Als ik je nu vertel dat dit liefdesverhaal over gebeurtenissen in het boek Esther gaat, denk je vast dat je al weet waar het over gaat, maar dat heb je mis. Het gaat niet over de liefde die de koning voor zijn koningin heeft, noch over de liefde van een oom/neef voor zijn nicht, en ook niet over haar liefde voor haar volk. Dat is onderdeel van ‘de twist.’
Koning Nebukadnezar had Juda veroverd en Daniël en zijn 3 vrienden Ezechiël, Mordekai en zijn nicht Hadassa, die hij opgevoed had (Esther 2:5-7), werden weggevoerd. De Hebreeuwse naam Hadassa betekent ‘mededogen, compassie’, en is heel toepasselijk voor dit liefdesverhaal.
Je kent het boek Esther
Dit verhaal speelt zich ergens tussen 486 en 465 voor Christus af. Koningin Wasti werd vervangen door Esther, maar zij onthulde niet een Jodin te zijn (2:10)
In 2:19-23 hoort Mordekai toevallig over een complot om koning Ahasveros te vermoorden, wat hij plichtmatig rapporteert, maar door alle drukte wordt zijn goede daad vergeten.
Hoofdstuk 3 gaat over het complot van Haman tegen de Joden, waarbij hij Ahasveros manipuleert om een bevel uit te doen gaan om alle Joden op een bepaalde dag te doden. In hoofdstuk 4 gaat Mordekai naar Esther toe en vraagt haar hulp voor hun volk, waarbij hij haar aandringt met de bekende woorden, in vers 14: “Wie weet, of gij niet juist met het oog op deze tijd de Koninklijke waardigheid verkregen hebt.”
De opzet
Hoofdstuk 5 gaat over het feestmaal van Esther, de laatste waarbij Haman aanwezig is en ook over hoe Haman een galg bouwt, die hij voor Mordekai bedoeld heeft. Hoofdstuk 6 is waar de koning niet kan slapen en daarom de gedenkboeken opent en toevallig leest over Mordekai, die zijn leven gered had. Hij was geschokt dat daar niets mee gedaan was. De koning laat Haman ervoor zorgen dat Mordekai geëerd wordt en hij moet hem door de straten van de stad leiden.
Haman’s dood
En natuurlijk gaat hoofdstuk 7 over het uiteindelijke feestmaal, de onthulling dat Esther Joods is en over Haman’s complot de Joden te doden. Ahasveros was niet eenzelfde heerser als Nebukadnezar was, want de wet van de Perzen was dat de koning een wet die hij had gemaakt, niet kon veranderen. Daarom kon Ahasveros zijn wet de Joden te doden, niet intrekken, maar vaardigde hij een besluit uit dat alle Joden zichzelf konden verdedigen, zonder daarvan gevolgen te ondervinden, omdat het zelfverdediging is.
Het feest Purim wordt tot op de dag van vandaag op 14 Adar gevierd, wat in de westerse kalender aan het eind van de winter/begin lente is en men viert de Joodse overwinning over zijn vijanden.
Waar is dat liefdesverhaal?
Ongeveer 1400 v. Chr., in Exodus 17:8-16, vocht Amalek tegen Israël, even nadat zij Egypte verlaten hadden. De Amalekieten waren verre familie van de Israëlieten en zij zouden hen geholpen moeten hebben, maar in plaats daarvan vochten zij tegen hen en daarmee haalden zij zich de toorn van God op hun hals. De oorspronkelijke Amalek was een kleinzoon van Ezau, Genesis 36:12
De meeste christenen kennen deze oorlog, omdat het daar was dat God Jehovah-Nissi genoemd werd, de Heer is mijn Banier, want toen de handen van Mozes omhoog gehouden werden, had Israël de overhand en als hij moe werd en ze liet zakken, begon Amalek te winnen. Aäron en Hur hielpen Mozes door zijn armen omhoog te houden, de hele strijd lang, terwijl Mozes op een rots zat.
Je kunt de symboliek hiervan niet missen
Mozes, wat ‘onttrokken’ betekent, zat op een rots (Christus) terwijl Aäron (wat verheven betekent) zijn ene arm omhoog houdt. Hur houdt de andere arm omhoog. Zijn naam heeft verschillende betekenissen, afhankelijk van welk kernwoord benadrukt wordt. Het kan daarom betekenen ‘witheid/rechtvaardigheid’, en ‘vuur/hitte’ en ‘vrijheid.’
De betekenis is duidelijk: terwijl wij zitten/rusten op de Rots (Christus), zijn wij aan de wereld onttrokken (Mozes), verheven (Aäron) in overwinning over de vijand, in rechtvaardigheid en ijverige vurigheid (Hur). Als wij onze ijver en rechtvaardigheid kwijtraken, worden we niet verhoogd in de Heer en kan de vijand zegevieren over ons…terug naar het verhaal.
Amalek uitgewist
In Exodus 17:14 vertelt God tegen Mozes dat hij een gedenkboek moet schrijven, omdat hij de herinnering aan Amalek onder de hemel wil uitwissen. (Ze volgden God niet meer en werden afgodendienaars en haters van God, zoals ze lieten zien door hun intense strijd tegen Israël).
Ongeveer 400 jaar later, zo rond het jaar 1000 v. Chr., hebben we koning Saul, die in 1 Samuël 15:2-3 van God hoort dat Hij Zich herinnert wat Amalek Israël aangedaan had, nadat ze uit Egypte vertrokken waren en nu wil Hij hen uitroeien, zoals hij dat aan Mozes beloofd had. Koning Saul trekt ten strijde, zoals geboden, maar in ongehoorzaamheid spaarde hij Agag, die de koning is van de Amalekieten, evenals het beste van het vee.
God wil Zijn belofte aan Mozes houden, maar Saul is ongehoorzaam en verliest zijn koninkrijk aan David. En terwijl hij zich hier wel van bekeert, is het te laat en Samuël zegt de bekende verzen, in 15:22-23: “Gehoorzamen is beter dan slachtoffers…weerspannigheid (rebellie) is zonde der toverij…” De reden dat rebellie gelijk staat aan toverij, is omdat het mensen en gebeurtenissen manipuleert voor persoonlijk gewin. Dat doet rebellie – het manipuleert mensen en gebeurtenissen om er persoonlijk profijt van te hebben. Van het kind dat tegen zijn ouders liegt waar hij vrijdagavond was, tot de echtgenoot die zijn gokverslaving wil verhullen door tegen zijn vrouw te zeggen dat hij niet de beloofde bonus gekregen heeft; al die leugens zijn in de kern toverij.
Koning Agag verliest die dag inderdaad zijn leven, al overleven een aantal van zijn familieleden het. Hoe weten we dat? Omdat de laatste van de Amalekieten die overgebleven is, zijn intrede doet in het boek Esther, en die persoon is niemand minder dan Haman, de Agagiet van Esther 3:1, een directe afstammeling van koning Agag, die door Saul in het leven gelaten werd.
Ja, Haman was een Agagiet, de laatste van de Amalekieten en hij vertoonde dezelfde haat voor zijn neven de Joden, als zijn voorvaders deden, in Exodus 17, zo’n 900 jaar daarvoor.
De twist
Hadassa betekent dus ‘Mededogen,’ en het boek Esther gaat niet alleen over de gebeurtenissen rondom Purim, maar het is het verslag van God’s compassie over Israël en Zijn beloften aan hen. De twist bij dit liefdesverhaal is dat van de Vader God en Zijn liefde voor ons, Zijn liefde om Zijn Woord te houden, Zijn liefde over ons te waken om alles uit te voeren wat Hij beloofd heeft – zelfs als wij al naar de hemel gaan voordat we het hier op aarde zien gebeuren.
Er was eens een echtpaar in de gemeente waar ik voorganger van was, jaren geleden, die geweldige profetieën kreeg over hoe zij naar verschillende landen zouden gaan om mensen over de Heer te onderwijzen. Maar toen vond er ontrouw in het huwelijk plaats en zij gingen uit elkaar. Tijdens een bezoek van de Heer vroeg ik Hem daar naar, omdat Zijn Woord niet ledig weerkeert. Maar hoe zouden zij naar al die landen kunnen gaan nu ze gescheiden zijn? Hij zei: “Sommige profetieën worden in de volgende eeuw vervuld.” Ik zei tegen Hem dat ik daar hoofdstuk en vers voor nodig heb en Hij zei: “Er zijn veel profetieën in het Oude Testament die spreken over een volgende eeuw en die dit gemeente-tijdperk volledig overslaan, dus waarom is het zo moeilijk voor jou om te geloven dat profetieën die in dit tijdperk gegeven worden, in de volgende tot vervulling komen?”
Zijn liefdesverhaal aan ons is dat het niet uitmaakt als Hij iets belooft en het 900 jaar duurt voordat het uitkomt, zoals dat bij Mozes het geval was. Of dat jij moet wachten op het Duizendjarig Rijk op aarde voordat het vervuld wordt – maar wat Hij beloofd heeft, ZAL gebeuren, en daar kunnen we in rusten.
Volgende week een ander liefdesverhaal met een twist,
tot dan,
John Fenn
cwowi.org
mail naar [email protected]