Hallo allemaal,
Zou je niet denken dat Gods aanwezigheid in iemands leven een verbetering oplevert voor de emotionele en geestelijke gezondheid? Onze vraag luidt: hoe kan iemand ervoor zorgen dat zalving (manifeste aanwezigheid van God) geest en emoties herstelt?
Jezus zei dat tijdens de laatste dagen de zonde zal toenemen, maar tegelijkertijd overal het evangelie zal worden verkondigd. Dat betekent dat wanneer het evangelie wordt verkondigd, sommigen van hen die tot Hem komen emotioneel en/of geestelijk beschadigd of ziek zijn. Hoe kan zalving onze emoties genezen? (Matteüs 24: 12-14)
Koning Saul
Toen Samuël de confrontatie aanging met koning Saul, zei hij: "U mag dan in uw eigen ogen onbelangrijk zijn, toch staat u aan het hoofd van de stammen van Israël, nietwaar?" (I Samuël 15: 17)
"In uw eigen ogen onbelangrijk" is de sleutel om te begrijpen waarom koning Saul geestesziek werd, en het toont ons de twee waarheden waar iedere gelovige mee geconfronteerd wordt: wat ik over mezelf zeg tegenover wat God over mij zegt.
In zijn eigen ogen onbelangrijk
Sauls verhaal begint in I Samuël 9: 1-2, waar staat dat hij uit een zeer welgestelde familie komt, dat hij groter was dan ieder ander en de knapste man van Israël. Toch was hij in zijn eigen ogen onbelangrijk.
We lezen niet over zijn gezinsleven, en evenmin over hoe hij niet geworteld en gegrondvest was in onvoorwaardelijke liefde, we weten gewoon dat dat het geval was omdat hij zichzelf niet juist waarnam. Dit opende de deur voor de "angst voor mensen", een onvermogen om met de druk van omstandigheden en andermans mening om te gaan – precies wat Marcus 4: 17 & Efeziërs 3: 17 zeggen over hen die niet in onvoorwaardelijke liefde geworteld en gegrondvest zijn.
Koning Saul werd paranoïde, stond bekend om zijn depressies en woede-uitbarstingen en om even gemakkelijk weer zachtmoedig naar de Heer te zijn. Vandaag de dag zouden we hem manisch-depressief noemen, in ieder geval anti-sociaal, paranoïde en met waanvoorstellingen. Maar zoals ik zei, hij wérd zo – hij was aanvankelijk niet zo.
Niet in staat om de feiten helder te zien
Toen Samuël Saul vertelde dat hij als koning geroepen was, antwoordde hij dat Samuël het bij het verkeerde eind moest hebben, omdat hij van de stam van Benjamin was, een van de kleinste stammen, en zijn familie de geringste van alle families in die kleine stam was.
Merk op dat satan vaak halve waarheden spreekt, maar een halve waarheid is een hele leugen. De stam van Benjamin was een kleine, zo niet de kleinste van alle stammen. Toch was zijn vader zeer welgesteld, niet de geringste van alle families zoals hij stelde – maar dat is hoe hij zichzelf en zijn familie zag, waardoor hij Gods goede plan voor hem niet kon geloven.
Dit is wat zelfhaat of "onbelangrijk in je eigen ogen" zijn je aan kunnen doen – je ziet feiten geïnterpreteerd door de ogen van zelfhaat en je vindt redenen waarom God je werkelijk niet wil gebruiken, redenen dat Hij je werkelijk niet wil en liefheeft. Dat is wat Saul deed toen Samuël tegen hem sprak over de roeping in zijn leven.
Waar de genezing begint
Het laten genezen van emoties is meer dan een simpele keus, het vereist een ervaring met Gods aanwezigheid. Saul werd over Gods plan verteld, maar toen toonde God zich ook aan hem door hem te laten profeteren. De Vader wil niet dat we zonder bewijs geloven, Hij geeft ons Zijn aanwezigheid.
Je kunt geen logica gebruiken bij een emotioneel beschadigde of geesteszieke mens. Voor iedere bijbeltekst die je aanhaalt waarin staat dat ze gered zijn, zullen ze andere bijbelteksten aanhalen waarvan ze menen dat ze het tegendeel beweren. Maar zoals bij Saul verwacht de Vader van ons de aanwezigheid van de Heilige Geest te geloven en op Hem onze aandacht te richten.
Ik herinner me dat toen ik tiener was en met een laag zelfbeeld, angst voor mensen en gebrek aan zelfvertrouwen worstelde, ik nauwelijks Zijn aanwezigheid in mij voelde. Ik voelde mijn emoties en eigen gedachten VEEL sterker dan Zijn aanwezigheid binnenin. Maar ik herinnerde me de "bidstonden" waar ik naartoe ging en Zijn aanwezigheid die ik overal om me heen voelde. Ik herinner me dat ik mijn geest trainde door te zeggen dat Aanwezigheid in me leefde, zelfs als ik Hem niet voelde. Ik herinner me dat ik dat keer op keer herhaalde. Langzaamaan kon ik diezelfde aanwezigheid die ik tijdens de bijeenkomsten voelde, binnen mijn eigen geest waarnemen.
In het begin was het lukraak uitproberen. Zoals bij het afstemmen van een oude radio, probeerde ik Zijn golflengte te vinden, waarbij ik schijnbaar net voorbij Hem uitkwam en dan de knop weer te ver terugdraaide. Langzaamaan werd ik me bewust van Zijn voortdurende Aanwezigheid in mijn geest, en dat werd sterker dan mijn eigen gedachten en emoties.
Dat is een proces dat Saul nooit aanging
In hoofdstuk 10 kwam de Geest des Heren op hem en profeteerde hij met de profeten. Echter, toen hij zijn oom zag en over enkele familieaangelegenheden sprak, stelt 10: 16: "Maar dat Samuël over het koningschap had gesproken vertelde hij niet." Wederom is het niet alleen de logica van hoofdstuk en vers die de Heer van ons verwacht voor het terugwinnen van onze geestelijke gezondheid, maar daarnaast het ervaren van Zijn aanwezigheid als bewijs. Saul liet zijn tijd in de zalving hem niet veranderen, dus was hij nog steeds bang om iemand over zijn roeping en Aanwezigheid in zijn leven te vertellen.
Toen de tijd kwam om het volk bijeen te roepen en de koning te zalven, verborg Saul zich. Door een woord van kennis, zegt 10: 22: "Hij houdt zich schuil tussen de bagage." Met andere woorden, het hele volk is op één plek verzameld, maar men heeft de dieren en het proviand op een andere plek naast de ontmoetingsplek gestald, en Saul verborg zich daartussen totdat de Heer hem verried en hij werd ontdekt.
Saul worstelt met wat hij over zichzelf gelooft tegenover Gods roeping en aanwezigheid in zijn leven, en hij liet de aanwezigheid van de Heer hem niet veranderen. Hij liet het niet "beklijven". Hij achtte de Aanwezigheid en ervaringen in de Heer nooit voldoende bewijs om zijn gedachten en emoties te veranderen.
Angst voor mensen het resultaat van een laag zelfbeeld
In I Samuël 11: 6, nadat het nieuws van een dreigende aanval van de Ammonieten hem heeft bereikt: "(...) werd hij gegrepen door de geest van God (...)" – wat Saul de gelegenheid geeft in zijn roeping als koning te opereren, en gedurende de volgende paar jaar strijdt Israël succesvol tegen alle vijanden die haar omringden. We zouden dan ook denken dat het opereren binnen deze zalving hem zou veranderen.
Maar als mensen weigeren te geloven wat de Heer hun tijdens iedere ervaring met Hem vertelt, en bewijs van Zijn aanwezigheid in hun leven weigeren te geloven, zal men niet in staat zijn te veranderen. Iedereen om hen heen zal het bewijs van Zijn aanwezigheid in hun leven zien, maar ze zullen het weigeren toe te geven, waardoor ze nog wanhopiger en verwarder worden.
Waar we op uitkomen is dat de Heer ons sowieso voortdrijft, volgens Zijn roeping en plan, en van ons verwacht dat we al gaande onze innerlijke problemen aanpakken. Hij verwacht van ons dat we "omgang hebben met ons eigen hart" en ons door Zijn aanwezigheid laten veranderen, door al wat we hebben gezien en gedaan in Hem laten veranderen. Maar of we dit nu wel of niet doen, Hij gaat door in ons leven alsof we van binnen veranderen.
Hij geeft zijn probleem eindelijk toe
Tegen de tijd van I Samuël 15 vraagt de Heer aan Saul om een belofte in te lossen die Hij ongeveer 400 jaar eerder had gemaakt aan Moses. Deze hield in om iedere Amalekiet van de aardbodem te doen verdwijnen, omdat de Amalekieten, ofschoon buren van Israël, tegen de vluchtende natie hadden gevochten toen deze Egypte net had verlaten. Saul is ongehoorzaam, staat zijn volk toe om het beste vee als buit te bewaren en laat de koning van de Amalekieten in leven. (Exodus 17: 8-16, Genesis 36: 12, Amalek was een zoon van Esau)
Saul geeft zijn probleem eindelijk toe in 15: 24: "Ik heb gezondigd! Ik ben voorbijgegaan aan wat de Heer gezegd heeft, aan wat u gezegd hebt. Ik was bang voor de soldaten en daarom deed ik wat zij wilden."
In zijn eigen ogen onbelangrijk en met angst voor mensen, is hoe zijn verhaal begon in hoofdstuk 9. Hier zijn we in hoofdstuk 15, waar hij al jaren koning is, terwijl Saul Gods Woord noch Zijn aanwezigheid ooit de gelegenheid geeft hem te veranderen.
Hij liet zijn emoties de vrije loop, dacht nooit door en stond de grote genade en barmhartigheid hem gegeven nooit toe hem te veranderen. De Heer wees hem die dag af als koning en Samuël rouwde diep om hem – hij bleef koning, maar de Heer handelde snel door een tiener genaamd David te zalven als vervanger voor Saul.
Samuëls rouw om Saul kan worden vergeleken met onze eigen teleurstelling in onszelf wanneer we een kans missen, wanneer we God teleurstellen of wanneer Hij ons gebruikt en we toch, wanneer we alleen zijn, ons realiseren dat we nog steeds met onze eigenwaarde worstelen. Dat is het punt, het punt van rouw waar we berouw moeten tonen en ons denken moeten veranderen om te geloven wat Hij over ons zegt.
Volgende week sluit ik de serie af door te vertellen hoe we ons door zalving kunnen laten veranderen – praktische stappen. Tot dan, zegen,
John Fenn / vertaling DO
Zou je niet denken dat Gods aanwezigheid in iemands leven een verbetering oplevert voor de emotionele en geestelijke gezondheid? Onze vraag luidt: hoe kan iemand ervoor zorgen dat zalving (manifeste aanwezigheid van God) geest en emoties herstelt?
Jezus zei dat tijdens de laatste dagen de zonde zal toenemen, maar tegelijkertijd overal het evangelie zal worden verkondigd. Dat betekent dat wanneer het evangelie wordt verkondigd, sommigen van hen die tot Hem komen emotioneel en/of geestelijk beschadigd of ziek zijn. Hoe kan zalving onze emoties genezen? (Matteüs 24: 12-14)
Koning Saul
Toen Samuël de confrontatie aanging met koning Saul, zei hij: "U mag dan in uw eigen ogen onbelangrijk zijn, toch staat u aan het hoofd van de stammen van Israël, nietwaar?" (I Samuël 15: 17)
"In uw eigen ogen onbelangrijk" is de sleutel om te begrijpen waarom koning Saul geestesziek werd, en het toont ons de twee waarheden waar iedere gelovige mee geconfronteerd wordt: wat ik over mezelf zeg tegenover wat God over mij zegt.
In zijn eigen ogen onbelangrijk
Sauls verhaal begint in I Samuël 9: 1-2, waar staat dat hij uit een zeer welgestelde familie komt, dat hij groter was dan ieder ander en de knapste man van Israël. Toch was hij in zijn eigen ogen onbelangrijk.
We lezen niet over zijn gezinsleven, en evenmin over hoe hij niet geworteld en gegrondvest was in onvoorwaardelijke liefde, we weten gewoon dat dat het geval was omdat hij zichzelf niet juist waarnam. Dit opende de deur voor de "angst voor mensen", een onvermogen om met de druk van omstandigheden en andermans mening om te gaan – precies wat Marcus 4: 17 & Efeziërs 3: 17 zeggen over hen die niet in onvoorwaardelijke liefde geworteld en gegrondvest zijn.
Koning Saul werd paranoïde, stond bekend om zijn depressies en woede-uitbarstingen en om even gemakkelijk weer zachtmoedig naar de Heer te zijn. Vandaag de dag zouden we hem manisch-depressief noemen, in ieder geval anti-sociaal, paranoïde en met waanvoorstellingen. Maar zoals ik zei, hij wérd zo – hij was aanvankelijk niet zo.
Niet in staat om de feiten helder te zien
Toen Samuël Saul vertelde dat hij als koning geroepen was, antwoordde hij dat Samuël het bij het verkeerde eind moest hebben, omdat hij van de stam van Benjamin was, een van de kleinste stammen, en zijn familie de geringste van alle families in die kleine stam was.
Merk op dat satan vaak halve waarheden spreekt, maar een halve waarheid is een hele leugen. De stam van Benjamin was een kleine, zo niet de kleinste van alle stammen. Toch was zijn vader zeer welgesteld, niet de geringste van alle families zoals hij stelde – maar dat is hoe hij zichzelf en zijn familie zag, waardoor hij Gods goede plan voor hem niet kon geloven.
Dit is wat zelfhaat of "onbelangrijk in je eigen ogen" zijn je aan kunnen doen – je ziet feiten geïnterpreteerd door de ogen van zelfhaat en je vindt redenen waarom God je werkelijk niet wil gebruiken, redenen dat Hij je werkelijk niet wil en liefheeft. Dat is wat Saul deed toen Samuël tegen hem sprak over de roeping in zijn leven.
Waar de genezing begint
Het laten genezen van emoties is meer dan een simpele keus, het vereist een ervaring met Gods aanwezigheid. Saul werd over Gods plan verteld, maar toen toonde God zich ook aan hem door hem te laten profeteren. De Vader wil niet dat we zonder bewijs geloven, Hij geeft ons Zijn aanwezigheid.
Je kunt geen logica gebruiken bij een emotioneel beschadigde of geesteszieke mens. Voor iedere bijbeltekst die je aanhaalt waarin staat dat ze gered zijn, zullen ze andere bijbelteksten aanhalen waarvan ze menen dat ze het tegendeel beweren. Maar zoals bij Saul verwacht de Vader van ons de aanwezigheid van de Heilige Geest te geloven en op Hem onze aandacht te richten.
Ik herinner me dat toen ik tiener was en met een laag zelfbeeld, angst voor mensen en gebrek aan zelfvertrouwen worstelde, ik nauwelijks Zijn aanwezigheid in mij voelde. Ik voelde mijn emoties en eigen gedachten VEEL sterker dan Zijn aanwezigheid binnenin. Maar ik herinnerde me de "bidstonden" waar ik naartoe ging en Zijn aanwezigheid die ik overal om me heen voelde. Ik herinner me dat ik mijn geest trainde door te zeggen dat Aanwezigheid in me leefde, zelfs als ik Hem niet voelde. Ik herinner me dat ik dat keer op keer herhaalde. Langzaamaan kon ik diezelfde aanwezigheid die ik tijdens de bijeenkomsten voelde, binnen mijn eigen geest waarnemen.
In het begin was het lukraak uitproberen. Zoals bij het afstemmen van een oude radio, probeerde ik Zijn golflengte te vinden, waarbij ik schijnbaar net voorbij Hem uitkwam en dan de knop weer te ver terugdraaide. Langzaamaan werd ik me bewust van Zijn voortdurende Aanwezigheid in mijn geest, en dat werd sterker dan mijn eigen gedachten en emoties.
Dat is een proces dat Saul nooit aanging
In hoofdstuk 10 kwam de Geest des Heren op hem en profeteerde hij met de profeten. Echter, toen hij zijn oom zag en over enkele familieaangelegenheden sprak, stelt 10: 16: "Maar dat Samuël over het koningschap had gesproken vertelde hij niet." Wederom is het niet alleen de logica van hoofdstuk en vers die de Heer van ons verwacht voor het terugwinnen van onze geestelijke gezondheid, maar daarnaast het ervaren van Zijn aanwezigheid als bewijs. Saul liet zijn tijd in de zalving hem niet veranderen, dus was hij nog steeds bang om iemand over zijn roeping en Aanwezigheid in zijn leven te vertellen.
Toen de tijd kwam om het volk bijeen te roepen en de koning te zalven, verborg Saul zich. Door een woord van kennis, zegt 10: 22: "Hij houdt zich schuil tussen de bagage." Met andere woorden, het hele volk is op één plek verzameld, maar men heeft de dieren en het proviand op een andere plek naast de ontmoetingsplek gestald, en Saul verborg zich daartussen totdat de Heer hem verried en hij werd ontdekt.
Saul worstelt met wat hij over zichzelf gelooft tegenover Gods roeping en aanwezigheid in zijn leven, en hij liet de aanwezigheid van de Heer hem niet veranderen. Hij liet het niet "beklijven". Hij achtte de Aanwezigheid en ervaringen in de Heer nooit voldoende bewijs om zijn gedachten en emoties te veranderen.
Angst voor mensen het resultaat van een laag zelfbeeld
In I Samuël 11: 6, nadat het nieuws van een dreigende aanval van de Ammonieten hem heeft bereikt: "(...) werd hij gegrepen door de geest van God (...)" – wat Saul de gelegenheid geeft in zijn roeping als koning te opereren, en gedurende de volgende paar jaar strijdt Israël succesvol tegen alle vijanden die haar omringden. We zouden dan ook denken dat het opereren binnen deze zalving hem zou veranderen.
Maar als mensen weigeren te geloven wat de Heer hun tijdens iedere ervaring met Hem vertelt, en bewijs van Zijn aanwezigheid in hun leven weigeren te geloven, zal men niet in staat zijn te veranderen. Iedereen om hen heen zal het bewijs van Zijn aanwezigheid in hun leven zien, maar ze zullen het weigeren toe te geven, waardoor ze nog wanhopiger en verwarder worden.
Waar we op uitkomen is dat de Heer ons sowieso voortdrijft, volgens Zijn roeping en plan, en van ons verwacht dat we al gaande onze innerlijke problemen aanpakken. Hij verwacht van ons dat we "omgang hebben met ons eigen hart" en ons door Zijn aanwezigheid laten veranderen, door al wat we hebben gezien en gedaan in Hem laten veranderen. Maar of we dit nu wel of niet doen, Hij gaat door in ons leven alsof we van binnen veranderen.
Hij geeft zijn probleem eindelijk toe
Tegen de tijd van I Samuël 15 vraagt de Heer aan Saul om een belofte in te lossen die Hij ongeveer 400 jaar eerder had gemaakt aan Moses. Deze hield in om iedere Amalekiet van de aardbodem te doen verdwijnen, omdat de Amalekieten, ofschoon buren van Israël, tegen de vluchtende natie hadden gevochten toen deze Egypte net had verlaten. Saul is ongehoorzaam, staat zijn volk toe om het beste vee als buit te bewaren en laat de koning van de Amalekieten in leven. (Exodus 17: 8-16, Genesis 36: 12, Amalek was een zoon van Esau)
Saul geeft zijn probleem eindelijk toe in 15: 24: "Ik heb gezondigd! Ik ben voorbijgegaan aan wat de Heer gezegd heeft, aan wat u gezegd hebt. Ik was bang voor de soldaten en daarom deed ik wat zij wilden."
In zijn eigen ogen onbelangrijk en met angst voor mensen, is hoe zijn verhaal begon in hoofdstuk 9. Hier zijn we in hoofdstuk 15, waar hij al jaren koning is, terwijl Saul Gods Woord noch Zijn aanwezigheid ooit de gelegenheid geeft hem te veranderen.
Hij liet zijn emoties de vrije loop, dacht nooit door en stond de grote genade en barmhartigheid hem gegeven nooit toe hem te veranderen. De Heer wees hem die dag af als koning en Samuël rouwde diep om hem – hij bleef koning, maar de Heer handelde snel door een tiener genaamd David te zalven als vervanger voor Saul.
Samuëls rouw om Saul kan worden vergeleken met onze eigen teleurstelling in onszelf wanneer we een kans missen, wanneer we God teleurstellen of wanneer Hij ons gebruikt en we toch, wanneer we alleen zijn, ons realiseren dat we nog steeds met onze eigenwaarde worstelen. Dat is het punt, het punt van rouw waar we berouw moeten tonen en ons denken moeten veranderen om te geloven wat Hij over ons zegt.
Volgende week sluit ik de serie af door te vertellen hoe we ons door zalving kunnen laten veranderen – praktische stappen. Tot dan, zegen,
John Fenn / vertaling DO
RSS Feed