Should we celebrate pagan holidays made Christian? 2 of 2
Moeten we heidense feestdagen christelijk maken? 2 van 2
Hallo allemaal,
We gaan verder met waar we gebleven waren, met de vraag: Moeten we voormalige heidense feestdagen vieren die christelijk zijn geworden?
Hoe gaan we te werk als de feestdagen aanbreken en wij er de ene mening op na houden en iemand van wie we houden iets anders gelooft? In de VS kennen we de uitdrukking "de hoge weg nemen", wat betekent dat we ons onthouden van datgene wat ruzie zou kunnen veroorzaken, in het belang van het moment. Het betekent dat je in liefde wandelt en verschillen over het hoofd ziet omwille van de relatie. Wow, dat is christen zijn! Het is zo gek dat het wel eens zou kunnen werken!
Ga 2 uur naar het kerstfeest en eer je baas of familielid. Je onderschrijft niet het kerstfeest als je er niet in gelooft; je onderschrijft je relatie met die andere persoon of personen. Mensen zijn in de war als het gaat om liefde. Ze realiseren zich niet dat als je van iemand houdt, het geen goedkeuring van hen of hun levensstijl is, het is gewoon van hen houden omdat God hen geschapen heeft.
Is jouw zaak rechtvaardig?
In Romeinen 14 confronteert Paulus de meningen in de lokale gemeente. Bedenk, zoals met iedereen van Handelingen tot De Openbaring, dat zij allen in huizen bijeenkwamen. Paulus schrijft aan mensen die in hun huizen samenkomen voor 'kerk'. Maar sommigen hadden sterke meningen over degenen die tegenover hen zaten in een of andere 'huiskamer'. "Ik ben het niet eens met..." echoot van de pagina's van Romeinen 14.
"Ontvang iemand die zwak is in het geloof, maar niet tot het punt van ruzie maken. Hier in v1 betreedt Paulus de arena van de mening. Hij zegt: "Praat over je verschillen, maar niet tot het punt dat er ruzie van komt. Hij maakt een onderscheid tussen de absolute morele waarheid en de persoonlijke meningen van de betrokkenen. Meningen moeten in gehoorzaamheid aan Christus gebracht worden. Hoe wordt dat gedaan?
Het ging om drie zaken:
Sommigen zeiden dat zij alleen groenten eten en zij waren het niet eens met degenen die vlees aten. Sommigen kozen één dag van de week als de dag om te aanbidden, en zij waren het niet eens met anderen die daar een andere mening over hadden. Het derde punt was wijn, slechts 1 maal genoemd, in v21. Sommigen zeiden dat het goed was om wijn te drinken, anderen zeiden van niet. Dezelfde kwesties werden behandeld in 1Corintiërs 8 en 10. Sommige hadden te maken met afgoderij, sommige met Joodse sabbatten en diëten, sommige gewoon met persoonlijke keuzes.
In v10 vertelt hij hen dat ieder van ons een dienaar van de Heer is, en dat Hij ons beiden aanvaardt, ongeacht onze mening over speciale dagen of onze diëten. Hij vraagt: Waarom oordelen jullie over de dienaar van een ander? Auw. Die andere persoon is de dienaar van de Heer, en als Hij hen aanvaardt, dan gaat het ons niets aan. Als Hij wil dat ze veranderen, dan zal Hij hen daarover aanspreken, het zijn onze zaken niet. Dat is tussen hen en de Heer.
Hij zegt ook dat als iemand een dag viert waarop hij wil aanbidden, hij dat doet voor de Heer. Voor de persoon die geen bijzondere dag heeft, ook dat is aan de Heer. Oordeel niet over de dienstknecht van een ander.
In Colossenzen 2:10-23 vertelt Paulus over het volledige werk van Jezus aan het kruis, en hoe wij compleet zijn in Hem. Dan zegt hij 'Laat daarom niemand u oordelen over eten of drinken of over sabbatdagen...' Waarom? Omdat je compleet bent in Christus. Zo simpel is het. Voor mij is elke dag een speciale dag om Hem te aanbidden. Voor mij is elke hap eten speciaal omdat het door Hem gegeven is. Ik ben compleet in Hem, dus ik heb de vrijheid om te aanbidden op elke dag die ik wil, en de vrijheid om te eten of niet te eten wat ik wil. Ik leef het leven vanuit de positie dat ik al gewonnen heb, want Christus is in mij. Wow.
Kerstmis? Pasen?
Mis het punt niet. Paulus zei dat het niemands zaak is als het gaat om een persoonlijke mening. Hij vertelde degenen in Romeinen 14 om "ten volle overtuigd te zijn in uw eigen geest" - we moeten niet optreden als verdediger of evangelist voor onze specifieke mening. Die ander leeft en sterft voor Christus. Dat doen wij ook. Dus het is niet onze zaak.
Jaren geleden hoorde ik Kenneth E. Hagin vertellen over hoe een man in zijn kerk kritiek had op de hoed van zijn vrouw. KEH zei hem iets in de trant van 'Bemoei je met je eigen zaken, ze kleedt zich voor zichzelf en mij, niet voor jou.' lol.
Het is echt zo eenvoudig. Dit principe zal, als het begrepen wordt, iemand op het pad zetten van het brengen van meningen onder de gehoorzaamheid van Christus op elk gebied van het leven. Je kunt zeggen: "Ik zou het anders doen" of "Zo geloof ik niet" en het daarbij laten. Dat betekent dat je meningen nooit het punt bereiken dat er strijd of verdeeldheid in je hart ontstaat.
Dus wat als er dingen in hun leven zijn waar je het niet mee eens bent? En wat dan nog als zij dingen anders aanpakken dan jij had verwacht of gewild? Wanneer wij een mening vormen en anderen zijn het niet eens met onze mening, dan hebben wij een keuze. Wanneer we ontdekken dat het Woord hier zegt om niet te oordelen over de dienaar van een ander, moeten we onze emoties en gedachten bevelen tot gehoorzaamheid aan Christus. Toen Jezus zei dat we eerst de balk uit onze ogen moeten verwijderen voordat we de splinter in de ogen van een ander eruit halen, bedoelde Hij ook echt dat we zo moeten leven. Het betekent dat we onze gedachten en gevoelens moeten disciplineren.
Als een familielid of vriend een kerstboom heeft staan, hoef jij je afkeer of afkeuring niet te laten blijken, en je hoeft hen ook niet te mijden. Zij vieren Kerstmis met alles erop en eraan tot eer van de Heer, of omdat het gewoon traditie is, en jij viert Kerstmis niet tot eer van de Heer - dus ben je gelijk. Word volwassen en leer in vrede met elkaar te leven.
Als iemand wil dat de kinderen paaseieren gaan zoeken, aanbidden ze geen heidense godin, ze hebben gewoon plezier en staan niet eens stil bij iets heidens van 1000 jaar geleden. Ze kleuren gewoon eieren, wat eigenlijk al 1.000 jaar teruggaat, toen de Oosterse Kerk eieren rood kleurde om hen te herinneren aan het nieuwe leven in Christus en Zijn bloed dat voor hen vergoten werd.
Voortbouwend op deze dingen:
Paulus zegt in Efeziërs 4:2 en Colossenzen 3:13 dat men elkaar moet verdragen. Het woord dat vertaald wordt met "verdragen" betekent "verdragen, geduld hebben met, standvastigheid, rekening houden met en volharding in". Hoeveel christenen vertonen dat tegenover elkaar? Tegenover een gemeente?
Zijn christenen niet berucht om hun kerkhoppen, of hun online kritiek leveren of om zich af te melden of zich uit te spreken tegen iemand die anders gelooft dan zij? Hebben Covid en de Amerikaanse verkiezingen niet de onvolwassenheid van veel gelovigen op dit gebied in hun karakter laten zien?
Toen Paulus zijn eerste brief aan de Corinthiërs schreef, ging hoofdstuk 11 over enkele van de 'witte boorden' die de maaltijd waarbij zij het Avondmaal vierden, niet wilden houden met de 'blauwe boorden'. Dus aten ze eerst bij iemand thuis en werden zelfs dronken, voordat ze zich bij de rest voegden voor de samenkomst. Paulus vertelde hen dat zij door hun vooroordelen het lichaam van Christus niet goed hadden onderscheiden en dat dit hun immuunsysteem had aangetast (zoals wij dat vandaag de dag zouden zeggen), en dat velen onder hen "zwak en ziekelijk waren en velen zijn zelfs vroeg gestorven".
In 11:19 vertelde hij hen dat dit vooroordeel onthulde wie volwassen en compleet waren en wie er onvolwassen waren. Dat is een goede les voor de wereld van vandaag. Wanneer je iemand een mening ziet vormen en zich ziet terugtrekken in twist of gekwetstheid, weet dan, in het grote geheel, dat dit laat zien wie volwassen is en wandelt in de dingen van God en wie niet. Elke gebeurtenis in het leven biedt de mogelijkheid om te groeien. Als het wordt opgevat als een uitdaging, waarbij ego er niet toe doet en alleen Christus, groeien we snel.
Op een praktisch niveau
Laat me iets vertellen dat de Heer jaren geleden met mijn vrouw Barb deelde, toen onze kinderen nog jong waren en de kwestie van Halloween en kostuums een vraag was die we moesten beantwoorden. Sinds onze tienerjaren hebben we onze meningen tegen de muur van Gods absolute waarheden gegooid, en wat eraf valt laten we eraf vallen, en wat aan Zijn muur blijft kleven houden we vast, om het zo maar eens te zeggen. We kunnen zeggen dat wat we ook geloven, we willen dat Hij het laatste woord heeft en ons corrigeert.
Ze had er moeite mee dat onze jongens zich wilden verkleden en snoep wilden halen, maar ze kon er haar vinger niet opleggen wat Halloween, met zijn moderne viering van alles wat slecht en duister is, anders maakte dan de andere feestdagen met heidense wortels. Toen had ze het: "De andere feestdagen zijn met succes omgevormd tot vieringen van Christus, maar dat is met Halloween nooit gebeurd. Het blijft een viering van de duivel en alles wat slecht en duister is." en woorden van gelijke strekking.
We konden de nationale cultuur niet veranderen met Halloween, maar we konden wel onze gezins- en kerkcultuur beïnvloeden en dat deden we ook. Kinderen die zich verkleden, daar valt niets over te zeggen, hoewel we weg zijn gebleven van donkere thema's; en kinderen zullen altijd snoep willen krijgen. Dus vonden we verschillende manieren om het leven in Christus te vieren tijdens Halloween - als een oogstfeest waarbij we vieren dat mensen tot de Heer komen in Zijn oogst, waarbij we dankzeggen voor de overvloedige oogst uit de tuin, en andere familie- en kerkgerichte feesten en vieringen.
Moeten we voormalige heidense feestdagen vieren die christelijk zijn gemaakt?
Dat moet ieder hart beantwoorden. Ik heb geleerd dat valse godsdienst vrijheid haat. Het probeert elk element van het leven in een welbepaalde gedragsorde te plaatsen. Of het nu gaat om Oud Testamentische offers - als ik dit gedaan heb, dan wordt het offer 2 duiven en x shekels, of als ik dat gedaan heb dan is het een geit en wat graan dat geofferd moet worden - religie probeert elke mogelijke actie en consequentie in het leven te definiëren.
Genade is veel moeilijker dan de wet van het Oude Testament. De wet meet de daad, maar niet het hart. Genade meet het hart, de Heer zelf in ons, het meet en bekritiseert onze gedachten en motieven (Hebreeën 4:12-13). Ieder van ons is aan Hem als persoon verantwoording verschuldigd.
Het is waargenomen dat we anderen beoordelen op hun daden, maar onszelf beoordelen we op onze intentie. Wandel in liefde. Onthoud je van het vormen van meningen over zaken die jou niet aangaan. Het is gemakkelijk als je eenmaal de gewoonte hebt jezelf daarop te betrappen, je realiserend dat zij verantwoording afleggen aan de Heer, niet aan ons... Het neemt zeker de druk en stress weg... het is hun verhaal.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
Moeten we heidense feestdagen christelijk maken? 2 van 2
Hallo allemaal,
We gaan verder met waar we gebleven waren, met de vraag: Moeten we voormalige heidense feestdagen vieren die christelijk zijn geworden?
Hoe gaan we te werk als de feestdagen aanbreken en wij er de ene mening op na houden en iemand van wie we houden iets anders gelooft? In de VS kennen we de uitdrukking "de hoge weg nemen", wat betekent dat we ons onthouden van datgene wat ruzie zou kunnen veroorzaken, in het belang van het moment. Het betekent dat je in liefde wandelt en verschillen over het hoofd ziet omwille van de relatie. Wow, dat is christen zijn! Het is zo gek dat het wel eens zou kunnen werken!
Ga 2 uur naar het kerstfeest en eer je baas of familielid. Je onderschrijft niet het kerstfeest als je er niet in gelooft; je onderschrijft je relatie met die andere persoon of personen. Mensen zijn in de war als het gaat om liefde. Ze realiseren zich niet dat als je van iemand houdt, het geen goedkeuring van hen of hun levensstijl is, het is gewoon van hen houden omdat God hen geschapen heeft.
Is jouw zaak rechtvaardig?
In Romeinen 14 confronteert Paulus de meningen in de lokale gemeente. Bedenk, zoals met iedereen van Handelingen tot De Openbaring, dat zij allen in huizen bijeenkwamen. Paulus schrijft aan mensen die in hun huizen samenkomen voor 'kerk'. Maar sommigen hadden sterke meningen over degenen die tegenover hen zaten in een of andere 'huiskamer'. "Ik ben het niet eens met..." echoot van de pagina's van Romeinen 14.
"Ontvang iemand die zwak is in het geloof, maar niet tot het punt van ruzie maken. Hier in v1 betreedt Paulus de arena van de mening. Hij zegt: "Praat over je verschillen, maar niet tot het punt dat er ruzie van komt. Hij maakt een onderscheid tussen de absolute morele waarheid en de persoonlijke meningen van de betrokkenen. Meningen moeten in gehoorzaamheid aan Christus gebracht worden. Hoe wordt dat gedaan?
Het ging om drie zaken:
Sommigen zeiden dat zij alleen groenten eten en zij waren het niet eens met degenen die vlees aten. Sommigen kozen één dag van de week als de dag om te aanbidden, en zij waren het niet eens met anderen die daar een andere mening over hadden. Het derde punt was wijn, slechts 1 maal genoemd, in v21. Sommigen zeiden dat het goed was om wijn te drinken, anderen zeiden van niet. Dezelfde kwesties werden behandeld in 1Corintiërs 8 en 10. Sommige hadden te maken met afgoderij, sommige met Joodse sabbatten en diëten, sommige gewoon met persoonlijke keuzes.
In v10 vertelt hij hen dat ieder van ons een dienaar van de Heer is, en dat Hij ons beiden aanvaardt, ongeacht onze mening over speciale dagen of onze diëten. Hij vraagt: Waarom oordelen jullie over de dienaar van een ander? Auw. Die andere persoon is de dienaar van de Heer, en als Hij hen aanvaardt, dan gaat het ons niets aan. Als Hij wil dat ze veranderen, dan zal Hij hen daarover aanspreken, het zijn onze zaken niet. Dat is tussen hen en de Heer.
Hij zegt ook dat als iemand een dag viert waarop hij wil aanbidden, hij dat doet voor de Heer. Voor de persoon die geen bijzondere dag heeft, ook dat is aan de Heer. Oordeel niet over de dienstknecht van een ander.
In Colossenzen 2:10-23 vertelt Paulus over het volledige werk van Jezus aan het kruis, en hoe wij compleet zijn in Hem. Dan zegt hij 'Laat daarom niemand u oordelen over eten of drinken of over sabbatdagen...' Waarom? Omdat je compleet bent in Christus. Zo simpel is het. Voor mij is elke dag een speciale dag om Hem te aanbidden. Voor mij is elke hap eten speciaal omdat het door Hem gegeven is. Ik ben compleet in Hem, dus ik heb de vrijheid om te aanbidden op elke dag die ik wil, en de vrijheid om te eten of niet te eten wat ik wil. Ik leef het leven vanuit de positie dat ik al gewonnen heb, want Christus is in mij. Wow.
Kerstmis? Pasen?
Mis het punt niet. Paulus zei dat het niemands zaak is als het gaat om een persoonlijke mening. Hij vertelde degenen in Romeinen 14 om "ten volle overtuigd te zijn in uw eigen geest" - we moeten niet optreden als verdediger of evangelist voor onze specifieke mening. Die ander leeft en sterft voor Christus. Dat doen wij ook. Dus het is niet onze zaak.
Jaren geleden hoorde ik Kenneth E. Hagin vertellen over hoe een man in zijn kerk kritiek had op de hoed van zijn vrouw. KEH zei hem iets in de trant van 'Bemoei je met je eigen zaken, ze kleedt zich voor zichzelf en mij, niet voor jou.' lol.
Het is echt zo eenvoudig. Dit principe zal, als het begrepen wordt, iemand op het pad zetten van het brengen van meningen onder de gehoorzaamheid van Christus op elk gebied van het leven. Je kunt zeggen: "Ik zou het anders doen" of "Zo geloof ik niet" en het daarbij laten. Dat betekent dat je meningen nooit het punt bereiken dat er strijd of verdeeldheid in je hart ontstaat.
Dus wat als er dingen in hun leven zijn waar je het niet mee eens bent? En wat dan nog als zij dingen anders aanpakken dan jij had verwacht of gewild? Wanneer wij een mening vormen en anderen zijn het niet eens met onze mening, dan hebben wij een keuze. Wanneer we ontdekken dat het Woord hier zegt om niet te oordelen over de dienaar van een ander, moeten we onze emoties en gedachten bevelen tot gehoorzaamheid aan Christus. Toen Jezus zei dat we eerst de balk uit onze ogen moeten verwijderen voordat we de splinter in de ogen van een ander eruit halen, bedoelde Hij ook echt dat we zo moeten leven. Het betekent dat we onze gedachten en gevoelens moeten disciplineren.
Als een familielid of vriend een kerstboom heeft staan, hoef jij je afkeer of afkeuring niet te laten blijken, en je hoeft hen ook niet te mijden. Zij vieren Kerstmis met alles erop en eraan tot eer van de Heer, of omdat het gewoon traditie is, en jij viert Kerstmis niet tot eer van de Heer - dus ben je gelijk. Word volwassen en leer in vrede met elkaar te leven.
Als iemand wil dat de kinderen paaseieren gaan zoeken, aanbidden ze geen heidense godin, ze hebben gewoon plezier en staan niet eens stil bij iets heidens van 1000 jaar geleden. Ze kleuren gewoon eieren, wat eigenlijk al 1.000 jaar teruggaat, toen de Oosterse Kerk eieren rood kleurde om hen te herinneren aan het nieuwe leven in Christus en Zijn bloed dat voor hen vergoten werd.
Voortbouwend op deze dingen:
Paulus zegt in Efeziërs 4:2 en Colossenzen 3:13 dat men elkaar moet verdragen. Het woord dat vertaald wordt met "verdragen" betekent "verdragen, geduld hebben met, standvastigheid, rekening houden met en volharding in". Hoeveel christenen vertonen dat tegenover elkaar? Tegenover een gemeente?
Zijn christenen niet berucht om hun kerkhoppen, of hun online kritiek leveren of om zich af te melden of zich uit te spreken tegen iemand die anders gelooft dan zij? Hebben Covid en de Amerikaanse verkiezingen niet de onvolwassenheid van veel gelovigen op dit gebied in hun karakter laten zien?
Toen Paulus zijn eerste brief aan de Corinthiërs schreef, ging hoofdstuk 11 over enkele van de 'witte boorden' die de maaltijd waarbij zij het Avondmaal vierden, niet wilden houden met de 'blauwe boorden'. Dus aten ze eerst bij iemand thuis en werden zelfs dronken, voordat ze zich bij de rest voegden voor de samenkomst. Paulus vertelde hen dat zij door hun vooroordelen het lichaam van Christus niet goed hadden onderscheiden en dat dit hun immuunsysteem had aangetast (zoals wij dat vandaag de dag zouden zeggen), en dat velen onder hen "zwak en ziekelijk waren en velen zijn zelfs vroeg gestorven".
In 11:19 vertelde hij hen dat dit vooroordeel onthulde wie volwassen en compleet waren en wie er onvolwassen waren. Dat is een goede les voor de wereld van vandaag. Wanneer je iemand een mening ziet vormen en zich ziet terugtrekken in twist of gekwetstheid, weet dan, in het grote geheel, dat dit laat zien wie volwassen is en wandelt in de dingen van God en wie niet. Elke gebeurtenis in het leven biedt de mogelijkheid om te groeien. Als het wordt opgevat als een uitdaging, waarbij ego er niet toe doet en alleen Christus, groeien we snel.
Op een praktisch niveau
Laat me iets vertellen dat de Heer jaren geleden met mijn vrouw Barb deelde, toen onze kinderen nog jong waren en de kwestie van Halloween en kostuums een vraag was die we moesten beantwoorden. Sinds onze tienerjaren hebben we onze meningen tegen de muur van Gods absolute waarheden gegooid, en wat eraf valt laten we eraf vallen, en wat aan Zijn muur blijft kleven houden we vast, om het zo maar eens te zeggen. We kunnen zeggen dat wat we ook geloven, we willen dat Hij het laatste woord heeft en ons corrigeert.
Ze had er moeite mee dat onze jongens zich wilden verkleden en snoep wilden halen, maar ze kon er haar vinger niet opleggen wat Halloween, met zijn moderne viering van alles wat slecht en duister is, anders maakte dan de andere feestdagen met heidense wortels. Toen had ze het: "De andere feestdagen zijn met succes omgevormd tot vieringen van Christus, maar dat is met Halloween nooit gebeurd. Het blijft een viering van de duivel en alles wat slecht en duister is." en woorden van gelijke strekking.
We konden de nationale cultuur niet veranderen met Halloween, maar we konden wel onze gezins- en kerkcultuur beïnvloeden en dat deden we ook. Kinderen die zich verkleden, daar valt niets over te zeggen, hoewel we weg zijn gebleven van donkere thema's; en kinderen zullen altijd snoep willen krijgen. Dus vonden we verschillende manieren om het leven in Christus te vieren tijdens Halloween - als een oogstfeest waarbij we vieren dat mensen tot de Heer komen in Zijn oogst, waarbij we dankzeggen voor de overvloedige oogst uit de tuin, en andere familie- en kerkgerichte feesten en vieringen.
Moeten we voormalige heidense feestdagen vieren die christelijk zijn gemaakt?
Dat moet ieder hart beantwoorden. Ik heb geleerd dat valse godsdienst vrijheid haat. Het probeert elk element van het leven in een welbepaalde gedragsorde te plaatsen. Of het nu gaat om Oud Testamentische offers - als ik dit gedaan heb, dan wordt het offer 2 duiven en x shekels, of als ik dat gedaan heb dan is het een geit en wat graan dat geofferd moet worden - religie probeert elke mogelijke actie en consequentie in het leven te definiëren.
Genade is veel moeilijker dan de wet van het Oude Testament. De wet meet de daad, maar niet het hart. Genade meet het hart, de Heer zelf in ons, het meet en bekritiseert onze gedachten en motieven (Hebreeën 4:12-13). Ieder van ons is aan Hem als persoon verantwoording verschuldigd.
Het is waargenomen dat we anderen beoordelen op hun daden, maar onszelf beoordelen we op onze intentie. Wandel in liefde. Onthoud je van het vormen van meningen over zaken die jou niet aangaan. Het is gemakkelijk als je eenmaal de gewoonte hebt jezelf daarop te betrappen, je realiserend dat zij verantwoording afleggen aan de Heer, niet aan ons... Het neemt zeker de druk en stress weg... het is hun verhaal.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
RSS Feed