen zeggen dat God en Israël de hoop voor de hele wereld hebben uitgevonden. "Ik zal zijn wat ik zal zijn" zou op zichzelf niets betekenen voor de mensheid, want het is Gods verklaring van zelfstandig bestaan. Het zou niets betekenen voor de mensheid tenzij Hij de mens ook de gelegenheid gaf om een verbond met Hem aan te gaan - om één met Hem te zijn: Hij in ons, wij in Hem. En dat is precies wat Hij deed.
De vriend van God
Toen Hij de vriend van Abraham werd en toen Hij aan Mozes verscheen om die relatie met Abrahams afstammelingen uiteen te zetten, veranderde dat alles. De hoop werd uitgebreid tot de mensheid: je hebt een toekomst in Mij. De lasten en pijn van deze wereld zullen niet eeuwig duren, in Mij is er vrede en een zekere toekomst. "Ik zal zijn wat ik zal zijn: kom met Me mee!"
Israël was anders dan de heidense naties rondom hen. Die mensen leefden en stierven en voor zover ze wisten, was dat het. Misschien zouden ze terugkomen in een lagere dierlijke vorm, misschien houdt de mens op te bestaan na de dood. Misschien was het net als de Egyptenaren die geloofden dat de 'ka' (lichaam in de dood) en 'ba' (persoonlijkheid / ziel) gewoon naar een koninkrijk van de doden gingen. Tot aan Abraham wist niemand wat daarna kwam.
En toen God aan Mozes verscheen en zei: "Ik zal zijn wat ik zal zijn", zei Hij: "Ik ben wat na de dood ligt" en in wezen: "Ik wil in een verbond met jou zijn, en jij met mij, dat waar Ik ben jij ook zult zijn ". Het gaf de mensheid hoop en zekerheid. De toekomst volgens God en hen die in Hem zijn, is helder en Hij is er al in onze toekomst. Hij is de IK BEN. Hij is er al. God door Israël bracht hoop aan de wereld.
Wat is hoop?
De Bijbelse definitie van hoop is 'een gunstige en een zekere verwachting '. Dat is anders dan het moderne, vaak Amerikaanse en westerse gebruik dat suggereert ‘houdt vol’, zoals een kitten dat met zijn klauwen aan takken van een boom hangt - blijf gewoon hangen, hoop op het beste, nog een tijdje langer! Dat is geen Bijbelse hoop. Bijbelse hoop is 'een verwachtingsvol vertrouwen'. Dat is waarom "Ik zal zijn wat Ik zal zijn" een openbaring is van zekerheid, van hoop, van een verwachting van een toekomst die bekend is.
Hoop is van de ziel, de emoties en gedachten. Hebreeën 6: 17-20 legt dit uit, betreffende Abraham:
"God verbond zich ook met een eed, zodat degenen die de belofte ontvingen, er volkomen zeker van konden zijn dat hij nooit van gedachten zou veranderen. Dus God heeft zowel zijn belofte als zijn eed gegeven. Deze twee dingen zijn onveranderlijk omdat het onmogelijk is voor God om te liegen, daarom kunnen wij die naar hem gevlucht zijn, veel vertrouwen hebben als we vasthouden aan de hoop die voor ons ligt. Deze hoop is een sterk en betrouwbaar anker voor onze zielen . Het leidt ons door het voorhangsel naar Gods heilige der heiligen Jezus is daar al naar binnen gegaan voor ons ... "New Living Translation
Hoop is het anker voor onze zielen - onze emoties, gedachten, gevoelens, redeneringen. Een anker wordt ongezien stevig op de zeebodem geplant en laat de boot tegen de stormen meezwaaien met de weg van de minste weerstand. De boot van je leven kan op deze manier zwaaien, als er stormen op je pad komen, maar dat anker is stevig vastgezet, ongezien, en houdt je ziel stabiel. Houd vast aan je hoop.
Hoop komt voort uit openbaring, in de context hierboven, openbaring van God die Abraham een belofte heeft gedaan. Uit openbaring komt hoop en uit hoop wordt het geloof geboren. Geloof is het bewijs (getuige in onze geest) van dingen die men hoopt (in onze ziel door openbaring), de zekerheid van de dingen die men niet ziet.
Merk op dat de hoop, hoewel het van de ziel is, 'tot binnen het voorhangsel’ gaat. Hoop komt de hemel binnen om ons die zekerheid te geven. Dat is je anker, gegrond in hoop op de hemel, waar Jezus al voor ons is vooruitgegaan.
Misschien kennen we de hemel door ervaring nog niet, maar we weten het. We hebben die openbaring, die zekerheid, in ons. Die openbaring vervult onze ziel met hoop, met vreugde, met vrede, wetend dat ons bestendig burgerschap er is en dat wij reizigers zijn die deze stervende wereld passeren.
God bedacht de hoop door te onthullen dat Hij de IK BEN is, de 'Ik zal zijn wat Ik zal zijn' en zegt: 'kom met me mee!' Wat een genade! Welke vrede! Onze wereld heeft nu hoop nodig, en jij en ik zijn rentmeesters van die hoop voor hen.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
RSS Feed