Dag allemaal,
Deze serie gaat over liefdesverhalen in de Bijbel die types en afschaduwingen zijn van de Heer en de gemeente, of die een significante rol spelen in de geschiedenis van Israël en zelfs van Jezus. Ik denk dat je nooit meer op dezelfde manier naar deze Bijbelverhalen zult kijken. Het laatste deel van elke week zal ‘De twist’ genoemd worden, dus lees verder…
Het meisje dat een aanzoek deed
Er wordt ons verteld in Ruth 1:1 dat het volgende verhaal plaatsvond in de tijd dat de richters richten. De richters die richten worden in het boek Richteren genoemd. Zij richtten nadat Jozua stierf en voordat koning Saul regeerde, over een periode van 300 jaar. Samuel was de laatste richter en hij wees Saul aan als koning. Belangrijke richters waren onder andere Gideon, Samson en Debora.
Mozes was gestorven en daarna leidde Jozua Israël het Beloofde Land binnen. Zij veroverden als eerste de stad Jericho, met de hulp van een prostituee, Rachab genaamd, die de Israëlische spionnen verborg en daar over loog tegen de overheden van Jericho en door God geëerd werd door dit te doen. Zij verzocht, voor haar getoonde vriendelijkheid, dat zij en haar familie gespaard zouden blijven, want zij geloofde in de God van Israël. Zij liet een rood koord via haar raam naar beneden zakken, aan de buitenkant van de muur en toen de muren van Jericho instortten, bleef haar huis staan. Het enige dat Jozua 6:25 daarover noemt, is dat Rachab zich in Israël vestigde ‘tot op de huidige dag’ (in de tijd dat het boek Jozua geschreven werd).
Het boek Ruth vond dus plaats in die tijd, de tijd dat Israël zich in het land vestigde. In de beginverzen wordt ons verteld dat een gezin uit Bethlehem naar Moab emigreerde, het gebied bij Jericho, vanwege een hongersnood in Israël. Na een tijdje stierf de man en liet zijn vrouw Naomi, nu een weduwe, achter. Hun twee zonen trouwden met Moabitische vrouwen: Orpa en Ruth.
Na ongeveer 10 jaar, stierven beide zonen, zodat alle 3 de vrouwen nu weduwe geworden waren en behoeftig achterbleven. Orpa besloot in haar thuisland te blijven, maar Ruth was vast besloten met Naomi naar Israël terug te keren en sprak de alom bekende woorden: “Dring er bij mij niet op aan, dat ik u in de steek zou laten, door van u terug te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten: uw volk is mijn volk en uw God is mijn God.” (1:16)
Koppelaar, koppelaar…
Hoofdstuk 2 opent met de verklaring dat Naomi een ver familielid had, Boaz, die zeer vermogend was. De wet in Israël was dat als een broer of een naast familielid stierf en een weduwe achterliet, een familielid van de dode man de verantwoordelijkheid had, als hij wilde trouwen, om allereerst te kijken naar de vrouw van zijn overleden broer, zodat diens gezin zou kunnen overleven. Als het niet een broer was, dan een ander familielied – met andere woorden, het was beter in de familie te trouwen dan de weduwe en haar kinderen zonder hulp achter te laten.
Een andere wet in Israël voor het oogsten van de graanvelden, was dat de hoeken bij het maaien afgerond moesten worden, zodat het graan op de hoeken door de armen geoogst kon worden. Dit als een offer aan de Heer, want Hij beloofde dat als zij dat zouden doen, Hij de boer en Israël zou zegenen, omdat ze voor anderen zorgden. Dat is de situatie waar Ruth en Naomi zich in bevonden, arm genoeg om het graan uit de hoeken van het veld van Boaz te mogen bijeenrapen.
Naomi had echter een plannetje, want zij vertelde Ruth alleen naar de velden van Boaz te gaan, naar hem toe te lopen om hem te laten weten dat ze de aren wil oplezen. Boaz herkent haar als een familielid en staat erop dat ze bij hem en zijn velden blijft lezen…precies wat Naomi gehoopt had dat zou gebeuren. En meer nog, hij ‘mag’ haar, want hij nodigt haar uit een maaltijd met hem en zijn knechten te gebruiken. (2:6-17)
Het aanzoek en meer
Hoofdstuk 3 opent met instructies van Naomi aan Ruth, die ons, heidense lezers die dit verhaal zo’n 3200 jaar later lezen, ontgaan. Naomi geeft Ruth instructies hoe ze Boaz een huwelijksaanzoek kan doen. Ze vertelt haar een bad te nemen, schone kleren aan te doen, er goed uit te zien, niet te laten merken dat ze er is en als Boaz zich op een bepaald moment neerlegt om te gaan slapen, moet ze nader komen en “…sla zijn voetendek op en leg u neer. Dan zal hij u wel duidelijk maken, wat gij moet doen.” (vers 4)
DAT, mijn vrienden, is een huwelijksaanzoek. Vandaag de dag vindt een Joodse bruiloft vaak plaats onder een chupah, een tent, en vaak zal de bruidegom op een bepaald moment een sluier over zijn vrouw doen, als een symbool dat ze één zijn en dat zij onder zijn bescherming is. Zoals ik al zei, zijn we 3200 jaar verder en zijn hier variaties in, maar we zien dat Ruth zich bedekt met de jas van Boaz en ze aan zijn voeten gaat slapen, wat in die tijd als een aanzoek gezien werd. Dat weten we omdat…
vers 7 zegt dat ze dit deed en vers 8 zegt “Het gebeurde nu te middernacht dat de man wakker schrok en om zich heen greep en zie, daar lag een vrouw aan zijn voeteneind, en hij schrok.” LOL Lijkt mij ook! Toen Ruth zich bekend maakte, was zij heel vrijmoedig in haar voorstel, in vers 9: “Ik ben Ruth: spreid uw vleugel uit over uw dienstmaagd, want gij zijt de losser.”
En het goede nieuws is, dat hij haat aanzoek accepteerde! Zie de vrijmoedigheid van Ruth en haar vindingrijkheid!
De twist
We moeten onszelf afvragen waarom Boaz zo gewillig was een Moabitische vrouw te trouwen; waarom werd hij verliefd op haar? Van alle vrouwen die er in Israël waren, waarom sprak de vrijmoedigheid van Ruth hem aan, toen ze hem vroeg of ze zijn velden mocht lezen? Had hij dat misschien eerder in een andere Moabitische vrouw gezien? Sommigen vragen zich misschien wel af waarom het verhaal van Ruth zo wie zo in de Bijbel geplaatst is – er is geen onderwijs in te vinden, geen instructie, slechts een liefdesverhaal.
De kronkel wordt in de laatste verzen van het boek Ruth onthuld, waar het een overzicht van de genealogie van de familie weergeeft. In de verzen 21-22 lezen we dat de naam van Boaz’ vader Salmon was. Pas als we naar dezelfde familielijst gaan kijken, in Mattheüs 1:5, zien we niet alleen dat Salmon de vader van Boaz was, maar dat zijn moeder niemand anders dan Rachab was, de voormalige prostituee van Jericho – een Moabitische vrouw die zich bekeerd had tot de God van Israël, net zoals Ruth.
Nu wordt het liefdesverhaal duidelijk – Boaz’ vader zag iets in Rachab, de Moabitische bekeerling tot de God van Israël. Hij zag de vindingrijkheid, de vrijmoedigheid, de liefde voor God in Rachab en hij sloeg geen acht op haar oude leven als prostituee, want alle dingen zijn nieuw in God. Boaz deed hetzelfde bij Ruth. Wow, de verhalen die beide gezinnen kunnen vertellen – ik zie ernaar uit hen in de hemel te zien en de verhalen uit hun eigen mond te horen.
De slotwoorden uit het boek Ruth vermelden dat Boaz een zoon had, Obed genaamd, die opgroeide en een zoon Jesse had, die ook opgroeide en een zoon had die David heette – de toekomstige koning van Israël. Ruth en Boaz zijn dus de overgrootmoeder en - vader van David en Rachab is zijn over-over grootmoeder.
Het verhaal van Ruth begint bij Rachab en is het verhaal van verlossing in Christus. Bovendien de bevestiging dat de beslissingen die we in de Heer maken, verstrekkende gevolgen hebben, die na ons heengaan pas gezien zullen worden. We mogen niet vergeten dat beide vrouwen, Rachab en Ruth, in de familie lijn van Maria en Jozef zijn – en dus ook van Jezus.
Volgende week een ander liefdesverhaal,
tot dan, zegen,
John Fenn
cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
Deze serie gaat over liefdesverhalen in de Bijbel die types en afschaduwingen zijn van de Heer en de gemeente, of die een significante rol spelen in de geschiedenis van Israël en zelfs van Jezus. Ik denk dat je nooit meer op dezelfde manier naar deze Bijbelverhalen zult kijken. Het laatste deel van elke week zal ‘De twist’ genoemd worden, dus lees verder…
Het meisje dat een aanzoek deed
Er wordt ons verteld in Ruth 1:1 dat het volgende verhaal plaatsvond in de tijd dat de richters richten. De richters die richten worden in het boek Richteren genoemd. Zij richtten nadat Jozua stierf en voordat koning Saul regeerde, over een periode van 300 jaar. Samuel was de laatste richter en hij wees Saul aan als koning. Belangrijke richters waren onder andere Gideon, Samson en Debora.
Mozes was gestorven en daarna leidde Jozua Israël het Beloofde Land binnen. Zij veroverden als eerste de stad Jericho, met de hulp van een prostituee, Rachab genaamd, die de Israëlische spionnen verborg en daar over loog tegen de overheden van Jericho en door God geëerd werd door dit te doen. Zij verzocht, voor haar getoonde vriendelijkheid, dat zij en haar familie gespaard zouden blijven, want zij geloofde in de God van Israël. Zij liet een rood koord via haar raam naar beneden zakken, aan de buitenkant van de muur en toen de muren van Jericho instortten, bleef haar huis staan. Het enige dat Jozua 6:25 daarover noemt, is dat Rachab zich in Israël vestigde ‘tot op de huidige dag’ (in de tijd dat het boek Jozua geschreven werd).
Het boek Ruth vond dus plaats in die tijd, de tijd dat Israël zich in het land vestigde. In de beginverzen wordt ons verteld dat een gezin uit Bethlehem naar Moab emigreerde, het gebied bij Jericho, vanwege een hongersnood in Israël. Na een tijdje stierf de man en liet zijn vrouw Naomi, nu een weduwe, achter. Hun twee zonen trouwden met Moabitische vrouwen: Orpa en Ruth.
Na ongeveer 10 jaar, stierven beide zonen, zodat alle 3 de vrouwen nu weduwe geworden waren en behoeftig achterbleven. Orpa besloot in haar thuisland te blijven, maar Ruth was vast besloten met Naomi naar Israël terug te keren en sprak de alom bekende woorden: “Dring er bij mij niet op aan, dat ik u in de steek zou laten, door van u terug te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten: uw volk is mijn volk en uw God is mijn God.” (1:16)
Koppelaar, koppelaar…
Hoofdstuk 2 opent met de verklaring dat Naomi een ver familielid had, Boaz, die zeer vermogend was. De wet in Israël was dat als een broer of een naast familielid stierf en een weduwe achterliet, een familielid van de dode man de verantwoordelijkheid had, als hij wilde trouwen, om allereerst te kijken naar de vrouw van zijn overleden broer, zodat diens gezin zou kunnen overleven. Als het niet een broer was, dan een ander familielied – met andere woorden, het was beter in de familie te trouwen dan de weduwe en haar kinderen zonder hulp achter te laten.
Een andere wet in Israël voor het oogsten van de graanvelden, was dat de hoeken bij het maaien afgerond moesten worden, zodat het graan op de hoeken door de armen geoogst kon worden. Dit als een offer aan de Heer, want Hij beloofde dat als zij dat zouden doen, Hij de boer en Israël zou zegenen, omdat ze voor anderen zorgden. Dat is de situatie waar Ruth en Naomi zich in bevonden, arm genoeg om het graan uit de hoeken van het veld van Boaz te mogen bijeenrapen.
Naomi had echter een plannetje, want zij vertelde Ruth alleen naar de velden van Boaz te gaan, naar hem toe te lopen om hem te laten weten dat ze de aren wil oplezen. Boaz herkent haar als een familielid en staat erop dat ze bij hem en zijn velden blijft lezen…precies wat Naomi gehoopt had dat zou gebeuren. En meer nog, hij ‘mag’ haar, want hij nodigt haar uit een maaltijd met hem en zijn knechten te gebruiken. (2:6-17)
Het aanzoek en meer
Hoofdstuk 3 opent met instructies van Naomi aan Ruth, die ons, heidense lezers die dit verhaal zo’n 3200 jaar later lezen, ontgaan. Naomi geeft Ruth instructies hoe ze Boaz een huwelijksaanzoek kan doen. Ze vertelt haar een bad te nemen, schone kleren aan te doen, er goed uit te zien, niet te laten merken dat ze er is en als Boaz zich op een bepaald moment neerlegt om te gaan slapen, moet ze nader komen en “…sla zijn voetendek op en leg u neer. Dan zal hij u wel duidelijk maken, wat gij moet doen.” (vers 4)
DAT, mijn vrienden, is een huwelijksaanzoek. Vandaag de dag vindt een Joodse bruiloft vaak plaats onder een chupah, een tent, en vaak zal de bruidegom op een bepaald moment een sluier over zijn vrouw doen, als een symbool dat ze één zijn en dat zij onder zijn bescherming is. Zoals ik al zei, zijn we 3200 jaar verder en zijn hier variaties in, maar we zien dat Ruth zich bedekt met de jas van Boaz en ze aan zijn voeten gaat slapen, wat in die tijd als een aanzoek gezien werd. Dat weten we omdat…
vers 7 zegt dat ze dit deed en vers 8 zegt “Het gebeurde nu te middernacht dat de man wakker schrok en om zich heen greep en zie, daar lag een vrouw aan zijn voeteneind, en hij schrok.” LOL Lijkt mij ook! Toen Ruth zich bekend maakte, was zij heel vrijmoedig in haar voorstel, in vers 9: “Ik ben Ruth: spreid uw vleugel uit over uw dienstmaagd, want gij zijt de losser.”
En het goede nieuws is, dat hij haat aanzoek accepteerde! Zie de vrijmoedigheid van Ruth en haar vindingrijkheid!
De twist
We moeten onszelf afvragen waarom Boaz zo gewillig was een Moabitische vrouw te trouwen; waarom werd hij verliefd op haar? Van alle vrouwen die er in Israël waren, waarom sprak de vrijmoedigheid van Ruth hem aan, toen ze hem vroeg of ze zijn velden mocht lezen? Had hij dat misschien eerder in een andere Moabitische vrouw gezien? Sommigen vragen zich misschien wel af waarom het verhaal van Ruth zo wie zo in de Bijbel geplaatst is – er is geen onderwijs in te vinden, geen instructie, slechts een liefdesverhaal.
De kronkel wordt in de laatste verzen van het boek Ruth onthuld, waar het een overzicht van de genealogie van de familie weergeeft. In de verzen 21-22 lezen we dat de naam van Boaz’ vader Salmon was. Pas als we naar dezelfde familielijst gaan kijken, in Mattheüs 1:5, zien we niet alleen dat Salmon de vader van Boaz was, maar dat zijn moeder niemand anders dan Rachab was, de voormalige prostituee van Jericho – een Moabitische vrouw die zich bekeerd had tot de God van Israël, net zoals Ruth.
Nu wordt het liefdesverhaal duidelijk – Boaz’ vader zag iets in Rachab, de Moabitische bekeerling tot de God van Israël. Hij zag de vindingrijkheid, de vrijmoedigheid, de liefde voor God in Rachab en hij sloeg geen acht op haar oude leven als prostituee, want alle dingen zijn nieuw in God. Boaz deed hetzelfde bij Ruth. Wow, de verhalen die beide gezinnen kunnen vertellen – ik zie ernaar uit hen in de hemel te zien en de verhalen uit hun eigen mond te horen.
De slotwoorden uit het boek Ruth vermelden dat Boaz een zoon had, Obed genaamd, die opgroeide en een zoon Jesse had, die ook opgroeide en een zoon had die David heette – de toekomstige koning van Israël. Ruth en Boaz zijn dus de overgrootmoeder en - vader van David en Rachab is zijn over-over grootmoeder.
Het verhaal van Ruth begint bij Rachab en is het verhaal van verlossing in Christus. Bovendien de bevestiging dat de beslissingen die we in de Heer maken, verstrekkende gevolgen hebben, die na ons heengaan pas gezien zullen worden. We mogen niet vergeten dat beide vrouwen, Rachab en Ruth, in de familie lijn van Maria en Jozef zijn – en dus ook van Jezus.
Volgende week een ander liefdesverhaal,
tot dan, zegen,
John Fenn
cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed